Hermiona Jean Granger urodziła się 19 września 1979 roku w mugolskiej rodzinie, jako córka dentystów − państwa Grangerów. Wychowała się w Londynie.
Rodziców zawsze zaskakiwały dziwactwa, które działy się wokół ich córki, spowodowane posiadaną przez nią magiczną mocą. Mimo to byli z niej dumni. Można przypuszczać, że w mugolskiej szkole podstawowej była prymuską. W 1991, w wieku jedenastu lat dostała list z Hogwartu, informujący o tym, iż jest zapisana do Hogwartu. Była bardzo zaskoczona tą wiadomością. Zaczęła uczyć się zaklęć i czytać o magii, przed rozpoczęciem nauki tak, że wiele wiedziała o magii jeszcze przed przybyciem do szkoły.
Pierwszy rok
Harry i Ron poznali Hermionę w pociągu do Hogwartu, gdy dziewczyna szukała żaby Nevilla Longbottoma, Teodory. Pokazała im zaklęcie naprawiające pęknięte okulary i powiedziała żeby założyli szaty bo zaraz wysiadają. Uczniowie jednak jej nie polubili. Już od początku zdawała się być dziewczyną przemądrzałą i zarozumiałą. Podczas ceremonii przydziału trafiła do Gryffindoru. Nie miała kolegów ani koleżanek, ponieważ wszystkich odrzucało jej zarozumialstwo. Szybko została klasowym prymusem, wiedząc wszystko o wszystkim. Poza tym lubiła wszystkich pouczać.
Nocna wyprawa
Hermiona chciała przeszkodzić Ronowi i Harry'emu w nocnej eskapadzie. Dowiedziała się o niej po prostu podsłuchując. Celem nocnego wyjścia
Hermiona na lekcji eliksirów
był pojedynek, który Harry miał stoczyć z Draconem Malfoy'em. Hermiona stwierdziła, że pójdzie z nimi, a pod portretem Grubej Damy spał jeszcze Neville, który znów zapomniał hasła i z braku alternatyw także ruszył z grupką zobaczyć walkę. Malfoy się nie stawił, a cała czwórka usłyszała kroki woźnego Filcha. Prędko uciekli na zakazane trzecie piętro. Skryli się w jednej komnacie, której drzwi Hermiona wcześniej otworzyła zaklęciem Alohomora i zobaczyła wielkiego trójgłowego psa. Zaczęli znów uciekać, tym razem do dormitorium. Tylko Hermiona zauważyła, że pies stał na jakieś klapie.
Troll Górski
W Noc Duchów Hermiona przypadkowo usłyszała od Rona bolesną prawdę o niej i pobiegła wypłakać się do szkolnej toalety. Wszyscy uczniowie na uczcie zignorowali brak Hermiony. Po pewnym czasie do Wielkiej Sali wbiegł profesor Quirrell i zaczął krzyczeć, że w lochach jest troll. Harry i Ron podobnie jak wszyscy inni zaczęli ustawiać się do wyjścia, ale po chwili przypomnieli sobie o Hermionie. Gdy przybyli do łazienki dziewczyna już trzęsła się ze strachu przed trollem, który wszedł do łazienki i machał swoją maczugą. Chłopcy przybiegli w samą porę. Ron rzucił zaklęcie Wingardium Leviosa na maczugę potwora i upuścił ją na łeb trolla. Harry tymczasem skoczył na głowę monstrum i wetknął swoją różdżkę w ogromny, trolli nos. Uderzenie maczugą w głowę na krótki czas powaliło potwora. Przez ten czas do łazienki przybyli nauczyciele zdziwieni tym, że jedenastolatkowie jeszcze żyją. To wydarzenie rozpoczęło przyjaźń między trójką jedenastolatków i trwała już przez całe ich życie. Trio stało się nie rozłączne, a Ron i Harry z przyjemnością patrzyli na Hermionę, która odrabiała im zadania domowe.
Dochodzenie w sprawie Nicolasa Flamela
Trio interesowało się co może ukrywać klapa pod łapami wielkiego trójgłowego psa. Hagrid wygadał się, że pies nazywa się Puszek. A sprawa ta dotyczy tylko Dumbledore'a i pana Nicolasa Flamela. Hermiona i przyjaciele zaczęli szukać najróżniejszych faktów o tym człowieku. Tuż po świętach Harry przypomniał sobie, gdzie widział nazwisko Flamela - na karcie z Czekoladowych Żab. Wynikało z tego wyraźnie, że Nicolas prowadził prace alchemiczne z Albusem Dumbledore'em. Hermiona pojęła to i znalazła informacje o Kamieniu Filozoficznym dającym nieśmiertelność. Tego też chronił pies.
Norbert
Gdy Hagrid wyjawia im co strzeże Kamień trio zauważyło nielegalnie hodowanego smoka przez niego samego. Po wykluciu nazwał go Norbert. Sprawiał dużo problemów, dlatego Hagrid ze łzami w oczach zgodził się go oddać. Pod osłoną nocy Harry i Hermiona (Rona ugryzł Norbert i siedział w skrzydle szpitalnym) wymknęli się z dormitorium i popędzili na Wieżę Astronomiczną gdzie czekali na nich koledzy Charliego Weasleya, który hodował smoki. Hermiona i Harry usłyszeli jak McGonagall przyłapała Malfoya, który twierdził że Hermiona wraz z Harrym są na wieży ze smokiem. Draco dowiedział się o smoku, ale przyjaciele byli sprytniejsi i założyli doskonałą pelerynę-niewidkę, którą Harry dostał na Boże Narodzenie. Szczęśliwi już bez smoka wybiegli z wieży, ale zapomnieli o ponownym założeniu peleryny. Nauczycielka zobaczyła ich i oni również mieli szlaban. Na końcu wpadł Neville, który chciał ostrzec przyjaciół przed Malfoyem.
jedenastoletni Harry, Ron i Hermiona
Odkryła razem z Ronem i Harrym prawdę o Kamieniu Filozoficznym i Nicolasie Flamelu. Powiedzieli o tym ich wspólnemu przyjacielowi – Hagridowi, a ten ich skrzyczał, ale też przypadkowo wygadał jak uśpić Puszka. Nie zdążył ich powstrzymać, a oni w szalonym pędzie dotarli na trzecie piętro. Na początku zobaczyli, że ktoś zaczarował lirę tak, by grała. Weszli do klapy pod podłogę i znaleźli się na Diabelskich Sidłach. Tylko Hermiona zachowała spokój, a potem uratowała życie Ronowi, którego Sidła prawie zadusiły. W pomieszczeniu z latającymi kluczami wykazał się Harry, a w szachownicy Ron: Hermiona była wieżą, Harry laufrem, a Ron koniem. Ten ostatni poswięcił się dla szach-mat. Dalej biegli tylko Harry i Hermiona, która w następnym zadaniu wykazała się swoją wiedzą i logicznym myśleniem. Stworzyła eliksir odporności na ogień, ale starczyło go tylko dla jednego. Był nim Harry i to on powstrzymał Lorda Voldemorta od swych zamiarów.
Drugi rok
„A ty jesteś Hermiona Granger, która zawsze wszystko wie!”
Harry i Ron spotkali Hermionę na Ulicy Pokątnej, kiedy razem kupowali artykuły potrzebne do klasy drugiej Hogwartu. Hermiona przybyła ze swoimi mugolskimi rodzicami, których życiem bardzo zainteresowany był Artur Weasley. Hermiona podobnie jak mama Rona była zafascynowana Gilderoyem Lockhartem.
Początek roku
Hermiona była zła na Harry'ego i Rona z powodu tego, że przylecieli do szkoły latającym Fordem Anglią, po tym, jak nie zdążyli na pociąg do Hogwartu. Nie przejmowała się tłumaczeniami o zamkniętym wejściu na peron. Przestała się na nich dąsać dopiero po tym, jak Ron dostał wyjca od mamy. W czasie trwania pierwszego w tym roku szkolnym treningu quidditcha Gryfonów, na boisko weszła drużyna Slytherinu, oznamiając Oliverowi Woodowi, że mają pozwolenie profesora Snape'a, na to aby przetrenować swojego nowego szukającego - Malfoya. W pewnym momencie kłótni pomiędzy dwiema drużynami Hermiona stwierdziła, że do ich drużyny gracze przyjmowani są z powodu swoich umiejętności i każdy ma po prostu talent, a nikt się nie wkupuje tak jak Malfoy. Zostaje wtedy nazwana przez Malfoya „szlamą”, a w jej obronie staje Ron rzucając na Malfoya urok, po którym Draco miał wymiotować ślimakami. Jako że Ron miał złamaną różdżkę, zaklęcie zmieniło swój tor i w efekcie, zamiast Malfoya Ślizgoni i Gryfoni, widzieli wymiotującego ślimakami Rona Weasleya. Harry i Hermiona zaprowadzili przyjaciela do Hagrida, aby ten mu pomógł. W chatce gajowego Hermiona została pocieszona przez Hagrida, który stwierdził, że jeszcze nigdy nie spotkał tak inteligentnej czarownicy i żeby nie przejmowała się tym co o niej mówi ta fretka.
Otwarcie Komnaty Tajemnic
W krótkim czasie po tym wydarzeniu w szkole została otwarta Komnata Tajemnic, a dowodem tego było zdanie napisane krwią na ścianie: „KOMNATA TAJEMNIC ZOSTAŁA OTWARTA. STRZEŻCIE SIĘ WROGOWIE DZIEDZICA”, a obok niego wisząca głową w dół spetryfikowana kotka Filcha - Pani Norris. Trójka Gryfonów oskarżyła o otwarcie Komnaty Draco Malfoya. Hermiona uwarzyła Eliksir Wielosokowy w łazience Jęczącej Marty, ponieważ nikt tam nie wchodził. Harry i Ron z powodzeniem zamienili się w Crabbe'a i Goyle'a, natomiat Hermiona miała zamienić się w jedną ze Ślizgonek - Milicentę Bulstrode.
Hermiona spetryfikowana przez Bazyliszka
Jednak okazało się, że włos, który Hermiona zdjęła z szaty Ślizgonki nie był jej, lecz jej kota. Hermiona została w łazience Jęczącej Marty, nakazując chłopakom iść do Malfoya. Zaraz po przybyciu do łazienki Marty, Harry i Ron opowiedzieli jej, że to nie Draco otworzył Komnatę. Kiedy Hermiona wreszcie dopuściła przyjaciół do siebie okazało się, że dziewczynie wyrósł ogon, a twarz pokryła się kocią sierścią. Także oczy zmieniły się z naturalnego, ciemnego koloru na zielony. Harry i Ron odprowadzili Hermionę do skrzydła szpitalnego. Pani Pomfrey na szczęście nie zadawała zbyt wiele pytań i szybko zajęła się leczeniem pacjenta.
Petryfikacja
Hermiona po wyzdrowieniu wędrowała nocą korytarzami Hogwartu i zaczęła badać czym jest potwór z Komnaty Tajemnic. Poznała wiele faktów, które później pomogły w działaniu Harry'emu i Ronowi. Najważniejszymi z nich było to, że potworem z Komnaty jest ogromny wąż bazyliszek, który porusza się rurami. Hermiona została spetryfikowana przez bazyliszka, ponieważ zobaczyła go w odbiciu lusterka. Harry i Ron byli zaskoczeni i bardzo przygnębieni atakiem na jej przyjaciókę, o którym przekazała im Minerwa McGonagall - opiekunka ich domu. Od jakiegoś czasu w szkole dochodziło do ataków na mugolaków, ale nie myśleli, że jedną z ofiar będzie Hermiona. Harry z pomocą Rona zdołał uratować Ginny Weasley, wcześniej zaciągniętą przez potwora z Komnaty Tajemnic do swojego domu. Po sporządzeniu wywaru z Mandragory Hermiona oraz inni uczniowie, którzy byli spetryfikowani, zostali wyleczeni przez panią Pomfrey.
Trzeci rok
„Jesteś wspaniała!”
— Oliver Wood o Hermionie, gdy zaczarowała okulary Harry'emu.
Hermiona i profesor Trelawney
Początek roku
Harry spotyka się z Hermioną już w dzień przed wyjazdem do Hogwartu, na zakupach na Ulicy Pokątnej. Hermiona zaczęła nowy rok szkolny bardzo ambitnie - postanowiła się uczyć wszystkich możliwych przedmiotów. Przyjaciele dziwią się skąd Hermiona bierze czas na uczenie się tylu przedmiotów, niektóre zajęcie bowiem nachodziły na siebie. Harry i Ron uznali jednak, że Hermionie niektóre rzeczy na planie lekcji się zwyczajnie pomyliły.
Od pierwszej lekcji Hermiona kłóciła się z profesorką wróżbiarstwa, Sybillą Trelawney. Uważała, że nauczycielka to zwykła oszustka natomiast Trelawney twierdziła, że magiczne oko Granger przesłaniają doczesne sprawy takie jak nauka.
Odbywa się także pierwsza lekcja opieki nad magicznymi stworzeniami, na której Draco Malfoy sprowokował hipogryfa Hardodzioba. Zwierzę zraniło go w rękę, ale obrażenie nie były tak poważne, jak rozgłaszał sam raniony. Ogłosił Hagridowi, że sprawę odda do Ministerstwa Magii, gdzie jak wszyscy wiedzieli duże wpływy ma jego ojciec. Trio wyraziło swoje poparcie dla Hagrida i pocieszało go po nieszczęsnej lekcji.
Hermiona oraz Ron dostali pozwolenie od rodziców na wypady do Hogsmeade. Granger było żal Harry'ego, że nie może z nimi iść. Wioska spodobała jej się, jako jedyna zauważyła też rys historyczny miejscowości. Po powrocie wieczorem nastąpił atak Syriusza Blacka na wieżę Gryffindoru. Cała szkoła była przerażona, zamek trzeba było przeszukiwać, a uczniowie spędzili noc w Wielkiej Sali
Donos na Błyskawicę
Harry dostał na Boże Narodzenie w 1993 roku Błyskawicę od anonima. Hermiona zaniepokojona tym, że miotła może być naszpikowana czarną magią doniosła o całym wydarzeniu profesorom, czym zraziła do siebie Harry'ego i Rona. Badania wykazały jednak, że na miotłę nikt nie rzucił żadnych czarnomagicznych zaklęć, a przedmiot nie utracił swojej szybkości i zwrotności.
Kłótnia z Ronem
Ron, Hermiona i Harry
Wszystko wskazywało na to, że kuguchar Hermiony, Krzywołap zjadł szczura Rona – Parszywka (w rzeczywistości Petera Pettigrew, który już po raz drugi udał własną śmierć). Ron obarczał ją winą za nieupilnowanie zwierzęcia.
Wydarzenia pod Wierzbą Bijącą
Hermiona dobrze zdała egzaminy. Jej boginem okazała się McGonagall informująca Granger, że nie zdała.
Była obecna przy wydarzeniu z Syriuszem Blackiem, dowiedziała się, że jest niewinny i można mu ufać, a uciekł z Azkabanu, żeby zabić nie Harry'ego, ale Petera Pettigrewa. Odważyła się nawet rzucić zaklęcie na profesora Severusa Snape'a. Po tym jak Syriuszowi nie udało się udowodnić swojej niewinności z powodu ucieczki Pettigrewa i zamiany w wilkołaka Remusa Lupina Hermiona ujawniła przyjaciołom swój sekret. Posiadała Zmieniacz Czasu, który podarowała jej prof. Minerwa McGonagall, żeby Hermiona mogła zaliczyć dwie lekcje odbywające się o tym samym czasie. Dzięki niemu Harry uratował Syriusza i hipogryfa Hagrida – Hardodzioba.
Czwarty rok
Hermiona z Wiktorem Krumem
Hermiona zainteresowała się losem skrzatów domowych i powołała do życia stowarzyszenie WESZ (Walki o Emancypację Skrzatów Zniewolonych), które według niej były niedoceniane, poniżane i niewolone przez czarodziejów. Prowadziła rekrutację nowych członków. Harry został sekretarzem, a Ron skarbnikiem, ale zrobili to głównie dla świętego spokoju. Odkryła też, że Rita Skeeter jest niezarejestrowanym animagiem (przemienia się w żuka), dzięki czemu mogła pisać kłamliwe artykuły na temat rzekomego romansu Hermiony z Harrym i Wiktorem Krumem, przez co Hermiona otrzymywała obraźliwe listy, wyjce a raz nawet kopertę, w której ukryta była ropa czyrakobulwy. Pod groźbą donosu do Ministerstwa Magii, Rita Skeeter przestała pisać przez rok. Hermiona zaczęła też bronić Cedrika Diggory'ego, gdy Ron i Harry krytykowali go. W tej części Hermiona bardzo pomogła Harry'emu w przygotowaniu się do pierwszego zadania w Turnieju Trójmagicznym oraz poszła na Bal Bożonarodzeniowy z Wiktorem Krumem. Zakochała się w nim, a potem zaprosił on ją na wakacje do Bułgarii.
Piąty rok
Hermiona złapana przez Brygadę Inkwizycyjną
Hermiona podtrzymuje ideę WESZ, a także bardzo dużo się uczy. Oprócz tego szyła ubranka dla skrzatów przez domowych (domowy skrzat może być uwolniony gdy dostanie jakąś część garderoby). Wszystkie czapki zbierał Zgredek, gdyż inne skrzaty były obrażone za to, że Hermiona zostawia czapeczki. Pomysłodawczyni i członkini Gwardii Dumbledore'a. Chodziła na zajęcia. Ona wymyśliła listę, na której każdy miał się podpisać. Potem rzuciła na nią zaklęcie, polegające na tym, że jak ktoś z listy GD zdradzi, temu twarz pokryje się pryszczami. Wpadła też na pomysł fałszywych galeonów, dzięki których członkowie GD porozumiewali się między sobą w sprawie godziny i daty następnego spotkania. Przetrzymywana przez Brygadę Inkwizycyjną, później uwolniona. Wymyśliła też bajkę, że w Zakazanym Lesie jest tajna broń Dumbledore'a. Umbridge w to uwierzyła i poszła za Hermioną i Harrym. Przyjaciele prowadzili znienawidzoną nauczycielkę obrony przed czarną magią do Graupa – wcześniej poznanego brata przyrodniego Hagrida. Profesor Umbridge spotkała się z nim i centaurami. Właśnie do nich powiedziała obraźliwe słowa, w których wspomniała, że są stworzeniami. Centaury porwały ją w głąb Zakazanego Lasu. W czasie walk w Departamencie Tajemnic była bardzo odważna, razem z innymi członkami GD poleciała na testralach do Ministerstwa Magii. Hermiona nie widziała testrali, dlatego takie latanie w powietrzu było dla niej niemiłym doświadczeniem. W czasie walki została trafiona nieznanym zaklęciem przez Antonina Dołohowa i straciła przytomność. Pełnię sił odzyskała w skrzydle szpitalnym. Potem dowiedziała się, że Syriusz Black umarł, a cały świat poznał prawdę o Voldemorcie.
Szósty rok
Hermiona na lekcji eliksirów prowadzących przez Slughorna.
Hermiona w tomie szóstym wspólnie z Harrym chce rozwiązać zagadkę tytułowego Księcia Półkrwi. W Hermiona udowadnia (zresztą nie tylko w tym tomie) jak dobrą przyjaciółką jest dla Pottera. Granger na początku tomu dostaje list z wynikami z SUMów, podobnie jak Harry i Ron, u którego spędza wakacje. Jej wyniki ze Standardowych Umiejętności Magicznych są świetne, ma tylko jeden Powyżej Oczekiwań z OPCM jednak nie była z tego zbyt zadowolona. W Hogwarcie dziewczyna zaczęła być zazdrosna o to, że Harry radzi sobie najlepiej z eliksirów (dzięki pomocy książki Księcia Półkrwi, która zawierała cenne wskazówki na temat przyrządzania eliksirów), sądząc, że Książę ma podejrzany charakter. Wtedy też zaczął jej się podobać Ron - była zazdrosna, gdy zaczął chodzić z Lavender Brown po wygranym meczu quidditcha ze Ślizgonami. Wybiegła z pokoju wspólnego z płaczem. Na balu u Slughorna zjawiła się z McLaggenem chcąc zrobić na złość Ronowi. Zasugerowała, że to Elieen Prince może być Księciem Półkrwi, w czym miała trochę racji. W późniejszym czasie, gdy Ron leży w szpitalu po wypiciu trucizny (Harry ratuje go od śmierci podając beozar), kłóci się z Lavender Brown. Imię Hermiony wypowiedział niewyraźnie Ron, po czym Lavender, mając nadzieję, że to o niej mówi, zawiedziona wybiega z płaczem ze Skrzydła Szpitalnego, a Hermiona w końcu godzi się z byłym chłopakiem Lavender. Między Ronem i Lavender dochodzi do kłótni, której powodem jest właśnie Hermiona. Zrywają ze sobą, a Granger i Weasley godzą się ze sobą już całkowicie. Oboje czują coś do siebie już od III tomu. Potem Hermiona walczyła w Bitwie o Wieżę Astronimiczną. Przedtem wypiła trochę eliksiru Felix Felicis, który podarował Harry jej, Ronowi i Ginny. Przez to Granger była odporna na zaklęcia (żadne w nią nie trafiały), a ona radziła sobie ze śmierciożercami wspaniale. Jednak wrócił Harry, a potem jak wszyscy inni była smutna z odejścia tak wielkiego czarodzieja jak Albus Dumbledore. Zasugerowała, że razem z Ronem następnego roku pojedzie z Harrym na niebezpieczną misje odnalezienia i zniszczenia horkruksów.
Siódmy rok
W
Hermiona podczas ślubu Fleur i Billa
ostatniej części Harry'ego Pottera, Hermiona wraz z Ronem i Harrym wyrusza na poszukiwanie horkruksów Voldemorta. Zmodyfikowała swoim rodzicom pamięć (po to by ich chronić i aby nie mogli wyjawić śmierciożercom żadnych informacji o Harrym Potterze), żeby myśleli, iż nazywają się Wendell i Monika Willkins, których życiową ambicją jest przeprowadzka do Australii. Dostała w spadku od Albusa Dumbledore’a książkę Baśnie barda Beedle'a. Była na ślubie Fleur i Billa. Przez kilka miesięcy mieszka z Harrym i Ronem w namiocie, przeprowadzając się co jakiś czas. Nigdzie nie zabawiali długo. Hermiona wzięła torebkę, w której nosiła: namiot, kilka książek i trochę innych przedmiotów. Trio na zmianę czuwało w lesie. Pewnego dnia Harry, Ron i Hermiona postanowili napaść na Ministerstwo Magii w celu odebrania horkruksa Dolores Umbridge, z którą mieli już kiedyś do czynienia. Nikt z trio nie miał o nie żadnych miłych wspomnień oprócz tego, jak została porwana przez centaury. Harry wcielił się w Alberta Runcorna, Hermiona w Mafaldę Hopkirk, a Ron w Reginalda Cattermole. Po pewnym czasie zorientowano się, że wróg jest w Ministerstwie. Gdy dowiedziano się o napaści i że sprawcą tego jest Harry Potter wszyscy chcieli go złapać, a za to była wyznaczona nagroda. Był podejrzewany o śmierć Dumbledore'a. Trio umknęło. W Boże Narodzenie Hermiona już bez Rona, ponieważ on odszedł, idzie z Harrym do Doliny Godryka. Ratuje Harry'emu życie, gdy ten o mało co nie zostaje złapany przez węża Voldemorta, gdy znajdują się u Bathlidy Bagshot. Harry złamał wtedy swoją różdżkę. Odwiedził też groby swoich rodziców. Pierwszy raz odkąd umarli. Hermiona odkryła na jednym z grobów nazwisko Peverell. Następnie Harry znajduje miecz Gryffindora, Ron wraca i używając skarbu Godryka niszczy medalion.
Trio idzie potem do domu Ksenofiliusa Lovegooda, słyszy historię o Insygniach Śmierci. Następnie odkrywa, że nie ma Luny i że ją porwali. Potem młoda Granger wraz z Harrym i Ronem zostaje złapana przez szmalcowników, gdy Harry wypowiada imię Voldemorta. Później trafia do domu Malfoyów, gdzie jest torturowana przez Bellatriks, w celu wyjawienia cennych informacji, lecz wymyśla wiarygodną historyjkę. Po ucieczce z domu Malfoyów, mieszka przez jakiś czas w domu Billa i Fleur wraz z Harrym, Ronem, Deanem, Luną, panem Ollivanderem i Gryfkiem. Uczestniczy na pogrzebie Zgredka. Udając Bellatriks, wkrada się z Harrym, Ronem i Gryfkiem do banku Gringotta, by ukraść ze skrytki Lestrange'ów kielich Helgi Hufflepuff. Podczas bitwy o Hogwart zniszczyła horkruks Voldemorta (kielich Helgi Hufflepuff) jednym z kłów Bazyliszka. Do Hogwartu przeszła tajnym przejściem z Gospody pod Świńskim Łbem. Znalazła się w Pokoju Życzeń. Następnie poszła z Harrym i Ronem szukać ostatniego horkruksa. Był on też w Pokoju Życzeń ale jako innej postaci. Podczas akcji o ratowanie horkruksa zginął Vincent Crabbe. Diadem zniszczyła Szatańska Pożoga.
W międzyczasie Hermiona przyjęła oświadczyny swojego przyjaciela Rona Weasleya i wyszła za niego za mąż. Między 2005 a 2008 rokiem parze urodziła się dwójka dzieci - córka Rose oraz syn Hugo. Oboje wyglądem przypominali ojca, aczkolwiek sam Ron podkreślał, że pierworodna z pewnością odziedziczyła intelekt po matce. Hermiona odnalazła rodziców w Australii i od razu usunęła urok modyfikacji pamięci.
We wrześniu 2017 roku razem z mężem odprowadzała dzieci na peron 9 i 3/4. Tego samego roku Ron zdawał egzamin na mugolskie prawo jazdy, a ona nie wierzyła że mu się to uda.
ła niską, szczupłą dziewczyną. Miała bujne i gęste brązowe włosy oraz orzechowe oczy. Miała też dość długie przednie zęby, które zostały zmniejszone w połowie Czary Ognia. Nie zwraca dużej uwagi na swój wygląd i nie poświęcała swojemu wizerunkowi wiele czasu, ponieważ wolała ciekawsze rzeczy od strojenia się.
Jest jedną z najbardziej nietuzinkowych postaci w serii. Niejednokrotnie pokazywała swą ogromną wiedzę i talent. Jest władcza, kocha czytać książki. Bardzo ambitna i dążąca do celu, o czym świadczy posiadanie różdżki z winorośli. Była za to o wiele mądrzejsza od Harry'ego i Rona. Zawsze bardzo martwi się o Harry'ego i bóle jego blizny, a także jego decyzje ale, w przeciwieństwie do Rona, nie była mu bezgranicznie posłuszna; denerwowało ją, gdy Harry mówił, że plotkowała z Lavender na jego temat itp. Jest osobą niezwykle rozsądną, cierpliwą i przyjaźnie nastawioną do ludzi (a także skrzatów). Silnie uczuciowo związana z Ronem i Harrym. Bardzo troszczy się o Harry'ego jest dla niego jak siostra. Jest chwiejna emocjonalnie – potrafi zachować zimną krew w trudnych sytuacjach, a w sprawach uczuciowych często ucieka z płaczem. Broniła ona magiczne stworzenia takie jak skrzaty domowe czy gobliny. Stworzyła organizację walki o wolność skrzatów którą skrótem była Wesz. Nie pozwalała Harremu źle zwracać się do Stworka choć ciągle przezywał ją od szlam i zdrajców krwi. Z goblinami było podobnie. Bardzo się wzruszyła gdy Gryfek opowiadał o stosunkach ludzi z goblinami. Odmawiała przyjaciołom okłamania go ponieważ pomyśli że są okrutni dla niego.
Umiejętności magiczne
Hermiona potrafiła posługiwać się tym rodzajem magii już w klasie piątej, gdzie rzuciła Zaklęcie Proteusza na fałszywe galeony. W klasie szóstej na lekcji obrony przed czarną magią jako jedna z nielicznych osób rzuciła zaklęcie rozbrajające na przeciwnika.
Dziesięciocalowa różdżka Hermiony kupiona w sklepie Ollivandera.
Teleportacja – bardzo szybko nauczyła się tej umiejętności na kursie teleportacji w klasie szóstej prowadzonego przez Wilkie'ego Twycrossa. Zdała kurs za pierwszym razem, a z tomu Harry Potter i Insygnia Śmierci dowiadujemy się, że potrafi wykorzystać teleportację łączną.
Transmutacja – Hermiona była dobra w transmutacji już od najmłodszych lat. Otrzymała W na egzaminie z sumów i bez problemu wykorzystywała ją w codziennym życiu. Umiała nawet dosyć sprawnie transmutować pożywienie.
Patronus – jest zdolna do wyczarowania patronusa, czego nauczyła się na spotkaniach Gwardii Dumbledore'a. Kształt jej patronusa to wydra.
Eliksiry - Hermiona już w wieku dwunastu lat potrafiła uwarzyć bardzo skomplikowany Eliksir Wielosokowy. Również otrzymała najwyższą ocenę na sumach. Do czasu, gdy Harry Potter znalazł książkęKsięcia Półkrwi była najlepszą uczennicą w klasie. Harry nie mógłby się z nią równać bez „Księcia” Hermiona Granger była bardzo utalentowaną czarownicą. Była najlepszą uczennicą w klasie, a na piątym roku została prefektem. W latach 1993-1994 używała zmieniacza czasu, podarowanego przez prof. McGonagall w celu zaliczenia wszystkich przedmiotów.
Etymologia
Hermiona to imię żeńskie pochodzenia greckiego (gr. ‘Ερμιονη), wywodzące się od imienia boga Hermesa, który był posłańcem bóstw olimpijskich. Znane jest również z mitologii greckiej, w której Hermiona była córką Heleny i Menelaosa. Postać o tym imieniu występuje także w Zimowej opowieści Wiliama Szekspira.[1][2] Hermioną nazwano także odkrytą w 1872 roku planetoidę[3].
Relacje
Rodzice
Relacje Hermiony z rodzicami były bardzo dobre. Zaczarowała rodziców, aby nie pamiętali, że mają córkę ze względu na ich bezpieczeństwo, jednak sprawiło jej to przykrość. W serii Hermiona wspomina rodziców dość rzadko. Dowiadujemy się jednak, że we wcześniejszym dzieciństwie jeździła z nimi na narty, kempingi czy inne wycieczki. Podczas świąt oraz wakacji częściej przebywała jednak w szkole bądź w Norze. Rodzice Hermiony pomagali jej w czarodziejskiej edukacji, z serii wiemy, że Państwo Granger byli dentystami.
Harry Potter
-Jest dla mnie jak siostra. Kocham ją jak siostrę.
-Harry Potter o Hermionie Granger
Mali Hermiona i Harry
Hermiona była wierną i oddaną przyjaciółką Pottera. Zaprzyjaźniła się z Harrym i Ronem po przygodzie z górskim trollem. W siódmym tomie Harry przyznaje, że kocha ją jak siostrę. Hermiona była zawsze skora do pomocy. Jej punkt widzenia a także rozsądek często łagodził temperament Harry'ego lub ukazywał wydarzenia w innym świetle. Hermiona często słowami karciła Harry'ego, kiedy nie starał się robić tego, co musiał (np. nauka oklumencji, czy próby zdobycia wspomnienia Slughorna), aby go zmotywować. Gdy Harry pokłócił się w 1994 roku z Ronem, spędzał więcej czasu z Hermioną. Stwierdził wtedy, że z nią nie ma tyle śmiechu co z Ronem. Chociaż gdy Hermiona kłóciła się z Ronem dla Harrego to był drobny problem bo Harry chciał utrzymać przyjaźń nie tylko z Ronem ale i z nią. Chociaż ona wtedy czasem obrażała się również na niego. Przykładem jest ich najwieksza kłótnia na VI roku. Gdyż wtedy Harry wiedział dlaczego Ron jej dokucza, ale nie miał serca powiedzieć Hermionie o tym. Gdy Hermiona napuściła na Rona stado kanarków. Po tym incydencie dwójka nie rozmawiała ze sobą przez bardzo długi czas, a Hermiona odmawiała mu przebywania w tym samym pomieszczeniu co Ron, więc Harry spotykał najcześciej z nią w bibliotece gdy chciał porozmawiać.
Harry pocieszający Hermionę
Harry zauważył w czasie ich sporu ze Hermiona jest w gorszej sytuacji i chciał ją pocieszyć, ale nie wiedział jak. Harry zaczynał rozumieć że Hermiona nie jest tylko dla niego jak zwykła przyjaciołka, ale też dla niego jak siostra. Później Harry wyznał Ronowi, który był o nią zazdrosny przez złe działanie horkruksa, że Hermionę kocha jedynie tylko jak siostrę. Zawsze bardzo martwi się o Harry'ego i bóle jego blizny, a także jego decyzje ale, w przeciwieństwie do Rona, nie była mu bezgranicznie posłuszna; denerwowało ją, gdy Harry mówił, że plotkowała z Lavender na jego temat itp.Bardzo troszczy się o Harry'ego jest dla niego jak siostra.
Ron Weasley
Jedenastoletni Ron i Hermiona.
Stosunki miedzy Hermioną, a Ronem często ulegały zmianom. Generalnie jednak byli oni przyjaciółmi. Gdy pierwszy raz spotkali się w Ekspresie do Hogwartu przed rozpoczęciem pierwszego roku nauki, Ron uważał ją za denerwującą i zarozumiałą. Denerwowała go także to, że była taka wszechwiedząca. Hermiona zaprzyjaźniła się z nim i z Harrym po uratowaniu jej przed górskim trollem, gdy Hermiona skłamała przed gronem nauczycielskim, żeby ich uchronić od kłopotów. Pierwszy raz Ron wykazał swoje zainteresowanie Hermioną na drugim roku, kiedy irytowało go to, że dziewczyna była zauroczona ich nauczycielem obrony przed czarną magią - profesorem Gilderoyem Lockhartem i chciał rzucić urok na Malfoya, który nazwał ją „szlamą”. Był także bardzo zdenerwowany, gdy Hermiona została ofiarą bazyliszka. Na trzecim roku, Ron i Hermiona mieli pierwszą poważną kłótnię, gdy Ron oskarżył jej kota Krzywołapa o zjedzenie jego szczura Parszywka, który nagle zniknął. Przez pewien czas nie rozmawiali ze sobą i pogodzili się dopiero po tym, jak Hagrid zbeształ Rona i Harry'ego za takie traktowanie dziewczyny. Ron zaoferował jej wtedy pomoc w przygotowaniach do procesu Hardodzioba. Na czwartym roku, uczucia Rona i Hermiony stały się bardziej widoczne. Hermiona była zazdrosna o to, że Ron zadurzył się w Fleur Delacour, ćwierć-wili i reprezentantce Akademii Magii Beauxbatons w Turnieju Trójmagicznym, a Ron był zazdrosny o Wiktora Kruma, który poszedł z nią na Bal Bożonarodzeniowy. Ron i Hermiona pokłócili się z tego powodu, ale ich przyjaźń nie ucierpiała na tym zbytnio. Zdenerwowanie Hermiony spowodowane sposobem ukazywania uczuć było obecne również na piątym roku nauki w Hogwarcie. W widoczny sposób na Rona wpłynęło to, że Hermiona pocałowała go przed pierwszym meczem quidditcha i rozdrażnił go fakt, że dziewczyna utrzymywała kontakt z Wiktorem Krumem. Podczas wakacji Hermiona wyrażała swoje niezadowolenie z powodu Fleur. Wiedziała, że Ron marzy, by pocałowała go w policzek i nie tylko. Szósty rok był czasem próby dla Hermiony i Rona. Gdy Harry i ona zostali włączeni do Klubu Ślimaka, a profesor Slughorn zignorował Rona, był on zazdrosny i obrażony. Na duchu podniosła go prośba Hermiony, żeby poszedł z nią na przyjęcie bożonarodzeniowe do Slughorna. Czasem drażnił się z Hermioną mówiąc, że Slughorn mianuje ją i Cormaka Królem i Królową Ślimaków, a gdy zapytała, czy woli,
Ron dzień po odzyskaniu sił wypiwszy Eliksir Żywej Śmierci.
żeby chodziła z McLaggenem stwierdził cicho, że nie chce. Ron pokłócił się ze swoją siostrą, gdy przyłapał ją na całowaniu się z Deanem Thomasem, a wtedy Ginny ujawniła, że Hermiona całowała się z Wiktorem Krumem, gdy się spotkali. Od tej pory Ron zachowywał się chłodno w stosunku do Hermiony, co ją bardzo zdziwiło. Aby podbudować pewność siebie Rona w grze w quidditcha, Harry udał, że dolał mu do picia Felix Felicis i oskarżył potem Hermionę o brak wiary w jego umiejętności, co Hermionę doprowadziło do płaczu. Dziewczyna nie wiedziała, dlaczego Ron tak ją traktuje, a Harry nie miał serca powiedzieć Hermionie, że poważnie naraziła się Ronowi całując się z Wiktorem Krumem, nawet jeśli to było tak dawno temu. To wszystko spowodowało, że Ron zaczął chodzić z Lavender Brown. Hermiona była obrażona i wściekła – nasłała na niego wyczarowane przez siebie stado kanarków. Po tym incydencie dwójka nie rozmawiała ze sobą przez długi czas, co dla Harry'ego było sporym problem. Bo Harry chciał za wszelka cenę utrzymać przyjaźń i z Ronem i z Hermioną. Hermiona zemściła się na Ronie, idąc na bal do Slughorna z Cormakiem McLaggenem, tylko po to, żeby go zdenerwować. Gdy Ron otruł się miodem pitnym, Hermiona zapomniała o swojej złości i bardzo się o niego martwiła, będąc przy nim aż do czasu, gdy wyzdrowiał. Od tej pory Ron i Hermiona byli ze sobą bliżej niż kiedykolwiek wcześniej, a jego romans z Lavender szybko się zakończył, gdyż Lavender zobaczyła Rona i Hermionę wychodzących razem z dormitorium dla chłopców, a Harry był ukryty pod peleryną-niewidką. Potem Ron wyznał Hermionie miłość, kiedy ta wysysała atrament z jego eseju. Na koniec roku Ron pocieszał Hermionę, która płakała na jego ramieniu na
Pocałunek Hermiony i Rona
pogrzebie Dumbledore'a. Później para była ze sobą w pewien sposób blisko, aczkolwiek cały czas również z Harrym. Ron i Hermiona tańczyli razem na weselu Billa i Fleur. Wtedy Ron pokazał też swoją zazdrość o Wiktora Kruma, który był gościem na przyjęciu. Podczas poszukiwania horkruksów, Ron kilka razy pocieszał Hermionę, obejmując ją, trzymali się za ręce gdy spali i byli generalnie bardzo mili dla siebie. Gdy Ron tymczasowo ich opuścił, Hermiona przez długi czas go opłakiwała. Ronowi udało się wrócić, gdyż słyszał głos Hermiony wołający go wydobywający się z wygaszacza. Gdy Ron niszczył medalion Slytherina, ten ukazał mu jego największe obawy. Jedną z nich było to, że Hermiona woli Harry'ego. Początkowo Hermiona była wściekła na Rona, że ich opuścił i chciała go uderzyć, ale z czasem wybaczyła mu. Później, gdy trójka bohaterów została zabrana do dworu Malfoyów i Bellatriks Lestrange wybrała Hermionę do tortur, Ron błagał, żeby wzięła jego zamiast dziewczyny. Bellatriks zignorowała go i torturowała ją zaklęciem Cruciatus, aby wydobyć cenne informacje. Wrzaski Hermiony sprawiły, że Ron zaczął wykrzykiwać jej imię i zaczął płakać. Podczas bitwy o Hogwart, gdy Ron wykazał troskę o skrzaty pracujące w kuchni zamkowej, o które Hermiona zawsze się troszczyła, dziewczyna pocałowała go. Po Drugiej Wojnie Czarodziejów (ściślej w 2004 roku) Ron i Hermiona pobrali się i mieli dwójkę dzieci – Rose i Hugo. Hermiona bardzo kochała swojego męża i nie lubiła gdy jako auror musiał wyjeżdżać.
Ginny Weasley
Hermiona była dla Ginny najlepszą przyjaciółką. Różnica wieku między nimi była nieznaczna, więc dobrze się rozumiały. Hermiona darzyła też Ginny zaufaniem, o czym świadczy fakt, że tylko jej powiedziała o tym, że Wiktor Krum zaprosił ją na bal. Hermiona odegrała ważną rolę w życiu Ginny. To dzięki jej radom Ginny przestała bać się Harry'ego i ostatecznie została jego żoną oraz matką jego trójki dzieci. W Norze spędzały ze sobą dość dużo czasu, grały w quidditcha (Hermiona była kiepskim graczem), pomagały pani Weasley. Prawie nigdy się nie kłóciły.
Hermiona była w Wiktorze zakochana z wzajemnością na swoim czwartym roku w Hogwarcie. Byli razem na Balu Bożonarodzeniowym, później Krum zaprosił Hermionę na wakacje do Bułgarii. Wiktor wyraził swoje zainteresowanie Hermioną także podczas ślubu Billa i Fleur, jednak dowiedziawszy się, że jest ona z Ronem, odpuścił starań.
Rodzina Weasley
Weasleyowie
Relacje Hermiony z rodziną Weasley były bardzo dobre. Często spędzała u nich część wakacji i święta Bożego Narodzenia. Pomagała pani Weasley w pracach domowych wspólnie z Ginny. Kontakty między Fredem i George'em niekiedy ulegały popsuciu - Hermiona nie tolerowała ich publicznego testowaniu swoich produktów, szczególnie na ich ostatnim roku (1995r.). Ostatecznie jednak zawsze „godzili się”. Jej kontakty z Percym, Billem czy Charliem są raczej neutralne, ponieważ nigdy nie miała z nimi bliższego kontaktu.
Luna Lovegood
Początkowo Hermiona sceptycznie odnosiła się do różnych wierzeń Luny. Mimo trudnego początku dziewczyny stały się sobie bliskie po Walce w Departamencie Tajemnic. W szóstej części Luna pocieszała płaczącą Hermionę. W swoim pokoju Luna wymalowała na ścianie twarze swoich przyjaciół, a widniała tam również twarz Hermiony.
Draco Malfoy
Hermiona nienawidziła Draco Malfoy`a z wzajemnością. Kpił on z Hermiony, gdyż jej rodzice byli mugolami. Nazywał ją szlamą przy każdej okazji. Jednak nie zmienia, to faktu, iż Hermiona była od niego lepsza w nauce, co wypomniał mu ojciec na drugim roku.
Rubeus Hagrid
Relacje Hermiony z Hagridem były całkiem dobre. Odwiedzała go razem z Harrym i Ronem. Dowiedziała się od niego na pierwszym roku, że sprawa, co kryje Puszek, dotyczy tylko Dumbledore`a i Nicolasa Flamela.
Albus Dumbledore
W książce nie było uwiecznione bliższe spotkanie Hermiony z Albusem Dumbledorem, jednak on zapisał jej w testamencie swój egzemplarz Baśni Barda Beedle`a, gdzie nad Opowieścią o Trzech Braciach widniał narysowany przez niego symbol Insygniów Śmierci.
Minerwa McGonagall
Relacje Hermiony i Minerwy były raczej dobre. Z jej pomocą na trzecim roku Hermiona dostała Zmieniacz czasu, by mogła zaliczyć wszystkie zajęcia. Gdy Harry dostał na święta anonimową paczkę z Błyskawicą, zaniepokojona Hermiona zgłosiła to profesor McGonagall,a ta zabrała nową miotłę Harry`ego, aby sprawdzić czy nie jest zaklęta.
Dolores Umbridge
Hermiona tak jak zdecydowana większość uczniów szczerze nienawidziła Umbridge. Lekcje obrony przed czarną magią prowadzone przez panią profesor nie zawierały zajęć praktycznych, więc Hermiona wpadła na pomysł stworzenia grupy, w której będą się uczyć prawdziwej obrony przed czarną magią, a jej liderem miał zostać Harry. Kiedy Harry miał wizję Syriusza torturowanego przez Voldemorta w Departamencie Tajemnic,Hermiona wymyśliła plan, aby włamać się do gabinetu Dolores Umbridge. Tam Harry za pomocą sieci Fiuu miał porozmawiać z Syriuszem. Gdy Brygada Inkwizycyjna złapała wszystkich wmieszanych w ten plan, Hermiona powiedziała Umbridge o broni ukrytej w Zakazanym Lesie (co było kłamstwem). Umbridge wzięła ją i Harry`ego ze sobą i wyruszyła do Zakazanego Lasu. Tam Hermiona doprowadziła ją i zdziwionego Harry`ego do stada centaurów, które porwały Dolores w głąb lasu.
Dzieci
Hermiona miała bardzo dobry kontakt z dziećmi. Prawdopodobnie, tak jak Ginny, była bardzo opiekuńczą matką. Pocieszała maluchy, gdy wyruszały pierwszy raz do Hogwartu.
Ciekawostki
Profesor Cuthbert Binns przekręcał nazwiska swoich uczniów. Do Hermiony mówił panno Grant.
J. K. Rowling we wczesnych planach chciała dać Hermionie mugolską siostrę.
W jednym z wywiadów J. K. Rowling wyznała, że na początku chciała zeswatać Hermionę z Harrym.
.png){kind=link}
