Grimmauld Place 12

Szablon:Artykuł na Medal Szablon:Miejsce infobox

„Oczywiście wiem, że na Kwaterę Główną jest idealny (...) Mój ojciec zabezpieczył go wszelkimi znanymi w świecie czarodziejów sposobami. Jest nienanoszalny, więc mugole nigdy nie przyjdą tu i nie zadzwonią do drzwi... nawet gdyby bardzo chcieli, w co wątpię... a teraz, kiedy jest dodatkowo chroniony przez Dumbledore'a, trudno o bezpieczniejsze miejsce.”

— Syriusz Black do Harry'ego o domu.^[źródło]

Grimmauld Place 12 — dom rodu Blacków, położony w dzielnicy Islington w Londynie, w dzielnicy mugoli, przy ulicy Grimmauld Place. Lokalizacja domu była chroniona zaklęciem Fideliusa. Ponieważ dom był niewidoczny dla mieszkańców dzielnicy, mugole już dawno zaakceptowali błąd w numeracji, przez co obok numeru 11 znajdował się numer 13.

W 1995 roku dom stał się siedzibą dla Zakonu Feniksa za zgodą Syriusza Blacka, zaś Albus Dumbledore stał się Strażnikiem Tajemnicy. Po śmierci Syriusza dom w testamencie przypadł jego chrześniakowi – Harry'emu Potterowi. Po śmierci Dumbledore'a w 1997 roku, wszyscy, którzy znali lokalizację Grimmauld Place 12, stali się Strażnikami Tajemnicy.

Historia

Wczesna historia

„Dojście pieszo do dworca King's Cross zajęło im około dwudziestu minut (...).”

— Opis pokazujący, że dom leży w centrum Londynu.^[źródło]

Grimmauld Place 12 zostało zbudowane w centrum Londynu przez mugola. Jednak w pewnym momencie wprowadził się ród Blacków, „przekonując” właściciela do opuszczenia domostwa. Piękny dom przyciągał spojrzenia, dlatego czarodzieje nałożyli na niego zaklęcia ochronne^[1].

Właściciel: Walburga Black

Dom do rodu Blacków należał już od kilku pokoleń. Pierwszą znaną „zarządczynią” była Walburga Black, która była właścicielką posiadłości w XX wieku. Pani Black nie kryła się z wychwalaniem czystości krwi. Nie cierpiała zdrajców, co było widoczne na rodzinnym gobelinie, w którym wypaliła wszystkie osoby, które „zdradziły” ród wiążąc się z mugolami, mugolakami lub czarodziejami półkrwi, albo jak w przypadku Syriusza, trafiły do innego domu w Hogwarcie niż Slytherin. Po jej śmierci w domu zawisł jej pośmiertny portret, przytwierdzony dodatkowo zaklęciem Trwałego Przylepca. Przez wiele lat posiadłość była domem dla skrzata domowego, Stworka, który spełniał „życzenia” swojej pani z portretu.

Syriusz Black twierdził, że dom był niezamieszkany po śmierci matki w 1985 roku. Jednak drzewo Genealogiczne rodu Black pokazuje, że obaj dziadkowie Syriusza, Arcturus Black III i Pollux Black żyli co najmniej do 1990 roku, podobnie jak i jego cioteczne babki, Cassiopeia Black i Callidora Longbottom. Nie jest wiadomo, dlaczego żadne z nich nie zamieszkało w domu, biorąc pod uwagę, że byli to członkowie rodu.

Właściciel: Syriusz Black

Syriusz Black, najstarszy syn Walburgi, nienawidził tak bardzo domu przy Grimmauld Place 12, że opuścił go, gdy miał szesnaście lat. Nigdy nie wyobrażał sobie, że będzie musiał wrócić do domu swojej rodziny. W czasie uwięzienia Syriusza w Azkabanie, niesłusznie został skazany za zbrodnię wymordowania 13 mugoli (prawdziwym sprawcą był Peter Pettigrew), dom był pusty. Po jego ucieczce w 1993 roku Syriusz stał się oficjalnym właścicielem posiadłości, dzięki czemu w 1995 roku miał pełne prawo, aby przeznaczyć dom na Kwaterę Główną dla Zakonu Feniksa.

Sprzątanie Grimmuald Place 12 Pottermore — Sprzątanie Grimmuald Place 12 w 1995 roku.

Dom wymagał gruntownego sprzątania, aby był zdalny do zamieszkania. Znaczna część tej pracy spadła na barki Molly Weasley i jej dzieci. Dom był w tak złym stanie, że bahanki i boginy „czuły się jak u siebie w domu”.

Syriusz dla zabezpieczenia przyszłości domu zapisał go w swoim testamencie swojemu chrześniakowi, Harry'emu Potterowi.

Właściciel: Harry Potter

Zakon Feniksa

Po śmierci Syriusza Blacka, który został zamordowany przez swoją kuzynkę Bellatriks Lestrange w 1996 roku podczas bitwy w Departamencie Tajemnic, posiadłość odziedziczył Harry Potter. Chłopak pozwolił, aby Zakon Feniksa dalej używał jej jako swojej kwatery. Po śmierci Albusa Dumbledore'a, Strażnika Tajemnicy, w 1997 roku każdy członek Zakonu, któremu tajemnica została przekazana stał się Strażnikiem, co pozwoliło im ujawnić dom dla innych.

Strażnikiem Tajemnicy stał się również Severus Snape, który zabił Albusa Dumbledore'a. Zakon wiedział, że Mistrz Eliksirów jest sługą Lorda Voldemorta i tym samym może pokazać Kwaterę Główną Śmierciożercom, dlatego Alastor Moody dodatkowo zabezpieczył posiadłość innymi zaklęciami ochronnymi, które miały wstrzymać wejście przed Snape'em.

Jednym z zastosowanych zaklęć była klątwa Język w Supeł, która uniemożliwiała wszelkie próby „normalnego” wysławiania się. Wraz z klątwą pojawiało się widmo byłego Dyrektora, które miało na celu wystraszyć przybysza. Słowem kluczem niwelującym działanie klątwy oraz widma było „zabić” i wszelkie jego odmiany. Auror był pewien, iż Snape był zbyt przepełniony poczuciem winy, aby powiedzieć, że zabił Dumbledore'a, co miało zmusić go do opuszczenia domu. Jednak Zakon Feniksa nie miał pojęcia o umowie wiążącej obu mężczyzn, gdzie to Snape miał zabić Albusa, a nie młody Malfoy. Mimo zastosowania dodatkowych zaklęć, Zakon przestał używać domu przy Grimmauld Place jako Kwatery Głównej, gdyż chcieli uniknąć ryzyka ataku przez Śmierciożerców.

Kryjówka

Szablon:Dialog a-b-a

Śmierciożercy przed domem Grimmauld Place — Śmierciożercy pilnujący ulicy.

Kiedy Harry Potter, Ron Weasley i Hermiona Granger uciekli od ataku Śmierciożerców podczas wesela po ceremonii ślubnej Fleur Delacour i Billa Weasleya w dniu 1 sierpnia 1997 roku. Wpierw próbowali zebrać myśli w kawiarni Luchino Caffe, jednak doszło tam pojedynku pomiędzy przyjaciółmi, a dwójką Śmierciożerców: Antoninem Dołohowem i Thorfinnem Rowle'em. Pierwszym miejscem jakie przyszło Harry'emu do głowy, aby się ukryć, był własnie dom przy Grimmauld Place. Przyjaciele bezpiecznie ukrywali się w posiadłości przez miesiąc, mimo ciągłej obserwacji ulicy przez popleczników Czarnego Pana, którzy nie mogli jej zobaczyć dzięki zaklęciom ochronnym.

To tu przyjaciele odnaleźli właściciela inicjałów „R.A.B.”, był nim brat Syriusza, Regulus Arkturus Black. Stworek przybliżył im historię medalionu, który okazał się kopią medalionu Salazara Slytherina, który był zarazem horkruksem. Skrzat za ostanie zadanie od swojego umierającego pana miał zniszczyć prawdziwy medalion, jednak nie udało mu się. Stworek również wyznał, że został on skradziony przez Mundungusa Fletchera podczas grabieży. Po opowieści Stworka Harry oddaje skrzatowi medalion wykonany przez Regulusa Blacka. Harry poprosił również Stworka, aby wyśledził Mundungusa.

Trójka w kuchni — Harry, Ron i Hermiona planujący sposób na przeniknięcie do Ministerstwa Magii.

Stworek wypełnił zadanie kilka dni później przyprowadzając Mundungusa, który ujawnił, że medalion „zarekwirowała” Dolores Umbridge na ulicy Pokątnej. Po zdobyciu tej informacji przyjaciele wymyślili plan przeniknięcia do Ministerstwa Magii. Podczas ich pobytu w posiadłości Stworek zmienił się nie do poznania, wysprzątał dom, gotował smaczne posiłki i odnosił się z szacunkiem do domowników.

Po zabraniu Medalionu Salazara Slytherina od Umbridge, przyjaciele deportowali się z powrotem do posiadłości, ale za ramię Hermiony chwycił się Yaxley. Dziewczyna uwolniła się od mężczyzny zaklęciem Relashio i trójka przyjaciół deportowała się dalej uciekając. Jednak lokacja przy Grimmauld Place została ujawniona dla Śmierciożercy i dom nie był już bezpieczną kryjówką.

Późniejsze lata

Nie jest do końca wiadome, czy Harry zamieszkał w Grimmauld Place z rodziną lub porzucił domostwo.

Wygląd zewnętrzny

„(...)pomiędzy numerami 11 i 13 pojawiły się znikąc poobtłukiwane drzwi, a z obu ich stron brudne ściany i ponure okna. Jakby między domami rozdął się nowy dom, rozpychając sąsiednie.”

— Opis pojawiającego się domu na Grimmauld Place.^[źródło]

Grimmuald Place 13 Pottermore — Grimmuald Place 12 na Pottermore.

Grimmauld Place jest kilkupiętrowym domem o brudnych ścianach i ponurych oknach. Wejściowy ganek ozdobiony jest zużytymi kamiennymi schodami. Czarne drzwi wejściowe były poobijane, w wielu miejscach czarna farba złuszczyła się i poodpadała. Klamka była srebrna i przypominała kształtem wijącego się węża. W drzwiach nie było dziurki od klucza i skrzynki na listy, zaś od środka zostały one zabezpieczone mnóstwem zasuw i rygli. Niesmarowane zawiasy skrzypiały przy każdym otwieraniu czy zamykaniu.

Układ domu

Parter

Przedsionek Grimmuald Place 12 — Przedsionek

Drzwi frontowe otwierały się na długi korytarz, oświetlony przez duży żyrandol i staroświeckie lampy gazowe. W 1995 roku ze ścian łuszczyły się tapety. Włóczkowy dywan ciągnął się przez długi i ponury korytarz. Na ścianach wisiały poczerniałe portrety, jak i portret Walburgi Black. Żyrandol i kendelabr na kulawym stoliku miały kształt węży. Na korytarzu znajdował się również stojak na parasole, będący nogą trolla, o który przy wielu okazjach potykała się Nimfadora Tonks, co zwykle powodowało rozbudzenie portretu matki Syriusza, która zaczynała krzyczeć.

Po jednej stronie korytarza drzwi prowadziły do jadalni, w której znajdował się kredens pełen porcelanowego serwisu z herbem i zawołaniem rodowym Blacków. Stał się on wypełniony pająkami wielkimi jak spodki, gdy dom został opuszczony. W jadalni również znajdował się długi drewniany stół z krzesłami. Pokój wydawał się być dość duży. Na końcu korytarza prowadziły schody na wyższe piętra, ozdobione rzędem wysuszonych i skurczonych głów skrzatów, zamontowanych na wiszących na ścianach plakietkach.

Kuchnia

Normal HP7 Bastidores (2) — Kuchnia w roku 1997

Kuchnia znajdowała się poniżej parteru, prowadziły do niej wąskie schody na końcu korytarza wejściowego. Wyglądała mniej ponuro niż hol. Zbudowana była w podziemiu z kamiennych bloków. Na jej końcu znajdowało się ogromne palenisko, gdzie najczęściej płonął ogień, co sprawiało, że stawała się jednym z najprzytulniejszych pomieszczeń domu przy Grimmauld Place. Pod ciemnym sklepieniem zawieszone były żeliwne garnki i patelnie, a obok kuchni znajdowała się spiżarnia. Na środku kuchni stał duży drewniany stół z mnóstwem krzeseł. Kuchnia była miejscem zebrań Zakonu Feniksa. Naprzeciwko drzwi prowadzących do spiżarni znajdowały się drugie, które prowadziły do schowka, w większości zajętego przez bojler, pod którym Stworek zrobił sobie legowisko. Zapełnił je fotografiami, które uratował przed wyrzucającym wszystko Syriuszem. W kuchni znajdowało się również kilka szafek wzdłuż ścian i okno wyglądające do wnętrza domu. Materiał podłogi jest niezidentyfikowany, ale jest w jasnym kolorze, z wyglądu przypomina drewno lub jakiś jasny marmur.

Pierwsze piętro

Klatka schodowa Grimmuald Place — Klatka schodowa i głowy skrzatów domowych.

Ściany klatki schodowej prowadzącej na pierwsze piętrze zdobiły głowy skrzatów o ryjkowatych nosach. Na pierwszym pierwszym piętrze znajdowały się co najmniej trzy pokoje: salon, sypialnia dzielona przez Hermionę Granger i Ginny Weasley oraz łazienka. W salonie mieliśmy długie okna z widokiem na ulicę przed domem, dużym kominkiem oraz gobelin drzewa genealogicznego Blacków.

Salon

Ron and Hermione Grimmauld Place — Ron, Hermiona i Harry

Był to długi, wysoki pokój na pierwszym piętrze. Ściany miały oliwkowo-zieloną barwę i pokryte były wyleniałymi gobelinami. W oknach wisiały długie, omszałe, aksamitne zasłony, dawniej zapewne również w kolorze zielonym, zaś podłogę pokrywał wyleniały i zakurzony dywan. Po obu stronach kominka stały oszklone serwantki, pełne wielu drogocennych przedmiotów, w rogu pomieszczenia znajdował się stary sekretarzyk, w którym jakiś czas gnieździł się bogin, zaś między kanapą i zapadniętym fotelem ustawiono stolik o długich, wrzecionowatych nogach.

Łazienka

Łazienka miała czarną, marmurową podłogę. Nóżki wanny wyglądały jak srebrne węże i kran również przypominał paszczę węża. W 1995 roku został w niej znaleziony bardzo stary i krwiożerczy ghul.

Górne piętra

Drugie piętro

Na drugim piętrze znajduje się co najmniej jedna sypialnia, którą dzielił Harry Potter wraz z Ronem Weasleyem w lecie 1995 roku.

Sypialnia Harry’ego i Rona

627px-12Stairwell — Molly pokazuje pokój Harry’ego

Sypialnia była ponurym i wilgotnym pomieszczeniem z wysokim sufitem, kominkiem i dwoma pojedynczymi łóżkami. Jedyną ozdobą na gołych ścianach pokrytych łuszczącą się tapetą był jedyny obraz – niezamalowane płótno w bogato zdobionej ramie – portret Fineasa Nigellusa Blacka dopóki Hermiona nie zdjęła go, chowając w swojej torebce wyszywanej koralikami, zabierając na wyprawę. Jest jednak prawdopodobne, że portret wrócił na swoje miejsce w maju 1998 roku lub później. W kącie stała szafa o rzeźbionych nogach, a gałka w drzwiach miała kształt głowy węża.

Trzecie piętro

Na trzecim piętrze znajdowały się pokoje, które służyły pozostałym za sypialnie dla Artura i Molly Weasley oraz Freda i George'a Weasleyów, a także jako pokój dla Hardodzioba.

Sypialnia Walburgi Black

Sypialnia Walburgi Black, matki Syriusza, która została „zaadoptowana” jako pokój dla hipogryfa. Podłoga na czas pobytu zwierzaka była wysłana słomą.

Najwyższe piętro

Na najwyższym piętrze znajdowały się tylko dwie sypialnie: Syriusza i Regulusa.

Sypialnia Syriusza

Bardzo przestronne pomieszczenie. Stało tam wielkie łoże z drewnianymi rzeźbionymi oparciami, a w wysokim oknie wisiały długie aksamitne zasłony. Ściany zostały pokryte tak wielką ilością plakatów, że prawie nie dało się zobaczyć srebrnoszarej tapety. W pokoju wisiało także kilkanaście proporczyków Gryffindoru, zdjęcia mugolskich motocykli i mugolskich dziewczyn w bikini oraz jedna czarodziejska fotografia, która przedstawiała Syriusza, Jamesa Pottera, Remusa Lupina i Petera Pettigrewa z czasów Hogwartu. Całym wystrojem pokoju jego właściciel starał się podkreślić swój dystans do reszty rodziny.

Sypialnia Regulusa

Była nieco mniejsza od sypialni pierwszego z braci. Królowały tam barwy Slytherinu – szmaragd i srebro, które były wszędzie. Nad łożem wymalowany został herb Blacków ze wszystkimi szczegółami oraz mottem rodu: „Toujourus Pur”, a pod nim wisiały na ścianie wycinki z gazet dotyczące Voldemorta. Było tam również zdjęcie ślizgońskiej drużyny quidditcha, w której grał Regulus. Właściciel tej sypialni starał się, w przeciwieństwie do brata, podkreślić swoją przynależność do rodziny. Od zewnątrz na drzwiach wisiała karteczka z napisem:

„Nie wchodzić
Bez wyraźnego pozwolenia
Regulusa Arkturusa Blacka”

Poddasze

Poddasze lub inaczej strych był pomieszczeniem najwyżej położonym w domu. Bardzo on bardzo zakurzony. Stworek próbował wytłumaczyć swoja nieobecność podczas świąt Bożego Narodzenia w 1995 roku wytłumaczyć swoją nieobecność mówiąc, że ukrywał się na strychu. Skrzat starał się „przemycić” do swojego legowiska „skarby” rodu Blacków, które jeszcze nie zostały wyrzucone.

Zawartość

Grimmauld Place 12 skrywało w sobie wiele pamiątek i rzeczy rodu Blacków, takich jak pozytywka, która osłabiała i usypiała słuchacza czy porcelana lub stary zegar. W całym domu dało się wyczuć ideę czystości krwi. Każdy przedmiot miał na sobie herb rodziny lub motywy wężowe (przynależność do domu Slytherin). Duża część „dziedzictwa” zionęła czarną magią. W nieoczekiwanych miejscach w domu można było znaleźć mroczne artefakty, które na pierwszy rzut oka nie wyglądały na niebezpieczne. Na przykład, purpurowe szaty wiszące w szafie, które prawie udusiły Rona Weasleya podczas czyszczenia. Większość tych „luksusowych” przedmiotów wyrzucił ostatni potomek rodu Blacków.

Wiele z tych pamiątek rodzinnych zostało skradzione i przehandlowana przez Mundungusa Fletchera, w tym medalion Slytherina, który złodziej został zmuszony oddać Dolores Umbridge, aby uniknąć oskarżenia o handel bez zezwolenia. Kobieta używała medalionu do poświadczenia jej czystości krwi, twierdząc, że „S” oznaczało Selwyn. W rzeczywistości był medalion samego Salazara Slytherina, który ukradł Regulus Black, kiedy porzucił Śmierciożerców. Medalion okazał się być horkruksem Czarnego Pana.

Portret Walburgi Black

„Szumowiny! Męty! Nędzne, plugawe kreatury! Wynocha stąd, bękarty, mutanty, potwory! Jak śmiecie plugawić dom moich ojców...”

— Monolog wybudzonego ze snu portretu Walburgi Black.^[źródło]

Na końcu korytarza na parterze wisiał naturalnej wielkości portret Walburgi Black, matki Syriusza i Regulusa. Gdy seniorka rodu się budziła, wykrzykiwała o tym, że Syriusz zhańbił dom jej przodków, sprowadza do domu szlamy i zdrajców, itp. Jedynym sposobem na uciszenie portretu było zasunięcie zasłon, co wbrew pozorom nie było takie łatwe.

Znane obiekty

Sekretarzyk w salonie, w którym znajdował się bogin.
Oszklone serwatniki.
Zardzewiałe sztylety.
Zwinięta skórka węża,
Kolekcja srebrnych szkatułek pokrytych napisami w nieznanych językach.
Kryształowa karafka z wielkim opalem osadzonym w korku, wypełnioną czymś co przypominało krew.
Siedmiusetletnie gobeliny.

Ród Blacków — Gobelin z drzewem genealogicznym.

Gobelin (drzewo genealogiczne) z napisem:
Szlachetny i Starożytny Ród Blacków
„Toujours Pur” oraz podobiznami wszystkich członków tego rodu
Srebrna tabakiera.
Narzędzie przypominające szczypce o wielu końcach, które poruszało się jak pająk i próbował ukąsić Harry'ego.
Książka Szlachectwo naturalne, czyli genealogia prawdziwych czarodziejów.
Pudełko z pozytywką, które wygrywało smętną i złowieszczą melodię po jego nakręceniu, słuchacz słuchając czuje osłabienie i senność.
Niezidentyfikowany medalion, który okazał się być Medalionem Salazara Slytherina.
Kilka starych pieczęci.
Zakurzone pudełko zawierające Order Merlina Pierwszej Klasy, który nadano dziadkowi Syriusza „za zasługi dla Ministerstwa”.
Wielki złoty sygnet z herbem Blacków
Porcelanowy serwis z herbem i zawołaniem rodowym Blacków.
Stare rodzinne fotografie
Stary zegar, który strzelał ciężkimi sworzniami w każdego, kto koło niego przechodził.
Stare purpurowe szaty, które próbowały udusić Rona, gdy zostały one usuwane z garderoby.
Wysuszone i skurczone głowy skrzatów.
Gniazdo martwych pufków pod sofą.
Fortepian, na którym Hermiona Granger uczyła Rona Weasleya, jak grać "Für Elise".

Etymologia

Nazwa jest kolejnym kalamburem wymyślonych przez Joanne Kathleen Rowling. Grimmauld Place może być traktowany jako:

„grim, old place” (ponure, stare miejsce),
„grim mould place” (ponura forma miejsca).

Ciekawostki

Dziedziczenie nieruchomości przez Syriusza Blacka jest prawdopodobnie magicznym odpowiednikiem angielskiego prawa zwyczajowego dotyczącego ordynacji rodowej. W ramach tego „prawa”, dziedziczenie nieruchomości przez wyznaczonego następcę (w dół linii prostej, do następnego mężczyzny z rodu Black) nie można zapobiec poprzez wydziedziczenie lub jakichkolwiek inne środki prawne. Jedynym sposobem przerwania ordynacji jest zapisanie w testamencie kto dziedziczy daną posiadłość, gdy dana osoba ma potomka. Ten mechanizm prawny został użyty przez Syriusza w stosunku do Harry'ego.
W filmie Harry Potter i Książę Półkrwi kwestia dziedziczenia domu przez Harry'ego Pottera jest pominięta.