Speciale verzorging[]
Mandragora's moeten regelmatig verpot worden, zodat ze niet in een te kleine pot zitten. Dit zou hun groei kunnen belemmeren. Verpotten is overigens een lastig karweitje, omdat Mandragora's van nature niet erg meewerkend zijn. Handschoenen zijn hierbij geen overbodige luxe, en oorwarmers zijn dus echt noodzakelijk.
In de winter is het bij strenge vorst van belang dat de Mandragora's goed tegen de kou beschermd worden. Het kan dan nuttig zijn om ze sokken en sjaals om te doen die hen beschermen tegen het koude weer. Mocht een van de Mandragora's toch verkouden worden, dan is het verstandig om deze plant apart te zetten zodat hij anderen niet aan kan steken. Meestal genezen de Mandragora's wel van een verkoudheid, maar ze groeien een stuk minder snel.
Leeftijdsvormen[]
Jonge Mandragora's zien eruit als plukkerige paarse plantjes. Bovengronds zie je niets bijzonders, maar als je de Mandragora uit de pot trekt zie je dat de wortels de vorm hebben van een kleine misvormde baby. Het wezentje heeft een groenachtige gevlekte huid en uit zijn hoofd groeien paarsgroene bladeren.
De kreet van jonge Mandragora's is nog niet dodelijk, maar je kan er wel een aantal uur van buiten westen raken. Als de plant ouder wordt, wordt ook zijn kreet sterker en dus gevaarlijker. Op het moment dat de planten bij elkaar in de pot proberen te kruipen zitten ze in de puberteit. Hierna zijn ze rijp om geoogst te worden.
Wat is een Mandragora?[]
Mandragora wordt ook wel alruinwortel genoemd. De plant is een essentieel onderdeel van de meeste tegengiffen. Het wordt vooral gebruikt om mensen die vervloekt zijn of een gedaanteverwisseling hebben ondergaan, in hun oorspronkelijke staat terug te brengen. Vooral bij magiërs die getroffen zijn door de Versteningsvloek (Petrificus Totalus), is een toverdrank waarin volwassen Mandragora's verwerkt zijn onontbeerlijk.
De plant heeft echter niet alleen voordelen. Er moet namelijk erg voorzichtig met de plant omgegaan worden, want zijn kreet kan dodelijk zijn. Dat is de reden waarom wij altijd met oorwarmers op werken.
In het wild groeit de Mandragora vrijwel alleen nog in Egypte en Israël. Op Zweinstein worden ze speciaal gekweekt uit Egyptisch zaad.
Het rooien van Mandragora's in de oudheid[]
Alruin werd in het oude Griekenland gebruikt in Liefdesdranken en Vruchtbaarheidsserums. De plant was toen nog volop in de natuur te vinden. 's Nachts kon je de plant aantreffen bij de ruïnen van vervallen boerderijen. De plant lichtte dan op als een ster. De vinder moest de plek markeren, want overdag was de Mandragora niet meer te zien omdat hij zich dan terugtrok onder de grond. 's Morgens moest de vinder met oorwarmers op terug naar de gemarkeerde plek samen met een zwarte hond die vreselijke honger had. Hij zag dan de plant met geelachtige bessen zo groot als flinke pruimen. De vinder moest met een schep rondom de plant steken, tot nog een laatste stukje wortel in de aarde stak. Dan bond hij de hond een stuk touw om de hals, en het andere uiteinde werd aan de wortel vastgemaakt. De bovengrondse bladeren van de plant moesten verwijderd worden, en de hond werd lekker gemaakt met een groot stuk worst. Het hongerige dier stortte zich dan op het stuk worst, waardoor het touw zich spande en de Mandragorawortel uit de grond getrokken werd. Helaas stierf de hond ter plekke door de dodelijke kreet van de Mandragora. De hond moest dan op dezelfde plek begraven worden, als een soort offer, zodat de vinder de wortel zonder gevaar kon aanraken en mee naar huis kon nemen.
Bron[]
Deze pagina is een (deelse) kopie van Wizardzone
| Planten | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||