Gilderoy Lockhart

Ten artykuł dotyczy postaci. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa

Szablon:Postać Gilderoy Lockhart (Kawaler Orderu Merlina Trzeciej Klasy – odebrany) (ur. 26 stycznia 1964 r.) — sławny czarodziej półkrwi. Kawaler Orderu Merlina Trzeciej Klasy i pięciokrotny laureat nagrody Najbardziej Czarującego Uśmiechu tygodnika „Czarownica”. Jest popularny głównie wśród czarownic, które są zachwycone jego urokiem osobistym. Zdobył sławę, ponieważ przypisał sobie dokonania innych czarodziejów, rzucając na nich Klątwę Zapomnienia, a następnie opisując je w swoich dziełach. Jak na ironię, sam stracił pamięć na skutek rykoszetu tego czaru 29 maja 1993 roku za sprawą uszkodzonej różdżki Rona Weasleya; został stałym rezydentem Szpitala Świętego Munga.

Biografia

Wczesne życie

Gilderoy urodził się w XX wieku jako najmłodsze dziecko państwa Lockhart. Jego ojciec był mugolem, a matka czarownicą. Miał dwie starsze siostry, jednak z trójki rodzeństwa tylko on wykazywał zdolności magiczne. Matka była dumna ze swojego syna, zdecydowanie faworyzowała go spośród reszty swoich dzieci. Dorastał w poczuciu wyjątkowości, co w późniejszym życiu spowodowało, że stał się próżny i egoistyczny.

Nauka w Hogwarcie

W wieku jedenastu lat rozpoczął naukę w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Został przydzielony do Ravenclawu. Przybycie młodego Lockharta do Hogwartu nie okazało się jednak tak wielkim sukcesem, jakiego spodziewał się on i jego matka. Gilderoy nie brał pod uwagę tego, że w szkole pełnej czarodziejów znajdą się uczniowie o wiele zdolniejsi od niego (wyobrażał sobie, że jego zdolności będą podziwiane przez innych. Nie przyszło mu jednak do głowy, że każdy uczeń w Hogwarcie miał podobne doświadczenie przed rozpoczęciem nauki w szkole). Lockhart w swoim mniemaniu już wtedy był bohaterem i geniuszem. Było dla niego szokiem, że jego nazwisko nie jest znane w czarodziejskim świecie. Pomimo wszystko, Gilderoy był bardzo utalentowany. Nauczyciele uważali go za ucznia o ponadprzeciętnej inteligencji i sądzili, że chociaż brakowało mu ambicji, w przyszłości mógłby osiągnąć bardzo wiele (Lockhart powtarzał każdemu, kto chciał go słuchać, że jeszcze przed ukończeniem szkoły stworzy Kamień Filozoficzny, zostanie kapitanem Angielskiej drużyny quidditcha i poprowadzi ją do zwycięstwa w Mistrzostwach Świata, a następnie zostanie najmłodszym w historii Ministrem Magii).

Gilderoy miał dobre oceny, co go jednak nie satysfakcjonowało. Pragnął przede wszystkim zwrócić na siebie uwagę i wyróżniać się z tłumu. Poprzez coraz bardziej ekstrawaganckie wyczyny, nigdy nie był bardzo popularny, ale chłopak w końcu osiągnął swój cel (Dostał tygodniowy szlaban za powieszenie wielkiego transparentu ze swoim podpisem nad boiskiem do quidditcha; udało mu się stworzyć ogromną, oświetloną własną twarz, którą wysłał w niebo na wzór Mrocznego Znaku; wysłał do siebie 800 walentynek, co spowodowało przylot tak wielu sów do Wielkiej Sali, że śniadanie musiało zostać odwołane).

Kariera autora

Po ukończeniu edukacji w Hogwarcie, Lockhart bardzo szybko zyskał sławę jako utalentowany czarodziej i pisarz. 

Lockhart znalazł w końcu swoje prawdziwe powołanie. Był czarodziejem zdolnym, ale leniwym. Doskonalił się jedynie w rzucaniu zaklęcia Obliviate. Udało mu się w ten sposób zmodyfikować pamięć kilkunastu bardzo utalentowanych czarodziejów i czarownic. W ten sposób przypisywał sobie ich osiągnięcia, które później opisywał szczegółowo w swoich książkach.

„Moje książki nie sprzedawałyby się tak dobrze, gdyby ludzie nie sądzili, że to właśnie ja dokonałem tego wszystkiego. Nikt nie chce czytać o jakimś szpetnym armeńskim czarowniku, nawet jeśli uwolni wioskę od wilkołaków”

— Gilderoy Lockhart^[źródło]

Dziesięć lat po ukończeniu szkoły, dzieła Gilderoya Lockharta osiągnęły status bestsellerów, a on sam zyskał reputację jako światowej klasy obrońca przed czarną magią. Został odznaczony Orderem Merlina Trzeciej Klasy, został honorowym członkiem Ligi Obrony Przed Czarną Magią, pięć razy z rzędu otrzymał Nagrodę Najbardziej Czarującego Uśmiechu tygodnika „Czarownica”.

Po wielu latach wyszło jednak na jaw, iż jego dokonania stanowiły zasługi innych czarodziejów, którym to Gilderoy wymazał pamięć. Przywłaszczając sobie wyczyny innych zyskał jednak sławę, która nawet po skandalu nie została mu odebrana. Lockhart napisał szereg dzieł, dlatego też i jego ofiar było sporo (między innymi ormiański czarownik czy czarownica o owłosionej brodzie). Jego popularność stale wzrastała, co było zasługą nie tylko zaskakującej treści dzieł, ale też wdzięku, jaki posiadał. Największą część jego fanów stanowiły czarownice.

Gilderoy prezentował nowoczesny rodzaj sławy. Chciał umieścić na rynku własną gamę produktów do pielęgnacji włosów. Odkrył właściwości jaj Żmijoptaka, które nadawały włosom połysk. Nie mógł spełnić tej ambicji, ponieważ jaja te mają srebrne skorupy, więc były za drogie, a także zbyt niebezpieczne do wytwarzania kosmetyków.

Książki

Lockhart, jak wspomniano już wyżej, jest autorem wielu „autobiograficznych” opisów:

• Jak pozbyć się upiora
• Jak zaprzyjaźnić się z ghulami
• Podróże z wampirami
• Rok z yeti
• Wakacje z wiedźmami
• Wędrówki z trollami
• Włóczęgi z wilkołakami
• autobiografia Moje magiczne ja
• Grasowanie z potworami
• Kim jestem?

Oprócz tych książek wiadomo także, że wydał Poradnik zwalczania szkodników domowych, z którego korzystała pani Weasley podczas sprzątania Nory i domu przy Grimmauld Place 12.

1992–1993

W 1992 został powołany na nauczyciela obrony przed czarną magią. Przed rozpoczęciem roku szkolnego Lockhart pojawił się na ulicy Pokątnej, gdzie podpisywał egzemplarze swojej autobiografii w Esach i Floresach.

Lockhart nie spisał się jako nauczyciel. Na swoich lekcjach obowiązywała nauka oparta jedynie na jego podręcznikach; praktyki było zaś niewiele. Jako profesor nie dawał dobrego przykładu, nie potrafiąc opanować chochlików kornwalijskich, czy też przepytując z wiedzy o samym sobie przy pomocy quizów i testów. Nie dziwi więc fakt, że nie był lubiany przez wielu. Jego wielbicielkami były zaś uczennice, w tym Hermiona, która starała się to jednak ukrywać. Ponadto przypisywał sobie czyny, których dokonali inni, m.in. opisywał ataki w Ouagadogou. Podczas jednej z lekcji Lockhart ogrywał scenę przed swoimi uczniami chwaląc się, że uratował prostego wieśniaka z Transylwanii przed urokiem poplątania języka.

Klub pojedynków

Lockhart zorganizował dla uczniów Klub Pojedynków, w którym, jak sama nazwa mówi, zamierzał nauczać pojedynkowania. Klub ten okazał się jednak niemałą katastrofą. Profesor nie potrafił nawet zademonstrować prawdziwego pojedynku, od razu zostając pokonanym przez Severusa Snape'a. Nie potrafił także zapanować nad uczniami, kiedy ci pojedynkowali się. Mimo porażki Lockhart wykazywał jednak duże zadowolenie z siebie.

Komnata Tajemnic

Gilderoy Lockhart był nauczycielem, kiedy w zamku dochodziło do ataków bazyliszka. Jako profesor obrony przed czarną magią oraz osoba mająca za sobą tak wielkie wyczyny, ku niedowierzaniu wielu, angażował się w poszukiwanie winowajcy i rozwiązanie problemu, rzucając tylko obietnice bez pokrycia. Inni nauczyciele patrzyli na jego postępki z politowaniem.

Kiedy Dziedzic Slytherina porwał Ginny Weasley, Lockhart zamierzał uciec z zamku, aby nie musieć stawać oko w oko z niebezpieczeństwem, z którym by sobie nie poradził. Jego tchórzostwo zostało jednak dostrzeżone przez Harry'ego i Rona, którzy następnie wymusili na swoim nauczycielu udanie się wraz z nimi do komnaty. Tam zaś w wyniku przypadku Lockhartowi udało się na moment przejąć przewagę, dzięki czemu rzucił zaklęcie zapomnienia na uczniów, chcąc przypisać sobie kolejne nie swoje zasługi. Ze względu na uszkodzenie różdżki Rona zaklęcie to trafiło go rykoszetem i w efekcie Gilderoy został ofiarą swoich częstych praktyk – stracił pamięć.

Różdżka Gilderoya

Pobyt w szpitalu

Po utracie pamięci Lockhart został stałym rezydentem oddziału chorób nieuleczalnych w szpitalu dla czarodziejów. Pokój szpitalny zastępował mu dom, dlatego widać w nim było odcisk stałej obecności byłego profesora. Gilderoy nie miał jednak osobnej sali – dzielił pokój między innymi z rodzicami Neville'a. Lockhart, mimo popularności, nie miewał gości.

Mimo utraty pamięci Lockhart nadal posiadał grono fanów; także wśród personelu medycznego. Harry, Ron i Hermiona mieli jeszcze jedną okazję, by spotkać swojego dawnego nauczyciela. Podczas odwiedzin taty Rona, który po ugryzieniu węża przebywał w szpitalu uczniowie przez przypadek trafili na Lockharta, który jednak z racji swojego urazu nie poznał ich.

Późniejsze życie

W serii nie dowiadujemy się więcej na temat Gilderoya. W wywiadzie udzielonym po publikacji książki Rowling powiedziała jednak, że uraz Lockharta jest trwały i nigdy już nie odzyskał on pamięci.

Wygląd

Wizerunek Lockharta na Pottermore

Gilderoy wyróżniał się swoim wyglądem w pozytywnym znaczeniu. Był przystojny i czarujący. Posiadał onieśmielający uśmiech oraz bujne błyszczące blond włosy. Jego aparycję podkreślały także często wyszukane stroje. Jednak w chwilach tchórzostwa jego urok zanikał.

Usposobienie

Lockhart był czarodziejem absolutnie przekonanym o swojej doskonałości, a także bardzo próżnym i pewnym siebie. Nie wahał się opowiadać każdemu o swoich osiągnięciach, wyolbrzymiając „swoje” czyny i podkreślając swoją odwagę i wielkie umiejętności. Lockhart miał także czelność pouczać innych, niewątpliwie bardziej doświadczonych czarodziejów. Najbardziej kochał samego siebie, co udowadniał opowiadając na każdym kroku o swej nieomylności i doskonałości. Narcyzm potwierdza także uwielbienie Gilderoya do patrzenia na samego siebie.

Lockhart był całkowicie pozbawiony taktu oraz nie dostrzegał (lub całkowicie ignorował) irytacji innych na swoje zachowanie. W obliczu niebezpieczeństwa jednak pokazywał swoje prawdziwe oblicze: tchórzostwo, spryt i brak skrupułów. Nie wahał się także poświęcić zdrowia i życia innych (Ginny Weasley), aby tylko wpisać kolejną zasługę na swoje konto. Biorąc pod uwagę jego oszustwa można także śmiało wysunąć stwierdzenie, że Lockhart był notorycznym kłamcą.

Umiejętności

Mimo przynależności do Ravenclawu, czyli domu słynącego ze studentów wyróżniających się wysokim poziomem inteligencji i mądrością, Lockhart był niezbyt bystry, a jego magiczne umiejętności nie były na wysokim poziomie.

• Czary – Gilderoy wielokrotnie udowodnił, że nie potrafi rzucać zaklęć prawidłowo. Ponadto miał duże braki w wykształceniu – nie pamiętał inkantacji (jak w przypadku nieumiejętności poradzenia sobie z chochlikami) lub rzucał je nieumiejętnie (pozbawienie Harry'ego kości ramienia po kontuzji). Co ciekawe, te wpadki nie zniechęcały go; zawsze posiadał jakieś wytłumaczenie na swoje niepowodzenia. Lockhart doszedł jednak do perfekcji, jeśli chodzi o umiejętność rzucania zaklęcia zapomnienia – wyczyścił pamięć skutecznie wielu czarodziejom i czarownicom.
• Pojedynki – podobnie jak w rzucaniu innych zaklęć i z tej dziedziny Gilderoy nie był najlepszy, co zademonstrował podczas pojedynku ze Snape'em.
• Pisarstwo – mimo niedokonania żadnego z opisanych przez siebie osiągnięć nie ulega wątpliwości, że Gilderoy potrafił pisać książki. Biorąc pod uwagę jednak jego kłamstwa, istnieje możliwość, że także w tej kwestii nie postępował uczciwie i jego dzieła zostały tak naprawdę napisane przez kogoś innego.

Relacje

Fani

Większość fanów Lockharta można podzielić na gospodynie domowe w średnim wieku (jak np. Molly Weasley) oraz młode uczennice (np. Hermiona Granger czy też Susan Bones). Fani byli bardzo urzeczeni jego wyglądem oraz imponującą charyzmą, przez co nie dostrzegali wad jego prawdziwej osobowości, takich jak narcyzm i ogólna niekompetencja. Niektóre fanki Gilderoya, jak Gladys Gudgeon oraz Veronica Smethley, regularnie pisały do niego listy.

Gdy wyszło na jaw, że Gilderoy Lockhart jest oszustem i stracił pamięć, większość jego fanów straciła nim zainteresowanie. Pozostali jednak tacy, którym nie przeszkadzała ani niewiarygodność idola, ani jego uraz.

Harry Potter

Lockhart od pierwszego spotkania irytował Harry'ego, który nigdy nie domagał się poklasku i nie szukał sławy. Odwrotna postawa Gilderoya, a także podkreślanie popularności Harry'ego wbrew jego woli spowodowała jego szczególną niechęć do nowego profesora. Ich relacji nie polepszył także szereg przypadków, w których to Lockhart zaszkodził Harry'emu (między innymi pozbawienie go kości w ramieniu).

Hermiona Granger

Gilderoy Lockhart i Hermiona Granger

Hermiona obok wielu innych uczennic nie potrafiła oprzeć się urokowi Gilderoya. Swoje podekscytowanie jego osobą wyraziła już podczas wizyty w księgarni, gdzie ujrzała go pierwszy raz. Cieszył ją także fakt, że podręczniki do nauki na drugim roku są autorstwa Lockharta. Jako uczennica sumienna i bardzo zdolna zawsze wykazywała wielki szacunek wobec nauczycieli, jednak wobec Lockharta szacunek ten przerodził się dość szybko w swego rodzaju uwielbienie. Odpowiedziała najlepiej z klasy na zadane w quizie na temat nauczyciela pytania, za co otrzymała pochwałę. Nie zwracała wielkiej uwagi na braki w kompetencji nauczyciela, a także usprawiedliwiała jego błędy. Przyjaciele nie rozumieli jej zachowania i zarzucali, że główną przyczyną jej podziwu wobec nauczyciela jest jego wygląd.

Nauczyciele Hogwartu

Lockhart irytował wszystkich nauczycieli. Spowodowane było to przede wszystkim jego niskimi kompetencjami oraz wiecznym przechwalaniem się na temat swoich wielkich wyczynów i umiejętności.

Gilderoy zażenował Flitwicka i Snape'a w Walentynki, kiedy wygłosił swój komentarz, aby uczniowie nie wahali się prosić o puszczenie w obieg Eliksiru Miłości oraz poinformował uczniów, że profesor Flitwick „wie więcej o zaklęciach wprowadzających w upojny trans niż jakikolwiek inny czarodziej”. Mimo swojego poirytowania, nauczyciele wykazywali dużą dozę dystansu i cierpliwości do postępowania Lockharta.

Etymologia

Pierwsza część nazwiska bohatera, Lock, ma anglosaskie pochodzenie i odnosi się do kilku znaczeń. W tym przypadku najbardziej pasujące tłumaczenie tego słowa to pseudonim dla kogoś o kręconych włosach. Może równierz pochodzić od słowa locked czyli "zamknięty" co przywodzi na myśl to, że miał wiele mrocznych "zamkiętych" tajemnic.

Ciekawostki

Lockhart na ilustracji Jima Kaya

• J. K. Rowling zdradziła w jednym z wywiadów, że do wykreowania postaci Lockharta zainspirowała ją realna osoba. Autorka nie chciała jednak zdradzić, kto jest tą tajemniczą osobą. Krążyła plotka, że tą inspiracją był jej były mąż, jednak Rowling zaprzeczyła temu.
• J. K. Rowling zdradziła w jednym z wywiadów, że cudem uniknął przydzielenia do Slytherinu.
• Gilderoy był jedynym dzieckiem w rodzinie, które wykazywało magiczne zdolności.
• Ulubiony kolor Lockharta to liliowy.
• Gilderoy jako jedyny nauczyciel obrony przed czarną magią nie miał związku z Voldemortem. Pozostali nauczyciele Harry'ego mieli bezpośredni lub pośredni związek z Czarnym Panem.
• Lockhart interesował się modą i urodą. Chciał nawet stworzyć własną gamę produktów do pielęgnacji włosów. Odkrył właściwości jaj Żmijoptaka, które nadawały włosom połysk. Nie mógł jednak spełnić tej ambicji, ponieważ jaja te mają srebrne skorupy, więc były za drogie, a także zbyt niebezpieczne do wytwarzania kosmetyków.
• Po incydencie w Komnacie Tajemnic Lockhart nigdy w pełni nie odzyskał zmysłów, stał się stałym rezydentem Szpitala Im. Świętego Munga.
• Pomimo tego, że według książek i filmów Lockhart był raczej słabym nauczycielem, w grach nauczył Harry'ego bardzo przydatnych i ważnych dla rozgrywki zaklęć, takich jak Petrificus Totalus i Verdimillious Duo w wersji na PS1 oraz Rictusempra w wersji na PC.
• W grze Shakes & Fidget możemy z nim walczyć, jednak ze względu na prawa autorskie nazywa się tam Fałszywiusz Loczard.

Występowanie

Gilderoy Lockhart jako figurka LEGO

• Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka) (pierwsze wystąpienie)
• Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
• Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra)
• Harry Potter i więzień Azkabanu (książka) (tylko wspomniany)
• Harry Potter i Czara Ognia (książka) (tylko wspomniany)
• Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
• Harry Potter i Zakon Feniksa (gra) (tylko wspomniany)
• Harry Potter i Książę Półkrwi (książka) (tylko wspomniany)
• Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (tylko wspomniany)
• LEGO Harry Potter: Lata 1−4
• LEGO Harry Potter: Lata 5−7
• LEGO Harry Potter
• Pottermore
• Harry Potter: The Character Vault
• Harry Potter: The Creature Vault (tylko wspomniany)

Szablon:Pozycje quidditcha w Hogwarcie

Poprzednik:

Kwiryniusz Quirrell

Nauczyciel obrony przed czarną magią w Hogwarcie:

1992-1993

Następca:

Remus Lupin