Eksplodujący Dureń

Eksplodujący Dureń (ang. Exploding Snap) — czarodziejska gra karciana, która zyskała popularność wśród uczniów Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie.

Historia

W 1992 roku Harry Potter i Ron Weasley mogli grać w Eksplodujące Durnia w przerwie świątecznej. Zostali wyzwani na kilka partii tej zabawy również pod koniec roku szkolnego przez bliźniaków Weasley, akurat w tym dniu, kiedy zaplanowali podróż do Aragoga. Specjalnie przegrywali, ponieważ chcieli jak najszybciej dowiedzieć się czegoś o potworze.

W 1993 roku partię Eksplodującego Durnia proponował Harry'emu Neville Longbottom, kiedy obaj zostali w zamku, podczas gdy reszta była w Hogsmeade. Następnie, Harry wraz z przyjaciółmi grał

w tę grę w ekspresie do Londynu w czerwcu 1994 roku.

W 1994 roku, Ron Weasley używał eksplodującej talii do budowy domku z kart. Mogła ona w każdej chwili wybuchnąć i zrobiła to, kiedy chłopak właśnie zakończył pracę osmalając mu brwi. W późniejszej części roku, Harry, Ron i Hermiona grali z bliźniakami w durnia. Harry po piątej partii zapytał się o nurtujące go pytanie, kogo rudzielcy szantażowali.

W 1995 roku Lee Jordan grał z bliźniakami Weasley w Eksplodującego Durnia podczas obrony przed czarną magią. Kiedy Umbridge zwróciła mu uwagę, ten odrzekł, że nauczycielka nie może mu tego mówić, bo nie jest to związane z jej przedmiotem, a udzielania takich informacji zabraniało najnowsze polecenie Umbridge. Lee dostał szlaban.

W 1996 roku, w Boże Narodzenie w Eksplodującego Durnia grali bliźniacy z Ginny .

Co roku w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie odbywał się turniej Eksplodującego Durnia, w którym udział brali uczniowie z wszystkich domów. W roku szkolnym 1996/1997 jedną z uczestniczek turnieju była Ślizgonka Nerissa Brody, którą często można było znaleźć w Wieży Zegarowej.

Opis gry

Gra polega na tym, aby dobrać karty w pary. Istnieją trzy warianty tej zabawy. W pierwszej wyczekuje się dwóch takich samych kart z rzędu, i krzyknąć „Dureń!” oraz uderzyć w nie różdżką. Trudność polega na tym, że karty pojawiają się coraz szybciej, a jeśli się pomyli, karty eksplodują. Druga wersja tej gry to „Eksplodujący pasjans”. Kart jest dwadzieścia, są rozłożone, trzeba dobrać je w pary przez odsłanianie ich. Po jakimś czasie odsłonięte karty eksplodują, dlatego trzeba bardzo szybko odkrywać pary i mieć sporo szczęścia. Trzeci wariant, bawarski jest bardzo podobny – karty rozdawane są w okręgu, a identyczne trzeba szybko umieścić w środku, bo eksplodują.

Wygląd kart w grze Harry Potter i Zakon Feniksa

Wydaje się, że karty, które eksplodują, same się później naprawiają, ponieważ gra nie jest jednorazowa.

Znane karty

• Nieśmiałek
• Cyklop
• Wielka Kałamarnica
• Mantykora
• Troll górski
• Walijski Zielony
• Czarny hebrydzki
• Elfrida Clagg

Za kulisami

• W grach video gra się kartami z Czekoladowych Żab, a wydaje się, że w serii używa się samotasujących się kart.
• W wersji niemieckiej początkowo gra została przetłumaczona jako „Snape explodiert” (w języku polskim wybuchający Snape). Niemieccy czytelnicy myśleli więc, że jest to rodzaj gry ośmieszający profesora Severusa Snape'a, zwłaszcza, że zawsze w serii grali w nią Gryfoni. Ta śmieszna pomyłka została poprawiona w nowszych wydaniach i oficjalna, niemiecka nazwa Eksplodującego Durnia została zmieniona na „Zauberschnippschnapp”.
• W hebrajskim tłumaczeniu gra nazywana jest „טאקי מתפוצץ” (Exploding Taki) od Taki, popularnej wśród izraelskich dzieci gry karcianej.
• Ciężko powiedzieć, dlaczego w tłumaczeniu polskim mamy słowo „Dureń”. Słówko „snap” ma wiele znaczeń, a w kwestii gier karcianej to po prostu „wojna”, ale dureń nie jest żadnym z nich.

Występowanie

• Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka) (pierwsze wystąpienie)
• Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)
• Harry Potter i Czara Ognia (książka)
• Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
• Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
• Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
• Harry Potter i Książę Półkrwi (film)
• Harry Potter i Książę Półkrwi (gra)
• Pottermore