Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki
„Gellercie, Tak, myślę, że twój pogląd, zgodnie z którym na dominację czarodziejów należy się zgodzić DLA DOBRA MUGOLI, jest chyba problemem kluczowym. Tak, dano nam niezwykłą moc i, tak, ta moc daje nam prawo do panowania, ale i obowiązek wzięcia odpowiedzialności za tych, nad którymi panujemy. Musimy to bardzo mocno podkreślać, to będzie kamień węgielny, na którym będziemy budowali przyszłość. Na pewno spotkamy się ze sprzeciwem, i to właśnie musi być podstawą naszych kontrargumentów. Chcemy przejąć kontrolę DLA WIĘKSZEGO DOBRA (...) ”

Globalna wojna czarodziejów (ang. Global wizarding war) — magiczny konflikt czarodziejów na kontynencie europejskim zakończony w 1945 roku. Zapoczątkowany został przez czarnoksiężnika Gellerta Grindelwalda i jego zwolenników pragnących podporządkowania ze strony populacji mugoli. Zarówno Grindelwald, jak i jego poplecznicy swoje działania tłumaczyli sloganem Dla większego dobra.

Historia[]

Dojście do władzy[]

„Grindelwald. Możesz sobie wyobrazić, Harry, jak łatwo mi przyszło zarazić się jego ideami, jak mnie rozpaliły. Mugole zmuszeni do uległości wobec nas, czarodziejów. Grindelwald i ja, młodzi, wspaniali, triumfujący przywódcy rewolucji.”

W lecie 1899 roku w Dolinie Godryka, młody Albus Dumbledore przeżywający stratę po śmierci swojej matki poznał siostrzeńca swojej sąsiadki Bathildy Bagshot, młodego Gellerta Grindelwalda. Młodzieńcy zapałali do siebie niemal od razu sympatią ze względu na podobny wiek, jak również podobny światopogląd. Kiedy młody Grindelwald zaczął mówić Dumbledore’owi o swoich pomysłach, stwierdził, że Dumbledore się z nimi zgadza, nie jest jednak jasnym, czy robił to względu na swoją wiarę, czy też z innych powodów. Uważali również, że czarodzieje zostali obdarzeni swoimi magicznymi zdolnościami i to właśnie upoważnia ich do rządzenia nad mugolską społecznością.

Grindelwald został zmuszony do ucieczki z Doliny Godryka po pojedynku między nim, Albusem i Aberforthem, w czasie którego zginęła Ariana Dumbledore. Po odejściu z Doliny Godryka, Gellert ukradł Gregorowiczowi Czarną Różdżkę, stając się jednocześnie panem jednego z Insygniów Śmierci.

W kolejnych latach Grindelwald rozpoczął rewolucję, której moc rozpowszechniła się praktycznie w całej Europie. Nie została nią objęta Wielka Brytania, co prawdopodobnie wynikało z obaw Gellerta przed swoich starym przyjacielem – Albusem Dumbledore’em. Z powodu swojej obsesji na punkcie Insygniów Śmierci, Grindelwald przyjął symbol Insygniów jako swój znak, gdy budował swoją organizację – armię czarodziejów i czarownic podążających za nim i jego misją. Ataki czarodzieja i jego popleczników, rozpowszechnione na całym świecie doprowadziły do powszechnej obawy w świecie czarodziejów nawet w tych miejscach, gdzie Grindelwald i jego poplecznicy nie działali. Zagrożenie, jakie wywołał Gellert, zwróciło uwagę władz międzynarodowych, takich jak Międzynarodowa Konfederacja Czarodziejów. Rozpoczęło się polowanie na Gellerta Grindelwalda i jego popleczników, które nasiliło się, gdy ataki, które wywołał, zaczęły eksponować czarodziejski świat.

Credence i Graves

Credence Barebone i Gellert Grindelwald pod postacią Perciwala Gravesa

Podczas poszukiwań obskurusa w Nowym Jorku, Grindelwald przyjął tożsamość Perciwala Gravesa, szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów w Magicznym Kongresie Stanów Zjednoczonych Ameryki. Gdy odkrył, że to Credence Barebone jest obskurusem nie mógł wykorzystać jego niszczycielskiej mocy i został schwytany przez Newtona Skamandera i Porpentynę Goldstein. Prezydent Seraphina Picquery uwięziła Grindelwalda za swoje czyny, jednakże czarodziejowi udało się ostatecznie uciec i zbiec do Paryża. Tam kontynuował poszukiwania Credence'a, które ostatecznie zakończyły się sukcesem.

Upadek Grindelwalda[]

Po dojściu Grindelwalda do władzy, w całej Europie społeczność czarodziejów desperacko szukała pomocy. Brytyjski minister magii Hector Fawley został usunięty ze swojego stanowiska w 1939 roku, ponieważ nie podjął odpowiednich kroków, by powstrzymać Grindelwalda. Zastąpił go bardziej aktywny Leonard Spencer-Moon, który okazał się dobrym ministrem w kontekście międzynarodowych zawirowań, ale mimo to, moc Grindelwalda była zbyt duża, by sobie z tym poradzić[1]. W czasach swojego terroru, Gellert Grindelwald zbudował Nurmengard – magicznie ukryte więzienie, w którym przetrzymywani byli pokonani przez niego przeciwnicy.

Gellert Grindelwald w Nurmengardzie

Gellert Grindelwald w Nurmengardzie

Reputacja Albusa Dumbledore’a jako najpotężniejszego czarodzieja w tamtych czasach sprawiła, że magiczna wspólnota nalegała na jego interwencję. Dumbledore wiedział, że musi walczyć ze swoim byłym przyjacielem, ale kontynuował opóźnianie tej chwili, aż do „tylko wtedy, gdy byłoby to zbyt haniebne, by opóźniać podejmowanie działań”, jak powiedział sam Dumbledore. Interwencja Dumbledore’a doprowadziła do legendarnego pojedynku pomiędzy dwoma wielkimi czarodziejami, który ostatecznie zakończył się dla Grindelwalda porażką. Albus Dumbledore zdobył Czarną Różdżkę, a mroczny czarodziej, który terroryzował magiczne społeczeństwo kontynentu europejskiego, upadł. Gellert został uwięziony w najwyższej wieży swojego własnego więzienia, gdzie nad wejściem widniał napis „Dla większego dobra”.

Za kulisami[]

  • Joanne Kathleen Rowling, gdy została zapytana, czy rok pokonania Grindelwalda (1945) jest zbiegiem okoliczności, na co autorka odpowiedziała, że nie. Stwierdziła: „Bawi mnie tworzenie aluzji do rzeczy, które dzieją się w mugolskim świecie, więc mam wrażenie, że, podczas gdy trwa globalna wojna mugolska, toczy się również globalna wojna czarodziejów.” Rowling również zauważyła, że czuje, że wojny mugolskie i czarodziejskie karmią się nawzajem[2].

Występowanie[]

Przypisy

Advertisement