Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
Disambig
Ten artykuł dotyczy rośliny. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa

„Z ulgą szli teraz do cieplarni; na zielarstwie mieli do czynienia z o wiele groźniejszymi roślinami niż w ubiegłych latach, ale przynajmniej nikt im nie zakazywał zakląć głośno, kiedy jakaś złośliwa tentakula wystrzeliła ku nim zza pleców swoje jadowite macki.”
— Narrator[źródło]

Jadowita tentakula (ang. Venomous Tentacula) — jadowita, kolczasta, magiczna roślina zielonego koloru z silnie trującymi pnączami, które poruszały się próbując złapać ofiarę. Jad z jej kolców mógł nawet prowadzić do śmierci[2][3].

Opis[]

„Cztery osoby przy każdej skrzynce... pod spodem jest mnóstwo doniczek... a tu stoją worki z kompostem... i uważajcie na jadowitą tentakulę, bo gryzie.
I chlasnęła ręką czerwoną kolczastą roślinę, której długie macki pełzły jej po plecach. Tentakula natychmiast cofnęła macki.”
Profesor Pomona Sprout do studentów drugiego roku podczas lekcji zielarstwa.[źródło]
Mandragora (Pottermore)

Pęd jadowitej tentakuli – ilustracja ze starego Pottermore.

Jadowita tentakula „wypluwa” jad ze swoich łodyg, zaś jej kolce ranią śmiertelnie. Ugryzienie rośliny także jest bardzo jadowite i może z łatwością ogłuszyć lub zabić jej ofiarę. Sok z tentakuli także jest trucizną, ale „łagodniejszą[5].

Niebezpieczna roślina używana była przez studentów do badań na zajęciach zielarstwa w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie[2][3]. O roślinie studenci także uczyli się na szóstym roku nauki: w teorii i praktyce[3]. Uczniom podczas zajęć z rośliną wolno było głośno przeklinać, jeśli ta próbowała ich udusić swoimi pędami podczas lekcji[3].

Tentakula

Okazy jadowitych tentakul.

Jadowita tentakula posiada olbrzymią, pozbawioną oczu głowę z kłami, jednak kształt jej zmienia się wraz z ilością liści, które ją otaczają. Roślina posiada wiele pnączy, które są mobilne i można je uważać za jej „ramiona”. Te łodygi mogą, ale nie muszą, posiadać główki na swoich końcach[10][4]. Zaklęcie Diffindo może zostać użyte zarówno do ogłuszenia roślin, jak i przecięcia ich pnączy[4].

Okazjonalnie, poza ugryzieniem, niektóre formy rośliny mogą strzelać spiczastymi, zarodkowymi „pociskami” do ofiary[10].

Jadowite tentakule żywią się chropiankami, ale wypluwają ich pancerze, jeśli je posiadają[1].

Zastosowanie[]

Nasiona jadowitej tentakuli są towarami niewymienialnymi klasy C, więc nie można nimi handlować. Mimo zakazu handlu często te rośliny są trzymane przez czarodziejów jako zwierzęta domowe[10]. Fred i George Weasleyowie kupili nasiona tentakuli od Mundungusa Fletchera w 1995 roku. Były im one potrzebne do produkcji Bombonierek Lesera Magicznych Dowcipów Weasleyów. Nasiona wydawały z siebie ciche grzechoczące dźwięki, nawet jeśli były całkowicie nieruchome[11].

Jadowita Tentakula (karta)

Jadowita tentakula na karcie z gry karcianej.

Podczas bitwy o Hogwart Neville Longbottom i Pomona Sprout użyli rośliny jako broni przeciwko Śmierciożercom. Neville w szczególności pilnował, aby nikt nie zbliżył się do sali wejściowej, wrzucał do wnętrza pęki tej śmiercionośnej rośliny, która ochoczo owijała się wokół zwolenników Czarnego Pana[8].

Liście rośliny są bardzo cennymi składnikami eliksirów, zaś jej esencja była używana jako jeden ze składników trucizny numer 7. Według Horacego Slughorna liście były warte dziesięć galeonów za sztukę[9].

Roślina także wydzielała trujący sok, który był bezbarwny. Nie jest to śmiertelna trucizna, jednak powoduje u osoby go pijącej uczucie „pieczenia” wewnątrz siebie i zmienia się kolor skóry na jasnofioletowy[5].

Historia[]

250px-Derwent Shimpling Portrait

Derwent Shimpling

6 grudnia 1926 roku poranne wydanie The New York Ghost zawierało artykuł o włamaniu do kamienicy, które zostało udaremnione, gdyż sprawca został złapany przez jadowite tentakule[12].

W 1985 roku Elphinstone Urquart, mąż Minerwy McGonagall, który pracował w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów, został zabity przez ugryzienie jadowitej tentakuli[13].

Derwent Shimpling był znany z tego, że w ramach zakładu zjadł całą jadowitą tentakulę i przeżył, aczkolwiek jego skóra pozostała na stałe fioletowa[10][4].

Pomona Sprout, profesor zielarstwa w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, posiadała ogród na terenie szkoły, który zawierał wiele różnych roślin, w tym także jadowite tentakule[10].

Za kulisami[]

Jadowita tentakula - HPiKT gra

Jadowite tentakule w grze Harry Potter i Komnata Tajemnic.

  • W filmowej adaptacji Księcia Półkrwi, Horacy Slughorn został przyłapany przez Harry'ego Pottera, gdy kradł liście tentakuli.
  • W kilku grach jadowite tentakule żyją rozsiane na terenie Hogwartu i są przedstawione jako rośliny jedzące ludzi z dużymi otworami gębowymi. Niektóre z nich gryzą swoje ofiary, gdy te są w pobliżu, podczas gdy inne atakują poprzez użycie pnączy lub wypluwanie kolców. Wspomniane łodygi „odskakują” i mogą zostać trafione zaklęciami. Tentakula również może zostać spalona za pomocą zaklęcia Incendio lub/i[14][15] ogłuszona na chwilę, jeśli wszystkie jej pnącza zostaną trafione zaklęciem Diffindo.
  • W kilku różnych opisach rośliny, często różnią się one rozmiarem, ubarwieniem czy też kształtem ust. W grach video często zdarzało się, że w ich diecie znajdowały się bahanki. W grze Harry Potter i Kamień Filozoficzny wersja na Game Boy Advance, zwabienie bahanek do tentakuli było jedynym sposobem na pozbycie się ich (a w tamtym porcie jadowita tentakula była całkowicie odporna na zaklęcia).

Występowanie[]

VenomousTentaculaPottermore

Przypisy

Advertisement