Horkruks (ang. Horcrux) — czarnoksięski przedmiot, w którym człowiek ukrył cząstkę własnej duszy. Cząstkę tę można było powierzyć także innej istocie żywej, chociaż nie było to zbyt rozsądne. Jeśli jednak ciało zostało zaatakowane lub nawet zniszczone, nie można było umrzeć, ponieważ część duszy pozostawała na ziemi i była nieuszkodzona. Rozszczepienie, jak twierdził Horacy Slughorn, to akt gwałtu. Było to sprzeczne z naturą. Dokonywało się tego poprzez morderstwo, które rozdzierało duszę. Czarodziej, który zamierzał stworzyć horkruksa, wykorzystywał to rozdarcie do swoich celów, zamykając oddartą część odpowiednim zaklęciem rzucanym na rzecz, która miała się stać horkruksem. Po jego zniszczeniu część duszy, która była w nim ukryta, przestawała istnieć. W związku z tym horkruks był całkowitym przeciwieństwem istoty ludzkiej, ponieważ ukryta w nim cząstka duszy była zależna od swojego magicznego ciała. Jednak kiedy magiczny pojemnik nie był naruszony, ukryta w nim cząstka duszy mogła wniknąć w kogoś, kto się do niego za bardzo zbliży emocjonalnie. Do zniszczenia horkruksa była potrzebna bardzo silnie niszcząca substancja, po której użyciu nie był on w stanie się naprawić (np. jad bazyliszka lub Szatańska Pożoga). Na poskładanie swojej duszy od nowa był tylko jeden sposób: trzeba dogłębnie odczuć, co się zrobiło (skrucha). Niestety ból, jaki to sprawia, mógł zniszczyć człowieka.
Powstawanie[]
Dusza człowieka to materia niepodzielna – aby ją rozbić, należało dokonać aktu gwałtu na naturze, czyli popełnić morderstwo (najczęściej za pomocą zaklęcia Avada Kedavra). Jego dusza zostawała wtedy podzielona na części — lecz według profesora Horacego Slughorna — niewielu było takich, którzy by tego pragnęli. Horkruksów można było stworzyć wiele, jednakże jak powiedział wyżej wspomniany profesor – „nawet jedna zbrodnia jest rzeczą straszną”.
Horkruksy a Lord Voldemort[]
Żadnemu czarodziejowi nie udało się rozerwać duszy na więcej niż dwie części, do czasu Lorda Voldemorta, który stworzył siedem horkruksów (z tego jeden nieświadomie). Poza nim jedynym znanym twórcą horkruksa jest Herpon Podły. Z upływem czasu, Voldemort stawał się coraz mniej ludzki, a przemianę, której się poddał, można wytłumaczyć tylko tym, że jego dusza uległa strasznemu okaleczeniu, a więc przekroczył granice tego, co nazywa się złem. Spowodowało to, że jego świat uczuć i odczuć bardzo się różnił od zwykłego. Horkruksami stawały się pieczołowicie przez niego wybierane przedmioty, cieszące się wielką sławą. Po zniszczeniu horkruksów Voldemort stał się zwykłym śmiertelnikiem z okaleczoną i pomniejszoną duszą.
Horkruksy Lorda Voldemorta[]
Lord Voldemort stworzył swoje horkruksy z pomocą profesora Horacego Slughorna i książki Tajemnice Najczarniejszej Magii:
- Pierścień Marvolo Gaunta — Voldemort ukradł go wujowi Morfinowi i zamienił w horkruksa przez zabicie swojego ojca i dziadków, a gdy udało mu się ukryć w nim cząstkę duszy, nie chciał już nosić go na palcu. Ukrył go, wcześniej opatrzywszy najpotężniejszymi zaklęciami i klątwami, w domu swoich przodków. Odnalazł go Albus Dumbledore, po czym zniszczył, używając do tego miecza Godryka Gryffindora, który był nasycony jadem Bazyliszka.
- Medalion Salazara Slytherina — Voldemort ukradł go Chefsibie Smith, po czym zamknął w nim cząstkę swojej duszy. Ukrył go w jaskini nad morzem, nad które przyjeżdżał w dzieciństwie na wycieczki wraz z innymi dziećmi z sierocińca. Podobnie jak pierścień, zabezpieczył go silnymi zaklęciami. Medalion ten wykradł Regulus Arkturus Black, brat Syriusza Blacka, lecz nie udało mu się go zniszczyć. Po jego śmierci medalion został w rodzinnym domu Blacków, jako jedna z pamiątek. Po śmierci jego brata – Syriusza Blacka – medalion został skradziony przez Mundungusa Fletchera. Skonfiskowała mu go Dolores Umbridge. Harry Potter wykradł go, a zniszczył jego przyjaciel, Ron Weasley, przeszywając mieczem Gryffindora.
- Czara Helgi Hufflepuff — Voldemort także ukradł ją Chefsibie Smith, po czym zamienił w horkruksa. Ukrył go w podziemiach Banku Gringotta, w skarbcu Lestrange'ów. Wykradł go Harry Potter. Zniszczyła go jego przyjaciółka, Hermiona Granger, przebijając kłem Bazyliszka.
- Diadem Roweny Ravenclaw — przed wiekami, diadem ten ukradła Helena swojej matce Rowenie, po czym ukryła go w dziupli drzewa. Po kilkuset latach odnalazł go Voldemort i ukrył w nim cząstkę swojej duszy. Ukrył go w Pokoju Życzeń, w Hogwarcie. Odnalazł go Harry Potter. Przeszkodzić mu w tym chciał Vincent Crabbe, rzucając zaklęcie Szatańskiej Pożogi, w efekcie niestety sam zginął, ale pożoga zniszczyła diadem.
- Nagini — Voldemort ukrył w niej cząstkę duszy, tworząc kolejnego horkruksa. Było to jedyne zwierzę zamienione w horkruksa. Nagini zawsze trzymała się blisko swojego pana, więc była bezpieczna, lecz i ten horkruks został zniszczony. Przyczynił się do tego Neville Longbottom, ścinając jej głowę mieczem Gryffindora. Nagini została horkruksem, gdyż była bardzo ważna i cenna dla Voldemorta, a jednocześnie dowodziła jego pochodzenia z rodu Slytherina.
- Dziennik Toma Riddle'a — pierwszy stworzony horkruks, który powstał, gdy Tom miał 16 lat. Został zamieniony w horkruksa, gdyż dowodził, iż jego stwórca jest spokrewniony ze Slytherinem. Powstał wraz ze śmiercią Marty Warren, która została uśmiercona przez wzrok Bazyliszka. Możliwe są też inne powody – jako pierwszy horkruks stracony byłby mniejszą stratą od np. własności jednego z założycieli szkoły, zawierał dużą część życia Voldemorta (którego tak on nie chciał stracić) i był prawdopodobnie jedną z pierwszych nabytych przez niego rzeczy w ukochanym świecie czarodziejów. Dziennik ten także został zniszczony przez Harry'ego Pottera kłem Bazyliszka.
- Harry Potter — horkruks ten Voldemort stworzył nieświadomie, w momencie, gdy chciał zabić dziecko. Nie udało się to, ponieważ matka oddała za niego życie, zapewniając mu ochronę. Mordercze zaklęcie odbiło się, wyrywając Voldemorta z ciała i rozrywając jego duszę, której cząstka zamieszkała w Harrym, dając mu część mocy samego Lorda Voldemorta (np. umiejętność rozmowy z wężami). Horkruks został zniszczony przez Voldemorta, który próbował zabić Harry’ego (Harry przeżył).
Co ciekawe, wszystkie horkruksy Toma były niszczone w porządku chronologicznym — najwcześniej stworzony (dziennik) został najwcześniej zniszczony, a stworzony najpóźniej (Nagini) został zniszczony na końcu.
Chronologicznie: Dziennik, Pierścień, Medalion, Czarka, Diadem, Harry, Nagini.
Harry Potter jako horkruks[]
Harry stał się nietypowym horkruksem, niepełnym. Horkruks w nim powstał bez użycia odpowiednich zaklęć, cząstka duszy Voldemorta była bardziej, jak pasożyt niż rezydent w horkruksie, ponieważ Harry miewał wizje w piątej części serii lub bolała go blizna, kiedy Voldemort przeżywał silne emocje.Dzięki temu Potter znał mowę węży. Ponadto Harry jak każdy człowiek był podatny na zranienia, „zniszczalny”, co nie leżało w naturze horkruksów.
Etymologia[]
- J.K. Rowling (sama autorka Harry'ego Pottera) nigdy nie powiedziała, co dokładnie oznacza ani skąd wywodzi się nazwa Horkruks. Także tłumacz polskiej wersji książki nie podaje jednoznacznej definicji. Zwraca jedynie uwagę na związek tego słowa z „czasem”, godzinami (hor) i cierpieniem (crux), oraz że hora to też korowodowy taniec ludowy w Rumunii, w którym tańczący tworzą koło, trzymając się za ręce[1].
- hora (z łac.) — godzina, czas, pora roku; dehors z franc. – na zewnątrz, poza,
- hour (z ang) — godzina (w staroangielskim hor, hore znaczy nieczysty, zły, brudny, warta uwagi jest też bliskość brzmieniowa ze współczesnym wyrazem whore (czyt.: ho:r ) (z ang.) — wulgarnie o kobiecie, zdzira,
- przedrostek hor- we współczesnym angielskim występuje w słowach hor-rible (straszny), horrid (plugawy),
- crux (z łac.) 1. krzyż, 2. męka, tortura – dosł. śmierć poprzez ukrzyżowanie[2],
- crux (z ang.) — esencja, istota czegoś (tu: dusza — jako sedno ludzkiej indywidualności), zagadka[3],
- w staroangielskim crux , cruce znaczą pojemnik, słój, dzban.
- Na stronie stworzonej przez fanów Harry'ego Pottera podana jest definicja horkruksa związana z jego funkcją — przedmiotu (naczynia) do przechowywania duszy – critical essence storehouse[4]. Biorąc pod uwagę francuskie znaczenie dehors — na zewnątrz, poza można odnieść to do wydzielonego fragmentu czegoś wewnątrz — duszy, poza ciało (co było efektem jej rozszczepienia po dokonaniu morderstwa). Horkruks pozwala cząstce duszy istnieć poza ciałem człowieka. Na zewnątrz można interpretować jako wbrew naturze.
- W łacińskim nazewnictwie gwiazdozbiorów znajdują się m.in. dwie konstelacje: jedna o nazwie Crux, której nazwa tłumaczona jest jako Krzyż i druga o nazwie Horologium[5], w skrócie Hor, co tłumaczone jest jako Zegar. Tłumaczenie całego słowa horkruks może oznaczać tyle, co zegar cierpienia.
- Crux z ang. oznacza też zagadkę, co może odnosić się do tajemniczej funkcji horkruksa (potężnych czarów potrzebnych do jego stworzenia i zniszczenia), który chronił rozszczepioną duszę po dokonaniu aktu morderstwa. Może też odnosić się do zawiłej drogi ponownego zjednoczenia duszy poprzez akt szczerej skruchy i tajemnicy ludzkiego sumienia. Wiadomo, że Riddle — to po angielsku zagadka, a tak nazywał się ten, kto stworzył ich najwięcej.
Ciekawostki[]
- Jedynym znanym wytwórcą horkruksów, oprócz Lorda Voldemorta, był Herpon Podły.
- W greckiej mitologii boginie Hory (z gr. horai) strzegą rytmu rządzącego naturą i ładu między ludźmi. Są personifikacją pór roku (3 hory — prawość/sprawiedliwość/pokój) i godzin. Uosabiają porządek natury i czas, który człowiek odmierzał przez pory roku. W kontekście Horkruksów jest to o tyle istotne, że te czarnomagiczne przedmioty służyły do przechowania cząstki oddartej duszy czarnoksiężnika, który dokonał największego gwałtu na naturze — a więc morderstwa. Mitologiczne Hory strzegły rytmu życia człowieka, cyklu: narodzin — życia — śmierci. Horkruksy (jako przedmioty przechowujące duszę) miały zapewnić swemu właścicielowi nieśmiertelność — a więc złamać te odwieczne prawa rządzące naturą. Rozszczepienie duszy jest niezgodne z „jednorodnością duszy”, jej zdolnością do czynienia dobra i siłą woli. Horkruksy — poza męką dla jej właściciela, uniemożliwiały mu ludzkie odczuwanie (współczucie, litość, wyrzuty), ale chroniły przed śmiercią. Obrazem takiej 'rozczłonkowanej duszy' jest skulona cząstka Voldemorta, którą Harry Potter widział na dworcu King's Cross, gdy spotkał zmarłego Albusa Dumbledore'a. W tym znaczeniu horkruks może znaczyć: złamanie porządku życia, złamanie rytmu natury, gwałt na ustalonym porządku.
- Istnieje teoria spiskowa, jakoby J.K. Rowling stworzyła siedem horkruksów, którymi są jej książki.
- Każdy horkruks został zniszczony przez inną osobę.
- Miecz Godryka Gryffindora, to jedyny atrybut należący do jednego z 4-ech założycieli Hogwartu, który nie znalazł się w rękach Voldemorta i nie stał się horkruksem. Był on główną bronią, pozwalającą je zniszczyć.
Linki zewnętrzne[]
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- Harry Potter i Czara Ognia (film)
- Harry Potter i Czara Ognia (gra)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka) (pierwszy raz zidentyfikowany jako Horkruks)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (film)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (gra)
- Harry Potter: Wyskakująca Księga
- LEGO Harry Potter: Budowa Magicznego Świata
- LEGO Harry Potter: Postacie Magicznego Świata
- Lego Harry Potter: Lata 1-4
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- Wizarding World (strona internetowa)
- Bloomsbury Live Chat
- Harry Potter: The Character Vault
- Harry Potter: The Creature Vault (tylko wspomniany)
Przypisy
- ↑ Władysłąw Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna ,1971, s. 312
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: PWN, 1966 s. 166 ISBN 83-01-03529-3
- ↑ translatica.pl
- ↑ mugglenet.com
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: PWN, s. 328. jak wyżej