![]() | Ten artykuł dotyczy filmu. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa. |
- „Podróż poza granice wyobraźni.”
- — Oficjalny slogan.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny (ang. Harry Potter and the Philosopher’s Stone) — film fantasy, wyreżyserowany przez Chrisa Columbusa. Jest to ekranizacja książki J. K. Rowling o tytule Harry Potter i Kamień Filozoficzny. W Stanach Zjednoczonych, filmowi nadano tytuł zgodny z tytułem amerykańskiego wydania książki, czyli Harry Potter and the Sorcerer's Stone, co znaczy Harry Potter i Kamień Czarodziejów. Wobec tego każdą scenę, w której występowało słowo Kamień Filozoficzny trzeba było kręcić dwukrotnie. Jest to pierwszy film z serii o przygodach Harry'ego Pottera. Film opowiada o chłopcu Harrym Potterze, który w swoje jedenaste urodziny odkrywa, że jest czarodziejem. W rolach głównych wystąpili Daniel Radcliffe jako Harry Potter oraz Emma Watson i Rupert Grint jako jego przyjaciele: Hermiona Granger i Ronald Weasley. W dorosłych bohaterów wcielili się Richard Harris (Albus Dumbledore), Maggie Smith (Minerwa McGonagall), Robbie Coltrane (Rubeus Hagrid), Alan Rickman (Severus Snape), Ian Hart (Kwiryniusz Quirrell).
Warner Bros. kupiło prawa do ekranizacji książki w 1999 r. Realizację fimu zaczęto w 2000 r. Rowling nalegała, by cała obsada była brytyjskiego pochodzenia, by zachować kulturalną integralność filmu i książki. Autorka zaakceptowała scenariusz napisany przez Steve'a Klovesa. Zdjęcia do filmu kręcono w studiu Leavesden, a także w historycznych budynkach w Wielkiej Brytanii. Film został wyprodukowany przez Heyday Films/1492 Pictures przy współpracy z Duncanem Hendersonem na zlecenie Warner Bros. Dystrybutorem filmu jest Warner Bros. Światowa premiera miała miejsce 4 listopada 2001. W Polsce premierowy pokaz filmu odbył się 18 stycznia 2002. Dzieło otrzymało trzy nominacje do Oscara za muzykę, scenografię i kostiumy. Zyski z filmu wyniosły 968 657 891 $[1].
Informacje
Edytuj
- Polski Tytuł: Harry Potter i Kamień Filozoficzny
- Oryginalny tytuł: Harry Potter and the Philosopher’s Stone
- Gatunek filmu: fantasy, familijny, przygodowy
- Kraj: Stany Zjednoczone, Wielka Brytania
- Data premiery: Polska – 18 stycznia 2002; Świat – 4 listopada 2001
- Czas trwania: 152 min.
- Reżyseria: Chris Columbus
- Scenariusz: Steve Kloves
- Główne role: Daniel Radcliffe, Emma Watson, Rupert Grint
- Muzyka: John Williams
- Zdjęcia: John Seale
- Scenografia: Stuart Craig
- Kostiumy: Judianna Makovsky
- Montaż: Richard Francis-Bruce
- Produkcja: David Heyman
- Dystrybucja: Warner Cinema
- Budżet: $130,000,000
- Język: angielski
- Od lat: 7
- Nagrody: Saturn
Pomysł nakręcenia filmu
Edytuj

J.K. Rowling - autorka książek o Harrym Potterze
Następnie Heyman sam przeczytał powieść. Była dla niego tak wciągająca, że skończył lekturę w jeden wieczór. Następnego dnia zaczął starać się o prawa do sfilmowania książki. Przedstawił pomysł Warner Bros, a na początku 1997 r. spotkał się z autorką. Obiecał pisarce, że wiernie przedstawi wizję zawartą w książce. Autorka wahała się przed sprzedaniem praw do ekranizacji, ponieważ nie chciała by przejęto kontrolę nad tym jak potoczy się reszta akcji w kolejnych tomach powieści. Sprzedając prawa do postaci uniemożliwiła Warner Bros kręcenie sequeli nienapisanych przez nią samą. Wspólnie z autorką ustalono, iż film zostanie nakręcony w Anglii, a do jego realizacji zostanie zatrudniona tylko brytyjska obsada.
Ekipa filmowa
Edytuj
Kompletowanie obsady
Edytuj
Heyman i Rowling rozpoczęli poszukiwania reżysera. Chris Columbus, reżyser filmów familijnych zrobił listę kandydatów. Córka Columbusa, Eleonor czytała książkę i usilnie namawiała ojca, żeby podjął się wyreżyserowania ekranizacji. Filmowiec spędził cały dzień na czytaniu książki, która wydała mu się interesująca. Później bardzo zapragnął ją wyreżyserować. Przeszkodą było to, że filmem interesowało już kilku innych reżyserów, a wytwórnia Warner Bros i producent rozpoczęli rozmowy kwalifikacyjne z kandydatami.
Chris Columbus - reżyser pierwszych dwóch części
Do pełnienia funkcji reżysera rozważano różne kandydatury. Pierwszy zainteresowanie filmem okazał Brad Silberling. Początkowo brano pod uwagę Stevena Spielberga, który dowiedział się o filmie od Silberlinga. Reżyser chciał zrealizować film w formie animacji komputerowej. Głos pod postać Harry'ego miałby podłożyć amerykański aktor, Haley Joel Osment. Rowling nie zgodziła się na takie posunięcie. Wobec tego zrezygnowano ze współpracy ze Spielbergiem. Rozważano kandydatury innych reżyserów jak: Terry Gilliam, Jonathan Demme, Mike Newell (późniejszy reżyser filmu Harry Potter i Czara Ognia), Alan Parker, Wolfgang Petersen, Rob Reiner, Ivan Reitman, Tim Robbins, M. Night Shyamalan i Peter Weir. Potencjalni reżyserzy przedstawiali różne wersje zrealizowania filmu. Niektórzy chcieli przenieść miejsce akcji do szkoły w Hollywood. Inni zamierzali przedstawić Harry’ego, Rona i Hermionę jako amerykańskich studentów. W marcu 2000 r. odrzucono kandydatury Petersena i Reinera. Rozważano zatrudnienie: Silberlinga, Columbusa, Parkera lub Gilliama.
Rowling początkowo wybrała na reżysera Terry'ego Gilliama. Warner Bros jednak powierzyła to zadanie Columbusowi ze względu na jego doświadczenie w kręceniu familijnych filmów takich jak Kevin sam w domu czy Pani Doubtfire. Columbus przez dwie godziny przedstawiał producentom swoją wizję filmu. Chciał, aby mugolskie sceny były blade i ponure, a te rozgrywające się w świecie czarodziejów pełne koloru, nastroju i szczegółów. Był zainspirowany stworzonymi przez Davida Leana adaptacji Great Expectations i Olivera Twista, pragnąc użyć takiego rodzaju ciemności, takiego rodzaju obramowania, takiej jakości w kinematografii[3], biorąc projekt kolorów z filmów Oliver! i Ojciec chrzestny. Po rozmowach z wytwórnią filmowiec odbył spotkanie z Rowling. Oświadczył, iż nie zamierza modyfikować ogólnej treści i przesłania książki. Pragnął, aby autorka nadzorowała proces powstawania filmu. Ustalono, że Columbus będzie reżyserem filmu.
Steve Kloves - scenarzysta filmów o Harrym Potterze
Ostateczny skład ekipy
Edytuj
- Casting – Susie Figgis, Janet Hirshenson, Jane Jenkins
- Charakteryzacja – Nick Dudman
- Dekoracja wnętrz – Stephanie McMillan
- Dyrektor artystyczny – Andrew Ackland-Snow, Michael Lamont, Peter Francis, Simon Lamont, Steven Lawrence, Lucinda Thomson, Cliff Robinson
- Efekty specjalne – Nick Davis, John Richardson
- Efekty wizualne – Robert Legato
- Kostiumy – Judianna Makovsky
- Montaż – Richard Francis-Bruce
- Muzyka – John Williams
- Producent wykonawczy – Michael Barnathan, Chris Columbus, Duncan Henderson, Mark Radcliffe
- Produkcja – David Heyman
- Reżyseria – Chris Columbus
- Scenariusz – Steve Kloves na podstawie powieści Joanne K. Rowling
- Scenografia – Stuart Craig
- Zdjęcia – John Seale
Wersja polska
Edytuj
Opracowanie i udźwiękowienie wersji polskiej: STUDIO SONICA
Reżyseria: Olga Sawicka
Dialogi polskie: Barbara Robaczewska
Dźwięk i montaż: Jacek Osławski
Organizacja produkcji: Elżbieta Kręciejewska
Konsultacja literacka: Andrzej Polkowski
Reżyser dubbingu: Olga Sawicka
W pozostałych rolach: Anna Apostolakis, Natasza Sierocka, Joanna Jabłczyńska, Joanna Krejzler, Marcel Borowiec, Krzysztof Stelmaszyk, Paweł Szczesny, Janusz Zadura i inni
Obsada filmowa
Edytuj
Dobór obsady aktorskiej
Edytuj

Maggie Smith - aktorka wcielająca się w rolę Minerwy McGonagall
Richardowi Harrisowi zaproponowano rolę Albusa Dumbledore'a, lecz aktor początkowo odmówił. Gdy dowiedziała się o tym jego wnuczka, obiecała, że nigdy więcej się do niego nie odezwie. Wówczas aktor zgodził się wystąpić w filmie. Wbrew początkowym założeniom w filmie zatrudniono czterech aktorów niebrytyjskiego pochodzenia. Byli nimi Richard Harris, który jest Irlandczykiem i Zoë Wanamaker, która wcieliła się w postać pani Hooch. Innymi niebrytyjskimi aktorami byli Verne Troyer, urodzony w Michigan w Stanach Zjednoczonych, który zagrał goblina Gryfka oraz córka reżysera, Eleanor Columbus, która wcieliła się w Susan Bones.
Najwięcej kłopotów twórcom filmu przysporzyło znalezienie aktorów, który wcieliliby się w postacie Harry'ego Pottera, Hermiony Granger i Rona Weasleya. Susie Figgis została mianowana dyrektora castingu. Współpracowała z Columbusem i Rowling w czasie przesłuchań do ról trójki przyjaciół. Główne przesłuchania miały trzy etapy. Kandydaci musieli przeczytać fragment Harry'ego Pottera i Kamienia Filozoficznego. Jeśli wezwano ich ponownie musiały odegrać scenę przyjazdu uczniów do Hogwartu. Następnie musiały przeczytać kilka stron scenariusza filmu Młody Sherlock Holmes. Przesłuchano wielu kandydatów, ale nie obsadzono ról. 11 lipca 2000 Susie Figgis zrezygnowała z udziału w castingach, narzekając, że Columbus nie rozważył do zaangażowania w filmie wielu spośród tysięcy zdolnych dzieci.

Daniel Radcliffe - aktor wcielający się w rolę Harry'ego Pottera
Rodzice Daniela mieli wątpliwości co do udziału ich syna w filmie. Producentom udało się ich przekonać, że chłopiec będzie chroniony przed nadmierną ingerencją mediów. Realizatorzy filmu przeprowadzili rozmowę z młodym Radcliffem, a jego osobowość zrobiła na nich ogromne wrażenie. Chłopiec wypadł również świetnie na zdjęciach próbnych. J. K.Rowling po obejrzeniu kasety powiedziała: Poczułam się tak, jakbym odzyskała dawno utraconego syna.[5] Daniel Radcliffe już kilka miesięcy wcześniej wiedział od kolegi ze szkoły o przesłuchaniach do roli Harry'ego. Nie startował w castingu, gdyż uznał, że na pewno zgłosiło się już wielu chłopców, którzy są lepszymi aktorami od niego.

Emma Watson - aktorka, która wcieliła się w rolę Hermiony Granger
Realizacja filmu
Edytuj
Scenariusz
Edytuj
Rowling pomagała Klovesowi w tworzeniu filmowego scenariusza, tłumacząc zasady świata Harry'ego Pottera, np.: sposoby użycia smoczej krwi. Scenarzysta wspominał potem, iż jej pomoc okazała się bardzo przydatna.
Kostiumy
Edytuj
Kostiumologiem została Judianna Makovsky. Makovsky początkowo planowała stworzyć dla zawodników quidditcha stroje przedstawione na okładce książki, ale uznała, iż nie przyniesie to dobrych efektów. Zaprojektowała na nowo szaty do quidditcha takie jak: swetry, XIX-wieczne ogrodniczki oraz naramienniki. Twórcy filmu chcieli do niego wprowadzić odrobinę szaleństwa i ekscentryzmu. Judianna stworzyła dla pani Hooch, nauczycielki latania, profesorską togę, którą pocięła w taki sposób, że poruszająca się w niej postać przypominała ptaka.
Zdjęcia
Edytuj
Dwóch przedstawicieli brytyjskiego przemysłu filmowego zażądało, by kręcenie scen filmowych odbywało się w Anglii, oferując swoją pomoc w zorganizowaniu plenerów[6] i możliwość wykorzystania pomieszczeń studia Leavesden. Rowling została poproszona o sporządzenie mapy magicznego świata, co miało pomóc w odpowiednim ulokowaniu wszystkich miejsc. Przed rozpoczęciem zdjęć niektórzy z członków filmowej ekipy podróżowali po Wielkiej Brytanii w poszukiwaniu filmowych lokalizacji. W październiku 2000 r. zaczęto kręcić zdjęcia w studiu Leavesden, które zakończono w kwietniu 2001 r. Ostateczne prace nad filmem trwały do lipca.

Zamek Alnwick
Wnętrza szkoły Oxford Divinity School posłużyły jako skrzydło szpitalne, a biblioteka Duke Humfrey Library została przedstawiona jako biblioteka w Hogwarcie. Realizacja scen, rozgrywających się na Privet Drive miała miejsce na ulicy Picket Post Close w Bracknell. Kręcenie zdjęć na ulicy zajęło dwa dni, pomimo, iż na początku zakładano, że będzie to trwało jeden dzień, przez co producenci musieli zapłacić większe pieniądze dla ludzi mieszkających przy Picket Post Close. Kolejne sceny na Privet Drive kręcono na specjalnie skonstruowanym planie w studiu Leavesden, co okazało się o wiele tańsze. Australia House w Londynie został wybrany jako lokalizacja dla Banku Gringotta. Christ Church College w Oksfordzie przedstawiono w filmie jako Wielką Salę. London Zoo wykorzystano do nakręcenia scen rozgrywających się w ogrodzie zoologicznym. Budynek imitujący chatkę Hagrida postawiono w parku Black Park w Iver. Opactwo Lacock Abbey pełniło funkcję klasy eliksirów oraz niektórych korytarzy. Pociąg jadący do Hogwartu przemieszczał się po wiadukcie Glenfinnan. Zdjęcia na stacji kolejowej kręcono na stacji King's Cross.
Wiele miejsc stworzono specjalnie na potrzeby filmu w studiu filmowym:
- komórka Harry'ego pod schodami
- kryjówka Dursleyów
- Dziurawy Kocioł
- sklep Ollivandera
- pokój wspólny Gryffindoru
- komnata, w której znajdował się Puszek
- łazienka
- chatka Hagrida
- komnata z zadaniem z diabelskimi sidłami
- komnata z zadaniem z kluczami
- komnata z zadaniem z szachami czarodziejów

Stuart Craig - scenarzysta filmów o Harrym Potterze
Ze względu na różnice między amerykańskim (Harry Potter i Kamień Czarodziejów), a angielskim tytułem (Harry Potter i Kamień Filozoficzny) wszystkie sceny, w których jest wspominany kamień kręcono dwukrotnie: raz, gdy aktorzy mówią kamień czarodziejów i drugi, gdy mówią kamień filozoficzny. Dzieci poświęcały cztery godziny na kręcenie zdjęć, a następnie przez trzy godziny zajmowały się nauką. Radcliffe musiał nosić zielone szkła kontaktowe, ponieważ w przeciwieństwie do Harry'ego ma niebieskie oczy. W niektórych scenach za pomocą komputerowej animacji pomalowano jego oczy na zielono, by zmniejszyć jego dyskomfort.
Muzyka
Edytuj
John Williams został wybrany, by skomponować ścieżkę muzyczną do filmu. Williams stworzył utwory w swoich domach w Los Angeles i Tanglewood przed nagraniem ich w Londynie w sierpniu 2001 r. Jednym z głównych motywów jest Hedwig's Theme.
Nakłady pieniężne
Edytuj
Autorka książki otrzymała 1 982 900 $ za zgodę na nakręcenie filmu. Za wystąpienie w filmie Daniel Radcliffe otrzymał 1 100 000 $. Całkowity koszt wydatków poniesionych na realizację filmu wyniósł 125 000 000 $.
Fabuła filmu
Edytuj
Dorastanie u Dursleyów
Edytuj
Po śmierci rodziców Harry'ego Pottera dyrektor Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, Albus Dumbledore i nauczycielka transmutacji, Minerwa McGonagall postanawiają oddać chłopca pod opiekę nieposiadającej magicznych zdolności rodziny Dursleyów, którzy są jedynymi żyjącymi krewnymi Harry'ego. Minerwa ma wątpliwości co do słuszności pozostawienia dziecka pod opieką tych ludzi, gdyż ze swoich obserwacji wywnioskowała, że są to najgorsi mugole na świecie.[7] Gajowy Rubeus Hagrid przywozi chłopca na ulicę Privet Drive w Little Whinging, gdzie mieszkają Dursleyowie. Cała trójka zostawia chłopca pod drzwiami krewnych.

Od lewej: Dudley, Vernon i Petunia Dursley
Nabór do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie
Edytuj
Któregoś dnia wakacji Harry odbiera listy Dursleyów. Ku swojemu zdziwieniu zauważa wśród nich list zaadresowany do niego. Nie udaje mu się go przeczytać, ponieważ wyrywa mu go z rąk jego kuzyn i przekazuje ojcu. Gdy wuj i ciotka zauważają na kopercie pieczątkę Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, w ich oczach pojawia się przerażenie. Do Harry'ego zaczyna przychodzić coraz większa liczba listów, które wuj Vernon ustawicznie niszczy. Zabija deskami otwór, przez który wlatują listy, by żaden z nich nie mógł być dostarczony. Gdy nadchodzi niedziela, wuj Vernon cieszy się, myśląc, że skoro dziś jest dzień wolny od pracy, żaden list nie "przyjdzie". Po chwili listy zaczynają zasypywać mieszkanie, wlatując przez kominek. W rezultacie pan Dursley postanawia wyjechać w jakieś odludne miejsce.
W jedenaste urodziny Pottera, w kryjówce Dursleyów zjawia się Rubeus Hagrid. Wuj Vernon grozi mu strzelbą, ale nie wzbudza to strachu w gajowym. Hagrid daje chłopcu tort i uświadamia mu, iż jest czarodziejem. Wówczas wręcza mu list z Hogwartu, w którym znajduje się informacja o przyjęciu jedenastolatka do Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Wuj Vernon sprzeciwia się, by chłopiec uczęszczał do tej szkoły. Harry dowiaduje się, że krewni tylko wmawiali mu, że Potterowie zginęli w wypadku samochodowym. W trakcie rozmowy wuj Vernon nazywa Dumbledore'a starym głupcem. Za karę Hagrid przyprawia ogon Dudleyowi. Prosi jednak, by Harry nikomu o tym nie wspominał, gdyż jest to niedozwolone.
Zakupy na ulicy Pokątnej
Edytuj

Ulica Pokątna
Bohaterowie wychodzą tylnymi drzwiami. Hagrid rozsuwa przed nimi mur i znajdują się na ulicy Pokątnej. Chłopiec jest oczarowany sprzedawanymi tam towarami. Na ulicy Pokątnej można kupić m.in. książki, pióro, atrament, przedmioty potrzebne do czarowania, zwierzęta tj. sowy czy nietoperze, szaty i miotły, a także udać się do kawiarni. Rubeus zaprowadza chłopca do Banku Gringotta, by wypłacić pieniądze potrzebne na wydatki. Harry czuje strach przed goblinami, które są pracownikami banku. Bohaterowie jadą z jednym z pracowników do krypty 687. Znajduje się tam majątek pozostawiony Harry'emu przez jego rodziców. Potem udają się do krypty 713. Hagrid zabiera stamtąd niewielki, zapakowany przedmiot. Stwierdza, iż lepiej byłoby, gdyby Harry nikomu o tym nie mówił.

Harry Potter wybierający różdżkę
Harry chce, aby Rubeus wyjaśnił mu sprawę morderstwa jego rodziców. Gajowy opowiada mu o złym czarowniku, Lordzie Voldemorcie, który kilkanaście lat temu zbierał sojuszników. Ci, którzy nie chcieli przejść na jego stronę, byli zabijani. Taki los spotkał również rodziców Harry'ego. Jedyną osobą, która przeżyła jego atak, był mały Potter. Atak pozostawił na jego czole bliznę w kształcie błyskawicy. Większość ludzi uznała, iż Voldemort umarł. Hagrid uważa jednak, że jest słaby i zbiera siły, by ponownie zaatakować.
Podróż do Hogwartu
Edytuj

Peron numer 9 i 3/4
Harry zajmuje miejsce w przedziale. Do chłopca przysiada się Ron Weasley. Gdy kolega dowiaduje się, z kim siedzi w przedziale, jest zaskoczony i chce zobaczyć bliznę Pottera. Po chwili w przedziale pojawia się bufetowa, proponując chłopcom przysmaki do kupienia. Ron ma prowiant przygotowany przez matkę. Harry wyciąga z kieszeni dużą ilość pieniędzy, co oszołamia Weasleya, pochodzącego z biednej rodziny. Potter postanawia kupić po trochu z każdego rodzaju przekąsek. Koledzy przystępują do konsumpcji słodyczy. Ron pokazuje koledze swojego szczura, Parszywka. Chce zaprezentować na zwierzęciu zaklęcie zmieniające kolor. W tym momencie do przedziału wchodzi Hermiona Granger, która szuka zaginionej ropuchy, należącej do Neville'a Longbottoma. Zauważa, że Ron zamierza czarować, więc także chce obejrzeć jego pokaz magii. Rzucone przez chłopca zaklęcie nie przynosi żadnych skutków. Dziewczyna podważa prawdziwość owego zaklęcia. Prezentuje inne, naprawiając uszkodzone okulary Harry'ego.
Pociąg dociera do stacji Hogsmeade. Na miejscu czeka Rubeus Hagrid, który poleca uczniom pierwszego roku, by udali się za nim. Uczniowie zbliżają się do Hogwartu, płynąc łódkami po jeziorze. Każdego zdumiewa widok przyszłej szkoły.
Przydział
Edytuj
Uczniowie docierają do szkoły. Na miejscu wita ich profesor McGonagall. Oświadcza dzieciom, że zaraz nastąpi ceremonia przydziału, w czasie której zostaną przydzieli do poszczególnych domów w Hogwarcie. Są to: Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw i Slytherin. Informuje ich także, że każdemu domowi są przydzielane punkty za osiągnięcia i odejmowane za nieprzestrzeganie zasad. Wówczas Neville znajduje swoją ropuchę. Nauczycielka opuszcza na chwilę zgromadzonych. Wtedy Draco Malfoy przedstawia się Harry'emu i proponuje znajomość. Twierdzi, iż Potter nie powinien zadawać się ze – zdaniem Malfoya – gorszymi rodzinami czarodziejów, takimi jak Weasleyowie. Harry uznaje, że sam woli przekonać się, kto jest gorszy.

Ceremonia Przydziału w 1991 roku
Rozpoczyna się uczta. Gdy dyrektor klaszcze, na stołach pojawia się mnóstwo jedzenia. Wszyscy uczniowie zaczynają spożywać posiłek. Harry'ego interesuje siedzący obok profesora Quirrella profesor Snape. Percy opowiada mu, iż uczy on eliksirów, ale od dawna stara się dostać posadę nauczyciela obrony przed czarną magią. Wtedy ze stołu wyłania się duch Gryffindoru, Prawie Bezgłowy Nick, który wita nowo przybyłych. Potem w sali zaczynają pojawiać się duchy innych domów: Szara Dama, Krwawy Baron i Gruby Mnich. Duch Gryffindoru dzieli się z uczniami swoim niezadowoleniem z faktu, że po raz kolejny odrzucono jego kandydaturę jako członka Koła Bezgłowych. Po uczcie prefekt Gryffindoru, Percy, zaprowadza gryfonów do ich dormitorium. Zanim wchodzą do salonu, Percy musi podać hasło obrazowi Grubej Damy, który pilnuje wejścia. Uczniowie idą spać. Harry siedzi w oknie i rozmyśla, głaszcząc swoją sowę, Hedwigę.
Początek nauki
Edytuj
Pierwszego dnia nauki Harry i Ron spóźniają się na zajęcia z transmutacji. Oddychają z ulgą, gdy wbiegają do klasy, myśląc, że w sali nie ma nauczycielki, profesor McGonagall. Ku ich zdziwieniu siedzący przy biurku kot zamienia się w nauczycielkę.

Harry Potter podczas lekcji eliksirów
Gdy wszyscy uczą się w Wielkiej Sali, Seamus Finnigan próbuje zmienić wodę w rum za pomocą eksperymentalnego zaklęcia, ale wszystkie próby kończą się niepowodzeniem. Ostatnia z nich powoduje wybuch wody w kielichu. Potem do sali wlatują sowy, które zrzucają listy i paczki przy uczniach. Neville'owi przysłano przypominajkę. W tym czasie Harry wyczytuje w pożyczonej od Rona gazecie Prorok Codzienny, że miało miejsce włamanie do Banku Gringotta, ale personel twierdził, iż krypta 713 została wcześniej opróżniona. Potter opowiada Hermionie i Ronowi o swojej wizycie w banku z Hagridem.
Latanie na miotle
Edytuj
Wkrótce na zamkowym dziedzińcu rozpoczynają się pierwsze zajęcia z latania na miotłach, prowadzone przez panią Hooch. Nauczycielka instruuje dzieci, jak należy obchodzić się z miotłami. Poleca uczniom, by unieśli się na miotle kilka centymetrów nad ziemią, a następnie wylądowali. Neville zbyt mocno odpycha się od ziemi i szybuje wysoko w powietrze. Chłopiec nie potrafi zapanować nad swoją miotłą i zaczyna obijać się o zamkowe mury. Przelatując, zahacza szatą o rzeźbę znajdującą się na wieży i zawisa w powietrzu. Szata rwie się, a chłopiec upada i łamie sobie nadgarstek. Nauczycielka zakazuje uczniom używania mioteł do jej powrotu i prowadzi Longbottoma do skrzydła szpitalnego.

Lekcja latania na miotłach
Trójka znajomych wraca do swojego dormitorium. Nagle schody, którymi idą, zaczynają się przesuwać. Stwierdzają, iż najlepszym rozwiązaniem jest schronienie się za pobliskimi drzwiami. Wówczas okazuje się, że uczniowie trafili na 3. piętro, na które wstęp jest zabroniony. Gdy chcą opuścić to miejsce, pojawia się przed nimi pani Norris, kotka woźnego Filcha. Harry, Ron i Hermiona zaczynają uciekać, ile mają sił w nogach. Na ich drodze pojawiają się zamknięte drzwi, które dziewczyna otwiera za pomocą zaklęcia Alohomora. Po chwili pojawia się Filch, ale w tym czasie uczniowie ukrywają w innym pomieszczeniu. Pracownik nie zauważa nikogo i opuszcza piętro. Trójka znajomych, stając przy drzwiach, dopiero po chwili orientuje się, że w pomieszczeniu śpi wielki, trzygłowy pies. Zwierzę zaczyna atakować dzieci, które szybko wybiegają z pomieszczenia, zamykając za sobą drzwi. Wkrótce uczniowie docierają do swojego dormitorium. Przejęci dyskutują o napotkanym stworzeniu. Hermiona zwraca uwagę, iż musi ono czegoś pilnować, bo stało na jakiejś klapie.
Niedługo po tym wydarzeniu Harry rozpoczyna naukę gry w quidditcha pod okiem Olivera Wooda. Starszy kolega wyjaśnia mu, że w drużynie jest 3 ścigających, 2 pałkarzy, obrońca i szukający. Następnie prezentuje mu piłki służące do gry. Pierwszą z nich jest kafel, który ścigający mają podawać sobie i przerzucać przez jedną z trzech pętli pilnowanych przez obrońcę. Wood wyjmuje kolejną piłkę i wręcza Harry'emu pałkę. Piłka wzbija się z powietrze, a spadając zaczyna zmierzać w kierunku Pottera, któremu udaje się ją odbić. Oliver wyjaśnia, iż jest to tłuczek, po czym wyjmuje ostatnią, najmniejszą z piłek. Jest to złoty znicz, którego złapanie przesądza o zwycięstwie i zakończeniu gry.
Trudny początek przyjaźni
Edytuj

Pierwsza lekcja Zaklęć i Uroków
Wieczorem w Wielkiej Sali odbywa się uczta z okazji Nocy Duchów. W powietrzu lewitują dynie. Uczniowie zajadają znajdujące się na stole ciasta, słodycze i owoce. Harry zauważa nieobecność Hermiony. Neville informuje go, iż dziewczyna płacze w łazience. Po chwili do sali wbiega profesor Quirell wykrzykując, iż w zamku znajduje się troll, po czym mdleje. Wśród uczniów wybucha panika. Dyrektor ucisza tłum i prosi, by prefekci odprowadzili uczniów do dormitoriów.
Harry i Ron idą za Percym do dormitorium gryfonów, kiedy Potter przypomina sobie, że Hermiona nic nie wie o trollu. Chłopcy biegną na ratunek koleżance, ale troll zdążył już wejść do łazienki. Uczennica wychodzi zapłakana z toalety i ku swojemu przerażeniu zauważa trolla. Chowa się szybko w kabinie. Troll dewastuje kabiny jednym machnięciem swojej maczugi. Ron i Harry zaczynają rzucać w stwora deskami, a w tym czasie Hermiona chowa się pod zlewem. Stworzenie niszczy również zlewy. Wtedy Harry łapie się jego maczugi i wskakuje mu na kark. Troll stara się zrzucić chłopca. Wtedy Harry przypadkiem wtyka mu do nosa swoją różdżkę. Stwór łapie chłopca w rękę i próbuje uderzyć go maczugą. Wówczas Ronowi, instruowanemu przez Hermionę, udaje się za pomocą zaklęcia Wingardium Leviosa unieść broń. Przedmiot zawisa w powietrzu i po chwili spada, uderzając potwora w głowę. Troll upada na ziemię, wypuszczając Harry'ego z ręki. Potter wyjmuje różdżkę z nosa trolla. Po chwili do łazienki wpada przerażona profesor McGonagall z profesorami Quirellem i Snape'em. Nauczycielka żąda od chłopców wyjaśnień. Hermiona wstawa się za nimi, kłamiąc, że sama chciała zmierzyć się ze stworem, a chłopcy uratowali jej życie. Wówczas Harry spostrzega, że Snape ma poranioną nogę. Profesor szybko zakrywa ranę. W tym czasie nauczycielka odejmuje Gryffindorowi 5 punktów za niesubordynację Hermiony i przyznaje po 5 punktów dla każdego z chłopców.
Mecz quidditcha
Edytuj
Rano trójka przyjaciół spożywa śniadanie w Wielkiej Sali. Harry jest tak przejęty zbliżającym się meczem quidditcha, że nie chce jeść. Do Pottera podchodzi profesor Snape, ironicznie życząc mu powodzenia w grze. Gdy odchodzi, chłopiec zauważa, że utyka. Harry sądzi, że to Snape jest odpowiedzialny za dostanie się trolla do Hogwartu, a w czasie gdy wszyscy byli zajęci jego szukaniem, nauczyciel przemknął się do psa, ale ten go zaatakował. Harry sądzi, że pies jest strażnikiem przedmiotu zabranego z krypty 713 przez Hagrida. Po chwili do sali wlatuje Hedwiga i przynosi Harry'emu przesyłkę. W paczce znajduje się najnowszy model miotły, Nimbus 2000. Harry orientuje się, iż miotła jest podarunkiem od profesor McGonagall, do której potem podlatuje sowa.

Reprezentacja Gryffindoru w quidditchu
W pewnym momencie miotła Harry'ego wymyka się spod jego kontroli. Obraca się we wszystkich kierunkach. Mimo usilnych prób chłopiec nie może się na niej utrzymać. Hermiona zauważa przez lornetkę, że Snape wypowiada jakieś słowa, spoglądając na Pottera. Granger biegnie do wieży, w której siedzieli nauczyciele. Wchodzi pod ich siedzenia i podpala togę profesora. Nauczyciel, próbując ugasić ogień, przewraca kilku innych pracowników. W tym czasie Harry'emu udaje się ponownie dosiąść miotły. Szukający ze Slytherinu, Terrence Higgs, i Harry mkną jeden przy drugim, śledząc znicz. Złoty znicz zaczyna lecieć ku ziemi. Higgs rezygnuje w obawie, że uderzy w ziemię. Harry'emu udaje się wypoziomować miotłę prawie przy samej ziemi. Staje na swoim Nimbusie, sięgając ręką po trofeum. Zeskakuje z miotły, probując je złapać. Gdy staje na ziemi, nie trzyma w ręku znicza, ale wygląda, jakby miał zwymiotować. Po chwili wypluwa z ust znicz. Gryfoni wygrywają mecz wynikiem 170:20.
Poszukiwanie informacji o Nicolasie Flamelu
Edytuj
Po meczu troje przyjaciół opowiada Hagridowi o tym, jak Snape próbował zaczarować miotłę Harry'ego i że prawdopodobnie został pogryziony przez psa, pilnującego tajemniczego przedmiotu. Rubeus dziwi się, że dzieci wiedzą o istnieniu psa, imieniem Puszek, który jest jego własnością. Gajowy stwierdza, że uczniowie nie mają się o co obawiać, bo Snape jako nauczyciel na pewno nie ma złych zamiarów. Uważa, że ta sprawa dotyczy tylko Dumbledore i Nicolasa Flamela. Po wypowiedzeniu tego zdania przeraża się nadmierną ilością podanych im informacji. Uczniowie są bardzo ciekawi, kim jest wspomniany przez Rubeusa człowiek, ale żadne z nich nic o nim nie wie.

Magiczne szachy czarodziejów
Potter postanawia wykorzystać podarunek i udaje się w nocy do działu ksiąg zakazanych. Znajduje książkę, która może być potencjalnym źródłem informacji o Flamelu. Gdy tylko ją otwiera, książka wydaje z siebie donośny krzyk. Przerażony Harry uciekając, tłucze swoją lampę. Do biblioteki wchodzi woźny. Potterowi udaje się go ominąć, będąc skrytym pod peleryną. Po wyjściu z biblioteki chłopiec natyka się na prowadzących nieprzyjemną dyskusję profesorów Quirella i Snape. Severus Snape orientuje się, że w pobliżu jest ktoś obecny, więc kończy rozmowę. Do nauczycieli dołącza Filch, informując o znalezieniu stłuczonej lampy. Troje pracowników Hogwartu biegnie, by znaleźć ucznia, który ją stłukł.

Zwierciadło Ain Eingarp
Nadchodzi wiosna. Hermiona odnajduje wreszcie książkę zawierającą informacje o Flamelu. Jest w niej napisane, iż jest on twórcą kamienia filozofów, który umożliwia stworzenie eliksiru życia, dającego nieśmiertelność. Przyjaciele dochodzą do wniosku, że tajemnym przedmiotem, którego pilnuje Puszek, jest kamień filozoficzny.
Szlaban w Zakazanym Lesie
Edytuj
W nocy trójka przyjaciół udaje się do chatki Hagrida. Gajowy szuka pretekstu, by nie wpuścić ich do swego domu, ale gdy mówią mu, że wiedzą o kamieniu filozoficznym, nie może im odmówić. Uczniowie wysnuwają teorie, iż Snape próbuje ukraść kamień. Rubeus stwierdza, że na pewno tak nie jest, gdyż Snape jest jednym z nauczycieli, którzy chronią kamień. Uważa, że nie ma powodów do obaw, ponieważ nikt nie prześlizgnie się koło Puszka. Jedynymi osobami, które wiedzą, jak to uczynić, są dyrektor i on. Nagle w garnku wiszącym nad ogniem w kominku, coś zaczyna się trząść. Rubeus wyjmuje z naczynia wielkie jajo, które wygrał od nieznanego mężczyzny w barze. Po chwili z jajka wykluwa się mały smok norweski kolczasty. Gajowy nadaje mu imię Norbert. Po chwili Hagrid dostrzega w oknie obserwującego ich Dracona Malfoya. Uczeń ucieka, gdy tylko zostaje spostrzeżona jego obecność.
Po powrocie do zamku na uczniów czeka profesor McGonagall razem z Malfoyem. Oburzona nauczycielka odejmuje po 50 punktów dla każdego z uczniów. Jako przestrogę na przyszłość wyznacza im areszt. Draco jest wściekły, że kara spotyka również jego.

Zabity jednorożec znaleziony w Zakazanym Lesie
Ochrona kamienia filozoficznego
Edytuj
W dormitorium Harry opowiada przyjaciołom o rozmowie z Firenzo. Uczniowie dochodzą do wniosku, że profesor Snape pragnie pozyskać kamień dla Lorda Voldemorta, by mógł wrócić do dawnej siły. Hermiona pociesza Harry'ego, że dopóki Dumbledore jest w szkole, chłopiec będzie bezpieczny. Harry, Ron i Hermiona zdają pomyślnie egzaminy końcowe. Potterowi jednak coraz bardziej dokucza ból blizny. Uczniowie udają się do Hagrida. Dowiadują się od gajowego, że tajemniczy człowiek z baru, który podarował mu smocze jajo, zna sposób na uspokojenie Puszka. Przyjaciele biegną szybko do klasy transmutacji, gdzie znajduje się profesor McGonagall, by poprosić o spotkanie z dyrektorem. Dowiadują się, że profesor jest nieobecny w szkole. Informują nauczycielkę, że ktoś pragnie wykraść kamień filozoficzny. Profesor, zadziwiona posiadanymi przez uczniów informacjami, zapewnia ich, iż nie mają powodów do obaw.
Scenę, w której Snape rozmawia z trójką przyjaciół po wyjściu z klasy transmutacji, nakręcono w korytarzu klasztoru Lacock Abbey. Po wyjściu z klasy transmutacji przyjaciele zaczynają zastanawiać się, jak znaleźć rozwiązanie tej sytuacji. Wówczas podchodzi do nich Snape, który zauważa ich podejrzane, w jego mniemaniu, zachowanie. Gdy profesor oddala się, uczniowie decydują, że udadzą się do Puszka w nocy. Gdy schodzą wieczorem do pokoju wspólnego Gryfonów, czeka tam na nich Neville, który nie chce dopuścić, by koledzy po raz kolejny wymknęli się w nocy, przez co Gryffindor mógłby stracić punkty. Hermiona rzuca na niego zaklęcie Petrificus Totalus i chłopiec pada na podłogę. Gdy uczniowie docierają na miejsce, Puszek już śpi uśpiony dźwiękiem muzyki płynącej z zaczarowanej harfy. Przesuwają łapę psa, która przyciska klapę. Gdy otwierają klapę, Harry proponuje, by Hermiona i Ron poczekali, aż powiadomi ich, że mogą do niego bezpiecznie dołączyć. W przeciwnym razie mają uciekać. W pomieszczeniu zapada cisza. Puszek budzi się i atakuje dzieci. Bohaterowie wskakują do otworu.

Diabelskie sidła
Harry wchodzi do kolejnej komnaty. Ku zdziwieniu chłopca w pomieszczeniu znajduje się profesor Quirell. Bohater dowiaduje się, że w czasie meczu quidditcha to Quirell próbował go zabić, a Snape starał się go uratować, wypowiadając przeciwzaklęcia. Był także odpowiedzialny za wypuszczenie trolla, a Snape zranił się, próbując odciąć mu drogę. Od tego czasu Snape bacznie obserwował Quirella. Quirell każe podejść Harry'emu do znajdującego się w komnacie zwierciadła Ain Eingarp. Chłopiec widzi w nim samego siebie wkładającego do kieszeni kamień filozoficzny, ale kłamie, iż zobaczył, jak zdobywa Puchar Domów.

Twarz Lorda Voldemorta
Koniec roku szkolnego
Edytuj
Gdy chłopiec odzyskuje przytomność, leży już w szpitalnym łóżku. Wokół jego łóżka znajduje się mnóstwo słodyczy i liczne laurki. Są to prezenty od wielbicieli chłopca. Do sali wchodzi dyrektor. Wyjaśnia Harry'emu, że jego przyjaciele są cali i zdrowi, a Flamel wspólnie z Dumbledore'em podjął decyzję o zniszczeniu kamienia. Wytłumaczył mu także, że Potter mógł znaleźć kamień, bo chciał go odnaleźć, ale nie miał zamiaru go wykorzystać. Ze smutkiem stwierdza, że Lord Voldemort prawdopodobnie spróbuje jeszcze wrócić. Pociesza chłopca, że Quirell nie mógł znieść jego dotyku, gdyż jego matka oddając za niego życie zostawiła w jego sercu ślad, którym jest miłość.

Albus Dumbledore - dyrektor Hogwartu
Wkrótce kończy się rok szkolny i wszyscy uczniowie muszą wracać do domów. Na stacji Hogsmeade czeka na nich pociąg. Uczniowie wsiadają do przedziałów. Harry idzie pożegnać się ze stojącym na peronie Hagridem. Gajowy podaje mu album ze zdjęciami jego rodziców. Radzi chłopcu, że jeśli kuzyn będzie mu dokuczał, może go zawsze postraszyć czarami, a jego krewny nie wie, że uczniom nie można czarować poza szkołą. Potter opuszcza Hogwart z ciężkim sercem, bo wie, że jego prawdziwy dom jest tutaj.
Obsada
Edytuj
Trio
Edytuj

Od lewej: Ron, Harry i Hermiona
- Daniel Radcliffe jako Harry Potter
- Rupert Grint jako Ron Weasley
- Emma Watson jako Hermiona Granger
Personel Hogwartu
Edytuj
- Richard Harris jako Albus Dumbledore
- Maggie Smith jako Minerwa McGonagall
- Alan Rickman jako Severus Snape
- Ian Hart jako Kwiryniusz Quirrell
- Zoë Wanamaker jako Rolanda Hooch
- Hazel Showham jako Septima Vector
- Robbie Coltrane jako Rubeus Hagrid
- Warwick Davis jako Filius Flitwick
- David Bradley jako Argus Filch
- Niezidentyfikowana aktorka jako Aurora Sinistra
- Paul Marc Davis jako pracownik Hogwartu
Pozostałe role w Hogwarcie
Edytuj

Minerwa McGonagall z Tiarą Przydziału
- John Cleese jako Prawie Bezgłowy Nick
- Nina Young jako Szara Dama
- Leslie Phillips jako głos Tiary Przydziału
- Simon Fisher-Becker jako Gruby Mnich
- Terence Bayler jako The Krwawy Baron
- Elizabeth Spriggs jako Gruba Dama
- Rik Mayall jako Irytek (w scenach usuniętych)
- Adam Alderman jako niezidentyfikowany Duch
- Paul Marc Davis jako Lord Draben
Lord Voldemort oraz jego sojusznicy
Edytuj
- Richard Bremmer jako twarz Voldemorta
- Ian Hart jako głos Voldemorta
Uczniowie Hogwartu
Edytuj
Gryffindor
Edytuj

Fred i George Weasley
- Leilah Sutherland jako Alicja Spinnet
- Danielle Tabor jako Angelina Johnson
- Alfie Enoch jako Dean Thomas
- James Phelps jako Fred Weasley
- Oliver Phelps jako George Weasley
- Emily Dale jako Katie Bell
- Luke Youngblood jako Lee Jordan
- Matthew Lewis jako Neville Longbottom
- Sean Biggerstaff jako Oliver Wood
- Chris Rankin jako Percy Weasley
- Devon Murray jako Seamus Finnigan
- Julianne Hough jako uczennica Gryffindoru.
- Lily Howkins jako uczennica Gryffindoru

Amanda
Hufflepuff
Edytuj
- Eleanor Columbus jako Susan Bones
- Gemma Sandzer jako Alice
- Louisa Sexton jako uczennica Hufflepuffu
Ravenclaw
Edytuj
- Christina Petrou jako Amanda
- Kevin Lee Yi jako Terry Boot
- Derek Hough jako uczeń Ravenclawu
- Nieznany aktor jako niezidentyfikowany prefekt Ravenclawu.
Slytherin
Edytuj

Draco Malfoy w pierwszej części
- Scot Fearn jako Adrian Pucey
- Tom Felton jako Draco Malfoy
- Joshua Herdman jako Gregory Goyle
- Jamie Yeates jako Marcus Flint
- Will Theakston jako Terence Higgs
- Jamie Waylett jako Vincent Crabbe
- Amy Puglia jako Miles Bletchley
Nieznany dom
Edytuj
- Christina Petrou
- Dani Harmer
- Holly Ann Filtness
- Will Howes
- Oliver Lavery-Farag
- Cath Peakin
- Bianca Sowerby
- Bernadette Vanderkar
- Amelia Adams-Pearce
- Christina Cartwright
- Katie Amber Duff
- Marc Hendrey
- Maude Hirst
- Jasmin Walia
- Adam John Blendick
- Darren Tough
- Stefan Pejic
Świat czarodziejski
Edytuj

Molly i Artur Weasley
- Julie Walters jako Molly Weasley
- David Brett jako Dedalus Diggle
- John Hurt jako Garrick Ollivander
- Derek Deadman jako Tom
- Bonnie Wright jako Ginny Weasley
- Jean Southern jako Pani z wózkiem
- Ben Borowiecki jako Angus
- Nieznany aktor jako Doris Crockford
- Leila Hoffman jako Augusta Longbottom
- Dominic Smith jako Phillip
Niezidentyfikowani
Edytuj
- Lia Alu
- Alexander Watson
- Paul Bannon
- Lucy Elworthy
- Samantha King
- Jenny Luard
- Niall Phillips
- Natasha-Maria Smith
- Laurence Estrin
- Kay Hayes
- Nakesha Hurst
- Deena Noley
- Kristen Vanders
- Henry Allan
- Amanda Lotus
- Natty Anastasia Selfe
- Matthew Entwhistle
- Gary Wronecki
- Annaleise Vertannes
Role we wspomnieniach
Edytuj

James i Lily Potter
- Adrian Rawlins jako James Potter
- Geraldine Somerville jako Lily Potter
- Richard Bremmer jako Tom Riddle
- Saunders Triplets jako Harry Potter (jako dziecko)
Mugole
Edytuj
- Richard Griffiths jako Vernon Dursley
- Fiona Shaw jako Petunia Dursley
- Harry Melling jako Dudley Dursley
- Harry Taylor jako Mugol
- Kieri Kennedy jako Mugol w zoo
Gobliny w Banku Gringotta
Edytuj

Goblin w banku Gringotta
- Verne Troyer jako Gryfek
- Warwick Davis
- Rusty Goffe
- Alan Bennett
- Sarah Bennett
- Peter Burroughs
- Adam Alderman
- Mike Edmonds
- Lisa Osmond
- Paul Grant
- Katie Purvis
- Kiran Shah
- Ray Griffiths
- Franky Mwangi
- Jo Osmond
- Degsey Dee
- Aimlee Dixon
- Melanie Dixon
- Mark Lisle
- Pete Mandell
- John Phillip Matthews
- Jenny O'Sullivan
- Nicholas Read
- Gerald Staddon
- David Vears
- Jimmy Vee
- Scott English
- Darren Horan
- Mark Sealey
- Aimee Holden
- Andy Herd
- Martin Henderson
- Karen Anderson
- Phil Holden
- Nathan Phillips
Inne
Edytuj
- Ray Fearon jako Firenzo
Ekipa
Edytuj
- Reżyseria – Chris Columbus
- Scenariusz – Steve Kloves
- Na podstawie powieści Joanne K. Rowling
- Muzyka – John Williams
- Zdjęcia – John Seale
- Montaż – Richard Francis-Bruce
- Scenografia – Stuart Craig
- Kostiumy – Judianna Makovsky
- Casting – Janet Hirshenson, Susie Figgis, Karen Lindsay-Stewart
- Dyrektor artystyczny – Andrew Ackland-Snow, Michael Lamont, Peter Francis, Simon Lamont, Steven Lawrence, Lucinda Thomson, Cliff Robinson
- Dekoracja wnętrz – Stephanie McMillan
- Produkcja – David Heyman
- Producent wykonawczy – Michael Barnathan, Chris Columbus, Duncan Henderson, Mark Radcliffe.
Nagrody
Edytuj
- 2002 – Judianna Makovsky, Saturn za najlepsze kostiumy.
- 2002 – BMI Film & TV Awards (BMI Film Music Award) John Williams
Film otrzymał również 3 nominacje do Oscara (za muzykę, kostiumy i scenografię), a także nominowany do MTV Movie Awards w kategorii Przełomowa Rola Męska (dla Daniela Radcliffe’a).
Ciekawostki
Edytuj
- Motto Hogwartu Draco dormiens nunquam titillandus oznacza "Never tickle a sleeping dragon" (Nigdy nie łaskocz śpiącego smoka).
-
Zwierciadło Ain Eingarp
- Wśród portretów na ścianie obok schodów można dostrzec namalowaną Annę Boleyn, drugą żonę Króla Henryka VIII i matkę Królowej Elżbiety I. Potocznie wierzono, że Anna Boleyn jest wiedźmą.
- Scena, kiedy Voldemort zabija rodziców Harry’ego została osobiście napisana do scenariusza przez J. K. Rowling. Producenci wiedzieli, że Rowling jest jedyną osobą, która wiedziała, co naprawdę się stało.
- Pierwszą osobą zatrudnioną przez producentów filmu był aktor Robbie Coltrane, który wciela się w postać Hagrida, wyboru dokonała osobiście J. K. Rowling.
- J.K. Rowling również osobiście wybrała Alana Rickmana do roli profesora Snape’a.
- Sowę Hedwigę grały trzy ptaki: Ook, Gizmo i Sprout.
- Studio, w którym kręcono niektóre ujęcia filmu, jest tym samym studio, w którym kręcono pierwszą cześć Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo.
- Ulica, którą Hagrid z Harrym idą do Dziurawego Kotła, to ta sama ulica, przy której zaparkował Sean Connery czekając na Catherine Zeta-Jones, aby wyszła z antykwariatu w filmie "Osaczeni".
- Reżyserem pierwszej części miał być Steven Spielberg, jednak zrezygnował, gdyż nie mógł dojść do porozumienia z J. K. Rowling (chodziło o zaangażowanie do filmu tylko brytyjskich aktorów). Steven Spielberg chciał obsadzić Haleya Joela Osmenta w roli Harry’ego.
- Wszystkie samochody na Privet Drive to Vauxhalle. (brytyjska nazwa dla Opla). Dursleyowie mają srebrną Vectrę z 2000 roku. Wszystkie inne auta zaparkowane przy tej ulicy to modele z dzisiejszych lat z wyjątkiem Astry Belmont i Cavalier z późnych lat osiemdziesiątych w scenie przed napisami.
- W polskiej wersji językowej popełniono błąd w tłumaczeniu. Dumbledore ogłaszając wyniki rywalizacji o Puchar Domu powiedział, że Gryffindor zdobył 320 punktów. Odbiera to sens scenie, w krórej Gryfoni świętują zwycięstwo po przyznaniu punktów Neville'owi. (W oryginalnej wersji otrzymali 472 punkty - "Four hundred and twelve points", a w polskim tłumaczeniu wynika, że otrzymali ich 480.)
- Hagrid w pewnym momencie gra na fujarce Hedwig's Theme.
Różnice między książką a filmem
Edytuj
-
Albus i Minerwa w dniu oddania Harry'ego Dursleyom
- Dudley i Petunia Dursley są opisani w książce jako blondyni, a w filmie mają ciemne włosy.
- W książce Hagrid wspomina o Syriuszu Blacku, w filmie nie robi tego.
- W filmie od początku wiadomo, że Harry będzie towarzyszył Dursleyom w wycieczce do zoo. W książce początkowo ma zostać u pani Arabelli Figg, ale ta w ostatniej chwili łamie nogę. Ponieważ Dursleyowie nie mogą zostawić Harry'ego u nikogo innego, a boją się, że może wyrządzić wiele szkód w domu, zabierają go ze sobą.
- W filmie Dursleyowie zwiedzają zoo tylko z Harrym. W książce towarzyszy im również kolega Dudleya, Piers Polkiss.
- Wąż w zoo w książce pochodzi z Brazylii, zaś w filmie z Birmy. W książce mówi też z latynoskim akcentem.
- W filmie Dudley wpada do terrarium węża, gdy próbuje oprzeć się o nieistniejącą szybę. Zostaje w nim uwięziony, gdy szyba wraca na swoje miejsce. W książce o szybę opierają się Dudley i Piers, ale odskakują od terrarium, gdy wyczuwają, że szyba zniknęła.
- W filmie Vernon Dursley domyśla się, że Harry jest odpowiedzialny za ucieczkę węża, gdy zaraz po upadku Dudleya zauważa, że chłopiec jest bardzo zadowolony z zaistniałej sytuacji. Harry próbuje się bronić mówiąc, że nie ma pojęcia, jak do tego doszło. W książce po wyjściu z zoo Piers mówi Vernonowi Dursleyowi, że przed zniknięciem szyby Harry rozmawiał z wężem. Dopiero po powrocie na Privet Drive Vernon Dursley wyładowuje swoją złość na Harrym Potterze, który nie próbuje w żaden sposób się bronić.
-
Listy z Hogwartu
- W filmie Hagrid po wejściu do chatki bierze Dudleya za Harry'ego, który w tym czasie jest ukryty; w książce nie popełnia tego błędu, a Harry się nie ukrywa.
- W książce Hagrid opowiada Harry'emu o Lordzie Voldemorcie i śmierci jego rodziców już w chatce na skale. W filmie czyni to dopiero po zakupach na Ulicy Pokątnej, gdy Harry dowiaduje się od Garricka Ollivandera o pokrewieństwie różdżek jego i Lorda Voldemorta.
- W książce Kwiryniusz Quirrell ściska dłoń Harry'ego, gdy spotykają się w Dziurawym Kotle, ale w filmie boi się podać mu rękę. W książce nauczyciel obrony przez czarną magią nie nosi jeszcze wtedy turbanu, więc Lord Voldemort nie jest ukryty w tyle jego głowy. W filmie nosi już turban, więc nie może dotknąć Harry'ego, nie doświadczając bólu.
- W filmie Harry wypróbowując różdżki w sklepie Garricka Ollivandera dokonuje nimi lekkich zniszczeń. W książce nic się nie dzieje, gdy dotyka złych różdżek i dopiero po trafieniu na swoją wypuszcza z niej snop iskier.
- Lily i James Potterowie (rodzice Harry'ego) wyglądają w filmie za staro. W książce mieli 22 lata, gdy zostali zabici. W filmie wyglądają na ok. 35 lat.
- W filmie, zaraz po opuszczeniu Ulicy Pokątnej, Rubeus Hagrid zaprowadza Harry'ego na dworzec, by pojechał pociągiem do Hogwartu. W książce między zakupami przyborów do szkoły, a wyjazdem Harry'ego do Hogwartu mija miesiąc. W tym czasie chłopiec mieszka u Dursleyów i to oni zawożą go na dworzec King's Cross.
- W książce Percy Weasley nosi okulary, w filmie ich nie ma.
- W filmie Ron Weasley poznaje tożsamość Harry'ego, gdy przysiada się do niego w przedziale i wtedy przedstawiają się sobie. W książce dowiaduje się o tym trochę wcześniej od Freda i George'a, który zauważają bliznę na czole Harry'ego i pytają się go o to, gdy pomagają mu we wniesieniu kufra do pociągu. Gdy Ron wsiada do przedziału Harry'ego, pyta się go, czy to prawda, gdyż wiadomość od bliźniaków wziął za kolejny z ich dowcipów.
-
Czekoladowe Żaby
- W książce Hermiona Granger nie próbuje naprawić zaklęciem okularów Harry'ego., gdyż uczniowie nie mogą używać czarów poza szkołą.
- W filmie Hermiona poznaje tożsamość Harry'ego, gdy zauważa jego bliznę. W książce dopiero wtedy, gdy Harry sam się jej przedstawia.
- W filmie Harry spotyka Dracona Malfoya i odrzuca jego ofertę przyjaźni tuż przed Ceremonią Przydziału. W książce spotyka Dracona Malfoya już w sklepie Madame Malkin – szaty na wszystkie okazje na Ulicy Pokątnej (wtedy jednak się sobie nie przedstawiają). Swoje tożsamości poznają zaś w pociągu do Hogwartu, wtedy też Harry poznaje Vincenta Crabbe'a i Gregory'ego Goyle'a oraz odrzuca propozycję Dracona. Między chłopcami wtedy o mało co nie doszło do bójki.
- W filmie Neville Longbottom znajduje Teodorę dopiero w Hogwarcie, gdy Profesor Minerwa McGonagall wychodzi po pierwszoroczniaków. W książce dostaje ją od Hagrida, który ją znalazł w jednej z łodzi, zaraz po przepłynięciu jeziora.
- Szaty uczniów w książce są jednakowe, ale w filmie członkowie poszczególnych domów noszą różne szaty.
- Przy przydziale do domów uczniów nie wywołuje się w kolejności alfabetycznej, jak w książce.
- W filmie duchy pokazują się dopiero podczas uczty. W książce pojawiają się jeszcze przed wejściem pierwszoroczniaków do Wielkiej Sali.
- W filmie Prawie Bezgłowy Nick żali się Gryfonom, że po raz kolejny odrzucono jego prośbę, by mógł wziąć udział w Polowaniu bez Głów. W książce jest o tym mowa dopiero w drugim tomie.
- W filmie Hermiona pyta się Nicka, jak można być prawie bezgłowym. W książce pyta się o to Seamus Finnigan.
- W książce nie zostaje przedstawiony obraz małej dziewczynki, która kłania się pierwszoroczniakom, gdy ci idą po raz pierwszy do swego dormitorium.
- W książce wszyscy uczniowie jednego domu z tego samego roku mają samodzielnie zajęcia (z paroma wyjątkami), w filmie uczniowie różnych domów mieli lekcje razem.
-
Minerwa pod postacią animaga
- W filmie Profesor Severus Snape zaczyna wypytywać Harry'ego podczas lekcji eliksirów dlatego, że chłopiec sprawia wrażenie, że go nie słucha. W książce czyni to bez jasnego powodu, a przedtem dokucza Harry'emu podczas czytania listy obecności. Poza tym za nieudzielenie odpowiedzi przez chłopca zabiera Gryffindorowi 1 punkt. Podczas tej samej lekcji wini również Harry'ego za spowodowanie wypadku Neville'a przy przyrządzaniu eliksiru i odejmuje mu za to kolejny punkt.
- W filmie Profesor Minerwa McGonagall wywołuje Olivera Wooda z lekcji u profesora Kwiryniusza Quirrella. W książce zabiera go z lekcji profesora Filiusa Flitwicka.
- W filmie Harry dowiaduje się od Hermiony, że jego ojciec grał w quidditcha. W książce dowiaduje się o tym od profesor Minerwy McGonagall.
- W filmie James Potter zostaje przedstawiony jako szukający, choć oficjalnie Rowling wyznała, że grał na pozycji ścigającego.
- W filmie Harry, Ron i Hermiona trafiają do korytarza na trzecim piętrze w dniu, gdy przypadkowo schody prowadzą ich w tamto miejsce. W książce robią to w nocy, a okoliczności dotarcia w tamto miejsce są bardziej skomplikowane. Otóż Draco Malfoy wyzywa Harry'ego na pojedynek o północy w Izbie Pamięci, co przypadkowo słyszy Hermiona. Gdy Harry i Ron potajemnie opuszczają wieżę Gryffindoru, Hermiona próbuje ich powstrzymać. Gdy dziewczynka chce wrócić do pokoju wspólnego, odkrywa, że Gruba Dama opuściła swój obraz i w związku z tym nie może wejść do środka. Wobec tego decyduje się towarzyszyć chłopcom, by móc się w razie czego usprawiedliwić przed Argusem Filchem próbą ich powstrzymania. Po drodze spotykają Neville'a, który ze względu na zapomnienie hasła nie mógł wcześniej wejść do pokoju wspólnego. On również się do nich przyłącza, gdyż boi się zostać sam. Gdy cała czwórka dociera do Izby Pamięci, nie zastaje tam Dracona Malfoya. Zaczynają uciekać gdy w pobliżu pojawia się Argus Filch, któremu Draco dał cynk, że jacyś uczniowie o północy będą przebywać w tamtym miejscu. Po drodze ukrywają się również przy sali zaklęć, ale tam spotykają Irytka Poltergeista (postać ta w ogóle nie pojawiła się w filmie), który robi raban. Dopiero później docierają do korytarza na trzecim piętrze.
- W filmie Harry, Ron i Hermiona odpakowują miotłę Harry'ego przy stole w Wielkiej Sali podczas śniadania, zaraz po jej otrzymaniu. W książce robi to tylko Harry i Ron, wieczorem w dormitorium, choć Harry otrzymał ją już rano.
-
Troll w łazience dziewcząt
- W filmie Harry zauważa, że Profesor Severus Snape jest ranny w nogę już wtedy, gdy nauczyciele pojawiają się w łazience po ogłuszeniu trolla. W książce on i Ron widzą Profesora Severusa Snape'a idącego na trzecie piętro jeszcze przed zobaczeniem trolla. O tym, że Profesor Severus Snape jest ranny w nogę Harry dowiaduje się, gdy widzi Argusa Filcha opatrującego jego ranę w pokoju nauczycielskim. Słyszy również wtedy, jak Profesor Severus Snape mówi, że nie mógł upilnować się przed trzema głowami naraz.
- W filmie drużyna Gryfonów podczas meczu z drużyną Ślizgonów zdobywa przed złapaniem znicza przez Harry'ego 30 punktów. W książce zdobywa przedtem tylko 10.
- W filmie jedynym pokazanym meczem quidditcha jest mecz Gryfonów ze Ślizgonami. W książce Gryfoni grają również przeciwko Puchonom i Krukonom. Mecz z Puchonami Gryfoni wygrywają dzięki szybkiemu złapaniu znicza przez Harry'ego, natomiast z Krukonami przegrywają, gdyż w tym czasie Harry leży nieprzytomny w skrzydle szpitalnym po potyczce z Lordem Voldemortem.
- W filmie Hermiona podsuwa Harry'emu i Ronowi pomysł by szukali informacji o Nicolasie Flamelu w Dziale Ksiąg Zakazanych. W książce na ten pomysł wpada sam Harry.
- W filmie Harry widzi Profesora Severusa Snape'a grożącego Profesorowi Kwiryniuszowi Quirrellowi już po ucieczce nocą z biblioteki. W książce jest świadkiem tej sceny po meczu z Puchonami gdy spostrzega Profesora Severusa Snape'a biegnącego do Zakazanego Lasu. Leci za nim na miotle i wtedy jest świadkiem utarczki między nim a Profesorem Kwiryniuszem Quirrellem.
- W filmie Harry widzi w zwierciadle Ain Eingarp tylko swoich rodziców. W książce widzi poza nimi również innych, nieżyjących krewnych.
- W filmie Harry prowadzi Rona do zwierciadła tej samej nocy, w której na nie trafia. W książce powiadamia o tym przyjaciela dopiero w dzień, a do zwierciadła idą kolejnej nocy.
- W filmie informacje o Nicolasie Flamelu znajduje samodzielnie Hermiona w jednej ze swoich książek podczas ferii bożonarodzeniowych. W książce najpierw Harry znajduje o nim wzmiankę na odwrocie karty z czekoladowej żaby ze zdjęciem Profesora Albusa Dumbledore'a, co naprowadza Hermionę na to, w której ze swoich książek szukać o nim informacji (dzieje się to jednak już po przerwie świątecznej).
- W filmie Norbert wykluwa się z jaja zaraz po tym, jak udaje je się zdobyć Hagridowi. W książce między obydwoma wydarzeniami mija przynajmniej kilka dni.
-
Norbert
- W filmie Harry, Ron i Hermiona są zadowoleni, że również Draco stracił punkty dla swojego domu. W książce są tak przejęci utratą punktów przez Gryffindor, że zupełnie zapominają o porażce Dracona.
- W książce z Hagridem do Zakazanego Lasu idzie Harry, Hermiona, Draco i Neville, natomiast w filmie Neville'a zastąpiono Ronem.
- W filmie Hagrid w Zakazanym Lesie od razu przydziela do siebie Rona i Hermionę, zaś Harry'ego i Dracona do Kła. W książce najpierw bierze ze sobą Harry'ego i Hermionę, a z Kłem puszcza Neville'a i Dracona. Później zamienia miejscami Harry'ego i Neville'a, gdy ten drugi zostaje przestraszony przez Dracona i wołając o ratunek wypuszcza z różdżki czerwone iskry.
- W książce, Harry poznaje trzy centaury: Ronana, Zakałę, i Firenza. W filmie tylko Firenza.

Firenzo
- Firenzo ma w książce jasne włosy, ale w filmie jego włosy są ciemne.
- W książce w Zakazanym Lesie Ronan i Zakała przyłapują Firenza na przeprowadzaniu Harry'ego na jego grzbiecie, a między Firenzem i Zakałą dochodzi do kłótni. W filmie nic takiego się nie dzieje, jako, że w tej adaptacji występuje tylko Firenzo.
- W filmie Harry, Ron i Hermiona po dotarciu do korytarza z Puszkiem wykorzystują fakt, że pies jest lekko otumaniony przez Profesora Kwiryniusza Quirrella i wskakują przez klapę w podłodze. W książce Harry usypia Puszka grając na flecie otrzymanym od Hagrida na Boże Narodzenie.
- W filmie troje głównych bohaterów wpada w diabelskie sidła. Hermiona mówi kolegom, że aby się z nich wydostać, trzeba się rozluźnić, co też sama czyni. Po chwili dołącza do niej Harry. Kiedy oboje zauważają, że Ron nie potrafi się wyswobodzić, Hermiona używa zaklęcia, którym go ratuje. Nieco inny przebieg ma ta scena w książce. Cała trójka wpada na diabelskie sidła, ale Hermiona szybko z nich schodzi, podczas gdy Harry i Ron na nich pozostają przekonani, iż rośliny znalazły się w tym miejscu po to, by złagodzić upadek. Gdy Hermiona spostrzega niebezpieczeństwo, chłopcy nie mogą się już samodzielnie uwolnić. Wówczas dziewczynka używa zaklęcia i ich oswobadza.
- W filmie tylko Harry wsiada na miotłę, by zdobyć klucz do następnej komnaty, zaś po jego złapaniu inne klucze go atakują. W książce cała trójka wsiada na miotły i otacza poszukiwany klucz, który łapie Harry. Po jego złapaniu dzieci nie są atakowane przez inne klucze.
- W filmie Ron, przejmując funkcję skoczka na wielkiej szachownicy, wsiada na szachowego konia. W książce, podobnie jak Harry i Hermiona, po prostu zajmuje puste pole po wybranej przez siebie figurze.
- W filmie Ron na samym początku partii szachowej wysuwa jeden z pionków, by sprawdzić, czy przeciwne figury będą okrutne wobec ich grupy. W książce nie przeprowadza takiego eksperymentu.
- W filmie Ron przed poświęceniem siebie podczas partii szachów mówi, że to właśnie Harry powinien iść dalej i zmierzyć się z Lordem Voldemortem. W książce nie wygłasza takiej kwestii.
- W filmie Hermiona po wygranej partii zostaje z Ronem by zabrać go do skrzydła szpitalnego. W książce idzie dalej z Harrym.
- W filmie po komnacie z szachami Harry trafia od razu do komnaty ze zwierciadłem Ain Eingarp. W książce Harry i Hermiona trafiają na jeszcze dwie komnaty. W pierwszej natrafiają na pokonanego przez Profesora Kwiryniusza Quirrella trolla, zaś w drugiej na buteleczki z eliksirami. Po wejściu do drugiej z tych komnat wejście i wyjście do niej zagradzają płomienie magicznego ognia (przy drzwiach wejściowych do tej komnaty płomienie miały barwę purpury, natomiast przy wejściu do kolejnej komnaty były czarne). Hermiona rozwiązuje zagadkę logiczną podaną przy buteleczkach i odgaduje, który eliksir jest potrzebny do przejścia do następnej komnaty, a który do cofnięcia się do poprzedniej. Ponieważ ten pierwszy starczy tylko dla jednej osoby, Harry decyduje się iść dalej sam i żegna się z Hermioną, która wraca do poprzedniej komnaty, żeby zająć się Ronem.
- W filmie Harry rozmawia z Lordem Voldemortem widząc jego odbicie w lustrze. W książce Profesor Kwiryniusz Quirrell po rozwinięciu turbanu odwraca się od Harry'ego i chłopiec rozmawia z Lordem Voldemortem twarzą w twarz.
-
Kamień Filozoficzny
- W książce, po dotknięciu Harry'ego, ręce profesora Kwiryniusza Quirrella zostają poparzone, a w filmie zaczynają obracać się w popiół.
- W filmie Harry widzi śmierć Profesora Kwiryniusza Quirrella, w książce nie ma takiej sceny, jak również odlotu Lorda Voldemorta z komnaty.
- W filmie Harry traci przytomność po zetknięciu się z Lordem Voldemortem opuszczającym komnatę. W książce traci ją jeszcze przed śmiercią Profesora Kwiryniusza Quirrella.
- W filmie Hermiona dostaje 50 punktów za zachowanie logicznego myślenia w komnacie z diabelskimi sidłami. W książce dostaje je za zachowanie tegoż w komnacie z eliksirami.
- W filmie Hagrid podpowiada Harry'emu, że w wakacje będzie mógł się zabawić kosztem Dudleya. W książce chłopiec sam wpada na ten pomysł.
- Film kończy się, gdy Harry odjeżdża pociągiem ze stacji Hogsmeade. Książka kończy się, gdy Harry jest już na dworcu King's Cross w Londynie i żegna się z przyjaciółmi przed odjazdem na Privet Drive.
- W książce, po ataku na Harry'ego, Firenzo podwozi go na swoim grzbiecie do Hagrida, w filmie gajowy sam znajduje chłopca.
- W filmie Harry dostaje na Boże Narodzenie niebieski sweter. W książce jest on szmaragdowozielony.
Przyjęcie filmu
Edytuj

Film stał się tak popularny, że zaczęto masowo odwiedzać miejsca, które stały się planem filmowym. Najbardziej popularnym miejscem odwiedzanym przez fanów Harry'ego Pottera była katedra Gloucester. Na całym świecie film przyniósł dochody w wysokości 968 657 891 $. Obecnie znajduje się w pierwszej dwudziestce najbardziej dochodowych filmów wszech czasów.
Premiera
Edytuj
Kraj | Data premiery |
---|---|
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
Filmy
Edytuj
Linki zewnętrzne
Edytuj
- Strona oficjalna filmu "Harry Potter i Kamień Filozoficzny"
- Oficjalna polska strona filmu "Harry Potter i Kamień Filozoficzny"
- Movie Tour Guide.com – Maps and directions to Harry Potter and the Philosopher’s Stone Filming Locations
- Filmweb
Przypisy
- ↑ Harry Potter najbardziej dochodowym produktem świata
- ↑ Z książki na ekran, dostępny w World Wide Web: [1].
- ↑ Wewnątrz Harry'ego Pottera
- ↑ Wewnątrz Harry'ego Pottera}
- ↑ Kompletowanie ekipy, dostępny w World Wide Web: [2].
- ↑ Były to lokalizacje do kręcenia zdjęć.
- ↑ Ch. Columbus reż., Harry Potter i Kamień Filozoficzny [DVD].
- ↑ Niesłusznie – Harry jest dla nich miły, mimo że stracił rodziców.
- ↑ Był to schowek na niepotrzebne rzeczy.