„Był to chropowaty, niemelodyjny język, serie urywanych, gardłowych dźwięków, a rozmówców było chyba dwóch; jeden mówił nieco grubszym głosem i wolniej od drugiego.”
Język goblidegucki (ang. Gobbledegook) — naturalnie używany język przez gobliny. Umieją nim mówić także niektórzy czarodzieje. Język jest chrapliwy i dla nieumiejących nim władać ludzi brzmi jak bełkot. Jedynym znanym nam słowem z tego języka jest bladvak, które oznacza kilof, oskard.
W serii[]
- W 1994 roku Percy Weasley, kiedy zachwalał swojego nowego szefa – Bartemiusza Croucha Sr powiedział, że umie on mówić po goblidegucku
- W 1995 roku Ludo Bagman rozmawiał w tym języku z dwoma goblinami w Pubie pod Trzema Miotłami w Hogsmeade.
- W 1997 roku Harry, Ron i Hermiona podsłuchali mówiących po goblidegucku Gornaka z Gryfkiem. Z dalszej części rozmowy, już z udziałem czarodziejów, wynikło, że Dirk Cresswell zna mowę goblinów.
- Język goblidegucki był jednym z 72 języków, na które przetłumaczono Księgę Zaklęć Mirandy Goshawk[1].
Ciekawostki[]
- W wywiadzie z 30 lipca 2007 roku J.K. Rowling powiedziała, że Albus Dumbledore także znał tę mowę.
Przypisy
Występowanie[]
- Harry Potter i Czara Ognia (książka) (pierwsze pojawienie)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Wonderbook: Księga Czarów (tylko wspomniany)
- Bloomsbury Live Chat