Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
„Zapewniam nasze niezbywalne prawo do zabawy.”
— Millicenta Bagnold broni uroczystości czarodziejów (która spowodowała liczne naruszenia Międzynarodowej Kodeksu Tajności) w 1 listopada, 1981 roku, dzień po upadku Lorda Voldemorta.[źródło]

Milicenta Bagnold (ang. Minister of Magic Milicent Bagnold) — czarownica nieznanego statusu krwi. Piastowała urząd Ministra Magii, który objęła w 1980 roku, czyli na rok przed upadkiem Lorda Voldemorta, a na emeryturę przeszła w 1990 roku.

Biografia[]

Wczesne życie[]

Milicenta Bagnold urodziła się w rodzinie czarodziejów nieznanego statusu krwi, około 1963 roku[1]. Razem z rodziną mieszkała prawdopodobnie na Wyspach Brytyjskich. W jedenaste urodziny otrzymała list ze Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Jak większość czarodziejów, swoje pierwsze magiczne zakupy zrobiła na ulicy Pokątnej. Odziedziczyła różdżkę lub kupiła ją, prawdopodobnie w sklepie Ollivandera.

Nauka w Hogwarcie[]

1 września razem z innymi pierwszoklasistami pojechał do magicznej szkoły pociągiem Hogwart Express z peronu 9¾. Brała udział w uczcie powitalnej, podczas której Tiara Przydziału zdecydowała przydzielić ją do Ravenclawu[2].

Minister Magii[]

„Do sławnych Krukonów, będących Ministrami Magii zalicza się Millicenta Bagnold, która była u władzy w noc, kiedy Harry Potter przeżył klątwę Czarnego Pana i broniła uroczystości czarodziejów w całej Wielkiej Brytanii słowami: Zapewniam nasze niezbywalne prawo do zabawy.”

Millicenta w 1980 roku podczas Pierwszej Wojny Czarodziejów, objęła stanowisko Ministra Magii w Wielkiej Brytanii[4]. Podczas jej kadencji Bartemiusz Crouch Sr był szefem Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów[5].

Bagnold musiała się tłumaczyć z licznych naruszeń Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów, które zostały złamane 1 listopada 1981 r. w trakcie obchodów upadku Lorda Voldemorta, które były następstwem tego, jak Harry Potter sprawił, że Voldemort zniknął, dzięki poświęceniu jego matki. Wypowiedziała ona słynne słowa, uznawane obecnie za nietaktowne: „Zapewniam nam niezbywalne prawo do zabawy”.

Po przejściu na emeryturę Millicenty w 1990 roku, nie było jasne, kto mógł by przejąc jej stanowisko. We wczesnych latach 1980, Bartemiusz Crouch Sr miał bardzo duże szansę, aby zając stanowisko Bagnold, ale jego popularność została nadszarpnięta po skandalu, w którym jego własny syn został zesłany do Azkabanu[5]. Albus Dumbledore także cieszył się wystarczającą popularnością oraz poparciem, żeby móc zostać jej następcą, ale nigdy nie wyraził pragnienia bycia Ministrem Magii, więc zamiast niego został nim Korneliusz Knot[6][7].

Etymologia[]

Imię Millicenta pochodzi od germańskiego imienia Amalasuintha, składa się z elementów zawierający słowa praca, siła robocza i swinþ, czyli siła.

Za kulisami[]

Występowanie[]

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Najprawdopodobniej były to lata 30. XX wieku, przyjmując, że czarodzieje przechodzą na emeryturę w wieku zbliżonym do mugolskiego.
  2. 2,0 2,1 2,2 Pottermore
  3. Napisane przez J.K. Rowling: Ministrowie Magii na Pottermore
  4. Szóste pytanie z trzeciego W.O.M.B.A.T na oficjalnej stronie J.K. Rowling
  5. 5,0 5,1 Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 27, Powrót Łapy
  6. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 5, Ulica Pokątna
  7. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 5, Zakon Feniksa
Poprzednik:
Minister Magii:
1980-1990
Następca:
Advertisement