Żabert (ang. Clabbert) — stworzenie nadrzewne, pochodzące z południowych stanów Ameryki. W późniejszym czasie jego występowanie obejmowało tereny na całym świecie.
Charakterystyka[]
Z wyglądu przypominał krzyżówkę małpy z żabą. Żabert był łysy, a jego gładką, zieloną skórę pokrywały cętki. Między palcami górnych i dolnych kończyn miał błony pławne. Ręce i nogi żaberta były długie i giętkie, co pozwalało mu poruszać się pośród gałęzi ze zwinnością orangutana. Z głowy wyrastały mu krótkie rogi, a jego szerokie usta sprawiały wrażenie, jakby cały czas się uśmiechał, ukazując przy tym ostre jak brzytwa zęby. Żabert żywił się głównie małymi jaszczurkami i ptakami.
Najbardziej charakterystyczną cechą żaberta był duży bąbel pośrodku czoła, który przybierał szkarłatną barwę i zaczynał błyskać, gdy zwierzę wyczuwało niebezpieczeństwo. W przeszłości amerykańscy czarodzieje trzymali żaberty w ogródkach, aby ostrzegały ich przed zbliżającymi się mugolami, ale Międzynarodowa Konfederacja Czarodziejów wprowadziła kary, które w dużym stopniu ukróciły ten proceder. W nocy widok drzewa pełnego błyskających światełek żabertów, chociaż bardzo efektowny, wzbudzał zdziwienie zbyt wielu mugoli, którzy dopytywali się swoich sąsiadów, dlaczego w czerwcu zapalają na drzewkach bożonarodzeniowe lampki.