Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki

Kamień Wskrzeszenia (ang. The Resurrection Stone) — jedno z Insygniów Śmierci; dar od Śmierci dla Kadmusa Peverella, pozwalający na "wskrzeszanie" zmarłych.

Historia[]

Zgodnie z legendą opowiedzianą przez Barda Beedle'a w Opowieści o Trzech Braciach, Kadmus Peverell, i jego dwaj bracia, Antioch i Ignotus, podróżowali długą, krętą drogą o zmierzchu, kiedy natknęli się na rzekę zbyt głęboką, by ją przekroczyć. Kiedy bracia wyczarowali most, aby przejść przez rzekę, przed nimi pojawiła się Śmierć. Wściekła, że czarodzieje znaleźli sposób na przejście przez rzekę bez umierania, podarowała każdemu bratu po prezencie, mając nadzieję, że dar doprowadzi do ich upadku. Kadmus pragnął przedmiotu, który pozwoliłby mu przywrócić umarłych, więc Śmierć wzięła kamień z brzegu rzeki i użyła swoich zdolności, aby przekształcić go w Kamień Wskrzeszenia. 

Mało prawdopodobnym było, aby Śmierć stworzyła Kamień Wskrzeszenia, więc prawdopodobnie został stworzony przez Kadmusa osobiście. Niezależnie od tego, w jaki sposób Kamień został naprawdę stworzony, Kadmus użył go do przywrócenia swojej narzeczonej, która zmarła tuż przed ich ślubem. Po trzykrotnym obróceniu kamienia w dłoni przyzywał ją, ale nie była ona w pełni żywa – była bardziej materialna od ducha, ale mniej od żywej istoty. W dodatku nie była szczęśliwa z przebywania w świecie śmiertelników i chciała jak najszybciej odejść. Kadmus zabił się z żalu, zdając sobie sprawę z ograniczeń Kamienia, aby móc połączyć się ponownie z ukochaną. Biorąc pod uwagę, że niektóre aspekty opowieści były po prostu fabularyzowane przez Beedle'a, możliwe jest, że ta relacja o śmierci Kadmusa była jedną z nich. Co więcej, Beedle nie miał pojęcia, co się naprawdę wydarzyło, a tym bardziej zamiarów Kadmusa.

200px-Stone Sign svg

Kamień Wskrzeszenia (zielony kolor)

Jakiś czas po śmierci Kadmusa (a może zrobił to nawet sam Kadmus) Kamień Zmartwychwstania został przekształcony w pierścień. Ten pierścień został przekazany jako pamiątka rodzinna dla rodziny Peverellów, a ostatecznie dla rodziny Gauntów, jako wiedza o tym, czym był Kamień, a nawet o tym, co oznaczał symbol na nim. Jednakże, przez kilka wieków zapomniano o jego mocy i pierścień stał się jedynie pamiątką rodzinną. Gdy pierścień trafił w posiadanie Marvolo Gaunta, używał on pierścienia, aby obnosić się z czystością swojej krwi, tak jak zrobił to przy Bobie Ogdenie, gdy ten przyszedł, by zawiadomić go o ataku Morfina Gaunta, syna Marvola, na mugola Toma Riddle'a Seniora.

Po śmierci Marvola i po odbyciu sześciomiesięcznego wyroku w Azkabanie za zaatakowanie Ogdena, Morfin odziedziczył po zmarłym ojcu pierścień. W lecie 1943 roku Tom Riddle, syn Meropy Gaunt, udał się do Little Hangleton do domu Gauntów, szukając informacji o swojej czarodziejskiej rodzinie. Wyczuwając, że pierścień był pamiątką rodzinną, Tom oszołomił wuja i udał się w kierunku domu Riddle'ów aby zamordować mugolskich krewnych. Po wszystkim wrócił do chaty, skradł pierścień i wrobił Gaunta w morderstwo, wszczepiając mu fałszywe wspomnienie.

Przez pewien czas Riddle nosił pierścień zawierający Kamień. Jednakże, po upewnieniu się od profesora Horacego Slughorna, że ​​stworzenie wielu horkruksów jest co najmniej hipotetycznie możliwe, użył morderstwa swojego ojca, aby zmienić pierścień, a tym samym Kamień, w swój drugi Horkruks. Jakiś czas po skończeniu nauki w Hogwarcie Tom udał się z powrotem do chaty Gauntów, umieszczając liczne magiczne zabezpieczenia w domu, aby utrzymać Horkruks w bezpiecznym miejscu. Riddle zamieniając Kamień w Horkruks, nie był świadomy jego mocy i tego że jest to jedno z Insygniów Śmierci. W razie jeśli wiedział, co jest mało prawdopodobne, to i tak go nie używał, ponieważ lękał się zmarłych i nie potrafił kochać.

W lecie 1996 roku Albus Dumbledore, dyrektor Hogwartu, po wielu miesiącach studiowania przeszłości Lorda Voldemorta, był w stanie wyśledzić lokalizację pierścienia. Po odnalezieniu zabrał pierścień z domu Gauntów do Hogwartu. Chociaż wiele lat wcześniej porzucił swoje dążenia do odnalezienia Insygniów Śmierci, natychmiast zdał sobie sprawę, że pierścień zawiera Kamień Wskrzeszenia. Całkowicie zapominając, że pierścień był horkruksem, Albus założył go, by jeszcze raz ujrzeć znów swoją zmarłą rodzinę: siostrę Arianę, matkę Kendrę i ojca Perciwala. W tym samym momencie uaktywniła się śmiercionośna klątwa, która zabiłaby Dumbledore'a, gdyby nie szybka pomoc Severusa Snape'a. W wyniku klątwy ciążącej na pierścieniu Dumbledore mógł stracić dłoń, a dodatkowo przez nią został mu tylko rok życia. Dumbledore po raz kolejny zdał sobie sprawę, że nie nadawał się do używania Kamienia. Niedługo potem, uderzając pierścień Mieczem Godryka Gryffindora w celu zniszczenia Horkruksa, uszkodził odrobinę Kamienia Wskrzeszenia, na znaku Insygniów Śmierci, Kamień pękł wzdłuż pionowej linii – znaku Czarnej Różdżki. Dumbledore krótko przed swoją śmiercią ukrył Kamień w Złotym Zniczu, który Harry Potter złapał podczas swojego pierwszego meczu Quidditcha w czasie nauki w Hogwarcie.

Złoty Znicz (otwieram się na sam koniec)

W lipcu 1997 roku podczas odczytania w Norze przez Rufusa Scrimgeoura, Ministra Magii, testamentu Dumbledore'a Harry odziedziczył w spadku po dyrektorze złoty znicz. Potter podczas polowania na Horkruksy trzymał znicz w swojej mokrej sakiewce. Nie był w stanie dostać się do kamienia znajdującego się wewnątrz, z powodu zaklęć nałożonych przez Dumbledore'a. 2 maja 1998 roku doszło do bitwy o Hogwart. Podczas jednogodzinnego zawieszenia broni, które oznaczało koniec pierwszej połowy bitwy, Harry udał się do gabinetu dyrektora. Tam użył Myślodsiewni i poprzez wspomnienia Snape'a dowiedział się, że ​​sam jest ostatnim Horkruksem i musi dać się zabić. Idąc przez Zakazany Las na spotkanie ze śmiercią i samym Voldemortem, Harry mógł w końcu otworzyć znicz. Położył znicz na ustach i ujawnił swoje zamiary śmierci. W tym momencie znicz otworzył się i Kamień wpadł w jego dłoń. Harry obrócił go w dłoni trzykrotnie i natychmiast dołączyły do ​​niego cienie rodziców, Lily i Jamesa Potterów, a także cienie Syriusza Blacka i Remusa Lupina. Obecność jego bliskich wystarczyła, by dać mu odwagę, by iść dalej, i pozostali z nim, dopóki nie dotarł do miejsca, w którym czekał na niego Voldemort. W tym momencie Harry upuścił Kamień, z zamiarem, że na zawsze zaginie w lesie. Po bitwie Harry udał się ponownie do gabinetu dyrektora i przekazał portretowi Dumbledore'a, że nie zamierza go już nigdy więcej szukać.

Występowanie[]

Advertisement