Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore'a (ang. The Life and Lies of Albus Dumbledore) — biografia Albusa Dumbledore'a autorstwa słynnej i złośliwej dziennikarki Rity Skeeter, wydana przez wydawnictwo The Daily Prophet Press[2] na początku sierpnia 1997 roku[1], cztery tygodnie po śmierci Dumbledore'a. Książka miała ok. 900 stron, na których znajdowały się rozmaite informacje, dotyczące życia najpotężniejszego czarodzieja swojej epoki – Albusa Dumbledore'a. Zawarte w książce informacje wzbudziły kontrowersje wśród wielu czarodziejów. Większość wiadomości znajdujących się w książce pochodziło od Bathildy Bagshot.
Historia[]
Zbieranie informacji[]
Rita Skeeter, aby zdobyć informacje do tworzonej przez siebie biografii, przeprowadziła rozmowy z osobami, które znały Dumbledore'a. Wywiadu udzielił jej między innymi Enid Smeek, który wspomniał, że był obrzucany kozim łajnem przez brata Albusa – Aberfortha, a także Ivor Dillonsby, który twierdził, że odkrył osiem z dwunastu sposobów wykorzystania smoczej krwi przed Dumbledore'em oraz oskarżył Albusa o kradzież jego notatek.
Głównym źródłem informacji o młodości dyrektora była Bathilda Bagshot, która mieszkała w Dolinie Godryka. Skeeter przyznała w swojej książce, że musiała się posłużyć odpowiednimi technikami reporterskimi aby dowiedzieć się tego, co chciała. Nie wiadomo dokładnie z jakich środków skorzystała reporterka, jednak wyjawiła, że podała Bathildzie veritaserum. Rozmowa odbyła się w domu Bathildy, a dotyczyła między innymi znajomości Albusa z Gellertem Grindelwaldem oraz okoliczności śmierci Ariany. Rita zabrała także fotografie oraz wykonała fotokopie dokumentów, które później umieściła w swojej książce.
Przed publikacją[]
27 lipca 1997 roku w Proroku Codziennym został opublikowany artykuł zapowiadający wydanie nowej książki Rity Skeeter pod tytułem Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore'a. Oprócz tego, w gazecie pojawił się wywiad z autorką, w którym dość obszernie wypowiedziała się ona o swoim dziele. Rozmowa została przeprowadzona przez Betty Braithwaite, a odbyła się ona w domu Rity. Skeeter przedstawiła kilka tematów, w szczególności związanych z młodością Dumbledore'a oraz z jego relacjami z Harrym Potterem, które miały zostać szerzej opisane w jej dziele. Autorka odniosła się również do niepochlebnych słów Elfiasa Doge'a, który twierdził, że książka Rity zawiera mniej faktów niż karta z czekoladowych żab i zdradziła, że dotarła do ważnego źródła wiedzy o Dumbledorze[3].
Książka wywoływała silne emocje jeszcze przed jej wydaniem. 1 sierpnia 1997 roku, podczas wesela, Muriel dyskutowała o niej z Elfiasem Doge'em i Harrym Potterem. Muriel cieszyła się, że na jaw wyjdą podejrzane fakty z młodości Dumbledore'a i wierzyła we wszystko, co sugerowała Rita w wywiadzie. Z kolei Elfias za wszelką cenę bronił Albusa i uważał Skeeter wypisuje same kłamstwa. W rozmowie, którą autorka z nim przeprowadziła, obraził ją i stwierdził, że nie powinna ona zajmować się cudzymi sprawami. Harry nie wiedział, czy może do końca wierzyć w słowa Rity i Muriel, jednak czuł rozgoryczenie, spowodowane tym, że Dumbledore nie powiedział mu o wielu sprawach.
Po premierze[]
Fragmenty książki były publikowane w Proroku Codziennym. Na początku sierpnia 1997 roku, podczas swojego pobytu w domu przy Grimmauld Place 12, Harry czytał jeden z takich artykułów.
Reakcje na książkę[]
- Harry Potter
Skoro już mowa o Dumbledorze, to słyszałeś, co napisała o nim Skeeter?
- Ron Weasley
Och, tak. Ludzie wciąż o tym mówią. Oczywiście w innej sytuacji byłaby to o wiele większa sensacja.
— Rozmowa o reakcjach na wydanie biografii[źródło]
Premiera książki Skeeter była wielką sensacją w świecie czarodziejów, jednak z powodu zagrożenia związanego z powrotem Voldemorta nie miała aż tak znaczącego wydźwięku, jaki osiągnęła by w spokojnych czasach. Reakcje na tę książkę były podzielone – niektórzy ludzie, tacy jak ciotka Muriel, chwalili Ritę, natomiast inni, na przykład Elfias Doge, byli zbulwersowani próbą Skeeter, która ich zdaniem chciała zniszczyć wizerunek Dumbledore'a. Z kolei Ron, nie przejął się zbytnio rewelacjami Skeeter, twierdząc że Albus był wtedy jeszcze młody i później zmienił się. Harry był zły na dyrektora, że ten nie wspomniał mu nic o swojej przeszłości i po zobaczeniu fotokopii listu Dumbledore'a uwierzył w część informacji zawartych w książce.
W serii[]
Egzemplarz Bathildy Bagshot[]
Jeden egzemplarz książki został wysłany przez Ritę do Bathildy Bagshot. Została do niego włożona krótka notka z podziękowaniem za pomoc, napisana zamaszystym pismem, przy użyciu jadowicie zielonego atramentu. Prawdopodobnie książka przyszła jeszcze za życia Bathildy, jednak nie była ona w stanie jej przeczytać.
24 grudnia 1997 roku Hermiona zabrała biografię z salonu Bathildy. Następnego dnia, razem z Harrym, znaleźli w niej zdjęcie jasnowłosego młodzieńca, który ukradł Gregorowiczowi Czarną Różdżkę i dzięki podpisowi dowiedzieli się, że był to Gellert Grindelwald. Przeczytali także cały rozdział dotyczący relacji Dumbledore'a z Grindelwaldem i dowiedzieli się o tajemniczej śmierci siostry Albusa – Ariany.
Kilka dni później, dzięki dołączonej do książki fotokopii listu, Hermiona odkryła, że pierwsza litera w podpisie Albusa została zamieniona na znak, który dyrektor umieścił w jej egzemplarzu Baśni Barda Beedle'a. Skłoniło to ją, Harry'ego i Rona do odwiedzenia Ksenofiliusa Lovegooda, w celu wyjaśnienia znaczenia tego symbolu.
Egzemplarz Dolores Umbridge[]
W gabinecie Dolores Umbridge, w biblioteczce stojącej obok biurka, znajdował się jeden z egzemplarzy Życia i kłamstw Albusa Dumbledore'a. Kiedy Harry szukał w tym pomieszczeniu medalionu Salazara Slytherina, w pierwszej chwili pomyślał, że zobaczył odbicie Dumbledore'a w lusterku, jednak była to tylko jego ruchoma fotografia na okładce. Potter wziął książkę do ręki, otworzył ją na chybił trafił i zobaczył zdjęcie młodego Albusa wraz z Gellertem Grindelwaldem. W tym momencie do gabinetu wszedł Pius Thicknesse, więc Harry pospiesznie odłożył biografię na półkę[4].
Wygląd[]
Książka miała 900 stron, więc była dość gruba. Jej okładka była błyszcząca, a na niej znajdowało się ruchome zdjęcie Dumbledore'a, który uśmiechał się smutno. Na jego spiczastym kapeluszu został wypisany zieloną kursywą tytuł książki, a na piersi umieszczono nieco mniejszy napis reklamujący Ritę jako autorkę książki Armando Dippet: mistrz czy kretyn?.
Treść[]
Podobnie jak Mould-on-the-World, Dolinę Godryka zamieszkiwało sporo rodzin czarodziejów, ale ponieważ Kendra nikogo tam nie znała, mogła liczyć na to, że nie będzie budzić takiej sensacji jak w rodzinnej wiosce. Choć z początku jej nowi sąsiedzi w dobrej wierze próbowali nawiązać z nią kontakt, wkrótce się przekonali, że pani Dumbledore wcale sobie tego nie życzy, i zostawili ją oraz jej rodzinę w spokoju.
„Zatrzasnęła mi drzwi przed nosem, kiedy przyszłam ją powitać z kociołkowymi pieguskami własnej roboty”, mówi Bathilda Bagshot. „Podczas całego pierwszego roku ich pobytu zawsze widywałam tylko tych dwóch chłopców. W ogóle bym nie wiedziała, że mają córkę, gdybym pewnej księżycowej nocy nie poszła zbierać plangentinek. To było pierwszej zimy po ich osiedleniu się w Dolinie Godryka, zobaczyłam, jak Kendra wyprowadza Arianę do ogrodu na tyłach domu. Nie wiedziałam, co o tym sądzić”.
Wiele wskazuje na to, że przeniesienie się do Doliny Godryka miało służyć ukryciu Ariany przed światem i prawdopodobnie Kendra planowała to od lat. Warto zwrócić uwagę na czas, w którym to się stało. Ariana miała zaledwie siedem lat, kiedy znikła, a większość ekspertów uważa, że zdolności czarodziejskie, jeśli istnieją, ujawniają się właśnie od tego wieku. Nikt z żyjących nie pamięta, by Ariana kiedykolwiek je przejawiała. Wydaje się więc oczywiste, że Kendra wolała zataić istnienie córki, niż przeżyć hańbę z powodu urodzenia charłaka. Zamieszkanie z dala od znajomych i sąsiadów, którzy znali Arianę, sprawiło, że uwięzienie jej w domu stało się o wiele łatwiejsze. Kendra mogła liczyć na to, że ta niewielka liczba osób, które wiedziały o istnieniu Ariany, będzie trzymać buzię na kłódkę, włączając w to jej dwóch braci, których matka szybko nauczyła odpowiedzi na wszelkie pytania o Arianę: „Moja siostra jest za słaba i za chorowita, by chodzić do szkoły”.
W przyszłym tygodniu: Albus Dumbledore w Hogwarcie — nagrody i pozory.”
Zawartość[]
W książce znalazło się dużo zaskakujących i kontrowersyjnych informacji związanych z życiem Albusa Dumbledore'a. Wiele wiadomości zawartych w biografii było opartych na faktach, a do potwierdzenia ich autentyczności zostały wykorzystane fotografie oraz dokumenty, których fotokopie także umieszczono w tym dziele. Pomimo to, autorka wyciągała wnioski, które często nie były prawdziwe, a miały jedynie jak najmocniej uderzyć w pozytywny wizerunek Dumbledore'a.
Rita Skeeter przedstawiła wiele wiadomości dotyczących młodości Dumbledore'a. Jedną z nich był fakt trzymania w ukryciu Ariany, młodszej siostry Albusa i powiązanego z tym aresztowania Perciwala, głowy rodziny Dumbledore'ów. Autorka twierdziła, że Ariana była charłaczką i była więziona w domu przez swoją matkę – Kendrę. Rita skupiła się także na przyjaźni między Albusem i Grindelwaldem oraz na ich planach związanych z przejęciem władzy czarodziejów nad mugolami. W jednym z rozdziałów zostały także zawarte informacje dotyczące okoliczności ich słynnego pojedynku.
Skeeter pisała także o czasie spędzonym przez Dumbledore'a w Hogwarcie i podważała autentyczność niektórych jego osiągnięć. Jeden rozdział został poświęcony relacjom między Harrym a Dumbledore'em. Rita uważała, że były one niezdrowe i złowrogie. Autorka opisała także ostatnie chwile dyrektora na Wieży Astronomicznej, przy czym zasugerowała, że to Potter był winny jego śmierci.
Ciekawostki[]
- Była to pierwsza biografia Albusa Dumbledore'a[3].
- Biorąc pod uwagę tempo w jakim książka została wydana, pomimo jej znacznej grubości, autorka mogła mieć przygotowane wcześniej informacje do umieszczenia w biografii. Szybkość opublikowania książki mogła też być spowodowana sprawną pracą Rity oraz korzystania przez nią z magicznych pomocy, takich jak samopiszące pióro.
Występowanie[]
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Harry Potter: The Character Vault (tylko wspomniane)
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1 sierpnia, podczas wesela Billa i Fleur, książka nie została jeszcze wydana, jednak jej premiera miała nastąpić ok. 4 tygodni po śmierci Dumbledore'a
- ↑ 2,0 2,1 Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- ↑ 3,0 3,1 Harry Potter i Insygnia Śmierci, In memoriam
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci, Komisja Rejestracji Mugolaków