Nie podano opisu zmian |
(+de2) |
||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 8: | Linia 8: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
− | Pomimo pozornej prostoty Zaklęcie oświetlające wynaleziono dopiero pod koniec osiemnastego wieku. Po raz pierwszy zostało użyte publicznie przez [[Levina Monkstanley|Levinę Monkstanley]], jego wynalazczynię, w [[Ministerstwo Magii|Ministerstwie Magii]] w [[1772]] roku – ku zdumieniu swoich kolegów – by pomóc sobie w znalezieniu upuszczonego [[Pióro|pióra]] w mrocznym kącie<ref name= |
+ | Pomimo pozornej prostoty Zaklęcie oświetlające wynaleziono dopiero pod koniec osiemnastego wieku. Po raz pierwszy zostało użyte publicznie przez [[Levina Monkstanley|Levinę Monkstanley]], jego wynalazczynię, w [[Ministerstwo Magii|Ministerstwie Magii]] w [[1772]] roku – ku zdumieniu swoich kolegów – by pomóc sobie w znalezieniu upuszczonego [[Pióro|pióra]] w mrocznym kącie<ref name="WBoS">''[[Wonderbook: Księga Czarów]]''</ref>. |
− | Jednak Garvin Lügner, [[Niemcy|niemiecki]] czarnoksiężnik, twierdził, że to on pierwszy wynalazł zaklęcie, które było efektem ubocznym jego prac nad [[Peruwiański Proszek Natychmiastowej Ciemności|Proszkiem Natychmiastowej Ciemności]]. Później okazało się, że Lügner kłamał, a jego proszek służył jedynie do lekkiego przygaszania światła<ref name= |
+ | Jednak Garvin Lügner, [[Niemcy|niemiecki]] czarnoksiężnik, twierdził, że to on pierwszy wynalazł zaklęcie, które było efektem ubocznym jego prac nad [[Peruwiański Proszek Natychmiastowej Ciemności|Proszkiem Natychmiastowej Ciemności]]. Później okazało się, że Lügner kłamał, a jego proszek służył jedynie do lekkiego przygaszania światła<ref name="WBoS"/>. |
− | [[Plik:Hhhh.JPG| |
+ | [[Plik:Hhhh.JPG|mały|mały]] |
Przed odkryciem Leviny korzystano z wszelkiego rodzaju magicznych latarni, świec i tworzących światło zaklęć o różnej skuteczności. Miały one na celu rozproszenie naturalnego mroku, ale też ciemności stworzonej za pomocą zaklęć. |
Przed odkryciem Leviny korzystano z wszelkiego rodzaju magicznych latarni, świec i tworzących światło zaklęć o różnej skuteczności. Miały one na celu rozproszenie naturalnego mroku, ale też ciemności stworzonej za pomocą zaklęć. |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
=== Odmiany === |
=== Odmiany === |
||
− | * [[Lumos Maxima]] |
+ | * ''[[Lumos Maxima]]'' |
− | * [[Lumos Solem]] |
+ | * ''[[Lumos Solem]]'' |
− | * [[Lumos Duo]] |
+ | * ''[[Lumos Duo]]'' |
== Uwagi == |
== Uwagi == |
||
Linia 64: | Linia 64: | ||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
⚫ | |||
+ | |||
⚫ | |||
+ | [[de:Lumos]] |
||
[[en:Wand-Lighting Charm]] |
[[en:Wand-Lighting Charm]] |
||
[[es:Encantamiento para Encender Varitas]] |
[[es:Encantamiento para Encender Varitas]] |
||
⚫ | |||
[[fi:Valois]] |
[[fi:Valois]] |
||
⚫ | |||
[[ru:Световые чары]] |
[[ru:Световые чары]] |
||
⚫ | |||
⚫ |
Wersja z 17:45, 10 kwi 2020
Szablon:Zaklęcie Lumos (Zaklęcie oświetlające) — zaklęcie, które powoduje zapalenie się niebieskiego światła o zasięgu ok. trzech metrów. Zaklęcia Lumos uczą się studenci Hogwartu na pierwszym roku swojej edukacji. Lumos daje też lekkie ciepło. Alastor Moody na przykład używając tego czaru spalił kiedyś papier.
Historia
Pomimo pozornej prostoty Zaklęcie oświetlające wynaleziono dopiero pod koniec osiemnastego wieku. Po raz pierwszy zostało użyte publicznie przez Levinę Monkstanley, jego wynalazczynię, w Ministerstwie Magii w 1772 roku – ku zdumieniu swoich kolegów – by pomóc sobie w znalezieniu upuszczonego pióra w mrocznym kącie[1].
Jednak Garvin Lügner, niemiecki czarnoksiężnik, twierdził, że to on pierwszy wynalazł zaklęcie, które było efektem ubocznym jego prac nad Proszkiem Natychmiastowej Ciemności. Później okazało się, że Lügner kłamał, a jego proszek służył jedynie do lekkiego przygaszania światła[1].
Przed odkryciem Leviny korzystano z wszelkiego rodzaju magicznych latarni, świec i tworzących światło zaklęć o różnej skuteczności. Miały one na celu rozproszenie naturalnego mroku, ale też ciemności stworzonej za pomocą zaklęć.
To zaklęcie było nauczane na pierwszym roku na zajęciach OPCM[2] i jest szczegółowo przedstawione w Ciemne moce: Poradnik samoobrony[3], innej księdze[2] oraz w Księdze Czarów[1].
Odmiany
Uwagi
Zaklęcie nie zadziałało, gdy w pomieszczeniu był użyty Peruwiański Proszek Natychmiastowej Ciemności.
Przeciwzaklęcie
Aby zgasić światło wywołane tym zaklęciem, wystarczy zaklęcie Nox.
Użycie w serii
- W serii zaklęcie to występuje dosyć często, najczęściej w nocy. Za pierwszym razem użyto go w Harrym Potterze i Komnacie Tajemnic – Harry oświetlił sobie drogę za pomocą tego czaru, aby podążać za pająkami do Zakazanego Lasu.
- Tina Goldstein użyła zaklęcia Lumos, kiedy była we Francuskim Ministerstwie Magii w 1927 roku.
- Newton Skamander użył zaklęcia Lumos podczas pozbywania się pasożyta z oka Yusufa Kamy w 1927 roku.
Występowanie
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (film)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (gra)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- Harry Potter i Czara Ognia (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (film)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka)
- Baśnie barda Beedle'a
- LEGO Harry Potter: Building the Magical World
- LEGO Harry Potter: Characters of the Magical World
- LEGO Harry Potter: Lata 1-4
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda
- Harry Potter: Spells
- Wonderbook: Księga Czarów
- Pottermore