Erkling — humanoidalny stwór, wywodzący się ze Schwarzwaldu w Niemczech.
Charakterystyka[]
.jpg){kind=link}
Erkling według Tomislava Tomicia ukazany w wydaniu Fantastycznych zwierząt i jak je znaleźć z 2017 roku
Erkling miał szpiczastą twarz i trzy stopy wzrostu, więc był większy nawet od gnoma ogrodowego. Wydawał z siebie piskliwy chichot, co bardzo podobało się dzieciom, które stworzenia próbowały odciągnąć od opiekunów, aby je następnie zjeść. Dzieci to nie jedyne pożywienie erklingów. Zjadały one również małe leśne kręgowce. Erklingi nie były odporne na zaklęcia, więc w przypadku zagrożenia można było rzucić jakiekolwiek zaklęcie, które mogło pomóc w pozbyciu się tego stworzenia.
Nadzór[]
Niemieckie Ministerstwo Magii wprowadziło ścisły nadzór nad erklingami, dzięki czemu znacznie spadła ilość zabójstw dokonywanych na dzieciach. Ostatni znany przypadek, w którym erkling usiłował zjeść dziecko zakończył się śmiercią stworzenia, gdyż ojciec sześcioletniego Brunona Schmidta, zabił je, uderzając w głowę składanym kociołkiem. Erklingi lubiły grać na flecie i strzelać z wymyślonej przez siebie rurki ślinowej.
Klasyfikacja Ministerstwa Magii: XXXX
Ciekawostka[]
Erkling zwabiający dziecko
Erklingi są bardzo podobne do Nari, złych wróżek z wschodnioeuropejskich legend. Oba stworzenia używają swojego piskliwego głosu, aby wywołać u ofiary fałszywe poczucie bezpieczeństwa, a następnie pożywić się nią.
Etymologia[]
Pokonanie Erklinga - historia Brunona Schmidta
Nazwa Erkling mogła być zainspirowana angielskim słowem irk, oznaczającym irytować, oraz erlkings, elfimi stworzeniami z niemieckiej mitologii, które mają zgubny wpływ na dzieci. Erlking jest tłumaczeniem niemieckiego erlkönig, które dosłownie oznacza „olchowy król” i może z kolei być XVIII-wiecznym błędnym tłumaczeniem oryginalnego duńskiego słowa elverkonge, znaczącego w dosłownym znaczeniu „król elfów”. Słynny niemiecki wiersz Goethego Erlkönig oparty jest na wcześniejszym skandynawskim wierszu, opowiada o erlkingu, który w nocy zwabił dziecko, po czym te umarło w ramionach ojca. Opisana w książce Fantastycznych zwierzętach i jak je znaleźć cecha erklinga polegająca na zjadaniu dzieci, mogła zostać zainspirowana tą opowieścią.
W grach[]
Erkling w grze
W grze Harry Potter i Czara Ognia na PC, erkling pojawił się jako silny przeciwnik w zadaniu w cieplarniach. Był to gatunek gorszy od zwykłego osobnika – erklinga bawarskiego. Walczyli z nim Harry Potter, Ron Weasley i Hermiona Granger.