Linia 40: | Linia 40: | ||
Po porażce Voldemorta i zakończeniu wojny w [[1981]] roku Lucjusz zdołał uniknąć uwięzienia w [[Azkaban]]ie, co spotkało wielu innych śmierciożerców. Zachował dzięki temu wolność i mógł mieszkać w dworze wraz ze swoją żoną [[Narcyza Malfoy|Narcyzą]] i synem [[Draco Malfoy|Draconem]]. Mieli także służącego im [[Skrzat domowy|skrzata domowego]], [[Zgredek|Zgredka]]. |
Po porażce Voldemorta i zakończeniu wojny w [[1981]] roku Lucjusz zdołał uniknąć uwięzienia w [[Azkaban]]ie, co spotkało wielu innych śmierciożerców. Zachował dzięki temu wolność i mógł mieszkać w dworze wraz ze swoją żoną [[Narcyza Malfoy|Narcyzą]] i synem [[Draco Malfoy|Draconem]]. Mieli także służącego im [[Skrzat domowy|skrzata domowego]], [[Zgredek|Zgredka]]. |
||
− | W lato [[1992]] roku [[Brytyjskie Ministerstwo Magii|Ministerstwo Magii]] zaczęło dokonywać inspekcji w domach czarodziejów, |
+ | W lato [[1992]] roku [[Brytyjskie Ministerstwo Magii|Ministerstwo Magii]] zaczęło dokonywać inspekcji w domach czarodziejów, co było związane z powołaniem [[Ustawa o Ochronie Mugoli]], za którą częściowo stał [[Artur Weasley]]. Lucjusz zaczął obawiać się, że jego nielegalne zbiory mogą sprawić problemy, ale ponieważ rodzina Mafloyów cieszyła się szacunkiem zyskał trochę czasu zanim dokonano przeszukania w dworze. [[19 sierpnia]] przybył z Draconem do do sklepu [[Borgin & Burkes]], na [[Ulica Śmiertelnego Nokturnu|Ulicy Śmiertelnego Nokturnu]], gdzie przedstawił [[Borgin]]owi listę przedmiotów, które zamierzał sprzedać, wśród nich znalazło się kilka trucizn. Następnie Malfoyowie udali się do [[Księgarnia Esy i Floresy|księgarni Esy i Floresy]], gdzie Lucjusz podrzucił dziennik Toma Riddle'a jedenastoletniej [[Ginny Potter|Ginny Weasley]], będącej córką Artura Weasleya. Miał nadzieję w ten sposób zaszkodzić rodzinie Weasleyów i całej Ustawie. Następnego dnia Borgin miał się stawić w dworze po zakupione przedmioty. Jednak podobnie nie była to nawet połowa ze wszystkich zbiorów Lucjusza. |
== Opis == |
== Opis == |
Wersja z 11:57, 20 maj 2019
Można oczywiście edytować drobne błędy interpunkcyjne i ortograficzne (jeśli takie występują).
Szablon:Miejsce infobox Dwór Malfoya (ang. Malfoy Manor) — wiejska, nienanoszalna posiadłość, która znajdowała się na terenie hrabstwa Wiltshire, w Wielkiej Brytanii. Od wielu pokoleń była siedzibą i domem dla czystej krwi czarodziejów z rodziny Malfoyów. Miało to miejsce najprawdopodobniej już od czasów Armanda Malfoya, który otrzymał te tereny od króla, Wilhelma Zdobywcy.
W trakcie Drugiej Wojny Czarodziejów Voldemort miał w dworze swoją siedzibę, w której organizował spotkania i przetrzymywał swoich więźniów. Tam także urodziła się córka jego córka, Delphini. Niedługo przed końcem wojny przyprowadzono Harry'ego Pottera i jego przyjaciół, którzy zostali schwytani przez szmalcowników. Voldemorta jednak nie było wtedy w posiadłości, a zanim powrócił schwytanie zdołali uciec,uwalniając pozostałych więźniów Czarnego Pana.
Po zakończeniu wojny i porażce Voldemorta, dwór nadal był w posiadaniu rodziny.
Historia
Wczesne czasy
Dokładna data powstania dworu nie jest znana. Możliwe, że został wybudowany w XI wieku, gdy Armand Malfoy otrzymał ziemie w Wiltshire od króla, Wilhelma Zdobywcy, w zamian za udzielenie nieznanych, najprawdopodobniej magicznych usług. Posiadłość mogła powstać także w późniejszym czasie, ponieważ ziemie te stały siedzibą potomków Armada, przekazywaną z pokolenia na pokolenie w rodzie Malfoyów.
W ciągu kolejnych stuleci członkowie rodziny Malfoyów poszerzyli swój majątek o kolejne tereny pochodzące od mugoli. Zdobyli także liczne bogactwa i dzieła sztuki. Mimo, że cenili czystość krwi zdobyli liczne wpływy w wyższych sferach niemagicznej społeczności. Trwało to aż do ustanowienia w 1689 roku Międzynarodowego Kodeksu Tajności, po którym Malfoyowie wyparli się relacji z mugolami. Możliwe, że w skutek wprowadzenia Kodeksu Tajności, na dwór stał się nienanoszalny, więc nie można było umieścić jego lokalizacji na mapie.
Czasy Lucjusza Malfoya
W nieznanym momencie w XX. wieku właścicielem dworu stał się Lucjusz Malfoy, który najpewniej odziedziczył po swoim ojcu, Abraxasie. Lucjusz dołączył do grona śmierciożerców, będących poplecznikami Voldemorta i wziął udział w Pierwszej Wojnie Czarodziejów. Nie wiadomo jednak czy rodzinna posiadłość odegrała rolę w konflikcie. Czarodziej posiadał także liczne czarno magiczne przedmioty, do których w trakcie wojny dołączył Dziennik Toma Riddle'a. Przedmiot ten był jednym z siedmiu horkruksów Voldemorta, który w zaufaniu przekazał go pod opiekę Lucjusza. Dwór dzięki temu prawdopodobnie stał się jednym z miejsc ukrycia horkruksów.
Po porażce Voldemorta i zakończeniu wojny w 1981 roku Lucjusz zdołał uniknąć uwięzienia w Azkabanie, co spotkało wielu innych śmierciożerców. Zachował dzięki temu wolność i mógł mieszkać w dworze wraz ze swoją żoną Narcyzą i synem Draconem. Mieli także służącego im skrzata domowego, Zgredka.
W lato 1992 roku Ministerstwo Magii zaczęło dokonywać inspekcji w domach czarodziejów, co było związane z powołaniem Ustawa o Ochronie Mugoli, za którą częściowo stał Artur Weasley. Lucjusz zaczął obawiać się, że jego nielegalne zbiory mogą sprawić problemy, ale ponieważ rodzina Mafloyów cieszyła się szacunkiem zyskał trochę czasu zanim dokonano przeszukania w dworze. 19 sierpnia przybył z Draconem do do sklepu Borgin & Burkes, na Ulicy Śmiertelnego Nokturnu, gdzie przedstawił Borginowi listę przedmiotów, które zamierzał sprzedać, wśród nich znalazło się kilka trucizn. Następnie Malfoyowie udali się do księgarni Esy i Floresy, gdzie Lucjusz podrzucił dziennik Toma Riddle'a jedenastoletniej Ginny Weasley, będącej córką Artura Weasleya. Miał nadzieję w ten sposób zaszkodzić rodzinie Weasleyów i całej Ustawie. Następnego dnia Borgin miał się stawić w dworze po zakupione przedmioty. Jednak podobnie nie była to nawet połowa ze wszystkich zbiorów Lucjusza.
Opis
Wiejska posiadłość, otoczona ogrodem, była opisywana jako ładny dwór. W oknach budynku znajdowała się szyby, podzielone przez kratkę na fragmenty o kształcie rombów. Do dworu można było się dostać przez przynajmniej jedne, frontowe drzwi, otwierające się przed gośćmi bez niczyjej pomocy, do których prowadziły szerokie, kamienne schody
Ogród
Wokół dworu rozciągał się ogród, w którym stały przynajmniej dwie fontanny. Przez jego środek przebiegała alejka, wyłożona żwirem, która prowadziła do frontowego wejścia posiadłości. Po obu bokach ścieżki rósł cisowy, dokładnie przycięty żywopłot, wyciszający kroki osób idących po żwirze i ciągnący się wokół ogrodu. Aleję przecinała magiczna brama, ze stalowych prętów, która ożywała, gdy ktoś się zjawiał i pytała o cel wizyty. Wybrane osoby mogły jednak przez nią przejść jak przez dym, między innymi poprzez podniesienie lewej ręki w geście pozdrowienia. Na końcu ogrodu aleja łączyła się z wiejską drogą, biegnącą w lewo (patrząc od strony dworu) wzdłuż żywopłotu z jednej strona i z krzakami jeżyn z drugiej. Po ogrodzie chodziły należące Malfoyów białe pawie.
Wnętrze
Hol
- Zobacz więcej: Hol w dworze Malfoya
Hol był dużym, mrocznym pomieszczeniem, do którego prowadziły frontowe drzwi, więc przechodziły przez nie osoby wchodzące do dworu. Na ścianach wisiały liczne portrety, przedstawiające ludzi o bladych twarzach, a kamienna posadzka była pokryta wspaniałym dywanem. Z holu dało się przejść do salonu przez duże, drewniane drzwi, z mosiężną klamką.
Salon
Salon był pokojem o dużych rozmiarach. Ściany o ciemnofioletowym kolorze pokryte były licznymi portretami, a z sufitu zwisał kryształowy żyrandol. Przy jednej ze ścian znajdował się bogato zdobiony, marmurowy kominek, nad którym wisiało duże lustro ze złotą ramą. W pomieszczeniu znajdowały się różne meble, między innymi fotele.
Podczas spotkania śmierciożerców wyposażenie zostało niedbale odsunięta na bok, a na środku stał duży wypolerowany stół, z krzesłami, dla uczestników zgromadzenia.
Z salonu można było przejść do holu, przez duże, drewniane drzwi, z mosiężną klamką. W pomieszczeniu znajdowało się także drugie przejście, prowadzące do piwnicy, przez mroczny korytarz i schody.
Piwnica
- Zobacz więcej: Piwnica dworu Malfoya
W piwnicy znajdowało się przynajmniej jedno, tajne pomieszczenie, zlokalizowane pod salonem, w którym panował zapach stęchlizny. Loch ten był zabezpieczony, by nie można się było z niego deportować, więc z pomieszczenia można było się wydostać tylko z pomocą skrzata domowego lub przez masywne drzwi, otwierane stuknięciem różdżki. Za nimi znajdowały się schody, a dalej ciemny korytarz prowadzący do salonu.
Dźwięk między piwnicą, a salonem rozchodził się bardzo dobrze. Dzięki temu odgłosy z jednego pomieszczenia mogły być usłyszane w drugim. Można było między innymi podsłuchiwać rozmowy z salonu, będąc w piwnicy.
Piwnica, jako sekretne pomieszczenie wykorzystywana była do ukrywania czarno magicznych przedmiotów, a później jako cela dla więźniów Voldemorta, gdy dwór był jego siedzibą.
Wygląd wewnętrzny
Wnętrze zostało opisane jako "okazale udekorowane" i obejmuje ozdobne meble, marmurowe kominki i pozłacane lustra. Wiemy, że w budynku znajdował się przestronny korytarz wejściowy wraz z portretami wiszącymi na ścianach oraz kamienną posadzką, głównie pokrytą wspaniałym dywanem.
Wiele działań śmierciożerców miało miejsce w salonie, którego ściany były fioletowe. Wisiał tam duży żyrandol, który prawdopodobnie został zniszczony przez Zgredka podczas ucieczki z więzienia.
Więźniowie byli przetrzymywani w sekretnym pokoju poniżej salonu. Według Draco Malfoya, rodzinna kolekcja artefaktów Czarnej Magii była ukryta pod ziemią, tak, aby uniemożliwić odnalezienie pomieszczenia podczas przeszukań prowadzonych przez Ministerstwo.
W czasie, gdy Lord Voldemort przebywał na terenie dworu, pokój ten zmienił się w celę dla wspomnianych wyżej więźniów. Pomieszczenie było całkowicie zabezpieczone przed możliwością deportowania się z niego. Cela nie była oświetlona, a w jej środku nie znajdowało się nic prócz dzbana z wodą i misy z jedzeniem.
Potyczka w Dworze Malfoyów
Gdy Harry, Ron i Hermiona zostali schwytani przez Greybacka i jeszcze kilku innych szmalcowników zostali deportowani właśnie do Dworu Malfoyów, gdzie znajdowała się obecna siedziba Czarnego Pana i śmierciożerców. Po znalezieniu się w środku przeszli przez hol do wszechstronnego salonu, w którym jarzyło się od świateł oświetlających całe pomieszczenie, w którym później rozpoczęła się bitwa pomiędzy Harrym i Ronem a Draco, Narcyzą i Greybackiem. Złotej Trójcy udało się jednak uciec z pomocą byłego Skrzata Domowego Malfoyów Zgredka, który niszcząc żyrandol, uratował Hermionę z uścisku Bellatriks, a następnie deportował ich z dworu.
Za kulisami
- W filmie za Dwór Malfoyów posłużyła wiejska rezydencja Hardwick Hall położona w Derbyshire, w Wielkiej Brytanii.
- J.K. Rowling oświadczyła, że zamierzała zamieścić scenę w Komnacie Tajemnic lub Czarze Ognia, w której Draco rozmawia z kolegą, Teodorem Nottem, w domu bądź ogrodzie dworu Malfoyów. Autorka chciała ukazać po pierwsze różnice między miejscem, w jakim wychował się Draco i Harry, ale także stosunek chłopca do osobników równych sobie, jego nastawienie i sposób rozmowy z nimi. Z niewiadomych przyczyn autorka zrezygnowała jednak z tych zamierzeń[1].
Występowanie
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka) (pierwszy raz wspomniany)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra) (tyko wspomniany)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka) (wspomniany w Proroku Codziennym)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka) (wspomniany w Proroku Codziennym)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film) (w wizji)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra)
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka) (tylko wspomniany)
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- Pottermore
- Harry Potter: The Character Vault
- Harry Potter: The Creature Vault
Przypisy
- ↑ J.K. Rowling na swojej oficjalnej stronie.