Leprokonus, znany także jako Klaurikron (ang. Leprechaun lub Clauricorn) — magiczne, humanoidalne stworzenie niewielkiego wzrostu. W trakcie Mistrzostw Świata w Quidditchu w 1994 roku, leprokonusy były maskotką narodowej drużyny Irlandii.
Wygląd[]
Niewielkie człowieczki całe ubrane na zielono. Jednakże według tradycji, elegancki leprokonus mógł nosić czerwoną kurteczkę z błyszczącymi guzikami, niebieskie lub jasno-brązowe rajstopy, duże buty ze srebrzystą sprzączką i wysoki albo trójgraniasty kapelusz. Sięgający najczęściej od piętnastu do sześćdziesięciu centymetrów leprokonus mógł wyglądać zarówno hultajsko, jak i bardzo elegancko. Wielu nosiło brodę i paliło fajkę. Do pracy leprokonus wkładało zazwyczaj skórzany szewski fartuch i miało przy sobie mały młoteczek (skrzaty te większość czasu spędzają na szyciu i polerowaniu butów).
Charakterystyka[]
Leprokonus zazwyczaj zachowywał się całkiem przyjaźnie w stosunku do ludzi do momentu, w którym gość zażądał od niego, by ujawnił, gdzie przechowuje złoto – może wówczas dostać ataku szału, zaprzeczyć, jakoby posiadał jakiekolwiek złoto. Mógł także stać się nad wyraz hojny i obdarować człowieka pokaźną sakiewką złotych monet. Jednak jak przekonali się kibice mistrzostw świata w quidditchu obsypani przez leprokonusy złotem, podarunek szybko przemieniał się w pył lub całkowicie znikał. Poza tym skrzaty te były wielkimi psotnikami i uwielbiały przyciągać uwagę mugoli.
Żywiły się głównie liśćmi. Występowały wyłącznie w Irlandii. Były żyworodne, żyły głównie w lesistych okolicach.
Magiczne właściwości[]
Leprokonusy wytwarzały substancję zaskakująco podobną do złota, która, ku ich wielkiej uciesze, jednak znikała po kilku godzinach.
Rolnik i Leprokonus[]
Opowieść o cwanym leprokonusie: „Rolnik pracujący na polu wypatrzył niedużego człowieczka ukrytego pod liściem. Wiedząc, że musi to być leprokonus, wygrzebał go z ukrycia i nie zwlekając, odparł, że jego skarb zakopany jest pod krzakiem nieopodal. Cały czas trzymając swego małego jeńca w niewoli, rolnik udał się na poszukiwania szczęśliwego krzaka, okazało się jednak, że był on jednym z setek identycznych zarośli. Ponieważ rolnik nie miał przy sobie żadnej łopaty, zdjął jedną ze swych czerwonych skarpetek i zawiązał na gałązce krzaczka wskazanego przez skrzata. Gdy rolnik ruszył do mu po łopatę, leprokonus zauważył, że właściwie jest już zbędny, i spytał, czy mógłby odzyskać wolność. Rolnik zgodził się, kazał mu jednak przysiąc, że nie odwiąże skarpetki z krzaka ani też szybko nie wykopie spod niego skarbu. To było dobre posunięcie, wszelako niedoskonałe. Kiedy bowiem pięć minut później wrócił w zarośla, na każdym krzaczku zawiązana była identyczna czerwona skarpetka.”
Dodatkowe informacje[]
Chociaż te skrzaty większość czasu spędzały na szyciu butów, nie jest żadną tajemnicą, że strzegły również pradawnych składów zakopanego złota oraz innych skarbów. Według legendy ludzie mogły korzystać z tych bogactw, jednak tylko gdy byli dość sprytni, by uwięzić leprokonusa i w zamian za wolność zażądać od niego skarbu. Nie było to takie proste, gdyż te drobne istotki były bardzo inteligentne i zwykle udawało im się przechytrzyć człowieka.
Ciekawostka[]
- Leprokonus został prawdopodobnie wspomniany w niekanonicznej książce, poświęconej tematyce Harry'ego Pottera, pod tytułem „Księga Wiedzy Czarodziejskiej”.
Występowanie[]
- Harry Potter i Czara Ognia (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Czara Ognia (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (tylko wspomniane)
- Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć
- Quidditch przez wieki (tylko wspomniane)