Aberforth Dumbledore (ur. między 1 września a 31 grudnia 1883 r.[1][2]) — czarodziej półkrwi, młodszy brat Albusa i starszy Ariany Dumbledore. Za czasów swojej edukacji w Hogwarcie przynależał do Gryffindoru. Po jej zakończeniu dołączył do Zakonu Feniksa. Był również właścicielem Gospody pod Świńskim Łbem i najprawdopodobniej nadal jest. W 1998 roku wraz z innymi czarodziejami młodszymi i starszymi brał udział w bitwie o Hogwart, w której Harry Potter pokonał Lorda Voldemorta. Aberforth przeżył wojnę.
Biografia[]
Życie rodzinne[]
Aberforth był drugim dzieckiem Perciwala i Kendry, młodszym o trzy lata bratem Albusa i starszym o dwa lata Ariany. Rodzina mieszkała w Mould-on-the-Wold. Ulubioną bajką Aberfortha z dzieciństwa była Brudna Koza z Baśni barda Beedle'a. Rodzina Dumbledore'ów była zszokowana, gdy Ariana została zaatakowana przez trójkę mugoli, kiedy miała sześć lat. Zaatakowali ją, gdyż widzieli, jak używała magii. Po tym zdarzeniu Ariana najprawdopodobniej stała się obskurodzicielem, jednak to nie zostało potwierdzone. Perciwal przeklął mugolskich chłopców i został wysłany do Azkabanu. Rodzina nie powiedziała prawdy odnośnie do tej sprawy, gdyż wówczas Ariana zostałaby umieszczona w Szpitalu świętego Munga na stałe. Kendra wyjechała ze swoimi synami i córką do Doliny Godryka. Rozpuszczono plotkę, że Ariana jest poważnie chora i musi ciągle siedzieć w domu. Ta historia doprowadziła do powstania plotek, że Ariana była charłakiem.
Tragedia[]
Albus i Gellert
Ariana nie panowała czasami nad swoimi magicznym zdolnościami. Tak właśnie doszło do rodzinnej tragedii, kiedy to podczas nieobecności Aberfortha przy siostrze, ta zabiła ich matkę. Albus został zmuszony do opieki nad swoim rodzeństwem, jako najstarsze z dzieci państwa Dumbledore. Albus postanowił opiekować się Arianą, a Aberfortha wysłał do Hogwartu.
Nauka w Hogwarcie i późniejsze wydarzenia[]
Pierwszego września razem z innymi pierwszoklasistami pojechał do magicznej szkoły pociągiem Hogwart Express z peronu 9¾. Brał udział w uczcie powitalnej oraz Ceremonii przydziału, podczas której Tiara Przydziału zdecydowała się przydzielić go do Gryffindoru.
W pewnym momencie do Doliny Godryka zawitał młodzieniec Gellert Grindelwald, który zatrzymał się u swojej ciotki Bathildy Bagshot. Znajomość Bathildy z rodziną Dumbledore zaowocowała przyjaźnią między Albusem a Gellertem. Obaj chcieli ukazać swoje istnienie mugolom i obaj fascynowali się insygniami śmierci. W pewnym momencie ich przyjaźń sięgnęła zenitu i obaj chcieli wyruszyć w podróż po świecie, ale jako, że Albus miał w obowiązku opiekę nad Arianą postanowili ją zabrać ze sobą. Jednak nie zgodził się z tym wszystkim Aberforth, który zasugerował opiekę nad Arianą nie chcąc dopuścić do tego, aby razem z nimi wyruszyła w świat wiedząc jak to się może skończyć. Albus oczywiście nie zgadzał się z bratem w wyniku czego doszło do pojedynku między Aberforthem, Albusem oraz Gellertem. W pewnym momencie Ariana, która uprzednio wszystko obserwowała, chciała jakoś pomóc braciom, w wyniku czego zginęła na miejscu z powodu zaklęcia uśmiercającego (Avada Kedavra). Nie wiadomo jednak z czyjej różdżki wystrzelił ów zielony snop światła. Aberforth oskarżył jednak o śmierć Ariany swojego brata. Podczas jej pogrzebu Ab złamał Albusowi nos.
W tym samym roku (1899) Aberforth poznał w Dolinie Godryka dziewczynę, w której zakochał się ze wzajemnością. Dziewczyna jakiś czas później została jednak z niej odesłana. Mieszkańcy wioski rozpowszechniali plotki, że przed wyjazdem młoda kobieta była w ciąży. Najprawdopodobniej Aberforth wiedział wówczas, że pogłoski były prawdziwe, ale nie chciał mówić o tym swojemu bratu. Ostatecznie podzielił się z nim tą informacją w 1932 roku[11].
Wojna czarodziejów[]
Młody Aberforth w Gospodzie pod Świńskim Łbem
W pewnym momencie Aberforth został barmanem w Gospodzie pod Świńskim Łbem w wiosce Hogsmeade. Kiedy Tom Riddle wrócił do Hogwartu, aby ubiegać się o stanowisko nauczyciela obrony przed czarną magią, Albus wspomniał o tutejszym barmanie, który powiedział mu o znajomych Riddle'a, którzy często przebywali w gospodzie. Gdy wybuchła pierwsza wojna czarodziejów, Aberforth przystąpił do Zakonu Feniksa, aby walczyć przeciw Lordowi Voldemortowi i jego śmierciożercom.
Gdzieś około 1975 roku Aberforth zabronił przebywać Mundungusowi Fletcherowi w jego gospodzie do końca życia. Syriusz Black zauważył, że Ab ma dobrą pamięć, iż pamiętał kogo wyrzucił z gospody.
W 1980 roku do Gospody pod Świńskim Łbem przybyła Sybilla Trelawney, która w jednym z pokoi ów lokalu wypowiedziała przepowiednię dotyczącą dziecka, które ma rzekomo pokonać Voldemorta. Oprócz Albusa tę przepowiednię usłyszał również podsłuchujący pod drzwiami Severus Snape, jednak nie całą. Kiedy Aberforth dowiedział się, że Snape pragnie usłyszeć całą przepowiednię wyrzucił go z gospody.
1995/1996[]
.jpg){kind=link}
Gwardia Dumbledore'a zgromadzona w gospodzie Aberfortha
W 1995 roku Aberforth pojawił się w momencie, gdy uczniowie Hogwartu przybyli do jego gospody, aby omówić naukę obrony przed czarną magią z Harrym. Ab podawał im piwo kremowe.
W 1996 roku spotkał się z Mundungusem Fletcherem poza Trzema Miotłami. Mundungus sprzedał mu skradziony przedmiot z Grimmauld Place 12, a mianowicie lusterko dwukierunkowe. Aberforth używał go, aby obserwować Harry'ego, który miał drugą część lusterka.
Pogrzeb Albusa Dumbledore'a[]
Pogrzeb Albusa
W 1997 roku po bitwie w wieży astronomicznej odbył się pogrzeb dyrektora Hogwartu, Albusa Dumbledore'a, który zginął z rąk Severusa Snape'a (była to jedna z części planu Albusa, o którym wiedział wtedy tylko Albus i Severus). Na pogrzebie było wiele osób, w tym Aberforth, ale i uczniowie Hogwartu, nauczyciele, mieszkańcy Hogsmeade, członkowie Zakonu Feniksa oraz urzędnicy Ministerstwa Magii[12].
Bitwa o Hogwart[]
Podczas ciężkiego roku w Hogwarcie, w którym dyrektorem był wtedy Severus Snape. Gospoda pod Świńskim Łbem była węzłem komunikacyjnym. Uczniowie należący do Gwardii Dumbledore'a odnowionej w 1998 roku często wykorzystywali jedyne niepilnowane tajne przejście i przemieszczali się nim do Hogsmeade, do Gospody pod Świńskim Łbem. Aberforth częstował ich tam piwem kremowym i innymi drobnymi rzeczami do jedzenia[4]. Podczas bitwy o Hogwart do zamku właśnie przez gospodę Ab'a przedostawali się członkowie Zakonu Feniksa.
Pomimo wysłuchania historii przeszłości Dumbledore'a, Harry zamierzał dokończyć misję Albusa. Aberforth uważał, że idzie on na pewną śmierć jednak wysłał Arianę po Neville'a, który już chwilę później pojawił się w gospodzie i zaprowadził głównych bohaterów do pokoju życzeń.
Późniejsze życie[]
Aberforth przeżył ostateczną bitwę czarodziejów. Po klęsce Voldemorta powrócił do pracy w swojej gospodzie[13].
Osobowość[]
Aberforth był uważany przez ludzi, których znał, jako dziwny i gburowaty. Alastor Moody opisał go, jako dziwnego faceta. Ma dziwny sentyment do kóz i wielu klientów Gospody pod Świńskim Łbem uważa za podejrzanych. Ma on bardzo dobrą pamięć, co potwierdza to, że dawno temu Mundungus Fletcher obraził go, a ten zabronił mu do końca życia przebywać w jego gospodzie. Aberforth miał ostry dowcip i był utalentowany w pojedynkach, choć nie miał interesu w sprawach naukowych.
Wygląd[]
Aberforth był wysokim i chudym starszym mężczyzną z ponurą miną, mnóstwem siwych włosów na głowie i gęstą brodą. Jak jego brat, nosił okulary i miał jasne, niebieskie oczy.
Unikał ludzi, nie chciał, by go rozpoznawano, zapewne z powodu rodzinnych nieporozumień ze swoim bratem, Albusem.
Magiczne umiejętności[]
Patronus Aberfortha
- Patronus: Aberforth był w stanie wyczarować cielesnego patronusa, który przybierał formę kozy
- Pojedynki: Mimo iż Ab nie był aż tak utalentowanym czarodziejem jak jego brat, to był jednak w stanie przetrwać drugą bitwę o Hogwart, podczas której zabił śmierciożercę, Augustusa Rookwooda. Aberforth wolał załatwiać swoje sprawy poprzez pojedynki, a nie negocjacje. Brał również udział w pojedynku trójstronnym między nim, jego bratem i Gellertem Grinewaldem. To również pokazuje, że jest on uzdolniony, iż dwóch jego przeciwników zostało nazwanych najsilniejszymi czarodziejami, jacy kiedykolwiek istnieli[5]. (Nie licząc Tom'a Marvolo Riddle'a)
Relacje[]
Rodzice[]
Ojciec Aberfortha, Perciwal
Matka Aberfortha, Kendra
Relacje Aberfortha w stosunku do rodziców nie są do końca znane. Jego ojciec trafił do Azkabanu za używanie nielegalnych zaklęć na trzech mugolskich chłopcach, którzy zaatakowali Arianę. Z tego powodu można przypuszczać, że tak samo jak Albus, Aberforth nie darzył go dużym szacunkiem. Jego matka została opisana jako dobra kobieta i wolała Aberfortha od Albusa. Kendra została zabita przypadkowo przez Arianę. Ab był załamany jej śmiercią[5].
Ariana Dumbledore[]
Ariana Dumbledore
Aberforth był jej starszym bratem i najbardziej przez nią lubianym. Zdawała się mieć z nim lepsze relacje niż z Albusem. Kiedy dostawała swoich ataków, był on jedyną osobą, która mogła ją uspokoić; czasem nawet ich matka nie dawała sobie rady. W wolnym czasie razem karmili kozy. Ab był nieobecny, kiedy Ariana straciła nad sobą kontrolę i zabiła swoją matkę. Później obwiniał się za to, że dopuścił do nastąpienia tej tragedii. Po tym tragicznym wypadku Ab chciał podjąć się opieki nad Arianą, ale Albus kategorycznie się temu sprzeciwił i wysłał młodszego brata do Hogwartu, by ukończył czarodziejską edukację. Niedługo później Albus został przyjacielem Gellerta Grindelwalda i zaczął snuć plany o przejęciu władzy przez czarodziejów. Aberfortha bardzo to rozgniewało i wytknął Albusowi, że zaniedbał Arianę. Rozpętała się kłótnia, po której bracia pojedynkowali się z Gellertem. Ariana próbowała interweniować, ale została przez przypadek zabita przez jednego z nich, co załamało Aberfortha i wywołało jego niechęć do Albusa. Na pogrzebie Ariany Ab złamał bratu nos i zarzucił mu bycie odpowiedzialnym za całą tragedię. Po śmierci siostry Aberforth nadal trzymał jej portret w swojej gospodzie na pamiątkę jej tragicznego zgonu.
Albus Dumbledore[]
- Dumbledore
Więc, gdybym musiał pójść dziś do Świńskiego Łba, nie chciałbym spotkać ich grupy... – Nott, Rosier, Mulciber, Dołohow.
- Tom Riddle
Jesteś wszechwiedzący, jak zawsze, Dumbledore.
- Dumbledore
O nie, tylko przyjaźnię z tutejszym barmanem.
— Albus, mówiący o swoim bracie Aberforthcie.[źródło]
Albus Dumbledore
Aberforth i jego starszy brat mieli napięte i często wrogie relacje przez całe ich życie. Aberforth był rozżalony i ogromnie rozgoryczony poprzez stopień uwagi Albusa i spędził większość swojego dziecińcstwa, opiekując się ich młodszą, chorą siostrą Arianą. Po śmierci ich matki, Kendry, Albus przejął opiekę nad swoim rodzeństwem. Kiedy Albus i jego przyjaciel Gellert ogłosili podróż po świecie i to, że chcą wziąć Arianę ze sobą, Aberforth bez ogródek powiedział, że nie zamierza puścić Ariany z nim i Grindelwaldem. Tak rozpoczęła się walka pomiędzy Aberforthem, Albusem i Gellertem, podczas której zginęła Ariana. Aberforth obwiniał za to Albusa, krzycząc na niego podczas pogrzebu ich siostry i złamał mu nos[5]. Po tym wydarzeniu mieli stosunkowo małe kontakty - Aberforth nie dołączył do Zakonu Feniksa ani nie brał udziału w pierwszej wojnie czarodziejów, to w pewnym stopniu brał udział w drugiej. Mimo złych relacji był na pogrzebie swojego brata. Ponadto Aberforth często informował Albusa o różnych gościach w gospodzie jak np. gdy Voldemort przybył do Hogwartu starać się o posadę nauczyciela obrony przed czarną magią, to powiedział o towarzyszach Voldemorta.
Gellert Grindelwald[]
Gellert Grindelwald
Aberforth nienawidził Gellerta. Grindelwald był przyjacielem jego starszego brata. Gdy Ab opiekował się Arianą, Albus i Gellert planowali zniewolenie mugoli. Planowali oni podróż dookoła świata, chcieli jednak wziąć Arianę ze sobą. Aberforth nie zgodził się i powiedział, że może się nią zaopiekować. To rozgniewało Grindelwalda i użył zaklęcia cruciatus na młodszym bracie swojego przyjaciela; Albus obronił swojego brata i tak zaczął się pojedynek trzech czarodziejów, podczas którego Ariana została przypadkowo zabita przez jednego z nich. Gellert uciekł i opuścił kraj. Aberforth zachował gorzkie wspomnienia wobec Grindelwalda po wielu latach od ich ostatniego spotkania, a kiedy opowiadał wydarzenia, które doprowadziły do śmierci jego siostry, Harry zauważył „pozytywnie niebezpieczny” wygląd, który pojawił się na jego twarzy, gdy nazwisko Gellerta została wymienione[5].
Harry Potter[]
Harry Potter w lusterku dwukierunkowym
Aberforth był zaprzyjaźniony z Harrym i jego przyjaciółmi, jeszcze przed bitwą o Hogwart. Gdy śmierciożercy uwięzili go w Dworze Malfoya, Aberforth użył lusterka dwukierunkowego aby dowiedzieć się co się u nich dzieje. Wysłał do nich Zgredka, który ich uratował, płacąc za to własnym życiem[5].
Aberforth opowiadał Harry'emu swoją historię z dzieciństwa. Potter był zaskoczony, gdy usłyszał ją całą. Obydwaj walczyli w ostatecznej bitwie o Hogwart i ją przeżyli. Można więc przypuszczać, że pozostali w kontakcie[5].
Ron Weasley i Hermiona Granger[]
Aberforth z Ronem i Hermioną
Aberforth spotkał Rona i Hermionę w 1998 roku, przed bitwą o Hogwart. Ponieważ byli przyjaciółmi Harry'ego, chcieli przedostać się do szkoły. Aberforth pomógł im, opowiadając historię swojego dzieciństwa. Obydwoje byli w szoku. Później walczyli w bitwie, tak samo jak Ab. Cała trójka przeżyła. Jest możliwe, że pozostali w kontakcie[5].
Zgredek[]
- Aberforth Dumbledore
Myślałem, że będzie z Tobą. Gdzie go zostawiłeś?
- Harry Potter
Nie żyje. Bellatriks Lestrange go zabiła.
- Aberforth Dumbledore
Przykro mi to słyszeć. Lubiłem tego skrzata.
— Aberforth i Harry rozmawiają o losach Zgredka[źródło]
W trakcie swojej pracy w Hogwarcie Zgredek, domowy skrzat często przebywał w domu Aberfortha, który znajdował się w Hogsmeade. Przechodził do niego za pomocą tajnego tunelu. Aberforth był starym i zgryźliwym czarodziejem, niemającego dobrych kontaktów z innymi czarodziejami, jednak sam powiedział, że lubił Zgredka. W 1998 roku Harry, Ron i Hermiona zostali złapani przez ludzi Voldemorta i uwięzieni w domu rodziny Malfoy. Harry, używając jednej z części rozbitego lusterka, poprosił osobę po drugiej stronie o pomoc. Tą osobą był Aberforth, który wysłał Zgredka, aby pomógł im uciec. Gdy wyszli na wolność i mieli zostać przeniesieni w bezpieczne miejsce, Bellatriks Lestrange rzuciła nożem w teleportujących się uciekinierów. Nóż trafił skrzata uśmiercając go. Po tym Aberforth powiedział Harry'emu, Ronowi i Hermionie, że mu przykro, gdyż lubił Zgredka[5].
Członkowie Zakonu Feniksa[]
Pierwszy skład Zakonu Feniksa.
Mimo że miał dobre stosunki z niektórymi członkami Zakonu Feniksa, Aberforth został opisany przez Alastora Moody'ego, jako „dziwny facet”. Aberforth wydawał się znać Remusa Lupina, Nimfadorę Tonks i Freda oraz George'a Weasleyów. Widział walkę Lupina z Antonim Dołohowem i powiedział o tym Tonks. Spotkał wielu sojuszników Zakonu podczas bitwy o Hogwart, gdyż wielu z nich przedostawało się do Hogwartu poprzez portret w jego pubie[14].
Aberforth miał mieszane relacje z Mundungusem Fletcherem. Podczas gdy Aberforth zakazał Mundungusowi przebywania w jego pubie do końca życia, ten sprzedawał mu skradzione przedmioty.
Etymologia[]
W języku walijskim „Aberforth” oznacza „od rzeki”[15]. W języku staroangielskim „Dumbledore” oznacza „trzmiel”. W tym języku również „Aber” oznacza „ujście”.
Jego pseudonim „Ab” w języku niemieckim oznacza „od”.
Za kulisami[]
Aberforth jako figurka LEGO.
- Jego ulubioną bajką w dzieciństwie była „Koza Gdera”, a Albusa „Opowieść o Trzech Braciach”.
- Aberforth pojawia się przez chwilę w piątej części, grany przez Jima McManusa. W dwuczęściowej adaptacji siódmej części jest on grany przez Ciarana Hindsa.
- W książkach patronusem Aberfortha była koza. Jednak w drugiej części filmu „Harry Potter i Insygnia Śmierci” pokonuje armię dementorów bezcielesnym patronusem.
- Podczas wywiadu w 2005 roku z J. K. Rowling padło pytanie: „Kto jest twoim ulubionym członkiem Zakonu Feniksa?”. Rowling odpowiedziała, że ta osoba nie została prawidłowo ukazana w poprzednich częściach i dopiero w ostatniej będzie pokazana bliżej. Możliwe, że chodziło tutaj właśnie o Aberfortha, iż tak naprawdę w poprzednich sześciu częściach nie wspomniano o nim zbyt wiele. Jedynym momentem, kiedy występował, było spotkanie uczniów Hogwartu, aby omówić plany dotyczące Gwardii Dumbledore'a[16].
Występowanie[]
- Harry Potter i Czara Ognia (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (gra)
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- Baśnie barda Beedle'a
- Bloomsbury Live Chat
- Harry Potter. Magiczny almanach (tylko wspomniany)
Galeria[]
.jpg "Snitchseeker-screen (4).jpg (13 KB)")
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Fantastyczne zwierzęta: Tajemnice Dumbledore'a. Scenariusz oryginalny, drzewo genealogiczne na stronie 196. Rok urodzenia zapisany jest liczbami rzymskimi jako IVIIIVIIIIII
- ↑ 2,0 2,1 Jego matka urodziła Albusa w 1881 roku. W siódmej części było mówione, że Aberforth rozpoczął naukę w Hogwarcie trzy lata po swoim bracie, zatem (by rozpocząć naukę w 1895, musiał urodzić się między wrześniem a grudniem.
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 8, Wesele (rozdział)
- ↑ 4,0 4,1 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 29, Zaginiony diadem
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 28, Brakujące lusterko
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 2, In memoriam
- ↑ Fantastyczne zwierzęta: Tajemnice Dumbledore'a
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 9, Zmartwienia pani Weasley
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- ↑ Wiadomo jednak, że ją ma. Użył jej podczas walki z dementorami podczas bitwy o Hogwart.
- ↑ Fantastyczne zwierzęta: Tajemnice Dumbledore'a. Scenariusz oryginalny, scena 66
- ↑ Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 30, Biały grobowiec (rozdział)
- ↑ 30 lipca 2007 Internetowy chat z J.K. Rowling
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 31, Bitwa o Hogwart (rozdział)
- ↑ MuggleNet: Name Origins
- ↑ Edinburgh "cub reporter" Press Conference, available via Accio Quote!