Czyściciele (ang. Scourers) — grupa bezwzględnych czarodziejów−najemników najróżniejszych narodowości, którzy byli aktywni w Stanach Zjednoczonych w pewnym momencie w historii, po XVII wieku[1].
Historia[]
Był to budzący postrach oddział polujący nie tylko na kryminalistów, ale na każdego, za kogo można było otrzymać odrobinę złota. Z czasem Czyściciele zaczęli pozwalać sobie na coraz śmielsze działania. Z dala od jurysdykcji ich ojczystych magicznych rządów, wielu narzucało swoje własne prawa z nieuzasadnionym okrucieństwem. Czyściciele wkroczyli do świata tortur i rozlewu krwi, posunęli się nawet do handlu swoimi pobratymcami. Pod koniec XVII wieku liczba Czyścicieli w Ameryce znacznie wzrosła. Istnieją dowody, że potrafili dla nagrody wydać naiwnej niemagicznej społeczności innych niemagów, podając ich za czarodziejów.
Pierwszym zadaniem nowo powstałego MACUSA było postawienie przed sądem Czyścicieli, którzy zostali skazani na śmierć.
Niektórzy z najpodlejszych Czyścicieli zdołali uciec przed wymiarem sprawiedliwości. Zostały wydane międzynarodowe nakazy ich aresztowania, dlatego postanowili wtopić się w środowisko niemagów. Część z nich poślubiła osoby niemagiczne i założyła rodziny, z których (w celu utrzymania kamuflażu) eliminowano czarodziejskie dzieci. Żądni zemsty Czyściciele, przekazywali potomkom silną wiarę w istnienie magii oraz przekonanie, że należy pozbyć się wszystkich czarodziejów i czarownic.
Amerykański historyk świata czarodziejów, Teofil Abbot, zidentyfikował kilka takich rodzin. Bartłomiej Barebone, amerykański niemag, w którym zakochała się czarownica Dorka Twelvetrees, był potomkiem jednego z Czyścicieli.