Obrona przed Czarną Magią, w skrócie OPCM (ang. Defence Against the Dark Arts, w skrócie DADA) — jeden z przedmiotów nauczanych w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Uczniowie uczyli się na nim obrony przed ciemnymi mocami, stworzeniami i czarnomagicznymi zaklęciami.
Przez pewien czas na stanowisku nauczyciela obrony przed czarną magią ciążyła klątwa, od czasu, gdy po zwolnieniu miejsca przez Galateę Merrythought Albus Dumbledore odmówił tej posady Tomowi Riddle'owi. Młody Voldemort rzucił urok na tę posadę i od tamtej pory, aż do jego śmierci, żadnemu nauczycielowi nie udało się wytrwać na niej dłużej niż rok.
Obrona przed Czarną Magią była przedmiotem obowiązkowym, na który uczniowie musieli uczęszczać od początku pierwszej klasy.
Historia[]
Przed 1991 rokiem[]
- Harry Potter
Panie profesorze, czy on znowu starał się o posadę nauczyciela obrony przed czarną magią? Nie powiedział…
- Albus Dumbledore
Och, z całą pewnością chciał być nauczycielem obrony przed czarną magią. Wykazały to późniejsze wypadki. Bo widzisz, od czasu, gdy odmówiłem tej posady Lordowi Voldemortowi, jeszcze żadnego nauczyciela obrony przed czarną magią nie udało się nam utrzymać dłużej niż rok.
— Rozmowa na temat Toma Riddle'a[źródło]
Kiedy Newton Skamander był uczniem, zajęcia obrony przed czarną magią prowadził Albus Dumbledore. Uczył on między innymi sposobów radzenia sobie z boginami[3].
Za czasów nauki w Hogwarcie Toma Riddle'a, nauczycielką obrony przed czarną magią była Galatea Merrythought. Uczyła ona w szkole około 50 lat.
Po ukończeniu Hogwartu młody Voldemort starał się o tę posadę, jednak ówczesny dyrektor, Armando Dippet, uznał że Tom jest jeszcze za młody i odrzucił jego ofertę, ale zaprosił go do ponownego zgłoszenia się za kilka lat, jeśli nadal będzie zainteresowany tym stanowiskiem.
Kilkanaście lat później, w drugiej połowie lat 50 XX w., Tom ponownie chciał uzyskać posadę profesora, jednak dyrektor, którym był już wtedy Albus Dumbledore, stanowczo mu odmówił, powołując się na jego mroczne dokonania, o których słyszał. Rozczarowany Voldemort rzucił wtedy klątwę na tę posadę, na skutek której od tej pory nikomu nie udało się wytrwać dłużej niż rok na stanowisku nauczyciela obrony przed czarną magią.
1991/1992 rok[]
W 1991 roku posadę nauczyciela obrony przed czarną magią objął Kwiryniusz Quirrell, który wcześniej w Hogwarcie uczył mugoloznawstwa. Pomimo że profesora cechował bystry umysł, to jednak jego lekcje nie cieszyły się zbytnią popularnością i były dla uczniów rozczarowaniem[4]. Jednym z zagadnień poruszanych w czasie semestru były sposoby leczenia ukąszeń wilkołaka[5]. Quirrell był nauczycielem tego przedmiotu tylko przez rok, ponieważ zginął 4 czerwca 1992, kiedy próbował wykraść Kamień Filozoficzny dla Voldemorta.
1992/1993 rok[]
W kolejnym roku nauczycielem obrony przed czarną magią został Gilderoy Lockhart. Jako podręczniki do tego przedmiotu wyznaczył on siedem książek swojego autorstwa. Informacja o tym, że to właśnie Lockhart zaczął nauczać w Hogwarcie spotkała się z dużym uznaniem czarodziejów[6].
Pierwszą lekcję z uczniami drugiego roku nauczyciel rozpoczął od trwającego 30 minut quizu dotyczącego jego osoby. Test najlepiej rozwiązała Hermiona, za co została nagrodzona punktami dla swojego domu. Następnie Lockhart zaprezentował przyniesioną przez siebie klatkę z chochlikami kornwalijskimi, po czym wypuścił stworzenia, aby sprawdzić jak uczniowie sobie z nimi poradzą. Uwolnione chochliki zaczęły demolować salę i robić tyle zamieszania, że większość uczniów pochowała się pod ławkami. Z kolei Neville Longbottom został podniesiony za uszy i zawieszony na żyrandolu. Lockhart próbował okiełznać te stworzenia rzucając zaklęcie Peskipiksi Pesternomi, jednak nie wywołało to żadnego efektu. Kiedy zadzwonił dzwonek wszyscy, włącznie z nauczycielem, pospiesznie opuścili salę. Lockhart polecił jeszcze Harry'emu, Ronowi i Hermionie, żeby zapędzili chochliki do klatki, czego udało im się dokonać przy pomocy zaklęcia zamrażającego.
Na kolejnych lekcjach nie pojawiły się już więcej żywe stworzenia. Podczas zajęć Lockhart czytał urywki swoich książek oraz przeprowadzał inscenizacje niektórych wydarzeń, które były tam opisane. Do pomocy w odgrywaniu tych scenek nauczyciel zwykle wyznaczał Harry'ego, który musiał się wcielić między innymi w wieśniaka z Transylwania, yeti z przemarzniętą głową a nawet w wampira i wilkołaka. Pracą domową po jednych zajęciach było napisanie poematu na temat walki z rzeczonym wilkołakiem. Nagrodą za napisanie najlepszego wypracowania był egzemplarz książki Moje magiczne ja z autografem autora.
Po tym jak Lockhart stracił pamięć, Albus Dumbledore stwierdził, że konieczne będzie umieszczenie ogłoszenia w Proroku Codziennym z informacją o wakacie. Dodatkowo, lekcje obrony przed czarną magią zostały zniesione do końca semestru[7].
1993/1994 rok[]
Następcą Lockharta na stanowisku nauczyciela obrony przed czarną magią został Remus Lupin. Pierwsze zajęcia dla uczniów trzeciego roku miały charakter praktyczny. Profesor zaprowadził klasę do pokoju nauczycielskiego, w którym w jednej z szaf znajdował się bogin. Nauczyciel wyjaśnił czym jest ten upiór oraz w jaki sposób można z nim walczyć. Następnie uczniowie byli po kolei wywoływani na środek pomieszczenia i musieli pokonać bogina przy pomocy zaklęcia Riddikulus. Ćwiczenia przebiegały bez przeszkód, ale kiedy bogin znalazł się blisko Harry'ego, nauczyciel postanowił zainterweniować. Lupin obawiał się, że największym lękiem Pottera okaże się Lord Voldemort i kiedy upiór się w niego zmieni wybuchnie panika wśród uczniów. Remus wystąpił do przodu i samemu zmierzył się z boginem, którego ostatecznie wykończył Neville. Za zajęcia uczniowie zostali nagrodzeni punktami, a jako pracę domową mieli napisać streszczenie rozdziału o boginach.
Dla uczniów trzeciego roku obrona przed czarną magią stała się jednym z najbardziej lubianych przedmiotów, chociaż nieliczni krytykowali Lupina za niechlujny wygląd i obszarpane ubrania. Na zajęciach poruszane były głównie tematy związane z niebezpiecznymi czarodziejskimi stworzeniami oraz sposobami na walkę z nimi. Po boginach omawiano Czerwone Kapturki a później Wodniki Kappa[8]. 30 października 1993 roku profesorowi Lupinowi przysłano druzgotka, który miał mu posłużyć jako „rekwizyt” do kolejnych lekcji obrony przed czarną magią z uczniami trzeciego roku. Nauczyciel trzymał stworzenie w swoim gabinecie, w wielkim akwarium wypełnionym wodą.
5 listopada Lupin nie był obecny na zajęciach, a zamiast niego lekcję poprowadził Severus Snape. Harry przybył do sali spóźniony o 10 minut, za co został ukarany ujemnymi punktami dla Gryffindoru. Na jego pytanie o powód nieobecności Lupina, Snape poinformował go, że Remus czuje się zbyt słabo, żeby prowadzić zajęcia. Następnie nauczyciel polecił wszystkim otworzyć książki na rozdziale o wilkołakach, nie zważając na protesty uczniów mówiących, że nie dotarli jeszcze do tego zagadnienia i powinni teraz omawiać zwodniki. Snape rozpoczął od pytania na temat różnic między wilkołakiem a wilkiem, a kiedy nikt poza Hermioną nie znał odpowiedzi, profesor zaczął krytykować niski poziom ich klasy. Gdy jednak Hermiona spróbowała podać odpowiedź, Snape odjął punkty Gryffindorowi za to, że odezwała się niepytana, a Ron, który próbował jej bronić, został ukarany szlabanem. Resztę lekcji uczniowie robili notatki z podręcznika na temat wilkołaków, a w tym czasie Snape przechadzał się między nimi i krytykował to, co mieli zapisane podczas zajęć z Lupinem. Pracą domową było napisanie wypracowania o sposobach wykrywania i uśmiercania wilkołaków.
Lupin wrócił już na kolejne zajęcia, podczas których zaprezentował uczniom szklany pojemnik ze zwodnikiem i opisywał im zwyczaje tego stworzenia. Powiedział też, że nie muszą pisać wypracowania, które zlecił im Snape, co spotkało się z powszechną radością. Jedyną rozczarowaną tym oświadczeniem osobą była Hermiona, która zdążyła już napisać swoją pracę.
6 czerwca 1994 roku przed południem odbył się egzamin z obrony przed czarną magią. Składał się on tylko z części praktycznej, która polegała na przebyciu toru przeszkód na wolnym powietrzu. Uczniowie musieli przejść przez sadzawkę, w której przebywał druzgotek, pokonać wykroty, gdzie czyhały czerwone kapturki, zignorować błędne sygnały dawane przez zwodnika, aby na sam koniec zmierzyć się z boginem. Harry'emu udało się bezbłędnie przebyć całą trasę, jednak Hermiona nie dała rady zwyciężyć bogina, a Ron został wciągnięty na bagna przez zwodnika.
Kiedy Severus Snape ujawnił, że Lupin jest wilkołakiem, ten postanowił zrezygnować z posady nauczyciela i tego samego dnia opuścił Hogwart.
1994/1995 rok[]
- Hermiona Granger
Ale... ale pan profesor powiedział, że to niezgodne z prawem. Powiedział pan... że użycie go wobec innej istoty ludzkiej jest...
- Barty Crouch Jr
Dumbledore chce, żebyście poznali, jak człowiek wtedy się czuje. Jeśli wolisz, żeby ktoś inny rzucił na ciebie to zaklęcie i całkowicie nad tobą zapanował, to możemy się pożegnać. Droga wolna. Możesz wyjść.
— Rozmowa o rzucaniu zaklęcia Imperius na lekcji[źródło]
Kolejnym nauczycielem obrony przed czarną magią na prośbę Dumbledore'a zgodził się zostać były auror, Alastor Moody. Ostatecznie tak się jednak nie stało, ponieważ w nocy z 31 sierpnia na 1 września Moody został zaatakowany przez Petera Pettigrew i Barty'ego Croucha Juniora. Pomimo oporu udało im się obezwładnić aurora, a Barty przy pomocy Eliksiru Wielosokowego zamienił się w Moody'ego i to właśnie on, podszywając się pod Alastora, pojechał do Hogwartu i prowadził tam lekcje obrony przed czarną magią.
Pierwsza lekcja z rzekomym Alastorem Moodym była mocno wyczekiwania przez uczniów czwartego roku, zwłaszcza że jakiś czas wcześniej starsi koledzy bardzo zachwalali przed nimi lekcje nowego profesora. Gryfoni zebrali się pod salą lekcyjną jeszcze przed dzwonkiem, po czym czekali na nauczyciela. Barty Crouch Junior pod postacią Moody'ego rozpoczął zajęcia od przeczytania listy obecności, a potem poinformował uczniów, że w tym roku skupi się na obronie przed czarnoksięskimi zaklęciami, ponieważ w tym zakresie mają spore zaległości. Po krótkim wstępie nauczyciel zapytał jakie są czary najsurowiej karane przez Ministerstwo Magii.
Pierwszy zgłosił się Ron, który powiedział o zaklęciu Imperius. Fałszywy Moody wyjął wtedy pająka ze słoika i zademonstrował na nim działanie tego czaru. Rozkazywał stworzeniu huśtać się na linie, a potem stepować, co rozbawiło uczniów. O kolejnym Zaklęciu Niewybaczalnym – Cruciatusie – wspomniał Neville. Tym razem nauczyciel powiększył pająka zaklęciem Engorgio, po czym zaczął go torturować Cruciatusem. Fałszywy Moody przerwał czar dopiero po interwencji Hermiony, która zauważyła, że Neville na skutek tego pokazu zaciska mocno palce i ma oczy rozszerzone z przerażenia. O ostatnim zaklęciu – Avada Kedavra – powiedziała Hermiona. Nauczyciel zademonstrował jego działanie na trzecim pająku, uśmiercając go na miejscu, co wywołało poruszenie wśród uczniów. Po skończonej demonstracji fałszywy Moody opowiedział o Zaklęciach Niewybaczalnych i polecił zrobić notatki na temat każdego z nich.
Podczas jednej z późniejszych lekcji Barty Crouch Junior stwierdził, że będzie rzucał na uczniów zaklęcie Imperius, żeby poznali jego moc i stwierdzili czy są w stanie przezwyciężyć jego działanie. Fałszywy Moody po kolei wywoływał ich na środek klasy i nakazywał robić najdziwniejsze rzeczy – Dean Thomas okrążył klasę skacząc jak konik polny i śpiewając hymn narodowy, Lavender Brown naśladowała wiewiórkę, a Neville wykonywał ćwiczenia gimnastyczne. Kiedy przyszła kolej na Harry'ego okazało się, że udało mu się częściowo przezwyciężyć działanie zaklęcia, a po czterech próbach był w stanie całkowicie się mu oprzeć.
Podczas jednej z lekcji nauczyciel powiedział uczniom, że zawsze samodzielnie przygotowuje jedzenie i picie, z obawy, że jakiś czarnoksiężnik mógłby mu czegoś do niego dosypać. Kiedy Harry był w gabinecie fałszywego Moody'ego zauważył, że w pokoju jest wiele przyrządów służących do obrony przeciwko czarnoksiężnikom – fałszoskop, czujnik tajności i monitor wrogów. W pomieszczeniu stał także kufer z kilkoma dziurkami od klucza w jednym rzędzie.
Na jednych zajęciach nauczyciel przygotował bardzo ostry test odparowywania czarnomagicznych zaklęć. Niektórzy uczniowie odnieśli lekkie obrażenia, a Harry musiał się zmagać z rozdygotanymi uszami, które były efektem jednego z zaklęć. Po zdemaskowaniu nauczyciela jako Barty'ego Croucha Juniora zajęcia obrony przed czarną magią zostały odwołane aż do końca roku szkolnego.
1995/1996 rok[]
- Minerwa McGonagall
Potter, nie słuchałeś uważnie przemowy Dolores Umbridge podczas uczty na rozpoczęcie roku?
- Harry Potter
Słuchałem… Taak… powiedziała… że postęp zostanie zakazany albo… no tak, to znaczy, że… że Ministerstwo Magii próbuje mieszać się w sprawy Hogwartu.
- Minerwa McGonagall
No, w każdym razie cieszę się, że słuchasz przynajmniej Hermiony Granger
— Rozmowa na temat metod nauczania Dolores Umbridge[źródło]
W wakacje w 1995 roku Albus Dumbledore miał duże problemy, żeby zatrudnić kogoś na stanowisku nauczyciela obrony przed czarną magią[9]. Dlatego też 30 sierpnia Ministerstwo Magii wydało Dekret Edukacyjny Numer 22, który pozwalał im na wyznaczenie swojego kandydata, jeśli dyrektor szkoły nie może znaleźć nikogo na stanowisko profesora. Na mocy tego prawa ostatecznie wybrana została Dolores Umbridge[10].
Pierwsza lekcja poprowadzona przez nową nauczycielkę była tylko teoretyczna. Najpierw Umbridge opowiedziała o programie nauczania na ten rok oraz przedstawiła jego cele. Następnie poleciła, żeby uczniowie przeczytali pierwszy rozdział z podręcznika Teoria obrony magicznej. Wszyscy zabrali się do czytania, oprócz Hermiony, która cały czas siedziała wyprostowana z podniesioną ręką. Początkowo Umbridge ją ignorowała, jednak po kilkunastu minutach, kiedy większość Gryfonów zwróciła na to uwagę, nauczycielka zdecydowała się udzielić uczennicy głosu. Kiedy Hermiona zauważyła, że w programie nie została przewidziana praktyczna nauka czarów obronnych, rozpętała się dyskusja, do której dołączyli także inni uczniowie. Pomimo to, Umbridge nie dała się przekonać, że nauka zaklęć może być potrzebna.
Kiedy w końcu Harry wspomniał o powrocie Voldemorta, nauczycielka nazwała go kłamcą i ukarała szlabanem. Gryfon nie poprzestał jednak na tym i przywołał śmierć Cedrika, utrzymując, że to Czarny Pan był odpowiedzialny za jego zgon. Wtedy Umbridge napisała krótką notkę i poleciła Harry'emu, żeby zaniósł ją do profesor McGonagall. Okazało się, że Potter ma mieć szlaban codziennie, przez cały tydzień. Każdego wieczoru musiał on pisać słowa „Nie będę opowiadać kłamstw” piórem, które jako atramentu używało jego krwi.
Na kolejnych zajęciach Dolores poleciła przeczytać drugi rozdział z podręcznika. Również tym razem Hermiona podniosła rękę, mówiąc, że przeczytała już całą książkę. Kiedy Gryfonka nie zgodziła się z jedną z teorii zawartych w podręczniku, nauczycielka ukarała ją, zabierając punkty jej domowi. Z kolei Harry został ukarany kolejnym tygodniowym szlabanem za ponowne wspomnienie o Voldemorcie. Następne lekcje wyglądały podobnie jak poprzednie – Umbridge kazała uczniom czytać kolejne rozdziały z podręcznika.
W międzyczasie Hermiona wpadła na pomysł, żeby to Harry uczył chętnych praktycznej obrony przed czarną magią, skoro na lekcjach mają do czynienia tylko z teorią. Harry, choć początkowo niechętny, zgodził się i tak powstała Gwardia Dumbledore'a. Spotkania odbywały się w ciągu całego roku, pomimo że wkrótce grupa stała się nielegalna na mocy wydanego przez Ministerstwo dekretu. Ostatecznie grupa została wydana Umbridge przez Mariettę Edgecombe, jednak uczniowie nie zostali ukarani, bo całą winę wziął na siebie Albus Dumbledore.
W czasie lekcji obrony przed czarną magią, wkrótce po wydaniu Dekretu Edukacyjnego Numer 26, Lee Jordan powiedział Umbridge, że zgodnie z tym zarządzeniem nie może ukarać Freda i George'a Weasleyów za granie w eksplodującego durnia, ponieważ nie ma to związku z przedmiotem, którego naucza. Lee został za to ukarany szlabanem, podczas którego pisał krwawym piórem[11].
Podczas SUMów na egzaminie praktycznym z obrony przed czarną magią jednym z zadań na jakie natrafił Harry była konieczność poradzenia sobie z boginem. Potter dostał też dodatkowe punkty za wyczarowanie cielesnego patronusa.
1996/1997 rok[]
W 1996 roku kolejnym profesorem obrony przed czarną magią został Severus Snape – dotychczasowy nauczyciel eliksirów.
Lekcję tego przedmiotu Snape rozpoczął od krótkiego wstępu, opisując czym jest czarna magia oraz jak powinna wyglądać obrona przed nią. Następnie polecił uczniom dobrać się w pary. Jedna osoba miała niewerbalnie rzucać jakieś zaklęcie, a druga odeprzeć atak, również bez wypowiadania formuły czaru. Hermionie udało się to już po dwudziestu minutach, ale Ron miał problemy z rzuceniem czaru. Widząc to Snape postanowił zademonstrować na Harrym jak poprawnie rzucić zaklęcie. Potter obronił się, jednak wypowiedział formułę czaru na głos. Kiedy Severus zwrócił na to uwagę, Harry odpowiedział mu w dość bezczelny sposób, za co został ukarany szlabanem.
Na dalszych zajęciach również były wymagane zaklęcia niewerbalne. Harry miewał z tym problemy, co Snape lubił mu wypominać podczas lekcji obrony przed czarną magią[12]. Tematem jednej z prac, którą musieli napisać uczniowie były sposoby obrony przed zaklęciem Imperius.
Jedne z kolejnych zajęć Snape rozpoczął od zebrania wypracowań dotyczących dementorów. Niedługo potem Seamus Finnigan zapytał jaka jest różnica między duchem a inferiusem. Ponieważ Harry w tym czasie wypowiedział po cichu komentarz, to Severus polecił Potterowi udzielić odpowiedzi na pytanie. Nie był nią jednak usatysfakcjonowany, więc wyjaśnił to samemu. Z kolei Ron został ukarany utratą punktów, za nieodpowiednią – zdaniem nauczyciela – uwagę. Następnie Snape nakazał wszystkim otworzyć podręczniki i przeczytać o zaklęciu Imperius.
Po zamordowaniu Albusa Dumbledore'a Snape uciekł z Hogwartu, a z uwagi na śmierć dyrektora dalsze lekcje w tym roku szkolnym już się nie odbywały.
1997/1998 rok[]
Kiedy latem 1997 roku Voldemort przejął władzę w Ministerstwie Magii nowym nauczycielem obrony przed czarną magią w Hogwarcie został śmierciożerca, Amycus Carrow. W rzeczywistości jednak podczas swoich zajęć nauczał on czarnomagicznych zaklęć, a nie sposobów obrony przed nimi. Kazał on uczniom ćwiczyć rzucanie zaklęcia Cruciatus na tych, którzy zostali ukarani szlabanem. Ci, którzy nie chcieli tego robić – jak chociażby Neville Longbottom – byli brutalnie karani. Z kolei niektórzy świetnie się odnaleźli w nowej sytuacji. Vincent Crabbe i Gregory Goyle uwielbiali torturować innych i byli w tym jednymi z najlepszych[13].
Po 1998 roku[]
Podczas podróży w czasie Albus Severus Potter trafił do jednej z alternatywnych rzeczywistości, w której Hermiona była nauczycielką obrony przed czarną magią. Granger była zdziwiona zachowaniem Albusa, który rozmawiał z nią jak z dobrze znaną osobą i za to ukarała jego dom utratą punktów. Tematem zajęć było Zaklęcie Patronusa. Najpierw Hermiona zapytała uczniów czy wiedzą czym jest Patronus, a kiedy nikt się nie odezwał skrytykowała poziom klasy i sama zaczęła wyjaśniać to zagadnienie[14].
Znani nauczyciele przedmiotu[]
Albus Dumbledore[]
Albus Dumbledore nauczał obrony przed czarną magią w Hogwarcie od co najmniej 1908 roku[15]. Był uważany wśród uczniów za autorytet i cieszył się dużą sympatią. Uczył m.in. Newtona Skamandera i Letę Lestrange. Podczas pełnienia funkcji nauczyciela obrony przed czarną magią Albus prowadził lekcję na temat obrony przed boginami. W 1927 roku jedne z jego zajęć zostało przerwane przez pracowników Ministerstwa Magii. Dumbledore wówczas poprosił Minerwę McGonagall, aby odprowadziła uczniów do dormitoriów.
Kwiryniusz Quirrell[]
Quirrell, według słów Hagrida, był dobrym teoretykiem, jednak kiedy zabrał się za eksperymenty, kilkukrotnie skończyło się to niemiłymi spotkaniami. To wszystko wpłynęło na nauczyciela tak mocno, że odtąd bał się przedmiotu którego nauczał, a nawet samych uczniów.
Quirrell prowadził lekcje tylko w sposób teoretyczny[16]. Prawdopodobnie nie wykraczał poza program nauczania określony przez Ministerstwo oraz ograniczał się do zaklęć dostosowanych do poziomu swoich uczniów, ponieważ Dolores Umbridge uważała jego sposób wykładania za adekwatny[10].
Uczniowie byli jednak rozczarowani sposobem nauczania Quirrela – między innymi dlatego, że w jego klasie czuć było zapach czosnku, który ponoć miał chronić profesora przed wampirami. Dodatkowo, uczniowie niezbyt wierzyli w jego słowa, chociażby w te dotyczące sposobu zdobycia turbanu, który cały czas nosił na głowie.
Quirrel zginął w czerwcu 1992 roku po tym jak Voldemort opuścił jego ciało, którego mu użyczył.
Gilderoy Lockhart[]
Lockhart nie był zbyt dobrym nauczycielem, ponieważ tak naprawdę nie dokonał czynów, o których pisał w swoich książkach, a jedynie przypisał sobie cudze osiągnięcia. Objawiło się to chociażby podczas jedynej praktycznej lekcji, na którą przyniósł chochliki kornwalijskie – okazało się wtedy, że Lockhart nie potrafi ich poskromić i polecił zrobić to uczniom, a samemu się ewakuował.
Podczas zajęć Gilderoy skupiał się głównie na swojej osobie, opowiadając o swoich rzekomych sukcesach, a nawet odgrywając scenki ze swoich książek.
Większość czarodziejów była zachwycona tym, że Lockhart będzie prowadził lekcje obrony przed czarną magią. Z kolei uczniowie, szczególnie po pierwszych lekcjach, byli bardziej sceptycznie nastawieni i zdawali sobie sprawę, że dużo się nie nauczą. Pomimo to część uczniów, jak chociażby Hermiona, była zachwycona Lockartem i patrzyła na jego zajęcia dość bezkrytycznie.
Gilderoy zakończył swoją pracę w Hogwarcie po tym, jak rykoszet zaklęcia Obliviate trafił w niego, powodując trwały uraz i sprawiając, że na dłuższy czas trafił do szpitala św. Munga.
Remus John Lupin[]
Lupin na swoich zajęciach skupiał się głównie na obronie przed niebezpiecznymi magicznymi stworzeniami. Często prowadził lekcje w sposób praktyczny, wykorzystując do tego prawdziwe stworzenia, które sprowadzał i trzymał w swoim gabinecie.
Uczniowie bardzo sobie chwalili lekcje z Lupinem, a dla wielu obrona przed czarną magią stała się ulubionym przedmiotem. Trzecioroczniacy twierdzili także, że jak dotąd jest najlepszym nauczycielem tego przedmiotu. Tylko nieliczni krytykowali Lupina za obszarpane ubrania i niechlujny wygląd.
Musiał zrezygnować ze stanowiska, gdy wieść o dręczącej go likantropii rozeszła się wśród rodziców. Tę informację rozgłosił Severus Snape.
Barty Crouch Jr. pod postacią Moody'ego[]
Do Hogwartu przybył po porwaniu Szalonookiego, przybierając jego postać za pomocą eliksiru wielosokowego. Był nauczycielem w roku szkolnym 1994/1995.
Cały czas realizował on plan, który miał na celu pomóc w odrodzeniu się Voldemorta. To on wrzucił nazwisko Harry'ego do Czary Ognia, zgłaszając go tym samym do Turnieju Trójmagicznego. Dyskretnie pomagał mu przejść wszystkie zadania, na końcu zamieniając ostateczną nagrodę w świstoklik, który odesłał go na cmentarz, gdzie Harry był świadkiem odrodzenia Voldemorta. Później chciał zabić chłopca.
Na jego lekcjach nie używano podręczników. Fałszywy Moody opowiadał o poruszanych zagadnieniach, prowadził także zajęcia praktyczne, które były często bardzo intensywne i angażujące. Uczniowie w większości byli zachwyceni nauczycielem, ale tylko dlatego, że nie wiedzieli, kim jest naprawdę.
Po odkryciu jego prawdziwej tożsamości został skazany na wyssanie duszy przez dementora.
Dolores Jane Umbridge[]
Nauczycielka w roku szkolnym 1995/1996, wysłana do Hogwartu przez Korneliusza Knota, aby infiltrować szkołę. Nauczała jedynie teorii, co było przyczyną powstania Gwardii Dumbledore'a. Po ucieczce Albusa Dumbledore'a została tymczasowo dyrektorem Hogwartu, oprócz tego pełniła jeszcze funkcję Wielkiego Inkwizytora Hogwartu.
Umbridge zyskała poparcie Filcha oraz Ślizgonów, jednak generalnie była nielubiana przez uczniów. Jej lekcje były nudne i polegały głównie na czytaniu wybranego rozdziału z podręcznika. Dolores nie pozwalała na praktyczne rzucanie zaklęć obronnych, obawiając się, że mogłoby to doprowadzić do powstania armii wśród uczniów.
Umbridge odeszła ze szkoły po zaatakowaniu przez centaury, które nazwała stadem plugawych mieszańców. Jednym z podręczników, jakiego wymagała była Teoria obrony magicznej Wilberta Slinkharda. Była jedyną kobietą nauczającą tego przedmiotu podczas lat szkolnych Harry'ego Pottera.
Severus Tobiasz Snape[]
Snape wielokrotnie starał się o posadę nauczyciela obrony przed czarną magią i w końcu otrzymał ją w roku szkolnym 1996/1997. Już na pierwszej lekcji pokazał, że interesuje się oraz zna na czarnej magii. Snape był wymagającym, często ostrym nauczycielem. Podobnie jak podczas lekcji eliksirów czasami krytykował uczniów i nie tolerował żadnych przejawów niesubordynacji. Pomimo to lekcje Snape'a były oceniane raczej pozytywnie, a jego metody nauczania były skuteczne.
Przestał być nauczycielem tego przedmiotu po swojej ucieczce, spowodowanej zabójstwem Albusa Dumbledore'a.
Amycus Carrow[]
Na polecenie Lorda Voldemorta objął stanowisko w roku szkolnym 1997/1998. Niestety nauczany przez niego przedmiot miał niewiele wspólnego z nazwą. Zamiast obrony Amycus nauczał używania czarnej magii w czystej postaci. Na jego lekcjach uczniowie byli zmuszani do torturowania zaklęciem Cruciatus tych, którzy dostali karę.
Niektórym bardzo podobało się takie podejście i uwielbiali lekcje Carrowa, jednak sporo uczniów odmawiało udziału w zajęciach, nie chcąc praktykować czarnej magii. Amycus był bardzo brutalny i karał uczniów, którzy mu się sprzeciwiali.
Po śmierci Voldemorta Carrow został zesłany do Azkabanu.
Hermiona Granger[]
W 2020 roku, według odmienionej przez Albusa Pottera i Scorpiusa Malfoya historii, Hermiona nie pobrała się z Ronem, tylko została w Hogwarcie i nauczała obrony przed czarną magią. Była bardzo surową nauczycielką. W rozmowie Albusa i Scorpiusa została nawet określona jako „psychopatka”.
Miejsce i terminy zajęć[]
Klasa[]
- Osobny artykuł: Klasa obrony przed czarną magią
Zajęcia obrony przed czarną magią odbywały się w klasie znajdującej się na trzecim piętrze w Hogwarcie. W roku szkolnym 1991/1992 zajęcia musiały zostać przeniesione do innej sali, ponieważ korytarz na 3 piętrze był zamknięty. Podczas jednych zajęć z Lockhartem klasa została zdemolowana przez przyniesione przez niego chochliki kornwalijskie, jednak potem została przywrócona do odpowiedniego stanu.
Sama klasa była dość ponura. W sali na ścianach znajdowały się obrazki, a na suficie zawieszony był żyrandol. Była także tablica, z której korzystali nauczyciele. Kiedy Snape został nauczycielem, powiesił na ścianach dodatkowe obrazki z cierpiącymi lub poranionymi ludźmi, przedstawiające skutki nieudanej obrony przed czarną magią.
Plan lekcji[]
Rok | Dzień | Okres |
Pierwszy | Nie wiadomo | Nie wiadomo |
Drugi | Środa | Po południu[17] |
Trzeci | Czwartek | Po południu[16] |
Poniedziałek | Po drugim śniadaniu[18] | |
Czwarty | Czwartek | Po drugim śniadaniu[19] |
Piąty | Poniedziałek | 5 i 6 lekcja[20] |
Szósty | Poniedziałek | Rano[19] |
Siódmy | Nie wiadomo | Nie wiadomo |
Tematyka zajęć[]
1 rok[]
Zaklęcia[]
Stworzenia[]
2 rok[]
Zaklęcia[]
Stworzenia[]
- Chochliki kornwalijskie
- Wilkołaki
- Zjawy
- Trolle
- Yeti
- Wampiry
3 rok[]
Zaklęcia[]
Stworzenia[]
- Boginy
- Czerwone Kapturki
- Wodniki Kappa
- druzgotki
- Zwodniki
- Wilkołaki
4 rok[]
Zaklęcia[]
- Imperius (według programu dopiero na 6 roku)
- Cruciatus (według programu dopiero na 6 roku)
- Avada Kedavra (według programu dopiero na 6 roku)
- Zaklęcia obronne
5 rok[]
Zaklęcia[]
- Zaklęcia obronne
6 rok[]
Zaklęcia[]
Stworzenia[]
Wymagane podręczniki[]
Rok | Tytuł | Autor |
Pierwszy | Ciemne moce: Poradnik samoobrony | Quentin Trimble |
Drugi | Jak pozbyć się upiora | Gilderoy Lockhart |
Jak zaprzyjaźnić się z ghulami | Gilderoy Lockhart | |
Wędrówki z trollami | Gilderoy Lockhart | |
Podróże z wampirami | Gilderoy Lockhart | |
Włóczęgi z wilkołakami | Gilderoy Lockhart | |
Rok z yeti | Gilderoy Lockhart | |
Trzeci | Podstawowa obrona przed czarną magią[1] | Arseniusz Jigger |
Czwarty | Ciemne moce: Poradnik samoobrony | Quentin Trimble |
Piąty | Teoria obrony magicznej | Wilbert Slinkhard |
Obrona przed czarną magią: Podstawy dla początkujących[2] | Nie wiadomo | |
Szósty | Konfrontacja z bezimiennymi | Nie wiadomo |
Siódmy | Nie wiadomo | Nie wiadomo |
Ciekawostki[]
- J.K. Rowling planowała w czwartym tomie zamiast Barty'ego Croucha Jr umieścić Petera Pettigrew.
- Rowling ujawniła, że po Amycusie Carrowie kolejny nauczyciel został na stałe na tym stanowisku, ponieważ klątwa Voldemorta przestała działać po jego śmierci.
- Dumbledore zatrudnił Lockharta na stanowisku nauczyciela, ponieważ jako jedyny zdawał sobie sprawę, że tak naprawdę kradnie on dokonania innych czarodziejów. Dyrektor był przekonany, że pozwoli to zdemaskować Gilderoya jako oszusta[21].
- Dolores Umbridge była jedyną kobietą nauczającą obrony przed czarną magią, za czasów nauki Harry'ego w Hogwarcie.
- Kiedy Snape nauczał eliksirów, aby kontynuować naukę w szóstej klasie trzeba było zdać SUMa na ocenę „Wybitną”. Z kolei w 1996/1997 roku do kontynuowania obrony przed czarną magią wystarczało uzyskanie stopnia „Powyżej Oczekiwań” na SUMie z tego przedmiotu.
- Jedynym podręcznikiem, który był wykorzystany na więcej niż jednym roku były Ciemne moce: Poradnik samoobrony.
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (film)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (gra)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- Harry Potter i Czara Ognia (film)
- Harry Potter i Czara Ognia (gra)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (film) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka)
- Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda
- Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda. Oryginalny scenariusz
- LEGO Harry Potter: Lata 1−4
- LEGO Harry Potter: Lata 5−7
- Wizarding World (strona internetowa)
- Bloomsbury Live Chat
- Harry Potter: Zagadki i magia
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Harry Potter i więzień Azkabanu (film)
- ↑ 2,0 2,1 Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- ↑ Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 8, Mistrz eliksirów
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 13, Nicolas Flamel
- ↑ Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 4, W księgarni Esy i Floresy
- ↑ Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 18, Nagroda Zgredka
- ↑ Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 8, Ucieczka Grubej Damy
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 9, Zmartwienia pani Weasley
- ↑ 10,0 10,1 Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 15, Wielki Inkwizytor Hogwartu
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 25, Żuk osaczony
- ↑ Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 12, Srebro i opale
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 29, Zaginiony diadem
- ↑ Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka), akt 2, scena 11
- ↑ Albus był nauczycielem w szkolnych latach Newtona Skamandera, co zostało ukazane w retrospekcji w filmie Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda
- ↑ 16,0 16,1 Harry Potter i więzień Azkabanu, rozdział 7, Upiór w szafie
- ↑ Harry Potter i Komnata Tajemnic, rozdział 6, Gilderoy Lockhart
- ↑ Harry Potter i więzień Azkabanu, rozdział 10, Mapa Huncwotów
- ↑ 19,0 19,1 Harry Potter i Czara Ognia, rozdział 14, Zaklęcia Niewybaczalne
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa, rozdział 12, Profesor Umbridge
- ↑ https://www.pottermore.com/writing-by-jk-rowling/gilderoy-lockhart