Szablon:Zwierze Bazyliszek Salazara Slytherina (ang. Serpent of Slytherin) — bazyliszek wyhodowany przez Salazara Slytherina w wybudowanej przez niego Komnacie Tajemnic, powstałej po kłótni z Godrykiem Gryffindorem w ramach buntu przeciw pozostałej trójce twórców Hogwartu.
Został zabity w 1993 roku w Komnacie Tajemnic mieczem Godryka Gryffindora przez Harry’ego Pottera, który wszedł do Komnaty, aby ratować siostrę swojego przyjaciela – Ginny Weasley. W tym samym roku opętana dziewczyna wypuściła Potwora (zrobiła to nieświadomie), który zaatakował mugolaków i kotkę należącą do charłaka Filcha. Zostali oni jednak tylko spetryfikowani. Pięćdziesiąt lat wcześniej wypuścił ją Tom Marvolo Riddle. Wtedy potwór zabił Jęczącą Martę.
Historia
Narodziny i wczesne życie
Slytherin twierdził, że do szkoły nie powinny uczęszczać szlamy ani dzieci pochodzenia mugolskiego, a także czarodzieje półkrwi. Pomimo braku akceptacji pozostałych założycieli Hogwartu (Godryka Gryffindora, Helgi Hufflepuff oraz Roweny Ravenclaw) na to, by nie przyjmować mugolskich dzieci do szkoły, wyhodował potajemnie bazyliszka w sekretnym pomieszczeniu, w nadziei, że pewnego dnia jego prawdziwy dziedzic uwolni potwora i oczyści szkołę ze wszystkich, którzy byli uważani za niegodnych studiować magię w Hogwarcie. Bazyliszek Salazara Slytherina urodził się w Komnacie Tajemnic, jak wykazał Aragog.
Pierwsze otwarcie Komnaty Tajemnic
{Cytat|Wiem jedno – kiedy po raz pierwszy komnata została otwarta, zginęła szlama.|Draco Malfoy opowiadający o pierwszym otwarciu Komnaty Tajemnic}} Na początku 1940 roku, Komnata Tajemnic została otwarta przez Ślizgona z piątego roku, niejakiego Toma Marvolo Riddle’a, który okazał się dziedzicem Slytherina. Chłopiec przez swoje dziedzictwo był w stanie kontrolować stworzenie, a także z nim rozmawiać. Otworzył Komnatę Tajemnic i tym samym uwolnił potwora. Riddle rozpuścił bazyliszka po całej szkole, a jego celem stało się pozbycie ze szkoły wszystkich uczniów mugolskiego pochodzenia. Każda z ofiar ulegała petryfikacji, z wyjątkiem jednej osoby. Jego ofiarą padła Jęcząca Marta, która siedziała w damskiej toalecie, w której znajdowało się wejście do Komnaty. Płacząc, usłyszała, że ktoś wszedł do pomieszczenia i wyrażał się w nieznanym jej języku (mowie węży). Otworzyła drzwi i umarła, gdy spojrzała bazyliszkowi w oczy.
Młody Riddle oskarżający Hagrida
Po tym zdarzeniu planowano na stałe zamknąć Hogwart. Przerażony Riddle, który nie miał gdzie wrócić, zdecydował się wrobić jednego z uczniów, byle nie zamknięto szkoły. O otwarcie Komnaty podejrzewano więc Rubeusa Hagrida, który potajemnie hodował w zamku akromantulę, Aragoga. Oskarżenia wobec Rubeusa spowodowały usunięcie go ze szkoły i w późniejszych czasach uczynienie gajowym. W tym czasie Dumbledore stał się niepewny w stosunkach do Riddle’a i utrzymywał nad nim ścisły nadzór. Dzięki temu Tom nie był w stanie dalej terroryzować szkoły, w obawie o to, że dyrektor go przyłapie. Komnata Tajemnic została ponownie zamknięta w tym samym roku.
Tom nie chciał zmarnować pięciu lat ciężkiej pracy, podczas której odkrył Komnatę Tajemnic, więc zakupił w tym samym roku dziennik, który następnie zamienił w horkruks, przelewając do niego część własnej duszy. Miał nadzieję, że przedmiot w późniejszych czasach ułatwi mu znalezienie nieświadomej osoby, która pomogłaby mu ponownie otworzyć Komnatę i obudzić bazyliszka.
Drugie otwarcie Komnaty Tajemnic
Napis na ścianie
Pięćdziesiąt lat po tym, jak Tom Riddle otworzył dom potwora, podczas drugiego roku nauki Harry’ego Pottera, Komnata Tajemnic została ponownie otwarta przez Ginny Weasley. Podczas bójki w Esach i Floresach pomiędzy Lucjuszem Malfoyem i Arturem Weasleyem, dziennik Riddle’a został włożony przez Lucjusza do kociołka Gryfonki. Tom wykorzystał swój horkruks i zdobył zaufanie dziewczyny, a następnie zmusił ją do napisania krwią napisu na ścianie i otwarcia komnaty.
Bazyliszek, którego uwolniła, poruszał się rurami. Jego ofiary ulegały petryfikacji, ponieważ żadna z nich nie spojrzała mu bezpośrednio w oczy. Najpierw pani Norris ujrzała jego odbicie w wodzie, a następnie Colin Creevey zobaczył bazyliszka przez obiektyw swojego aparatu. Po petryfikacji Collina doszło do ataku na Justyna Flinch-Fletcheya, który zobaczył bazyliszka przez Prawie Bezgłowego Nicka. Hermiona Granger i Penelopa Clearwater zostały spetryfikowane patrząc w lusterko, w którym odbijał się potwór.
Spetryfikowana Hermiona
Dzięki poszukiwaniom informacji na temat potwora, Hermiona Granger zdobyła zapisek z jednej z książek z biblioteki, która odnosiła się do historii bazyliszka. Podczas odwiedzin dziewczyny po tym, jak uległa petryfikacji, Harry i Ron znaleźli zgnieciony pergamin w jej ręce, który pomógł w późniejszym czasie w rozszyfrowaniu zagadki.
Kiedy potwór zawlókł Ginny do Komnaty, Harry razem z Ronem udali się do Gilderoya Lockharta z prośbą o pomoc. Nauczyciel próbował uciec ze szkoły, ale pod wpływem nacisku ze strony chłopców, udał się z nimi do łazienki Jęczącej Marty i przeszedł przez przejście prowadzące do Komnaty Tajemnic. Na miejscu przyznał się do tego, że przypisał sobie wszystkie dokonania innych czarodziejów i spisał do książek. Następnie wyrwał Ronowi jego różdżkę i rzucił zaklęcie zapomnienia, które odbiło się i ugodziło nauczyciela, jednocześnie zawalając gruz z sufitu i oddzielając Harry’ego od przyjaciela i profesora. Chłopiec udał się w kierunku Komnaty, a Ron razem z Gildeoryem, który stracił pamięć, zostali na miejscu i czekali na pomoc.
Pojedynek w Komnacie Tajemnic
Wspomnienie Toma Riddle’a, przebywające w Komnacie, wezwało bazyliszka. Wtedy doszło do walki między Harrym a wężem.
Kiedy chłopak nie miał gdzie uciec, a bazyliszek miał zadać ostateczny cios, nadleciał feniks Fawkes i wydziobał wężowi oczy. Bazyliszek stracił wzrok i jednocześnie umożliwił Harry’emu walkę bez strachu, że potwór zabije go spojrzeniem. Gdy chłopiec ukrywał się przed bazyliszkiem, otrzymał od Tiary Przydziału Miecz Godryka Gryffindora, a następnie zwabił potwora do statuy, gdzie wbił mu miecz w pysk i w ten sposób zabił. Bazyliszkowi udało się jeszcze wbić jeden z kłów w ramię Harry’ego, a następnie upadł na posadzkę martwy.
Harry przebijający bazyliszka mieczem
Harry momentalnie wyciągnął kieł ze swojego ciała, ale było już za późno. Jad szybko się rozprzestrzeniał, a chłopiec umierał. Uratowały go łzy feniksa, które miały właściwości lecznicze. Dzięki nim Harry pozbył się trucizny, a następnie za pomocą kła przebił dziennik Toma Riddle’a, który w późniejszym czasie okazał sięb jednym z siedmiu horkruksów Lorda Voldemorta.
Bitwa o Hogwart
Szkielet Bazyliszka w Komnacie Tajemnic w 1998 roku.
W 1998 roku ciało bazyliszka uległo całkowitemu rozkładowi i pozostał po nim tylko szkielet. Kiedy odkryto, że dzięki kłowi można niszczyć horkruksy, kolejny z nich został użyty przez Hermionę Granger, aby zniszczyć horkruksa, jakim był puchar Helgi Hufflepuff. Jad z pierwszego kła, który został wchłonięty przez miecz, zwiększył siłę szabli.
Podczas drugiej bitwy o Hogwart, Neville Longbottom użył miecza Godryka Gryffindora i odciął głowę ostatniemu z horkursów Voldemorta, wężowi Nagini, jednocześnie ją uśmiercając. Podejrzewa się, że żaden inny miecz nie byłby w stanie tego zrobić, a śmierć węża zawdzięcza się zwiększonej mocy szabli, która była nasiąknięta jadem bazyliszka.
Wygląd i osobowość
bazyliszek na pottermore
Bazyliszek był niezwykle potężnym i niebezpiecznym stworzeniem. Miał skórę o barwie brudnozielonej oraz żółte oczy. Budził przerażenie wśród czarodziejów jako krwiożercze zwierzę olbrzymiej wielkości. Był niesamowicie wytrzymały i niepodatny na większe zranienia (przeżył po tym, jak rozbił głowę o grube kamienie) oraz odporny na większość zaklęć.
Bezpośredni kontakt wzrokowy z bazyliszkiem skutkował śmiercią, natomiast jego ujrzenie, np. w lustrze czy w wodzie skutkowało petryfikacją, podobną do tej, którą można było doświadczyć po spojrzeniu w oczy meduzy. Ponadto jego kły były tak jadowite, że mogły zabić wszelkie żywe stworzenia w ciągu kilku minut. Ich moc sięgała temu, że były zdolne do zniszczenia nawet horkruksów. Siła jadu była tak potężna, że pozostawała w ciele ofiary nawet po pięciu latach od śmierci.
Zaślepiony (przez feniksa) bazyliszek Salazara stał się jeszcze bardziej wściekły i nadal był groźnym przeciwnikiem, ponieważ wciąż mógł wyczuć swoją zdobycz poprzez zapach i dźwięk. Można stwierdzić, że w takim stanie był bardziej niebezpieczny, co wpływało na niekorzyść osoby, z którą walczył.
Bazyliszek mógł oddychać pod wodą, ślizgać się przez sieć rurociągów szkoły i pozostać niewykrytym przez nikogo. Pozostawał w głębokim śnie przez wiele lat, wciąż jednak żyjąc.
Potwór słuchał jedynie prawdziwego dziedzica Slytherina, którym okazał się daleki potomek Salazara, Tom Marvolo Riddle (znany później jako Lord Voldemort). Niezależnie od tego, że Harry Potter był w stanie zrozumieć mowę węży a sam był wężousty, bazyliszek nie słuchał go. Prawdopodobnym może być, że potwór był szkolony, zaczarowany, lub nakłoniony do posłuszeństwa tylko dziedzicowi Slytherina, a nie wszystkim osobom wężoustym.
Jego osobowość nie była skomplikowana. Był bardzo krwiożerczy i sadystyczny, sądząc po zachowaniu, które miało miejsce w Komnacie Tajemnic. Ślepo był oddany Tomowi, wykonywał wszystkie jego rozkazy bez względu na ryzyko odniesienia porażki i śmierci.
Ofiary bazyliszka
Poniższa lista przedstawia wszystkie znane ofiary bazyliszka, zarówno zabitych, spetryfikowanych, jak i zranionych przez potwora.
Za kulisami
- W Harrym Potterze i Insygnia Śmierci: Części 2, kiedy Ron i Hermiona weszli do Komnaty Tajemnic, szkielet Bazyliszka wciąż tam był, ale wydawał się stać w innym miejscu niż wtedy, gdy Harry zabił go sześć lat wcześniej. Czynnikiem mogły być szczury w Komnacie Tajemnic, które mogły karmić się ciałem węża, jakiś czas po jego śmierci. Co więcej, w filmie to kieł bazyliszka został użyty do zniszczenia diademu Roweny Ravenclaw, a nie jak w książce Szatańska Pożoga.
- Penelopa Clearwater była jedyną ofiarą incydentu w latach szkolnych 1992/1993, która nie była pokazana w filmowej adaptacji Harry’ego Pottera i Komnaty Tajemnic. Nigdy nie wspomniano, że Penelopa była obok Gryfonki. Ponadto w filmie, Korneliusz Knot twierdził, że troje dzieci mugoli zostało zaatakowanych zamiast czterech, jak w powieści.
- Jak na ironię, Voldemort planował użyć bazyliszka do oczyszczenia z Hogwartu mugolskich dzieci i Harry Potter użył przeciwko niemu jadu jego własnej bestii, by zniszczyć większość horkruksów, które doprowadziły do jego ostatecznego upadku i śmierci. Jeszcze bardziej ironiczne, jego horkruksy, które nie zostały zniszczone przez jad bazyliszka, zostały zniszczone przez jednego ze śmierciożerców, a także przez samego Voldemorta.
- Różne media wykazały zarówno męskie, jak i żeńskie wizerunki gatunków dla bazyliszka Slytherina. W książkach wydawał się kobietą: kiedy Harry pierwszy raz zobaczył go, opisał go jako „żywą, zieloną i trującą”, ale nie wspomniał o czerwonej koronie, co oznacza, że albo tego nie widział, albo Bazyliszek był kobietą. Zostało to dodatkowo zaakcentowane przez Pottermore, które przedstawiało węża z wyraźnym brakiem korony.
- Podczas czytania pierwszych dwóch książek z serii Harry Potter, Daniel Radcliffe stwierdził, że jego ojciec idealnie by się nadawał do podłożenia głosu pod Bazyliszka. Zasugerował go reżyserowi, Chrisowi Columbusowi, a jego ojciec poczuł się jedynie zawstydzony.
- W LEGO Harry Potter: Lata 1-4, Harry nie przebija dziennika za pomocą kła bazyliszka i zamiast tego wyciąga go z ust martwego bazyliszka. Potwór zauważa Harry’ego pomimo utraty wzroku, gdy Ginny krzyczy jego imię. Trzecią różnicą było to, że bazyliszek miał szkarłatny pióropusz na głowie, a tym samym oznacza to, że był płci męskiej. Co więcej, Ginny pomogła Harry’emu podczas bitwy, w przeciwieństwie do pozostałych wersji, w których była nieprzytomna przez cały czas.
- W adaptacjach gier wideo o Komnacie Tajemnic, wąż bywa przedstawiany w kolorach. W wersji PC (jak również w wersji GBC), nie był zielony, ale purpurowy i atakował poprzez rozpylanie fioletowego strumienia jadu, który Harry musiał omijać. Po nieudanej próbie zabicia Harry’ego od ujścia do bazyliszka, wąż pojawiał się w kratach w podłodze, a następnie próbował ugryźć lub wypluć jad na Harry’ego. Kiedy zginął, po prostu padł na dziennik Toma Riddle’a, a Harry przypuszczalnie schował jego kieł i zniszczył go. W wersji GBC Harry zamiast kła, używa samego miecza, aby zniszczyć dziennik.
- Również w wersjach konsolowych, wąż był szary. Aby go pokonać, Harry musiał wystrzelić wiązkę światła w usta/głowę węża, gdy jego szczęka została otworzona w celu wyplucia jadu (w wersji na PS2 jest to czarny diament na jego szyi, podczas gdy na Xboksie i Gamecube było to jego gardło). Trafienie go właściwie tylko raz spowodowało, że Harry dostał miecz.
- W wersji GBA, Harry jedynie rzuca zaklęcia na Bazyliszka i miecz nie pojawia się w ogóle.
- W wersji na PS1, wąż jest w kolorze niebieskim, natomiast musi być pokonany w dwóch fazach zbliżonych do wersji na PC: Harry najpierw musi rzucać czary w jego usta, a następnie w drugim etapie należy użyć miecza, aby skierować wiązki jadowitego strumienia z powrotem w jego kły.
- Gigantyczny wąż, który został użyty do walki z bossem w LEGO Indiana Jones: The Original Adventures został zastosowany jak wąż Slytherinu (ten sam model) w zestawie LEGO Harry Potter (choć mniej szczegółowy model zastosowano w LEGO Harry Potter: Lata 1-4).
- Śmierć bazyliszka jest jedyną znaną śmiercią w serii, która pojawia się w roku 1993 (chyba że ktoś zalicza zniszczenie horkruksa – dziennika jako śmierć, w tym wypadku nastąpiły dwa zgony).
- Jeśli różdżka Salazara Slytherina została wykonana z rogu Bazyliszka, możliwe jest, że wspomniany róg pochodzi z tego bazyliszka.
Zobacz też
Występowanie
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (książka) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (gra) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- LEGO Harry Potter: Postacie Magicznego Świata
- LEGO Harry Potter: Lata 1-4
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- LEGO Harry Potter
- Pottermore