Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki

Cruciatus — jedno z trzech zaklęć niewybaczalnych. Używany był najczęściej do torturowania, ponieważ wysyłał falę paraliżującej energii, która sprawiała niewyobrażalny ból przeciwnikowi, jednak nie uśmiercało. Za użycie go grozi dożywocie w Azkabanie, jedynie aurorzy, dzięki pozwoleniu Bartemiusza Croucha Sr, mogli używać go przeciw śmierciożercom. Nie ma na nie przeciwzaklęcia, podobnie jak na dwa inne Zaklęcia Niewybaczalne.

Cruciatus było ulubionym zaklęciem Bellatriks Lestrange, która „lubiła najpierw pobawić się ze swoją ofiarą”.

To właśnie przez użycie tego zaklęcia Bellatriks, jej mąż, szwagier i Barty Crouch Jr trafili do Azkabanu – torturowali tym zaklęciem Franka i Alicję Longbottomów, rodziców Neville'a, doprowadzając ich do utraty zmysłów.

Historia[]

Klątwa Cruciatus została wynaleziona przed 1717 rokiem, najpewniej przez jakiegoś czarnoksiężnika. Według Bartemiusza Croucha Juniora była ona w przeszłości niezwykle popularna.

Po zreformowaniu Rady Czarodziejów w Ministerstwo Magii, brytyjscy czarodzieje zaczęli zajmować się uregulowaniem kwestii związanych z niebezpiecznymi zaklęciami. Z tego powodu w 1717 roku powstało pojęcie Zaklęć Niewybaczalnych, do których została zaliczona klątwa Cruciatus wraz z Avadą Kedavrą oraz Imperiusem. Używanie któregokolwiek z nich przeciwko człowiekowi zaczęło od tego momentu grozić dożywociem w Azkabanie, chyba że istniały wystarczające dowody na to, że rzucający zrobił to pod wpływem Imperiusa albo miał inne uzasadnione powody.

Podczas pierwszej wojny czarodziejów, Bartemiusz Crouch Sr, szef Departamentu Przestrzegania Praw Czarodziejów, pozwolił aurorom używać Zaklęć Niewybaczalnych przeciwko śmierciożercom, w celu wygrania wojny. Pozwolenie to zostało uchylone po zakończeniu wojny, ponieważ nie było wtedy już konieczne.

Pomimo braku zezwolenia Bartemiusz Crouch Junior pod postacią Moody'ego pokazywał działanie Cruciatusa na pająkach. Jednakże używanie Zaklęć Niewybaczalnych zabronione było w istocie tylko na ludziach, więc demonstracja na zwierzęciu mogła w zasadzie znajdować się w granicach prawnych.

Kiedy Lord Voldemort przejął władzę w Ministerstwie, używanie Cruciatusa stało się w pełni legalne. Zaklęcie to weszło również do nowego programu nauczania obrony przed Czarną Magią, któremu zdecydowanie bliżej było między innymi przez to do nauczania zaklęć czarnomagicznych aniżeli obrony przed nimi. Nauka Cruciatusa była dosyć brutalna, ponieważ uczniowie musieli je stosować na swoich kolegach, którzy złamali szkolne prawo.

Natura[]

Ból zadawany przez klątwę Cruciatus został opisany przez Harry'ego Pottera jako gorszy od „tysiąca rozżarzonych noży” i ponad stopień bólu, jaki większość ludzi w całości swojego życia doświadczy. Uczucie klątwy było tak intensywne, że osoba pod jego wpływem pragnęła stracić czucie albo umrzeć, byle już go nie czuć.

Ból mógł także wywoływać trwałe obrażenia na psychice ofiary, jeśli ta była pod dłuższym wpływem klątwy, jak to było w przypadku Alicji i Franka Longbottomów, którzy spędzili resztę swojego życia w Szpitalu Świętego Munga z powodu trwałych uszkodzeń mózgów powstałych w wyniku długiego działania Cruciatusa. Przypuszczalnie takie efekty nie były rzadkością, jeśli ofiara była narażona na działanie klątwy przez dłuższy czas.

Klątwa Cruciatus była także w stanie złamać rzucone wcześniej na osobę zaklęcie Obliviate, co widać na przykładzie Berty Jorkins.

Możliwe było także użycie Cruciatusa na Strażniku Tajemnicy. Nie przynosiło to jednak efektu, gdyż ten musiał wyjawić chroniony przez niego sekret dobrowolnie.

Klątwa uderzając w obiekt nieożywiony mogła powodować jego rozbicie.

Skuteczność[]

Aby skutecznie użyć klątwy Cruciatus, zwykłe wypowiedzenie zaklęcia nie starczało, trzeba było bowiem posiadać głębokie pragnienie sprawienia drugiej osobie bólu i czerpać przyjemność z jego cierpienia. Na przykład, mimo tego że Harry był wściekły na Bellatriks za zabicie jego ojca chrzestnego, był on w stanie jedynie wywołać u niej krótkotrwały moment bólu oraz zwalić ją z nóg.

Udało mu się jednak zrobić to o wiele skuteczniej dwa lata później na Amycusie Carrowie, który splunął Minerwie McGonagall w twarz. Trzeba jednak zauważyć, że w wyniku działania śmierciożerca został rzucony w powietrze i padł nieprzytomny, co może sugerować, że chociaż intensywność klątwy była duża, wciąż brakowało w niej sadyzmu, aby móc zadać długi i rozdzierający ból. Natomiast Bellatriks będąc czarownicą o głębokich sadystycznych zamiarach i całkowitym braku sumienia, była w stanie rzucić Cruciatusa w prawie zniewalającą mocą, co pokazuje, że moc i działanie klątwy różniły się od rzucającego, a jej efekty mogły być względnie nieskuteczne, gdy były używane przez osoby niedoświadczone bądź nieśmiałe.

Obrona[]

Nie istniało zaklęcie, które mogłoby obronić ofiarę przed klątwą Cruciatus, jednak można było uniknąć trafienia, chowając się za jakimś silnym przedmiotem. Poza tym silna wola czarodzieja potrafiła na krótki czas oprzeć się bólowi, ponieważ Harry Potter nie błagał o zaprzestanie tortur, natomiast Hermiona potrafiła dalej kłamać mimo bycia pod wpływem działania tej klątwy. Należy jednak pamiętać, że długotrwałe narażenie na działanie Cruciatusa mogło doprowadzić do trwałych psychicznych uszczerbków na zdrowiu. Inną opcją było zablokowanie rzucającego, zanim ten zdążył wypowiedzieć do końca zaklęcie, co uczynił Snape podczas pojedynku z Harrym.

Jeśli rzucający używał Czarnej Różdżki, ale nie był jej panem i chciał rzucić zaklęcie właśnie na prawowitego właściciela, odmawiała ona zadawania bólu. Jednak klątwa dalej miała pewien poziom oddziaływania, który był wystarczający do wysłania ciała w powietrze.

Chociaż głównym celem Cruciatusa było torturowanie, nie można było jej użyć, aby przebić ochronę Zaklęcia Fideliusa, jako że sekret musiał być wyjawiony dobrowolnie. Ponadto, jeśli ofiara nie miała w zasadzie żadnych przydatnych informacji (jak Alicja i Frank Longbottomowie), torturowanie jej nie przyniosłoby żadnego wymiernego skutku dla rzucającego.

Znane użycia[]

Skuteczne użycia[]

Ofiara(y) Rzucający Uwagi
Aberforth Dumbledore Gellert Grindelwald W odwecie za krytykowanie jego planów.
Alicja i Frank Longbottomie Bartemiusz Crouch Junior Byli torturowani tak długo, że ich umysły uległy stałego uszkodzeniu, przez co stali się stałymi rezydentami Munga.
Rabastan Lestrange
Rudolf Lestrange
Bellatriks Lestrange
Neville Longbottom Podczas bitwy w Departamencie Tajemnic.
Hermiona Granger Torturowana z powodu podejrzenia ukradnięcia z jej skarbca miecza Gryffindora.
Berta Jorkins Lord Voldemort Zaklęcie rzucone, aby złamać zaklęcie niepamięci rzucone przez Bartemiusza Croucha Sr
Peter Pettigrew Zaklęcie rzucone w celu ukarania Glizdogona za popełniony błąd (pozwolenie na ucieczkę Bartemiusza Croucha Seniora), który został później naprawiony przez Barty'ego Croucha Juniora[1].
Harry Potter Dwukrotnie podczas pojedynku na cmentarzu w Little Hangleton.
Avery II Prawdopodobnie jako kara za nieszukanie go po jego zniknięciu.
Garrick Ollivander Torturowany, aby podał informacje o różdżce Voldemorta oraz efekcie różdżki Harry'ego na różdżkę Lucjusza.
Pająk Bartemiusz Crouch Junior Demonstracja zaklęcia czwartoroczniakom.
Cedrik Diggory Wiktor Krum Podczas trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego, Wiktor rzucił je pod wpływem Imperiusa.
Ted Tonks Śmierciożercy Aby uzyskać informacje na temat Harry'ego Pottera.
Andromeda Tonks
Thorfinn Rowle Draco Malfoy Na rozkaz Voldemorta, jako kara za ucieczkę Harry'ego z Tottenham Court Road.
Antonin Dołohow
Michael Corner Alecto Carrow Kara za uwolnienie pierwszoroczniaka z aresztu.
Amycus Carrow
Neville Longbottom Amycus Carrow, Alecto Carrow, Vincent Crabbe, Gregory Goyle Kara za nieposłuszeństwo.
Seamus Finnigan
Członkowie Gwardii Dumbledore'a
Inni uczniowie Hogwartu
Amycus Carrow Harry Potter Harry zaatakował Amycusa, po tym jak ten opluł profesor McGonagall.
Scorpius Malfoy Delphini Delphini użyła zaklęcia trzy razy na Scorpiusie, aby ten zrobił to, co ona chciała.

Próby użycia[]

Ofiara(y) Rzucający Uwagi
Harry Potter Dolores Umbridge Dolores próbowała rzucić Cruciatusa na Harry'ego, aby wyciągnąć od niego informacje, ale została w porę powstrzymana przez Hermionę.
Draco Malfoy Draco próbował użyć przekleństwa, gdy Harry natknął się na niego w łazience, ale nie zdążył, gdyż jego przeciwnik potraktował go klątwą Sectumsempra.
Vincent Crabbe Vincent chciał zaatakować Harry'ego podczas potyczki w Pokoju Życzeń, ale Potter uniknął klątwy.
Lord Voldemort Podczas bitwy o Hogwart Voldemort użył klątwy Cruciatusa na „martwym” ciele Harry'ego, aby go pohańbić i pokazać, że wygrał. Wybraniec nie czuł jednak bólu, ponieważ Czarna Różdżka nie chciała skrzywdzić swojego właściciela. Mimo to ciało zostało rzucone w wyniku działania zaklęcia.
Bellatriks Lestrange Harry Potter Harry próbował użyć tej klątwy podczas bitwy w Departamencie Tajemnic na Bellatriks, po tym jak przez nią zginął Syriusz. Zaklęcie dało jedynie krótki moment przenikliwego bólu oraz pozwoliło zwalić przeciwniczkę z nóg.
Severus Snape Po zabiciu przez Severusa Albusa podczas bitwy na Wieży Astronomicznej, Harry chciał rzucić na Mistrza Eliksirów Cruciatusa. Został on jednak zablokowany.
Ginny Weasley Amycus Carrow Klątwa rzucona podczas bitwy na Wieży Astronomicznej. Nie trafiła ona w cel z powodu użycia przez Ginny Felix Felicis.

Możliwe użycia[]

Ofiara(y) Rzucający Uwagi
Harry Potter Alecto i Amycus Carrow Gdy Harry ścigał Snape'a po bitwie na Wieży Astronomicznej, został trafiony nieznanym zaklęciem przez jednego z Carrowów. W jego wyniku upadł on za ziemię i na chwilę stracił kontrolę nad tym, co się dzieje, więc możliwe, że został on potraktowany klątwą Cruciatus.
Luna Lovegood Śmierciożercy Luna była więziona w dworze Malfoya przez kilka miesięcy. Bardzo prawdopodobne, że podczas tego przymusowego pobytu była niejednokrotnie torturowana Cruciatusem, aby wyciągnąć od niej informacje o Harrym Potterze.
Lucjusz, Narcyza i Draco Malfoyowie Lord Voldemort Po tym, jak Harry, Ron, Hermiona i paru innych więźniów uciekło z dworu Malfoya, Wybraniec miał wizję, w której Voldemort karał Malfoyów. Jedną z form kary mogło być torturowanie przy pomocy klątwy Cruciatus.

Etymologia[]

Z łaciny crucio oznacza męczę, torturuję (cruciaremęczyć, torturować).

Ciekawostki[]

  • Gdy Harry Potter próbował rzucić Cruciatusa na Bellatriks, kula czerwonego światła została wystrzelona z czubka jego różdżki. Stało się prawdopodobnie dlatego, że zaklęcie zostało rzucone z „prawą złością”, a nie z chęci uczynienia okrucieństwa.
  • W konsolowej wersji gry Harry Potter i Zakon Feniksa, Dolores użyła tej klątwy na centaurze. Wyglądała ona wtedy jak błysk zielonego światła. Jednak w scenie, w której Harry rzuca to samo zaklęcie na Bellatriks, wygląda ono podobnie do zaklęcia Expelliarmus, czyli ma żółtawobiały kolor.
  • Severus Snape powiedział, że Harry nie ma wystarczająco dużo złości oraz umiejętności, aby móc używać zaklęć niewybaczalnych. Jednak zaledwie rok później udało mu się rzucić Cruciatusa na Amycusa Carrowa. Pomysł Rowling na pokazanie udanego rzucenia klątwy przez Pottera spotkał się z krytyką fanów, którzy twierdzili, że przez to Harry zniżył się do poziomu swoich wrogów. Rowling tłumaczyła później, że „Harry nie jest i nigdy nie był święty”, a także ma swoje wady, jak każda inna postać.
  • W filmowej adaptacji Harry'ego Pottera i Czary Ognia, Bartemiusz pokazywał działanie Zaklęć Niewybaczalnych na jednym pająku zamiast na trzech.
  • W tym samym filmie, kiedy Voldemort rzucał klątwę na Harry'ego, w tle słychać dźwięk przypominający elektryczność lub błyskawicę. Jest możliwe, że jedno z odczuć bólu spowodowanego przez Cruciatusa jest podobne do porażenia prądem.
  • W oryginalnym scenariuszu filmowej adaptacji Harry'ego Pottera i Księcia Półkrwi Harry Potter powiedział Cruciatus podczas walki ze Snape'em, zamiast użyć prawidłowej inkantacji, jaką jest Crucio
  • W grze LEGO Harry Potter: Lata 1−4 tylko czarnoksiężnicy, tacy jak Peter Pettigrew, Bartemiusz Crouch Junior oraz Lord Voldemort, mogli używać czarnej magii, która składała się z Avady Kedavry oraz Cruciatusa. To drugie zaklęcie było uruchamiane poprzez użycie Wingardium Leviosa na innej osobie, które wtedy właśnie automatycznie zmieniało się w tę klątwę. Dodatkowo podczas celowania zamiast różowego światła zaklęcia lewitacji pojawiało się krwistoczerwone. Ofiara pod wpływem zaklęcia lewitowała kilka stóp nad ziemią, a purpurowe światła emitowały z jej stawów. Następnie po kilku sekundach działania umierała, co jest różnicą według oryginalnej serii, w której Cruciatus powodował jedynie cierpienie, a nie śmierć.
  • W Harry Potter for Kinect Voldemort mógł użyć tego zaklęcia przeciwko Harry'emu w ich ostatecznym pojedynku.
  • Z powodu faktu, że klątwa Cruciatus nie powodowała widocznego śladu na ciele ofiary, istnieje możliwość, że w rzeczywistości nie tyle zadawała ból w formie fizycznej, co bardziej magicznie wydzielała bodźce w mózgu odpowiedzialne za jego odczuwanie. Potwierdzać to może też fakt, że dłuższe torturowanie przy pomocy tej klątwy uszkadzało mózg na stałe, tak jak było to w przypadku Alicji i Franka Longbottomów.
  • W wczesnym scenariuszu adaptacji filmowej Harry'ego Pottera i Zakonu Feniksa profesor Umbridge nie została powstrzymana przez Hermionę i użyła klątwy Cruciatus na Harrym.
  • W nieoficjalnym filmie fanowskim „Severus Snape i huncwoci” Snape użył tego zaklęcia na Syriuszu Blacku, który próbował powstrzymać go przed zabiciem jego przyjaciela, Jamesa Pottera.

Występowanie[]

Advertisement