| {{{naam}}} | |
|---|---|
| Attributie | |
| Publicatie informatie | |
| Chronologie |
De geschiedenis van de Toverkunst is een boek dat gebruikt wordt als lesboek in het eerste leerjaar op Zweinstein. Het is geschreven door Mathilda Belladonna. Het is een groot, in leer gebonden boek. Het is één van de boeken die Harry nodig heeft in zijn eerste jaar.
Dit boek wordt gebruikt bij Geschiedenis van Toverkunst.
Een stuk tekst uit dit boek:
In de Middeleeuwen waren niet-magische mensen (beter bekend als Dreuzels) doodsbang voor toverkunst, maar slecht in het herkennen ervan. De weinige keren dat ze werkelijk een heks of tovenaar wisten te grijpen, had de brandstapel bovendien geen enkel effect. De heks of tovenaar sprak een simpele Blusbezwering uit en deed of hij of zij krijste van de pijn, terwijl ze in werkelijkheid alleen een zacht gekietel voelden. Bertha het Buitenbeentje vond de brandstapel zelfs zo lekker dat ze zich, in diverse vermommingen, maar liefst zevenenveertig keer liet verbranden.
Een gedeelte uit dit boek over een topoverleg over nieuwe magische wetten:
Elke discussie werd overstemd door het gekwaak van Dirikallen, het gejammer van Augureien en het onophoudelijke, oorverdovende gefluit van Fwoepers. Terwijl heksen en tovenaars pogingen deden om de uitgedeelde perkamenten te raadplegen, zoefden aardmannetjes en feeën giechelend en brabbelend om hun hoofd. Een stuk of tien trollen begonnen de zaal kort en klein te slaan met hun knuppels, terwijl feeksen door het gebouw slopen en kinderen zochten om op te eten. Zodra het Hoofd van de Raad opstond om de vergadering te openen, gleed hij uit in een hoop Porlockvijgen en verliet hij vloekend de zaal.
Een citaat over Goderics Eind:
Na de ondertekening van het Internationale Statuut van Geheimhouding in 1689 doken tovenaars voorgoed onder. Het was misschien vanzelfsprekend dat ze hun eigen kleine gemeenschappen binnen een gemeenschap vormden. In veel dorpen en gehuchten woonden diverse toverfamilies bij elkaar, ter ondersteuning en bescherming. Vonkeveen in het westen van het land, Ochtendwater in het Noorden en Greenwitch aan de zuidkust zijn enkele van de bekendste plaatsen waar groepjes toverfamilies samenleefden met tolerante en soms met Waanzichtspreuken bewerkte Dreuzels. Het befaamdste van al die half-magische dorpen is misschien wel Goderics Eind, het dorp waar de beroemde tovenaar Goderic Griffoendor werd geboren en waar Sijmen Hamerslag, de toversmid, de allereerste Gouden Snaai smeedde. Op de begraafplaats wemelt het van de namen van oeroude toverfamilies en dat heeft ongetwijfeld bijgedragen aan de verhalen over geestverschijningen die het kerkje al eeuwenlang plagen.
Bron[]
Deze pagina is een (deelse) kopie van Wizardzone