Fenrir Greyback — wilkołak, znany ze swojego okrucieństwa oraz atakowania dzieci. Był przywódcą wilkołaków i dążył do zarażenia likantropią jak największej liczby osób, mając nadzieję na zbudowanie armii, która zawładnie światem czarodziejów. To on zainfekował Remusa Lupina, gdy ojciec Remusa obraził gatunek Greybacka mówiąc, że wilkołaki zasługują jedynie na śmierć.
Podczas Drugiej Wojny Czarodziejów wilkołaki przyłączyły się do Voldemorta, dowodził nimi właśnie Fenrir. Greyback był obecny podczas bitwy na Wieży Astronomicznej i śmierci Dumbledore'a, gdzie wyrażał chęć ukąszenia jak największej liczby uczniów znajdujących się w Hogwarcie. Podczas bitwy zranił on poważnie Billa Weasleya[1]. Tego samego roku po przejęciu Ministerstwa Magii przez śmierciożerców, Greyback dowodził szmalcownikami. Brał udział w Bitwie o Hogwart, gdzie zaatakował Lavender Brown, został jednak obezwładniony przez Hermionę. W drugiej części bitwy walczył w Wielkiej Sali, gdzie został pokonany przez Rona Weasleya i Neville'a Longbottoma.
Nie wiadomo, czy Greyback przeżył Bitwę o Hogwart, jeżeli tak można przypuszczać, że trafił do Azkabanu, za wszystkie popełnione przez siebie zbrodnie.
Biografia[]
Wczesne życie[]
W pewnym momencie życia Fenrir Greyback został ugryziony przez wilkołaka i jednocześnie zarażony likantropią. Za cel obrał sobie zarazić wilkołactwem, jak największą liczbę osób, by stworzyć armię wilkołaków wystarczająco dużą, aby móc pokonać społeczeństwo czarodziejów. Żeby mieć pewność, że zaatakuje wybraną ofiarę, Greyback zaczajał się w ich sąsiedztwie tuż przed pełnią księżyca.
Pierwsza Wojna Czarodziejów []
Fenrir na usługach Lorda Voldemorta
Gdy w latach 60. XX wieku Lord Voldemort rósł w siły, rekrutował wszelkie mroczne stworzenia, które mogłyby pomóc mu w przejęciu władzy nad Ministerstwem Magii. Jednym z nich okazał się Greyback. Wykonywał rozkazy Czarnego Pana, otrzymując w zamian zgodę na zarażanie ofiar wilkołactwem. Voldemort zaczął wkrótce grozić swoim wrogom, że Greyback zagryzie ich dzieci, jeżeli mu się nie poddadzą.
W 1964 roku Greyback zabił dwoje mugolskich dzieci, w związku z czym został postawiony przed sądem. Nazwisko Greybacka nie znajdowało się w Rejestrze Wilkołaków, który był zaniedbywany przez pracowników ministerstwa ze względu na wzajemną niechęć. Wilkołak wykorzystał to zaniedbanie i podał się za mugola – włóczęgę, przerażonego zarówno sprawą zabójstwa niewinnych dzieci, jak i faktem bycia przesłuchiwanym przez grupę czarodziejów. Brak różdżki i znoszone ubrania wilkołaka wystarczyły pracownikom komisji i byliby go puścili, gdyby nie Lyall Lupin – pracownik Departamentu Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami. Czarodziej rozpoznał u Greybacka pewne „wilcze cechy” i zasugerował zatrzymanie podejrzanego aż do pełni księżyca (dzień później). Członkowie komisji wyśmiali Lupina i wyprosili go z sali przesłuchań. Jeden z nich miał rzucić na Greybacka czar, by ten zapomniał o istnieniu ministerstwa, jednak wilkołak go przechytrzył. Obezwładnił obecnych i uciekł.
Wściekły na Lyalla Lupina, który podczas przesłuchania określił wilkołaki jako „bezduszne i zasługujące jedynie na śmierć”, Fenrir Greyback postanowił się zemścić. Wkrótce włamał się do domu Lupina i zaatakował jego niespełna pięcioletniego synka Remusa, gdy ten spał w łóżku. Zanim Lyall zdążył wypędzić wilkołaka, chłopiec był już zarażony, jednak przeżył, czego nie zakładał plan Greybacka.
Gdy wojna toczyła się dalej i była coraz bardziej zacięta, ministerstwo zaczęło drukować plakaty Greybacka, który stał się znany ze swojej nikczemności.
Mimo wieloletniej współpracy, Fenrir Greyback nie otrzymał Mrocznego Znaku, ponieważ Czarny Pan czuł obrzydzenie w stosunku do Greybacka. Gdy w 1981 Lord Voldemort zniknął, wilkołak nie podjął próby jego odnalezienia. W końcu, oficjalnie nie mieli ze sobą nic wspólnego.
Druga Wojna Czarodziejów[]
List gończy za wilkołakiem
Po powrocie w 1995 roku Voldemort zaczął zbierać swoje dawne siły, aby ponowić swoją wojnę z czarodziejskim światem. Greyback powrócił do armii Czarnego Pana.
W lecie 1996 roku, wkrótce po bitwie w Departamencie Tajemnic, Greyback i kilku śmierciożerców zrobili nalot na ulicę Pokątną, gdzie porwali wytwórcę różdżek Garricka Ollivandera. Zaraz potem zniszczyli Millennium Bridge w Londynie.
Greyback dalej pełni swoją rolę u boku śmierciożerców. Gdy Voldemort nakazał Draconowi Malfoyowi zabić Albusa Dumbledore'a, Malfoy zagroził Borginowi, że jeśli czarodziej nie pomoże mu naprawić Szafki Zniknięć i pomóc przedostać się śmierciożercom do Hogwartu to naśle na niego Fenrira.
W kwietniu 1997 roku Greyback zaatakował pięcioletniego synka pani Montgomery, która odmówiła współpracy ze śmierciożercami. Chłopiec później zmarł w Szpitalu Świętego Munga z powodu odniesionych ran.
Bitwa na Wieży Astronomicznej[]
Śmierć Dumbeldore'a
Greyback, wraz z kilkoma śmierciożercami, pojawił się w Hogwarcie 30 czerwca 1997 roku. Zwolennicy Voldemorta otoczyli Dumbledore'a na szczycie Wieży Astronomicznej. Wilkołak próbował przeszkodzić Malfoyowi w zabiciu dyrektora, gdyż chciał sam to zrobić, do momentu gdy pojawił się Severus Snape, który klątwą uśmiercającą zabił dyrektora. W czasie ucieczki, a jednocześnie walki z członkami Zakonu Feniksa i Gwardii Dumbledore'a, Greyback zaatakował Billa Weasleya, pozostawiając na jego twarzy blizny, podobne do tych, które miał Remus Lupin. Na szczęście dla Billa, Greyback nie przeszedł transformacji i Bill nie został wilkołakiem, ale nabył pewne wilcze cechy. Greyback również próbował ugryźć Harry'ego Pottera podczas bitwy, lecz Harry zdążył rzucić na niego Petrificus Totalus.
Jako Szmalcownik[]
Greyback trzymający Harry'ego
Kilka miesięcy później, po upadku Ministerstwa Magii, Greyback został przywódcą bandy szmalcowników i dowodził grupą po całym kraju w poszukiwaniu mugolaków, zdrajców krwi i wagarowiczów. Złapali Dirka Cresswella, Teda Tonksa, Deana Thomasa i gobliny, Gryfka i Gornaka. Dean i Gryfek zostali schwytani, a pozostali trzej zostali zamordowani.
Niedługo potem Fenrir i jego gang złapali Harry'ego Pottera, Hermionę Granger i Rona Weasleya po wymówieniu imienia Voldemorta, na które zostało rzucone tabu. Po znalezieniu ich, Greyback i reszta szmalcowników zaprowadzili trio do Dworu Malfoyów, ponieważ była to siedziba Czarnego Pana. Fenrir miał nadzieję, że otrzyma nagrodę dwustu tysięcy galeonów za schwytanie Pottera. Chciał także ugryźć Hermionę.
Fenrir zaatakowany przez Bellatriks
Jednak Bellatriks zauważyła Miecz Gryffindora wśród rzeczy porwanych i była przerażona, gdyż wierzyła, że miecz pochodzi z jej skarbca w Banku Gringotta. Kiedy szmalcownicy zakazali jej go zabrać, pokonała wszystkich ku irytacji Greybacka. Plany szmalcowników i śmierciożerców ostatecznie zostały udaremnione przez Zgredka, który pomógł Harry'emu i reszcie więźniów dworu uciec. Zgredek niestety w czasie deportacji został trafiony sztyletem przez Bellatriks i zmarł.
Bitwa o Hogwart[]
Fenrir atakujący Lavender Brown
Fenrir Greyback był obecny podczas bitwy o Hogwart, gdzie został trafiony przez Hermionę Granger zaklęciem oszałamiającym podczas ataku na Lavender Brown. Sprawcy udało się jednak dokonać ataku, który mógł spowodować nawet śmierć Lavender, po czym uderzył w marmurową balustradę i próbował wstać na nogi, lecz nim to zrobił, został uderzony w głowę przez kryształową kulę rzuconą przez Sybillę Trelawney. Później został pokonany przez Rona Weasleya i Neville'a Longbottoma w Wielkiej Sali.
Późniejsze życie[]
Po ostatecznej śmierci Lorda Voldemorta Fenrir najprawdopodobniej trafił do Azkabanu lub zginął podczas bitwy.
Umiejętności magiczne i talenty[]
- Pojedynki: Greyback był biegły w pojedynkach. Był w stanie użyć zaklęcia rozbrajającego, jak i zaklęcia tarczy. Harry Potter nie był w stanie pokonać wilkołaka w 1996 roku podczas bitwy na Wieży Astronomicznej. Ronowi Weasleyowi i Neville'owi Longbottomowi pokonanie wilkołaka zajęło dużo czasu podczas bitwy o Hogwart, prawdopodobnie ze względu dużej siły i odporności Greybacka. Fenrir również zabił wiele czarownic i czarodziejów jako szmalcownik.
- Niewerbalna Magia: Greyback umiał rzucać zaklęcia niewerbalne.
- Walka fizyczna: W celu realizacji swojego celu, czyli rozprzestrzeniania likantropii, Greyback był znany z walki wręcz, jak i za pomocą zębów, nawet w stanie ludzkim.
- Siła fizyczna i odporność: Jako wilkołak, Greyback był niesamowicie silny i odporny. Udowodnił to podczas potyczki w Dworze Malfoya, gdy Harry przejął kontrolę nad trzema różdżkami, (wyrywając Draconowi je z ręki) oszołomił Greybacka trzema zaklęciami na raz. Choć Fenrir uderzył o ścianę i stracił przytomność, chwilę później ją odzyskał.
Wygląd[]
Fenrir na Pottermore
O wyglądzie wilkołaka dowiadujemy się z opisu Harry'ego, który to spotkał go na Wieży Astronomicznej w czasie bitwy o Hogwart. Był to barczysty mężczyzna z wielką szopą matowych szarych włosów i zmierzwionymi bokobrodami, a także okryty czarną szatą, która wydawała się przyciasna. Jego głos przywodził na myśl ochrypłe szczekanie psa. Dłonie, które miały szarą barwę, zakończone były długimi, żółtawymi paznokciami. Zapach, jaki było od niego czuć, Harry określił jako „mieszaninę mocnych, wstrętnych zapachów: brudu, potu i krwi.”
Fenrir wzbudzał odrazę w swoich towarzyszach, śmierciożercach. W trakcie rozmowy z Dumbledore'em na szczycie wieży, dowiadujemy się, że Albus nie tolerował Greybacka (to chyba jeden z tych nielicznych wyjątków, zważając na to, że Dumbledore był tolerancyjny) oraz, że Fenrir był w stanie atakować także wtedy, gdy nie było pełni księżyca.
W siódmej części dowiadujemy się także, że Greyback nie miał wypalonego Mrocznego Znaku, a więc nie był śmierciożercą lub po prostu nie pozwolono mu dostąpić tego zaszczytu, ponieważ był wilkołakiem, a nie czarodziejem.
Charakter[]
Fenrir porzuciwszy człowieczeństwo zaczął się kierować krwiożerczym instynktem. Lubił atakować ludzi, szczególnie dzieci i czerpał przyjemność z brutalności. W pewnym momencie swojego życia stał się kanibalem, co zwiększyło jego rozgłos. Podczas schwytania Hermiony Granger, jego groźby miały kanibalistyczne podteksty i seksualne. Wilkołak był również chciwy, co udowadnia jego kłótnia z rodziną Malfoy, kiedy zażądał nagrody za złapanie Harry'ego Pottera. Pomimo swojej dzikości Greyback okazywał strach przed potężniejszymi od siebie. Kiedy Snape przybył na Wieżę Astronomiczną aby zabić Dumbledore'a, wilkołak od razu odsunął się; również Fenrir ostrożnie podchodził do Bellatriks w Dworze Malfoya, kiedy ta była rozwścieczona na widok Miecza Gryffindora.
Greyback w porównaniu do innych osobników ze swojego gatunku czerpał przyjemność ze swojej dzikości podczas pełnej przemiany w wilkołaka. Stacjonował on niedaleko osób, które były jego celami. Lubił ich atakować oraz specjalizował się w gryzieniu dzieci mając nadzieję, że gdy zarazi ich likantropią wzbudzą one nienawiść do ludzi. Fenrir uważał, że wilkołaki zasługują na ludzką krew, dlatego aby spełnić swój cel werbował inne wilkołaki. Zaciekłość Greybacka różniła go od innych osobników jego pokroju. Podczas gdy większość z wilkołaków zabiła ludzi tylko podczas pełnej transformacji, on mordował w czasie przemiany i w ciele ludzkim. Greyback był dużo groźniejszym osobnikiem, niż reszta jego "rodziny". Albus Dumbledore wyraził zszokowanie, gdy dowiedział się, że Draco Malfoy pozwolił Fenrirowi wejść do szkoły oraz wyraził zniesmaczenie, gdy dowiedział się o kanibalizmie Greybacka.
Szmalcownik będąc wilkołakiem prawdopodobnie nie podzielał poglądów śmierciożerców na temat wyższości rasowej, natomiast został zaproszony w ich szeregi i mógł nosić ich szaty, choć nie miał on Mrocznego Znaku, co było spowodowane tym, że Voldemort wyrażał się pogardliwie o mugolach, mugolakach oraz wilkołakach. Fenrir natomiast wyrażał się pogardliwie o mugolakach nazywając ich szlamami. Greyback wyrażał niechęć wobec braku szacunku jaki otrzymał od śmierciożerców, ale stanął po ich stronie z powodu liczby ofiar do jakich mógłby mieć dzięki nim dostęp. Większość śmierciożerców zdawała się traktować wilkołaka z odrazą, Amycus Carrow na Wieży Astronomicznej rzucił zaklęcie na niego, gdy ten chciał zaatakować Dumbledore'a, a Bellatriks Lestrange zmusiła go do klęczenia z podniesionymi rękoma w Dworze Malfoya, gdy jako jedyny ze szmalcowników pozostał nieogłuszony. Odraza jaką czuli śmierciożercy względem szmalcownika może być spowodowana jego likantropią, a także jego domniemanymi seksualnymi podtekstami. Prawdopodobnie, gdyby Czarny Pan wygrał Drugą Wojnę Czarodziejów wybiłby wszystkie wilkołaki, w tym Greybacka. Fenrir pokazał również, że ma niską tolerancję na znieważenie go oraz, że utrzymuje po takich incydentach urazę, co udowodnił zemstą na Lyallu Lupinie, gdy Lyall obraził wilkołaka, ten zaatakował jego syna.
Etymologia[]
Joanne K. Rowling zaczerpnęła imię Fenrir z mitologii nordyckiej. Oznaczało ono ogromnego wilka, syna Lokiego i olbrzymki Angerbody, który odgryzł rękę jednemu z pierwszych Asów, Tyrowi (odtąd zwanemu Jednorękim). Gdy nastąpi koniec świata (tzw. Ragnarok) Fenrir pożre boga Odyna i zostanie zabity przez jego syna – Widara.
Ciekawostki[]
- Aktor grający Greybacka, Dave Legeno, zginął w Dolinie Śmierci w stanie Kalifornia, prawdopodobnie z wycieńczenia podczas wspinaczki.
- Prawdopodobnie był czystej krwi bądź półkrwi, można to wywnioskować po tym, że nienawidził mugolaków i nazywał ich szlamami.
- Jest mało prawdopodobne, że po Bitwie o Hogwart wrócił do swojej sfory - najpewniej został schwytany i ukarany krótko po śmierci Voldemorta.
- W żadnych filmach, książkach czy grach, Greyback nigdy nie występuje w swojej pełnej wilkołaczej formie.
- W szóstym filmie Greyback ma długie uczesane włosy, zaś w siódmym i ósmym filmie ma dredy.
Za kulisami[]
- Wcielającemu się w Fenrira, Davidowi Legeno przyczepiano sierść wielu różnych zwierząt, takich jak np. kozy.
- Hisao Egwa udzielił swojego głosu w japońskim dubbingu.
Zobacz też[]
Występowanie[]
Fenrir Greyback jako figurka LEGO
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (film)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (gra)
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- LEGO Harry Potter
- Wizarding World (strona internetowa)
- Harry Potter: The Creature Vault