Creaothceann — szkocka gra miotlarska wywodząca się z tradycji celtyckich, którą można uznać za najbardziej niebezpieczną. Brało w niej udział dwunastu zawodników. Każdy miał przywiązany do głowy mosiężny lub żelazny kociołek. Na dźwięk rogu tudzież bębna zawodnicy podrywali się w powietrze. W tym samym momencie z nieba zaczynały się sypać zaczarowane kamienie. Zadaniem graczy było łapanie kamieni w kociołki i unikanie uderzeń pocisków. Wygrywał ten, kto nazbierał ich najwięcej. Gra ta była najwyższym sprawdzianem męstwa dla szkockich czarodziejów. Pomimo wielu wypadków śmiertelnych, gra ta cieszyła się wielką popularnością.
Creaothceann opisana jest w tragicznej strofie w jednym z poematów celtyckich z XI wieku:
Stanęli rzędem gracze, tuzin mocarzy o obliczach jasnych,
Rzemieniami mocują kotły, w niebo patrzą, gotowi do lotu,
Już słyszą wrzask rogu, już pod chmury wzbijają się śmiało,
Lecz śmierć szybuje wraz z nimi, bo już dziesięciu wybrała.
Gra została zakazana w 1762 roku. Jednym z propagatorów jej przywrócenia był Magnus Macdonald, który w latach 60. XX wieku prowadził głośną kampanię, w której próbował przekonać Ministerstwo do zalegalizowania gry. Władza odrzuciła jednak ten wniosek.
Mimo że creaothceann jest nielegalne, niektórzy czarodzieje nadal uprawiają tę dyscyplinę.
Ekspert do spraw quidditcha, Kennilworthy Whisp w swoim dziele Quidditch przez wieki napisał, iż najprawdopodobniej funkcja pałkarzy była inspirowana grą creaothceann.
Występowanie[]
- Quidditch przez wieki (pierwsze wystąpienie; str. 30-31)
- Pottermore