Zrodzony z tych, którzy trzykrotnie mu się oparli. A narodzi się, gdy siódmy miesiąc dobiegnie końca...
A choć Czarny Pan naznaczy go jako równego sobie, będzie on miał moc, jakiej Czarny Pan nie zna...
I jeden z nich musi zginąć z ręki drugiego, bo żaden nie może żyć, gdy drugi przeżyje...
Ten, który ma moc pokonania Czarnego Pana narodzi się, gdy siódmy miesiąc dobiegnie końca...”
Pierwsza Przepowiednia Sybilli Trelawney (ang. Sybill Trelawney's first prophecy) — pierwsza prawdziwa przepowiednia Sybilli Trelawney wypowiedziana w obecności Albusa Dumbledore'a na początku 1980 roku w gospodzie pod Świńskim Łbem. Proroctwo mogło dotyczyć Harry'ego Pottera i Neville'a Longbottoma, jednak Lord Voldemort wyznaczył na „równego sobie” Pottera.
Przepowiednia została wypowiedziana przez Trelawney nieświadomie, w transie, po którego zakończeniu Sybilla nie pamiętała wypowiedzianych przez siebie słów.
Historia[]
1980[]
Wygłoszenie[]
- Albus Dumbledore
To, co się wtedy roztrzaskało, było tylko zapisem przepowiedni przechowywanym w Departamencie Tajemnic. Ale przepowiednia została wygłoszona przed kimś i ta osoba wciąż ma sposób, by ją sobie dokładnie przypomnieć.
- Harry Potter
Kto ją usłyszał?
- Albus Dumbledore
Ja. Pewnej zimnej, deszczowej nocy, szesnaście lat temu, w pokoju nad barem w gospodzie Pod Świńskim Łbem. Poszedłem tam na spotkanie z kandydatem na nauczyciela wróżbiarstwa...
— Albus Dumbledore wspominający dzień usłyszenia przepowiedni[źródło]
Na początku 1980 roku ówczesny dyrektor Hogwartu, Albus Dumbledore, poszukiwał osoby, która mogłaby w szkole nauczać wróżbiarstwa. Z racji, iż nie za bardzo chciał, aby przedmiot ten był dalej nauczany w Hogwarcie, mężczyzna spotkał się z Sybillą Trelawney ze zwykłej uprzejmości. Spotkanie odbyło się w jednym z pokoi w gospodzie Pod Świńskim Łbem. Po zakończeniu rozmowy kwalifikacyjnej, kiedy Dumbledore odmówił już kobiecie przyjęcia jej na stanowisko profesora, wnuczka Kasandry Trelawney wpadła w trans i wygłosiła prawdziwą przepowiednię zapowiadającą nadejście wybrańca, który pokona Czarnego Pana. Chłopiec ten miał się urodzić pod koniec lipca 1980 roku i być dzieckiem osób, które trzykrotnie sprzeciwili się Temu, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać. Dodatkowo Voldemort miał go naznaczyć jako „równego sobie”.
Początek proroctwa (dotyczący narodzin pod koniec lipca dziecka mogącego pokonać Czarnego Pana) podsłuchał jeden ze śmierciożerców - Severus Snape[1]. Został on jednak szybko zdemaskowany i wyrzucony przez właściciela z lokalu. Snape od razu po tym udał się do swojego pana i poinformował go o nadchodzącym dla niego zagrożeniu.
Reakcja Voldemorta[]
- Albus Dumbledore
Co zdradziłeś Lordowi Voldemortowi?
- Severus Snape
Wszystko... wszystko co podsłuchałem! Właśnie dlatego... z tego powodu... on myśli, że chodzi o Lily Evans!
- Albus Dumbledore
Przepowiednia nie odnosi się do kobiety. Mówi o chłopcu narodzonym pod koniec lipca...
- Severus Snape
Wiesz, co mam na myśli! On uważa, że chodzi o jej syna, zamierza ją dopaść... pozabijać wszystkich...
— Rozmowa o niebezpieczeństwie zagrażającym Potterom[źródło]
Severus, po tym jak został przyłapany na podsłuchiwaniu a następnie wyrzucony z gospody, udał się do Voldemorta chcąc mu przekazać część proroctwa. Czarny Pan dowiedział się również, że tylko dwóch chłopców może spełnić warunki przepowiedni - Harry Potter (urodzony 31 lipca) i Neville Longbottom (urodzony 30 lipca), a rodzice obu tych chłopców trzykrotnie sprzeciwili się Lordowi Voldemortowi.
Jednak Czarny Pan wybrał na dziecko z przepowiedni syna Potterów - prawdopodobnie ze względu na fakt, iż podobnie jak on jest czarodziejem półkrwi. Severus dowiedziawszy się o czyhającym na Lily zagrożeniu próbował błagać Voldemorta o oszczędzenie kobiety.
Prośba Księcia Półkrwi[]
- Severus Snape
Więc ukryj ich gdzieś. Ukryj ją... Ich wszystkich. W jakimś... bezpiecznym miejscu. Błagam.
- Albus Dumbledore
A co mi dasz w zamian, Severusie?
- Severus Snape
W zamian? Wszystko
— Prośba Severusa o ukrycie Lily i jej rodziny[źródło]
Zdesperowany Severus postanowił zwrócić się o pomoc do Dumbledore'a. W tym celu zaprosił dyrektora Hogwartu na nocne spotkanie na wzgórzu. Na samym początku Albus rozbroił Severusa i zapytał się, jaką wiadomość chce mu przekazać Czarny Pan. Snape wytłumaczył, iż przyszedł sam, aby prosić o pomoc w ochronie ukochanej. W zamian za ochronę kobiety i jej rodziny Dumbledore oczekiwał od Severusa posłuszeństwa i oddania.
Śmierć Potterów[]
Zobacz więcej: Śmierć Lily i Jamesa Potterów
- Lily Potter
Nie Harry, błagam, tylko nie Harry!
- Lord Voldemort
Odsuń się, głupia... odsuń się, i to już...
- Lily Potter
Nie Harry, błagam, weź mnie, zabij mnie zamiast niego...
- Lord Voldemort
To ostatnie ostrzeżenie...
- Lily Potter
Nie Harry! Błagam... zlituj się... zlituj... Nie Harry! Nie Harry! Błagam... zrobię wszystko...
- Lord Voldemort
Odsuń się... odsuń się, dziewczyno...
— Błagania Lily o życie jej synka[źródło]
Chcąc ochronić Potterów przed Lordem Voldemortem Albus poinformował ich, że najlepszą szansą obrony będzie zaklęcie Fideliusa. James zaproponował, aby to Syriusz został ich strażnikiem tajemnicy, gdyż wiedział, że mężczyzna prędzej zginie niż zdradzi swoich przyjaciół. Mimo to Dumbledore pozostawał niespokojny i zaproponował, aby to on sam został ich powiernikiem[2]. Niestety James starał się pozostać przy swoim. Ostatecznie to właśnie Black przekonał go do zmiany zdania, aby na Strażnika wybrali nie jego, lecz Petera nie informując przy tym nikogo (nawet Dumbledore'a).
Tydzień po rzuceniu zaklęcia Fideliusa Peter postanowił ujawnić Czarnemu Panu miejsce, w którym ukrywają się Potterowie. Voldemort wykorzystał tę informację i aportował się do Doliny Godryka, aby zamordować Harry'ego. Przekraczając próg domu Czarny Pan natknął się na Jamesa, który widząc czarnoksiężnika rozkazał swojej żonie uciekać wraz z ich synem. Voldemort po zabiciu mężczyzny udał się na piętro. Prawdopodobnie mając na uwadze prośby Severusa, czarnoksiężnik starał się zabić jedynie dziecko, ale ze względu na nieposłuszeństwo kobiety (która osłaniała niemowlę całym swoim ciałem i błagała o oszczędzenie jej synka) zamordował ją. Jednak Mordercze Zaklęcie odbiło się od niej i trafiło w Voldemorta, co spowodowało zniszczenie jego ciała i oderwanie się cząstki jego duszy, która wszczepiła się w Harry'ego[1].
Od tamtego momentu chłopiec był chroniony miłością swojej matki, która miała za zadanie uniemożliwić Czarnemu Panu zranienie go. Dumbledore, aby przypieczętować zaklęcie więzów krwi chciał zainstalować Harry'ego w domu jego ciotki, gdyż była ona ostatnią żyjącą krewną Lily. Dzięki temu Potter, dopóki mógł nazywać to miejsce swoim domem, był w nim chroniony przed Voldemortem.
1995-1996[]
Zniszczenie zapisu przepowiedni[]
Zobacz więcej: Bitwa w Departamencie Tajemnic
Niedługo po odzyskaniu ciała Lord Voldemort zapragnął usłyszeć dalszą część przepowiedni, aby dowiedzieć się w jaki sposób może pokonać Harry'ego Pottera. Był tak owładnięty obsesją wysłuchania jej, że co chwilę o niej myślał. Przez połączenie jakie łączyło Harry'ego z Czarnym Panem, chłopak bardzo często śnił o drzwiach w Departamencie Tajemnic, jednak nie do końca wiedział dlaczego.
W pewnym momencie Voldemort zdał sobie sprawę z istnienia owej więzi i od razu zapragnął ją wykorzystać, aby przekonać Pottera do zabrania proroctwa z Departamentu Tajemnic (gdyż jedynie ta osoba, której dotyczy przepowiednia może ją zdjąć z półki bez popadnięcia w obłęd). Z racji, iż Harry nie wiedział nic na temat przepowiedni nie odczuwał pokusy, aby ją usłyszeć. Voldemort powierzył zatem zadanie wykradnięcia wyroczni Lucjuszowi Malfoyowi. Lucjusz, aby zrealizować zlecenie rzucił klątwę Imperiusa na Podmore'a, który został przyłapany na próbie kradzieży i skazany na wyrok w Azkabanie. Około pół roku później Malfoy ponownie rzucił zaklęcie niewybaczalne, jednak tym razem na Bode'a. Mężczyźnie udało się dotknąć kuli z przepowiednią, ale chwilę potem oszalał. Ostatecznie Czarny Pan wykreował w umyśle Harry'ego wizję, w której to torturował Syriusza, aby zmusić go do pojawienia się w sali Przepowiedni.
Chcąc ratować swojego ojca chrzestnego, Potter wraz z przyjaciółmi wyruszył na testralach do Ministerstwa Magii a następnie skierowali się do odpowiedniego pomieszczenia w Departamencie Tajemnic. Tam przypadkowo odnaleźli kulę, na której znajdowało się imię i nazwisko Harry'ego. Chłopak wziął ją do ręki, wtedy w sali pojawili się śmierciożercy, którzy zażądali oddania im przepowiedni.
Potter wykorzystał okazję i wypytywał Lucjusza o proroctwo zyskując trochę czasu, aby Hermiona powiedziała pozostałym, aby na odpowiedni sygnał rzucili zaklęcia w różne półki. Następnie śmierciożercy byli zmuszeni szukać ich po całym departamencie. Ostatecznie kula z przepowiednią rozbiła się na skutek wypadnięcia z kieszeni Neville'a i odbicia się od jednej z jego pląsających nóg.
Reakcja Harry'ego[]
Po zakończonej bitwie, Harry za pomocą świstoklika przeniósł się do gabinetu dyrektora, w którym chwilę później pojawił się również Dumbledore. Potter wciąż wściekły po śmierci Syriusza zaczął rzucać niektórymi rzeczami. W międzyczasie dyrektor Hogwartu starał się uspokoić chłopaka twierdząc, iż wie jak się teraz czuje. W końcu Albus postanowił opowiedzieć Harry'emu całą prawdę dotyczącą proroctwa. Dzięki temu, iż był osobą, która usłyszała przepowiednię mógł ją bezproblemowo przekazać Potterowi za pomocą myślodsiewni, ale najpierw wyjaśnił Gryfonowi dlaczego odwlekał tę sprawę.
Chłopak zrozumiał, że to właśnie z powodu tej wróżby przeżył Mordercze Zaklęcie i pozostała mu po tym jedynie blizna w kształcie błyskawicy. Również z tej przyczyny potrafił wyczuć silne emocje Voldemorta, zobaczyć jego myśli, porozumiewać się z wężami oraz musiał wychowywać się u wujostwa. Wszystko to było spowodowane chęcią Voldemorta, aby oszukać przeznaczenie i zabić w odpowiednim czasie tego, który mógłby go pokonać.
Potter zauważył także, że proroctwo dotyczyć będzie również jego przyszłości, gdyż „żaden nie może żyć, gdy ten drugi przeżyje”. Co, jak słusznie wydedukował, oznaczało, iż jeden z nich będzie zmuszony zabić tego drugiego. Harry podzielił się słowami przepowiedni ze swoimi przyjaciółmi, ale nigdy nie powiedział im dokładnie, co one oznaczają.
Skutki[]
Zobacz więcej: Poszukiwanie horkruksów Lorda Voldemorta
W następnym roku szkolnym Harry wraz z Albusem poznawali przeszłość Voldemorta. Te informacje były dla nich bardzo cenne, ponieważ były potrzebne do odnalezienia horkruksów i zniszczenia ich, aby ostatecznie móc pokonać Czarnego Pana. Po śmierci Dumbledore'a Potter wiedział, że musi samodzielnie dokończyć to zadanie. W tym celu zrezygnował z ostatniego roku nauki w Hogwarcie (co było również niebezpieczne ze względu na obecność w szkole śmierciożerców) i wraz z Ronem i Hermioną wyruszył poszukiwać cząstek duszy Voldemorta.
Występowanie[]
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (gra)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (tylko wspomniana)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film) (tylko wspomniana)
- LEGO Harry Potter: Lata 5−7
Zobacz też[]
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Harry Potter i Insygnia Śmierci, rozdział 33, Opowieść Księcia
- ↑ Harry Potter i więzień Azkabanu, rozdział 10, Mapa Huncwotów