Hanna Longbottom (ang. Hannah Longbottom; zd. Abbott; ur. 1980 r.) — czarownica półkrwi, będąca uczennicą Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, w której została przydzielona do Hufflepuffu. W 1995 roku stała się prefektem oraz członkinią Gwardii Dumbledore'a. Rok później Lord Voldemort zamordował jej matkę, o czym dowiedziała się w trakcie lekcji zielarstwa[1]. W siódmej klasie wzięła udział w bitwie o Hogwart. Rowling ujawniła, że w późniejszym życiu poślubiła Neville'a Longbottoma, który był nauczycielem zielarstwa w Hogwarcie, zaś ona została właścicielką czarodziejskiego pubu Dziurawego Kotła. Przyjaźniła się z Susan Bones, Justynem Finch–Fletchleyem i Erniem Macmillanem.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Hanna Abbott urodziła się około 1980 roku w rodzinie czarodziejów o czystokrwistych[2] korzeniach – Abbott. Jej matka lub jeden z urodzonych po 1930 roku przodków musiał być spokrewniony z mugolami, co sprawiło, że dziewczynka była czarownicą półkrwi. Razem z rodziną mieszkała najprawdopodobniej na Wyspach Brytyjskich. W jedenaste urodziny Hanna otrzymała list ze Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie z informacją, że może rozpocząć naukę w tej szkole. Jak większość czarodziejów, swoje pierwsze magiczne zakupy zrobiła na ulicy Pokątnej. Odziedziczyła różdżkę lub kupiła ją w sklepie Ollivandera.
Nauka w Hogwarcie[]
Rok pierwszy[]
- Minerwa McGonagall
Abbott, Hanna!
- Tiara Przydziału
HUFFLEPUFF!
— Ceremonia Przydziału w 1991 roku
1 września 1991 roku Hanna razem z innymi uczniami udała się na Peron 9¾, z którego pojechała do szkoły magii i czarodziejstwa pociągiem Hogwart Express. Dziewczynka wzięła udział w uczcie powitalnej i ceremonii przydziału, podczas której jako pierwsza[3] została przydzielona do jednego z domów. Tiara Przydziału zdecydowała przyłączyć dziewczynę do Hufflepuffu. Kiedy uczennica zajmowała miejsce przy stole swojego domu, pomachał do niej duch Grubego Mnicha, rezydenta Hufflepuffu. Abbott została przydzielona do grona Puchonów wraz z Erniem Macmillanem, Justynem Finch-Fletchleyem, Megan Jones oraz z Susan Bones. Ze wszystkimi się przyjaźniła.
Rok drugi[]
- Ernie Macmillian
Hanno, on jest wężousty, a każdy wie, że to oznaka czarnoksiężnika. Słyszałaś, żeby zwykły czarodziej rozmawiał z wężami? A Slytherina nazywali Wężowy Język.
- Hanna Abbott
Ale Harry zawsze był sympatyczny. I to on sprawił, że zniknął Sam-Wiesz-Kto.
- Ernie Macmillian
To pewnie dlatego Sam-Wiesz-Kto tak strasznie chciał go zabić. Aby żaden inny czarnoksiężnik nie wchodził mu w drogę.
— Rozmowa na temat Harry'ego[źródło]
W roku 1992 Hogwart przestał być bezpiecznym miejscem dla mugolaków, kiedy w Noc Duchów Komnata Tajemnic została otwarta ponownie (taka sytuacja miała miejsce dwa razy w historii Hogwartu, po raz pierwszy zdarzyło się tak pięćdziesiąt lat wcześniej), a w szkole raz na jakiś czas miał miejsce atak nieznanego potwora na jednego z uczniów pochodzenia mugolskiego. „Szlamy” zostawały spetryfikowane. W tym roku szkolnym Hanna brała udział w spotkaniach klubu pojedynków, którego celem miało być ćwiczenie z uczniami zaklęć służących obronie. Zajęcia te były prowadzone przez profesora Gilderoya Lockharta. Puchonka podziwiała i uwielbiała nauczyciela obrony przed czarną magią, podobnie jak wiele innych uczennic. Abbott należała do tej grupy uczniów, którzy wierzyli, że to Harry Potter jest Dziedzicem Slytherina. Twierdzili, że niezbitym dowodem na to jest fakt, że Potter jest wężousty, czego dowiedzieli się podczas spotkania klubu pojedynków. Hanna początkowo zaprzeczała tej teorii, argumentując, że „Harry zawsze był taki miły”, ale ostatecznie została przekonana przez Erniego Macmillana, który wysunął przed nią różne teorie na temat Pottera. Niedługo później doszło do ataku na Puchona Justyna Finch–Fletchleya, przyjaciela Hanny. Można się domyślić, że po napaści na Justyna niechęć dziewczyny do Pottera pogłębiła się. Kiedy bazyliszek spetryfikował przyjaciółkę Pottera, Hermionę Granger, Abbott i Macmillian przeprosili Harry'ego, twierdząc, że on nigdy nie napuściłby węża na swoją koleżankę. Hanna Abbott nie została jedną z osób zaatakowanych przez olbrzymiego węża ze względu na jej status krwi. Pod koniec drugiego semestru niebezpieczeństwo ze strony potwora minęło, kiedy Harry wygrał walkę z bazyliszkiem w Komnacie Tajemnic.
Rok trzeci[]
W roku 1993 uważany za seryjnego mordercę Syriusz Black uciekł z Azkabanu i był poszukiwany zarówno w świecie czarodziejów, jak i mugoli. Uczniowie Hogwartu czuli się bezpiecznie w murach szkoły do momentu, w którym Irytek nie oświadczył, że Syriusz Black przedostał się do Hogwartu i zaatakował Grubą Damę. Po otrzymaniu tej wiadomości wszyscy uczniowie zostali zebrani w Wielkiej Sali, gdzie spędzili noc, a w tym czasie nauczyciele gruntownie przeszukali szkołę. Wśród młodych czarodziejów zaczęły powstawać różne pogłoski dotyczące tego, w jaki sposób Syriusz Black znalazł się w Hogwarcie. Hanna twierdziła wówczas, że mężczyzna może zamienić się w kwitnące krzewy, aby uniknąć wykrycia. Jednak mało kto wiedział, że Black nie potrzebował takiej transmutacji, ponieważ przybierał postać dużego, czarnego psa. Twierdzenie Hanny może mieć korzenie na lekcjach zielarstwa, które prowadziła profesor Sprout, opiekunka domu Helgi Hufflepuff.
Rok czwarty[]
Podczas czwartego roku Hanny w Hogwarcie zorganizowano Turniej Trójmagiczny, czyli składającą się z trzech zadań rywalizację między uczniami trzech różnych szkół czarodziejstwa. Niedługo po rozpoczęciu roku szkolnego do Hogwartu przybyli czarodzieje z dwóch innych europejskich szkół magii: Beauxbatons i Durmstrangu. Wśród studentów Durmstrangu znajdował się Wiktor Krum, znany i podziwiany gracz quidditcha. Możliwe, że Hanna, podobnie jak wiele młodych czarownic, była zauroczona w popularnym szukającym.
Chętni uczniowie mogli zgłaszać się do udziału w Turnieju pod warunkiem, że byli już pełnoletni. Reprezentantem Hogwartu został Puchon Cedrik Diggory i to właśnie jego wspierała Hanna. Ku zdumieniu wszystkich, wybierająca reprezentantów, Czara Ognia wyznaczyła nie trzech, a czterech zawodników. Czwartym uczestnikiem stał się Harry Potter, który według zasad w ogóle nie powinien mieć możliwości wzięcia udziału w Turnieju, jako że nie był jeszcze pełnoletni. Abbott była jedną z wielu Puchonów, którzy źle życzyli Potterowi i liczyli na zwycięstwo Cedrika. Zapewne nie wierzyła również w wyjaśnienia Harry'ego, który tłumaczył się, że został zgłoszony do zawodów wbrew własnej woli. Hufflepuff nigdy nie zalśnił w tego rodzaju turniejach. Najprawdopodobniej to właśnie dlatego Hanna wraz ze swoim przyjacielem, Erniem, w pełni wspierała Diggory'ego, pokazując całkowity brak poparcia dla Pottera.
W trakcie tego roku szkolnego podczas jednej z lekcji zielarstwa, kiedy profesor Sprout tłumaczyła uczniom rolę ropy z czyrakobulwy w usuwaniu krost, Hanna Abbott wspomniała, że jedna z uczennic Hogwartu, Eloise Midgen, próbowała dokonać tego zaklęciem. Wyraziła przy tym współczucie dla koleżanki, która wskutek nieudanego czaru przypadkowo oderwała sobie nos. Jakiś czas później w Hogwarcie miał miejsce Bal Bożonarodzeniowy stanowiący tradycyjny element Turnieju Trójmagicznego. W Balu mogli wziąć udział uczniowie od czwartej klasy wzwyż, a także ci młodsi studenci, którzy zostali zaproszeni przez kogoś starszego. Abbott jako czwartoklasistka mogła więc uczestniczyć w przyjęciu. Podczas ostatniego, trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego, które rozegrało się w olbrzymim labiryncie, doszło do zamordowania Cedrika Diggory'ego. Kiedy po zakończeniu niebezpiecznej przygody Harry Potter ogłosił, że Lord Voldemort powrócił, Hanna była jedną z nielicznych osób, które uwierzyły w powrót czarnoksiężnika. Nie miało dla niej znaczenia, kto wygrał, a jej stosunki z Harrym wróciły do normy.
Rok piąty[]
W 1995 roku Hanna Abbott wraz z Erniem Macmillanem zostali prefektami domu Hufflepuff. Zaraz po rozpoczęciu prefektury okazało się, że nowy nauczyciel obrony przed czarną magią, Dolores Umbridge, nie zamierza nauczać praktyki na swoich lekcjach. Nauczycielka ograniczała zajęcia do teorii i wykładów, ponieważ sądziła, podobnie jak większość czarodziejów z Ministerstwa Magii, że w Hogwarcie powstaje armia przeciwko ministrowi Korneliuszowi Knotowi, więc ćwiczenie z uczniami zaklęć pojedynkowych byłoby niewskazane. Umbridge przeczyła również temu, co Harry Potter i Albus Dumbledore mówili o odrodzeniu Lorda Voldemorta. Znaczna część czarodziejów zgadzała się z jej opinią, iż pogłoski o powstaniu czarnoksiężnika nie są prawdziwe. Taką wersję wydarzeń głosił także Prorok Codzienny. Hanna Abbott była jedną z mniejszości, która wierzyła w powrót Czarnego Pana.
Wielu uczniów zaczęło się niepokoić, czy poznawana na lekcjach Umbridge teoria obrony przed czarną magią wystarczy im do zaliczenia egzaminów. W takiej sytuacji Harry Potter z pomocą swoich przyjaciół, Hermiony Granger i Rona Weasleya, postanowił założyć stowarzyszenie, którego członkowie we własnym zakresie będą uczyli się obrony przed ciemnymi mocami. Hermiona i Ron opowiedzieli o tym planie osobom, które uznali za godne zaufania. Wśród nich znalazła się również Hanna. Kiedy Granger zachęcała Abbott i Erniego do przyjścia na pierwszą naradę mającą odbyć się w Hogsmeade, ich rozmowę podsłuchał inny uczeń Hufflepuffu, Zachariasz Smith, który również postanowił uczestniczyć w spotkaniu. Hanna pojawiła się na zebraniu organizacyjnym w gospodzie Pod Świńskim Łbem, a następnie zaczęła regularnie przychodzić na spotkania grupy, która została nazwana Gwardią Dumbledore'a. Spotkania Gwardii Dumbledore'a odbywały się w ustalanych przez Harry'ego nieregularnych terminach, a członkowie GD zbierali się w Pokoju Życzeń - magicznej komnacie pojawiającej się tylko dla tych, którzy naprawdę jej potrzebowali. Podczas takich spotkań ćwiczono różne zaklęcia wchodzące w skład obrony przed czarną magią, między innymi czary pojedynkowe czy przywoływanie patronusa. Nie wiadomo dokładnie, jak Abbott radziła sobie na treningach Gwardii, można się jednak domyślić, że bardzo się starała, ponieważ zależało jej na opanowaniu zaklęć i zaliczeniu egzaminów.
Hanna wiele czasu spędzała na przygotowaniach i nauce do Standardowych Umiejętności Magicznych, które zaliczyła ostatecznie w roku 1996. Wybuchła płaczem podczas zielarstwa i powiedziała, że jest za głupia, aby podjąć się egzaminu. Później trafiła do Skrzydła Szpitalnego, gdzie pani Pomfrey dała jej środek uspokajający. Podczas egzaminu praktycznego z transmutacji Abbott została wywołana do części praktycznej razem z Harrym Potterem. Przypadkowo zamieniła wówczas swoją fretkę w stado flamingów. Pod koniec piątego roku szkolnego, w trakcie powrotu do domu Ekspresem Londyn-Hogwart Puchonka zajmowała przedział z kilkorgiem innych członków Gwardii Dumbledore'a. Kiedy Ślizgon Draco Malfoy w towarzystwie Crabbe'a i Goyle'a zaatakował Harry'ego, Hanna razem z innymi uczniami z Gwardii stanęła w obronie Pottera.
Rok szósty[]
Hanna wróciła do Hogwartu, aby podjąć przedostatni rok nauki w roku 1996. Niestety, podczas jednej z lekcji zielarstwa dowiedziała się, że jej matka została zamordowana przez popleczników Voldemorta. Na skutek tego Puchonka wyjechała ze szkoły i nie wróciła aż do roku 1997. W trakcie tego roku szkolnego w świecie czarodziejów rozegrało się wiele ważnych wydarzeń, między innymi rozpoczęcie poszukiwania horkruksów Lorda Voldemorta przez Albusa Dumbledore'a i Harry'ego Pottera. W czerwcu 1997 roku w Hogwarcie rozegrała się bitwa ze śmierciożercami, w trakcie której Dumbledore poniósł śmierć z ręki Severusa Snape'a. Możliwe, że Hanna uczestniczyła w pogrzebie dyrektora szkoły, jako że niemal każdemu uczniowi zależało na oddaniu hołdu zmarłemu.
Rok siódmy[]
W lecie 1997 roku zginął minister magii Rufus Scrimgeour, a jego miejsce zajął Pius Thicknesse, na którego rzucono klątwę Imperius. Lord Voldemort i śmierciożercy ostatecznie przejęli kontrolę nad Ministerstwem Magii, po czym zaczęli wydawać różne rozporządzenia ograniczające prawa mugolaków. Z kolei na dyrektora Hogwartu wyznaczono Severusa Snape'a. Z racji tego, że wszyscy uczniowie Hogwartu czystej krwi i półkrwi byli zobowiązani do powrotu do szkoły w 1997 roku, Hanna nie miała wyboru. Dzieci pochodzące z rodzin mugoli musiały przejść przez Komisję Rejestracji Mugolaków, gdzie były upokarzane i poniżane przez Dolores Umbridge, która nadal pracowała w Ministerstwie Magii i była dyrektorką owej komisji.
Gwardia Dumbledore'a została reaktywowana i Hanna ponownie stała się jej członkiem. Gwardia działała pod przewodnictwem Neville'a Longbottoma, Ginny Weasley i Luny Lovegood, podczas gdy Harry Potter był nieobecny - przebywał poza Hogwartem, poszukując horkruksów wspólnie z przyjaciółmi, Hermioną i Ronem. W tym roku szkolnym w Hogwarcie wiele się zmieniło, między innymi mugoloznawstwo stało się przedmiotem obowiązkowym. Było ono jednak nauczane inaczej niż dotychczas - młodym czarodziejom wmawiano, że jako osoby czystej krwi są o wiele lepsi od brudnych, nędznych mugoli. Odnowiona Gwardia przeprowadzała w Hogwarcie różne akcje sabotażowe i często protestowała przeciwko nowym metodom nauczania, takim jak ćwiczenie na lekcjach zaklęcia niewybaczalnego Cruciatus. Za sprzeciwianie się nowemu reżimowi wielu uczniów było więzionych i torturowanych, a Lunę Lovegood nawet porwano, gdyż jej ojciec apelował w swoim czasopiśmie o okazywanie pomocy Harry'emu Potterowi. Prawdopodobnie Hanna aktywnie angażowała się w działalność odnowionej Gwardii Dumbledore'a, skoro rok wcześniej zwolennicy Voldemorta zamordowali jej matkę.
Bitwa o Hogwart[]
W 1998 roku, pod koniec roku szkolnego Harry Potter wrócił do Hogwartu, aby odnaleźć tam jeden z horkruksów. Do szkoły zaczął zbliżać się Lord Voldemort, a nauczyciele podjęli decyzję o konieczności obrony Hogwartu. Poinformowali także uczniów o zniknięciu profesora Snape'a, co Hanna, tak jak wszyscy pozostali Puchoni, przyjęła z satysfakcją[4]. Głównym zadaniem walczących było powstrzymanie śmierciożerców na czas, kiedy Harry będzie wykonywać zadanie zlecone mu przez Dumbledore'a. Najmłodsi uczniowie oraz ci, którzy nie chcieli angażować się w bitwę, zostali ewakuowani, jednak większość członków GD postanowiła zostać w zamku i bronić go. Hanna walczyła po stronie Gwardii Dumbledore'a u boku jej przyjaciół w bitwie o Hogwart. Początkowo należała do grupy uczniów prowadzonych przez Freda i George'a Weasleyów. Udało jej się przeżyć bitwę.
Późniejsze życie[]
Po zakończeniu nauki w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie Hanna rozpoczęła pracę w czarodziejskim pubie Dziurawym Kotle, który w późniejszych latach przejęła po barmanie Tomie. Wiadomo, że zdobyła również uprawnienia uzdrowiciela. Wyszła za mąż za Neville'a Longbottoma, nie wiadomo jednak, czy mieli dzieci. W 2014 roku razem z mężem i dawnymi członkami Gwardii Dumbledore'a przybyła oglądać finał Mistrzostw Świata w Quidditchu.
Wygląd[]
Hanna została przedstawiona jako dziewczyna o lekko różowej twarzy i jasnych blond włosach, podczas pobytu w Hogwarcie zaczesywanych najczęściej w warkoczyki. W filmie pominięto ten ostatni element jej wyglądu i włosy Hanny często były rozpuszczone.
Osobowość[]
Puchonka była niepozorną dziewczynką i dość łatwo ulegała wpływom innych, szczególnie swojego przyjaciela, Erniego Macmillana. Widać to było na przykład w drugiej części, kiedy Ernest przekonał ją, że Dziedzicem Slytherina jest Harry Potter. W tej samej książce można było również dostrzec, że Hanna miała dobre relacje z pozostałymi Puchonami i potrafiła dostrzegać w innych pozytywne cechy. Mimo uległego charakteru, uczennica od czasu do czasu umiała zdobyć się na pewność siebie i wyrobić sobie własne poglądy. Było tak na przykład wówczas, gdy wbrew opinii publicznej uwierzyła Harry'emu w opowieść o odrodzeniu Lorda Voldemorta i została członkiem Gwardii Dumbledore'a. Abbott miała niewielką skłonność do popełniania błędów w chwilach stresu, jak jej się to zdarzyło podczas egzaminu z transmutacji. Nie była rozgadana, lecz niezbyt pewna siebie. Uczyła się bardzo dobrze, w roku 1995 została prefektem domu. Fakt, że zdobyła uprawnienia uzdrowiciela, świadczy o jej wiedzy i wszechstronności - w książce Harry Potter i Zakon Feniksa zaznaczono, że do wykonywania tego zawodu niezbędne są pomyślnie zdane egzaminy z eliksirów, transmutacji, zielarstwa, zaklęć i obrony przed czarną magią. Dobre wyniki w nauce były dla Puchonki bardzo ważne, co pokazano w piątej części. Chęć zdania egzaminów była jednym z powodów, dla których zaangażowała się w działalność GD. Hanna posiadała bardzo ważną cechę Puchona: była lojalną, ale i odważną przyjaciółką. W piątej klasie przyłączyła się do Gwardii Dumbledore'a pomimo zakazu inkwizytorki szkoły. Ponownie wstąpiła do tego stowarzyszenia w trakcie siódmego roku nauki, a pod koniec ostatniej klasy walczyła razem z przyjaciółmi w II bitwie o Hogwart.
Własności[]
- Różdżka - podobnie jak każdy uczeń Hogwartu, przed rozpoczęciem nauki Hanna musiała zaopatrzyć się w różdżkę. Możliwe, że ją kupiła na ulicy Pokątnej bądź odziedziczyła. Rdzeń, długość i drewno jej różdżki nie są znane.
- Fałszywy galeon - niedługo po założeniu Gwardii Dumbledore'a Hermiona Granger, pomysłodawczyni powstania tej organizacji, dała każdemu członkowi Gwardii fałszywą monetę. Pieniądze były połączone Zaklęciem Proteusza, więc kiedy Harry Potter ustalił na swoim galeonie datę i godzinę następnego spotkania, wówczas termin ten pokazywał się na monetach pozostałych członków Gwardii Dumbledore'a. Ten sposób przekazywania wiadomości bardzo ułatwił organizowanie nieregularnych spotkań.
Umiejętności magiczne[]
- Obrona przed czarną magią - w 1995 roku Hanna została członkiem Gwardii Dumbledore'a, organizacji, której celem była nauka zaklęć defensywnych z pomocą jednego z najlepszych uczniów w tej dziedzinie, Harry'ego Pottera. Podczas spotkań ćwiczono wiele czarów służących do obrony przed ciemnymi mocami, na przykład Expelliarmus albo Expecto Patronum. Abbott znała tę dziedzinę magii na tyle dobrze, że zdała z niej SUM-a. Prawdopodobnie Hanna wykorzystała elementy OPCM podczas bitwy o Hogwart. Ta umiejętność przydała jej się również w późniejszym życiu, gdyż znajomość obrony przed czarną magią było jednym z warunków otrzymania uprawnień uzdrowiciela.
- Pojedynkowanie - podczas spotkań Gwardii uczono się zaklęć służących do pojedynkowania. Przykładem takiego czaru było zaklęcie rozbrajające. Hanna prawdopodobnie dobrze opanowała pojedynkowanie, skoro zdecydowała się wziąć udział w bitwie o Hogwart i udało jej się przeżyć walkę. Znacznie wcześniej, w trakcie drugiego roku nauki Abbott należała do szkolnego klubu pojedynków, w którym uczono się pojedynkowania z pomocą niekompetentnego nauczyciela obrony przed czarną magią Gilderoya Lockharta oraz uzdolnionego w tej dziedzinie profesora Snape'a.
- Magia lecznicza - po zakończeniu nauki w Hogwarcie Hanna otrzymała tytuł uzdrowiciela, więc z pewnością znała się na leczeniu za pomocą magii.
- Zielarstwo - Hanna dzieliła zainteresowanie opiekunki swojego domu w tej dziedzinie. Wiadomo, że zdała SUM-a z tego przedmiotu i kontynuowała go w szóstej klasie, czyli zapewne bardzo dobrze sobie z nim radziła. Prawdopodobnie jednak w pewnym momencie miała duże zaległości w tym przedmiocie, skoro opuściła szósty rok nauki przed egzaminami. Mimo to zapewne nadrobiła to opóźnienie, gdyż zielarstwo było jednym z przedmiotów, z których należało otrzymać wysoką ocenę na egzaminach, aby zdobyć uprawnienia uzdrowiciela.
- Transmutacja - podczas zaliczania SUM-ów z transmutacji Abbot przypadkowo zmieniła swoją fretkę w stado flamingów.
- Eliksiry - Hanna musiała dobrze radzić sobie z nauką sporządzania eliksirów, skoro po zakończeniu szkoły została uzdrowicielką, ponieważ dla medyków w świecie magii wiedza o miksturach była jedną z podstaw ich zawodu.
- Zaklęcia - zaklęcia to jeden z pięciu przedmiotów, z którego na końcowych egzaminach trzeba było mieć stopień co najmniej „Wybitny” lub „Powyżej oczekiwań”, jeśli chciało się zostać uzdrowicielem.
Relacje[]
Rodzice[]
Rodzice Hanny Abbott zostali wspomniani w serii. Mimo, że Hanna pochodziła z rodziny czarodziejów czystej krwi (chociaż prawdopodobnie jeden z jej rodziców był spokrewniony z mugolami), państwo Abbott wychowywali ją z dala od ideologii o rzekomej wyższości takich ludzi nad mugolami i mugolakami. Wskazuje na to fakt, że w późniejszym czasie Puchonka nie popierała działalności śmierciożerców i rodzeństwa Carrowów, którzy w 1997 roku głosili w Hogwarcie przekonania o konieczności zachowania czystej krwi. Hanna miała zapewne bliskie relacje z matką, skoro na wieść o śmierci kobiety opuściła szkołę i przez rok do niej nie wracała. Możliwe, że jej stosunki z ojcem były równie dobre.
Neville Longbottom[]
Przez większość czasu Hanna i Neville nie byli pokazywani razem, a w książkach nie pojawiła się wzmianka o tym, aby łączyło ich jakieś romantyczne uczucie. Za czasów pierwszych lat szkolnych byli oni najpewniej znajomymi lub kolegami. Prawdopodobnie zbliżyła ich wspólna pasja, jaką było zielarstwo. Neville pod względem osobowości i zainteresowań często przypominał uczniów Hufflepuffu, więc można się domyślić, że dobrze dogadywał się z Puchonami. Podczas piątego roku nauki w Hogwarcie Abbott i Longbottom zostali członkami Gwardii Dumbledore'a, a dwa lata później należeli do tego stowarzyszenia po jego odnowieniu. Razem walczyli również w bitwie o Hogwart. Nie wiadomo, w jakich okolicznościach zostali parą i kiedy się pobrali.
Uczniowie Hufflepuffu[]
Biorąc pod uwagę charakter Hanny, można stwierdzić, że bardzo pasowała ona do uczniów Hufflepuffu. Jej uzdolnienia również za tym przemawiały - dziewczyna znała się na zielarstwie, a w po ukończeniu szkoły została uzdrowicielką - były to umiejętności powszechnie kojarzone z domem borsuka, chociaż nie cechowały one wszystkich Puchonów. W książkach Abbott rzadko kiedy była wymieniana w towarzystwie innym niż uczniowie jej domu, np. w trakcie spotkania klubu pojedynków w 1992 roku. Podczas czwartego roku nauki dziewczyna wspólnie ze swoimi przyjaciółmi wspierała Puchona Cedrika Diggory'ego w jego roli reprezentanta Hogwartu. Rok później, w 1995 roku nauczyciele wybrali Hannę na prefekta domu Hufflepuff, przez co wskazali ją młodszym Puchonom jako osobę godną zaufania. Dziewczyna została również jedną z kilkorga uczniów tego domu, którzy dołączyli do Gwardii Dumbledore'a. Z kolei w siódmej klasie Abbott i wielu innych Puchonów należało do odnowionej Gwardii i ramię w ramię walczyło w bitwie o Hogwart. Wszystko to świadczy o tym, że Hanna dobrze dogadywała się z uczniami Hufflepuffu.
Ernie Macmillian[]
Hanna i Ernie byli bardzo dobrymi przyjaciółmi za szkolnych czasów. Prawdopodobnie poznali się w pociągu Hogwart Ekspres we wrześniu roku 1991. Krótko potem trafili do tego samego domu, Hufflepuffu. Łączyło ich wiele wyróżniających Puchonów cech, między innymi lojalność i pracowitość. Podczas drugiego roku nauki przyjaciele wspólnie rozważali, czy Harry jest Dziedzicem Slytherina. Mimo, że Hanna początkowo w to nie wierzyła, Erniemu udało się ją przekonać do swojej teorii. Możemy z tego wywnioskować, że zdanie Macmilliana miało duże znaczenie dla Abbott oraz że chłopak miał na nią wpływ. Dwa lata później Abbot i Macmillan razem wspierali Cedrika Diggory'ego w trakcie Turnieju Trójmagicznego, okazując tym samym całkowity brak wsparcia dla Harry'ego Pottera. W roku 1995 oboje zostali prefektami, a niedługo potem dołączyli do Gwardii Dumbledore'a, aby uczyć się praktycznego podejścia do obrony przed czarną magią. Prawdopodobnie to właśnie Ernie był przyczyną częstych zmian relacji Hanny z Harrym.
Zarówno Ernie, jak i Hanna posiadali wspólne hobby – kolekcjonowanie kart z Czekoladowych Żab, którymi się wymieniali.
Susan Bones[]
Susan najprawdopodobniej była przyjaciółką Hanny. Wspólnie z nią, Megan Jones i Leanne Abbott dzieliła swoje dormitorium w Hogwarcie. Spędzała z Bones wiele czasu: w trakcie rozpoczęcia roku szkolnego w 1991 roku dziewczęta siedziały obok siebie[5], podczas drugiego roku nauki obydwie uczennice należały do klubu pojedynków, a trzy lata później razem chodziły na spotkania Gwardii Dumbledore'a. Zarówno Abbott, jak i Bones należały również do tego stowarzyszenia po jego reaktywacji i walczyły w bitwie o Hogwart. Mimo, że w książce nie zostało jednoznacznie pokazane, że były przyjaciółkami, można się domyślić, że ich relacje były pozytywne. W filmie także dość często były pokazywane razem, na przykład stały obok siebie podczas lekcji zielarstwa w drugiej części.
Justyn Finch-Fletchley[]
W 1991 roku Justyn i Hanna zostali przydzieleni do tego samego domu - Hufflepuffu i prawdopodobnie już wtedy się ze sobą zaprzyjaźnili. Podczas drugiego roku nauki Justyn jako czarodziej pochodzenia mugolskiego został zaatakowany przez bazyliszka (potwór miał za zadanie mordowanie mugolaków) i spetryfikowany. Hanna, która uważała, że za wszystkimi tymi atakami stoi Harry Potter, zapewne zaczęła odczuwać jeszcze większą nieufność w stosunku do Gryfona. W trakcie piątego roku nauki Abbot i Finch-Fletchley należeli do Gwardii Dumbledore'a, w której uczyli się obrony przed czarną magią i pojedynkowania. W 1997 roku ich relacje prawdopodobnie nieco się pogorszyły, kiedy chłopak nie mógł wrócić do Hogwartu[6] i zapewne miał problem z utrzymywaniem kontaktu ze szkolnymi przyjaciółmi. W książce nie pokazano, aby dziewczyna miała z Justynem tak bliskie relacje, jak z Erniem.
Harry Potter[]
Kontakty między Abbott i Potterem nieraz ulegały zmianie. Podczas ich drugiego roku nauki, kiedy oskarżono Harry'ego o nasłanie bazyliszka na między innymi kota Filcha, Panią Norris oraz przyjaciela Hanny, Justyna Finch-Fletchleya, Abbott przekonana przez Erniego zaczęła darzyć Harry'ego niechęcią i wierzyć, że to on jest Dziedzicem Slytherina. Ostatecznie jednak po spetryfikowaniu Hermiony Granger Puchonka razem z Macmillanem przeprosiła Pottera za swoje podejrzenia, gdyż wiedziała, że nie nasłałby on potwora na swoją przyjaciółkę. Kolejne zmiany w ich relacjach nastąpiły w 1994 roku, kiedy to Harry został niezgodnie z zasadami wybrany na czwartego reprezentanta Turnieju Trójmagicznego. Wówczas Hanna z Erniem ponownie przestali kolegować się z Potterem, którego uczestnictwo w zawodach zmniejszało szanse na wygraną Cedrika, reprezentanta z Hufflepuffu. Puchoni nosili obraźliwe plakietki z napisem „Potter cuchnie”, zrobione według pomysłu Dracona Malfoya. Ich relacje poprawiły się ponownie, gdy Cedrik został zamordowany z rozkazu Voldemorta.
Na piątym roku szkolnym (1995 r.) Hanna wspólnie z Macmillanem dołączyła do założonej przez Harry'ego Gwardii Dumbledore'a. Chodziła na spotkania i brała w nich aktywny udział - Harry stał się dla niej wówczas nauczycielem obrony przed czarną magią. Pod koniec piątego roku Hanna razem z kilkorgiem kolegów pomogła Potterowi w obronie przed trzema Ślizgonami. W roku 1997, kiedy Gwardia Dumbledore'a została reaktywowana, Hanna znów stała się jej członkiem. Po wybuchu bitwy o Hogwart Puchonka przystąpiła do walki, udowadniając swoją lojalność.
Nauczyciele[]
Biorąc pod uwagę charakter Puchonki można się domyślić, że Hanna prawdopodobnie była lubiana przez większość nauczycieli. Mimo to jej kontakty z poszczególnymi profesorami Hogwartu bywały różne. Abbott najprawdopodobniej miała przyjacielskie relacje z opiekunką swojego domu, Pomoną Sprout, na co może wskazywać fakt, że uczennica interesowała się zielarstwem - przedmiotem wykładanym przez tę nauczycielkę. W trakcie drugiego roku nauki dziewczyna była zauroczona w znanym czarodzieju, nauczycielu obrony przed czarną magią Gilderoyu Lockharcie. Prawdopodobnie jednak uwielbienie Hanny do profesora minęło, jeśli przed wakacjami dowiedziała się, iż wszystkie opisane przez Gilderoya przygody, które rzekomo przeżył, były kłamstwem. Rok później stanowisko Lockharta zajął Remus Lupin, który był powszechnie lubiany w całej szkole - z uczniów nie przepadali za nim jedynie Ślizgoni. Nie wiadomo, co Hanna zaczęła sądzić o Lupinie, gdy wyszło na jaw, że w rzeczywistości jest on wilkołakiem. W 1995 roku Puchonka została prefektem swojego domu, co świadczy o tym, że była darzona przez nauczycieli zaufaniem lub wierzyli oni, że dziewczyna posiada cechy dobrego prefekta. W tym samym roku Abbott dołączyła do Gwardii Dumbledore'a, łamiąc reguły ustalone przez profesor Dolores Umbridge. W trakcie siódmego roku nauki Hanna ponownie przeciwstawiała się nauczycielom w odnowionej Gwardii Dumbledore'a - możliwe, że spotykały ją za to różne represje ze strony nowego dyrektora Severusa Snape'a lub pilnującego dyscypliny w szkole rodzeństwa Carrowów. Pod koniec siódmej części serii Hanna stanęła po stronie lojalnych Dumbledore'owi nauczycieli w trakcie bitwy o Hogwart. Warto również zaznaczyć, że mąż Hanny, Neville Longbottom, w późniejszym czasie sam został profesorem w Hogwarcie.
Gwardia Dumbledore'a[]
Ponieważ w 1995 roku Hanna, w przeciwieństwie do większości uczniów, uwierzyła w opowieść Harry'ego o powrocie Lorda Voldemorta i bardzo zależało jej na wysokich wynikach z SUM-ów, chętnie dołączyła do Gwardii Dumbledore'a. Członkowie tego stowarzyszenia w swoim gronie uczyli się prawdziwej obrony przed czarną magią, wbrew zakazowi nauczycielki tego przedmiotu - Dolores Umbridge, zwolenniczki jedynie wiedzy teoretycznej. Hanna w trakcie spotkań Gwardii poznała wiele przydatnych zaklęć pojedynkowych. Ćwiczyła nawet wyjątkowo trudne Zaklęcie Patronusa, nie wiadomo jednak, czy udało jej się wyczarować cielesną formę tej istoty. Jej relacje z osobami należącymi do tej organizacji prawdopodobnie były bardzo dobre, ponieważ była oddaną i lojalną członkinią Gwardii. Należała również do reaktywacji tego stowarzyszenia w 1997 roku, i razem z jej członkami walczyła w bitwie o Hogwart. Najprawdopodobniej to właśnie w GD poznała swojego przyszłego męża, Neville'a Longbottoma.
Etymologia[]
Hannah (pl. Hanna) pochodzi z hebrajskiego imienia חַנָּה (Channah), co oznacza za lub wdzięk. Imię to może oznaczać również łaskę. Hannah była matką proroka Samuela w Starym Testamencie.
Ciekawostki[]
- Hermiona Granger, będąc na cmentarzu w Dolinie Godryka w 1997 roku, zauważyła grób niejakiego Abbotta. Może to być dowód, że rodzina Hanny pochodziła, podobnie jak Potterowie, z Doliny Godryka.
- Hanna występuje we wszystkich tomach serii.
- W filmowej adaptacji Kamienia Filozoficznego to Hermiona zostaje powołana pierwsza na Ceremonii Przydziału, nie Hanna.
- W grze Harry Potter i Zakon Feniksa Hanna została przedstawiona jako dziewczyna z lekko rudymi włosami. Była ona przestraszona, że nie zda SUMów i wyleci ze szkoły, jeśli ktoś się dowie, że chodzi ona na spotkania GD. Harry znalazł z tego powodu tajne przejście strzeżone przez George'a von Rheticusa z parteru na siódme piętro, którego mogła używać bez obaw.
- W grze LEGO Harry Potter Hanna Abbot ma bardzo jasne blond włosy, o wiele jaśniejsze niż w filmie.
- Z kolei jako figurka LEGO Hanna ma jasne blond włosy spięte z tyłu w kucyka.
- Bardzo prawdopodobne jest to, że matka Hanny Abbott mogła być mugolaczką, gdyż w szóstym tomie dowiadujemy się o jej śmierci z rąk śmierciożerców, którzy w tym czasie mordowali bądź torturowali osoby o mugolskim pochodzeniu. Wskazuje na to również fakt, że Hanna najprawdopodobniej odziedziczyła nazwisko po ojcu, a rodzina Abbott jest rodem czystej krwi.
- Obydwie rodziny, do których należała Hanna − zarówno Abbott, jak i Longbottom − należały do Nienaruszalnej Dwudziestki Ósemki, czyli spisu rodzin czystej krwi.
- Zarówno Hanna, jak i Neville doświadczyli straty rodziców − Puchonce zginęła matka, zaś rodzice Neville'a oszaleli po tym, jak byli torturowani zaklęciem Cruciatus.
- Starała się o pracę jako pielęgniarka w Hogwarcie.
- Hanna Abbott należy do Oryginalnej Czterdziestki, grupy czterdziestu osób z pierwszych zapisów J.K. Rowling z serii o Harrym Potterze[7].
- Prawdopodobnie w filmach Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza i druga aktorkę Charlotte Skeoch zastąpiła Louisa Warren, jednak jej postać nie była wymieniona w napisach końcowych z imienia i nazwiska.
- Podczas procesów czarownic w Northamptonshire w 1612 roku pewna Alice Abbott została oskarżona o czary .
- Podczas SUMów Hanna zdawała egzamin z transmutacji razem z Harrym Potterem. Jest to dziwne, bo egzaminy są przeprowadzane według nazwiska, więc Hanna powinna być wcześniej. Jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że listy do tego egzaminu zostały błędnie sporządzone według imienia. Innym jest to, że egzamin Hanny trwał niezwykle długo, prawdopodobnie z powodu jej nerwów.
- W napisach końcowych filmu Harry Potter i Komnata Tajemnic była wymieniona jako ,,Hannah Hufflepuff".
Za kulisami[]
Warto zauważyć, że trio utworzone przez Erniego, Hannę i Justyna było całkiem podobne do trio utworzonego przez Harry'ego, Hermionę i Rona. Obie trójki składają się z członków różnego statusu krwi: Czystej (Ron i Ernie), półkrwi (Harry i Hanna) i mugolaków (Justyn i Hermiona). W dodatku oba tria mają dwóch chłopaków i jedną dziewczynę.
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- Harry Potter i Czara Ognia (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- LEGO Harry Potter: Lata 1−4
- LEGO Harry Potter: Lata 5−7
- Pottermore
Przypisy
- ↑ Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- ↑ Skorowidz Czystości Krwi
- ↑ Uczniowie wyczytywani byli w kolejności alfabetycznej
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka)
- ↑ Mugolaki nie mogły wrócić do Hogwartu na czas roku szkolnego 1997/1998
- ↑ Oryginalna Czterdziestka na Harry Potter.