Czarodziej (ang. Wizard) — fikcyjny czarodziej czystej krwi lub półkrwi[1] oraz główny bohater jednej z baśni autorstwa barda Beedle'a pod tytułem Czarodziej i skaczący garnek[3].
Biografia[]
Wczesne życie[]
Ten czarodziej prawdopodobnie żył ze swoim ojcem w swoim domu. Uważał on, że osoby nieumiejące posługiwać się magią były bezwartościowe w przeciwieństwie do swojego taty[3].
Po śmierci ojca[]
Po śmierci ojca, mężczyzna znalazł w domu tylko stary garnek z za małym na niego bamboszem bez pary w środku, co go rozwścieczyło. Zaczął używać kociołka jako kubła na śmieci. Do jego drzwi zaczęli pukać mugole z pobliskiej wioski, prosząc o pomoc. Najpierw, tej samej nocy, co odnalazł spadek od ojca przyszła wieśniaczka, która prosiła o pomoc z brodawkami swojej wnuczki. Czarodziej odmówił dania jej wywaru na brodawki i ją wygonił. Wtedy na kociołkowi wyrosły brodawki i noga, na której zaczął głośno skakać. Tej nocy, czarodziej nie mógł zasnąć, bo kociołek skakał za nim, przeszkadzając mu, a żadne zaklęcie nie działało[3].
Przed poranną owsianką czarodzieja, do drzwi zapukał staruszek, który zgubił swoją oślicę i chciał ją odnaleźć, jednak mu też zamknął drzwi przed nosem. Wtedy kociołek zaczął ryczeć jak osioł i zaklęcia znowu nie działały. Później spotkał przy drzwiach młodą kobietę, jednak ją spotkał ten sam los, a garnek zaczął się przepełniać łzami. Przez następny tydzień już nikt nie przychodził, ale garnek miał coraz więcej objawów chorób i nieszczęść. Czarodziej nie mógł już spać ani jeść, więc jednej nocy pobiegł ścieżką do wioski i wyleczył najróżniejsze choroby oraz pomógł w jakichkolwiek nieszczęściach, jakie mógł naprawić. Garnek ucichł i wypluł bambosz, który pozwolił założyć sobie na nogę, żeby jego skoki nie hałasowały[3].
Charakter[]
W przeciwieństwie do swojego ojca był zimnym i samolubnym człowiekiem, który nie pomagał ludziom swoją magią, ponieważ uważał, że ci, którzy nie mogli się nią posługiwać, byli bezwartościowi. Nie przejmował się śmiercią swojego ojca i był zły, że zostawił mu dwa pozornie zbędne przedmioty, zamiast złota, którego oczekiwał. Zmienił się jednak i zaczął pomagać ludziom z wioski, lecz zrobił to przez to, że chciał mieć spokój od garnka[3].
Magiczne umiejętności i zdolności[]
- Magia lecznicza: czarodziej potrafił wyleczyć dziewczynkę z brodawek prawdopodobnie robiąc wywar na brodawki, wiedział, że trzeba zanurzyć dziecko w dyptamie, żeby je uleczyć oraz uleczył innych ludzi z wioski[3].
- Zaklęcia i uroki: potrafił wyczarować różne zaklęcia takie, jak Lumos, czy Silencio. Przywołał również z wrzosowiska starą oślicę[3].
- Transfiguracja: spróbował on sprawić, żeby kociołek zniknął, ale bez skutku[3].
Relacje[]
Ojciec[]
Czarodziej i jego ojciec nie mieli najlepszych relacji, ponieważ ten pierwszy uważał, że nie warto marnować swojej magii na mugoli, ponieważ byli bezwartościowi, a drugi często pomagał im z różnymi problemami. Po śmierci syn dostał tylko stary garnek i bambosz, co sprawiło, że przeklął on stary rozum ojca, bo liczył na złoto. Gdy młody czarodziej poznał to, co przeżywali mugole z wioski poprzez otrzymany garnek, zmienił swoje nastawienie i zaczął pomagać sąsiadującym ludziom tak, jak jego ojciec przed nim[3].
Mugole z niedalekiej wioski[]
- Wieśniaczka
Wielmożny panie, moją wnuczkę obsypało brodawkami! Wasz ojciec, panie, mieszał w takim starym garnku i dawał na to specjalny wywar do okładów
- Czarodziej
Idź precz! Co mnie obchodzą brodawki twojej wnuczki?
— Wieśniaczka prosząca o pomoc czarodzieja[źródło]
Na początku czarodziej uważał, że mugole byli bezwartościowi bez magii, więc, gdy ci przychodzili do niego po pomoc, on ich wyrzucał i jej nie oferował, inaczej niż jego ojciec wcześniej. Przez to, że nie pomagał im, ich problemy pojawiały się w skaczącym garnku, co przeszkadzało i uniemożliwiało normalne funkcjonowanie młodemu czarodziejowi. Zaczął im przez to pomagać swoją magią i prawdopodobnie się z nimi zaprzyjaźniać[3].
Ciekawostki[]
- W innej wersji baśni, czarodziej był chroniony przez garnek przed mugolami, którzy wymachiwali pochodniami i widłami. Kociołek połyka atakujących ludzi, a, gdy ich resztka przeprosiła, czarodziej kazał ich wypluć z wzruszenia[2].
- W jeszcze innej wersji stworzonej przez Beatrix Bloxam, czarodziej nazywał się Wiluś Siusialik i pomagał laleczkom, które bolał brzuszek, a on im pomógł i obiecał już nie być starym gburowatym zrzędą[2].
Występowanie[]
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (pierwszy raz wspomniany)
- Baśnie barda Beedle'a (świat realny)
- Wizarding World (strona internetowa) (tylko wspomniany)
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Jego ojciec był czarodziejem, ale nie wiadomo nic o reszcie jego rodziny.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Baśnie barda Beedle'a (świat realny), komentarz Albusa Dumbledore'a do baśni Czarodziej i skaczący garnek
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 Baśnie barda Beedle'a (świat realny), baśń Czarodziej i skaczący garnek