Kingsley Shacklebolt — czarodziej czystej krwi[8][7] zatrudniony w Ministerstwie Magii. Auror i jeden z członków Zakonu Feniksa.
Pracował dla Brytyjskiego Ministerstwa Magii jako auror, wstąpił jednak do odtworzonego Zakonu Feniksa w 1995 roku po tym, jak został przekonany o powrocie Lorda Voldemorta. Pracując pod przykrywką w Ministerstwie, dostarczał Zakonowi informację i błędnie kierował wysiłkami Ministerstwa, które chciało zlokalizować niesłusznie skazanego Syriusza Blacka, mówiąc, że został zauważony w Tybecie.
W 1995 roku dołączył do straży przedniej, odpowiadającej za przeniesienie Harry'ego Pottera na Grimmauld Place 12. W 1996 roku walczył w bitwie w Departamencie Tajemnic, a później został przydzielony do ochrony mugolskiego premiera, udając jego sekretarza. Zmuszony do ucieczki po upadku Ministerstwa w 1997 roku, Kingsley nadal sprzeciwiał się nowemu reżimowi. W 1998 roku walczył w Bitwie o Hogwart, po czym został mianowany Ministrem Magii.
Kiedy ostatecznie został oficjalnie zatwierdzony na stanowisku Brytyjskiego Ministra Magii, wraz z Harrym Potterem, Ronem Weasleyem i Hermioną Granger ciężko pracowali nad zmianą Brytyjskiego Ministerstwa. W końcu udało im się znacznie zmniejszyć korupcję i uprzedzenia dotyczące czystej krwi w organizacji. W 2019 roku Kingsley został zastąpiony przez Hermionę na stanowisku Ministra.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Niewiele zostało ujawnione o życiu Kingsleya, zanim został aurorem. Wiadomo jedynie, że urodził się w czarodziejskiej rodzinie czystej krwi[8] w roku 1973 lub wcześniej[4], prawdopodobnie w Wielkiej Brytanii i Irlandii[5], i że w młodości uczęszczał do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, chociaż nie wiadomo, do którego domu został przydzielony[7]. Musiał zdobyć dobre wyniki na SUMach i OWUTEMach, skoro po zakończeniu nauki został aurorem. Najwyraźniej znał się również z Jamesem Potterem, ponieważ widział fizyczne podobieństwa między nim a jego synem, Harrym.
Praca jako auror[]
Kingsley pracował jako wysokiej rangi auror w Ministerstwie Magii i został przydzielony do kierowania grupą zadaniową mającą na celu pojmanie uciekiniera z Azkabanu, Syriusza Blacka[3]. Kiedy Ministerstwo zaprzeczyło pogłoskom o powrocie Lorda Voldemorta, Kingsley był przekonany o jego powrocie, a następnie dołączył do Zakonu Feniksa[3]. Wraz z Nimfadorą Tonks pracował jako tajny agent, dostarczając Zakonowi informacji[3]. Ponadto, odkąd wstąpił do reaktywowanego Zakonu, Kingsley został poinformowany o niewinności Blacka jako członka Zakonu, więc zboczył ze śledztwa, dezinformując Ministerstwo o położeniu Syriusza[3].
Straż przednia[]
W sierpniu 1995 roku, po tym jak Harry Potter został zaatakowany przez dwóch dementorów, Kingsley zgłosił się na ochotnika, aby zostać członkiem Straży przedniej[3]. Straż przednia miała eskortować Harry'ego do Kwatery Głównej Zakonu przy Grimmauld Place 12, w Londynie[3].
Kingsley w siedzibie głównej z innymi członkami Zakonu[]
Kingsley był również obecny na wielu kolacjach, które odbywały się w Grimmauld Place[3]. Był także w Ministerstwie w dniu przesłuchania Harry'ego, aby odpowiedzieć na zarzut użycia Zaklęcia Patronusa przed swoim mugolskim kuzynem[3].
Podsunął Arturowi Weasleyowi kopię Żonglera zawierającą artykuł, który jego zdaniem Syriusz uzna za zabawny – artykuł, który twierdził, że Syriusz był w rzeczywistości Stubby Boardmanem[3]. Później wziął udział w przyjęciu na Grimmauld Place, aby uczcić nominację Rona Weasleya i Hermiony Granger na prefektów[3].
Kingsley w biurze Albusa Dumbledore'a[]
W kwietniu 1996 roku Kingsley towarzyszył Korneliuszowi Knotowi, aurorowi Johnowi Dawlishowi i asystentowi Knota, Percy'emu Weasleyowi w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, aby skonfrontować się z Albusem Dumbledore'em w sprawie odkrycia Gwardii Dumbledore'a przez Dolores Umbridge[3].
Pomimo lojalności wobec Zakonu, Kingsley był zmuszony grać razem z Ministrem, chociaż był w stanie rzucić Zaklęcie Pamięci na Marietcie Edgecombe, aby powstrzymać ją przed ujawnianiem kolejnych tajemnic dotyczących Gwardii Dumbledore'a i zgodzić się z wersją wydarzeń Dumbledore'a[3]. Po tym, jak Umbridge zaatakowała Mariettę za jej nagłą zmianę zeznań, Kingsley wystąpił do przodu, by ostrzec Dolores, aby nie znęcała się nad uczniami[3]. Podczas ucieczki Dumbledore'a, Kingsley wraz z Ministrem, Dawlishem i Umbridge nie mógł utrzymać swojej przykrywki, czego Albus żałował, ale uznał za konieczne[3].
Bitwa w Departamencie Tajemnic[]
18 czerwca 1996 roku Harry został oszukany i udał się do Departamentu Tajemnic pod pretekstem, że Syriusz Black jest przetrzymywany w niewoli[3]. Kingsley, wraz z Nimfadorą Tonks, Alastorem Moodym, Remusem Lupinem i Syriuszem Blackiem, udał się do Ministerstwa, by uratować Harry'ego i kilku jego przyjaciół po tym, jak został o tym poinformowany przez Severusa Snape'a[3]. W późniejszej bitwie w Sali Śmierci, Kingsley rozpoczął pojedynek z dwoma śmierciożercami jednocześnie, a następnie zmierzył się z Augustusem Rookwoodem[3]. Pod koniec bitwy Kingsley pojedynkował się z Bellatriks Lestrange, tuż po tym, jak wysłała Syriusza przez Zasłonę[3]. Kingsley został ranny w pojedynku, upadając na ziemię z krzykiem, ale doszedł do siebie[3].
Ochrona mugolskiego premiera[]
- Rufus Scrimgeour
– Marna przyszłość czekałaby mugoli, gdyby ich premier znalazł się pod działaniem zaklęcia Imperius. Ten nowy sekretarz w pańskim biurze...
- Premier Wielkiej Brytanii
– Nie zamierzam się pozbywać Kingsleya Shacklebolta, jeśli to pan sugeruje! – zaperzył się premier. – To bardzo wydajny pracownik, robi dwa razy więcej od całej reszty...
- Rufus Scrimgeour
– Bo jest czarodziejem – powiedział Scrimgeour z kamienną twarzą. – Bardzo wykwalifikowanym aurorem, który ma za zadanie czuwać nad pańskim bezpieczeństwem.
- Premier Wielkiej Brytanii
– Zaraz, chwileczkę! – zawołał premier. – Nie może pan tak po prostu wprowadzać ludzi do mojego biura! To ja decyduję, kto dla mnie pracuje...
- Rufus Scrimgeour
– Myślałem, że jest pan zadowolony z Shacklebolta – zauważył chłodno Scrimgeour.
— Rozmowa Ministra Magii i Premiera Wielkiej Brytanii na temat pracy Kingsleya Shacklebolta jako sekretarz.[źródło]
Po publicznym powrocie Lorda Voldemorta Rufus Scrimgeour zastąpił Knota na stanowisku Ministra Magii[6]. Knot został obalony przez oburzoną czarodziejską społeczność, po tym jak dowiedzieli się prawdy[6]. Po nieudanej próbie nałożenia klątwy Imperius na mugolskiego podsekretarza stanu Herberta Chorleya, zdecydowano, że mugolski premier potrzebuje ochrony[6]. W 1996 roku Kingsley został przydzielony do premiera jako ochroniarz, udając swojego nowego sekretarza[6]. Przedstawiony przez Kingsleya portret mugola przekonał premiera, który był zszokowany, gdy kilka dni później dowiedział się prawdy od Rufusa Scrimgeoura[6]. Premier uważał go za znakomitego sekretarza, zdolnego do wykonania dwukrotnie większej pracy niż jego poprzednik[6].
Pogrzeb Albusa Dumbledore'a[]
Pomimo przydziału do mugolskiego premiera, Kingsley uczestniczył w pogrzebie Albusa Dumbledore'a w lipcu 1997 roku[6].
Bitwa Siedmiu Potterów[]
Wraz ze śmiercią Dumbledore'a i Drugą Wojną Czarodziejów w pełnym toku, uwaga Zakonu skupiła się na ochronie Harry'ego Pottera[2]. Ponieważ ochrona, którą miał na Privet Drive 4, wygasała w jego siedemnaste urodziny, powstał plan wczesnego złamania ochrony i odprowadzenia go do bezpiecznego miejsca w Norze[2].
Chociaż nadal zostawał wyznaczony do ochrony mugolskiego premiera, Kingsley został wybrany do rozmowy z Dursleyami, ponieważ jego zdolność do zachowywania się i ubierania się jak mugol mniej ich denerwowały[2]. Poinformował ich, że oni również będą musieli się ukrywać, aby się chronić[2].
27 lipca Kingsley był częścią grupy zadaniowej Zakonu wysłanej do eskortowania Harry'ego w bezpieczne miejsce[2]. Działając jako obrońca, leciał Testralem z Hermioną Granger przebraną za Harry'ego za pomocą Eliksiru Wielosokowego[2]. Podczas kolejnej bitwy Kingsley i Hermiona byli ścigani przez pięciu śmierciożerców, raniąc dwóch i prawdopodobnie zabijając jednego[2].
Byli również krótko ścigani przez samego Lorda Voldemorta po tym, jak zamordował Alastora Moody'ego, ale przerwał pościg, gdy prawdziwy Harry został zlokalizowany[2]. Jego dom był jednym z kilkunastu kryjówek używanych do zmylenia śmierciożerców, aby było mniej prawdopodobne, że odkryją prawdziwy cel, do którego Harry został zabrany[2].
Kingsley i Hermiona w końcu wrócili do Nory, a Kingsley wierzył, że ich plan został zdradzony, rzucając Remusowi Lupinowi osobiste pytanie, aby upewnić się, że jest sobą[2].
- Kingsley Shacklebolt
– Ostatnie słowa, które wypowiedział do nas Albus Dumbledore?
- Remus Lupin
– „Harry jest naszą największą nadzieją. Zaufajcie mu” – odrzekł spokojnie Lupin. Kingsley skierował różdżkę na Harry'ego, ale Lupin go uprzedził, mówiąc: – To on, już go sprawdziłem!
- Kingsley Shacklebolt
– W porządku, w porządku! – powiedział Kingsley, chowając różdżkę pod pelerynę. – Ale ktoś nas zdradzi! Wiedział! Wiedzieli, że to będzie tej nocy!
- Remus Lupin
– Na to wygląda – zgodził się Lupin – ale najwyraźniej nie wiedzieli, że będzie siedmiu Potterów.
- Kingsley Shacklebolt
– Słaba pociecha! – prychnął Kingsley. – Kto jeszcze wrócił?
- Remus Lupin
– Słaba pociecha! – prychnął Kingsley. – Kto jeszcze wrócił?
- Kingsley Shacklebolt
– Ścigało mnie pięciu, zraniłem dwóch, prawdopodobnie zabiłem jednego. Sami-Wiecie-Kogo też widzieliśmy, przyłączył się do pościgu w połowie drogi, ale szybko zniknął. Remusie, on potrafi... [Latać].
- Remus Lupin
– (...) Harry potraktował trochę za uprzejmie Stana Shunpike'a – powiedział Lupin.
— Konfrontacja Remusa Lupina i Kingsleya Shacklebolta po Bitwie Siedmiu Potterów.[źródło]
Ostatecznie jednak Kingsley został zmuszony do opuszczenia Nory i powrotu do swoich obowiązków pilnowania premiera[2]. Nie był w stanie pomóc Remusowi i Billowi w poszukiwaniach ciała Szalonookiego, ponieważ musiał natychmiast zgłosić się do Ministerstwa.
Upadek Brytyjskiego Ministerstwa Magii[]
1 sierpnia 1997 r. Ministerstwo Magii zostało przejęte przez Lorda Voldemorta i jego śmierciożerców[2]. Nie wiadomo, gdzie Kingsley był tego dnia, czy to w Ministerstwie, czy nadal pilnował premiera[2]. Był jednak świadomy wydarzeń i wysłał swojego rysia Patronusa do Nory, aby ostrzec gości na weselu Billa Weasleya i Fleur Delacour o tym, co się wydarzyło[2].
- Harry Potter
— Opowiedz nam, co się stało od czasu, jak uciekliśmy z wesela. Nie mieliśmy żadnych wiadomości, odkąd ojciec Rona powiadomił nas, że jego rodzina jest bezpieczna.
- Remus Lupin
— No więc uratował nas Kingsley. Dzięki jego ostrzeżeniu większości gości weselnych zdołała się deportować, zanim oni się pojawili.
— Rozmowa między Harrym Potterem a Remusem Lupinem, dotycząca wydarzeń po ślubie Fleur i Williama Weasleyów.[źródło]
Jego ostrzeżenie pozwoliło Harry'emu, Hermionie i Ronowi Weasleyowi uciec z przyjęcia bez uprzedzenia[2]. Kingsley wydawał się kontynuować pracę dla Ministerstwa Magii po śmierci Rufusa Scrimgeoura, podobnie jak inni członkowie Zakonu, tacy jak Artur Weasley[2]. Jednak został zmuszony do ucieczki po tym, jak złamał tabu wypowiadając imię Lorda Voldemorta i musiał odeprzeć kilku śmierciożerców[2]. Ukrywał się, ale pozostał aktywny w ruchu oporu, przyczyniając się do audycji radiowej Potterwarta pod pseudonimem „Król”, wzywając czarodziejów do pomocy w ochronie mugolskich sąsiadów i do zachowania wiary w mrocznych czasach[2].
Opór[]
- Harry Potter
– Bo użyliśmy jego imienia?
- Ron Weasley
– No właśnie! I trzeba przyznać, że sprytnie to wymyślili. Tylko ci, którzy naprawdę mu się przeciwstawiali, jak Dumbledore, nigdy nie wzbraniali się wymawiać jego imienia. No i jak rzucili na nie Tabu, każdego, kto je wypowie, mogą łatwo wyśledzić. Szybki i łatwy sposób wyłapania członków Zakonu! Prawie im się udało dopaść Kingsleya...
- Harry Potter
– Chyba żartujesz!
- Ron Weasley
– Ano tak, Bill mi mówił, że osaczyła go chmara śmierciożerców, ale się przez nich przebił i uciekł. Teraz się ukrywa, tak jak my. – Ron podrapał się w podbródek końcem różdżki. – Nie sądzisz, że to Kingsley mógł wysłać tę łanię?
— Rozmowa Harry'ego Pottera i Rona Weasleya na temat Tabu rzuconego przez Lorda Voldemorta.[źródło]
Podczas gdy Voldemort opanował Ministerstwo, członkowie Zakonu stali się uciekinierami. Weasleyowie byli uznawani za zdrajców, których należy śledzić, ponieważ działają razem z Harrym Potterem – niepożądanym numer jeden, a na imię Voldemorta nałożono Tabu. Kingsley został prawie złapany po wypowiedzeniu tego imienia, ale udało mu się odeprzeć śmierciożerców, którzy go zaatakowali i uciec.
- Potok (Lee Jordan)
A co byś, Królu, powiedział tym słuchaczom, którzy mówią, że w tych niebezpiecznych czasach trzeba się trzymać zasady „przede wszystkim czarodzieje”?
- Król (Kingsley Shacklebolt)
Powiedziałbym, że zasadę „przede wszystkim czarodzieje” dzieli tylko jeden krok od hasła „przede wszystkim czysta krew”, a stąd już blisko do śmierciożerców. Wszyscy jesteśmy ludźmi, prawda? Każde ludzkie życie ma taką samą wartość. Każde należy chronić.
— Rozmowa Lee i Kingsleya na antenie Potterwarty.[źródło]
W 1997 roku razem z paroma innymi członkami Zakonu, w tym Lee Jordanem, czynnie uczestniczył w programie radiowym Potterwarta, gdzie można było usłyszeć aktualne, prawdziwe i nieocenzurowane informacje na temat obecnych działań Czarnego Pana i śmierciożerców. Zakon zachęcał również innych do chronienia niewinnych mugoli, prześladowanych przez śmierciożerców, poprzez założenie Komisji rejestrującej mugolaków. Zachęcał również społeczeństwo do zjednoczenia i siły w tak mrocznych czasach.
Bitwa o Hogwart[]
W maju 1998 roku gdy Kingsley został zaalarmowany o zbliżającej się bitwie w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, aportował się do Świńskiego Łba i udał się do szkoły przez tajny tunel łączący ją z Pokojem Życzeń[2]. Po przybyciu do Wielkiej Sali skonsultował się z Minerwą McGonagall i przejął kontrolę nad sytuacją, dzieląc dostępnych bojowników na grupy i przydzielając ich do obrony niektórych obszarów szkoły[2].
Wraz z Arturem Weasleyem i Remusem Lupinem poprowadził grupy bojowników na teren szkoły, aby przechwycić wroga[2]. Krótko przed wejściem akromantuli do Hogwartu, Kingsley stoczył pojedynek z zamaskowanym śmierciożercą, podczas gdy Flitwick pojedynkował się z Yaxleyem obok niego[2]. Remus był ostatnio widziany podczas walki z Dołohowem[2]. Kingsley również odpierał dementorów po tym, jak dołączyli do bitwy, sprzymierzając się z Lordem Voldemortem i jego armią[2].
Pod koniec bitwy, po tym, jak Lord Voldemort pokazał pozornie martwego Harry'ego obrońcom zamku, a Neville Longbottom zabił Nagini, Kingsley wraz z Minerwą McGonagall i Horacym Slughornem stoczyli pojedynek z Voldemortem w Wielkiej Sali[2]. Po tym jak Molly Weasley zabiła Bellatriks Lestrange, Voldemort wrzasnął z wściekłości i odrzucił całą trójkę w tył[2].
Kiedy Voldemort próbował zabić Molly, Harry rzucił Protego, a następnie ujawnił się, podjął walkę i zabił Voldemorta na dobre[2]. W następstwie bitwy Kingsley został mianowany pełniącym obowiązki Brytyjskiego Ministra Magii[2].
Późniejsze życie (po 1998 roku)[]
Kingsley, początkowo mianowany „dozorcą-Ministrem”[1], został w końcu mianowany na stałe Ministrem Magii i zaczął usuwać z Ministerstwa korupcję i dyskryminację. Zakazał używania dementorów do ochrony Azkabanu i upewnił się, że nie będą oni wykorzystywani do dręczenia przeciwników Ministerstwa. Wyznaczył Harry'ego Pottera na szefa Departamentu Aurorów, a Percy'ego Weasleya uczynił wysokiej rangi urzędnikiem[9], dokonując gruntownych przetasowań w Ministerstwie i stając się instrumentem naprawy czarodziejskiego świata po rządach terroru Voldemorta. Nadzorował schwytanie śmierciożerców i zwolenników Voldemorta po jego śmierci podczas Bitwy o Hogwart[1]. Udało mu się zrewolucjonizować sposób działania Ministerstwa i z pomocą Hermiony Granger zlikwidował prawa pro-czystej krwi. Hermiona następnie zastąpiła go w obowiązkach Brytyjskiego Ministra Magii.
Kingsley był nadal Ministrem w 2018 roku, kiedy Mathilda Grimblehawk napisała do niego list[10].
Rok 2019[]
Kiedy nagły wybuch odłamka chaotycznej magii przeciął cały czas, przestrzeń i pamięć w 2019 roku i zaczął usuwać artefakty, stworzenia, ludzi, a nawet wspomnienia, by w tajemniczy sposób pojawić się w mugolskim świecie, Kingsley, który nadal był Ministrem Magii, w tym czasie nawiązał współpracę z Międzynarodową Konfederacją Czarodziejów i współpracował z tą organizacją w celu utworzenia Międzynarodowej Grupy Zadaniowej, której zadaniem byłoby przeciwdziałanie gwałtownemu wzrostowi aktywności magicznej[11]. Założył również nowe biuro w Departamencie Magicznych Wypadków i Katastrof, któremu powierzył zadanie monitorowania Katastrofy i zgłaszania wszelkich nowych fal do Grupy Zadaniowej ds. Statutu Tajności[11]. Kingsleyowi przypisuje się również modyfikację Wykrywaczy czarnej magii, aby pomóc badaczom Kataklizmu w śledzeniu ich śladów[11]. Pomógł także poinstruować członków grupy zadaniowej ds. Statutu Tajności, którzy kontynuowali karierę aurora, na skupieniu umysłu, aby pomóc poprawić ich umiejętności w radzeniu sobie z tym wydarzeniem[11].
Wygląd[]
Kingsley był wysokim czarnym i łysym czarodziejem o rozkazującej posturze. Był opisywany jako barczysty i łysy. Miał powolny, głęboki głos, który podobno uspokajał[3] oraz ciemnobrązowe, duże oczy[12][13][14]. Jego znakiem rozpoznawczym był złoty kolczyk w lewym uchu[12][13][14] w kształcie kółeczka[3]. Ubierał nigeryjskie nakrycie głowy i długie szaty w różnych odcieniach fioletu i niebieskiego, oba wyszywane złotą nicią[14][13][12]. Nosił również złoty pierścień na środkowym palcu prawej dłoni, a także brązowe korale na szyi oraz ciemne buty[12][13][14]. W przeciwieństwie do wielu innych czarodziejów potrafił przystosować się do mody panującej wśród mugoli, do tego stopnia, że Dursleyowie[2] ani mugolski premier Wielkiej Brytanii nie potrafili dostrzec różnicy[6], co ułatwiło mu pełnienie swoich zadań związanych z utrzymywaniem bezpieczeństwa premiera[6].
Charakter[]
Kingsley był spokojny i opanowany. W przeciwieństwie do wielu czarodziejów Kingsley opanował sztukę ubierania się i zachowywania się jak mugol, co doprowadziło do jego zadania, by strzec mugolskiego premiera podczas Drugiej Wojny Czarodziejów[6][2]. Kingsley był znany z tego, że był zrównoważony, chociaż jego spokojna postawa zaprzeczała jego niesamowitej mocy i cichej furii, jak widać po Bitwie Siedmiu Potterów[2]. Podczas przesłuchiwania Remusa Lupina okazał swój rzadko spotykany temperament, aby udowodnić, że to on[2]. Ten imponujący przykład jego kontroli nad bardzo uzasadnionymi podejrzeniami i gniewem został prawdopodobnie spotęgowany przez śmierć Szalonookiego Moody'ego z rąk Voldemorta[2]. To również pokazało szacunek Kingsleya do legendarnego aurora.
- Kingsley Shacklebolta
— (...) Będzie nam potrzebny ktoś do zorganizowania obrony tajnych wejść do szkoły...
- Fred Weasley
— To chyba zadanie dla nas! — zawołał Fred, pokazując na siebie i George'a, a Kingsley kiwnął głową.
— Kingsley przydzielający zadania poszczególnym członkom Zakonu Feniksa podczas Bitwy o Hogwart.[źródło]
Kingsley ufał ludziom bez względu na wiek, na podstawie swojej wiedzy o ich charakterze i umiejętnościach[2]. Zaufał Fredowi i George'owi Weasleyom w tym, aby pilnowali tajnych przejść podczas Bitwy o Hogwart[2], i pozwolił Harry'emu Potterowi wejść do Departamentu Aurorów] w wieku siedemnastu lat[15]. Kiedy skorumpowane Ministerstwo uznało Harry'ego i Dumbledore'a za szaleńców kłamiących o powrocie Voldemorta, Kingsley zamiast tego stanął po stronie Zakonu Feniksa, ponieważ widział szczerość w oświadczeniach Harry'ego i Dumbledore'a[3]. Wierzył też, że Syriusz był niewinny śmierci rodziców Harry'ego do tego stopnia, że wprowadzał w błąd oddział zwiadowczy i wysłał go w odległe miejsce[3].
W przeciwieństwie do zwolenników czystej krwi Kingsley wierzył w równość i sprawiedliwość dla wszystkich czarodziejów i mugoli[2]. Był także na tyle odważny, że nazwał Voldemorta jego imieniem, chociaż to spowodowało, że został odkryty przez grupę śmierciożerców[2].
Chociaż Kingsley był wiernym i oddanym człowiekiem, nie był ślepo lojalny, ponieważ działał na podstawie własnego osądu, zamiast czekać na rozkazy (w przeciwieństwie do swojego kolegi Johna Dawlisha) i nie bał się mówić, co myśli[3]. Dołączył do Zakonu Feniksa pomimo ucisku Brytyjskiego Ministerstwa Magii[3]. Wystąpił naprzód, aby ostrzec Dolores Umbridge, aby nie manipulowała uczniami[3]. Jednocześnie był wprawny w utrzymywaniu fasady dla skorumpowanego Ministerstwa, aby ukryć przed nimi swój własny plan, na przykład sprawianie wrażenia, że poświęca się polowaniu na Syriusza Blacka[3]. Jako jeden z nielicznych nie bał się imienia Voldemorta[3].
Magiczne zdolności i umiejętności[]
Jako wysokiej rangi auror i ewentualny przywódca Zakonu Feniksa, Kingsley był bardzo potężnym czarodziejem z dobrze zbalansowanym zestawem umiejętności. Jego wyjątkowe umiejętności były wysoko cenione przez innych członków Zakonu, w tym ich koleżanki Tonks. Nawet sam Lord Voldemort wydawał się uważać Kingsleya za potężnego czarodzieja.
- Wybitna magiczna biegłość: Kingsley Shacklebolt był wyjątkowo potężnym i budzącym grozę czarodziejem, a jako uczeń Hogwartu osiągnął w nauce wystarczająco dobre wyniki, by spełnić kwalifikacje do szkolenia aurorów w Brytyjskim Ministerstwie Magii, stając się znakomitym aurorem, któremu powierzano jedne z najważniejszych misji. Kingsley był wystarczająco uzdolniony, by tymczasowo walczyć z Bellatriks Lestrange i przeżyć, a później nawet pokazał, że jest wystarczająco potężny, by pomóc Minerwie McGonagall i Horacemu Slughornowi w pojedynku z samym Lordem Voldemortem, przetrwawszy pojedynek. Należy jednak zauważyć, że Kingsley i jego dwaj sojusznicy zostali szybko pokonani, gdy wściekłość Voldemorta wzmocniła magię Czarnego Pana.
- Umiejętności aurora: Kingsley Shacklebolt był wyjątkowo uzdolnionym aurorem, który z dużym prawdopodobieństwem ukończył szkolenia Aurorów, w tym kradzież i śledzenie. Rzeczywiście, Nimfadora Tonks stwierdziła, że Kingsley była wysokiej rangi aurorem, a jej twierdzenie było w pełni poparte naturalną przebiegłością Kingsleya, wybitną zdolnością pojedynkowania się i wyjątkowym talentem w magii defensywnej. Kingsley był szanowany przez swoich kolegów i przełożonych, ponieważ Brytyjskie Ministerstwo Magii i Zakon Feniksa powierzyły mu wiele ważnych misji, takich jak występowanie jako tajny ochroniarz mugolskiego premiera, potajemnie odwracając wysiłki Ministerstwa od schwytania Syriusza, pomagając Ministrowi Magii, Korneliuszowi, w próbie aresztowania Albusa Dumbledore'a (będąc potajemnie po stronie Dumbledore'a), eskortując Harry'ego Pottera ze Strażą przednią, ochranianie przebranej Hermiony Granger podczas Bitwy Siedmiu Potterów i prowadzenie członków Zakonu podczas Bitwy o Hogwart. Kingsley z powodzeniem udawał również lojalność wobec skorumpowanej administracji Korneliusza Knota podczas Kampanii, by zdyskredytować Albusa Dumbledore'a i Harry'ego Pottera. W końcu Kingsley wydedukował Upadek Ministerstwa Magii wystarczająco szybko, aby ostrzec wszystkich uczestników ślubu Billa i Fleur, dając Harry'emu, Ronowi i Hermionie wystarczająco dużo czasu na ucieczkę.
- Pojedynki: Kingsley był niezwykle utalentowany w pojedynkowaniu, potrafił pokonać dwóch śmierciożerców naraz i pojedynkować się z wysoko wykwalifikowanym Augustusem Rookwoodem[2]. Podczas Bitwy Siedmiu Potterów, Kingsley był ścigany przez pięciu Śmierciożerców i chociaż był na Testralu i musiał jednocześnie chronić Hermionę Granger, ogłuszył dwóch z nich (jeden z nich to Travers) i prawdopodobnie zabił innego[2]. Był również w stanie powstrzymać samego Lorda Voldemorta podczas tej samej bitwy, chociaż Voldemort szybko stracił zainteresowanie Kingsleyem i Hermioną, kiedy znaleziono prawdziwego Harry'ego[2]. Później, kiedy został osaczony przez kilku Śmierciożerców po uruchomieniu Tabu, Kingsley samodzielnie z nimi walczył[2]. Podczas gdy Kingsley nie był w stanie pokonać Bellatriks Lestrange podczas bitwy w Departamencie Tajemnic, przez pewien czas utrzymywał swoją pozycję i przeżył, choć został ranny[2]. Podczas Bitwy o Hogwart widziano go, jak walczył z zamaskowanym śmierciożercą w zaciętym pojedynku, w którym najprawdopodobniej wygrał[2]. Podczas drugiej części tej samej bitwy Kingsley po raz drugi zmierzył się z Lordem Voldemortem w długim pojedynku, obok dwojga innych czarodziejów: Minerwy McGonagall i Horacego Slughorna, i przeżył[2]. Kingsley i jego dwaj sojusznicy zostali pokonani tylko wtedy, gdy magia Voldemorta została na krótko wzmocniona przez wściekłość, jaką odczuwał po śmierci Bellatriks[2].
- Obrona przed Czarną Magią: Jako auror, Kingsley otrzymał co najmniej Powyżej Oczekiwań (5) na swoich Standardowych Umiejętnościach Magicznych i Okropnie Wyczerpujących Testach Magicznych z tego przedmiotu[16], czyniąc go wysoce utalentowanym w obronie przed Czarną Magią. Zademonstrował swoje wyjątkowe zdolności obronne zarówno jako auror, jak i członek Zakonu Feniksa, będąc bardzo utalentowanym w walce.
- Zaklęcia i uroki: Kinglsey był bardzo zdolny w zaklęiach, ponieważ jako auror otrzymał co najmniej Powyżej Oczekiwań (5) na swoich Standardowych Umiejętnościach Magicznych i Okropnie Wyczerpujących Testach Magicznych z tego przedmiotu[16], biorąc pod uwagę, że rzucił potężne zaklęcie na śmierciożercę, powodując wyrzut za okno, które właśnie zostało rozbite, a po chwili naprawione[2]. Kingsley był również bardzo biegły w Zaklęciu Zapomnienia, pokazanym, gdy zmienił pamięć Marietty Edgecombe, aby uniemożliwić jej powiedzenie Korneliuszowi Knotowi, Johnowi Dawlishowi i Dolores Umbridge, że Gwardia Dumbledore'a spotykała się potajemnie od kilku miesięcy. Co więcej, Kingsley był w stanie wyczarować niezwykle skomplikowane mówiące cielesne zaklęcie Patronusa, tj. metodę komunikacji wymyśloną przez Albusa Dumbledore'a, która przybierała formę rysia[2]. Był także tym, który wpadł na pomysł, aby zmienić przeznaczenie Wykrywaczy czarnej magii, aby wspomagały Grupę Zadaniową Statutu Tajności, modyfikując i dostrajając je, aby znaleźć ukryte Ślady stworzone przez Kataklizm; wyczyn, którego dokonał w ciągu zaledwie kilku godzin[11].
- Transmutacja: Jako auror Kingsley był biegły w transmutacji, ponieważ musiał uzyskać co najmniej Powyżej Oczekiwań (5) na swoich Standardowych Umiejętnościach Magicznych i Okropnie Wyczerpujących Testach Magicznych z tego przedmiotu[16].
- Eliksiry: Jako auror Kingsley był wyszkolony w eliksirach, ponieważ musiał otrzymać co najmniej Powyżej Oczekiwań (5) na swoich Standardowych Umiejętnościach Magicznych i Okropnie Wyczerpujących Testach Magicznych z tego przedmiotu[16].
- Zielarstwo: Jako auror Kingsley był biegły w zielarstwie, ponieważ musiał uzyskać co najmniej Powyżej Oczekiwań (5) na swoich Standardowych Umiejętnościach Magicznych i Okropnie Wyczerpujących Testach Magicznych z tego przedmiotu[16].
- Wiedza o mugolskim świecie: Kingsley wydawał się mieć dużą wiedzę o mugolskim świecie, co było widoczne w jego doświadczeniu w bezbłędnym łączeniu się z mugolami. Był bardzo doświadczony w radzeniu sobie z mugolami i skutecznej komunikacji z nimi, ponieważ rodzina Dursleyów uważała Kingsleya za lepszego niż większość czarodziejów, a nawet mugolski premier nie wiedział, że Kingsley jest czarodziejem dopóty, dopóki Korneliusz Knot tego nie ujawnił.
- Teleportacja: Kingsley, podobnie jak większość utalentowanych dorosłych czarodziejów, był w stanie teleportować się do woli[2].
- Latanie: Kingsley był bardzo utalentowanym lotnikiem na miotle, z powodzeniem eskortując Harry'ego Pottera na Grimmauld Place 12 na miotle wraz z innymi towarzyszami z Zakonu Feniksa[3]. Umiał także latać na Testralach[3].
- Magia niewerbalna: Kingsley był bardzo biegły w zaklęciach niewerbalnych, ponieważ w bitwach w Departamencie Tajemnic i Hogwarcie Kingsley pojedynkował się z wieloma przeciwnikami, w tym Bellatriks Lestrange i samym Lordem Voldemortem, bez słowa. Biorąc pod uwagę wysoki poziom trudności wymagany przy niewerbalnym rzucaniu zaklęć, jest to dalsze świadectwo jego niesamowitych magicznych umiejętności jako czarodzieja.
- Umiejętności przywódcze: Kingsley był bardzo skutecznym przywódcą, co widać po jego statusie bardzo prominentnego aurora w Brytyjskim Ministerstwie Magii, prowadzącego na manowce polowanie na czarodziejów z Ministerstwa na Syriusza Blacka (przekonująco twierdząc, że Syriusz ukrywał się w Tybecie), będąc tym, który przewodzić Zakonowi Feniksa po śmierci Albusa Dumbledore'a i Alastora Moody'ego. Był też skutecznym Ministrem Magii po Drugiej Wojnie Czarodziejów, pomagając oczyścić Ministerstwo z korupcji, czyniąc w ten sposób brytyjską społeczność czarodziejów lepszym, bardziej tolerancyjnym i szczęśliwszym miejscem dla wszystkich czarodziejów i czarownic.
Dobytek[]
Dom Kingsleya[]
- Dom: Dom Kingsleya Shacklebolta znajdował się gdzieś w Anglii i był jego rezydencją podczas Drugiej Wojny Czarodziejów.
Różdżka Kingsleya[]
- Różdżka: Różdżka Kingsleya Shacklebolta miała nieznaną długość, drewno i rdzeń. Można przypuszczać, że różdżkę wyprodukował Garrick Ollivander.
Relacje[]
Relacje z Zakonem Feniksa i jego sojusznikami[]
Kingsley miał dobre relacje ze wszystkimi członkami Zakonu Feniksa i ich sojusznikami, w tym Harrym Potterem, Hermioną Granger, rodziną Weasleyów, Alastorem Moodym, Nimfadorą Tonks i Albusem Dumbledore'em. Z powodu swoich przekonań, Kingsley był wysoko ceniony przez większość członków Zakonu i sojuszników.
Wydawał się także przyjacielem Remusa Lupina i Syriusza Blacka. Po tym, jak Syriusz został zabity przez Bellatriks Lestrange, Kingsley walczył z Bellatriks, chociaż został pokonany. Wydawał się również w dobrych stosunkach z Elfiasem Doge, Dedalusem Diggle, Emmeliną Vance i Sturgisem Podmore'em, ponieważ wszyscy byli członkami Straży przedniej w 1995 roku. Prawdopodobnie znał też Jamesa Pottera osobiście, gdyż wspomniał, że jego syn, Harry, wyglądał jak on.
Podobnie jak w przypadku innych członków Zakonu, początkowo ufał Severusowi Snape'owi, który był śmierciożercą i podwójnym agentem. Kiedy Snape zabił Dumbledore'a, na mocy sekretnej prośby Dumbledore'a, by umarł spokojnie i nie pozwolił Draco Malfoyowi zniszczyć jego duszy, będąc mordercą, Kingsley stracił szacunek i zaufanie do Snape'a. Po ujawnieniu prawdziwej lojalności Snape'a najprawdopodobniej zostało to przywrócone.
Shacklebolt miał dobre relacje również z Lee Jordanem, z którym na łamach Potterwarty zgadzał się w kwestii tego, że każde ludzkie życie, mugolskie czy czarodziejskie, jest tak samo ważne i warte ocalenia. Podczas transmisji Lee zażartował, że zagłosuje na niego w najbliższych wyborach na Brytyjskiego Ministra Magii. Co ciekawe Kingsley po zakończeniu Drugiej Wojny Czarodziejów faktycznie objął to stanowisko.
Podczas bitew zginęło kilku członków Zakonu. Nie wiadomo, jak zareagował Kingsley, gdy dowiedział się o ich śmierci. Po Drugiej Wojnie Czarodziejów Kingsley i pozostali członkowie Zakonu prawdopodobnie pozostawali w kontakcie.
Relacje zawodowe[]
Kingsley pozostawał również w zawodowych stosunkach zarówno z Premierem Wielkiej Brytanii i innymi pracownikami Brytyjskiego Rządu mugoli, jak i z ówczesnym Brytyjskim Ministrem Magii, Rufusem Scrimgeourem oraz całym Personelem Pomocniczym i resztą Brytyjskiego Ministerstwa Magii, w tym członkami Biura Aurorów.
Zanim Premier Wielkiej Brytanii dowiedział się, że Kingsley to czarodziej, był bardzo zadowolony ze swojej ochrony. W jego odczuciu Shacklebolt pracował dwa razy lepiej niż inni, będąc przy tym bardzo wydajnym. Nie chciał go pod żadnym warunkiem wydalić ze swojego biura. Utrzymywał z nim dobre kontakty.
W pewnym momencie swojego życia dostał zlecenie pilnowania bezpieczeństwa rodziny Dursleyów i wytłumaczenia im obecnej sytuacji w świecie czarodziejów, których to życie zagrożone było ze względu na więzy krwi z Harrym Potterem. Kingsley poprawnie wypełniał swoje obowiązki. Dudley, Vernon i Petunia, mimo swojej awersji do czarodziejów, przyjęli to do wiadomości w miarę spokojnie i dostosowali się do sytuacji, umożliwiając zapewnienie sobie bezpieczeństwa.
Za kulisami[]
- Kingsley był grany przez George'a Harrisa w filmowej adaptacji Harry'ego Pottera i Zakonu Feniksa oraz ekranizacji Harry'ego Pottera i Insygniów Śmierci.
- Postać Kingsleya została całkowicie pominięta w ekranizacji Księcia Półkrwi.
- W filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga nie wspomniano, że Kingsley został tymczasowym Brytyjskim Ministrem Magii.
- Nigdy nie wspomniano, czy Kingsley był członkiem pierwszego Zakonu Feniksa, czy nie, ponieważ nie ma go na oryginalnym zdjęciu Zakonu. Jednak w Harrym Potterze i Zakonie Feniksa nazywa Jamesa Pottera po imieniu i porównuje go z Harrym, wskazując, że znał go osobiście. Może to wskazywać, że był członkiem pierwszego Zakonu, ale nigdy nie zostało to oficjalnie stwierdzone. Ponieważ jego wiek nie został oficjalnie określony, inna możliwość jest taka, że mógł uczęszczać do Hogwartu w tym samym czasie, co James i jego przyjaciele.
- Chociaż nie zostało to wyraźnie wspomniane, możliwe jest, że po tym, jak Dolores Umbridge została uwięziona w Azkabanie, Kingsley uchylił jej ustawodawstwo przeciwko wilkołakom, biorąc pod uwagę jego przyjaźń z nieżyjącym już Remusem Lupinem.
- Kingsley jest inspiracją dla nowojorskiego zespołu rockowego, Kingsley and the Shacklebolts.
- Spośród wszystkich członków Zakonu Feniksa, którzy pomogli Gwardii Dumbledore'a w bitwie w Departamencie Tajemnic, Kingsley jest jedynym, który przeżył Drugą Wojnę Czarodziejów.
- Kingsley mógł pochodzić z Nigerii, ponieważ nosił nigeryjskie szaty w filmach, opisanych w Harry Potter: The Character Vault.
- Wielce prawdopodobne, że J.K. Rowling, tworząc Zakon Feniksa, inspirowała się Towarzystwem Fabiańskim, którego członkinią była jedna z ulubionych autorów Rowling – Edith Nesbit. Kilku oryginalnych członków Zakonu Feniksa wydaje się być nazwanych po członkach Towarzystwa; Emmeline Vance jak Emmeline Pankhurst; Fabian Prewett jak samo stowarzyszenie; Sturgis Podmore jak Frank Podmore; i Kingsley Shacklebolt, jak Kingsley Martin. Członkowie Towarzystwa Fabiańskiego byli także blisko związani z magicznym stowarzyszeniem zwanym Hermetycznym Zakonem Złotego Brzasku.
Galeria[]
Występowanie[]
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- Harry Potter: The Character Vault
- Harry Potter: The Creature Vault
- Harry Potter: Wizards Unite
- Bloomsbury Live Chat
- LEGO Harry Potter
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- Wizarding World (strona internetowa)
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Wizarding World (strona internetowa)
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 2,26 2,27 2,28 2,29 2,30 2,31 2,32 2,33 2,34 2,35 2,36 2,37 2,38 2,39 2,40 2,41 2,42 2,43 2,44 2,45 2,46 2,47 2,48 2,49 2,50 2,51 2,52 2,53 Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 3,24 3,25 3,26 3,27 3,28 3,29 3,30 3,31 3,32 3,33 3,34 3,35 3,36 3,37 3,38 3,39 3,40 3,41 3,42 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- ↑ 4,0 4,1 Mówiono, że Kingsley jest wyższym rangą aurorem niż Nimfadora Tonks, która urodziła się około 1973 roku i ukończyła szkolenie aurorskie w 1994 roku. Jednak widział również podobieństwa między Harrym i Jamesem Potterem, co oznacza, że musiał spotkać Jamesa między narodzinami Jamesa w 1960 i jego śmiercią w 1981, co oznacza, że był mniej więcej w tym samym wieku co James Potter.
- ↑ 5,0 5,1 Światowo-ekskluzywny wywiad z J.K. Rowling; Uczniami Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie mogły zostać dzieci pochodzące z Wielkiej Brytanii lub Irlandii.
- ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Harry Potter Limited Edition; zobacz ten obraz.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Jego nazwisko pojawiło się na Skorowidzu Czystości Krwi.
- ↑ Transkrypt J.K. Rowling Web Chat.
- ↑ Harry Potter: Wizards Unite; zobacz ten obraz.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Harry Potter: Wizards Unite
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- ↑ Czarodziej Miesiąca, Oficjalna strona J.K. Rowling, październik 2007 roku.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 29, Porady zawodowe