Pickett (ur. przed 1926 rokiem) — nieśmiałek wychowywany przez Newtona Skamandera jako zwierzątko domowe. Mimo że magizoolog posiadał 6 nieśmiałków[1][2], Picketta lubił szczególnie. Przechowywał go w górnej kieszeni[3] swojego płaszcza, gdyż był do niego bardzo przywiązany[1]. Pickett był oddany Newtonowi i wiele razy pomógł swojemu właścicielowi ratując go z poważnych opresji.
Biografia[]
1926[]
W 1926 roku Pickett siedział w górnej kieszeni płaszcza Newta podczas jego pobytu w Nowym Jorku. Był obecny, gdy niuchacz uciekł do banku. Z powodu przeziębienia Picketta, Newton pozwalał mu mieszkać w kieszeni swego płaszcza, gdzie było cieplej, co miało pomóc nieśmiałkowi w rekonwalescencji. Jednak gdy Newton wraz z Jacobem Kowalskim zeszli do wnętrza walizki, gdzie mieszkały różne gatunki zwierząt zebrane przez czarodzieja, magizoolog próbował zostawić Picketta w jego naturalnym środowisku - na drzewie wraz z rodziną nieśmiałków, które go zamieszkiwały. Pickett jednak szarpał się i nie puszczał dłoni Newtona, co znaczyło, że chciał pozostać z nim. Newton szybko i łatwo odczytywał sygnały Picketta i pozwolił mu dalej mieszkać w jego płaszczu, chociaż skomentował swoje przyzwolenie na to z odrobiną humoru, że inne nieśmiałki miały jawny dowód na to, że faworyzował Picketta.
Dzięki temu, że Pickett mieszkał w płaszczu swojego opiekuna, był świadkiem aresztowania i przesłuchania magizoologa przez aurorów Magicznego Kongresu. Pickett był wciąż ukryty w kieszeni Newta, gdy Grindelwald pod postacią Perciwala skazał jego opiekuna na śmierć. W sali straceń nieśmiałek dyskretnie wyszedł z ukrycia i uwolnił Newtona z kajdanek, a następnie wskoczył na jedną ze strażniczek stojących najbliżej Skamandera, która spłoszona nie zdążyła zareagować na czas i obezwładnić Newtona - czarodziej przejął jej różdżkę, zneutralizował drugą strażniczkę, a chwilę później uratował Tinę przed śmiercią z pomocą pikującego licha. Nieśmiałek reagował bardzo zdecydowanie i odważnie, czym pomógł Newtonowi i Tinie w ucieczce.
Po tym jak magizoolog wydostał się z siedziby MACUSY, wraz z Tiną, jej siostrą Queenie i Jacobem, udał się do Lokalu pod Ślepym Wieprzem, by od jego właściciela - goblina Gnarlaka, dowiedzieć gdzie mogły znajdować się pozostałe zwierzęta, które uciekły wcześniej z jego magicznej walizki.
Podczas spotkania Newta z Gnarlakiem w Lokalu pod Ślepym Wieprzem, goblin zażądał zapłaty za swoje cenne informacje. Mimo, że Newton oferował mu 2 galeony, a potem lunaskop, goblin nie był tym zainteresowany. Chociaż Newton prawie przekonał goblina do współpracy, gdy zaoferował mu zamrożone jajo popiełka, to Gnarlak chwilę potem zauważył nieśmiałka ukrytego w płaszczu Newtona i zażądał go jako zapłaty za własne usługi. Mimo, że Newton początkowo odmawiał, z ciężkim sercem oddał gangsterowi Picketta. W momencie oddawania nieśmiałka, stworzenie wierzgało nóżkami i patykowatymi dłońmi - co zasmuciło Newtona, który mocno zżył się z Pickettem. Okazało się jednak, że Gnarlak, licząc zapewne na nagrodę pieniężną za ich głowy, zdradził Skamandera i Tinę i poinformował o ich miejscu pobytu MACUSĘ, która go poszukiwała. W barze wywiązała się walka, podczas której Newton zdołał odzyskać nieśmiałka odbierając go goblinowi. Pickett nie był jednak zadowolony, że jego właściciel chciał go oddać. Wyraził on swoje niezadowolenie poprzez wystawienie języka i parskanie i ostentacyjne obrażenie się na Newtona, który skomentował jego zachowanie jako coś poniżej godności. Pozwolił mu jednak nadal mieszkać w kieszeni swego płaszcza.
1927[]
Pickett jako nieodłączny towarzysz Newtona, udał się wraz z nim do Paryża w 1927 roku, gdzie magizoolog otrzymał zadanie odnalezienia, ukrywającego się tam Credence'a Barbone'a. Nieśmiałek pomógł wydostać się z pomieszczenia Newtonowi, Tinie i Jacobowi, gdy ci zostali uwięzieni przez Yusufa Kamę w podziemnej komancie w Paryżu. Yusuf zwabił tam Newtona pod pretekstem zaprowadzenia go do miejsca, gdzie znajdowała się Propentyna, a następnie z pomocą zaklęcia Expelliarmus rozbroił magizoologa. Chwilę potem Yusuf zemdlał z powodu pasożyta smoka wodnego, którego miał w oku, Pickett otworzył zamek od krat, uwalniając swojego opiekuna i jego przyjaciół. Dzięki temu mogli oni potem pomóc wyleczyć Yusufa, a Newton miał okazję porozmawiać z Tiną i wyjaśnić z nią różne nieporozumienia.
Pickett został zauważony przez Letę Lestrange w Paryżu, w archiwum Francuskiego Ministerstwa Magii, dokąd Newton Skamander i Tina Goldstein udali się w celu znalezienia informacji na temat Credence'a i jego korzeni. Pickett wypadł z kieszeni płaszcza Newtona w archiwum i snuł się między szafami. Jako przyjaciółka Newtona ze szkolnych lat, Leta mogła zorientować się, że gdzieś w pobliżu znajdował się Newton, który jeszcze jako uczeń Hogwartu miał upodobanie do dziwnych stworzeń. Chwilę potem, gdy Leta wypowiedziała swoje nazwisko, kolumny z archiwami zaczęły się obracać, ukazując przed jej oczami Newtona i Tinę uczepionych jednej z szaf. Jak się okazało była to szafa z archiwum rodziny Lestrange.
1932[]
Newton Skamander z powodu uwięzienia jego brata w Erkstagu - podziemnym więzieniu w Berlinie - postanowił udać się tam by go uratować. Oficjalnie zamierzał odwiedzić brata, był to jednak pretekst do tego by uwolnić Tezeusza. Podczas rewizji dokonanej przez więziennego strażnika Newton musiał oddać w depozyt nieśmiałka Picketta, niuchacza Teddy'ego oraz swoją różdżkę. Stworzenia umieszczono w klatkach zamykanych na kłódkę, w pomieszczeniu strażnika tuż za jego plecami. Newton odnalazł brata w lochach Erkstagu, odkrywając jednocześnie, że więzienie zamieszkiwane było przez mantykorę i jej mięsożerne młode. Po tym jak świetlik w latarni Newta zgasł, mantykora ruszyła do ataku, chcąc zabić uciekających braci Skamander. Pozbawiony różdżki, próbując wydostać się z lochów, Newt dał sygnał dźwiękowy swoim, który Pickett usłyszał i zinterpretował jako wzywanie pomocy. Nieśmiałek zdołał otworzyć kłódkę i uwolnić siebie i niuchacza z klatek, w których byli przetrzymywani. Wykorzystując moment, gdy strażnik spał, Pickett wykradł różdżkę swojego opiekuna. Niestety niuchacz zainteresował się krawatem na szyi strażnika ze względu na jego świecące ozdoby i spowodował, że mężczyzna się obudził i spadł z krzesła. Pickett i Niuchacz spadli na ziemię i wraz z różdżką i krawatem pognali w stronę lochów, gdzie znajdował się ich bezbronny opiekun. Pickett zdążył dostarczyć różdżkę Newtonowi w krytycznym momencie, co pomogło mu w uratowaniu się przed atakiem mantykory, a dzięki krawatowi-świstoklikowi, Tezeusz, Newton oraz dwaj jego zwierzęcy towarzysze zdołali deportować się z więzienia w bezpieczne miejsce.
Wygląd[]
Pickett był zielonego koloru nieśmiałkiem, który kształtem i wyglądem przypominał patyk. Miał szczupły tułów, pociągłą twarz, malutkie ciemnobrązowe oczy wielkości małych szpilkowych główek, a na czubku jego głowy wyrosły mu dwa listki, z których jeden delikatnie się podwijał. Końce jego długich patykowatych rąk były podłużne i zakończone cienkimi szpiczastymi gałązkami - chwytał się nimi Newtona, a także używał ich do otwierania zamków. Miał nie więcej niż 20 cm (8 cali) wzrostu i był kieszonkowego rozmiaru, co było charakterystyczne dla jego gatunku. W 1927 r. pokazał się raz Newtonowi w okrągłych zielonych okularach, na co dzień jednak ich nie nosił.
Zdolności[]
Największą umiejętnością Picketta było otwieranie różnych zamków, kłódek, kajdanek - radził sobie z zamkniętymi kratami, drzwiami, kilkukrotnie ratując z opresji swojego opiekuna Newtona i jego przyjaciół. Pickett w każdej części serii Fantastycznych Zwierząt ujawniał ten talent: otwierał kajdany, w które zakuty był Newton w 1926 roku w sali straceń, otworzył zamek od więziennych krat w pomieszczeniu, w którym był uwięziony Newton, Jacob i Tina w 1927 roku oraz otworzył kłódkę od klatki swojej i niuchacza Teddy'ego, w których zamknięto ich podczas wizyty Newtona w Erkstagu w 1932 roku.
Pickett rozpoznawał sygnały dźwiękowe od Newtona i potrafił je zinterpretować jako wołanie o pomoc, lub sygnał nakazujący działanie. W Erkstagu usłyszał wołanie-sygnał Newtona i wraz z niuchaczem Teddym ruszył na pomoc czarodziejowi - uwolnił się z klatki i wykradł różdżkę.
Osobowość[]
Osobowość Picketta należy do typu "pośrednika", zwanego też mediatorem (IFTP type)[4]. Cechuje go introwertyczna i uczuciowa natura, oparta na intuicji i szybkim osądzie. Stworzenia o takiej naturze wolą spędzać czas samemu lub w wąskiej grupie zaufanych osób, niż w większym gronie osób - co odzwierciedla zachowanie Picketta, który wg Newtona wolał kieszeń jego płaszcza od towarzystwa innych nieśmiałków na drzewie. Pickett wybrał Newtona i chciał być blisko niego, ponieważ magizolog podobnie jak on był nieśmiałym introwertykiem, skłonnym do samotności, któremu okazywanie swych uczuć przychodziło z trudem - introwertycy często ciągną do osób o podobnej naturze i przywiązują się na długie lata do osoby, której zaufały. Pickett wybrał Newtona i pozostał mu wyjątkowy lojalny, ryzykując własne życie dla swego opiekuna, gdy ten był w niebezpieczeństwie. Osoby o takiej naturze są często obserwatorami - wolą nie uczestniczyć bezpośrednio w różnych zdarzeniach, lecz patrzeć z ukrycia[4]. Pickett schowany w płaszczu Newtona, nie lubił być w centrum uwagi - często był niewidoczny i nie angażował się w różne zdarzenia (pozostając na uboczu), do momentu, gdy Newtonowi nie groziło niebezpieczeństwo. Gdy takie się pojawiało, wtedy opuszczał bezpieczną i ciepłą kieszeń, ukazując swoją odwagę i zdolność skutecznego działania. Wówczas przychodził Newtonowi z pomocą: otwierał zamki łańcuchów czy drzwi oraz wykradał różdżkę. Pickett bardzo przywiązał się do Newtona, o czym - poza zamieszkaniem w połach płaszcza magizoologa - świadczy jego reakcja na zachowanie w Lokalu pod Ślepym Wieprzem, gdy Gnarlak chciał otrzymać Picketta za swoje usługi, wtedy stworzenie zaczęło zachowywać się bardzo nerwowo. A po całym zdarzeniu (empatyczny Newton widząc zdenerwowanego Picketta odebrał go szybko Gnarlakowi) pokazał Newtonowi język demonstrując swoje niezadowolenie. Był kapryśny i wybredny o czym świadczy też fakt, że wybrał Newtona, a nie swoją rodzinę nieśmiałków i zamieszkał w kieszeni płaszcza swojego opiekuna, którą rzadko opuszczał.
Cechą osób o osobowości pośrednika (IFTP) jest branie wielu rzeczy do siebie, zbyt osobiście i obwinianie się o różne złe zdarzenia, które w rzeczywistości nie zależą od nich. Jako introwertyk Pickett ma pewne trudności w komunikacji i rzadko głośno wypowiada swoje niezadowolenie - woli wystawić język, a potem schować się do kieszeni Newtona. W decydujących, ważnych momentach, nigdy jednak nie zostawia swojego przyjaciela-Newtona samego[4].
Relacje[]
Z Newtonem[]
Pickett był wiernym towarzyszem Newtona, wielokrotnie ryzykując dla niego własne bezpieczeństwo. W 1926 r. wykazał się odwagą i determinacją w ratowaniu Newtona w sali straceń, gdy otworzył kajdany na jego rękach. Jednak prawdziwą lojalnością i heroizmem Pickett wykazał się w Erkstagu w 1932 r., gdy wykradł różdżkę strażnikowi więzienia, pobiegł z nią do lochów więzienia i konsekwentnie dążył do uratowania Newtona przed atakującą go i jego brata mantykorą.[5]. Pickett mimo swej skrytej natury, wolał towarzystwo Newtona i bardzo się denerwował gdy jego opiekun chciał go umieścić na drzewie, pośród innych nieśmiałków - wolał pozostać blisko Newtona, w kieszeni jego płaszcza. I Newton, mimo udawanej niechęci, chętnie na to przystał. Pickett swoje przywiązanie i miłość do Newtona ukazywał na wiele sposobów - ratując magizolooga z opresji, ale także wtedy gdy pokazywał mu język, demonstrując swoje niezadowolenie. Jego głęboką więź z magizoologiem ujawnił moment, gdy Gnarlak zażądał Picketta za swoje usługi w Lokalu pod Świńskim Łbem. Zarówno Newton nie chciał na to przystać, jak i Pickett, który uczepił się dłoni Newta i rozpaczliwie protestował przed oddaniem go w obce ręce, nie dopuszczając myśli o rozstaniu się ze swoim przyjacielem. Gdy Gnarlak zabrał Picketta, Newton dyskretnie otarł łzy, a chwilę potem odebrał nieśmiałka Gnarlakowi (prawdopodbnie Newton nigdy by nie oddał swojego przyjaciela). Trudno sobie wyobrazić stworzenie, które lepiej pasowałoby do Skamandera i lepiej oddawało jego własne cechy charakteru niż Pickett. Obaj byli nieśmiałymi introwertykami, indywidualistami ze skłonnością do alienacji i samotności, którzy w trudnych momentach stawali w obronie bliskich sobie osób. Obydwaj byli też ekscentryczni, Newton w metodach działania, a Pickett choćby poprzez wybranie kieszeni, jako miejsca swojego zamieszkania. Obaj też pozostawali lojalni - Newton wobec Albusa Dumbledore'a, a nieśmiałek właśnie wobec magizoologa. Pickett był gotów na każde poświęcenie dla Newtona i nigdy go nie zawiódł, gdy ten był w niebezpieczeństwie.
Z innymi nieśmiałkami[]
Pickett z racji swojej natury i trudności w nawiązywaniu relacji wolał życie samotnika. Jego relacje z pięcioma innymi nieśmiałkami z drzewa w walizce Newtona nie są zbyt dobrze znane. Mimo, iż należał do gatunku nieśmiałków, powinien był czuć się dobrze w swoim naturalnym środowisku, czyli na drzewie. Pickett wybrał jednak kiszeń Newtona jako swój dom, przez co można wnioskować, że jego relacje z innymi nieśmiałkami nie były zbyt zażyłe lub nie przywiązywał on do nich większej wagi.
Etymologia[]
Imię Pickett pochodzi od staroangielskiego imienia Picot lub Pigot. Nazwisko Pickett, wywodzi się od staroangielskiego słowa pic, które oznaczało szczyt, wierzchołek, czubek góry i nazwisko to posiadały prawdopodobnie osoby, mieszkające u podnóża góry[6].
- ang. Pick - wybierać, brać, podnosić, zrywać - [7] Pickett wybrał mieszkanie w płaszczu Newtona i pozostał jego najbardziej lojalnym przyjacielem.
- ang. pick a lock - otwierać wytrychem zamek - podkreśla to zdolności Picketta w otwieraniu wszelkich zamków [7]
- ang. picky - grymaśny, wybredny, kapryśny - co może odnosić się do jego charakteru i do tego, że wybrał za przyjaciela Newta, zamiast swoją rodzinę nieśmiałków. [8]
- ang. peek - to have a peek on sb / sth [9] - zerkać, podglądać, rzucać okiem na kogoś / coś posiada dużą bliskość brzmieniową do słowa pick. Słowo to dobrze oddaje nieśmiałą naturę Picketta, który lubił obserwować otoczenie z ukrycia pozostając niewidocznym.
- ang. peak - od staroangielskiego pic - szczyt, wierzchołek, czubek, punkt szczytowy.
Ciekawostki[]
- Eddie Redmayne - odtwórca głównej roli Newta Skamandera - w jednym z wpisów w mediach społecznościowych przyznał, że Pickett to jego ulubiona postać w serii Fantastycznych Zwierząt.[10]
- W 1926 r. w Lokalu pod Ślepym Wieprzem Gnarlak chciał pozyskać nieśmiałka ze względu na to, że te magiczne stworzenia znane były ze swych umiejętności otwierania zamków i kłódek, co było bardzo pożądane w światku przestępczym.
- Pickett okazywał swoje niezadowolenie Newtonowi, pokazując mu język i gesty niezadowolenia, co świadczy o dużej zażyłości między nimi i przywiązaniu nieśmiałka do swojego opiekuna.
- Pablo Grillo - dyrektor działu efektów specjalnych i animacji VFX na planie filmu Fantastycznych Zwierząt i jak je znaleźć - przyznał, że nieśmiałki to jego ulubione stworzenia, a powołanie do życia Picketta i nadanie jego postaci własnego charakteru (duszy) było niezwykle ekscytującym procesem w czasie powstawania filmu.
- Pickett znalazł się na jednym z plakatów zapowiadających premierę filmu Fantastyczne Zwierzęta: Tajemnice Dumbledore'a.
Galeria[]
Zobacz też[]
- Tom (nieśmiałek),
- Marlow - nieśmiałek,
- Poppy - nieśmiałek,
- Tytus - nieśmiałek,
- Finn - nieśmiałek.
Występowanie[]
- Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć. Oryginalny scenariusz
- Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć (film)
- Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda
- Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda. Oryginalny scenariusz
- Fantastyczne zwierzęta: Tajemnice Dumbledore'a
- Fantastyczne zwierzęta: Tajemnice Dumbledore'a. Scenariusz oryginalny
- LEGO Dimensions
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 "'Fantastic Beasts': Meet the Creatures" na Entertainment Weekly
- ↑ "Your favorite Eddie Redmayne also loves Pickett the Bowtruckle in new 'Fantastic Beasts' trailer" na USA Today
- ↑ "Fantastic Beasts Cast on British Versus American Wizards"
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Osobowość Picketta na Mugglenet.com
- ↑ O relacji Picketta z Newtonem na Wizarding World
- ↑ pochodzenie imienia / nazwiska Pickett
- ↑ 7,0 7,1 słownik angielsko-polski
- ↑ cechy charakteru Picketta na Mugglenet
- ↑ Peek w słowniku angielsko - polskim
- ↑ Eddie Redmayne: "I think Pickett is my favourite character" Post na twitterze