Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
Disambig
Ten artykuł dotyczy miejscowości. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa

„Najsłynniejszym z owych półmagicznych siedlisk jest chyba Dolina Godryka, mała miejscowość w południowo-zachodniej Anglii, gdzie urodził się wielki czarodziej Godryk Gryffindor i gdzie Bowman Wright, czarodziejski kowal, wykuł pierwszego złotego znicza. Na cmentarzu można do dziś napotkać wiele nazwisk starożytnych rodów czarodziejów, co zapewne stało się źródłem różnych opowieści o duchach, nawiedzających przez wiele stuleci mały kościół.”

Dolina Godryka (ang. Godric's Hollow) — mała miejscowość w West Country w Wielkiej Brytanii. Zamieszkiwali ją czarodzieje i mugole. Wioska skupiała się na placu. Znajdował się w niej pub, kilka sklepów, kościół oraz poczta[1].

Dolina Godryka była zamieszkiwana przez różne sławne rodziny czarodziejów. Byli to między innymi Dumbledore'owie czy Potterowie. W tej wiosce Lord Voldemort utracił swą moc za sprawą Harry'ego Pottera, który przeżył Avadę Kedavrę. Na cmentarzu spoczywało wiele sław wśród czarodziejów, co skutkowało opowieściami o duchach straszących w małym kościele.

Historia[]

Wczesna historia[]

Nieznane są okoliczności powstania wioski. Z dużym prawdopodobieństwem istniała przed IX wiekiem, kiedy to urodził się w tej wiosce Godryk Gryffindor. Z pewnością początkowo nie miała nazwy, którą otrzymała dopiero po latach na cześć założyciela Hogwartu – Gryffindora.

W nieznanym roku do Doliny Godryka przybyła rodzina Peverell. Jej najstarszy znany członek – Ignotus Peverell po swojej śmierci został pochowany na lokalnym cmentarzu. Syn i synowa Ignotusa również mieszkali w Dolinie Godryka, podobnie jak jego wnuczka – Iolanthe, która poślubiła Hardwina Pottera i to jego rodzinie, z braku męskich potomków Peverellów, przekazała należącą do jej rodu pelerynę niewidkę.

W Dolinie Godryka czarodziejski kowal, Bowman Wright, jako pierwszy wykuł złotego znicza.

Po uchwaleniu w 1689 roku ustawy dotyczącej zasad tajności Dolina Godryka stała się miejscem, gdzie w dużej ilości osiedlali się czarodzieje.

XIX wiek[]

Dolina Godryka przez lata prężnie się rozwijała. W krótkim czasie stała się jednym z ośrodków, gdzie z chęcią osiedlali się zarówno czarodzieje, jak i mugole. Jedną z osób zamieszkujących w XIX wieku Dolinę była Bathilda Bagshot.

„Podobnie jak Mould-on-the-Wold, Dolinę Godryka zamieszkiwało sporo rodzin czarodziejów, ale ponieważ Kendra nikogo tam nie znała, mogła liczyć na to, że nie będzie budzić takiej sensacji jak w rodzinnej wiosce. Chodź z początku jej nowi sąsiedzi w dobrej wierze próbowali nawiązać z nią kontakt, wkrótce się przekonali, że pani Dumbledore wcale sobie tego nie życzy, i zostawili ją oraz jej rodzinę w spokoju.”

Około 1891 roku Perciwal Dumbledore zabił trójkę mugolskich chłopców, którzy przyłapali jego najmłodsze dziecko, Arianę, na uprawianiu magii i zmusili ją by nigdy więcej nie używała swoich zdolności czarodziejskich. Po tym wydarzeniu wybuchł skandal w rodzinnej miejscowości Mould-on-the-Wold, a Perciwal Dumbledore trafił do Azkabanu – nie chciał wyjawić, że powodem napaści na chłopców była zemsta za to, co uczynili Arianie, ponieważ dziewczynka, uznana za nieobliczalną, wylądowałaby w Szpitalu św. Munga. Kendra Dumbledore chcąc, aby Ariana uniknęła tego losu, doprowadziła do przeprowadzki swojej rodziny do Doliny Godryka. Wielu czarodziei, którzy byli sąsiadami Dumbledore'ów chciało nawiązać kontakt z tą rodziną, ale Kendra nie życzyła sobie tego, więc szybko zostawili ją w spokoju. Bathilda Bagshot także próbowała zaprzyjaźnić się z nowymi mieszkańcami i przyniosła na powitanie kociołkowe pieguski, ale pani Dumbledore zatrzasnęła jej drzwi przed nosem[2].

Ariana Dumbledore

Ariana Dumbledore w albumie Bathildy Bagshot

Niewielu mieszkańców Doliny Godryka wiedziało, że Dumbledore'owie mieli córkę – większość widywała tylko chłopców[2]. Bathilda Bagshot o Arianie dowiedziała się gdy późną porą zbierała rośliny. Kendra oprowadzała po ogródku córkę. W innych porach Ariana była trzymana w zamknięciu dla dobra innych. Mieszkańcy Doliny Godryka podejrzewali, że Ariana jest charłakiem.

W 1899 r. Ariana Dumbledore miała jeden z największych swoich wybuchów – zabił jej matkę, Kendrę, ponieważ nie potrafiła się uspokoić. Panią Dumbledore pochowano na miejscowym cmentarzu, a głową rodziny Dumbledore'ów stał się najstarszy syn Kendry, Albus. Tego samego lata do Doliny Godryka przybył prabratanek Bathildy Bagshot, Gellert Grindelwald, który był bardzo zdolnym młodym czarodziejem, ale fascynującym się czarną magią[3]. Jego wizyta była spowodowana chęcią zbadania grobu Ignotusa Peverella, który był właścicielem jednego z Insygniów Śmierci – magicznych przedmiotów, którymi Grindelwald był zafascynowany. Szybko zaprzyjaźnił się z Albusem Dumbledore'em, z którym dzielił podobną pasję. Chciał wraz ze swoim przyjacielem doprowadzić do tego, aby czarodzieje wyszli z ukrycia. Ich hasłem było stwierdzenie dla większego dobra. Razem poszukiwali Insygniów.

Albus i gellert

Albus Dumbledore z Grindelwaldem

„Gellert Grindelwald poświęcił się innym celom. Kiedy skończył szesnaście lat, nawet w Durmstrangu uznano, że nie można dłużej tolerować jego wynaturzonych eksperymentów czarnomagicznych, i wyrzucono go ze szkoły. Co robił później? Dotąd było tylko wiadomo, że „przez parę miesięcy podróżował za granicą". Teraz można już ujawnić, że Grindelwald odwiedził swoją cioteczną babkę w Dolinie Godryka, i tam, choć dla wielu może to być szokujące, nawiązał bliską przyjaźń z Albusem Dumbledore'em”

Albus i Gellert planowali podróż po świecie. Aberforth Dumbledore, młodszy brat Albusa, był przeciwny tym planom – obawiał się, że starszy brat porzuci Arianę by zaspokoić swoją ambicję. Doszło do kłótni w obecności Grindelwalda i Ariany. Gellert prawdopodobnie rzucił na Aberfortha klątwę Cruciatus, co spowodowało sprzeciw Albusa. Kłótnia przekształciła się w pojedynek pomiędzy braćmi i Grindelwaldem. Jedno z zaklęć trafiło w Arianę i ją uśmierciło. Nie wiadomo, kto rzucił owe zaklęcie. Grindelwald uciekł prosto do domu ciotki i poinformował ją, że musi opuścić miasteczko. Następnego dnia zniknął przy użyciu świstoklika. Bathilda Bashot go więcej nie widziała.

Prawdopodobnie niedługo po tragedii odbył się pogrzeb Ariany Dumbledore, na którym pojawili się niektórzy przyjaciele Albusa. Nad trumną dziewczynki doszło do ponownej kłótni między braćmi Dumbledore – Aberforth złamał Albusowi nos. Ariana została pochowana na lokalnym cmentarzu, we wspólnym grobie z matką. Na nagrobku wyryto napis Gdzie skarb wasz, tam i serce wasze, który wybrał Albus.

Śmierć Ariany była prawdopodobnie często powtarzana w miejscowych plotkach. Możliwe, że wielu na ten temat, tak jak i z powodu śmierci Kendry Dumbledore, spekulowało. Po tragicznym wypadku, w 1900 roku Albus podjął pracę jako nauczyciel transmutacji w Hogwarcie i wyjechał z Doliny. Z dużym prawdopodobieństwem, jego młodszy brat, mieszkał tam aż do uzyskania pełnoletności. Możliwe, że w późniejszych latach życia bracia odwiedzali lokalny cmentarz, na którym pochowano ich siostrę i matkę.

Atak na rodzinę Potterów[]

Przyczyna ataku[]

„Oto nadchodzi ten, który ma moc pokonania Czarnego Pana...
Zrodzony z tych, którzy trzykrotnie mu się oparli, a narodzi się, gdy siódmy miesiąc dobiegnie końca...
A choć Czarny Pan naznaczy go jako równego sobie, będzie miał moc, jakiej Czarny Pan nie zna...
I jeden z nich musi zginąć z ręki drugiego, bo żaden nie może żyć, gdy drugi przeżyje...
Ten, który ma moc pokonania Czarnego Pana narodzi się gdy siódmy miesiąc dobiegnie końca...”
— Treść przepowiedni.[źródło]
Trelawney 1980

Sybilla wygłasza pierwszą przepowiednię

Około 1979 roku, wnuczka znanej wieszczki, Sybilla Trelawney spotkała się z Albusem Dumbledore'em w Gospodzie pod Świńskim Łbem. Była to rozmowa kwalifikacyjna – Sybilla starała się o posadę nauczycielki wróżbiarstwa w Hogwarcie. Dumbledore nie był zainteresowany i chciał grzecznie odmówić, ale Trelawney wpadła w trans i wygłosiła przepowiednię, o chłopcu, który urodzi się pod koniec lipca i będzie miał moc przeciwstawienia się Lordowi Voldemortowi. Rozmowę podsłuchiwał śmierciożerca Severus Snape, ale nim Trelawney wygłosiła proroctwo do końca, barman wyrzucił Snape'a z lokalu. Snape całą usłyszaną treść powtórzył Voldemortowi, który domyślił się, że tylko dwóch chłopców spełnia warunki przepowiedni: Neville Longbottom oraz Harry Potter.

Snape zrozumiał swój błąd, gdy dowiedział się, że Harry jest synem Lily Potter, w której zakochany był Severus. Błagał Dumbledore'a, aby ten ukrył Lily oraz jej rodzinę. Dumbledore poradził Potterom, aby ci ukryli się w Dolinie Godryka i użyli zaklęcia Fideliusa. Zaproponował, że zostanie ich strażnikiem tajemnicy, ale ci odmówili i wybrali swojego przyjaciela Syriusza Blacka. Syriusz jednak stwierdził, że jest to zbyt oczywiste posunięcie i zamiast niego powinni wybrać Petera Pettigrew. Nie wiedzieli, że Pettigrew jest zdrajcą oraz donosi Voldemortowi. Zdradził Czarnemu Panu miejsce, gdzie ukryli się Potterowie.

Atak[]

VoldemortGodricsHollow

Voldemort przed domem Jamesa i Lily

„Nie zaciągnęli zasłon w oknach, widzi ich całkiem wyraźnie w ich małym saloniku, wysoki, czarnowłosy mężczyzna w okularach wyczarowuje z różdżki obłoczki kolorowego dymu ku uciesze małego, czarnowłosego berbecia w niebieskim śpioszku. Dzieciak śmieje się i próbuje złapać dym, chwycić go w maleńką piąstkę... Otwierają się drzwi i wchodzi matka, mówiąc coś, czego on nie może dosłyszeć, długie, kasztanowe włosy opadają jej na twarz. Teraz ojciec podnosi syna i podaje go matce. Odrzuca różdżkę na kanapę, przeciąga się, ziewa... Furtka skrzypi cicho, ale James Potter tego nie słyszy. Biała ręka wyciąga różdżkę spod peleryny i celuje nią w drzwi domu, które stają przed nim otworem.”
— Przybycie Voldemorta do Doliny Godryka[źródło]

Lord Voldemort pojawił się w Dolinie Godryka 31 października 1981 roku. Przez okno zobaczył Jamesa i Lily bawiących się z Harrym. Żadne z nich nie miało różdżki. Widząc, że Voldemort nadchodzi, James kazał wziąć Lily w bezpieczne miejsce, a sam próbował zatrzymać Czarnego Pana. Gdy Riddle wszedł do domu, szybko zamordował Jamesa po czym udał się na górę. Znalazł Lily i Harry'ego w pokoju dziecięcym, Lily próbowała zabarykadować drzwi. Voldemort zaproponował jej, że przeżyje, ponieważ o to prosił go Severus Snape. Ta jednak nie chciała się odsunąć. Voldemort zamordował ją po czym rzucił Avadę na Harry'ego Pottera. Czar jednak, dzięki ofierze Lily, odbił się od chłopca i trafił rykoszetem w Voldemorta pozbawiając go mocy. Uczynił też z Harry'ego niechcianego horkruksa. Zaklęcie zniszczyło też dom Potterów.

Lily protects Harry

Lily broniąca swojego syna, Harry'ego

„Mógłby łatwo odsunąć ją na bok siłą... ale nie, rozsądniej będzie wykończyć ich wszystkich, całą rodzinę... Rozbłyska zielone światło, kobieta pada na podłogę jak jej mąż. Dziecko ani razu nie zapłakało... Stoi w łóżeczku, trzymając się sztachetek, i patrzy na niego z wyraźnym zainteresowaniem, może myśli, że pod tym kapturem ukrywa się jego ojciec, może wyczekuje na nowe obłoczki dymu albo bajecznie kolorowe iskierki, na to, że jego mama za chwilę poderwie się z podłogi, wybuchając śmiechem. .. Bardzo powoli i dokładnie kieruje koniec różdżki prosto w twarz dziecka, chce to zobaczyć, chce być świadkiem zniszczenia tego jedynego, niewytłumaczalnego zagrożenia, jakim jest to dziecko. A ono zaczyna płakać, już zobaczyło, że to nie James. Nie lubi płaczu dziecka, nigdy nie znosił tych wstrętnych maluchów popiskujących w sierocińcu...”
— Próba zabójstwa Harry'ego[źródło]

Tej samej nocy wszyscy już wiedzieli, że Voldemort zginął. 31 października w zrujnowanym domu Potterów zjawił się Rubeus Hagrid, który na rozkaz Dumbledore'a zabrał stamtąd Harry'ego.

Następstwa[]

BabyHarryLeftAtPrivetDrive

Po ataku Harry Potter został wyniesiony ze zniszczonego domu Potterów, przez Hagrida. Po pewnym czasie w ruinach domu pojawił się także Syriusz Black. Próbował przejąć Harry'ego pod swoją opiekę, ale Hagrid mu odmówił i pożyczonym motorem Blacka udał się na Privet Drive 4, na umówione miejsce spotkania z Albusem Dumbledore'em. Syriusz zaś zaczął szukać zemsty na Peterze Pettigrew. Prawdopodobnie mugolska policja zajęła się ciałami Lily i Jamesa Potterów. Zostali oni pochowani na lokalnym cmentarzu. Nie wiadomo, kto zajął się organizacją pogrzebu oraz czy takowy się odbył. Dom Potterów po pewnym czasie, nadal zrujnowany, stał się niewidoczny dla mugoli. Czarodzieje widzieli w nim symbol tragedii i ogólnego reżimu Lorda Voldemorta. Przed domem stała tabliczka z informacją, co wydarzyło się w tym domu, a pod nią wielu czarodziejów wypisywało słowa otuchy dla Harry'ego Pottera.

W Dolinie Godryka postawiono także pomnik upamiętniający rodzinę Potterów. Z daleka wyglądał na pomnik wojskowy, ale z bliska zmieniał się w rzeźbę przedstawiającą: mężczyznę, kobietę oraz niemowlę.

1997 rok[]

Przyczyna[]

Od początku sierpnia 1997 roku Lord Voldemort przejął Ministerstwo Magii. Harry Potter, Ron Weasley i Hermiona Granger poszukiwali jego horkruksów, pragnąc zniszczyć go raz na zawsze. Udało im się zdobyć medalion Salazara Slytherina, ale przez zły wpływ horkruksa na Rona, Weasley rozstał się z przyjaciółmi. Po pewnym czasie Hermiona wraz z Harrym zaczęli domyślać się, że Dumbledore przepisał Harry'emu miecz Gryffindora, ponieważ chciał, aby Potter użył go do niszczenia horkruksów. Dowiedzieli się też, że miecz znajdujący się w Hogwarcie to kopia, a nie oryginał.

Hermiona pomyślała, że możliwe, że Dumbledore ukrył miecz w miejscu narodzin Godryka, Harry zaś pragnął odwiedzić groby swoich rodziców. Wiedzieli też, że w Dolinie mieszka Bathilda Bagshot, historyczka magii, która znała Potterów oraz rodzinę Dumbledore'ów.

Zasadzka[]

Zarówno Harry, jak i Hermiona nie wiedzieli, że Bathilda od kilku miesięcy nie żyła, a jej ciało zamieszkiwał wąż Voldemorta, Nagini. Voldemort domyślał się, że Potter zapragnie wrócić do Doliny i dlatego tam umieścił swojego węża.

Dla własnego bezpieczeństwa Harry i Hermiona poczynili stosowne przygotowania – ćwiczyli aportację i deportację pod peleryną-niewidką oraz zdobyli włosy mugoli, w których planowali, za pomocą eliksiru wielosokowego, się przemienić.

Dolian godryka 5

Hermiona i Harry na cmentarzu w Dolinie Godryka

24 grudnia aportowali się w Dolinie. Zobaczyli pomnik, który z bliska stał się pomnikiem na cześć Potterów. Tam odnaleźli groby Ariany i Kendry Dumbledore, jak również Ignotusa Peverella, na którego zwrócili uwagę, ponieważ taki sam symbol, jaki znajdował się na grobie, był również w egzemplarzu Baśni Barda Beedle'a, który Hermiona otrzymała w spadku po Albusie Dumbledore. Udało im się znaleźć grób Jamesa i Lily Potter. Harry rozpłakał się na jego widok i żałował, że nie wziął nic, by móc położyć na grobie rodziców. Granger na ich grobie wyczarowała kwiaty. Następnie udali się zobaczyć dom Potterów. Hermiona była zła, że wielu czarodziejów popisało tabliczkę, ale Harry uważał to za wzruszający gest.

„Zakutana w grubą chustę postać kuśtykała ku nim alejką, rysując się wyraźnie na tle blasku latarni z odległego placu. Harry’emu wydało się, choć z tej odległości trudno to było ocenić, że jest to kobieta. Posuwała się wolno, być może obawiając się pośliźnięcia na udeptanym śniegu. Jej przygarbienie, ta gruba chusta, niepewny krok – wszystko wskazywało na bardzo sędziwy wiek. Patrzyli w milczeniu, jak zbliża się do nich. Harry czekał, by zobaczyć, czy starowina wejdzie, do któregoś z mijanych domów, ale instynktownie czuł, że tego nie zrobi. W końcu zatrzymała się parę metrów od nich i po prostu stalą pośrodku ośnieżonej drogi, patrząc w ich stronę.”
— Opis Bathildy[źródło]
Bathildaharry

Nagini w ciele Bathildy rozmawia z Harrym

W pewnym momencie poczuli, że ktoś ich obserwuje, mimo że byli pod peleryną niewidką. Była to stara kobieta, która machnęła na nich ręką. Szybko domyślili się, że to Bathilda Bagshot. Ruszyła w stronę swojego domu, a Granger i Potter za nią poszli. Hermiona nie była pewna, czy dobrze robią. W ciemnym, brudnym domu Harry wśród fotografii dostrzegł tę przedstawiającą Gellerta Grindelwalda, którego miał za złodzieja Czarnej Różdżki. Mimo że zarówno Harry jak i Hermiona zadawali kobiecie dużo pytań, na żadne nie odpowiedziała. Kazała natomiast iść Harry'emu z nią na górę, a Hermionie zostać. Na górze zaczęła mówić do niego w mowie węży. Potterowi wydawało się, że Voldemort mówi, żeby Bathilda trzymała Harry'ego. Bagshot przemieniła się w węża, Nagini. Zaczęła atakować Pottera, ale Hermiona usłyszawszy dźwięki, przybiegła na górę. Udało im się utrzymać węża na odległość, po czym deportowali się z Doliny, w tym samym momencie, w którym przybył Voldemort. Hermiona przez przypadek złamała różdżkę Harry'ego.

„Wąż zaatakował, gdy Harry skoczył w stronę okna, ciągnąc ze sobą Hermionę. Krzyknęła: „Confringo!" i zaklęcie przeleciało przez pokój, roztrzaskując lustro w drzwiach szafy i odbijając się ku nim rykoszetem; Harry poczuł smagnięcie żaru na wierzchu dłoni. Odłamek szkła rozciął mu policzek, gdy pociągnął Hermionę do roztrzaskanej toaletki, a potem rzucił się razem z nią przez rozbite okno w nicość... jej krzyk rozdarł ciemność nocy, gdy obrócili się w powietrzu...”
— Ucieczka Harry'ego i Hermiony[źródło]

Mieszkańcy[]

Imię i nazwisko Status krwi Lata życia Uwagi
Wallofportraits Godryk Gryffindor Czysta X wiek Jeden z czworga założycieli Hogwartu. Prawdopodobnie jeden z najwybitniejszych czarodziei swoich czasów. Na jego cześć wioska, w której się urodził została nazwana Doliną Godryka. Jeden z przyjaciół Salazara Slytherina, z którym później się poróżnił. Do jego domu w Hogwarcie, Gryffindorze, przyjmowano czarodziei odważnych i mężnych.
Bowman Bowman Wright Półkrwi

[4]

1492 r.-1560 r Czarodziejski kowal, twórca pierwszego złotego znicza. Jeden z czarodziei umieszczonych na kartach z czekoladowych żab.
Shoot-hp7-batilda Bathilda Bagshot Nieznany Przed 1881 r.-1997 r. Wybitna znawczyni historii magii. Autorka wielu książek z tego gatunku. Ciotka czarnoksiężnika Gellerta Grindelwalda. Była sąsiadką rodziny Dumbledore'ów, kiedy zamieszkiwali Dolinę Godryka. Po śmierci Albusa Dumbledore'a udzieliła wywiadu Ricie Skeeter, gdy ta pracowała nad biografią dyrektora Hogwartu. Bathilda została zabita przez Nagini, która się pod nią później podszywała. Miała zawiadomić Voldemorta, gdyby Harry Potter przybył do Doliny Godryka. Możliwe, że później spoczęła na lokalnym cmentarzu.
Ignotus sketch Ignotus Peverell Czysta 12 lipca 1214–8 maja 1291 Wytwórca peleryny-niewidki. Brat Antiocha i Kadmusa Peverellów. Jeden z bohaterów Baśni Barda Beedle'a. W Baśniach... występuje jako najmłodszy z trójki braci. Jemu jedynemu, jako najskromniejszemu i najsprytniejszemu udaje się oszukać Śmierć, przyjmując od niej pelerynę-niewidkę, którą później przekazał swojemu najstarszemu synowi. Zapoczątkował tradycję przejmowania peleryny-niewidki. Spoczął na lokalnym cmentarzu.
492px-Ignotus Death Syn Ignotusa Peverella Czysta Pomiędzy 12 lipca 1214 r., a 18 maja 1291 r. – Po 18 maja 1291 r. Syn Ignotusa Peverella, ojciec Iolanthe Peverell. Drugi z posiadaczy Peleryny-niewidki. Występuje w Baśniach Barda Beedle'a, jako mały chłopiec przejmujący pelerynę-niewidkę od swojego ojca.
Iolanthe Potter
(z domu Peverell)
Czysta bądź półkrwi ok. XIV wiek Ostatni potomek rodu Peverellów. Wyszła za mąż za Hardwina Pottera i to dzięki niej, rodzina Potter weszła w posiadanie peleryny-niewidki.
Hardwin Potter
(Prawdopodobnie)
Czysta bądź półkrwi ok. XIV wiek Przedstawiciel rodziny Potterów. Syn Linfreda ze Stinchcombe. Po śmierci ojca odziedziczył sporą ilość złota. Poślubił Iolanthe Peverell, posiadaczkę peleryny-niewidki. Powiedziała ona mężowi, że magiczny artefakt był utrzymywany w tajemnicy i przekazywany najstarszemu członkowi rodziny. Hardwin kontynuował tę tradycję.
Kendra Kendra Dumbledore Mugolaczka (prawdopodobnie z amerykańskimi korzeniami) 1851Czerwiec lub lipiec 1899 Matka Albusa, Aberfortha i Ariany Dumbledore. Przeniosła się wraz z dziećmi do Doliny Godryka chcąc uniknąć plotek i szykanowania, po tym jak jej mąż zamordował mugoli. Zajmowała się nieobliczalną i utrzymywaną w tajemnicy córką – Arianą. Zginęła podczas jednego z jej wybuchów, rażona zaklęciem. Pochowana na lokalnym cmentarzu.
Abeamfggashfahs Aberforth Dumbledore Półkrwi

[5]

1884 r.[6] Członek Zakonu Feniksa, brat Albusa i Ariany Dumbledore. Jako jedyny potrafił uspokoić Arianę, powstrzymując jej wybuchy gniewu. Brał udział w pojedynku z Gellertem Grindelwaldem i swoim bratem Albusem, w którym zginęła jego młodsza siostra. W dorosłym życiu prowadził Gospodę pod Świńskim Łbem w Hogsmeade.
Ariana Dumbledore Hog's Head Ariana Dumbledore Półkrwi

[5]

1885 r. – Koniec wakacji, 1899 r.[7] Siostra Albusa i Aberfortha. Po konfrontacji z mugolami, która miała miejsce w dzieciństwie, Ariana stała się nieobliczalną, skłonną do wybuchów czarownicą. W czasie jednego z nich zabiła swoją matkę, Kendrę. Ofiara pojedynku między Gellertem Grindelwaldem, a Albusem i Aberforthem Dumbledore. Spoczęła na lokalnym cmentarzu.
ProfessorDumbledore Albus Dumbledore Półkrwi

[5]

Lato 1881 r. – 30 czerwca 1997 r.[8] Jeden z najwybitniejszych czarodziejów wszech czasów. Brat Ariany i Aberfortha Dumbledore. Dyrektor Hogwartu i założyciel Zakonu Feniksa. Jeden z uczestników pojedynku między Gellertem Grindelwaldem, a braćmi Dumbledore, w którym zginęła Ariana. Zdobywca Orderu Merlina pierwszej klasy, Najwyższa Szycha Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów, Naczelny Mag Wizengamotu. Zasłynął z pokonania Grindelwalda w 1945 r. i osadzenia go w Nurmengardzie. W późniejszych latach aktywnie walczył z Lordem Voldemortem. Próbował odnaleźć horkruksy Voldemorta. Zginął w 1997 r. z ręki Severusa Snape'a. Pochowany na terenie Hogwartu.
Gellert Grindelwald Gellert Grindelwald Nieznany 1883 rok – Marzec 1998 rok Czarnoksiężnik. Spokrewniony z Bathildą Bagshot. Do Doliny Godryka przybył w 1899 roku w celu zbadania grobu Peverellów. Poszukiwał Insygnia Śmierci. Przyjaźnił się z Albusem Dumbledore'em. Uczestniczył w pojedynku z braćmi Dumbledore, w którym zginęła Ariana Dumbledore. Właściciel Czarnej Różdżki. Planował ujawnić świat czarów mugolom. Pokonany przez Albusa w 1945 r. był uwięziony w Nurmengardzie. Gdy Lord Voldemort chciał dowiedzieć się, gdzie jest Czarna Różdżka, Gellert odmówił udzielenia informacji i został przez niego zamordowany.
James 1998 James Potter Czysta 27 marca 1960 r. – 31 października 1981 r. Ojciec Harry'ego Pottera i mąż Lily Evans. Członek Zakonu Feniksa. Trzykrotnie oparł się Lordowi Voldemortowi. Zamordowany przez Czarnego Pana w 31 października 1981 r.. Pochowany na lokalnym cmentarzu.
Lily potter Lily Potter
(z domu Evans)
Mugolaczka 30 stycznia 196031 października 1981 Matka Harry'ego Pottera, żona Jamesa Pottera, siostra Petunii Dursley oraz pierwsza miłość Severusa Snape'a. Członkini Zakonu Feniksa. Trzykrotnie oparła się Lordowi Voldemortowi. Zamordowana przez Czarnego Pana w 31 października 1981 r., miała możliwość uratowania życia, ale z niej nie skorzystała. Własnym ciałem zasłoniła swojego syna, ofiara ta spowodowała, że Lord Voldemort nie mógł zabić Harry'ego i sam stracił moc. Pochowana na lokalnym cmentarzu.
PromoHP7 Harry Potter
Harry Potter Półkrwi ur. 31 lipca 1980 r. Jedyny syn Lily i Jamesa Potterów. Wybitny czarodziej, Wybraniec. Zabił Lorda Voldemorta. Jako dziecko przeżył Avadę Kedevrę. Zgromadził wszystkie Insygnia Śmierci.
Cadmus Peverell Kadmus Peverell Czysta Przed 12 lipca 1214 r. – Przed 18 maja 1291 r. Brat Ignotusa i Antiocha Peverella. Prawdopodobnie wytwórca Kamienia Wskrzeszenia. Jeden z bohaterów Baśnie Barda Beedle'a. W Baśniach... występuje jako średni z trójki braci. Jest opisany jako najbardziej złośliwy. Nie udaje mu się pokonać Śmierci. Zabija się z żalu, za narzeczoną, która zmarła w młodym wieku. Prawdopodobnie mieszkał w Dolinie Godryka.
250px-Antioch sketch Antioch Peverell Czysta przed 12 lipca 1214 r. – przed 18 maja 1291 r. Brat Ignotusa i Kadmusa Peverella. Prawdopodobnie wytwórca Czarnej Różdżki. Jeden z bohaterów Baśnie Barda Beedle'a. W Baśniach... występuje jako najstarszy z trójki braci. Jest opisany jako najbardziej arogancki. Nie udaje mu się pokonać Śmierci. Ginie w gospodzie, ktoś poderżnął mu gardło i skradł Czarną Różdżkę. Prawdopodobnie mieszkał w Dolinie Godryka.
Julie Parkes Nieznany między 1970 r., a 1980 r. – 1997 r. Czarownica nieznanego statusu krwi. Uczęszczała do Hogwartu, gdzie została przydzielona do Gryffindoru. Prawdopodobnie mieszkała w Dolinie Godryka. Nieznane są jej przyczyny śmierci. Prawdopodobnie był to wynik drugiej wojny czarodziejów. Spoczęła na lokalnym cmentarzu.
Kot Potterów Zwierzę domowe należące do rodziny Potterów. Po ataku na Potterów najprawdopodobniej uciekł lub został zabity przez Lorda Voldemorta.
H. Knighton Nieznany Nieznane Mężczyzna nieznanego statusu krwi. Miał żonę i co najmniej jedno dziecko. Był filozofem. Za życia prawdopodobnie mieszkał w Dolinie Godryka. Spoczął na lokalnym cmentarzy, a na jego grobie żona i dzieci/dziecko wyryli krótkie epitafium. Pojawił się tylko w grze Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra).
Potomstwo H. Knightona Nieznany Nieznane Jedno lub więcej dzieci filozofa H. Knightona. Prawdopodobnie mieszkał/li w Dolinie Godryka. Wraz z matką na grobie ojca, który spoczął na lokalnym cmentarzu wyryli krótkie epitafium. Dzieci/dziecko pojawiły/o się tylko w grze Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza.
Żona H. Knightona Nieznany Nieznane Kobieta nieznanego statusu krwi. Żona filozofa H. Knightona i matka przynajmniej jednego dziecka. Prawdopodobnie mieszkała w Dolinie Godryka. Na grobie męża, który spoczął na lokalnym cmentarzu wyryła krótkie epitafium. Pojawiła się tylko w grze Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza.
R. Wilde Aston R. Wilde Aston Nieznany 1835 r. – 15 kwietnia 1865 r. Mężczyzna nieznanego statusu krwi. Za życia mieszkał w życia mieszkał na Queen Square, w Londynie, ale możliwe, że w pewnym okresie również w Dolinie Godryka. Po śmierci został pochowany na lokalnym cmentarzu. Występuje tylko w ekranizacji książki Harry Potter i Insygnia Śmierci.
D. Williams Nieznany Nieznane Osoba nieznanego statusu krwi. Prawdopodobnie mieszkał/a w Dolinie Godryka. Po śmierci został/a pochowany/a na lokalnym cmentarzu. Występuje tylko w ekranizacji książki Harry Potter i Insygnia Śmierci.
M. Kenton M. Kenton Nieznany Nieznane Osoba nieznanego statusu krwi. Prawdopodobnie mieszkał/a w Dolinie Godryka. Po śmierci został/a pochowany/a na lokalnym cmentarzu. Występuje tylko w ekranizacji książki Harry Potter i Insygnia Śmierci.
Elsbeth McCormick Elsbeth McCormick Nieznany zm. 18 czerwca Kobieta nieznanego statusu krwi. Prawdopodobnie mieszkała w Dolinie Godryka. Po śmierci została pochowana na lokalnym cmentarzu. Elsbeth występuje tylko w ekranizacji książki Harry Potter i Insygnia Śmierci.
EdwinBooth Edwin Booth Nieznany zm. 13 lutego 1833 r. Mężczyzna nieznanego statusu krwi. Prawdopodobnie mieszkał w Dolinie Godryka. Po śmierci został pochowany na lokalnym cmentarzu. Edwin występuje tylko w ekranizacji książki Harry Potter i Insygnia Śmierci.
Abbott Czysta zm. Przed 1997 r. Czarodziej czystej krwi, pochowany na cmentarzu w Dolinie Godryka. Prawdopodobnie był spokrewniony z Hanną Abbott.
Peter G. (Dolina Godryka) Peter G. Nieznany Nieznane Mężczyzna pochowany na cmentarzu w Dolinie Godryka, w której prawdopodobnie za życia mieszkał. Peter występuje tylko w ekranizacji książki Harry Potter i Insygnia Śmierci.
Ivor Dillonsby Nieznany ok. XIX – po 1997 r.[9] Czarodziej zamieszkujący Dolinę Godryka, w czasach, kiedy mieszkała tam rodzina Dumbledore'ów. W 1997 roku udzielił Ricie Skeeter wywiadu do jej najnowszej książki – Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore'a. Opisał Bathildę Bagshot słowami Ogień się tli, ale kociołek jest pusty.
JohnAndDinahStevensonGrave John Stevenson Nieznany zm. 9 kwietnia. Mąż Dinah Stevenson, postać nieznanego statusu krwi. Prawdopodobnie mieszkał w Dolinie Godryka w czasach, kiedy zamieszkiwała ją rodzina Dumbledore'ów. Po śmierci został pochowana na lokalnym cmentarzu. John występuje tylko w ekranizacji książki Harry Potter i Insygnia Śmierci.
JohnAndDinahStevensonGrave Dinah Stevenson Nieznany 1840 r. – 23 czerwca 1906 r. Żona Johna Stevensona, postać nieznanego statusu krwi. Prawdopodobnie mieszkała w Dolinie Godryka w czasach, kiedy zamieszkiwała ją rodzina Dumbledore'ów. Po śmierci została pochowana na lokalnym cmentarzu. Dinah występuje tylko w ekranizacji książki Harry Potter i Insygnia Śmierci.
Enid Smeek Nieznany ok. 1890 r. – 1997 r. Czarodziej zamieszkujący Dolinę Godryka, w czasach kiedy mieszkała tam rodzina Dumbledore'ów. W 1997 r. udzielił wywiadu Ricie Skeeter, który wykorzystała do pisania biografii Albusa Dumbledore'a. Powiedział, w czasie wywiadu, że Aberforth obrzucił go kozim łajnem, a Bathilda Bagshot ma kupkę wiewiórki zamiast mózgu.

Lokacje[]

Plac[]

„A potem uliczka, którą szli, skręciła w lewo i zobaczyli przed sobą mały placyk – centrum Doliny Godryka. Pośrodku stał przystrojony kolorowymi lampkami pomnik wojenny, częściowo zasłonięty targaną wiatrem choinką bożonarodzeniową.”
— Opis placyku[źródło]

Centrum Doliny Godryka. Wokół niego stało wiele sklepów, pub oraz kościół. Możliwe, że od niego odchodziły najważniejsze drogi miasta. Prawdopodobnie w cieplejsze miesiące skupiało się wokół niego życie wioski. Na środku małego placu stał pomnik oraz, w okresie świątecznym, przyozdobiona choinka.

Pomnik[]

Pomnik

Pomnik upamiętniający wydarzenia w Dolinie

„Pokazywała na pomnik wojenny. Kiedy go minęli, zmienił się. Zamiast pokrytego nazwiskami obelisku stała tam teraz rzeźba przedstawiająca trzy postacie: mężczyznę z rozczochranymi włosami, w okularach, i kobietę o długich włosach i ładnej, dobrotliwej twarzy, trzymającą w ramionach niemowlę. Śnieg przykrył im głowy białymi, puszystymi czapeczkami.”
— Pomnik w Dolinie Godryka[źródło]

Na środku placu stał pomnik wojenny z wypisanymi nazwiskami. Prawdopodobnie były to ofiary wojny. Nie wiadomo, kiedy powstał pomnik. Postać obelisku wojennego przybierał tylko przy mugolach. Dla czarodziejów wyglądał inaczej. Przedstawiał rodzinę Potterów, którzy w 1981 roku zamieszkiwali Dolinę oraz zostali zamordowani przez Lorda Voldemorta.

Dom Potterów[]

Official-DH-Chapter-Art-26
„Widział ten dom. Zaklęcie Fideliusa musiało przestać działać z chwilą śmierci Jamesa i Lily. Żywopłot wyrósł i zdziczał przez te szesnaście lat od czasu, gdy Hagrid zabrał małego Harry’ego spomiędzy gruzu, który zalegał pośród wysokiej do pasa trawy. Większość domu zachowała się, całkowicie pokryta ciemnym bluszczem i śniegiem, tylko prawa strona najwyższego piętra była rozwalona: tam zapewne trafiło zaklęcie. Stanęli przed bramą, patrząc na ruiny czegoś, co musiało być kiedyś wiejskim domkiem podobnym do tych, które mijali.”
— Opis domu Potterów[źródło]

Dom należący do Jamesa i Lily Potterów. Nie wiadomo, kiedy wszedł w ich posiadanie. W 19801981 roku Potterowie się w nim ukrywali przed Lordem Voldemortem, ale prawdopodobnie mieszkali w nim od 1970 roku. Rzucono na niego Zaklęcie Fideliusa. 31 października został zniszczony. Najbardziej ucierpiało piętro. Nie zburzono go, ale zostawiono w formie niewidzialnej dla mugoli. Przed domem postawiono tabliczkę, informującą o tym, co zdarzyło się w tym domu. Na tabliczce było napisanych wiele słów otuchy dla Harry'ego Pottera.

Dom miał dwa piętra. Był ogrodzony żywopłotem. Prawdopodobnie we wnętrzu znajdowały się przynajmniej dwie sypialnie w tym pokój dla dziecka.

Dom Dumbledore'ów[]

Dom należący do rodziny Dumbledore'ów. Prawdopodobnie kupili go po przeprowadzce do Doliny Godryka. Miał ogródek oraz prawdopodobnie sypialnię dla każdego członka rodziny Dumbledore'ów. W tym domu ukrywała się przez większość czasu Ariana. Możliwe, że zginęła w tym domu Kendra oraz Ariana Dumbledore. Nie wiadomo, co stało się z nim po wyprowadzce braci Dumbledore z Doliny. Możliwe, że został sprzedany i zamieszkała w nim inna rodzina.

Dom Bathildy Bagshot[]

Dom Bathildy
„Bathilda dreptała po pokoju, zapalając świece, ale wciąż było tu bardzo ciemno, nie mówiąc już o tym, że bardzo brudno. Gruba warstwa pyłu chrzęściła im pod stopami, a nos Harry’ego wykrył, ponad zapachem wilgoci i pleśni, coś gorszego, przypominającego odór psującego się mięsa. (...). Ze srebrnej ramki uśmiechała się do niego beztrosko twarz owego złotowłosego młodego złodzieja, który siedział na parapecie okna w pracowni Gregorowicza”
— Opis wnętrza domu[źródło]

Dom należący do Bathildy Bagshot. W tym domu zatrzymał się Gellert Grindelwald. Dom znajdował się w pobliżu tego należącego do rodziny Dumbledore'ów oraz niedaleko domu Potterów. Przed domem znajdowała się krótka ścieżka prowadząca przez niewielki ogród. W salonie umiejscowiony był kominek, na którym stały fotografie, w tym jedna przedstawiająca krewniaka Bathildy. Na pierwszym piętrze była sypialnia właścicielki. Prowadziły do niej wąskie i strome schody. Miał przynajmniej jedną sypialnię. Prawdopodobnie w tym domu zmarła jego właścicielka. W grudniu 1997 roku panował tam nieporządek i pachniało zgniłym mięsem. Został zniszczony w 1997 roku podczas walki Harry'ego Pottera z Nagini.

Kościół[]

Kościółwdoliniegodryka

W Dolinie Godryka znajdował się mały kościół parafialny pod wezwaniem św. Hieronima[10]. Leżał w pobliżu placu miasteczka i obok małego cmentarza. Prawdopodobnie był dosyć stary – możliwe, że wybudowano go przed XIII wiekiem, kiedy to na cmentarzu pochowano Peverellów. Eucharystia odbywała się w każdą niedzielę o 9.00 i 11.00, a także w dni powszednie[11]. W święta, np. Boże Narodzenie, również odbywała się msza. W kościele udzielano ślubów, chrztów oraz pogrzebów.

Cmentarz[]

„Za kościołem, z bladoniebieskiej kołdry śniegu, nakrapianej czerwienią, złotem i zielenią w miejscach, gdzie padały na nią refleksy z witraży, wystawały rzędy ośnieżonych grobów.”
— Opis cmentarza[źródło]

Cmentarz przynależący do kościoła pod wezwaniem św. Hieronima. Nie wiadomo, kiedy został założony, ale z dużym prawdopodobieństwem istniał przed 1292 rokiem, gdy pochowano tutaj Ignotusa Peverella. Spoczywało na nim wiele sław wśród czarodziejów oraz spora grupa mugoli. Cmentarz został opisany, jako stara nekropolia posiadająca rządki nagrobków.

Osoby pochowane na cmentarzu[]

Postać Data śmierci Nagrobek Epitafium
Godryk Gryffindor (prawdopodobnie) X wiek Nieznany Nieznane
Ignotus Peverell 18 maja 1291 IgnotusGrob Nieznane
Edwin Booth 13 lutego 1833 EdwinBooth Nieznane
R. Wilde Aston 15 kwietnia 1865 R. Wilde Aston Nieznane
Kendra Dumbledore 1899 (nieznany) Gdzie skarb wasz, tam i serce wasze.
Ariana Dumbledore 1899
Dinah Stevenson 23 czerwca 1906 JohnAndDinahStevensonGrave Nieznane
John Stevenson 9 kwietnia
Lily Potter 31 października 1981 GrobLilyJames Śmierć będzie ostatnim wrogiem, który zostanie zniszczony.
James Potter I
Elsbeth McCormick 18 czerwca Elsbeth McCormick Nieznane
Abbott Nieznana Nieznany
D. Williams
M. Kenton M. Kenton
Peter G. Peter G. (Dolina Godryka)
H. Knighton Nieznana Nieznany H. Knighton. Ojciec, mąż, filozof.
Julie Parkes ok. 1997 r. Nieznany Nieznane

Inne[]

W Dolinie Godryka działo też kilka sklepów, większość usytuowanych wokół placu. Nie znana jest ich ilość oraz asortyment. Znajdował się tam także pub i budka.

Położenie miasta[]

Dolina Godryka leżała w południowo-zachodniej Anglii, w West Country, krainie geograficznej obejmującej Kornwalię, hrabstwo Devon oraz Somerset, Bristol i Dorset. Wnioskując po nazwie, miasteczko znajdowało się na terenie nizinnym.

Za kulisami[]

Występowanie[]

Przypisy

  1. Dolina Godryka (rozdział) Szesnasty rozdział książki Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
  2. 2,0 2,1 Łapówka, jedenasty rozdział książki Harry Potter i Insygnia śmierci
  3. Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore'a (rozdział), osiemnasty rozdział książki Harry Potter i Insygnia Śmierci
  4. "Karty z Czekoladowych Żab" w Encyklopedii Harry'ego Pottera
  5. 5,0 5,1 5,2 Perciwal Dumbledore był czarodziejem czystej krwi, a Kendra Dumbledore mugolaczką.
  6. Albus Dumbledore urodzony w 1881 r.był starszy od swojego młodszego brata o trzy lata.
  7. Albus Dumbledore dowiedział się o śmierci swojej matki po uzyskaniu pełnoletności w czerwcu 1899 r.. Tego samego lata zaprzyjaźnił się z Gellertem Grindelwaldem, a ich przyjaźń skończyła się po dwóch miesiącach – zakończyła ją śmierć Ariany.
  8. Czarodziej Miesiąca na oficjalnej stronie Joanne Kathleen Rowling
  9. Rita Skeeter przeprowadziła z nim wywiad w 1997 roku.
  10. Harry Potter i Przeklęte Dziecko
  11. Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra)
Advertisement