Ένας Πεμπτουσιωτής (αγγλικά: Horcrux) είναι ένα ισχυρό αντικείμενο μέσα στο οποίο ένας σκοτεινός μάγος ή μάγισσα έχει κρύψει ένα κομμάτι από την ψυχή του με τον σκοπό να αποκτήσει την αθανασία. Η δημιουργία ενός πεμπτουσιωτή δίνει σε κάποιον την ικανότητα να αναστηθεί αν καταστραφεί το σώμα του. Όσο περισσότερους πεμπτουσιωτές δημιουργήσει κάποιος, τόσο πιο κοντά βρίσκεται στην πραγματική αθανασία. Η δημιουργία πολλαπλών πεμπτουσιωτών έχει μεγάλο τίμημα για τον δημιουργό τους, καθώς μειώνει την ανθρώπινη φύση του και τον παραμορφώνει σωματικά. Ο Λόρδος Βόλντερμορτ είναι πιθανότατα ο μοναδικός μάγος που κατόρθωσε επιτυχώς να φτιάξει όχι μόνο έναν αλλά επτά πεμπτουσιωτές.
Η δημιουργία ενός πεμπτουσιωτή θεωρείται η πιο απαίσια πράξη Σκοτεινής Μαγείας, καθώς παραβιάζει πολλούς φυσικούς και ηθικούς νόμους για να γίνει. Οι πεμπτουσιωτές είναι αντικείμενα τα οποία θεωρούνται πως είναι τόσο σατανικά που ακόμη και τα βιβλία που εκδίδονται ειδικά για να καταγράψουν τις χρήσεις των πιο φρικτών ειδών μαγείας δεν τους αναφέρουν. Είναι απαγορευμένο θέμα στην σχολή Χόγκουαρτς.
Οι διαδικασίες δημιουργίας είναι γνωστό πως περιλαμβάνουν ένα ξόρκι και κάποια πολύ φρικτή πράξη. Για να διαχωριστεί η ψυχή κάποιου, εκείνος πρέπει να την πιο αποτρόπαια πράξη κακού - τον φόνο - κι έπειτα να κλείσει ένα κομμάτι από την κομματιασμένη του ψυχή μέσα σε κάποιο αντικείμενο της επιλογής του με την βοήθεια ενός ξορκιού το οποίο δεν έχει αποκαλυφθεί. Το σφραγισμένο κομμάτι της ψυχής παραμένει για πάντα όπως ήταν όταν χωρίστηκε - για παράδειγμα, το ημερολόγιο του Τομ Ριντλ έδειχνέ τον Τομ Μάρβολο Ριντλ σαν έφηβο ενώ τα μάτια μέσα στο μενταγιόν του Σαλαζάρ Σλίθεριν έμοιαζαν με τα μάτια του Βόλντεμορτ όπως ήταν όταν ακόμη είχε σχετικά κανονική εμφάνιση.
Αν και ένας πεμπτουσιωτής μπορεί να φτιαχτεί από οτιδήποτε, ο Λόρδος Βόλντεμορτ επέλεξε να χρησιμοποιήσει αντικείμενα μεγάλης σημασίας. Η διαδικασία κάνει το κομμάτι της ψυχής που παραμένει μέσα στον μάγο ασταθές. Αν το σώμα του δημιουργού αργότερα καταστραφεί, εκείνος θα συνεχίσει να ζει σε ασώματη μορφή, αν και υπάρχουν μεθόδοι για να ανακτήσει το σώμα του. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Οράτιο Σλάγκχορν, λίγοι θα ήθελαν να ζήσουν σε μία τέτοια μορφή και ο θάνατος θα ήταν προτιμότερος.
Αναφέρεται σε κάποιο σημείο πως ο Βόλντεμορτ είχε ήδη "φτάσει την ψυχή του στα όρια" με την δημιουργία των επτά πεμπτουσιωτών του. Αυτό θα σήμαινε πως ένα άτομο μπορεί να φτιάξει μόνο έναν ορισμένο αριθμό πεμπτουσιωτών προτού η διαδικασία να γίνει πολύ επικίνδυνη για να την δοκιμάσει ξανά. Αν και αυτό το όριο ποτέ δεν δηλώνεται καθαρά, ο αριθμός φαίνεται να σταθεροποιείται στους επτά πεμπτουσιωτές, και η δημιουργία επτά πεμπτουσιωτών μαζί με το ίδιο το σώμα του ατόμου κάνει την ψυχή ασταθή και πιθανή να "σπάσει" όταν το άτομο στο οποίο ανήκει διαπράξει φόνο. Ο Ντάμπλντορ ανέφερε καθαρά πως η ψυχή του Βόλντεμορτ είχε γίνει τόσο ασταθής που τελικά "έσπασε" όταν ο Βόλντεμορτ προσπάθησε να δολοφονήσει τον Χάρι για πρώτη φορά.
Η δημιουργία ενός πεμπτουσιωτή μπορεί να αντιστραφεί από τον δημουργό του εάν αυτός αισθάνεται πραγματική μετάνοια, αν και οι επιπτώσεις αυτού μπορούν προφανώς να είναι επίπονες μέχρι σημείου να γίνουν θανάσιμες. Ωστόσο, αυτή μπορεί να είναι κατά πολύ προτιμότερη κατάληξη από την εναλλακτική.
Εφ' όσον ο Ντάμπλντορ είπε πως "δεν υπάρχει πιθανή βοήθεια" για την ψυχή του Βόλντεμορτ, μπορεί να ισχύει πως μία ψυχή με τόση σοβαρή ζημιά όπως του Βόλντεμορτ δεν μπορούσε πλέον να επιδιορθωθεί μέσω της μετάνοιας όπως είχε περιγραφεί παραπάνω. Εναλλακτικά, και πιο πιθανα, η ψυχή μπορεί ακόμη να επιδιορθωθεί μέσω της δύναμης της μετάνοιας. Ο Χάρι είχε πει στον Βόλντεμορτ να προσπαθήσει να δείξει μετάνοια, πως ήταν η μόνη του ευκαιρία να σωθεί. Αυτό φαίνεται να υποδεικνύει πως αν και η ψυχή του Τομ Ριντλ είναι κομματιασμένη και σοβαρά τραυματισμένη, μπορεί ακόμη να την επιδιορθώσει μετανιώνοντας για όλα τα φρικτά πράγματα που είχε κάνει - ο Ντάμπλντορ μπορεί απλώς να εννοούσε πως ο Βόλντεμορτ είναι ανίκανος να μετανοήσει για να σώσει την ίδια του την ψυχή.
Οι πεμπτουσιωτές μπορούν επίσης να καταστραφούν. Αν το σώμα ενός ατόμου καταστρεφόταν, η ψυχή του θα παρέμενε άθικτη, ενώ με έναν πεμπτουσιωτή ισχύει το αντίθετο, καθώς το κομμάτι της ψυχής βασίζεται στο δοχείο του για να επιβιώσει. Η καταστροφή ενός πεμπτουσιωτή είναι δύσκολη, μα όχι αδύνατη, και απαιτεί το δοχείο να καταστραφεί εντελώς, πέρα από κάθε φυσική ή μαγική δυνατότητα να διορθωθεί. Όταν ένας πεμπτουσιωτής πάθει ζημιά ως αυτό το σημείο, μπορεί να φανεί σαν να "αιμορραγεί" (μελάνι στην περίπτωση του ημερολογίου του Τομ Ριντλ και μία "σκούρα ουσία σαν αίμα" στην περίπτωση του διαδήματος της Ράβενκλοου) και μπορεί να ακουστεί μία κραυγή καθώς το κομμάτι της ψυχής χάνεται.
Είναι άγνωστο αν ο δημιουργός του πεμπτουσιωτή θα μπορέσει να διαισθανθεί πως το κομμάτι της ψυχής του καταστράφηκε, αν και ο Ντάμπλντορ ανέφερε πως στην συγκεκριμένη περίπτωση του Βόλντεμορτ, δεν θα διαισθανόταν τον χαμό τους επειδή η ψυχή του είχε χωριστεί πάρα πολλές φορές και έμεινε έτσι για πολύ καιρό.
Όλες οι γνωστές μέθοδοι καταστροφής πεμπτουσιωτών είναι το ίδιο θανάσιμες όσο ο φόνος που απαιτείται για την δημιουργία τους. Για παράδειγμα, η πρώτη γνωστή μέθοδος είναι να χορηγηθεί δηλητήριο βασιλίσκου στον πεμπτουσιωτή, η μόνη θεραπεία για το οποίο είναι τα δάκρυα φοίνικα, μία εξαιρετικά σπάνια ουσία.
Τα κομμάτια της ψυχής ενός ατόμου μέσα στον πεμπτουσιωτή μπορούν να σκέφτονται και έχουν ορισμένες μαγικές ικανότητες, περιλαμβάνοντας την ικανότητα να επηρεάζουν εκείνους που βρίσκονται στο περιβάλλον τους. Όταν ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη φορούσαν το μενταγιόν του Σαλαζάρ Σλίθεριν στον λαιμό τους το 1997, ο καθένας τους γινόταν πιο κακόκεφος και οξύθυμος, ειδικά ο Ρον. Επίσης δεν ήταν ικανοί να καλέσουν τους Προστάτες τους όσο φορούσαν το μενταγιόν αφού το κομμάτι της ψυχής μέσα του τους σκοτείνιαζε τις σκέψεις. Ένα άτομο με κλίση στις σκοτεινές τέχνες, από την άλλη, θα ενδυναμωνόταν από την επήρεια ενός πεμπτουσιωτή, όπως η Ντολόρες Άμπριτζ όταν φορούσε το μενταγιόν του Σαλαζάρ Σλίθεριν. Αν κάποιο άτομο είναι πιο ευάλωτο συναισθηματικά, είναι πιθανό για την ψυχή μέσα στον πεμπτουσιωτή να πάρει τον έλεγχό του, όπως έκανε το ημερολόγιο του Τομ Ριντλ με την Τζίνι Ουέσλι. Για την ακρίβεια, ο Βόλντεμορτ εκμεταλλεύτηκε αυτή την δύναμη για να ανοίξει και πάλι την Κάμαρα των Μυστικών, χρησιμοποιώντας το ημερολόγιο περισσότερο σαν όπλο παρά ως ασφάλεια.
Με τον τρόπο αυτό, ένας πεμπτουσιωτής μπορεί σταδιακά να τρέφεται από την ζωή ή τα αρνητικά συναισθήματα ενός άλλου ατόμου για να δυναμώσει και να αυξήσει την ικανότητα του κομματιού της ψυχής μέσα του να δρα ανεξάρτητα στο φυσικό περιβάλλον. Το καλύτερο παράδειγμα σε αυτό είναι η περίπτωση του ημερολογίου του Τομ Ριντλ. Για δεκαετίες, το ημερολόγιο έμεινε ανενεργό στην κατοχή του Λούσιους Μαλφόι, μην κάνοντας τίποτε άλλο παρά να φυλάσσει το κομμάτι της ψυχής του Τομ Ριντλ. Όταν η Τζίνι Ουέσλι άρχισε να γράφει τους φόβους και τις ανασφάλειές της στις σελίδες του ημερολογίου, το κομμάτι της ψυχής του Τομ Ριντλ μέσα του όχι μόνο μπορούσε να γράψει απαντώντας στην Τζίνι αλλά στο τέλος απορρόφησε αρκετή ζωή από εκείνη ώστε να αποκτήσει σχήμα σε μία ημι-σωματική μορφή και να κάνει ξόρκια με το ραβδί του Χάρι Πότερ. Παρομοίως, το μενταγιόν του Σαλαζάρ Σλίθεριν κέρδιζε αργά δύναμη όταν ήταν στην κατοχή του Χάρι, του Ρον και της Ερμιόνης τους μήνες πριν την καταστροφή του. Μπορεί να θεωρηθεί πως το μενταγιόν κέρδισε κατά κάποιον τρόπο λιγότερη δύναμη από εκείνους (όχι αρκετή για να πάρει πλήρη μορφή ο Τομ Ριντλ μα ωστόσο αρκετή για να μιλά και να προκαλεί ψευδαισθήσεις) επειδή ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη αντιστέκονταν έντονα στην επήρεια του μενταγιόν αντί να την αποδεχθούν όπως είχε κάνει η Τζίνι με το ημερολόγιο.