Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki

Katie Bell (ur. między 1978, a 1979 r.) — czarownica nieznanego statusu krwi; uczennica Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie w latach 1990-1997. Przyjaźniła się z Angeliną Johnson i Alicją Spinnet, z którymi zżyła się prawdopodobnie ze względu na to, że grały razem w gryfońskiej drużynie quidditcha. Na ostatnim roku nauki Katie została poważnie zraniona przez podłożony jej naszyjnik z opali. Ostatecznie przeżyła (po pobycie w Szpitalu Św. Munga) i walczyła w Bitwie o Hogwart.

Biografia[]

Wczesne życie[]

Katie Bell urodziła się w rodzinie czarodziejów nieznanego statusu krwi (prawdopodobnie czystej krwi lub półkrwi) – Bell. Dokładna data urodzenia Katie nie jest znana, ale musiała przypadać między 1 wrześniem 1978 roku a 31 lipcem 1979, gdzieś na Wyspach Brytyjskich.

W jedenaste urodziny otrzymała list ze Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Jak większość czarodziejów, swoje pierwsze magiczne zakupy zrobiła prawdopodobnie na ulicy Pokątnej. Odziedziczyła różdżkę lub kupiła ją w sklepie Ollivanderów.

Pierwszy rok 1990/1991[]

Pierwszego września razem z innymi pierwszoklasistami pojechała do magicznej szkoły pociągiem Hogwart Express z peronu 9¾. Katie zaczęła naukę w Hogwarcie w roku szkolnym 1990/1991 i została przydzielona do Gryffindoru na Ceremonii przydziału. Opiekunem jej domu była Minerwa McGonagall.

Drugi rok 1991/1992[]

Bell1

Katie Bell w stroju do quidditcha

Katie Bell w 1991 roku zaczęła grać na pozycji ścigającego w domowej reprezentacji quidditcha, w tym samym czasie co Harry Potter. Podczas swojego pierwszego meczu ze Slytherinem Katie dostała tłuczkiem w tył głowy, ale mogła grać dalej. Wcześniej wykonała piękny zwód ogrywając Marcusa Flinta. Przy stanie 20:10 z miotłą Harry'ego zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Cała drużyna, w tym Katie, próbowała mu pomóc, a Flint w tym czasie zdobywał punkty. Gryffindor ostatecznie wygrał 170:60, po tym jak Harry Potter odzyskał władzę nad miotłą i złapał, a właściwie połknął znicza[1].

Katie była członkiem składu Gryfonów na następne mecze. W drugim – z Hufflepuffem sędziował profesor Snape i dawał Puchonom wiele rzutów wolnych za nic. Na szczęście dla Gryfonów Harry bardzo szybko złapał znicza i zakończył mecz kolejnym zwycięstwem Gryffindoru[2]. Porażka przekreślająca zdobycie Pucharu Quidditcha zdarzyła się dopiero w trzecim meczu, z Ravenclawem. Harry leżał w skrzydle szpitalnym po walce z Voldemortem, a drużyna, która musiała grać w sześciu bez szukającego, poniosła największą porażkę od trzystu lat[3].

Trzeci rok 1992/1993[]

Katie, Angelina, Alicja - Klub Pojedynków

Katie, Angelina i Alicja w Klubie Pojedynków

Katie podczas swojego trzeciego roku zachowała pozycję ścigającej z poprzedniego roku szkolnego. Kapitan zespołu, Oliver Wood, zwiększył intensywność treningów, drużyna trenowała wcześnie rano i w każdej możliwej pogodzie. Zanim jednak jakikolwiek trening miał miejsce, Katie była świadkiem jak Ślizgoni weszli na boisko mimo wcześniejszej rezerwacji dokonanej przez Wooda. Okazało się, że testują nowego szukającego, Dracona Malfoya. Katie słyszała jak Malfoy nazwał Hermionę Granger szlamą i jak Ron Weasley próbował rzucić za to urok na Ślizgona, ale zaklęcie wypaliło z drugiej strony zepsutej różdżki i trafiło w rzucającego[4].

Pierwszy mecz ze Slytherinem udało się wygrać, dzięki Harry'emu, który złapał znicza przed przeciwnikiem, mimo że chłopak miał bardzo duże problemy ze złośliwym tłuczkiem, który gonił tylko jego. Ścigający grali słabo; Ślizgoni doprowadzili do stanu 60:0, kiedy Harry łapał znicza[5].

Katie Bell należała do Klubu Pojedynków, który prowadził Gilderoy Lockhart. Na pierwsze spotkania przyszła razem z Angeliną Johnson i Alicją Spinnet, dwiema pozostałymi ścigającymi Gryffindoru. W filmowej wersji we trzy walczyły o płaszcz Lockharta, który wyrzucił on w tłum.

I w tym roku, z powodu odwołania rozgrywek quidditcha, Gryfonom nie udało się zdobyć Pucharu Quidditcha.

Czwarty rok 1993/1994[]

Katie Bell2

Na czwartym roku, Katie razem z drużyną trenowała jeszcze ciężej. Był to ostatni rok Olivera Wooda, który bardzo chciał spełnić swoje największe marzenie, czyli zdobyć Puchar Quidditcha. Gryffindor nie zdobył Pucharu od siedmiu lat, Wood chciał przerwać tę niekorzystną passę. Na treningach określał grę ścigających jako znakomitą[6].

Pierwszym meczem miało być spotkanie ze Slytherinem podobnie jak w dwóch ubiegłych latach, ale z powodu rzekomej kontuzji Dracona Malfoya (złamanie ręki przez hipogryfa) ostatecznie Gryfoni podjęli jako pierwszych Puchonów. Przed meczem Oliver Wood powiedział zespołowi, że najlepszym punktem drużyny Hufflepuffu jest ich nowy szukający oraz kapitan, Cedrik Diggory oraz że nie można lekceważyć tego meczu. Angelina, Alicja i Katie zaczęły chichotać, ponieważ Cedrik miał opinię przystojniaka. Mecz rozgrywał się przy fatalnej pogodzie, Harry'emu bardzo trudno było wypatrzyć znicza, dlatego Wood wziął czas. Reszta zespołu, w tym Katie, grała całkiem nieźle, ponieważ wygrywali z Puchonami 50 punktami. Wszystko jednak zmieniło się, kiedy Harry spadł z miotły na wskutek kontaktu z dementorami. Cedrik Diggory złapał znicza i w rezultacie Hufflepuff wygrał 100 punktami[7].

Drugi mecz odbył się z Ravenclawem. Katie strzeliła pierwszego gola. Gryfoni grali bardzo dobrze – osiem goli z rzędu dało wynik 80:0, lecz w końcu Krukoni zaczęli odrabiać – strzelili trzy gole. W końcu Harry, mimo że Malfoy, Crabbe, Goyle i Flint próbowali go przestraszyć przebierając się za dementorów, okazał się szybszy od Cho Chang i złapał znicza. Ucieszone Angelina, Alicja i Katie obcałowały chłopaka. Następnie w pokoju wspólnym Gryffindoru odbyła się balanga[8].

Katie z drużyną

Katie Bell z drużyną

Zwycięstwo przywróciło Gryfonom wiarę w zdobycie Pucharu Quidditcha. Okazało się, że jeżeli wygrają ze Slytherinem więcej niż 200 punktami zgarną trofeum, tak więc Harry musiał złapać znicza przy przewadze większej niż 50 punktów. Pierwsze dwa gole strzeliła Angelina i Alicja. Kiedy Katie chciała strzelić trzeci, Montague chwycił ją za głowę, aż zrobiła młynka w powietrzu, ale utrzymała się na miotle. Gryffindor dostał rzut wolny, który Katie wykorzystała. Po tym jak Alicja dostała pałką w twarz od Bole'a, a on łokciem w twarz od George Weasleya, Hooch podyktowała rzut wolny dla obu zespołów, ale tylko Gryffindor wykorzystał swoją próbę, ponieważ Wood obronił. Katie strzeliła piątego gola i było już 50:10. Następnie padł kolejny gol – w wykonaniu Angeliny i Harry prawie już miał znicz, ale Malfoy chwycił jego Błyskawicę i ją zatrzymał. Na trybunach zawrzało, ale po chwili było już 70:10, następnie 70:20. Angelina strzeliła kolejnego i były 80:20. Wtedy Harry złapał znicza, a Gryffindor zdobył Puchar Quidditcha[9].

Katie i jej koledzy z drużyny pożegnali pod koniec roku Wooda, który skończył Hogwart.

Piąty rok 1994/1995[]

Na piątym roku Katie odwołano na rok szkolny rozgrywki quidditcha przez Turniej Trójmagiczny, który odbywał się w tym roku w szkole. Katie, podobnie jak wszyscy Gryfoni, była zachwycona z niespodziewanego wyboru Harry'ego Pottera na czwartego reprezentanta w Turnieju i drugiego z Hogwartu. Ostatecznie Harry zdobył Puchar Turnieju Trójmagicznego, ale nikt się nie cieszył, ponieważ zginął Cedrik Diggory, a ponadto Albus Dumbledore ogłosił odrodzenie Voldemorta i początek drugiej wojny. Ten rok był też rokiem, w którym Katie zdawała SUMy, ale nie wiadomo jak jej te egzaminy poszły[10].

Szósty rok 1995/1996[]

Gdy Katie była na szóstym roku powróciły rozgrywki quidditcha. Nowym kapitanem drużyny Gryfonów została Angelina Johnson, ale szybko okazało się, że jest niemniej wymagająca niż jej poprzednik, Oliver Wood[11].

Kiedy Ron Weasley został obrońcą drużyny Gryffindoru, Katie zawołała go, aby sprawdzić czy na chłopaka będzie pasować stara szata Olivera, po czym stwierdziła, że wystarczy zmienić naszywkę z imieniem. Na pierwszym treningu z nowym obrońcą Ronowi udało się złapać kafla dopiero za trzecim razem. Rzucił go do Katie z takim entuzjazmem, że uderzył ją prosto w twarz, a z nosa popłynęła krew. Na domiar złego całe zdarzenie obserwowali Ślizgoni. Fred i George Weasleyowie przez pomyłkę, zamiast odpowiedniej połówki Krwotoczki Truskawkowej, podali jej Bąblówkę Krwawą, która wzmogła krwotok. Bliźniacy odprowadzili dziewczynę do skrzydła szpitalnego, a trening przerwano[12].

Katie Bell3

Katie

Katie Bell zapisała się do Gwardii Dumbledore'a – obecna była podczas pierwszego spotkania w Gospodzie pod Świńskim Łbem[13]. Krótko po tym wydarzeniu w Katie uderzyła atramentowa kulka wystrzelona przez Irytka. Dziewczyna zerwała się z miejsca i zaczęła rzucać różnymi rzeczami w poltergeista. Następnie Irytek wylał na nią całą butelkę atramentu[14].

Katie grała w meczu Slytherinu z Gryffindorem. Wszyscy Ślizgoni szydzili z Weasleya, który był bardzo zestresowany oszczerstwami i wpuścił cztery gole. Harry złapał jednak znicza i Gryffindor wygrał 160 do 40. Po meczu, rozzłoszczony Malfoy zaczął obrażać Weasleyów i mówić, że Potter ocalił Rona. Katie, Alicja i Angelina podtrzymywały Freda, a George i Harry rzucili się na Malfoya za co Umbridge ich zdyskwalifikowała z dalszej rozgrywki i zabrała miotły. Najbardziej niesprawiedliwe było to, że Fred także został wykluczony, a nic nie zrobił, jedynie próbował dołączyć do bójki[15].

W dalszym etapie rozgrywek Gryffindor przegrał z Hufflepuffem[16]. Katie była obecna przy rozmowach po usunięciu Hagrida przez Ministerstwo Magii ze szkoły. Mówiła, że Umbridge myślała, że to Hagrid podkłada niuchacze do jej gabinetu – a robił to Lee Jordan. W ostatnim meczu Gryffindor vs Raveclaw, Gryfoni z Ginny Weasley na pozycji szukającego wygrali i zdobyli Puchar Quidditcha[17].

Siódmy rok 1996/1997[]

Katie z Leanne

Katie z Leanne

Rok szkolny 1996/1997 był ostatnim, siódmym rokiem w Hogwarcie dla Katie. Była ona ostatnią z członków oryginalnego zespołu, do którego Harry dołączył w 1991, oprócz oczywiście jego samego. Harry został kapitanem drużyny, podczas rozmowy z Katie przed wrześniowymi kwalifikacjami do drużyny na następny rok stwierdził, że dziewczyna ma pewne miejsce w składzie. Katie jednak stwierdziła, że nie chce być faworyzowana i przystąpi do zmagań jak każdy inny kandydat. Bell przeszła test i kolejny już raz została ścigającą drużyny Gryffindoru obok Ginny Weasley i Demelzy Robins.

„Katie uniosła się nagle w powietrze [...] z wdziękiem, z rozpostartymi ramionami, jakby zamierzała pofrunąć. Było w tym jednak coś niedobrego, coś dziwnego... Szarpane wiatrem włosy omiatały jej twarz, ale oczy miała zamknięte, a twarz całkowicie pozbawioną wyrazu”
— Wypadek Katie.[źródło]
Katie Bell naszyjnik

Okazało się jednak, że Katie nie zagrała już ani jednego meczu w tym roku. W październiku [18] 1996 r. odbył się pierwszy wypad do Hogsmeade, w którym Katie uczestniczyła razem z przyjaciółką Leanne. Kiedy Katie była w toalecie Madame Rosmerta pod działaniem zaklęcia Imperius wręczyła dziewczynie paczuszkę dla Albusa Dumbledore'a. Był to zaplanowany przez Dracona Malfoya zamach na dyrektora, o czym Katie nie wiedziała. Po wyjściu z toalety ruszyła wraz z Leanne w drogę powrotną do szkoły. Przyjaciółki pokłóciły się o to, czy można tak po prostu brać coś od nieznajomego i doszło do szarpaniny. Katie dotknęła naszyjnika i uniosła się w powietrze rozpościerając ramiona, potem krzyknęła z bólu i runęła na ziemię. Przy incydencie byli obecni także Harry, Ron i Hermiona. Zaraz potem pojawił się Hagrid, który zaniósł Katie do Hogwartu. Leanne płaczliwym tonem opowiedziała co się stało, a Severus Snape zbadał czarnomagiczny przedmiot. Okazało się, że pochodzi on ze sklepu Borgin & Burkes oraz, że nie zabił Katie tylko dlatego, że miała z nim kontakt jedynie przez szparę w rękawicy[19].

Katie Bell klątwa

Filmowe przedstawienie klątwy

Katie Bell trafiła do szpitala Świętego Munga. W drużynie zastąpił ją Dean Thomas. Po wypisaniu ze szpitala, w końcowej części roku szkolnego spędziła kilka dni z rodzicami, a potem wróciła do szkoły. Była na tyle zdrowa, że zagrała w finałowym meczu z Ravenclawem, który dał Gryfonom Puchar Quidditcha[20].

Bitwa o Hogwart[]

Katie Bell po bitwie

Po bitwie – Katie z Leanne i Cho Chang

Katie Bell została poinformowana o nadchodzącej bitwie przez Neville'a Longbottoma zajmującego się organizacją sił dawnej Gwardii Dumbledore'a. Katie odpowiedziała na wezwanie i przybyła do Hogwartu, dołączając do swoich dawnych przyjaciół – Angeliny, Alicji oraz Olivera. Udowodniła ona swoje oddanie i lojalność, a także odwagę – walcząc z siłami Voldemorta[21].

Katie Bell prawdopodobnie była świadkiem końcowej bitwy między Harrym a Voldemortem. Po bitwie widziana była z Cho Chang i Leanne w gronie tych, którym udało się tę batalię przeżyć. Nie znamy dalszych losów Katie.

Wygląd i charakter[]

Katie

Katie Bell była wysoką dziewczyną o ciemnych włosach i brązowych oczach; była bardzo sprawna fizycznie. Lubiła żartować i plotkować z członkami drużyny oraz ze swoimi przyjaciółkami. Była sympatyczna i delikatna, Harry raz stwierdził, że poza boiskiem nie skrzywdziłaby muchy. Ma typowo „gryfońskie” poglądy: nie uważa, że czystość krwi to wyznacznik jakości człowieka, w roku szkolnym 1995/1996 podjęła walkę z Umbridge poprzez zapisanie się do GD, a w 1998 roku przybyła do Hogwartu, aby walczyć po stronie obrońców ze Śmierciożercami.

Magiczne umiejętności[]

  • Podstawową umiejętnością Katie, którą pokazywała w Hogwarcie, była gra w quidditcha. Katie doskonale radziła sobie na pozycji ścigającej, zdobyła mnóstwo goli dla swojego domu przez sześć lat bytności w reprezentacji, doskonale grała z Angeliną i Alicją. W swojej grze zwinnością i szybkością nadrabiała niedostatki w masie w porównaniu z np. Ślizgonami.
  • Pojedynki, magia ofensywna, jak i defensywna. Katie Bell uczęszczała do Klubu Pojedynków. Później zapisała się do GD. Praktycznym sprawdzianem jej umiejętności była bitwa o Hogwart, którą przeżyła, a to już należy uznawać za swoisty sukces.
  • Transmutacja, jeden z przedmiotów, które Katie wybrała na owutemy.

Relacje[]

Drużyna Gryfonów[]

Katie miała swój udział w tworzeniu miłej atmosfery, jaka zawsze panowała w szatni Gryffindoru. Szczególnie zaprzyjaźniła się z Angeliną Johnson i Alicją Spinnet, z którymi utrzymywała też stały kontakt po treningach. W 1992 roku przyszła z obiema koleżankami do Klubu Pojedynków, wiele razy później widziane były, jak razem spędzają wolny czas. Zarówno Angelina, jak i Alicja były starsze od Katie.

Katie Bell, jak zdecydowana większość szkoły, lubiła także bliźniaków Weasley – pałkarzy w drużynie Gryfonów. Dziewczyna była zła na nich, kiedy dali się sprowokować w 1995 roku i rzucili się na Draco Malfoya, ponieważ zdawała sobie sprawę, że to cios, który z pewnością ugodzi w jakość drużyny. Pomijając jednak ten moment, Katie zawsze należała do szerokiego grona przyjaciół Freda i George'a oraz ich nieodłącznego kompana w robieniu żartów, Lee Jordana.

Katie także lubiła Olivera Wooda. Czasami sądziła, że kapitan przesadza z ciągłym prowadzeniem treningów w każdych warunkach oraz, że wygranie Pucharu Quidditcha bierze zdecydowanie zbyt poważnie.

Katie utrzymywała dobry kontakt z Harrym Potterem oraz jego najlepszym przyjacielem, Ronem Weasleyem. Ciężko nazwać Katie przyjaciółką Harry'ego, jednak była jego dobrą koleżanką, która razem z nim przeżywała radosne emocje zwycięstw w quidditcha oraz te smutne po nielicznych porażkach drużyny. Harry był też naocznym świadkiem incydentu Katie z naszyjnikiem w 1996 roku; razem z Ronem i Hermioną wołał on po pomoc.

Leanne[]

W 1996 roku Angelina Johnson i Alicja Spinnet ukończyły Hogwart, natomiast Katie została na swoim ostatnim roku. Zbliżyła się do pewnej Puchonki imieniem Leanne, z którą razem wybrała się na pierwszy wypad do Hogsmeade na swoim siódmym roku. Leanne była świadkiem wypadku Katie – była bardzo wstrząśnięta tym wydarzeniem i przeszła je bardzo emocjonalnie. Już w szkole, opowiadała ona drżącym głosem o całym zdarzeniu.

Etymologia[]

  • Katie – pochodzące z języka greckiego imię oznaczające czystość, zdrobnienie do pełnego imienia „Katherine".
  • Nazwisko Bell oznacza – z języka angielskiego – dzwon. W tym samym języku wyraz ten oznacza przymiotnik opisujący osobę piękną, przystojną.

Za kulisami[]

  • W filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny i Harry Potter i Komnata Tajemnic w rolę Katie wcieliła się Emily Dale. W filmach Harry Potter i Książę Półkrwi, Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga w rolę Katie wcieliła się Georgina Leonidas.
  • Postać ta prawdopodobnie jest widziana również w trzecim filmie serii, ale nie została wymieniona w napisach końcowych. W trakcie meczu quidditcha jej miotła podpaliła się rażona piorunem. W późniejszym czasie Katie była widziana, jak leży w skrzydle szpitalnym. W filmie nie widać było jednak twarzy, a rola nie jest potwierdzona, więc na dobrą sprawę nie wiemy czy to na pewno Katie.
  • W szóstym filmie Katie wraz ze swoją przyjaciółką, Leanne, widziana jest w klasie eliksirów Horacego Slughorna razem z Harrym, mimo że należała do klasy o stopień wyższej. Możliwe jest jednak to, że Katie w szóstej klasie nie mogła uczęszczać na lekcje eliksirów, ponieważ profesor Severus Snape tolerował tylko osoby, które uzyskały na SUMach „wybitny”. Horacy miał jednak niższe wymagania – odpowiadało mu „powyżej oczekiwań” co mogło stać się furtką dla Katie do chociaż późniejszego zgłębiania nauki eliksirów. Oczywiście, mógł być to też zwykły błąd filmowców.
  • Katie była widziana jak podróżuje do Hogwartu razem z Padmą Patil i Cho Chang. Jest to błąd filmowy, ponieważ Katie jak i Cho już w tej chwili były absolwentkami szkoły. Ewentualnie można przyjąć, że Bell przez swoją długą nieobecność spowodowaną przymusowym pobytem u św. Munga nie zdała egzaminów i powtarzała klasę.
  • W LEGO Harry Potter: Lata 5−7 Katie jest grywalną postacią.

Ciekawostki[]

Występowanie[]

Przypisy

  1. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 11, Quidditch (rozdział)
  2. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 13, Nicolas Flamel (rozdział)
  3. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 17, Człowiek o dwóch twarzach
  4. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 7, Szlamy i szepty
  5. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 10, Złośliwy tłuczek
  6. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 8, Ucieczka Grubej Damy
  7. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 9, Ponura przegrana
  8. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 13, Gryfoni przeciw Krukonom
  9. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 15, Finał quidditcha
  10. Harry Potter i Czara Ognia (książka)
  11. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 12, Profesor Umbridge
  12. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 14, Percy i Łapa
  13. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 16, W gospodzie Pod Świńskim Łbem
  14. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 18, Gwardia Dumbledore'a (rozdział)
  15. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 19, Lew i wąż
  16. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 26, Widziane i nieprzewidziane
  17. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 30, Graup
  18. Wiąże się z tym filmowy błąd – podczas wypadku ukazana została zima, w rzeczywistości była to wczesna jesień, pogoda została opisana w książce jako pochmurna i wietrzna
  19. Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 12, Srebro i opale
  20. Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 24, Sectumsempra (rozdział)
  21. Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
Advertisement