Stworzenia te nie miały wolnej woli i nie były zdolne do samodzielnego myślenia, choć podobno potrafiły mówić. Ich jedynym celem było spełnianie rozkazów czarnoksiężnika, który powołał je do życia. Gellert Grindelwald planował znaleźć i użyć Kamień Wskrzeszenia aby stworzyć armię inferiusów. Lord Voldemort używał inferiusów zarówno podczas Pierwszej, jak i podczas Drugiej Wojny Czarodziejów. Podstawową różnicą pomiędzy inferiusem a zombie było to, że inferiusy należały do świata materialnego, a zombie duchowego. Inna różnica jest taka, że inferius był posłuszny temu, kto go „ożywił” i wypełniał jego rozkazy. Celem zombie było zaspokajanie żądzy krwi poprzez konsumpcję świeżego ludzkiego mięsa lub mózgu. Stworzenia te zazwyczaj nie miały „właściciela”.
Jako stworzenia ciemności, inferiusy bały się światła i ciepła. Skutecznymi zaklęciami w walce z nimi były więc takie czary jak: Incendio, LacarnumInflamarae lub klątwa Szatańskiej Pożogi. Inne zaklęcia mogły pozwolić na wygraną z niewielką ilością inferiusów, ale nie sprawdzały się przy walce z całą armią.
Zaklęcie wytwarzające światło i ciepło to najlepszy sposób na walkę z inferiusami
Istotnym jest fakt, że inferiusy były odporne na wiele zaklęć, w tym na Avada Kedavrę; nie odczuwały bólu, więc zaklęcia powodujące cierpienie (jak np. Cruciatus) nie wpływały na nie w żaden sposób. Wiadomo także, że klątwa Sectumsempra nie pokonywała inferiusa, ponieważ w żyłach tych stworzeń nie było krwi.
Harry próbuje bronić siebie i Albusa Dumbledore'a przed atakującymi inferiusami.
W 1979 r. Regulus Black po wykradnięciu horkruksa (po uprzednim odprawieniu swojego skrzata domowego) został zabity przez inferiusy strzegące medalionu Slytherina. Po tym, jak Ministerstwo Magii ostatecznie potwierdziło wieści o powrocie Lorda Voldemorta, ostrzeżono czarodziejów, że Czarny Pan, który już podczas Pierwszej Wojny Czarodziejów używał inferiusów, może użyć ich ponownie.
W 1997 r. Harry Potter i Albus Dumbledore spotykali te przerażające stworzenia w nadmorskiej jaskini, gdzie Voldemort ukrył swojego horkruksa. Dumbledore odpędził strażników medalionu, wyczarowując pierścień ognia wystarczająco duży, by ochronił jego i Harry'ego.
Harry Potter zapytany przez profesoraSeverusa Snape'a na lekcji Obrony przed Czarną Magią o różnicę między duchem a inferiusem powiedział, że duch jest przeźroczysty. Snape wyśmiał tą odpowiedź mówiąc, że duch to dusza, która opuściła ciało, a inferius to ożywiony trup.
Niefortunna potyczka z inferiusem była przedstawiona na jednej z rycin w klasie obrony przed czarną magią za czasów, gdy przedmiotu tego nauczał Severus Snape. Grafika przedstawiała bezkształtną krwawą papkę na podłodze i pokazywała, że inferiusy cechuje także, oprócz bezwzględności i brutalności, ogromna siła.
Słowo inferius pochodzi z łaciny i wywodzi się od słowna inferus, które oznacza „pod”, co jest odniesieniem do czegoś „mniejszego” od żywego człowieka, i inferi, które oznacza świat podziemi.
W filmie Harry Potter i Książę Półkrwi inferiusy zostały stworzone przy pomocy techniki cyfrowej. Oparto się na wyglądzie Caroline Wildi i Joerga Stadlera.
Edytuj
