Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
Komunikat
Ta strona wygrała 118. Artykuł Miesiąca. Została dopracowana przez użytkownika/czkę: Natalkolx!
Konkurs ma na celu ulepszenie artykułów pod względem tekstu i szaty graficznej. Pierwszy wystartował w czerwcu 2013 roku. Więcej o projekcie można przeczytać na stronie projektu i regulaminie konkursu.
Disambig
Ten artykuł dotyczy obrońcy w Reprezentacji Gryffindoru w Qudditcha. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa

Oliver Wood (ur. między październikiem 1975 a sierpniem 1976 r.[1]) — czarodziej nieznanego statusu krwi. Pochodził z terenów Wielkiej Brytanii lub Irlandii[4]. W latach 1987–1994 uczęszczał do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, gdzie został przydzielony do Gryffindoru. Grał w domowej reprezentacji w quidditchu na pozycji obrońcy. Prawdopodobnie od 1990 roku był również kapitanem zespołu, znanym ze swojej surowości, determinacji i dużej pracy w dążeniu do celu.

Po ukończeniu szkoły nadal pozostał związany z quidditchem – został rezerwowym zawodnikiem Zjednoczonych z Puddlemere. W 1998 roku walczył w bitwie o Hogwart.

Biografia[]

Wczesne życie[]

Oliver urodził się w rodzinie czarodziejów czystej krwi lub półkrwi[2] na terenie Wielkiej Brytanii lub Irlandii[4]. W młodości najprawdopodobniej zaczął fascynować się quidditchem.

1987–1991[]

W 1987 roku Oliver rozpoczął naukę w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Podczas ceremonii przydziału trafił do Gryffindoru. Dormitorium dzielił m.in. z Percym Weasleyem. Najpóźniej w roku szkolnym 1990/1991, a najprawdopodobniej i wcześniej, został obrońcą domowej reprezentacji w quidditchu. Oliver dobrze grał na swojej pozycji, na której znajdował się aż do ukończenia Hogwartu.

Prawdopodobnie w 1990 roku, czyli na swoim czwartym roku, Oliver został kapitanem drużyny Gryffindoru. Już wtedy popisywał się długimi i emocjonującymi przemówieniami (Fred i George rok później mówili, że znali je na pamięć, ponieważ byli w drużynie rok wcześniej). Sezon 1990/1991 był okresem, kiedy Gryffindor został według Minerwy McGonagall zniszczony przez Slytherin tak, że nie mogła spojrzeć w oczy Severusowi Snape'owi. Możliwe, że Gryffindor miał jeszcze wtedy w składzie Charliego Weasleya, ale nie pomógł on znacząco w zdobyciu pucharu[5].

Jakiś czas przed 1991 roku Oliver otrzymał nagrodę za ciężką pracę[6]

Rok szkolny 1991/1992[]

W 1991 Oliver rozpoczął piąty rok nauki w Hogwarcie. Nie mógł jednak znaleźć nikogo na pozycję szukającego, kto zastąpiłby Charliego Weasleya, który w czerwcu ukończył szkołę. Oprócz Charliego z drużyny odeszło również dwóch ścigających, przez co na ich miejsce wskoczyły debiutujące Katie Bell i Alicja Spinnet, grające wcześniej w rezerwie.

Z pomocą przy znalezieniu odpowiedniego szukającego przyszła profesor Minerwa McGonagall, która chciała wreszcie pokonać Ślizgonów, co nie udawało się od wielu lat. Kiedy opiekunka Gryfonów zobaczyła jak Harry Potter zanurkował w locie z wysokości pięćdziesięciu stóp po przypominajkę, mimo że nigdy wcześniej nawet nie siedział na miotle, zdecydowała się przedstawić go Oliverowi. Wood bardzo entuzjastycznie przyjął Harry'ego i jego niespodziewanie odkryty talent. Od razu też zauważył, iż budowa ciała chłopca jest idealna do roli szukającego i stwierdził, że będzie on potrzebował dobrej miotły.

Wood 100

Oliver tłumaczy Harry'emu zasady quidditcha

W połowie września (w piątek) Harry w porze śniadania otrzymał w formie przesyłki najlepszą w tamtych czasach miotłę — Nimbusa 2000 — oraz list od profesor McGonagall informujący o prywatnej lekcji quidditcha, która miała odbyć się tego dnia o godzinie dziewiętnastej. Potter przybył na boisko pierwszy, a w momencie, w którym przyszedł Wood, latał na miotle. Oliver był pod wrażeniem i stwierdził, że chłopak rzeczywiście ma talent. Następnie zaczął mu tłumaczyć zasady quidditcha, a potem zaczęli trenować wyłapywanie przez Harry'ego rzucanych piłeczek golfowych (nie wykorzystali w tym celu złotego znicza, ponieważ było już wówczas za ciemno i mogliby go łatwo zgubić). Wood był zachwycony — stwierdził, że w tym roku na pewno wygrają. Starał się on również zachować dołączenie Pottera do drużyny w tajemnicy (aby chłopak był ich „tajną bronią”), ale wieść o tym mimo wszystko rozniosła się po całej szkole. Podczas treningów Wood nie oszczędzał nikogo (w tym również nowego szukającego)[7].

Przed pierwszym meczem Oliver wygłosił motywacyjną przemowę, w której pochwalił swoją drużynę, iż ma ona najlepszy skład od wielu lat i stwierdził, że w tym roku z pewnością wygrają Puchar Quidditcha. W trakcie meczu miotła Harry'ego przestała go słuchać (ponieważ była kontrolowana za pomocą czarnej magii przez Kwiryniusza Quirrella) i wszyscy członkowie drużyny Gryffindoru bardziej skupili się na próbie ratowania chłopaka niż grze. Prawdopodobnie również i Wood był przestraszony sytuacją, jaka spotkała ich szukającego, gdyż Marcus Flint bez żadnych przeszkód strzelił na raz pięć bramek. Ostatecznie jednak rozgrywkę, z wynikiem sto siedemdziesiąt do sześćdziesięciu, wygrali Gryfoni, dzięki Potterowi, który złapał znicz (prawie go przy tym połykając) moment po tym, jak odzyskał kontrolę nad swoim Nimbusem[7].

Wood 200

Oliver i Harry przed meczem

Po przerwie świątecznej Wood ponownie zaczął urządzać bardzo ciężkie treningi, nie zważając nawet na ciągle padający deszcz. Bliźniacy Weasley narzekali, że stał się fanatykiem. Harry z kolei podzielał zaangażowanie Olivera, ponieważ mieli realne szanse na wyjście na czoło tabeli po raz pierwszy od siedmiu lat. Podczas jednego z treningów Wood przekazał swojej drużynie, że w ich następnym meczu przeciw Puchonom sędziować będzie Severus Snape i zalecił im, aby grali czysto, gdyż obawiał się z jego strony niesprawiedliwego sędziowania. Na chwilę przed meczem poradził jeszcze Harry'emu jak najszybsze złapanie znicza, co mogłoby ich uchronić przed zbyt dużą utratą punktów. Podczas rozgrywki Snape dał Puchonom dwa rzuty wolne (jeden za to, że George odbił tłuczka w jego stronę, a drugi bez żadnego uzasadnienia). Harry złapał znicza po pierwszych pięciu minutach meczu, przez co zapewnił zwycięstwo swojej drużynie[8]. Z tej okazji w pokoju wspólnym zorganizowano przyjęcie, w którym prawdopodobnie udział brał również i Wood.

Jakiś czas później, podczas jednej nocy, Gryffindor stracił sto pięćdziesiąt punktów przez to, że Harry wraz z Hermioną i Neville'em zostali nakryci na wałęsaniu się po terenie szkoły podczas trwania ciszy nocnej. Wieści o tym szybko rozniosły się po zamku. Przez tę stratę ich dom utracił prowadzenie, a trójka pierwszorocznych natychmiast stała się nielubiana nie tylko przez Gryfonów, ale także przez Puchonów i Krukonów, gdyż każdy z nich wyczekiwał na utratę pucharu przez Ślizgonów. Bardzo możliwe jest, że Oliver także nie był z tego powodu zadowolony. Kiedy Potter przyszedł do niego z propozycją rezygnacji z drużyny, Wood stwierdził, że wówczas nie odzyskają choć części punktów, bo nie będą mogli wygrać ostatniego meczu[9].

Oliver Wood quidditch

Wood broniący bramek w trakcie meczu ze Slytherinem

Dobra dyspozycja Gryfonów pozwoliła marzyć Oliverowi (przez cały rok szkolny) o zdobyciu Pucharu Quidditcha. Nadzieje te jednak okazały się płonne, bowiem na krótko przed ostatnim meczem Gryffindoru z Ravenclawem, Harry (szukający Gryfonów) stanął przed zadaniem powstrzymania Lorda Voldemorta przed kradzieżą Kamienia Filozoficznego, przez co Potter trafił nieprzytomny do skrzydła szpitalnego[10]. Pomimo ocalenia świata przed powrotem czarnoksiężnika, chłopak nie mógł wziąć udziału w tym najważniejszym meczu, co poskutkowało tym, że jego drużyna musiała grać w sześciu. Gryfoni przegrali wówczas ogromną liczbą punktów, największą od trzystu lat[11].

Rok szkolny 1992/1993[]

„— Posłuchajcie mnie, parszywe lenie — powiedział, obrzucając ich płomiennym spojrzeniem. — Powinniśmy zdobyć puchar w zeszłym roku. Byliśmy najlepszą drużyną. Niestety, na skutek okoliczności na które nie mieliśmy wpływu…
[…] Wood przerwał na chwilę, aby się opanować. Ta ostatnia porażka wciąż go dręczyła.
— Więc w tym roku będziemy trenować do upadłego, tak jak jeszcze nigdy nie trenowaliśmy…”
— Wood przemawiający do członków reprezentacji Gryffindoru[źródło]
Wood 400

Wood patrzy na zgodę na wypróbowanie nowego szukającego

Oliver przez całe wakacje nie mógł się pogodzić z ostatnią porażką z zeszłego roku szkolnego, dlatego całe lato spędził na opracowaniu nowego planu treningowego. W pierwszą wrześniową sobotę Wood wstał bardzo wcześnie i o świcie obudził całą drużynę na trening. Przedstawił jej ów program rozpisany na trzech wielkich wykresach. Chłopak starał się przedstawić nową taktykę jak najdokładniej, jednak zaspani członkowie zespołu nie byli w stanie wystarczająco skupić się na tak szczegółowych informacjach. Kiedy w końcu wyszli na boisko i dosiedli mioteł zauważyli Colina Creeveya, który robił Harry'emu zdjęcia z trybun. Oliver nie był zadowolony jego obecnością na stadionie, ponieważ podejrzewał, iż mógł on być szpiegiem Ślizgonów. Chwilę potem na boisko weszła drużyna Slytherinu, których zobaczył George Weasley. Wood zdenerwował się na ich widok, ponieważ to on zarezerwował na ten dzień stadion, ale Marcus Flint pokazał mu pisemną zgodę (podpisaną przez profesora Snape'a) na trenowanie w celu przećwiczenia nowego szukającego Slytherinu — Dracona Malfoya. Flint zaprezentował również reprezentacji Gryffindoru ich nowe miotły (Nimbusy 2001), którymi Lucjusz Malfoy obdarował drużynę, aby jego syn mógł grać w zespole. Wood (podobnie jak pozostali członkowie jego drużyny) był oniemiały na widok najnowszego modelu. Oliver był także obecny przy incydencie, w którym Draco nazwał Hermionę „szlamą”, a Ron ― próbując wymierzyć Malfoyowi sprawiedliwość ― znokautował sam siebie swoją uszkodzoną różdżką[12].

„Ślizgoni mają lepsze miotły i trudno temu zaprzeczyć. Ale my mamy lepszych ludzi na naszych miotłach. Trenowaliśmy ostrzej, lataliśmy w każdą pogodę i sprawimy, że pożałują dnia, w którym ten wstrętny smark Malfoy wkupił się do ich drużyny. […] Harry, musisz pokazać, że nie wystarczy mieć bogatego ojca, żeby być najlepszym szukającym. Musisz za wszelką cenę złapać znicza przed Malfoyem, bo ten mecz musimy wygrać. Złap go albo zgiń, próbując go złapać.”
— Przemówienie Wooda przed meczem ze Slytherinem[źródło]

Wood był bardzo zdeterminowany do zdobycia w tym roku szkolnym Pucharu Quidditcha zwłaszcza, że w ubiegłym bardzo mało brakowało do osiągnięcia tego celu. Przeprowadzał regularne treningi przy każdej pogodzie. Pierwszy mecz, jak co roku, miał się odbyć ze Slytherinem. Ślizgoni mieli lepsze miotły, mimo to Oliver wierzył, że skoro jego drużyna trenowała ciężej, to mają zatem szansę zwyciężyć, nawet z gorszym sprzętem. Na chwilę przed meczem Wood powiedział Harry'emu, że muszą wygrać tę rozgrywkę, aby pokazać, że ważniejsze są umiejętności i talent niż wykorzystywane przedmioty.

Wood 300

Wood podczas meczu

Podczas meczu Potter nie mógł się jednak skupić na swoim zadaniu, ponieważ stale musiał unikać atakującego go tłuczka. W między czasie Ślizgoni zyskiwali coraz większe prowadzenie. Wood widząc dziwne zachowanie swoich zawodników, poprosił panią Hooch o przerwę w grze. Chłopak zaniepokoił się słysząc, że jedna z piłek uwzięła się na ich szukającego. Ostatecznie, pomimo sprzeciwów pozostałych członków drużyny, przystał na propozycję Pottera, aby bliźniacy Weasley przestali go ciągle chronić. Pomimo trafienia przez tłuczka, Harry złapał złotego znicza i dał zwycięstwo drużynie. Po skończonym meczu Wood pochwalił chwyt chłopaka i zgodził się z nim, że lepiej od razu zanieść go do skrzydła szpitalnego niż pozostawić go do wyleczenia Lockhartowi[13].

Po wiosennej przerwie Gryfoni (w swoim następnym meczu quidditcha) mieli zmierzyć się z drużyną Puchonów. Wood codziennie wieczorem organizował dla swoich zawodników treningi, które miały ich lepiej przygotować do tego wydarzenia. Jednak na krótko przed rozpoczęciem rozgrywki na boisko wkroczyła (prawie biegnąc) profesor McGonagall, która przy pomocy purpurowego megafonu ogłosiła wszystkim zgromadzonym, że mecz zostaje odwołany, a wszyscy uczniowie mają jak najszybciej powrócić do swoich pokojów wspólnych (jak się potem okazało powodem takiej decyzji był kolejny atak bazyliszka). Oliver próbował zaprotestować, jednak nauczycielka nie zwróciła na niego uwagi[14]. Wood był prawdopodobnie obecny w pokoju wspólnym Gryfonów, kiedy Minerwa wygłaszała komunikat odnośnie wprowadzanych nowych zasad bezpieczeństwa oraz o tym, że wszelkie treningi i mecze quidditcha zostają odwołane. Oliver nie był zadowolony z tego, że wstrzymano rozgrywki quidditcha, ponieważ liczył, że w ówczesnym roku uda mu się doprowadzić drużynę do zwycięstwa.

Kilka dni później, kiedy McGonagall wstała podczas śniadania i powiedziała uczniom, że ma dla nich dobrą wiadomość, kilku z nich krzyknęło wówczas: „Dumbledore wraca!” albo „Dziedzic Slytherina schwytany!” — tymczasem Wood ukazał swą miłość do quidditcha wrzeszcząc: „Mecze quidditcha przywrócone!”. W rzeczywistości kobieta chciała ich powiadomić o gotowości mandragor do sporządzenia eliksiru dla spetryfikowanych[15].

Rok szkolny 1993/1994[]

„[…] na Pucharze Quidditcha już od dwóch lat powinna być plakietka z nazwą naszej drużyny. Kiedy Harry do nas dołączył, byłem pewny, że mamy to jak w banku. Ale się nie udało i w tym roku stajemy przed ostatnią szansą…”
— Oliver Wood we wrześniu 1993[źródło]
Oliver Wood

Oliver podczas meczu

Będąc na swoim ostatnim roku Oliver jeszcze bardziej pragnął zdobyć Puchar Quidditcha. W pewien październikowy czwartek zorganizował zebranie całej drużyny (której skład pozostawał niezmienny od dwóch lat), aby przedyskutować taktykę na nadchodzący sezon. Chłopak znał możliwości swojego zespołu. Trenowali bardzo dużo, tak jak w poprzednich latach, trzy razy w tygodniu[16].

Na krótko po ataku Syriusza Blacka na portret Grubej Damy profesor McGonagall chciała zabronić Potterowi dalszego uczestniczenia w wieczornych treningach (ponieważ obawiała się, że wówczas może łatwo zostać zaatakowanym przez uciekiniera z Azkabanu). Jednak podczas rozmowy z chłopcem kobieta zmieniła zdanie i postanowiła poprosić panią Hooch o nadzorowanie ich treningów.

Podczas pierwszego meczu w sezonie Gryfoni (jak co roku) mieli zmierzyć się ze Ślizgonami. Jednak reprezentacji Slytherinu udało się przełożyć swój mecz ze względu na kontuzję ich szukającego, Dracona Malfoya, który został zraniony przez hipogryfa podczas pierwszej lekcji opieki nad magicznymi stworzeniami. Wood dowiedziawszy się o tym od Flinta (na chwilę przed ostatnim treningiem jego drużyny) był zły – wszystkie taktyki, jakie ćwiczyli były wymierzony przeciwko Ślizgonom, a Puchoni (z którymi przyszło im grać w zastępstwie) mieli zupełnie inny styl gry. Kapitan przestrzegł zespół, aby nie bagatelizował przeciwnika, którego silnym punktem był niesamowity szukający — Cedrik Diggory[17].

Gryffindor vs hufflepuff

Gryffindor vs Hufflepuff – fatalne warunki pogodowe

Mecz odbywał się w fatalnych warunkach, jednak to Gryfoni mieli przewagę punktową. Na zarządzonej przerwie, Wood oznajmił Harry'emu, że mają 50 punktów przewagi, ale musi szybko złapać znicza, bo będą grać w nocy. Harry Potter poleciał jednak za wysoko i został sparaliżowany przez dementorów, spadł z miotły i o mało nie zginął. Uratowało go zaklęcie Dumbledore'a. Cedrik Diggory złapał znicza i mecz oficjalnie został uznany za zakończony. Jednak kiedy Puchon dowiedział się o tym, co zaszło, zaproponował rewanż, ale Wood zapewnił go, że złapał znicza uczciwie. Oliver bardzo przeżył porażkę, bliźniaki powiedzieli do Harry'ego, że ich kapitan chyba chce się utopić pod prysznicem. Wood bardzo nakręcił się na to wydarzenie i nie mógł przyjąć do wiadomości porażki[18]. W niedzielę rano Oliver odwiedził Pottera w skrzydle szpitalnym wraz z pozostałymi członkami drużyny i powiedział mu (pustym, martwym głosem), że nie obwinia go o tę przegraną. Nadzieja wstąpiła w Wooda dopiero, kiedy Krukoni zmietli na pył Puchonów. Chłopak ponownie zaczął organizować ciężkie treningi, których nie odwoływał nawet gdy padał lodowaty deszcz.

Poważnym problemem stało się to, że Nimbus 2000 Harry'ego podczas upadku wpadł na Wierzbę Bijącą i zostały z niego tylko odłamki. Przez pewien czas Potter trenował na starym i wolnym Meteorze. Chłopak był jednak zdeterminowany do zakupu nowego sprzętu, więc na krótko przed świętami Bożego Narodzenia pożyczył od Wooda poradnik Jak wybrać miotłę.

Oliver w trakcie świątecznej przerwy myślał nad sytuacją swoją drużyny. Dzień przed rozpoczęciem nowego semestru poszedł porozmawiać o tym z Potterem, który powiadomił go, że wspólnie z profesorem Lupinem będą pracowali nad skuteczną obroną przed dementorami. Wood ucieszył się na tę informację oraz poradził mu, by szybko zakupił sobie potrzebny sprzęt. Harry wyjaśnił mu, że otrzymał w prezencie Błyskawicę, ale została ona skonfiskowana przez profesor McGonagall, gdyż ta chciała się upewnić, że nikt nie rzucił na nią klątwy. Początkowo podniecony kapitan pobladł i poszedł szybko porozmawiać z opiekunką domu[19]. Chłopak jednak dostał naganę od McGonagall — usłyszał, że poprzestawiało mu się w głowie i że bardziej zależy mu na zdobyciu pucharu i nad tym, żeby Harry złapał znicza niż na jego życiu. Oliver stwierdził, że to najwyższy czas, aby chłopak zamówił nową miotłę i że może wykorzystać kupon na Nimbusa 2001 - który znajdował się z tyłu poradnika - Potter jednak z tym zwlekał[19].

Wood 600

Wood przed meczem

Przed meczem z Ravenclawem Wood zwiększył ilość treningów do pięciu w tygodniu. Wcześniej Krukoni zostali nieznacznie pokonani przez Ślizgonów, co Oliver uznał za dobrą wiadomość dla Gryfonów. Na treningu (dzień przed meczem z Krukonami), Harry z powrotem otrzymał swoją Błyskawicę. Cała drużyna krzyknęła z zachwytu, kiedy chłopak (na swojej niewiarygodnie szybkiej i zwrotnej miotle) złapał znicza, dziesięć sekund od wypuszczenia go przez Wooda. Oliver był w świetnym nastroju, martwił się jednak faktem, że Cho Chang — świetna szukająca Krukonów — powróciła do zdrowia po kontuzji. Podczas treningu wszyscy (natchnieni nową miotłą ich szukającego) bezbłędnie wykonywali wszystkie manewry. Jak zauważył George, był to pierwszy raz, gdy ich kapitan nie miał się do czego przyczepić. Bezpośrednio przed meczem Wood stwierdził, że cała drużyna ma latać tak samo jak we wcześniejszym dniu, bo inaczej mogą pożegnać się z pucharem.

W trakcie meczu Oliver krzyczał do Harry'ego, że jeżeli będzie musiał zrzucić Cho z miotły, to ma to zrobić. Harry złapał wkrótce znicza i Gryffindor odniósł pewne zwycięstwo. Chwilę później pozostali zawodnicy Gryffindoru rzucili się na Pottera tak, że ten omal nie spadł z miotły. Do entuzjazmu dołączyli się również kibice ich drużyny, którzy głośno wiwatowali. Potem w pokoju wspólnym rozpoczęła się balanga[20].

Wood nieustannie przypominał członkom swojej drużyny, iż muszą wygrać ze Ślizgonami przewagą wyższą niż dwanaście punktów. Stale powtarzał również Harry'emu, żeby nie łapał znicza nim drużyna nie uzyska przewagi ponad pięćdziesięciu punktów, ponieważ przed meczem Ślizgoni mieli nad Gryfonami 200 punktów przewagi. Przed finałem quidditcha w całej szkole zapanowała bardzo gorąca atmosfera — w pewnym momencie Wood nakazał nawet Gryfonom pilnowania ich szukającego, żeby nikt ze Slytherinu nie próbował wykluczyć go z gry. W rezultacie Potter ciągle spóźniał się na lekcje otaczany przez tłum. Przededniu meczu Oliver siedział w pokoju wspólnym nad makietą boiska i mrucząc coś pod nosem, przesuwał różdżką maleńkie figurki graczy. W pewnym momencie wstał i pogonił wszystkich członków drużyny do łóżek. W dniu rozgrywki Wood zachęcał swój zespół do zjedzenia śniadania, chociaż sam niczego nie tknął. Potem zaprowadził ich na boisko, by przyjrzeć się panującym warunkom i przygotować się do gry. Tym razem drużyna Gryffindoru opuściła szatnie bez mowy motywacyjnej.

Mecz był zacięty; w pewnym momencie pani Hooch ukarała obie drużyny rzutami wolnymi (za „niesprowokowany” atak na ścigającą Gryfonów i za rozmyślne kontuzjowanie ścigającego Ślizgonów). Alicja Spinnet wykorzystała okazję i zdobyła drugiego gola. Zaś, ku owacji Gryfonów, Oliver obronił rzut wolny Flinta. Gracze Slytherinu grali w brutalnym stylu. Faul na Katie Bell zakończył się kolejnym rzutem wolnym, przy którym Gryffindor zdobył przewagę 30:0. Niedługo po tym kafel trafił w ręce Flinta, który zdołał strzelić Woodowi gola. Z każdą chwilą gra stawała się coraz bardziej zacięta i brutalna (co kończyło się kolejnymi rzutami wolnymi).

Harry win Quidditch Cup

Gryfoni wygrywają Puchar Quidditcha

Przy stanie 50:10, Wood (przebywający w polu bramkowym) został trafiony tłuczkami przez Bole'a i Derricka. Oba tłuczki uderzyły go w żołądek. Chłopak kurczowo jednak trzymał się miotły, choć z trudem łapał oddech. Pani Hooch była bardzo zdenerwowana. Istniała bowiem zasada, zgodnie z którą nie można było atakować obrońcy, jeśli kafel nie znajdował się w polu bramkowym. Ukarała Ślizgonów kolejnym rzutem wolnym dla Gryfonów. Po faulu na Pottera (Malfoy złapał witki Błyskawicy i ciągnął jego miotłę do tyłu), drużyna Gryffindoru zaczęła tracić koncentrację, co wykorzystali Ślizgoni. Przy stanie 80:20, Harry złapał znicza, co przypieczętowało zwycięstwo Gryffindoru. Wood był tak szczęśliwy, że z oczu leciały mu łzy. Radował się z resztą drużyny. Szlochając, uniósł upragniony Puchar Quidditcha[21].

Późniejsze życie[]

„Oliver Wood, były kapitan drużyny Gryfonów, który dopiero co skończył Hogwart, zaciągnął Harry'ego do namiotu swoich rodziców, by go im przedstawić, po czym, cały podniecony, oświadczył, że właśnie go zwerbowali do rezerwowej drużyny Zjednoczonych z Puddlemere”
— Spotkanie Wooda z Potterem na Mistrzostwach Świata w Quidditchu[źródło]

Po ukończeniu nauki w Hogwarcie Oliver dostał się do rezerwowego składu Zjednoczonych z Puddlemere. Był obecny na Mistrzostwach Świata w Quidditchu w 1994 roku, gdzie przyjechał wraz z rodzicami. Wtedy to spotkał Harry'ego, którego przedstawił swoim rodzicom i opowiedział mu o swojej nowej karierze sportowej[22].

W 1995 roku - po tym, jak nowa kapitan Gryffindoru (Angelina Johnson) powiedziała, by Harry poszedł ubłagać nowego nauczyciela obrony przed czarną magią Dolores Umbridge, by zwolniła go ze szlabanu - Potter zażartował do Rona i Hermiony, że może powinni sprawdzić, czy Wood na pewno żyje, bo zdawało się, że Johnson mógł nawiedzić jego duch (tym sposobem zasugerował, że dziewczyna przejęła po chłopaku nie tylko rolę kapitana, ale również jego podejście do treningów)[23]. W piątek (po zakończeniu treningu) Angelina przeprosiła Pottera za swoje zachowanie i przyznała, że miała za dużo pretensji wobec Wooda, bo dopiero teraz dostrzegła jak stresujące jest kierowanie drużyną.

Wood 700

Wood dowodzi oddziałem na miotłach; bitwa o Hogwart

2 maja 1998 roku Oliver zjawił się w Hogwarcie na wezwanie swoich szkolnych kolegów. Prawdopodobnie przedostał się do szkoły przez tajne przejście znajdujące się w gospodzie Pod Świńskim Łbem i przebywał w Pokoju Życzeń, kiedy Harry ogłaszał, że szkoła szykuje się do walki z Voldemortem[24]. Wood brał udział w bitwie o Hogwart po stronie obrońców. Podczas przerwy w walkach razem z Neville'em zbierał ciała poległych, m.in. Colina Creeveya[25]. Najprawdopodobniej przeżył bitwę, a po niej kontynuował swoją sportową karierę.

Wygląd[]

„Wood? A co to takiego? Może jakieś narzędzie do chłosty? Ale Wood okazał się osobą — tęgim młodzieńcem z piątego roku, który wyszedł z klasy profesora Flitwicka z niepewną miną.”
— Pierwsze spotkanie Harry'ego z Oliverem[źródło]

Oliver był wysokim, szerokim w barach, krzepkim młodzieńcem. Jego zazwyczaj spokojne oczy błyskały entuzjazmem, gdy mowa była o quidditchu.

Osobowość[]

131049074067127

Oliver podczas lekcji quidditcha z Harrym (1991 r.)

Wood został opisany jako doskonały zarządca drużyny. Był on wyjątkowo skupiony i zdeterminowany, by stworzyć najlepszy zespół quidditcha w szkole. Jego ambicja i poświęcenie dla sportu mobilizowało ― czy też zmuszało pozostałych członków drużyny ― do regularnych treningów o każdej porze oraz przy każdej pogodzie. Obsesja Wooda na punkcie wygranej pucharu stawała się czasami szaleńcza. W 1992 roku powiedział Harry'emu, żeby złapał znicz lub zginął próbując go złapać. W 1993 roku Fred Weasley powiadomił Pottera, że Oliver (po przegranym meczu z Puchonami) nie przyszedł do skrzydła szpitalnego, bo wciąż brał prysznic. Zażartował przy tym, że chłopak chyba chce się utopić. Z tej sytuacji można wyciągnąć wniosek, że Wood nie potrafił przegrywać i ciężko znosił porażki. Po tamtym meczu nie mógł się pozbierać aż do końca listopada, a poprawa jego samopoczucia nastąpiła, dopiero gdy Ravenclaw wygrał z Hufflepuffem. Oliver bardzo zżył się z quidditchem – wydaje się, że było to nie tylko jego główne zainteresowanie, ale także sens życia. Trenował ostro z drużyną trzy razy w tygodniu, intensywność zwiększał do pięciu przed ważnymi meczami. Spełnienie jego marzenia – zdobycie Pucharu – urzeczywistniło się w 1994 roku, kiedy na siódmym roku doprowadził drużynę do zwycięstwa nad Ślizgonami.

„— Mamy trzech wyśmienitych ścigających. […] Mamy dwóch pałkarzy nie do pokonania. […] I mamy szukającego, który jeszcze nigdy nas nie zawiódł! — zagrzmiał Wood, patrząc na Harry'ego z dziką dumną. — No i mnie — dodał jakby po namyśle.”
— Wood dopingując swoją drużynę na nadchodzący sezon[źródło]
W00d

Oliver na szóstym roku

Pomimo wiary w umiejętności pozostałych członków drużyny Oliver zdawał się nie doceniać swoich własnych. Często też bardziej martwił się o swoich kolegów niż o siebie samego, na przykład zachęcając ich do zjedzenia śniadania przed meczem, ale samemu niczego nie jedząc. Chłopak był bardzo uprzejmy, solidny i pracowity. (Przypominał pod tym względem trochę swojego kolegę z roku, Percy'ego Weasleya). Spędzał mnóstwo czasu na układaniu planów treningowych, bardzo wiele myślał o drużynie. Był również niezwykle lojalny wobec Gryffindoru i postrzegał sukces drużyny Gryffindoru jako sukces całego domu Gryffindoru. Był też bardzo sprawiedliwy; w 1993 roku (po przegranym meczu z Puchonami) mówiono, że nie zgodził się z Cedrikiem Diggorym, który chciał powtórki meczu, po tym jak dowiedział się, że Harry'ego zaatakowali dementorzy i spadł przez to z miotły. Wood czuł, że Puchon uczciwie złapał znicz. Zapewnił również Harry'ego, że nie wini go za przegraną w wyżej wspomnianym meczu.

Moralność sportowa Wooda mogła jednak budzić pewne wątpliwości. Fred Weasley powiedział w 1996 roku, że gdyby Wood wiedział, że ujdzie mu to na sucho, z pewnością zakatrupiłby kogoś z drużyny Ślizgonów dla osłabienia ich szans na puchar. W 1994 roku z żalem poinformował pozostałych graczy drużyny Gryfonów, że Cho Chang powróciła do zdrowia, ponieważ jego zdaniem poważnie zagrażała zwycięstwie Gryffindoru. W 1993 roku McGonagall nakrzyczała na niego, że bardziej przejmuje się Pucharem niż bezpieczeństwem Harry'ego, po tym jak ten zainterweniował w sprawie skonfiskowanej (w celu sprawdzenia, czy nie została przeklęta) Błyskawicy Pottera. Chłopak powiedział wówczas, że nie obchodzi go, czy Harry spadnie z miotły jeśli tylko jako pierwszy złapie znicz.

Cztery lata po ukończeniu Hogwartu, Oliver nadal był lojalny wobec Gryfonów i wziął udział w bitwie o Hogwart, podczas której najprawdopodobniej dowodził atakami z powietrza. Walka ze Śmierciożercami bezsprzecznie wymagała dużej odwagi i gotowości do poświęcenia, którą wcześniej Oliver prezentował na boisku.

Etymologia[]

  • Imię Oliver kojarzone jest z pochodzącym z łaciny słowem: olivarius, które oznacza osobę sadzającą drzewko oliwne lub niosącą gałązkę oliwną. Gałązka oliwna jest symbolem pokoju. Drzewo oliwne symbolizuje za to wielkie zbiory i długie życie. Możliwe, że imię miało być przeciwieństwem imienia Flinta (Marcus) - kapitana drużyny quidditcha Slytherinu, będącego również rywalem Wooda. Marcus jest nawiązaniem do rzymskiego boga wojny - Marsa - co odzwierciedla brutalną grę Ślizgona. Oliver z kolei nie pochwalał agresywnych zachowań na boisku i starał się wystrzegać faulowania graczy drużyn przeciwnych.
  • Nazwisko chłopca (Wood) pochodzi od staroangielskiego słowa wode oznaczającego drewno. Sugeruje to, że przodkowie Olivera mogli mieszkać w pobliżu lasu lub mogli być zatrudnieni jako drwale lub leśnicy.
  • Wood jest także rodzajem kija golfowego, używanym do uderzania piłki na duże odległości[26]. Co ciekawe Wood zdaje się znać tę grę, gdyż podczas pierwszego treningu z Potterem wykorzystuje piłeczki golfowe zamiast złotego znicza.

Ciekawostka[]

W pierwszej części, gdy Harry został zabrany przez McGonagall, żeby razem z nią poszedł po Olivera, w książce był on na lekcji Zaklęć, a w filmie na Obronie przed Czarną Magią.

Za kulisami[]

Wood w grze Zagadki i Magia

Oliver Wood w grze Harry Potter: Zagadki i magia

  • W filmowej adaptacji Harry Potter i Kamień Filozoficzny Oliver tłumaczył, że drużyna, której szukający złapie znicza wygrywa mecz. Jak wiadomo, nie jest to reguła, ale w amatorskim szkolnym quidditchu, zasada ta prawie zawsze się sprawdzała (chociaż w 1995 roku Ginny złapała znicza, a jednak wygrali Puchoni, podobnie zrobił Wiktor Krum w 1994 roku, jednak jego bułgarska drużyna przegrała z Irlandią. Ciekawe jest to, że wyniki w obu meczach miały między sobą tylko 10 punktów różnicy).
  • W tym samym filmie, Oliver opowiedział Harry'emu (który był zdenerwowany swoim pierwszym meczem quidditcha) historię ze swojej pierwszej rozgrywki. Już dwie minuty po rozpoczęciu Wood został zwalony tłuczkiem z miotły i obudził się dopiero tydzień później w skrzydle szpitalnym.
  • W rolę Olivera w filmach Harry Potter i Kamień Filozoficzny, Harry Potter i Komnata Tajemnic oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga wcielił się Sean Biggerstaff. Nie pasuje on jednak do książkowego opisu Wooda jako chłopaka „tęgiego”.
  • Co ciekawe, Wood praktycznie nie występuje w adaptacji trzeciej części, a w książce właśnie w tym tomie quidditch i postać Wooda nabrała największego znaczenia w serii. Oliver jest ukazany tylko jako epizod, stoi odwrócony nad łóżkiem Katie Bell w skrzydle szpitalnym, po tym jak dziewczyna spadła z miotły w filmowej wersji meczu z Puchonami w 1993. W więźniu Azkabanu wycięty jest końcowy mecz ze Ślizgonami oraz moment zdobycia Pucharu Quidditcha przez Gryfonów.
  • W ostatniej filmowej części, Oliver wydaje się być dowódcą ataku z powietrza (z mioteł) na śmierciożerców.
  • Oliver, będący fanem quidditcha, wypożyczył ze szkolnej biblioteki książkę pt.: Quidditch przez wieki, którą oddał 9 kwietnia nieznanego roku.

Występowanie[]

LEGO Oliver Wood

Oliver Wood jako figurka LEGO

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 8, Ucieczka Grubej Damy — w tym rozdziale Wood zostaje nazwany „krzepkim siedemnastolatkiem, uczniem siódmej i ostatniej klasy w Hogwarcie”. Opis ten pojawił się przy rozpoczęciu treningów do quidditcha, a one zaczęły się jakoś na początku października. Dodatkowo wiemy, że naukę w Hogwarcie mogły rozpocząć tylko te dzieci, które ukończyły 11 r.ż. przed rozpoczęciem się nowego roku szkolnego.
  2. 2,0 2,1 Oliver Wood nie wiedział co to jest koszykówka, więc widać, że nie miał styczności z mugolami, w 1994 roku przyjechał też z rodzicami na finał Mistrzostw Świata w Quidditchu.
  3. 3,0 3,1 W filmach
  4. 4,0 4,1 Wywiad z J.K. Rowling przeprowadzony przez South West News Service dn. 8 lipca 2000 — do Hogwartu mogły uczęszczać tylko dzieci z Wielkiej Brytanii bądź Irlandii.
  5. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 9, Pojedynek o północy — Fred i George mówili, że stracili puchar, kiedy odszedł Charlie, ale musiał być to błąd autorki, bo Charlie odszedł w tym samym roku, w którym naukę rozpoczął Harry i Ron. (Jest jednak także możliwe, że Charlie zrezygnował z quidditcha na swoim siódmym roku). Dodatkowo w książce jest również wspomniane, iż Gryfoni w 1991 roku nie zdobyli pucharu już od siedmiu lat.
  6. Zobacz to zdjęcie
  7. 7,0 7,1 Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 11, Quidditch (rozdział)
  8. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 13, Nicolas Flamel
  9. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 15, Zakazany Las
  10. Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 17, Człowiek o dwóch twarzach
  11. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 7, Szlamy i szepty
  12. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 7, Szlamy i szepty
  13. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 10, Złośliwy tłuczek
  14. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 14, Korneliusz Knot
  15. Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka), rozdział 16, Komnata Tajemnic
  16. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 8, Ucieczka Grubej Damy
  17. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 9, Ponura przegrana
  18. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 9, Ponura przegrana
  19. 19,0 19,1 Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 12, Patronus
  20. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 13, Gryfoni przeciw Krukonom
  21. Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 15, Finał quidditcha
  22. Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 7, Bagman i Crouch
  23. Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 13, Szlaban u Dolores
  24. Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 30, Ucieczka Severusa Snape'a
  25. Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 34, Znowu w Zakazanym Lesie
  26. Słownik Cambridge — definicja słowa „Wood”
Poprzednik:
Kapitan Gryfonów quidditchu:
1990/91–1994
Poprzednik:
nieznany
Obrońca Gryfonów w Quidditchu:
do 1995
Następca:
Advertisement