Petunia Dursley (zd. Evans) (ur. przed 1960 - zm. przed 2020 r.) — mugolka, starsza córka pana i pani Evans, a także ciotka Harry’ego Pottera. W młodości zerwała kontakt ze swoją jedyną siostrą, odcinając się jednocześnie od świata czarodziejów, gdyż uważała magię za dziwactwo. W rzeczywistości młoda Petunia chciała się dostać do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, tak jak jej młodsza siostra.
Poślubiła mugola, Vernona Dursleya, z którym miała syna, Dudleya. Pomimo swojej niechęci do świata czarodziejskiego, po śmierci jej szwagra i siostry zaopiekowała się jedynym siostrzeńcem. Gdy Harry dostał w wieku 11 lat list z Hogwartu, była bardzo zła, ponieważ wyszła na jaw prawda, którą ukrywała przed nim przez całe jego dotychczasowe życie.
W 1997 roku opuściła dom przy Privet Drive 4 uciekając przed Lordem Voldemortem oraz jego poplecznikami. Nie jest wiadome, czy potem do niego powróciła, czy też wraz z mężem zdecydowała się pozostać tam, gdzie się ukrywali.
Po Drugiej Wojnie Czarodziejów miała przynajmniej dwójkę wnuków. Zmarła przed 2020[2] rokiem, a przyczyny jej śmierci nie są nam znane.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Petunia urodziła się w niemagicznej rodzinie jako starsza córka państwa Evans. Miała młodszą siostrę Lily, która była bardzo utalentowaną czarownicą. Zanim jednak wydało się, że jej młodsza siostra jest czarownicą, bardzo się z nią przyjaźniła. Magia podzieliła siostry, co Lily bardzo przeżyła. Później gdy wyszło na jaw, że jest czarownicą, Petunia nie utrzymywała kontaktów z nią i uważała ją za dziwaczkę. W dzieciństwie była prawdopodobnie bardzo zazdrosna o czarodziejskie moce Lily, ponieważ umiała otworzyć kwiaty bez dotykania. Zawsze patrzyła na nią z zazdrością i dezaprobatą. Była też przekonana, że rodzice bardziej kochali Lily niż ją.
Bardzo gardziła Severusem Snape'em przez jego niski stan materialny. Jej siostra, Lily, była nim z kolei zaintrygowana, a wkrótce po tym jak dostała list stali się najlepszymi przyjaciółmi. Bardzo często po tym Petunia nazywała Lily i Severusa „dziwadłami”. Wielokrotnie wyśmiewała się również z ubioru chłopaka, mówiąc, że nosi na sobie bluzkę swojej mamy.
Petunia zazdrościła siostrze w młodości jej niezwykłych umiejętności i wyjazdu do Hogwartu. Sama bardzo chciała jej towarzyszyć, poprosiła o zgodę samego Albusa Dumbledore'a, który jednak uprzejmie jej odmówił, Petunia bardzo to przeżyła, czuła się zraniona. Od tamtego momentu, Petunia nie chciała mieć nic wspólnego ze światem czarodziejskim lub do czynienia z żadną magią i często nazywała Lily „dziwadłem”, co odbijało się w przyszłości na Harrym.
Założenie rodziny[]
W pewnym momencie na początku lat 70. Petunia opuściła swój dom w Cokeworth, aby kontynuować kurs maszynopisania w Londynie. Doprowadziło to do tego, że dostała pracę urzędniczą, gdzie poznała Vernona Dursleya, młodszego kierownika, którego całkowita zwyczajność wydała jej się pociągająca. Vernon upodobał sobie również Petunię i oboje udali się na kilka randek, które obejmowały głównie dyskusje Vernona o sobie i swoich wąskich poglądach na świat[3].
Vernon oświadczył się Petunii w salonie swojej matki pod koniec 1977 roku. Petunia chętnie się zgodziła, ale potajemnie martwiła się, co pomyśli Vernon, kiedy pozna Lily, która była wtedy na siódmym roku w Hogwarcie. Po jednej z randek, Petunia zalana łzami wyznała prawdę gdy siedzieli z widokiem na sklep z frytkami, gdzie Vernon kupił im przekąskę po kinie. Vernon był tym zszokowany, lecz powiedział, że nie ma jej za złe, że jej siostra jest dziwadłem i nie będzie miał do niej o to pretensji. Petunia rzuciła się wtedy z wdzięcznością na Vernona, który przez jej uścisk upuścił swoją kiełbasę w panierce[3].
Pierwsze spotkanie pary narzeczonych oraz Lily i jej chłopaka Jamesa zakończyło się źle. James popełnił błąd żartując sobie z Vernona. Ten spytał się jakim samochodem przyjechał James, a ten opisał mu swoją wyścigową miotłę. Vernon stwierdził, że czarodzieje utrzymują się na zasiłku dla bezrobotnych. Na to James opowiedział mu o fortunie w Banku Gringotta. Vernon się zdenerwował i razem z Petunią wyszli z restauracji. James zapowiedział zalanej łzami Lily, że przeprosi Dursleya. Tak się jednak nie stało. Petunia nie chciała Lily na druhnę na ślubie. Vernon nie odzywał się do Jamesa, ale powiedział o nim w zasięgu jego słuchu tak: „jakiś amatorski magik”. Po ślubie Petunia stawała się coraz bardziej podobna do Vernona. Kochała swój schludny, kwadratowy dom przy Privet Drive 4. Była teraz bezpieczna przed przedmiotami, które dziwnie się zachowywały, przed czajnikami, które nagle piszczały melodie, gdy przechodziła, lub długimi rozmowami o rzeczach, których nie rozumiała. Nie musiała już słuchać o jakichś zaklęciach i quidditchu. Razem z Vernonem podjęła decyzję, że nie pojawią się na ślubie Lily i Jamesa. Ostatni list od Potterów zapowiadał nadejście syna Harry'ego 31 lipca 1980 roku. Petunia wyrzuciła list do kosza[3]. Jednak Lily wspominała w liście do Syriusza Blacka z dnia 31 lipca 1981 roku, że dostała wazon od Petunii na Boże Narodzenie[4]. Petunia urodziła mężowi syna Dudleya 23 czerwca 1980 roku, którego razem rozpieszczali. Para była dumna, że jest „normalną” rodziną, w przeciwieństwie do Potterów.
Przygarnięcie siostrzeńca[]
- Vernon
Ich syn... musi być teraz w wieku Dudleya, prawda?
- Petunia
Tak przypuszczam.
- Vernon
Zaraz jak on ma na imię? Howard, tak?
- Petunia
Harry. Obrzydliwe, pospolite imię.
— Dyskusja między Vernonem a Petunią o siostrzeńcu.
Wszystko zmieniło się rankiem 2 listopada 1981 roku, kiedy Petunia otworzyła swoje drzwi i zobaczyła dziecko porzucone na swoim progu. Dziecko okazało się jej siostrzeńcem, Harrym Potterem. Albus Dumbledore zostawił list wyjaśniający okoliczności przybycia chłopca, w tym śmierć zarówno jej siostry Lily, jak i szwagra Jamesa. Ponieważ była jedynym członkiem rodziny, w którym płynęła krew jej siostry, zapewniło to ochronę Harry'ego i jego rodziny przed Lordem Voldemortem i jego Śmierciożercami. Niechętnie zgodziła się zabrać swojego osieroconego siostrzeńca do swojego domu i rodziny, biorąc na siebie odpowiedzialność, by nie powiedzieć Harry'emu ani nikomu innemu o tym, że chłopiec był czarodziejem. Zajmując się chłopcem przypieczętowała zaklęcie rzucone przez Albusa Dumbledore'a, dzięki któremu Harry był w jej domu chroniony przed Voldemortem.
Petunia nie traktowała Harry'ego jako pozytywnego dodatku do rodziny, przez co ten, zamiast w normalnym pokoju, mieszkał w komórce pod schodami. Przypominał on kobiecie o jej siostrze i świecie, z którego ona została wykluczona. Zmuszała go do robienia wszystkich prac domowych, gdy Dudley mógł robić co chciał. Niepokoiły ją i jej męża różne magiczne moce siostrzeńca, takie jak na przykład wypuszczenie boa dusiciela z klatki w zoo. Vernon surowo karał chłopca za takie rzeczy. Gdy w zoo Harry wypuścił węża z klatki, Vernon i Petunia postanowili, że resztę wakacji Harry spędzi w komórce pod schodami.
Petunia powiedziała również Harry'emu, że jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym i że blizna na jego czole pochodzi z tego samego wypadku. Nie pozwalała Harry'emu zadawać żadnych pytań dotyczących jego rodziny ani ogólnie żadnych pytań w tej sprawie. Nigdy nie chciała, żeby Harry dowiedział się, że jest czarodziejem.
Kontakt z czarodziejskim światem[]
List z Hogwartu i magiczne nieszczęścia[]
- Petunia
Vernon... spójrz na ten adres... skąd oni mogli wiedzieć, gdzie on sypia? Myślisz, że obserwują nasz dom?
- Vernon
Obserwują... szpiegują... może za nami łażą.
— Dyskusja Petunii z Vernonem po otrzymaniu listu z Hogwartu dla Harry'ego
Kiedy w 1991 roku przybył pierwszy list z Hogwartu do Harry'ego, Petunia poparła męża, by nie informować chłopca, że jest czarodziejem. Nieustannie próbowali palić lub niszczyć listy, lecz nic to nie dawało i przychodziło ich coraz więcej, więc Petunia i reszta rodziny przeprowadzali się w różne miejsca w celu wyprzedzenia tego czarodziejskiego zjawiska, aż wreszcie zostali wyśledzeni przez Rubeusa Hagrida w chacie na skale. Kiedy Hagrid powiedział Harry'emu prawdę, Petunia straciła kontrolę i zrzuciła całą niechęć, którą miała w życiu do Lily. Hagrid wyczarował Dudleyowi świński ogonek, co przeraziło Petunię.
Odkąd Harry poznał prawdę o swoim pochodzeniu, Dursleyowie bali się siostrzeńca, ignorowali go i prawie w ogóle się do niego odzywali. Harry'emu podobało się to, ponieważ miał mniej prac domowych zadawanych od Petunii, a Dudley bał się do niego zbliżać.
1 września, kiedy Harry miał opuścić Privet Drive i pojechać na stację King's Cross, ona i Vernon zabrali Dudleya do prywatnego szpitala w Londynie, aby usunąć transmutowany ogon chłopca przed rozpoczęciem roku w Smeltingu, bo wstyd by było rodzicom widzieć Dudleya paradującego ze świńskim ogonkiem po elitarnej szkole. Zgodzili się zabrać Harry'ego na stację King's Cross tylko dlatego, że była to część ich podróży. Wierzyli, że Harry nie będzie w stanie pojechać do szkoły, ponieważ — logicznie myśląc — Peron 9¾ nie powinien istnieć. Złośliwie się śmiejąc między sobą, zostawili Harry’ego na stacji, sądząc, że zostanie pozostawiony sam sobie. Jednak Harry'emu udało się z powodzeniem znaleźć peron, spotykając Weasleyów, czarodziejską rodzinę, która pokazała mu, jak dotrzeć do magicznego peronu, pozwalając mu udać się do Hogwartu.
Późniejsze Życie z Harrym[]
Harry Potter w czerwcu 1992 r. znowu zawitał w domu przy Privet Drive 4 z powodu wakacji. Ani Harry, ani Dursleyowie nie byli z tego powodu zadowoleni. W te same wakacje, Harry przestraszył Dudleya, że podpali żywopłot. Petunia, choć wiedziała, że siostrzeniec nie użyje żadnego zaklęcia, zleciła mu za karę szereg prac domowych. Całymi dniami rodzina udawała, że nie ma czegoś takiego jak magia i wszystko jest po staremu. Oprócz tego razem z Vernonem postanowili zamknąć na klucz wszystkie jego magiczne przedmioty i niezbędne podręczniki do Hogwartu. Zabraniali mu używać takich słów jak „magia”. Dursleyowie zwyczajnie udawali, że wszystko jest „normalne”, tak jak dawniej. Często w czasie wakacji Harry zamykał się w swoim pokoju i przychodził na dół tylko na posiłki. Vernon i Petunia nigdy nie mówili do niego po imieniu. Zamiast tego zwracali się do niego: „chłopcze”.
Wizyta Państwa Masonów[]
Gdy nadszedł 31 lipca 1992 roku, ona i Vernon zmusili Harry'ego do pozostania w jego pokoju i udawali, że nie istnieje z powodu wizyty państwa Masonów. Podczas wizyty państwa Masonów, Petunia była bardzo dumna, że może ich gościć w swoim domu. To doniosłe wydarzenie zakłócił jednak skrzat domowy – Zgredek, który zrzucił na podłogę w kuchni leguminę, używając do tego celu Zaklęcia Swobodnego Zwisu. Ministerstwo Magii zagroziło wydaleniem Harry'ego, myśląc, że sam użył zaklęcia. Dursleyowie zostali również poinformowani, że Harry'emu nie wolno używać magii poza Hogwartem. Vernon postanowił zamknąć Harry'ego w jego sypialni, a Petunia dawała Harry'emu puszki zimnej zupy do zjedzenia przez klapę w drzwiach sypialni. W nocy z trzeciego na czwartego sierpnia Vernona obudził skrzek sowy Harry'ego ― Hedwigi. Mężczyzna wszedł do pokoju siostrzeńca i widząc, że ucieka przez okno do [[Latający Ford Anglia]|latającego Forda Anglii]] rzucił się w jego kierunku i chwycił go za kostkę, a następnie zawołał swoją żonę. Potterowi udało wyswobodzić się z uścisku wuja dzięki pomocy Freda, George'a i Rona Weasleyów. W międzyczasie w sypialni zjawili się Petunia i Dudley, którzy razem z Vernonem widzieli jak Harry odlatuje ku księżycowi.
Odwiedziny ciotki Marge[]
W 1993 do domu Dursleyów przyjechała na tydzień na odwiedziny ze swoim psem ciotka Marge. Ostatniego dnia Petunia ochoczo opowiadała Marge nieprawdziwe historie o pochodzeniu Harry'ego, na co Marge nazwała matkę Harry'ego „złą suką”. Harry bardzo się wtedy zdenerwował na ciotkę Marge i przy pomocy zaklęcia nadmuchał ją. Był tak wściekły, że chciał uciec z domu. Vernon kazał mu ściągnąć ją na ziemię, natomiast Harry powiedział, że sobie na to zasłużyła. Potter spakował swoje rzeczy i po prostu uciekł z domu. Na szczęście Ministerstwo wysłało Wydział Przypadkowego Użycia Czarów, którzy nakłuli ją i zmodyfikowali jej pamięć, by nic z tego zdarzenia nie pamiętała[5]. Petunii na pewno nie było przykro, że Harry uciekł z domu Dursleyów.
Wakacje w 1994 roku[]
Podczas pobytu Harry'ego w domu Dursleyów w 1994 roku Petunia wraz z mężem zdecydowała się na dietę Dudleya, ponieważ osiągnął wagę młodej orki w wieku 14 lat, a w jego szkole nie było już takich dużych mundurków. Harry'emu zawsze dawali mniej, ponieważ wtedy Dudley był bardziej zadowolony. Diecie sprzeciwiał się wtedy jej mąż, mówiąc, że karmi Dudleya „karmą dla królików”[6]. Tego lata też rodzina Weasleyów pojawiła się w ich domu za pomocą sieci Fiuu, by zabrać Harry'ego na Mistrzostwa Świata w Quidditchu. Wcześniej Molly Weasley wysłała im list z informacją o tym, że zjawią się w domu Dursleyów. Niestety Molly, która nie wiedziała jak prawidłowo adresuje się mugolski list, obkleiła kopertę wieloma znaczkami pocztowymi, na co Vernon się oburzył i zawstydził, ponieważ na jaw mogło wyjść to, że taki porządny człowiek jak on, ma kontakty z ludźmi innego pokroju, a do tego wyśmiał go listonosz[6]. Ku oburzeniu Dursleyów, Weaselyowie wysadzili kominek przez to, że w ich kominku zamontowany był elektryczny wkład. Petunia ze strachu rzuciła się do tyłu i potknęła się o stolik do kawy, a Vernon zawlókł ją za sobą. Bracia Weasleyowie rzucili pod nogi Dudleya gigantojęzyczne toffi, przez co jego język spuchł do 10 metrów. Petunia wpadła w histerię. Minęło dużo czasu zanim ona wraz z Vernonem pozwolili Arturowi Weasleyowi na akcję ratunkową[7].
Atak dementorów na Dudleya[]
Latem 1995 roku Petunia i Vernon podejrzewali, że Harry stale będzie podsłuchiwał wiadomości, ponieważ nie zdawali sobie sprawy z powrotu Voldemorta oraz z tego, że ich siostrzeniec obawiał się, że Czarny Pan przypuści atak na świat mugoli. Petunia twierdziła, że Dudley codziennie wychodzi na podwieczorki u kolegów, a ten tak naprawdę chodził z kolegami po mieście, np. rzucając kamieniami w lampy. Gdy Harry zawlókł będącego tuż po ataku dementorów Dudleya, ten zwymiotował na wycieraczkę, a winą za atak Petunia obarczyła siostrzeńca. Wtedy nieumyślnie ujawniła swoją wiedzę na temat czarodziejskiego świata — wiedziała kim są dementorzy. Po tym jak Harry dostał list informujący o wydaleniu go ze Szkoły Magii I Czarodziejstwa w Hogwarcie, Vernon chciał go wyrzucić z domu, lecz wtedy sowa przyniosła od Dumbledore'a wyjec dla Petunii, który wykrzyknął „Pamiętaj o moim ostatnim, Petunio!”[8]. Wtedy powstrzymała swojego męża od wyrzucenia siostrzeńca z domu. Pod koniec roku wyszło na jaw, że Albus miał na myśli list, który zostawił kobiecie piętnaście lat wcześniej[9]. Nie było jasne, czy to był prawdziwy powód, dla którego jej siostrzeniec tam pozostał, czy może przebłysk lojalności rodzinnej.
Cztery dni po incydencie z dementorami Dursleyowie otrzymali list z informacją, że wygrali Ogólnokrajowy Konkurs na Najlepiej Utrzymany Podmiejski Trawnik i w nocy opuścili Privet Drive, by odebrać nagrodę. Kiedy dojechali na miejsce prawdopodobnie rozzłościli się, gdy zrozumieli, iż w rzeczywistości zostali oszukani. Po powrocie do domu odnaleźli list zostawiony przez Remusa Lupina, który poinformował ich, że straż przednia zabrała ich siostrzeńca do Kwatery Głównej[10].
Kiedy Harry skończył piąty rok nauki w czerwcu 1996 roku, Petunia, Vernon i Dudley niechętnie przybyli na stację King's Cross, aby go odebrać. Jednak zostali przywitani przez członków Zakonu Feniksa, którzy kazali im zacząć lepiej traktować Harry'ego w domu, zwłaszcza po tym, jak Alastor Moody przestraszył ich swoim magicznym okiem. Powiedzieli Dursleyom, że jeśli nie, Harry napisze do nich i złożą im wizytę. Podobny skutek miało przynieść nieotrzymanie od chłopca żadnej wiadomości przez trzy dni z rzędu. Ta groźba zadziałała dobrze, odstraszając Petunię i Vernona, by dla odmiany traktowali Harry'ego przyzwoicie[11].
Wizyta Albusa Dumbledore'a[]
W lato 1996 roku o północy Petunia i jej mąż zostali zaskoczeni dzwonkiem do drzwi. Okazało się, że przybył do nich Albus Dumbledore, aby odebrać stamtąd Harry'ego. Starzec od razu rozpoznał Petunię. Dyrektor wprosił się do środka i przesunął kanapę różdżką, tak aby podcięła Dursleyom nogi, w taki sposób, że na niej usiedli. Próbował zmusić rodzinę do napicia się miodu madame Rosmerty i w końcu szklanki obijały im się o czaszki, dźwięcząc i rozchlustując zawartość. Dumbledore mówił o testamencie Syriusza Blacka, ojca chrzestnego Harry'ego. Oznajmił, że Harry odziedziczył po nim dom przy Grimmauld Place 12. Petunia przeraziła się, widząc skrzata domowego, Stworka, który zjawił się tam na polecenie Dumbledore'a. Gdy Dumbledore powiedział o tym, że Harry za rok będzie pełnoletni, Petunia zdziwiła się, argumentując, że Dudley jest starszy, a będzie miał 18. urodziny dopiero za niecałe 2 lata. Albus odrzekł, że pełnoletność w świecie czarodziejów osiąga się w wieku 17 lat, co mąż kobiety, Vernon, wyśmiał. Zdziwiła się, gdy dyrektor uznał, że Dudley jest źle traktowany. Później wraz z Harrym opuścił Privet Drive 4[12].
Ukrywanie się przed śmierciożercami[]
Za namową Harry'ego uciekła z domu wraz z rodziną w 1997 roku, aby uniknąć napaści ze strony Voldemorta i śmierciożerców, ponieważ wtedy ochrona krwi wygasała. Ona, wraz z synem i mężem, zostali objęci ochroną przez Dedalusa Diggle'a i Hestię Jones oraz innych członków Zakonu Feniksa.
Tuż przed opuszczeniem Privet Drive, Petunia oglądała scenę, jak jej syn oferuje pierwsze słowa akceptacji, jaką Harry kiedykolwiek usłyszał od swojego kuzyna i zalała się łzami przy Dudleyu. Podeszła w kierunku drzwi, aby odejść, obejrzała się na swojego siostrzeńca i otworzyła usta, aby coś powiedzieć, ale zaraz po tym, zacisnęła je z powrotem i wyszła. Petunia chciała życzyć Harry'emu powodzenia w jego misji, ale stłumiła to i opuściła Privet Drive wraz z rodziną. Ukrywali się przed Lordem Voldemortem i śmierciożercami, którzy prawdopodobnie mieli zamiar ich torturować, aby wydali miejsce pobytu Harry’ego.
Późniejsze życie[]
Nie jest wiadome gdzie mieszkała później. Petunia zmarła jakiś czas przed 2020 rokiem. W jej starych rzeczach Dudley znalazł kocyk należący do jego kuzyna — Harry'ego — i mu go wysłał[2]. Potter został przeniesiony na Privet Drive 4 tej nocy, kiedy zginęli jego rodzice. Petunia zachowała sobie ten przedmiot na pamiątkę, a Harry myślał, że ów kocyk zaginął. Może to świadczyć o tym, że w głębi serca kochała swoją siostrę (choć była zazdrosna o jej talent magiczny) i zachowała jedyną rzecz z nią związaną.
Petunia występowała we śnie Harry'ego[13], w którym krzyczała na niego w młodości za jego bezużyteczność i niechlujstwo po tym, jak zmoczył w nocy łóżko. Powiedziała wówczas, że tylko zwierzęta sikają pod siebie.
Wygląd[]
Była kościstą blondynką o jasnych oczach, z twarzą podobną do konia i bardzo długą szyją, dwa razy dłuższą od normalnej, która pomagała jej w podglądaniu sąsiadów, i końskimi zębami. W filmach została przedstawiona jako brunetka i miała normalne zęby.
Miała „duże, blade” oczy, których kolor był nieznany. Jest mało prawdopodobne, aby dzieliła jasnozielone oczy swojej siostry, ponieważ są one bardzo godne uwagi, a często dokonywane porównania między oczami Lily i Harry'ego nigdy nie były dokonywane między Petunią, a jej siostrą lub Harrym. Możliwe, że podobnie jak jej syn miała niebieskie oczy.
Osobowość[]
Petunia była wścibską i wrogą kobietą, która — podobnie jak jej mąż — miała obsesję na punkcie wszystkiego co „normalne”. Obawiała się wszystkiego co magiczne, ponieważ tego nie rozumiała. Była ślepo zapatrzona w swojego syna, Dudleya, którego uważała za idealnego chłopca i rozpuszczała go jak mogła.
Podobnie jak reszta rodziny Dursley, była zazdrosna o tych, którzy posiadali jakieś szczególne talenty czy też uzdolnienia. Często zastraszała i zaniedbywała Harry’ego przez większą część jego dzieciństwa, kiedy też nie dawała mu odczuć żadnego współczucia. Istnieją wzmianki mówiące o tym, że Petunia była nieprzyjemna i snobistyczna już jako mała dziewczynka, wskazuje na to m.in. lekceważenie Severusa Snape'a ze względu na jego niski status materialny.
W serii jest przedstawiona również jako osoba posiadająca obsesję na punkcie czystości i porządku, który utrzymywała w domu do tego stopnia, że codziennie przed snem czyściła blat kuchenny do nieskazitelnej czystości. Nie lubiła zwierząt, co jest bardzo widoczne w czasie odwiedzin jej szwagierki, która przywiozła swojego psa oraz gdy duża liczba sów przyniosła listy do Harry’ego Pottera. Harry myślał, że gdyby Petunia zobaczyła zaniedbane paznokcie profesor Pomony Sprout, zemdlałaby.
Petunia (wraz ze swoim mężem) była odpowiedzialna za antyspołeczną osobowość Dudleya, ze względu na to, że go rozpieszczali. Nie była również w stanie zdać sobie sprawy z całkowitego braku pozytywnych cech jej syna Dudleya i wierzyła, że jest utalentowanym i sprytnym chłopcem, którego nauczyciele nie rozumieli (choć ironicznie unikali Harry'ego), pomimo faktu, że otrzymał okropne wyniki w szkole. Była również bardzo łatwowierna — wierzyła, że Dudley (jako nastolatek) co wieczór chodził do domu któregoś ze swoich przyjaciół na podwieczorek, podczas gdy w rzeczywistości on i jego gang sprawiali kłopoty w sąsiedztwie i zastraszali młodsze dzieci. Oczywiście jej ogromna miłość do Dudleya mogła spowodować, że całkowicie zaprzeczała jego antyspołecznym zachowaniom, chociaż w jednym przypadku zagroziła, że zmniejszy jego kieszonkowe, jeśli nie będzie przestrzegał diety, pokazując, że była trochę zdolna do dyscyplinowania syna, gdy tego chciała[14].
Petunia nie cierpiała czarodziejów. Jej stosunek do nich mógł być w pewien sposób usprawiedliwiony. Petunia kochała swoją młodszą siostrę i ich życie było spokojne dopóki nie wyszło na jaw, że Lily jest czarownicą. Dziewczyna odłączyła się wtedy od siostry, co Lily bardzo przeżyła. Petunia była zazdrosna i smutna, że ona też nie mogła jechać razem z siostrą do Hogwartu. Korespondowała z Albusem Dumbledore'em na ten temat, lecz on grzecznie jej odmówił. Przez następne miesiące, czuła się mniej zauważana przez swoich rodziców, którzy wychwalali Lily za transumutowanie filiżanek w myszy. Petunia myślała, że jest gorsza, a było to spowodowane istnieniem świata czarodziejów, do którego nie mogła przynależeć. Później próbowała dodatkowo ukryć przed swoim siostrzeńcem fakt, że jest on czarodziejem. Niestety w dniu jego 11. urodzin półolbrzym, Rubeus Hagrid, wyjawił Harry'emu całą prawdę o jego pochodzeniu. Do tego wyczarował jej synowi świński ogonek, za którego usunięcie musiała sama wraz z Vernonem zapłacić. Później Harry sprawiał coraz więcej problemów. Bardzo możliwe, że gdy była starsza żałowała tego, że tak odrzucała Lily i magię.
Ponieważ dorastała wśród siostry, która była czarownicą, Petunia bardziej znała magię i magiczne przedmioty niż Vernon. Na przykład zaskoczyła swoją rodzinę, ujawniając, że wiedziała o Azkabanie i dementorach z podsłuchiwania rozmów między jej siostrą a Severusem Snape'em. Jednak jej wiedza była bardzo ograniczona, ponieważ Petunia nie znała wielu magicznych przedmiotów, takich jak quidditch i transmutacja. Innym przykładem jej prymitywnego i ignoranckiego zrozumienia czarodziejskiego świata było jej przekonanie, że jej złe traktowanie siostrzeńca mogło stłumić wszelkie „nienormalności” i „dziwactwa” w jego życiu, podczas gdy w rzeczywistości magia była wrodzona.
Relacje[]
Rodzice[]
Prawdopodobnie, początkowo Petunia miała dobre relacje ze swoimi rodzicami. Jej stosunek do nich mógł ulec zmianie po tym, jak zaczęli faworyzować ich młodszą córkę, Lily, z powodu jej magicznych zdolności. Petunia czuła się przez to mniej zauważana. Jest wiadome, że państwo Evans zmarli po narodzinach syna Petunii - Dudleya.
Petunia nie mogła znieść faktu, że jej rodzice bardziej kochali jej siostrę, która miała magiczne zdolności. Rozgoryczona opuściła Cokeworth i wyjechała do Londynu. aby kontynuować rozpoczęty kurs maszynopisania.
Vernon Dursley[]
Petunia bała się, jak Vernon, który potrafił zwymyślać człowieka za założenie brązowych butów do czarnego garnituru, przyjmie prawdę o jej siostrze. Na jednej z randek z trudem wyznała Vernonowi prawdę o swojej siostrze.
Po zakończeniu kursu pisania na maszynie, rozpoczęła pracę w biurze, gdzie poznała Vernona. Mężczyzna od razu ją zainteresował – nie miał nic wspólnego z magią, był młodą osobą z przyszłością (Vernon pracował wtedy jako młodszy kierownik) i posiadał samochód. Dursley także był zainteresowany Petunią. Zabrał ją na wiele nudnych randek, na jednej z nich kobieta zalana łzami wyznała prawdę o swojej rodzinie, gdy siedzieli z widokiem na sklep z frytkami. Mężczyzna był zszokowany, lecz powiedział, że nie ma Petunii za złe, że jej siostra jest dziwadłem. Wtedy Petunia mocno go uścisnęła. Któregoś dnia ukląkł w domu swoich rodziców i poprosił ją o rękę.
Dudley Dursley[]
Petunia od zawsze rozpieszczała swojego syna jak najbardziej mogła. Razem z mężem sprawiała mu jak najwięcej prezentów. Gdy Dudley był mały, często wymuszał rzeczy na Petunii robiąc jej awantury. Petunia przeważnie mu ulegała i dalej go rozpieszczała. Chłopak na urodziny dostawał od rodziców bardzo dużo prezentów. Na jedenaste urodziny otrzymał 36 prezentów w tym: komputer, drugi telewizor, zdalnie sterowany samolot, złoty zegarek, magnetowid, kamera wideo, zdalnie sterowany dźwig, szesnaście gier komputerowych oraz rower wyścigowy i wiele innych. Postanowił zrobić rodzicom awanturę o to, że w zeszłym roku miał więcej prezentów. Nie zwracała uwagi na znęcanie się Dudleya nad Harrym. Bardzo często pieszczotliwie nazywała go „Dudziaczkiem”. Kiedy Dudley dostawał okropne stopnie w szkole mówiła, że to nauczyciele nie potrafili go zrozumieć. Gdy w wieku 14 lat Dudley osiągnął wagę młodej orki, zmartwiła się i w wakacje w 1994 roku rozpoczęła stosować dla niego dietę przepisaną przez szkolną pielęgniarkę. Kobieta, by dodać otuchy swojemu synowi, wdrożyła ten sam jadłospis całej rodzinie, a być jeszcze bardziej poprawić mu samopoczucie dawała Harry'emu za każdym razem mniej jedzenia niż Dudleyowi. Czasami jednak Petunia potrafiła być bardziej surowa dla swojego jedynego dziecka, np. zagroziła mu, że będzie dostawał mniej kieszonkowego, jeśli nie będzie stosował się do diety. Zdawać by się mogło, że pani Dursley miała do swojego syna pełne zaufanie — wierzyła w jego liczne kłamstwa o tym, że chodzi na podwieczorki do swoich kolegów. W rzeczywistości razem z nimi rzucał kamieniami w lampy czy bił słabszych od niego. Gdy Dudley powiedział do Harry'ego, że wcale nie uważa, by ten był nikim, przytuliła go i zalała się łzami. Dla niej były to piękne słowa.
Marjorie Dursley[]
Petunia lubiła ciotkę Marge, lecz nie darzyła ją wielką sympatią, między innymi dlatego, bo zwykle kiedy odwiedzała dom Dursleyów, przywoziła ze sobą psy, których Petunia nie lubiła. Marge, tak jak Petunia, rozpieszczała Dudleya kupując mu prezenty. Podczas wizyty ciotki Marge w 1993 roku Petunia była dla niej bardzo uprzejma. Przytakiwała Vernonowi, który mówił ciotce Marge, że Harry uczęszcza do Ośrodka Wychowawczego Świętego Brutusa dla Młodocianych Recydywistów. Mówiła Marge, że ojciec Harry'ego był bezrobotnym, podobnie jak jego matka. Zdenerwowało to wówczas Harry'ego do tego stopnia, że nieświadomie rzucił na ciotkę niewerbalne zaklęcie, które nadmuchało ją jak balon, a następnie uciekł z ich domu. Po tym incydencie Marge nie zjawiła się więcej na Privet Drive 4.
James Potter[]
Będąc już narzeczeństwem, Petunia i Vernon spotkali się w mugolskiej restauracji z młodszą siostrą kobiety - Lily - oraz jej chłopakiem, Jamesem Potterem. Pary od początku nie mogły dojść do porozumienia. James był rozbawiony oficjalnym zachowaniem Vernona, a kiedy tamten zapytał jakim modelem samochodu jeździ, James opisał mu dokładnie swoją miotłę wyścigową. Wówczas Vernon stwierdził, że oboje, James i Lily, muszą utrzymywać się z zasiłków dla bezrobotnych, na co James zainterweniował informacją o swoich pieniądzach znajdujących się w Banku Gringotta. Spotkanie zakończyło się gwałtownym wyjściem Vernona i jego narzeczonej. Lily rozpłakała się, a James obiecał, że następnym razem postara się zrobić na partnerze Petunii lepsze wrażenie. Jednak do następnego spotkania nigdy nie doszło.
Lily Potter[]
Ona i Vernon odrzucili zaproszenie na ślub od Lily i Jamesa. Gdy przyszło do ślubu Petunii, tamta nawet nie pomyślała o kontaktowaniu się z siostrą. Kilka lat później Lily wysłała list do Petunii, w którym poinformowała ją o narodzinach syna, Harry'ego. Petunia wzgardziła wiadomością i wyrzuciła list.
We wczesnym dzieciństwie, Petunia, była bardzo blisko związana z Lily. Chodziły razem na place zabaw, gdzie Petunia opiekowała się swoją siostrą. Prawdopodobnie odnosiła się w stosunku do swojej siostry bardzo troskliwie. Jednakże wszystko się zmieniło, gdy Lily poznała Severusa Snape'a, który powiedział dziewczynie, że jest czarownicą mugolskiego pochodzenia. Petunia była zazdrosna o magiczne zdolności siostry - wiedziała doskonale, że Lily potrafiła więcej niż ona, oraz że dziewczyna posiadała zdolności, o których ona mogła jedynie marzyć. To przyczyniło się do tego, że początkowo napisała do Albusa Dumbledore'a list z prośbą przyjęcia jej do Hogwartu. Albus nie mógł jej przyjąć do szkoły, ze względu na jej brak magicznych zdolności. Petunia bardzo to przeżyła. Nie wiadomo, czy chciała pójść do Hogwartu, by być z siostrą, czy z chęci bycia czarownicą. Po odmowie Dumbledore'a, kobieta przyjęła postawę obronną w postaci nienawiści do całego czarodziejskiego świata. Znienawidziła siostrę, co odbiło się później na Harrym. Między siostrami widoczna była istotna różnica: Lily była osobą pełną miłości w sercu, a Petunia nie. Można też stwierdzić, że postawa Petunii wobec Lily była zachowaniem niedojrzałym, gdyż obwiniała swoją siostrę o coś, czego ona nie umiała kontrolować i na co nie miała wpływu. Bardzo możliwe, że Petunia później żałowała, że tak odrzuciła swoją siostrę.
Harry Potter[]
Jej relacje z Harrym nie były najlepsze. Wykorzystywała go do prac domowych, na przykład: mycie naczyń, przynoszenie listów, robienie kaw, herbat, śniadań itp. Nienawidziła Harry'ego, ponieważ był on synem jej zmarłej siostry, Lily, która była czarownicą. Nie chciała, by Harry wiedział kim jest. Kiedy w ostatniej części Dursleyowie są ewakuowani przez Zakon Feniksa, Petunia odwróciła się do Harry'ego, chcąc życzyć mu powodzenia, lecz nie potrafiła tego zrobić. Podczas bitwy o Hogwart Harry był wtajemniczony w wiele wspomnień Severusa Snape'a, po jego śmierci w kłach Nagini, w odniesieniu do jego (Snape'a) pochodzenia i lojalności. Wiele z pierwszych wspomnień, na które Harry spojrzał, przedstawiało jego przyszłą ciotkę, Petunię i nieświadomie wyjaśniało mu powody jej nienawiści do niego i ogólnie magii. Takie jak: jej zerwanie w dzieciństwie więzi z jego matką, zazdrość Petunii o magiczne zdolności Lily i jej dziecięca wrogość do Snape'a.
Gdy Harry wyjeżdżał do Hogwartu, ona, Vernon i Dudley udawali, że go nigdy nie było. Sąsiadom zapewne mówili, że Harry został wysłany do Ośrodka Wychowawczego Świętego Brutusa dla Młodocianych Recydywistów lub do innej szkoły z internatem. Jedynym sąsiadem, który znał prawdę o Harrym, była Arabella Figg. Na Boże Narodzenie Harry dostawał od Dursleyów monetę[15], wykałaczkę lub chusteczkę higieniczną. Oczywiście nie pojawili się w Hogwarcie, żeby kibicować chłopcu podczas trzeciego zadania w Turnieju Trójmagicznym.
Chociaż relacja Harry'ego z Dudleyem poprawiła się do tego stopnia, że pozostawali na wysyłaniu sobie kartek świątecznych i odwiedzania się od czasu do czasu. Nie wiadomo, czy sama Petunia miała kiedykolwiek ponownie kontakt z Harrym. Mimo wszystko Potter troszczył się o nią na tyle, by zmusić ich do ukrycia się dla ich ochrony. Chociaż nie wiadomo, czy Petunia ponownie skontaktowała się z Harrym po wojnie, ale jest bardzo możliwe, że pogodziła się ona ze swoim siostrzeńcem. Biorąc pod uwagę, jak Harry dowiedział się, co spowodowało rozdźwięk między jego matką a jej siostrą, chłopak zyskał nowe zrozumienie swojej ciotki. Po jej śmierci Dudley dał Harry'emu jego kocyk, który był w posiadaniu Petunii od czasu jego przybycia na Privet Drive.
Severus Snape[]
Po raz pierwszy spotkała go w swoim dzieciństwie. Severus i Petunia bardzo się ze sobą nie lubili. Patrzyła z pogardą na jego niski stan materialny. Snape za to uważał ją za odmieńca, ponieważ była mugolką, a także, że śmiała się z tego jak się ubiera. We wspomnieniach Severusa dowiadujemy się, że zrzucił na nią gałąź, ponieważ kpiła z niego, mówiąc, że ma na sobie bluzkę swojej mamy. Nigdy nie był wspominany pod dachem Dursleyów, dopóki Dudley nie został zaatakowany przez dementorów.
Albus Dumbledore[]
Petunia nie lubiła Dumbledore'a i wyrażała się o nim niepochlebnie. Było to spowodowane zazdrością o magiczne umiejętności jej siostry, która w dzieciństwie dostała się do szkoły dla czarownic i czarodziejów. Zazdrosna Petunia napisała list do ówczesnego dyrektora placówki, Dumbledore'a, z prośbą, by również mogła się tam uczyć. Gdy mężczyzna odmówił, Petunia wściekła się, a świat czarodziejów zaczęła traktować z pogardą. W późniejszym czasie Albus poinformował Petunię o śmierci Lily i pozostawił jej syna — Harry'ego — na progu domu Dursleyów. Po tym, jak Vernon próbował wyrzucić siostrzeńca z domu (w 1995 roku), Petunia otrzymała od Dumbledore'a wyjca.
Rok później mężczyzna sam przybył, bez zapowiedzi, mówiąc im, że muszą zapewnić Harry'emu ochronę do ukończenia przez chłopca 17. roku życia.
Pomimo uprzejmości Dumbledore'a do Petunii, w liście odmawiającym jej miejsca w Hogwarcie, prawdopodobnie odczuwała poczucie goryczy wobec niego przez wiele lat.
Etymologia[]
- Petunia w języku kwiatów oznacza urazę i gniew[16].
- Evans to walijskie lub angielskie nazwisko pochodzące od imienia Evan. Jako walijskie imię Evan oznacza „młody wojownik”. Można ją również uznać za formę imienia Jan, co oznacza „Bóg jest łaskawy”
- Dursley to miasto w Gloucestershire w Anglii. J. K. Rowling skomentowała, że odwiedziła to miejsce jako dziecko i nienawidziła go, co prawdopodobnie wpłynęło na jej wybór nazwiska dla okropnej rodziny, zauważając: „Nie wyobrażam sobie, żebym była bardzo popularna w Dursley”. Miasto słynie z wiktoriańskiej historii w górnictwie węglowym. Rowling wybrała tę nazwę, ponieważ brzmiała „nudno i zniechęcająco”.
Za kulisami[]
- Fiona Shaw zagrała Petunię Dursley w filmach Harry Potter i Kamień Filozoficzny, Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Zakon Feniksa, jak również w Harry Potter: Insygnia Śmierci cz.1.
- Ariella Paradise wcieliła się w młodą Petunię w Harry Potter i Insygnia Śmierci: cz.2.
- Rowling powiedziała, że imię Petunii może pochodzić od postaci z informacyjnego filmu, który oglądała, kiedy była dzieckiem.
- Ponieważ siostra Petunii, Lily, była czarownicą mugolskiego pochodzenia, obie dziewczyny muszą mieć czarodziejskie pochodzenie, jednak odległe. To znaczy, że Petunia wciąż była spokrewniona z czarodziejami; nawet, jeśli udawała, że nie ma siostry.
- Jej wygląd w filmach nieco różni się od tego w książkach, gdzie jest opisana jako „blondynka z końskimi zębami”. W filmach jednak, miała ciemnobrązowe włosy i normalne zęby.
- Jako dziecko Petunia poszła z Lily na peron 9¾, kiedy Lily wyjechała do Hogwartu. Jednak w książce Harry Potter i Kamień Filozoficzny, kiedy Harry pyta ją i Vernona o ten sam peron, zdaje się, że nie ma pojęcia, gdzie on jest ani nie wie, jak go znaleźć. Możliwe, że kobieta albo zapomniała, gdzie to jest, albo, co bardziej prawdopodobne, udawała, że nic o tym nie wie, by zrazić Harry'ego.
- Petunia jest jedynym członkiem rodziny Dursleyów, którego śmierć została oficjalnie potwierdzona przez J.K. Rowling.
- Powstała teoria, która mówi, że Petunia i reszta Dursleyów traktowała tak okropnie Harry'ego, ponieważ był on horkruksem, który działał na nich jak medalion Salazara Slytherina. Teoria nasuwa również pytanie w tej sprawie: „Czy gdyby byłoby inaczej i Dursleyowie byliby już wcześniej takimi ludźmi, to czy przyjęliby Harry'ego do siebie?”, choć to pytanie od razu mogło by być podważone, ponieważ w Insygniach Śmierci dowiadujemy się, że Petunia była zazdrosna o magiczne moce, a wyraźnie napisane było w pierwszym rozdziale Kamienia Filozoficznego, że pałała do niego niesmakiem przed ich pierwszym spotkaniem. Teoria została odrzucona przez J.K. Rowling, która powiedziała, że Dursleyowie byli okropni dla Harry'ego, bo po prostu nienawidzili magii i byli nieznośni.
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (film)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (film)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (gra) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (gra) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film) (w wyciętej scenie)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film) (we wspomnieniu)
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka) (tylko wspomniana)
- LEGO Harry Potter: Lata 1−4
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- LEGO Harry Potter
- Wizarding World (strona internetowa) (tylko wspomniana)
Przypisy
- ↑ Była starsza niż jej siostra, Lily, która urodziła się w 1960 roku
- ↑ 2,0 2,1 Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka), akt I, scena 7
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Artykuł o Vernonie i Petunii napisany przez J.K. Rowling na Wizarding World
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 10, Opowieść Stworka
- ↑ Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 3, Błędny Rycerz
- ↑ 6,0 6,1 Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 3, Zaproszenie
- ↑ Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 4, Do Nory!
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 2, Chmara sów
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 37, Utracona przepowiednia
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 3, Straż przednia
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 38, Początek drugiej wojny
- ↑ Harry Potter i Książę Półkrwi (książka), rozdział 3, Kto chce, a kto nie chce
- ↑ Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka), akt II, scena 1
- ↑ Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 2, Blizna
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 12, Zwierciadło Ain Eingarp
- ↑ Pottermore - Lily Potter, Petunia i język kwiatów