Glista (ang. The Worm) — potwór. Zapewne był wymyślonym tworem, jako że występował jedynie w baśni Fontanna Szczęśliwego Losu.
Historia[]
Zawarta w Baśniach Barda Beedle'a historia zatytułowana „Fontanna Szczęśliwego Losu” opowiada o przygodach trzech sióstr, czarownic Aszy, Althedy i Amaty, które w towarzystwie napotkanego po drodze Barona Pechowca zdążają do legendarnej Fontanny, która raz w roku może obdarzyć jedną osobę tym, czego ta najbardziej pragnie: zdrowiem, bogactwem, szczęściem itp. Po drodze natykają się na magiczne przeszkody, które sprawdzały ich charakter i zdolności.
Pierwszą z nich był ogromny robak, zwany Glistą, który zagrodziwszy drogę wędrowcom, zażądał od nich, aby zapłacili mu „smakiem swojego bólu”. Towarzysze próbowali odegnać Glistę, lecz nie potrafili tego zrobić ani przy użyciu miecza i kamieni, ani nawet używając czarów. Gdy zrozpaczona Asza zaczęła płakać, Glista zlizała z jej twarzy łzy i zaspokoiwszy pragnienie odeszła, przepuszczając wędrowców.
Wygląd i właściwości[]
Glista miała ogromne rozmiary, gdyż mogła owinąć sobą cały pagórek, aby zagrodzić drogę przez niego. Była biała, jej ciało było "rozdęte", czyli sprawiało wrażenie napęczniałego. Posiadała głowę, w której znajdował się język, którym zlizała łzy Aszy, jednak nie posiadała oczu - była ślepa. Glista miała bardzo twardą skórę, od której odbijały się rzucane w nią kamienie i na której złamał się przy pierwszym uderzeniu miecz barona Pechowca. Była również odporna na szereg zaklęć, które miotały w nią czarownice, lecz nie wiadomo, czy z powodu posiadania bardzo grubej skóry, o właściwościach podobnych do skóry smoka, czy też na skutek indywidualnej odporności. Glista miała swoje leże w jamie, która wykopała w trawie.
Wyobrażenia w sztuce[]
Bard Beedle nie pozostawił bliższego niż zawarty w baśni opisu lub obrazu Glisty, dlatego gdy profesor Herbert Beery wystawiał, podczas uroczystości Bożego Narodzenia w Hogwarcie, pantomimę, opartą na Fontannie Szczęśliwego Losu, rolę Glisty miał odegrać, powiększony zaklęciem rozdymającym do monstrualnych rozmiarów przez profesora Silwanusa Kettleburne'a, zwykły popiełek, który nieco przypomina swoim wyglądem Glistę. Nauczyciel opieki nad magicznymi stworzeniami nie wziął jednak pod uwagę lub zapomniał, że popiełek żyje tylko godzinę, w efekcie czego odgrywający rolę Glisty gad eksplodował tuż po podniesieniu kurtyny.
Ciekawostki[]
- W angielskim przekładzie Fontanny Szczęśliwego Losu (z run przełożyła je Hermiona Granger) nie występuje nazwa własna "Glista", a potwór jest jedynie opisany jako „monstrous white worm, bloated and blind”. Nazwa ta pojawia się jednak w polskim tłumaczeniu wersji angielskiej, które wykonał Andrzej Polkowski[1].
Występowanie[]
Przypisy
- ↑ J.K. Rowling, Baśnie Barda Beedle'a, Media i Rodzina 2017