Waarschuwing!
Op zijn minst een deel van de inhoud van dit artikel is afgeleid van informatie in:
Harry Potter: Hogwarts Mystery, Harry Potter: Magic Awakened en Hogwarts Legacy. |
Glamorgana | |
---|---|
Wezen informatie | |
Oogkleur |
Varieert |
Huidskleur |
Maanhelder[1] |
Haarkleur |
Witgoud[1] |
Verwant aan | |
Kenmerken | |
Affiliatie | |
Status |
Bestaand[1] |
Een Glamorgana (Engels: Veela) was een mensachtig magisch wezen die verscheen als een jonge, mooie vrouw met witgouden haar en een maanheldere huid. Hun uiterlijk en voornamelijk hun dans was hypnotiserend en verleidelijk voor bijna alle individuen die zich tot vrouwen aangetrokken voelden, wat ervoor zorgde dat zij roekeloze en impulsieve acties uitvoerden om dichter bij de Glamorgana te komen en hun aandacht te krijgen.[1][2]
Glamorgana's waren de mascotte van het Bulgaarse Nationale Zwerkbalteam tijdens het Wereldkampioenschap Zwerkbal in 1994, wat duidt op een Zuidoost-Europese oorsprong.[1] De deels-Glamorgana Delacour familie kwam echter uit Frankrijk, wat suggereert dat deze wezens in heel Europa te vinden waren.[3]
Natuur[]
Glamorgana's werden beschreven als ongelooflijk mooie menselijke vrouwen, met een maanheldere huid en witgoud haar dat achter hen uitwaaide (ondanks de afwezigheid van wind). Ze hadden het vermogen om de meeste mensen die zich aangetrokken voelden tot vrouwen te hypnotiseren met hun verleidelijke dans. Degenen die onder deze hypnotiserende betovering stonden, ervaarden een gelukzalige leegte in het hoofd. Ze waren tevens in de overtuiging dat de Glamorgana en haar dans het enige waren dat op dat moment belangrijk was, en dat er iets vreselijks gebeurde als ze ermee stopte. De gehypnotiseerde mensen voelden zich gedwongen om iets overmoedigs te doen om de Glamorgana te imponeren, zonder daarbij aan hun eigen veiligheid te denken.[1] Het was ook bekend dat mannen in de aanwezigheid van de Glamorgana buitensporige (en duidelijk onjuiste) beweringen deden, in een poging hun genegenheid te winnen.[4]
Zelfs nadat de Glamorgana was gestopt met dansen, waren er nog steeds enige neveneffecten. Zoals bijvoorbeeld tijdens het Wereldkampioenschap Zwerkbal in 1994, toen de Glamorgana-mascottes van het Bulgaarse team hun optreden hadden beëindigd en sommige Ierse fans kortstondig dachten dat zij Bulgarije steunden (en tevens verward waren over het feit dat zij Ierse merchandise droegen).[1]
Het was echter mogelijk om de aantrekkingskracht van de Glamorgana te weerstaan door de oren te bedekken, of de hypnotiserende trance te verbreken met een fysieke aanval, zoals een klap in het gezicht of schop tegen het scheenbeen.[1]
Glamorgana's hadden hun eigen soort magie waar geen toverstok bij nodig was. Hun magie werd voornamelijk gebruikt om hun natuurlijke aantrekkingskracht te versterken en meer mensen aan te trekken. Ze hadden echter een opvliegend karakter en wanneer ze kwaad werden, konden ze transformeren in wezens die meer op een Harpij leken — hun gezichten veranderden in scherpe vogelkoppen met wrede snavels, uit de schouders ontvouwden zich geschubde vleugels en ze konden vuurballen uit hun handen schieten.[1][2]
Kruising[]
Het was bekend dat Glamorgana's met tovenaars trouwden, hoewel het onbekend was of ze dit tevens met Dreuzels deden. Kinderen uit deze verbintenissen waren half-Glamorgana's, en erfden de magische vaardigheden van hun toverouder evenals de schoonheid en charmes van hun Glamorgana-ouder. De kenmerken van de Glamorgana leken minstens een paar generaties lang te blijven bestaan (zoals bij de deels-Glamorgana Delacour familie).[5]
Apolline Delacour was een half-Glamorgana, wat haar kinderen Fleur en Gabrielle tot kwart-Glamorgana's maakten, en Fleurs kinderen Victoire, Dominique en Louis ieder tot één achtste-Glamorgana. Het is echter niet bekend of de één achtste-Glamorgana, net als de half- of kwart-Glamorgana, de specifieke kenmerken van hun Glamorgana overgrootmoeder zouden erven (zoals het veranderen in harpij-achtige wezens of het creëren van vuurballen).[5]
Toepassingen[]
Glamorgana-haar was een magische substantie, geschikt als kern voor het vervaardigen van toverstokken. De beroemde Britse toverstokkenmaker Garrick Olivander gebruikte het zelf echter niet, omdat de toverstok dan over meer temperament zou beschikken. Dit soort toverstokken leken echter regelmatig gebruikt te worden door deels-Glamorgana's, zoals de kwart-Glamorgana Fleur Delacour wiens toverstok een haar van haar Glamorgana-grootmoeder bevatte.[6]
Bekende Glamorgana's[]
- Fleur Delacour's grootmoeder[6]
- Een sopraan in 1927[7]
- Minstens twee nichten van Fleur Delacour[5]
- De mascottes van het Bulgaarse Nationale Zwerkbalteam tijdens het Wereldkampioenschap Zwerkbal in 1994[1]
Etymologie[]
Glamorgana is mogelijk een samenvoeging van het woord "glamour", wat "betoverende glans" of "schone schijn" betekent, en de naam "Morgana", een machtige fee en magiër uit de Arthur-legende.
Trivia[]
- Glamorgana's worden in de Slavische mythologie beschreven als feeën- of nimfachtige wezens, die in wateren leven en stormen kunnen beïnvloeden. Het kunnen geesten zijn van vrouwen die verdronken zijn, en dan voornamelijk van vrouwen die door hun geliefden zijn bedrogen. Ze verschijnen tevens als mooie vrouwen, maar staan erom bekend dat ze in zwanen, slangen, paarden of wolven veranderen. Hun magische en verleidelijke spreek- en zangstemmen hypnotiseren degenen die ze horen, en ze zijn woeste krijgers.
- In de Servische legendes waren Glamorgana's maagden die door God vervloekt waren, in Bulgarije waren het meisjes die stierven voordat ze gedoopt waren, en in Polen waren het jonge meisjes die door de lucht zweefden en gestraft waren voor daden in hun vorige levens.
- In sommige legendes wordt beweerd dat wanneer er ook maar één haar van een Glamorgana wordt geplukt, het ofwel zal sterven of gedwongen zal worden om te veranderen in een niet-menselijke vorm. Interessant genoeg bevat Fleur Delacour's toverstok een haar van haar Glamorgana-grootmoeder, hoewel het waarschijnlijk is dat deze op natuurlijke wijze is uitgevallen in plaats van geplukt.
- Glamorgana's lijken op de Sirenes uit de Griekse mythologie en komen onder andere in de Odyssee van Homeros voor als vogel-hybriden die in de zee leven en wiens hypnotiserende gezang ervoor zorgt dat zeelui op de klippen slaan. In het Harry Potter-universum zijn de Sirenes echter één van de drie bekende soorten Meermensen en niet verwant aan de Glamorgana.
- De Glamorgana's uit de Slavische folklore zijn verwant aan de feeën uit de Germaanse folklore, en hun schoonheid doet enigszins denken aan de elfen uit de verhalen van J.R.R. Tolkien (die gebaseerd zijn op de Germaanse folklore).
Verschijningen[]
- Harry Potter en de Vuurbeker (Eerste verschijning)
- Harry Potter en de Halfbloed Prins (Vermeld)
- Harry Potter en de Relieken van de Dood (Vermeld)
- Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 1 (Vermeld)
- Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald (Vermeld) (Vermeld in een krant)
- J.K. Rowling's officiële website (Vermeld)
- Pottermore
- Wizarding World
- Harry Potter: Hogwarts Mystery (Vermeld)
- Harry Potter: Wizards Unite (Vermeld)
- Harry Potter: Magic Awakened (Vermeld)
- Hogwarts Legacy (Vermeld)
Notities en referenties[]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Harry Potter en de Vuurbeker, Hoofdstuk 8 (Het WK Zwerkbal)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Pottermore
- ↑ Harry Potter en de Vuurbeker, Hoofdstuk 15 (Beauxbatons en Klammfels)
- ↑ Harry Potter en de Vuurbeker, Hoofdstuk 9 (Het Duistere Teken)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Harry Potter en de Relieken van de Dood, Hoofdstuk 8 (De Bruiloft)
- ↑ 6,0 6,1 Harry Potter en de Vuurbeker, Hoofdstuk 18 (Het Schouwen der Stokken)
- ↑ Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald (zie deze afbeelding)
Bron[]
Deze pagina is een gedeeltelijke kopie en vertaling van de Engelstalige Harry Potter Wiki