Magie

Breinaalden maken een sjaal met behulp van de Brei-bezwering

"Ik kan dingen verplaatsen zonder ze aan te raken. Ik kan dieren laten doen wat ik wil, zonder ze te trainen. Ik kan ervoor zorgen dat er iets ergs gebeurt met mensen die me boos maken. Ik kan ze pijn laten voelen als ik dat wil."

—Een jonge Marten Vilijn beschrijft zijn magische vaardigheden aan Albus Perkamentus

Magie (Engels: Magic) was een bovennatuurlijke kracht die aspecten van de wereld op fundamentele niveaus veranderde. Het vermogen van mensen om magie te gebruiken was een erfelijke eigenschap die werd doorgegeven middels iemand zijn of haar voorouders, waardoor heksen en tovenaars het konden beoefenen. In tegenstelling tot het zijn van een mystiek of onnatuurlijk vermogen die de natuurwetten tartte, stelde magie degenen die het konden gebruiken in staat om het te exploiteren op zeer specifieke en creatieve manieren die de Dreuzelwetenschap niet kon verklaren.

Een voorbeeld van dergelijke manieren waren bijvoorbeeld Verdwijnspreuken, die ervoor zorgde dat objecten niet echt ophielden met bestaan, maar "opgaan in het niets, in andere woorden, in het al". Dit was in overeenstemming met de wet op behoud van materie en energie. Magie volgde tevens zijn eigen reeks regels met betrekking tot wat het kon doen, zoals hoe objecten die zijn opgeroepen met Optrommelspreuken slechts voor een tijdelijke periode konden bestaan, en objecten konden niet voorbij een bepaald punt worden vergroot zonder onstabiel te worden en/of te exploderen.

Natuur

De basisconcepten van magie waren vrij eenvoudig — zelfs jonge tovenaars konden enige vorm van magie gebruiken — maar de inherente kracht en het potentieel voor misbruik waren bijzonder groot. Het was om deze reden dat veelbelovende jonge heksen en tovenaars naar toverscholen werden gestuurd, zoals Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus, om hun krachten te verfijnen evenals de kunst en verantwoordelijkheid van hun macht te begrijpen. Er werd hen een verscheidenheid aan magische specialiteiten, algemene theorie en de geschiedenis van magie in hun wereld onderwezen.

Harry Potter gebruikt de Lichtspreuk

Magie kon niet worden uitgevoerd door niet-magische mensen (beter bekend als Dreuzels), wat de Dreuzelwereld scheidde van de tovenaarswereld. Als vervanging voor magie gebruikten Dreuzels technologie, en in vergelijkbare zin waren veel tovenaars niet bekend met Dreuzeltechnieken, waaronder elektriciteit. Zowel Dreuzels als tovenaars beschouwden hun keuze van bestaan als normaal en logisch, hoewel ieder de ander zijn vorm van bestaan fascinerend of zelfs mysterieus zou vinden.

Snullen waren tevens niet in staat om magie te gebruiken, maar zij bevonden zich wel in de unieke positie om te kunnen kiezen tussen leven in de toverwereld of leven in de Dreuzelwereld. Omdat ze werden geboren in tovenaarsfamilies, dienden zij bij een keuze voor het leven in de Dreuzelwereld echter alle kennis die zij hadden over magie verborgen te houden.

Sinds de aanname van het Internationale Statuut van Geheimhouding dienen heksen en tovenaars constant hun magische vaardigheden te verbergen voor de Dreuzelwereld, en waren de meeste Dreuzels er daarom niet bewust van dat magie bestond.

Erfelijkheid

Dreuzelgeborene Hermelien Griffel gebruikt de Levitatiespreuk

Bij mensen was het vermogen om magie te gebruiken, of het ontbreken daarvan, een aangeboren eigenschap. Eerstgenoemde was de norm bij de kinderen van magische stellen en zeldzaam bij die van Dreuzels. Het tovenaars-gen (aanwezig bij heksen en tovenaars) was dominant, terwijl het niet-magische gen (aanwezig bij Dreuzels en Snullen) recessief was.

Gebruikers

Degenen die niet in staat waren om magie te gebruiken en die werden geboren uit magische ouders, stonden bekend als Snullen; het niet-magische gen dook weer op, waardoor het nageslacht niet-magisch was. Een heks of tovenaar geboren uit Dreuzelouders stond bekend als een Dreuzelgeborene of Dreuzeltelg; de Dreuzelfamilie stamde af van een Snul, en het tovenaars-gen dook vele generaties later weer op. Dreuzelgeborenen kwamen veel vaker voor dan Snullen, wat een kenmerk kan zijn van de ongelijksoortige grootte van de Dreuzel- en tovenaarspopulaties.

Andere intelligente magische wezens in de tovenaarswereld, zoals Glamorgana's, kobolden en huis-elfen, konden tevens hun eigen soort magie gebruiken maar deze was beduidend anders dan menselijke magie. Andere magische wezens konden hun eigen vormen van rudimentaire magie bezitten, waaronder feeën.

Geschiedenis van magie

Oude culturen

Net als de mensheid, zou magie zijn oorsprong hebben gevonden in Afrika. Tovenaars en heksen waren bekend in de samenleving en stonden in hoog aanzien vanwege hun unieke krachten. Oude Egyptische tovenaars plaatsten vloeken om hun graven te beschermen tegen plunderaars, en de toverstok werd uitgevonden in Europa tijdens het v.C.-tijdperk. Duistere magie werd beoefend en was duidelijk zichtbaar in het oude Griekenland, waarbij Herpo de Verdorvene berucht stond als pionier van een groot aantal verboden praktijken, waaronder het creëren van de eerst bekende Basilisk, evenals het eerst bekende Gruzielement.

Circa 1000 na Chr.

De vier stichters van Zweinstein

Rond de 10e eeuw werden niet-magische mensen in Europa langzaam meer op hun hoede voor heksen en tovenaars vanwege hun unieke gave. Vier van de grootste Britse heksen en tovenaars van die tijd voelden het groeiende wantrouwen en stichtten Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus in Schotland.

Eén van deze stichters, Zalazar Zwadderich, bouwde de Geheime Kamer nadat zijn overtuiging dat alleen tovenaars van zuiver bloed naar Zweinstein mochten komen, werd afgewezen. Hoewel dit idee destijds als radicaal werd beschouwd en werd verworpen, ging de scheiding van de twee culturen door en groeide in de komende 700 jaar.

11e tot 13e eeuw

Wereldkampioenschap Zwerkbal van 1994

Gedurende deze periode werd de magische gemeenschap geregeerd door de Tovenaarsraad. Naarmate hun relatie met Dreuzels gespannen werd, begonnen heksen en tovenaars te verbroederen met hun eigen verwanten en nader tot elkaar te groeien. Het Toverschool Toernooi en Zwerkbal werden nationale en internationale evenementen. Zwerkbal werd zo een groot onderdeel van de tovenaarscultuur dat het Wereldkampioenschap Zwerkbal regelmatig werd gehouden en werd bijgewoond door duizenden aanwezigen.

14e eeuw

De angst voor heksen en tovenaars groeide langzaam uit tot haat en door heel Europa begonnen heksenjachten te ontstaan. Hoewel Dreuzels bang waren voor magie, waren ze niet erg goed in het herkennen ervan, waardoor menig heks of tovenaar ongedeerd aan de heksenverbrandingen kon ontsnappen met behulp van een Vlamvriesspreuk. De excentrieke heks Bertha het Buitenbeentje, die genoot van de sensatie van deze spreuk, liet zich minstens zevenenveertig keer in verschillende vermommingen op de brandstapel verbranden. Binnen de tovergemeenschap begon echter een toenemende discriminatie jegens andere magische wezens, zoals huis-elfen en kobolden, te ontstaan.

15e eeuw

Met de komst van de Renaissance en de toenemende afhankelijkheid van Dreuzels op wetenschappelijke redeneringen, werd de kloof tussen de Toverwereld en Dreuzelwereld steeds groter. Iedere cultuur ging verder met het creëren van hun eigen afzonderlijke beschaving, inclusief sociale structuren, economieën en regeringen. Ieder leende een beetje van de ander naarmate de jaren verstreken, maar het werd duidelijk dat Dreuzels voor hun eigen bestwil het contact met hun magische verwanten moesten verbreken.

Van de restant Dreuzels die hun magische buren erkenden, bleven sommigen hen vervolgen. Anderen probeerden hun magische kracht uit te buiten voor eigen gewin en als oplossing voor hun problemen. Een voorbeeld hiervan is het koninklijk hof van Groot-Brittannië, dat tovenaars bleef ontvangen, zoals Hendrik van Malkontent tot Maling.

Baker de Bard schreef zijn verhalen om een boodschap van tolerantie jegens Dreuzels te prediken, maar zijn boodschap werd destijds genegeerd toen de verdeeldheid tussen Dreuzels en tovenaars groter werd. Met de groeiende intolerantie naar Dreuzels in de tovergemeenschap, ontstond er bij sommige een toenemende genadigheid over de zuiverheid van bloed, waardoor de overtuigingen van Zalazar Zwadderich dominanter werden in de magische samenleving. Aan het einde van de jaren 1400 bouwde Daisy Dodderig de Lekke Ketel langs een pad buiten Londen als portaal tussen de tovenaars- en Dreuzelwereld.

17e tot 19e eeuw

Het Atrium van het Ministerie van Toverkunst, het centrum van de Britse magische regering

Gedurende deze eeuwen braken er in heel Groot-Brittannië Koboldopstanden uit en werd (misschien niet geheel toevallig) St. Holisto's Hospitaal voor Magische Ziektes en Zwaktes opgericht. Vervolging door Dreuzels bereikte een hoogtepunt en het was een zeer donkere periode voor de magische gemeenschap.

In 1689 kwamen de regeringen van de Toverwereld bijeen om oplossingen voor de crisis te overwegen en het Internationale Statuut van Geheimhouding op te stellen, waarin alle heksen en tovenaars werden opgeroepen onder te duiken om vervolging te voorkomen. De beruchte Heksenprocessen van Salem in 1692 bevorderden alleen maar de behoefte aan scheiding, en het statuut werd datzelfde jaar officieel ingesteld.

Toen de scheiding van de twee werelden in werking was getreden, doken alle heksen en tovenaars voorgoed onder en vormden hun eigen geïsoleerde gemeenschappen. In Groot-Brittannië begonnen tovenaarsfamilies zich te verzamelen rond kleine steden in het hele land, waar ze relatieve veiligheid en anonimiteit vonden. De verantwoordelijkheid van de verschillende tovenaarsregeringen in ieder land werd vastgelegd tot het geheimhouden van alles wat magisch was, van Zwerkbalspelen tot draken.

De magische regeringen van ieder land onderdrukten iedere blootstelling van iets magisch aan Dreuzels. Terwijl decennia voorbijgingen zonder incidenten, verdween magie langzaam in de vergetelheid en werd het voer voor sprookjes en legendes voor niet-magische mensen. De weinige Dreuzels die zich echter wel aan deze overtuigingen vasthielden, werden als krankzinnig beschouwd.

Tegen de 19e eeuw, toen reuzen geconfronteerd werden met een steeds meer beperkte hoeveelheid ruimte om in te leven, brak er onderling oorlog uit en bracht dit de soort op de rand van uitsterven. In 1811 hervormde Gerrit Zwalp het Britse Ministerie van Toverkunst en in 1881 werd Albus Perkamentus geboren.

20e eeuw tot heden

Vooroordelen jegens Dreuzels en de ideeën van volbloed suprematie waren nog steeds aanwezig. Deze gevoelens werden misbruikt door de beruchte duistere tovenaar Gellert Grindelwald toen hij probeerde een systeem op te zetten dat Dreuzels tot slaaf zou maken, maar werd in 1945 verslagen door Albus Perkamentus in een legendarisch duel.

Harry Potter's definitieve overwinning op Heer Voldemort aan het einde van de Tweede Tovenaarsoorlog

Marten Vilijn, die later bekend en gevreesd zou worden als Heer Voldemort en de laatste levende afstammeling van Zalazar Zwadderich, deed twee pogingen om de controle over de toverwereld van Groot-Brittannië te verkrijgen. Zijn eerste poging omstreeks de jaren zeventig werd verijdeld op 31 oktober 1981, toen hij werd uitgeschakeld door een vloek die hij tegen Harry Potter gebruikte maar deze terugkaatste.

De reuzen, van wie de meeste vochten aan de zijde van Heer Voldemort, trokken zich terug naar Noord-Europa. Dertien jaar later, op 24 juni 1994, keerde Voldemort echter terug, gezien hij de nederlaag had overleefd dankzij zijn Gruzielementen. Hij slaagde er op 1 augustus 1997 in de controle over het Britse Ministerie van Toverkunst en Zweinstein te krijgen. Op 2 mei 1998, nadat zijn Gruzielementen allemaal waren vernietigd, werd hij onder dezelfde omstandigheden als zijn eerste nederlaag uiteindelijk verslagen.

Sommige Dreuzels die bewust waren van het bestaan van de toverwereld, zoals de Duffelingen en de Barbot familie, hadden er een grote hekel aan en waren bang voor magie en tovenaars. Toen bekend werd dat Harry Potter een tovenaar was, was het gebruik van het woord "magie" verboden op Ligusterlaan 4 en de minste vermelding ervan was genoeg om Herman en Petunia Duffeling een woede- of paniekaanval te bezorgen.

Spreukgebruik

"Toveren had heel wat meer om het lijf dan alleen met een toverstok zwaaien en rare woorden uitkramen."

—De moeilijkheid van het gebruik van magie

Minerva Anderling duelleert met Severus Sneep middels een offensieve spreuk

Spreuken waren de universele gereedschappen van een heks of tovenaar; korte uitbarstingen van magie die werden gebruikt om enkele gespecialiseerde taken uit te voeren, zoals het openen van sloten of het maken van vuur. Spreuken werden onderverdeeld in globale categorieën, waaronder "bezwering" en "vloek". Normaal gesproken vereist het gebruik een incantatie, meestal in een gewijzigde vorm van het Latijn, en in het geval van mensen, gebaren met een toverstok. Dit leken echter slechts hulpmiddelen voor de wilskracht; toverstokken "sturen" enkel de magie van een persoon. Het was daarnaast tevens mogelijk om een toverstok te gebruiken zonder het vast te houden, zoals Harry Potter bewees toen hij buiten het bereik van zijn toverstok Lumos gebruikte om een licht te ontsteken. Bovendien hadden Faunaten en Transformagiërs geen toverstok nodig om hun transformaties te ondergaan. Een toverstok concentreerde magie in zo een significante mate, dat de overgrote meerderheid van de heksen en tovenaars vaak machteloos waren zonder. Men kon echter toveren zonder toverstok, hoewel dit vaak ongericht en ongecontroleerd was. Toch konden maar weinig heksen en tovenaars gerichte magie uitvoeren zonder een toverstok, zelfs als ze genoeg vaardigheid en kracht hadden, maar dit was bijzonder moeilijk en vermoeiend. Een heks of tovenaar was op zijn of haar best als het de eigen toverstok gebruikte: als die van een ander werd gebruikt, waren spreuken niet zo sterk als normaal, zoals voorgeschreven door de wetten van stokkenleer.

Perkamentus gebruikt non-verbale en toverstokloze magie

Spreuken konden non-verbaal worden gebruikt, maar ook dan waren de meeste heksen en tovenaars afhankelijk van een toverstok. Deze techniek werd onderwezen in het zesde studiejaar op Zweinstein en vereiste dat de gebruiker zich op de bezwering concentreerde. Hoewel de meeste magie gesproken woorden door de gebruiker vereist, was dat voor sommige spreuken zoals Levicorpus niet noodzakelijk, en was deze spreuk mogelijk ontworpen om non-verbaal te gebruiken. Dit kan echter afhankelijk zijn van de heks of tovenaar.

Sommige zeer bekwame en krachtige heksen en tovenaars waren in staat zowel zonder toverstok als non-verbaal magie te gebruiken. Onder meer van Perkamentus was bekend dat hij indrukwekkende toverkunsten kon verrichten zonder te spreken, zoals toen hij genoeg vormeloze paarse slaapzakken tevoorschijn toverde om alle leerlingen te voorzien van een slaapplek, of van zijn aanvallen tijdens zijn duel met Heer Voldemort in het Atrium van het Ministerie van Toverkunst.

Beperkingen

"Geen enkele spreuk kan de doden tot leven wekken."

—De beperkingen van magie en haar toepassingen

Hoewel het mogelijk was om dingen uit het niets te laten verschijnen en voorwerpen te dupliceren, was het veel moeilijker om iets te creëren dat aan een exacte specificatie zou voldoen dan aan iets universeels. Tevens zou een magisch gereproduceerd object nooit zo "echt" zijn als het origineel, waarbij gedupliceerd voedsel minder bevredigend was dan het echte, en gedupliceerde wezens enkel oppervlakkig gedrag vertoonden. Bovendien waren op magische wijze nagebootste objecten van slechtere kwaliteit als de natuurlijke voorwerpen, omdat ze meer vatbaar waren voor breken, barsten, smelten, roesten en andere vormen van afbraak.

De Steen der Wijzen

Het was bijna onmogelijk om daadwerkelijk onsterfelijk te worden, alleen om je levensduur te verlengen met krachtige magische middelen, zoals met de Steen der Wijzen. Het creëren van ten minste één Gruzielement zou de persoon onsterfelijkheid schenken, omdat een deel van de ziel aan de aard gebonden was. Dit werd echter als de meest verachtelijke daad beschouwd. Een geest worden was een andere optie voor heksen en tovenaars; maar dit zou slechts "een bleke afspiegeling van het leven" zijn. Of ze echter echte wezens met bewustzijn waren en een onafhankelijk bestaan leidde, is onduidelijk; zoals Severus Sneep verklaarde was een geest slechts "de afdruk die een heengegane ziel heeft achtergelaten op aarde".

Daarnaast was het onmogelijk om de doden tot leven te wekken. Hoewel lijken konden worden omgevormd tot gehoorzame Necroten op bevel van een levende tovenaar, waren ze niets meer dan zombies zonder ziel of eigen wil. Het was tevens mogelijk via het zeldzame Priori Incantatem-effect om te praten met spookachtige "schimmen" van op magische wijze vermoorde mensen. De Steen van Wederkeer stond de gebruiker toe om met de doden te praten, maar degenen die door de Steen werden teruggebracht waren niet lichamelijk en wilden evenmin gestoord worden van hun vredige rust. Het resultaat van een dergelijke oproeping was meestal nadelig voor de oproeper.

Voornaamste Uitzonderingen op Grondels Wet van de Elementaire Transfiguratie

zie voor dit onderwerp het artikel Grondels Wet van de Elementaire Transfiguratie

"Je moeder kan niet "zomaar" eten tevoorschijn toveren. Dat kan niemand. Voedsel is de eerste van de vijf Voornaamste Uitzonderingen op Grondels Wet van de Elementaire Transfiguratie... Het is onmogelijk om lekker eten uit het niets te laten verschijnen! Je kunt het Sommeren als je weet waar het is, je kunt het transformeren of de hoeveelheid vermeerderen als je iets hebt..."

—De uitzonderingen op Grondels Wet van de Elementaire Transfiguratie

De Voornaamste Uitzonderingen op Grondels Wet van de Elementaire Transfiguratie werden voor het eerst genoemd en uitgelegd door Hermelien Griffel in 1997 en opnieuw terloops genoemd door Ronald Wemel in 1998. Eten was één van deze uitzonderingen: heksen of tovenaars konden koken en voedsel bereiden met magie, maar het niet uit het niets creëren. Van de vijf uitzonderingen werd enkel voedsel expliciet genoemd, hoewel speculatie vele andere mogelijkheden zou kunnen opperen. Er is een mogelijkheid dat geld een andere uitzondering was, daar als tovenaars uit het niets geld zouden kunnen materialiseren, het economische systeem van de Toverwereld ernstig zou worden ontwricht. Hoewel de Steen der Wijzen alchemie toestond (waaronder, vermoedelijk, het veranderen van onedele metalen in goud), was de Steen een uiterst zeldzaam en zelfs uniek object waarvan de oorspronkelijke eigenaar zijn krachten niet heeft misbruikt.

Er zijn echter meerdere voorbeelden van voedsel dat uit het niets leek te zijn getoverd, zoals de plotselinge materialisatie van ingrediënten in de pannen van Molly Wemel's keuken, de door meneer Olivander gecreëerde fontein van wijn uit Harry Potter's toverstok, evenals toen professor Anderling een uit zichzelf vullend bord met sandwiches voor Harry Potter en Ron Wemel tevoorschijn toverde. In alle gevallen konden deze gebeurtenissen redelijkerwijs worden verklaard als voedsel dat ofwel werd vermenigvuldigd — wat volgens Hermelien Griffel in overeenstemming was met Grondels Wet — of van elders werd verplaatst. Een dergelijk voorbeeld hiervan was het banket op Zweinstein; het eten werd door huis-elfen in de keukens bereid en op vier tafels geplaatst, direct onder de respectievelijke afdelingstafels in de Grote Zaal. Het eten werd vervolgens op magische wijze naar de tafels verplaatst.

Andere limitaties

Heer Voldemort vliegt zonder het gebruik van een bezemsteel

Terwijl heksen en tovenaars door de lucht kunnen vliegen middels betoverde voorwerpen zoals bezemstelen, werd lang geloofd dat een echte vlucht zonder ondersteuning onmogelijk was. Ongecontroleerde levitatie van een persoon kon worden bereikt, doorgaans door de kledij die zij droegen te bezweren, maar men kon zich niet vrij in de lucht bewegen. Faunaten wiens vorm een vliegend wezen zouden aannemen, genoten misschien van de ervaring van vliegen, maar Faunaten waren vrij zeldzaam en dat was tevens van toepassing op degenen wiens vormen in staat waren om te vliegen. Marten Vilijn (een van de machtigste duistere tovenaars in de geschiedenis) werkte zich echter voorbij de grenzen van de bekende magie en ontdekte een methode om op gecontroleerde wijze en zonder hulpmiddelen door de lucht te vliegen.

Hoewel een levende heks of tovenaar zichzelf tegen vuur zou kunnen beschermen met een eenvoudige Vlamvriesspreuk, bestond er geen spreuk om dood vlees te beschermen tegen verbranding.

Daarnaast verwijderde de hoofdpersoon in het verhaal van de De Heksenmeester met het Harige Hart zijn hart middels duistere magie om te voorkomen dat hij verliefd zou worden, terwijl hij zowel zijn hart als zijn eigen leven in stand hield. Een dergelijke vorm van magie werd buiten het sprookjesboek als onmogelijk beschouwd.

Connecties tot magie

Emoties

"Het zou natuurlijk ook kunnen dat haar onbeantwoorde liefde en de wanhoop die daaruit voortsproot haar van haar magische krachten beroofde; dat komt soms voor."

—De connectie tussen emotie en magie

Nymphadora Tops roept haar Patronus in de vorm van een wolf op

De emotionele gesteldheid van een heks of tovenaar kon de inherente magische vermogens beïnvloeden. Nymphadora Tops verloor bijvoorbeeld tijdelijk haar vaardigheden als Transformagiër na ernstige emotionele beroering en verdriet om de dood van Sirius Zwarts, evenals toen Remus Lupos haar liefde weigerde te beantwoorden. Als gevolg ging zij ook akkoord met een levensbedreigende missie om contact te vermijden, en als bijkomend effect veranderde de vorm van haar Patronus in die van een wolf (overeenkomstig met de vorm van zijn Patronus) om haar liefde voor Lupos te weerspiegelen. Op gelijke manier werden de magische vermogens van Merope Mergel sterk belemmerd door haar vader en kwamen pas echt tot bloei toen ze vrij was van zijn onderdrukking. Albus Perkamentus verklaarde ook dat het mogelijk was voor een heks of tovenaar om helemaal van hun magische krachten te worden ontdaan als ze diepe stadia van wanhoop ondergingen.

Heksen en tovenaars werden tevens verzwakt wanneer ze gedurende langere perioden in de aanwezigheid van Dementors waren, daar de wezens hun prooi op psychologische wijze aanvielen door hen hun slechtste herinneringen te laten herleven. Dementors zogen het geluk uit iedereen in hun aanwezigheid en bemoeilijkten daardoor het gebruik van magie, omdat het uitspreken van spreuken een bepaald niveau van emotionele stabiliteit vereist. Dit was één van de redenen waarom de Patronusbezwering als geavanceerde magie werd beschouwd. Wilskracht onder verzachtende omstandigheden had tevens een effect op het gebruik van spreuken en beïnvloedde de kracht waarmee ze werden uitgevoerd. Een voorbeeld hiervan was toen Harry Potter in staat was een lichamelijke Patronus op te roepen toen Sirius Zwarts het gevaar liep de Kus van de Dementor te ontvangen. Een ander voorbeeld van de connectie tussen magie en emoties was toen Ron Wemel het met zijn toverstok liet sneeuwen toen hij zich schuldig voelde na het beëindigen van zijn relatie met Belinda Broom.

Een woedende Harry Potter laat per ongeluk zijn tante Margot opzwellen

Verscheidene andere voorbeelden van magie dat werd beïnvloed door emoties waren onder meer dat Ariana Perkamentus op jonge leeftijd emotionele schade opliep en haar magie vluchtig en ongecontroleerd werd. Bovendien blies Harry Potter op magische wijze en non-verbaal zijn tante Margot op, nadat hij woedend was geworden omdat ze zijn ouders niet respecteerde en zijn vader een dronkaard noemde.

Liefde

zie voor dit onderwerp het artikel Liefde

"Op het Departement van Mystificatie is één kamer altijd op slot. Die kamer bevat een kracht die zowel sterker als vreselijker is dan de dood, dan de menselijke intelligentie en alle natuurkrachten bij elkaar. Het is misschien de meest mysterieuze kracht die daar bestudeerd wordt."

—De kracht van liefde en haar effect op magie

Ongetwijfeld de meest krachtigste kracht van magie, maar ook de meest mysterieuze en ongrijpbare was liefde. Heer Voldemort, die zelf nooit liefde had ervaren, onderschatte haar invloed en dit bleek uiteindelijk in zijn nadeel. Middels liefde kon Lily Evers haar zoon Harry Potter van de dood redden door haar leven op te offeren, zodat hij zou kunnen leven.

Krinkel's onvermogen om Harry aan te raken in 1991, vanwege Lily's liefdevolle offer

Vanwege de bescherming van zijn moeder kon Harry niet worden aangeraakt door Voldemort. Voldemort probeerde dit obstakel te overwinnen door Harry's bloed te gebruiken bij zijn wedergeboorte; aangezien Lily's magische bescherming in Harry's bloed huisde en nu door Voldemorts nieuwe lichaam stroomde, betekende dit echter dat Harry niet door Voldemort gedood kon worden terwijl Voldemort zelf nog in leven was. Harry gebruikte vrijwel hetzelfde mechanisme van opoffering als bescherming om de kracht van Voldemorts spreuken tegen de leerlingen en leraren van Zweinstein tijdens de Slag om Zweinstein teniet te doen. De exacte aard van hoe "liefdesmagie" werkte, was onbekend; het werd grondig bestudeerd op het Departement van Mystificatie, waar ze een enorme ketel met Amortentia bewaarde.

Er werd gesuggereerd dat het onvermogen om lief te hebben Voldemort zijn kwaadaardige aard zou verklaren. Severus Sneep, die zich vrijwillig bij de Dooddoeners aansloot toen hij Zweinstein verliet, werd spion voor de Orde van de Feniks toen hij zich realiseerde dat de vrouw van wie hij hield door Voldemort werd bedreigd. Op vergelijkbare wijze leidde de liefde van Narcissa Malfidus voor haar zoon Draco er uiteindelijk toe dat ze Voldemort verraadde, met als gevolg dat Harry kon overleven. Middels deze voorbeelden wordt gezinspeeld dat iemand met het vermogen om lief te hebben niet zo ver het pad van het kwaad was afgegaan als Voldemort had gedaan, en het was zijn complete gebrek aan mededogen dat hem in staat maakte tot wat hij deed.

De dood

Voldemort: "Niets is erger dan de dood!"

Albus Perkamentus: "Je vergist je. Het feit dat je nooit hebt begrepen dat er veel ergere dingen zijn dan de dood, was altijd al een van je grootste zwaktes."

— Discussie over de natuur van de dood

Het fenomeen van de dood werd in detail bestudeerd in een kamer (genaamd de Kamer des Doods) op het Departement van Mystificatie dat een raadselachtige sluier bevatte. Sirius Zwarts was door deze sluier gevallen nadat hij werd getroffen door een spreuk van Bellatrix van Detta en stierf.

De omslag van Geheimen van de Zwartste Kunsten, een boek dat instructies geeft over de creatie van een Gruzielement

Er waren echter enkele magische technieken die werden gebruikt om het leven te verlengen. De Steen der Wijzen kon worden gebruikt om een toverdrank te bereiden dat de dood kon uitstellen, zolang de toverdrank maar regelmatig werd gedronken. Voldemort heeft gebruik gemaakt van een andere methoden en was één van de weinige tovenaars die ooit een Gruzielement heeft gecreëerd in zijn lang gezochte poging om de dood te overwinnen, en werd verondersteld de enige te zijn die meerdere Gruzielementen gebruikte. Een legende beweerde dat als iemand de drie Relieken van de Dood zou bezitten, deze gereedschappen de bezitter in staat zouden stellen om de "meester van de dood" te worden. Om een echte "meester van de dood" te worden, betekende dit echter dat men bereid was te accepteren dat de dood onvermijdelijk was. Bovendien zou volgens een andere legende het drinken van eenhoornbloed een individu in leven houden, zelfs als de dood nabij was, maar tegen de vreselijke prijs om voor altijd vervloekt te worden.

De magische aard van een heks of tovenaars kon bijdragen aan zijn of haar levensduur, gezien er verschillende personen waren die een vrij lange levensduur genoten (zoals Albus Perkamentus, Mathilda Belladonna en Griselda Koudstaal). Dit kan voornamelijk worden toegeschreven aan de snelheid en effectiviteit van magische genezingen, zoals toverdranken die vele ziekten en kwalen genezen, spreuken voor onmiddellijke genezing en transport naar ziekenhuizen dat in een kwestie van een paar seconden kan plaatsvinden door middel van Bijverschijnselen of het gebruik van Brandstof.

Afdelingsspoken van Zweinstein

In 1995 werd door Haast Onthoofde Henk onthuld dat alle heksen en tovenaars de keuze hadden om geesten te worden wanneer zij stierven, waarbij het alternatief "heengaan" zou zijn. Henk vertelde tevens dat hij een geest werd omdat hij "bang [was] voor de dood".

Alle voormalige schoolhoofden van Zweinstein verschenen in een portret nadat ze stierven, zodat toekomstige generaties hen konden raadplegen. Perkamentus stelde dat er geen spreuk bestaat die de doden echt tot leven kon wekken; er waren echter verschillende gevallen bekend van dode personen die half in leven waren. Vanwege een connectie tussen de toverstokken van Harry Potter en Voldemort (een effect genaamd Priori Incantatem), verschenen er schimmen van de recente slachtoffers van Voldemort die Harry hielpen ontsnappen tijdens hun duel in 1995. Volgens Harry leken ze te solide om geesten te zijn. Hoewel tovenaars als geesten konden achterblijven of dode lichamen konden worden geanimeerd tot Necroten, was geen enkele magie in staat om een dode terug te brengen tot een volledig en echt leven. De Steen van Wederkeer was de enige mogelijkheid die een gelijksoortig effect zou kunnen creëren.

Studie van magie

"De beste school voor hekserij en hocus-pocus ter wereld."

—Rubeus Hagrid prijst Zweinstein

Hoewel het vermogen om magie te gebruiken zich gewoonlijk op de leeftijd van zeven jaar openbaarde, waren er uitzonderingen waarbij individuen tot vrij laat in hun leven alledaags bleven totdat ze — in extreem wanhopige omstandigheden — plotseling hun magische capaciteit openbaarde. Dergelijke "laatbloeiers" waren echter zeldzaam, mogelijk meer dan Snullen. Om het vermogen van een persoon om magie te kunnen gebruiken van nut te laten zijn, was veel training nodig om de juiste discipline te verwerven. Wanneer "wild", typisch voor jonge en ongetrainde kinderen, zou magie zich onbewust manifesteren in momenten van grote bezorgdheid, angst of woede. Een krachtige of intelligente heks of tovenaar kan deze kracht op minder willekeurige manieren sturen, zoals bijvoorbeeld Lily Evers of Marten Vilijn.

Het wapen en motto van Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus

Gezien magie de Toverwereld regeerde, waren er veel mensen die er hun beroep van maakten om de magische kunsten te bestuderen, evenals magie die werd onderwezen aan jonge heksen en tovenaars. De belangrijkste gebieden van de studie van magie werden onderwezen op toverscholen, zoals Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus, en omvatten: Bezweringen, Geschiedenis van de Toverkunst, Kruidenkunde, Toverdranken, Transfiguratie, Verweer Tegen de Zwarte Kunsten, Voorspellend Rekenen en Waarzeggerij.

Soorten heksen en tovenaars met speciale magische vermogens waren onder meer Faunaten (transformatie in een dier), Voorspellend Rekenaar, een Legilimens (binnendringen van andermans geest), een Occlumens (beschermen tegen binnendringen van de geest), Transformagiërs (veranderen van fysieke verschijning), een Sisseltong (spreken met slangen), en een Ziener (voorspellen van de toekomst). Er waren tevens verschillende vormen van offensieve en defensieve magie, evenals verschillende soorten spreuken, vloeken en bezweringen.

Geschiedenis van de Toverkunst

zie voor dit onderwerp het artikel Geschiedenis van de Toverkunst

Geschiedenis van de Toverkunst

Vele heksen en tovenaars hebben de geschiedenis van magie door de tijd heen bestudeerd; ze stonden bekend als magische historici, en Geschiedenis van de Toverkunst was tevens een les dat op Zweinstein werd onderwezen. Een van de meest gevierde magische historici aller tijden was Mathilda Belladonna, auteur van De Geschiedenis van de Toverkunst, dat de hele geschiedenis van de Toverwereld tot het einde van de Eerste Tovenaarsoorlog optekende.

Het bleef een standaard schoolboek op Zweinstein voor deze studie. Op Zweinstein werd het schoolvak sinds de 18e eeuw tot ergens na de Tweede Tovenaarsoorlog onderwezen door professor Kist, en de lessen vonden plaats in klaslokaal 4F.

Voorspellend Rekenen

zie voor dit onderwerp het artikel Voorspellend Rekenen

Voorspellend Rekenen was een tak van magie die zich bezighield met de magische eigenschappen van getallen; iemand die Voorspellend Rekenen beoefende, werd een Voorspellend Rekenaar genoemd. In de jaren 1200 ontdekte bijvoorbeeld Brenda Wendekind, een beroemde Voorspellend Rekenaar, de magische eigenschappen van het getal zeven. Een S.L.IJ.M.B.A.L. in Voorspellend Rekenen was nodig om te solliciteren voor een baan als Vloekbreker bij Goudgrijp.

Voorspellend Rekenen werd onderwezen op Zweinstein door professor Vector. In haar lessen werd van de studenten verwacht dat ze opstellen schreven en ingewikkelde cijferdiagrammen konden begrijpen, die deel uitmaakten van het huiswerk. Hermelien Griffel bleek de enige Griffoendor in haar studiejaar te zijn die een S.L.IJ.M.B.A.L.-examen probeerde van dit schoolvak (wat tevens haar favoriet was).

Kruidenkunde

zie voor dit onderwerp het artikel Kruidenkunde

Kruidenkunde

Kruidenkunde was de studie van magische planten en schimmels, inclusief verzorging, magische eigenschappen en toepassingen. Sommige magische planten vormden belangrijke ingrediënten in toverdranken, terwijl andere van zichzelf magische effecten hadden.

Op Zweinstein waren alle leerlingen verplicht een S.L.IJ.M.B.A.L.-examen van Kruidenkunde te maken, ofwel alle eerste- en vijfdejaars leerlingen volgden het vak, dat werd onderwezen door professor Pomona Stronk. De lessen Kruidenkunde werden onderwezen in de kassen en omvatten verschillende praktische activiteiten, zoals de omgang met Schrabbelstompen, verpotten van Mandragora's, en het oogsten van Fisteldistelpus. Leerlingen moesten als huiswerk ook opstellen schrijven. Ergens in de jaren 1990 of 2000, werd de positie van professor Kruidenkunde overgenomen door Marcel Lubbermans.

Toverdranken

zie voor dit onderwerp het artikel Toverdranken (schoolvak)

Hermelien Griffel brouwt een Vocht van de Levende Dood

Toverdranken waren magische vloeistoffen die werden gemaakt door verschillende ingrediënten in een ketel te mengen volgens zeer specifieke regels. Deze mengsels dienden meestal gedronken te worden om hun magische effecten te verkrijgen. De ingrediënten in toverdranken varieerden, en de procedures voor het maken van sommige toverdranken konden ingewikkeld zijn en veel tijd kosten.

Toverdranken werd onderwezen op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus, en Severus Sneep was de Toverdrankmeester vanaf ca. 1980 tot de herfst van 1996. Gedurende het schooljaar van 1995-1996 werd de positie van Toverdrankmeester overgenomen door Hildebrand Slakhoorn. Het toverdrankenlokaal op Zweinstein bevond zich in een kille, donkere en sombere kerker. De lessen waren verplicht voor eerste- tot en met vijfdejaars, maar werd alleen toegestaan op P.U.I.S.T.-niveau indien een leerling op zijn minst een "Boven Verwachting" had behaald op het S.L.IJ.M.B.A.L.-examen.

Bezweringen

zie voor dit onderwerp het artikel Spreuken en Bezweringen

Harry Potter gebruikt de geavanceerde Patronusbezwering

Bezweringen waren een soort magie die erop gericht waren een object te betoveren om zich te gedragen op een manier die niet normaal was voor dat object, bijvoorbeeld de Sommeerspreuk, die een voorwerp naar de gebruiker bracht. Bezweringen waren tevens een soort verzamelnaam voor magie die geen Transfiguratie was (spreuken die de inherente aard van een object veranderen). In zekere zin, indien een spreuk géén Transfiguratie was, was het waarschijnlijk een bezwering, of anders een tegenspreuk of helende spreuk.

Een bezwering kan verschillende effecten veroorzaken, zoals het ertoe leiden dat een object zweeft of zelfs door de lucht vliegt. Bezweringen konden een persoon aan het lachen of dansen maken, of zelfs een luchtbel met zuurstof rond het hoofd van een persoon creëren. In al deze gevallen veranderde het object of de persoon niet echt, maar deden iets wat voor hen niet gebruikelijk was. Sommige bezweringen konden extreem krachtig zijn, zoals de Fideliusbezwering; een persoon of locatie kon op bepaalde wijze volledig verborgen worden zodat niemand hen zou kunnen vinden, tenzij ze de locatie hadden gekregen van een Geheimhouder. Vergetelheidsspreuken konden zo sterk zijn dat ze het geheugen van een persoon volledig hadden verwijderd of zelfs hun geest permanent hadden beschadigd.

Bezweringen waren in sommige opzichten het tegenovergestelde van vloeken: bezweringen leken een inherente positief effect te veroorzaken (bijv. de Kietelspreuk), terwijl de meeste vloeken een inherente negatief effect veroorzaakten. Dit wil niet zeggen dat bezweringen een zwakkere vorm van magie waren; een goed gekozen bezwering, tegenspreuk of helende spreuk was een krachtig magisch hulpmiddel tegen de meeste vloeken.

Bezweringen werd onderwezen op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus door professor Filius Banning aan alle eerste- en vijfdejaars leerlingen, die uiteindelijk een verplicht S.L.IJ.M.B.A.L.-examen dienden af te leggen. De lessen vonden plaats in Klaslokaal 2E, en werden tevens voorgezet op S.L.IJ.M.B.A.L.- en P.U.I.S.T.-niveau.

Transfiguratie

zie voor dit onderwerp het artikel Transfiguratie

Demonstratie van de spreuk Fera Verto

Transfiguratie was magie die het ene object in het andere deed veranderen, met de mogelijkheid levenloze objecten te veranderen in levende objecten en vice versa. Sommige Transfiguratie-spreuken veranderden slechts een gedeelte van iets, zoals het veranderen van de oren naar konijnenoren. Op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus werd Transfiguratie tot ten minste 1997 onderwezen door professor Minerva Anderling, die Albus Perkamentus opvolgde.

Transfiguratie werd al sinds de oudheid beoefend, zoals onder meer door de heks Circe, die bekend stond om het veranderen van verloren zeelieden in varkens. Het tegenovergestelde van Transfiguratie is Detransfiguratie, wat iets zou terugbrengen naar zijn oorspronkelijke vorm.

Waarzeggerij

zie voor dit onderwerp het artikel Waarzeggerij

Waarzeggerij

Waarzeggerij was magie die was gebaseerd op het voorzien van toekomstige gebeurtenissen. Velen in de Toverwereld beschouwden deze tak van magie op zijn best als onnauwkeurig. Er waren echter verschillende soorten waarzeggerij, waaronder de algemene en bekendste vorm dat werd onderwezen door Sybilla Zwamdrift op Zweinstein. De tweede vorm van Waarzeggerij werd beoefend door de centauren. Toen Firenze de centaur in het voorjaar van 1996 begon met het doceren van lessen Waarzeggerij, onderwees hij deze technieken, hoewel ze meestal niet werden opgevangen door de menselijke leerlingen in zijn lessen.

De derde vorm van Waarzeggerij, dat beschouwd werd als echte Waarzeggerij, werd beoefend door Zieners. De informatie die Zieners openbaarde was doorgaans echter in de vorm van een profetie en vereiste enige interpretatie. Een Ziener, iemand die in het bezit was van het Innerlijk Oog, leek geen controle te hebben over deze gaven. Zwamdrift creëerde bijvoorbeeld maar drie keer een echte profetie, hoewel ze beweringen deed over verschillende zaken, zoals de problemen van haar leerlingen. In het geval dat ze een echte profetie beschreef, raakte Zwamdrift in trance en sprak met een andere stem, en herinnerde zich na het uitspreken niets meer van wat ze had gezegd.

Een echte Ziener was zeer zeldzaam, maar kwam door de eeuwen heen regelmatig voor. Er was een enorme zaal ter grootte van een kathedraal op het Departement van Mystificatie waar verslagen van duizenden profetieën in glazen bollen waren opgeslagen. Ieder bol was gelabeld met de initialen van de Ziener die de profetie uitsprak en de persoon tegen wie werd gesproken, evenals het onderwerp van de profetie.

Zwarte Kunsten

zie voor dit onderwerp het artikel Zwarte Kunsten

Voldemort gebruikt de Vloek des Doods, een spreuk van duistere aard

De Zwarte Kunsten waren te onderscheiden van andere vormen van magie in de bedoelingen van de tovenaar die het gebruikte. De meeste magie was relatief neutraal, waarbij het ten goede of ten slechte gebruikt kon worden, echter was sommige magie puur slecht. Dergelijke spreuken werden vaak vloeken genoemd, spreuken die meestal bedoeld waren om een ander kwaad te doen.

Deze intentie om kwaad te doen plaatste dit soort type spreuken onder de tak van de Zwarte Kunsten. Hoewel er een groot aantal onaangename en potentieel gevaarlijke vloeken bestonden, werden er die beschouwd als alleen bruikbaar voor groot kwaad, wat hen de speciale classificatie van "Onvergeeflijke Vloeken" opleverde. Uiteindelijk maakte echter de ware intentie van de gebruiker het verschil.

Dit onderscheid was in veel gevallen moeilijk te maken. Het begrijpen van het verschil tussen acceptabele en duistere magie was echter van cruciaal belang voor heksen en tovenaars in opleiding, en daarom was Verweer tegen de Zwarte Kunsten een belangrijke les voor leerlingen van Zweinstein. Sommige andere toverscholen hadden echter de reputatie de Zwarte Kunsten te onderwijzen, zoals Klammfels.

Legilimentie

zie voor dit onderwerp het artikel Legilimentie

Harry Potter's geest wordt binnengedrongen door Severus Sneep tijdens hun lessen Occlumentie

Legilimentie was een tak van magie die normaliter niet op Zweinstein werd onderwezen (in ieder geval niet op S.L.IJ.M.B.A.L.-niveau), en was het vermogen om emoties, gedachten en herinneringen uit de geest van een ander te halen. Hoewel het woord letterlijk vertaald als "gedachten lezen", werd dit door de beoefenaars als een naïeve interpretatie van de kunst beschouwd. Iemand die Legilimentie beoefende, stond bekend als een Legilimens.

Legilimentie was gemakkelijker wanneer de gebruiker zich fysiek in de buurt van het doelwit bevond en wanneer het doelwit niet op zijn of haar hoede was, ontspannen of anderszins kwetsbaar was. Oogcontact was meestal essentieel, daarom was het in het voordeel van de Legilimens om zijn of haar doelwit verbaal te manipuleren om hem of haar in de ogen te kijken. Bovendien zou de emotionele toestand van het doelwit relevante geassocieerde herinneringen naar de oppervlakte kunnen brengen.

Deze informatie leek overeen te komen met wat bekend is over de aard van het menselijk geheugen in de Dreuzelwetenschap. De enige bekende verdediging tegen Legilimentie was Occlumentie of de Schildspreuk. De bezwering die noodzakelijk is voor Legilimentie was "Legilimens". Enkele bekende Legilimensen waren Albus Perkamentus, Heer Voldemort en Severus Sneep.

Occlumentie

zie voor dit onderwerp het artikel Occlumentie

Occlumens Severus Sneep bereidt zich voor om Harry's geest binnen te dringen, terwijl hij Harry probeert te leren er weerstand tegen te bieden

Occlumentie was de kunst om de geest op magische wijze te verdedigen tegen binnendringen van buitenaf, evenals het af te sluiten tegen magische indringing en invloed — de defensieve tegenhanger van Legilimentie. Een beoefenaar van Occlumentie werd een Occlumens genoemd.

Occlumentie was een noodzakelijke voorwaarde om de vaardigheden van een Legilimens te verslaan zonder verdacht gedrag, zoals het vermijden van persoonlijk contact en oogcontact. Elementaire Occlumentie hield in dat de geest van gedachten en emoties werd vrijgemaakt, zodat de Legilimens geen emotionele banden kon vinden met herinneringen die het doelwit wenste te verbergen. Eenvoudige weerstand tegen aanvallen van de geest vereiste vergelijkbare vaardigheden als die nodig was om de Imperiusvloek te weerstaan. In zijn meer geavanceerde vorm stelde Occlumentie de gebruiker in staat alleen gevoelens en herinneringen te onderdrukken die in tegenspraak waren met wat de gebruiker wilde dat een Legilimens zou geloven, waardoor de Occlumens zou kunnen liegen zonder zichzelf te verraden. Enkele bekend beoefenaars van Occlumentie waren Albus Perkamentus en Severus Sneep.

Magische voorwerpen

De volgende apparaten en voorwerpen waren begiftigd met verschillende soorten magie, waardoor ze bepaalde eigenschappen en vaardigheden verkregen. Ze werden gebruikt door tovergemeenschap, waarbij sommige objecten gebruikelijk waren en andere als zeldzaam werden beschouwd.

Voorwerp	Notitites
Toverstokken	De meeste menselijke magie werd uitgevoerd met behulp van een toverstok. De toverstok diende als instrument om de magische energie van de spreuk te concentreren en te beheersen. Het was mogelijk om spreuken uit te voeren zonder het gebruik van een toverstok, maar voor de meeste heksen en tovenaars waren de resultaten onnauwkeurig. Toverstokken werden gemaakt van hout met als een kern een magische substantie.
Bezemstelen	Bezemstelen waren een magisch vervoermiddel in de Toverwereld, maar werden tevens gebruikt in de tovenaarssport Zwerkbal. Er waren verschillende soorten bezemstelen, zoals de Nimbus 2000 en Vuurflits, die behoorden tot de internationale standaard. Bezemstelen waren het slechtst bewaarde geheim van de tovergemeenschap.
Relieken van de Dood	Deze bestonden uit drie voorwerpen: de Zegevlier, de Mantel van Onzichtbaarheid en de Steen van Wederkeer. Ze werden beschouwd als een groot tovenaarsgeheim, en het bezit van alle drie zou de eigenaar de Meester van de Dood maken. De enige bekende Meesters van de Dood waren Albus Perkamentus en Harry Potter.
Vliegende Ford Anglia	De vliegende Ford Anglia was een turquoise auto die was aangeschaft door Arthur Wemel. Hij betoverde het voertuig om te kunnen vliegen en installeerde een Onzichtbaarheidsaanjager. Hij had tevens de binnenruimtes op magische wijze vergroot, zodat er een enorme hoeveelheid bagage in de bagageruimte kon passen en een verbazingwekkend aantal mensen comfortabel in de brede stoelen konden zitten.
Spiegel van Neregeb	Een prachtige spiegel, zo hoog als het plafond van een klaslokaal, met een sierlijke gouden lijst, staande op twee klauwpoten. De inscriptie die aan de bovenkant was gegraveerd, luidde: "Neregeb jiz taw ra amneiz nesnem tawt einno otki" wat in spiegelbeeld "Ik toon niet wat mensen zien maar wat zij begeren" betekende.
Sluipwegwijzer	Deze magische kaart van Kasteel Zweinstein toonde het hele kasteel en het volledige terrein, inclusief zeven geheime doorgangen van Zweinstein naar Zweinsveld. Het toonde echter niet de Kamer van Hoge Nood of de Geheime Kamer. De kaart maakte gebruik van de Homonculusbezwering om iedereen op Zweinstein te volgen, en was ingebed met een spreuk zodat het Sneep beledigde.
Hersenpan	Een Hersenpan was een ondiepe, stenen bassin met oude Saksische runen en symbolen die rond de rand waren gegraveerd, dat werd gebruikt om herinneringen te verzamelen en te bekijken. Bij gebruik straalde de inhoud een zilverachtig licht uit, dat zich helder en wolkachtige vertoonde en onophoudelijk in beweging was. Harry vond dat de inhoud van het bassin eruitzag als "licht dat vloeibaar was geworden, of wind die tastbaar was gemaakt".
Schilderijen	Schilderijen waren afbeeldingen gemaakt van bepaalde heksen of tovenaars. De persoon afgebeeld op een magisch schilderij bezat een waarnemingsvermogen vanwege betoveringen die door de schilder over het schilderij waren geplaatst. Het schilderij zou enkele van de favoriete uitdrukkingen van de afgebeelde persoon kunnen gebruiken en hun algemene houding kunnen imiteren, gebaseerd op hoe de persoon voor de schilder was verschenen. Ze waren echter beperkt in was ze konden zeggen of doen.

Toverwereld

Kaart van toverscholen en hun locaties wereldwijd

De tovergemeenschap bestond als een schaduwmaatschappij voor de Dreuzelwereld en werkte met man en macht om het bestaan ervan geheim te houden, met uitzondering voor familieleden van heksen en tovenaars of sleutelfiguren zoals de Dreuzelminister. De meeste dingen van magische aard waren verborgen voor Dreuzels; hoewel ze andere (zoals Dementors) simpelweg niet konden zien, maar wel bewust waren van de effecten. Er was tevens een afdeling op het Brits Ministerie van Toverkunst voor misbruikpreventie van Dreuzelvoorwerpen die betoverde voorwerpen uit de Dreuzelmaatschappij behandelde.

Het Internationale Statuut van Geheimhouding werd in 1689 ingesteld door het Internationaal Overlegorgaan van Heksenmeesters om tovenaars te beschermen tegen vervolging door Dreuzels. Voor de meeste magische mensen was de Dreuzelwereld onbekend en hun pogingen om zich te vermommen als Dreuzels hadden vaak humoristische resultaten. Dreuzelkunde op Zweinstein werd dan ook als een lachwekkende optie beschouwd.

Trivia

• Het is nooit volledig gespecificeerd of magie zelf een puur biologisch element is, vergelijkbaar met een vorm van mutatie die wordt doorgegeven tussen familielijnen, of dat het een externe kracht van energie is waar magische wezens naar gelieven gebruik van kunnen maken.
• Volgens J.K. Rowling weet niemand hoe magie is ontstaan.

Verschijning

• Harry Potter en de Steen der Wijzen (Eerste verschijning)
• Harry Potter en de Steen der Wijzen (film)
• Harry Potter en de Steen der Wijzen (game)
• Harry Potter en de Geheime Kamer
• Harry Potter en de Geheime Kamer (film)
• Harry Potter en de Geheime Kamer (game)
• Harry Potter en de Gevangene van Azkaban
• Harry Potter en de Gevangene van Azkaban (film)
• Harry Potter en de Gevangene van Azkaban (game)
• Harry Potter en de Vuurbeker
• Harry Potter en de Vuurbeker (film)
• Harry Potter en de Vuurbeker (game)
• Harry Potter en de Orde van de Feniks
• Harry Potter en de Orde van de Feniks (film)
• Harry Potter en de Orde van de Feniks (game)
• Harry Potter en de Halfbloed Prins
• Harry Potter en de Halfbloed Prins (film)
• Harry Potter en de Halfbloed Prins (game)
• Harry Potter en de Relieken van de Dood
• Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 1
• Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 1 (game)
• Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 2
• Harry Potter en de Relieken van de Dood: Deel 2 (game)
• Harry Potter en het Vervloekte Kind
• Harry Potter en het Vervloekte Kind (toneelstuk)
• Fantastic Beasts and Where To Find Them
• Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald
• Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore
• Zwerkbal Door de Eeuwen Heen
• Fabeldieren en Waar Ze Te Vinden
• De Vertelsels van Baker de Bard
• J.K. Rowling's officiële website
• Pottermore
• Wizarding World
• LEGO Harry Potter
• LEGO Harry Potter: Years 1-4
• LEGO Harry Potter: Years 5-7
• LEGO Dimensions
• Harry Potter: WK Zwerkbal
• The Queen's Handbag
• Harry Potter: A Pop-Up Book
• The Wizarding World of Harry Potter
• Harry Potter Limited Edition
• Harry Potter: The Character Vault
• Harry Potter: The Creature Vault
• Harry Potter: The Artifact Vault
• Harry Potter: The Wand Collection
• Harry Potter for Kinect
• Wonderbook: Book of Spells
• Wonderbook: Book of Potions
• Fantastic Beasts: Cases from the Wizarding World
• Harry Potter: Hogwarts Mystery
• Harry Potter: Wizards Unite
• Harry Potter: Puzzels & Magie
• Harry Potter: Magic Awakened
• Hogwarts Legacy

Bron

Deze pagina is een gedeeltelijke kopie en vertaling vanuit de Engelstalige Harry Potter Wiki