Desiderius Perkamentus

Desiderius Perkamentus
Biografische informatie
Geboren	Tussen 1 september 1883 en 31 augustus 1884, Groot-Brittannië of Ierland
Bloedstatus	Halfbloed
Fysieke beschrijving
Species	Mens
Geslacht	Man
Haarkleur	Grijs
Oogkleur	Felblauw
Huidskleur	Bleek
Familie informatie
Familie	Parcival Perkamentus (vader) † Kendra Perkamentus (moeder) † Albus Perkamentus (broer) † Ariana Perkamentus (zus) † Honoraria (tante)
Magische kenmerken
Patronus	Geit
Affiliatie
Beroep	Eigenaar en barman van de Zwijnskop
Afdeling	Griffoendor (waarschijnlijk)
Trouw	Zweinskop Orde van de Feniks Perkamentus familie Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus

"Mijn eigen broer, Desiderius, is ooit vervolgd wegens het uitspreken van ongepaste bezweringen over een geit. De kranten stonden er vol van, maar sloot Desiderius zich op? Nee, natuurlijk niet! Hij ging gewoon verder met zijn leven, met opgeheven hoofd. Nou ben ik er niet helemaal zeker van of hij kan lezen, dus ik weet niet of dat nou echt wel zo moedig was..."

—Desiderius' onconventionele persoonlijkheid

Desiderius Perkamentus (Engels: Aberforth Dumbledore) was een halfbloed tovenaar en de tweede zoon van Parcival en Kendra Perkamentus, jongere broer van Albus en oudere broer van Ariana. Hij zat tussen 1895 en 1902 op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Zijn vader – die naar de gevangenis werd gestuurd voor het aanvallen van drie Dreuzels – overleed toen Desiderius nog jong was in Azkaban en zijn moeder en zus werden later per ongeluk vermoord. Desiderius beschuldigde zijn broer Albus voor de dood van hun zus, Ariana, waardoor hun relatie nogal gespannen was.

Desiderius was de eigenaar en barman van de Zwijnskop in Zweinsveld en was lid van de oorspronkelijke Orde van de Feniks tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog. In 1998 hielp hij van een afstand Harry Potter, Ron Wemel en Hermelien Griffel tijdens hun jacht op Gruzielementen door Dobby de huis-elf te sturen om hen te helpen ontsnappen uit Villa Malfidus. Hij liet hen, toen zij later in Zweinsveld aankwamen, toe om een geheime tunnel te gebruiken die de Zwijnskop met Zweinstein verbond. Hij vocht vervolgens mee in de Slag om Zweinstein en overleefde de Tweede Tovenaarsoorlog. Hij bleef in Zweinsveld wonen en voor zijn geiten zorgen.

Biografie

Vroegere leven (1884-1891)

Goderics Eind waar Desiderius en zijn familie woonde na de arrestatie van zijn vader

Desiderius was het middelste kind van Parcival en Kendra Perkamentus, jongere broer van Albus en oudere broer van Ariana. De familie woonde in Stee-aan-de-Wee en Desiderius' favoriete verhaal tijdens zijn jeugd was Grommel de Groezelige Geit. De familie Perkamentus werd getraumatiseerd toen Ariana, toen zes jaar oud, werd aangevallen door drie Dreuzel-jongens die hadden gezien dat zij magie gerbuikte. De aanval maakte Ariana half-krankzinnig en onbekwaam om haar magie te beheersen. Hun vader vervloekte de jongens en werd daarvoor gearresteerd. Hij heeft de reden van zijn aanval niet aan de autoriteiten onthuld, omdat Ariana als een bedreiging voor het Statuut van Geheimhouding uit het gezin zou worden gehaald en in St. Holisto's Hospitaal voor Magische Ziektes en Zwaktes zou worden geplaatst. Parcival werd opgesloten in Azkaban en Kendra verhuisde de familie naar Goderics Eind, waar zij het verhaal verspreidde dat Ariana ernstig ziek was en thuis moest blijven. Dit verhaal leidde tot de veronderstelling dat Ariana een Snul was.

Desiderius ging tussen 1895 en 1902 naar Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. In tegenstelling tot Albus had Desiderius de voorkeur om zijn verschillen op te lossen door middel van een duel, in plaats van een dialoog. Hij stond in Albus' schaduw, aangezien zijn broer een buitengewoon getalenteerde en academische tovenaar was.

Tragedie (1891-1899)

"Ik kon haar overhalen om te eten als mijn moeder dat niet voor elkaar kreeg, ik kon haar kalmeren als ze een van haar woedeaanvallen had, en als het goed met haar ging hielp ze me de geiten te voeren."

—Desiderius en zijn relatie met zijn zus

Desiderius' broer Albus met zijn vriend, Gellert Grindelwald

Desiderius was Ariana's favoriete broer en hij nam gedeeltelijk de verantwoordelijkheid op zich om voor haar te zorgen. Hij was echter niet thuis toen Ariana de controle over haar magie verloor en hun moeder per ongeluk vermoordde. Na het overlijden van zijn moeder wilde Desiderius stoppen met school en de zorg van zijn zus overnemen, maar Albus kon dit niet toestaan, aangezien hij wilde dat zijn jongere broer zijn opleiding af zou maken. Rond deze tijd werd Desiderius beschreven als een grillige jongeman, bekend om het gooien van geitenmest naar hun buren en geneigd om in duels terecht te komen bij ieder meningsverschil.

Toen Gellert Grindelwald naar Goderics Eind kwam, werden hij en Albus onmiddelijk bevriend. Samen droomden zij over het vinden van de Relieken van de Dood en het leiden van een revolutie die Dreuzels ondergeschikt zou maken aan tovenaars. Toen Desiderius erop wees dat Albus niet de heldhaftige leider van de revolutie kon worden met Ariana op sleeptouw, werd Grindelwald woedend en gebruikte de Cruciatusvloek op Desiderius. Albus probeerde zijn broer te beschermen en er brak een duel tussen de drie uit. Terwijl de drie aan het duelleren waren, probeerde Ariana haar broers te helpen, maar werd geraakt door een vloek van één van hen die haar doodde. Desiderius beschuldigde Albus voor de dood van Ariana, waarbij hij zo ver ging dat hij  Albus' neus brak tijdens de begrafenis van hun zus. Hij bleef het zijn broer jarenlang kwalijk nemen, ondanks Albus' enorme gevoel van spijt, waar Desiderius niets van wist.

Barman van de Zwijnskop (Vóór 1899 - ?)

De originele Orde waar Desiderius lid van was

Op een bepaald punt werd Desiderius de barman van de Zwijnskop in Zweinsveld. Toen Marten Vilijn terugkeerde naar Zweinstein voor de positie van leraar Verweer Tegen de Zwarte Kunsten, onthulde Albus dat hij connecties had met de lokale barman, die hem vertelde over Vilijn's kamerraden die in de Zwijnskop op hem wachtte. Later, toen de Eerste Tovenaarsoorlog uitbrak, werd Desiderius lid van de Orde van de Feniks, zich verzettend tegen Heer Voldemort en zijn Dooddoeners.

Eerste Tovenaarsoorlog

Ergens rond 1975 werd Levenius Lorrebos levenslang verbannen uit de Zwijnskop. Sirius Zwarts merkte later op dat Desiderius een goed geheugen had met betrekking tot wie hij uit zijn kroeg had gegooid.

In 1980 bezocht Albus de Zwijnskop om Sybilla Zwamdrift te interviewen voor de functie als lerares Waarzeggerij op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Severus Sneep, een Dooddoener, hoorde een deel van Zwamdrift's profetie over Harry Potter en Heer Voldemort. Sneep was echter niet in staat deze in zijn geheel te horen, aangezien Desiderius hem ontdekte en er uit gooide.

Tussen de oorlogen

Rond 1982 werd Desiderius door de Wikenweegschaar vervolgd "wegens het uitspreken van ongepaste bezweringen over een geit". Dit veroorzaakte een 'klein schandaal' waar de kranten mee vol stonden. Volgens zijn broer lieten de roddels Desiderius koud en dwongen deze hem niet om onder te duiken. Albus was er echter niet zeker van of dit uit moed was, aangezien hij beweerde dat hij niet zeker wist of Desiderius kon lezen.

Tweede Tovenaarsoorlog

Harry Potter: "Het is alleen... hij heeft me iets opgedragen."

Desiderius: "O ja? Toch wel iets leuks, hoop ik? Iets aangenaams? Eenvoudig ook? Iets wat je rustig kunt overlaten aan een ongekwalificeerde jonge tovenaar zonder bang te hoeven zijn dat hij het misschien niet aankan?"

Harry Potter: "Ik — nee, het is niet eenvoudig."

— Desiderius over de taak die zijn broer aan Harry Potter opdroeg

De Strijders van Perkamentus verzamelen in de Zweinskop

In 1995 arriveerde Harry Potter met een groot aantal studenten in de Zwijnskop om te bespreken dat Harry hen Verweer Tegen de Zwarte Kunsten zou leren. Desiderius serveerde de grote groep Boterbier.

In 1996 ontmoette Desiderius Levenius Lorrebos buiten de Drie Bezemstelen, die hem gestolen goederen uit Grimboudplein 12 verkocht; één van deze voorwerpen was Sirius Zwarts' tweewegspiegel. De aankoop werd geobserveerd door Harry Potter, die probeerde Levenius te confronteren na het vertrek van Desiderius.

De begrafenis van zijn oudere broer, Albus Perkamentus

In 1997 vond op Zweinstein de Slag om de Astronomietoren plaats, wat eindigde met de dood van Albus Perkamentus door Severus Sneep die (hoewel dit niet bekend was bij iedereen behalve de overleden Perkamentus) werkte volgens Perkamentus' bevelen. Een groot aantal mensen waren aanwezig bij de begrafenis, waaronder Desiderius, studenten van Zweinstein, professoren, oude vrienden, bewoners van Zweinsveld, leden van de Orde van de Feniks en ambtenaren van het Ministerie van Toverkunst. Na de dood van zijn broer had Desiderius geen familie meer.

Het volgende jaar, aangezien Perkamentus was gestorven en de school niet kon beschermen tegen Dooddoeners, slaagde Heer Voldemort er in om Zweinstein over te nemen. Sneep werd schoolhoofd en Alecto en Amycus Kragge, twee Dooddoeners, werden vervangend schoolhoofden. De Kragges vonden het leuk om studenten te straffen en waren wreed en sadistisch. Ze gebruikten hun macht om de studenten die hen tegenspraken te martelen. Desiderius' kroeg werd gebruikt als doorgang naar Zweinstein in de Kamer van Hoge Nood, waarmee hij de ondergedoken studenten voorzag van voedsel en water.

Desiderius kijkt door het fragment van de spiegel

Desiderius kwam in het bezit van een fragment van de tweewegspiegel, dat hij gebruikte om Harry in de gaten te houden, net zoals zijn broer dat door de andere helft had gedaan. Harry was niet bekend met de details, maar keek af en toe naar de spiegel en dacht dat de ogen mogelijk bij Albus hoorde. Toen Harry, opgesloten in Villa Malfidus, wanhopig om hulp riep via de spiegel, stuurde Desiderius Dobby om hen te redden. Hij was bedroefd toen hij hoorde dat de elf was gestorven.

Na hun besluit om het volgende Gruzielement van Heer Voldemort in het door Dooddoeners gecontroleerde Zweinstein te zoeken, verschijnselden Harry, Ron en Hermelien in Zweinsveld, waardoor zij een Merg en Beenbezwering activeerde die de Dooddoeners alarmeerde van hun komst. Terwijl ze onder de Onzichtbaarheidsmantel verborgen waren, besloten de Dooddoeners om Dementors te gebruiken om Harry te vinden. De dementors, die hun angst konden voelen, kwamen snel dichterbij en Harry riep een Patronus op om hen te beschermen. Verderop ging een deur open en Desiderius wuifde het trio naar binnen. Desiderius overtuigde de Dooddoeners dat hij het alarm af had laten gaan door zijn kat naar buiten te laten en dat ze, in plaats van Harry's hert, eigenlijk zijn geit Patronus zagen.

Harry identificeerde de man als Desiderius Perkamentus, de jongere broer van Albus. Desiderius wilde dat ze de volgende ochtend uit het dorp zouden vluchten, overtuigd dat het afgelopen was met de Orde van de Feniks, Voldemort de oorlog al had gewonnen en dat ieder die nog vocht alleen maar zichzelf voor de gek hield. Toen Harry weigerde, door te zeggen dat hij Perkamentus' missie moest voltooien, gaf Desiderius hem een standje en vroeg hij of Harry de hele waarheid over hem kende. Harry, die al twijfelde over Perkamentus' intenties, was niet in staat om te reageren. Na kort aandringen onthulde Desiderius het ware verhaal over hun jeugd.

Het trio praat met Desiderius voor aanvang van de Slag om Zweinstein

Ondanks de waarheid te hebben gehoord over Perkamentus' verleden, was Harry van plan Perkamentus' missie alsnog te voltooien, met of zonder hulp van Desiderius om Zweinstein binnen te komen. Toegevend aan het onvermijdelijke richtte Desiderius zich tot Ariana's schilderij, ze verdween door een lange, donkere tunnel, waarna ze kort daarna terugkeerde met een ander figuur; Marcel Lubbermans. Marcel leidde de drie terug naar de Kamer van Hoge Nood en waarschuwde de Orde van de Feniks dat Harry bij school aan was gekomen. Door de geheime doorgang achter het schilderij van zijn zus Ariana, werd de Zwijnskop het belangrijkste transportpunt voor de vertrekkende studenten en de arriverende leden van de Orde voor de aanvang van de Slag om Zweinstein.

Desiderius vecht in de laatste strijd samen met de andere verdedigers van Zweinstein

Desiderius vocht in de strijd; hij kwam Zweinstein binnen om tegen Harry te klagen over hoe honderden evacuerende studenten door zijn kroeg donderden en dat ze Zwadderaars als gijzelaars moesten houden tegen hun Dooddoener ouders, waarop Harry antwoordde dat dat Voldemort niet tegen zou houden en Albus dat nooit gedaan zou hebben. Desiderius bespotte Harry's laatste theorie voordat hij vertrok om het kasteel te verdedigen. Tijdens de strijd moedigde hij Ginny aan toen zij vocht met wat Dooddoeners. Wanneer Tops vraagt of hij Remus heeft gezien, antwoordde Desiderius dat hij hem het laatst had gezien in een duel met Dolochov. In de vernieuwde strijd verlamde Desiderius Ravenwoud tijdens zijn weg de Grote Zaal in.

Na de oorlog

Desiderius met Daan en Simon na het gevecht

Desiderius overleefde de laatste strijd van de Tweede Tovenaarsoorlog. Na het gevecht sprak hij met Daan Tomas en Simon Filister in de Grote Zaal. Hij keerde later terug naar zijn vroegere leven, "nog steeds in de Zwijnskop, met zijn geiten aan het spelen".

Uiterlijk

"De barman gromde iets. Harry liep naar hem toe en probeerde door zijn lange, piekerige, ijzergrijze haar en baard heen te kijken. De waard droeg een bril en achter de vuile glazen waren zijn ogen felblauw."

—Beschrijving van Desiderius

Desiderius Perkamentus droeg, net als zijn broer, een bril en had zeer heldere blauwe ogen. Hij was ook lang en dun, met veel lang, stevig grijs haar en bijpassende baard. Harry vond hem altijd een knorrige, oude man. Hij had ook een verschijning "als een geit".

Persoonlijkheid

Ron Wemel: "De zilveren hinde! Was die ook van u?... Iemand stuurde ons een Patronus in de vorm van een hinde!"

Desiderius: "Met jouw hersens zou je best een Dooddoener kunnen zijn, jongen."

— Desiderius bespot Ron Wemel

Desiderius wordt door de meeste mensen die bekend met hem zijn beschouwd als vreemd en nors. Alastor Dolleman, die hem ontmoette bij het nemen van de foto van de oorspronkelijke Orde, beschreef hem alleen als een "vreemde kerel". Hij heeft een merkwaardige obsessie met geiten en vele onbetrouwbare figuren als klant in de Zwijnskop bediend. Hij heeft ook een goed geheugen; hij heeft Levenius Lorrebos een levenslange verbanning voor de Zwijnskop opgelegd, omdat hij hem beledigde. Desiderius had een scherp verstand en was een getalenteerde duellist, ondanks dat hij geen interesse had in academische zaken.

Desiderius lijkt over het algemeen cynisch en slecht gehumeurd, zoals wanneer hij Harry sarcastisch duidelijk maakt hoe weinig Albus Perkamentus hem echt verteld heeft, terwijl hij Harry een enorme verantwoordelijkheid op zijn schouders achterliet. Zijn acties bewijzen soms echter het tegendeel. Bijvoorbeeld, ondanks het feit dat hij zijn oudere broer en zijn zoektocht naar glorie verachtte en hem beschuldigde van de dood van hun jongere zus, bleven de twee contact houden. Daarnaast werd Desiderius lid van de Orde van de Feniks, die Albus oprichtte en leidde. Ook, ondanks eerder te beweren dat "Jeweetwel heeft gewonnen, het is voorbij, en wie iets anders beweert houdt alleen zichzelf voor de gek", vocht hij dapper en onbaatzuchtig mee in de Slag om Zweinstein. Zijn onwillige moedige natuur laat zich zien in een van zijn laatste gesprekken met Harry; Nadat Harry hem heeft bedankt voor het twee keer redden van het trio's leven, antwoordde Desiderius kortaf, "Pas er dan een beetje beter op. Misschien zal ik ze geen derde keer kunnen redden."

Desiderius was eerder bereid om slinkse tactieken tegen zijn vijanden te gebruiken, aangezien hij aan Harry voorstelde Zwadderaars als gijzelaars tegen hun Dooddoener-ouders te gebruiken.

Magische vaardigheden

Desiderius' geit Patronus

Hoewel niet zo krachtig als zijn broer, was Desiderius toch een getalenteerde tovenaar in zijn eigen recht, gezien hij deelnam aan zowel de Eerste als Tweede Tovenaarsoorlog en deze allebei overleefde.

• Patronus Bezwering: Desiderius was in staat om een volmaakte Patronus op te roepen, wat zeer gevorderde magie is, evenals een bewijs van superieure magische vaardigheden. Zijn Patronus nam de vorm van een geit.
• Bezweringen: Desiderius Perkamentus heeft ooit een bezwering gebruikt om een geit schoon te houden en zijn horens gekruld. Hoewel hij werd vervolgd omdat deze bezwering ongepast werd geacht, is het nog steeds een bewijs dat hij bekwaam was in bezweringen.
• Duelleren: Tijdens zijn schooljaren werd er beweert dat Desiderius de voorkeur gaf om zaken op de lossen doormiddel van een duel in plaats van te onderhandelen, wat impliceert dat hij, als student, al een actieve en ervaren duellist was. Hij nam ook deel aan het duel tussen zichzelf, Albus en Gellert Grindelwald, twee daarvan zouden uiteindelijk als de meest krachtige tovenaars die ooit bestonden worden beschouwd. Tijdens de Slag om Zweinstein versloeg hij Augustus Ravenwoud en was één van de overlevenden.

Relaties

Ouders

Parcival Perkamentus, zijn vader

Over de relatie tussen Desiderius' en zijn ouders is niet veel bekend. Zijn vader werd opgesloten in Azkaban nadat hij illegale spreuken had gebruikt op de Dreuzel-jongens die Ariana hadden aangevallen. Hierdoor is het waarschijnlijk dat, net als Albus, Desiderius Parcival niet in een hoog aanzien had staan. Zijn moeder werd beschreven als een goede vrouw, en het is mogelijk dat zij en Desiderius een goede relatie hadden; Kendra werd echter per ongeluk door Ariana vermoord. Desiderius was kapot van haar dood.

Kendra Perkamentus, zijn moeder

Ariana

"Ik was haar lievelingetje... Nee, ze hield het meest van mij."

—Desiderius met betrekking tot zijn kleine zusje

Desiderius Perkamentus was de oudere broer van Ariana Perkamentus. Ze leek eerder een voorkeur voor hem te hebben dan voor hun oudste broer, Albus Perkamentus. Nadat ze was aangevallen was Desiderius de enige die haar kon kalmeren als ze een woede-uitbarsting had, wat zelfs hun moeder niet altijd lukte. De twee voerden in hun vrije tijd samen de geiten. Desiderius was niet aanwezig toen Ariana de controle over haar magie verloor en hun moeder per ongeluk vermoordde. Hij geloofde dat hij de dood van zijn moeder had kunnen voorkomen. Na het ongelukkige incident wilde hij Ariana verzorgen, maar hun oudere broer Albus drong erop aan dat Desiderius eerst zijn opleiding op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus afrondde.

Desiderius' schilderij van Ariana

Kort daarna werd Albus vrienden met Gellert Grindelwald, maar Desiderius kwam tussen beiden toen ze begonnen met het maken van plannen voor wereldoverheersing en het onderdrukken van Dreuzels, door erop te wijzen dat Ariana niet in staat was om op sleeptouw mee genomen te worden. Dit resulteerde in een duel tussen Ariana's broers en Grindelwald. Ariana probeerde in te grijpen en werd per ongeluk door één van hen gedood, dit maakte Desiderius kapot en veroorzaakte een oververbiddelijke kloof tussen hem en Albus. Het is onbekend wie daadwerkelijk de spreuk uitsprak die tot haar dood leidde. Tijdens Ariana's begrafenis brak Desiderius Albus' neus en schreeuwde tegen hem dat haar dood zijn schuld was. Lang na Ariana's dood bleef Desiderius een schilderij van zijn overleden zus in de Zwijnskop bewaren, die zijn affectie voor haar symboliseert. Het verbergt een geheime doorgang naar de Kamer van Hoge Nood in Zweinstein.

Albus Perkamentus

Perkamentus: "Dus als ik vanavond naar de Zwijnskop ga, zit daar niet een klein gezelschap op je terugkeer te wachten? Noot, bijvoorbeeld, Roselier, Schoorvoet, Dolochov?..."

Marten Vilijn: "U bent even alwetend als altijd, professor Perkamentus."

Perkamentus: "Welnee. Ik sta alleen op goede voet met het plaatselijke horeca-personeel."

— Perkamentus praat over zijn broer Desiderius

Albus Perkamentus, Desiderius' broer

Desiderius en zijn broer hadden het overgrote deel van hun leven een gespannen, vaak onverbiddelijke relatie. Desiderius was wreed en bitter over de enorme mate van aandacht die Albus kreeg en bracht het grootste deel van zijn tijd door met het verzorgen van zijn zieke jongere zus, Ariana. Na de dood van Kenda Perkamentus moest Albus voor zijn broer en zus zorgen. Toen Albus en zijn vriend, Gellert Grindelwald, hun plannen bekendmaakte om te reizen en Ariana mee te nemen, vertelde Desiderius hem dat Ariana niet mee zou gaan. Grindelwald begon een duel die resulteerde in de dood van Ariana en Desiderius die het Albus kwalijk nam. Op Ariana's begrafenis schreeuwde Desiderius tegen Albus en brak zijn neus. In zijn latere jaren werd Albus het langstzittende en meest gewaardeerde schoolhoofd van Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus en beschouwd als één van de grootste tovenaars aller tijden. Tijdens deze tijd hadden de twee relatief weinig contact, hoewel Desiderius tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog lid werd van de Orde van de Feniks en in 1997 bij de begrafenis van zijn broer aanwezig was.

Desiderius vergaf het zijn overleden broer, nadat Harry had verteld over Perkamentus die de Drank der Wanhoop dronk, en vocht mee ter verdediging van zijn broer's school, de eerste bewoner van Zweinsveld die dit deed. Alhoewel Albus aanvankelijk wrok koesterde tegen Desiderius, omdat hij hem van beroemdheid en glorie had bestolen vanwege zijn verantwoordelijkheid als hoofd van de familie, had Albus zijn broer lief en bewonderde en respecteerde hem voor zijn toewijding aan Ariana.

Gellert Grindelwald

Gellert Grindelwald

Desiderius had een enorm hekel aan Gellert Grindelwald. Grindelwald was Albus' vriend na Zweinstein. Terwijl Desiderius Ariana verzorgde, waren Albus en Grindelwald plannen aan het maken om de Dreuzels te onderwerpen. Toen de jongens van plan waren om de hele wereld rond te reizen, waren zij ook van plan om Ariana mee te nemen. Desiderius hield hen tegen door te vertellen dat ze onverantwoordelijk waren en dat hij opnieuw voor Ariana zou kunnen zorgen. Grindelwald werd woedend en gebruikte de Cruciatusvloek op Desiderius; Albus verdedigde zijn broer en de drie jongens begonnen een duel. Geen van de drie wist ooit wie de dodelijke spreuk had uitgesproken, maar tegen het einde van het duel lag Ariana dood op de vloer. Grindelwald vluchtte onmiddelijk het land uit; de twee broers leefden de rest van hun leven met de angst dat zij mogelijk de spreuk hadden uitgesproken die hun zus gedood had. Desiderius behield, nog vele jaren na hun noodlottige ontmoeting, bittere gevoelens tegenover Grindelwald. Toen hij vertelde over de gebeurtenissen die leidde tot zijn zus dood, merkte Harry de "uitgesproken dreigende" blik op Desiderius' gezicht toen de naam van Grindelwald werd genoemd.

Harry Potter

Harry Potter

Desiderius werd vrienden met Harry Potter voor de Slag om Zweinstein. Desiderius had Harry, Ron en Hermelien al eerder geholpen terwijl ze gevangen werden gehouden door Bellatrix van Detta en andere Dooddoeners in Villa Malfidus. Desiderius' bezit van een fragment van de tweewegspiegel was een geweldige hulp voor Harry en zijn vrienden. Er kan worden aangenomen dat als Desiderius de spiegel niet had en Dobby niet naar het trio had gestuurd, Harry en zijn vrienden waarschijnlijk in Villa Malfidus waren gestorven.

Desiderius vertelde Harry het verhaal van zijn vroegere leven. Harry had medelijden met hem en was er bijna kapot van toen hij alles gehoord had. Harry ruziede ook met Desiderius toen hij vertelde dat Harry Zweinsveld moest verlaten om zijn eigen leven te redden. Later vochten ze echter gezamenlijk in de Slag om Zweinstein en overleefde de oorlog. Er kan worden aangenomen dat ze daarna contact met elkaar hielden.

Ron Wemel en Hermelien Griffel

Ron Wemel en Hermelien Griffel

Desiderius ontmoette Ron Wemel en Hermelien Griffel in 1998, voor aanvang van de Slag om Zweinstein. Aangezien Ron en Hermelien Harry's vrienden waren, bezochten zij Zweinsveld om Zweinstein binnen te komen. Desiderius heeft hen geholpen, terwijl hij ze het verhaal van zijn familie vertelde. Ron en Hermelien waren beide geschokt. Zij vochten later gezamenlijk met Desiderius in de Slag om Zweinstein en hebben de oorlog overleefd. Het is mogelijk dat zij later nog in contact met elkaar bleven.

Dobby

Desiderius Perkamentus: "Ik dacht dat hij bij jullie zou zijn. Wat is er met hem gebeurd?"

Harry Potter: "Hij is dood. Bellatrix van Detta heeft hem vermoord."

Desiderius Perkamentus: "Het spijt me dat te horen. Ik mocht die elf graag."

— Desiderius en Harry Potter over Dobby's lot

Dobby

In de loop van zijn diensverband bij Zweinstein werd Dobby, een huis-elf, nauwe vrienden met Desiderius en bracht veel tijd in het huis van Desiderius in Zweinsveld door. Hier kwam hij doormiddel van een geheime doorgang van en naar de school. Aangezien Desiderius een oud en knorrig persoon was, had hij geen goede relatie met veel mensen. Desiderius zei echter dat hij Dobby graag mocht.

In 1998 werden Harry Potter en zijn vrienden gevangen genomen door Bloedhonden en opgesloten in de kelder van Villa Malfidus. Harry vroeg via de tweewegspiegel om hulp; Desiderius had de andere spiegel. Hij stuurde Dobby om hen te redden; de huis-elf deed dit, maar werd gedood door Bellatrix van Detta.

Orde van de Feniks

De originele Orde van de Feniks

Hoewel hij een goede relatie had met sommige leden van de Orde van de Feniks, werd Desiderius door Alastor Moody beschreven als een "vreemde kerel". Hij vocht mee in de Slag om Zweinstein in 1998. Desiderius leek Remus Lupos, Nymphadora Tops en Fred en George Wemel te kennen. Hij zag Lupos vechten met Antonin Dolochov en vertelde dit aan Tops. Tijdens de Slag om Zweinstein ontmoette hij vele bondgenoten van de Orde toen deze door het protretgat in een kamer in zijn kroeg kwamen.

Desiderius heeft een gemengde relatie met Levenius Lorrebos. Terwijl Desiderius Levenius levenslang had verbannen omdat hij hem had beledigd, bleven de twee in contact met elkaar, waarbij Levenius zelfs verboden goederen aan Desiderius verkocht.

Trivia

Desiderius als LEGO minifiguur

• Desiderius verschijnt kort in de filmversie van Harry Potter en de Orde van de Feniks en werd toen gespeeld door Jim McManus. In de tweedelige filmversie van Harry Potter en de Relieken van de Dood wordt hij gespeeld door Ciarán Hinds.
• Hoewel in de boeken zijn Patronus een geit is, produceert hij in Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 2 een onvolmaakte Patronus die honderden Dementors afweert.
• Het personage verscheen voor het eerst als de waard van de Zwijnskop in Harry Potter en de Orde van de Feniks, hoewel hij tot het laatste boek niet bekend was als Desiderius. Veel fans hadden echter de connectie al gemaakt door de aangeboden hints.

Verschijning

• Harry Potter en de Vuurbeker (Eerste vermelding)
• Harry Potter en de Orde van de Feniks (Eerste verschijning)
• Harry Potter en de Orde van de Feniks (film)
• Harry Potter en de Halfbloed Prins
• Harry Potter en de Relieken van de Dood
• Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 1
• Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 2
• Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 2 (video game)
• LEGO Harry Potter: Years 5-7
• De Vertelsels van Baker de Bard
• Harry Potter Trading Card Game
• Harry Potter: The Character Vault

Bron

Deze pagina is een (deelse) kopie en vertaling van de Engelse Harry Potter Wikia