— Coś z wózka, kochaneczki? — zapytała.
Harry, który nie jadł śniadania, zerwał się na nogi, ale Ron znowu się zaczerwienił i wymamrotał, że ma swoje kanapki. Harry wyszedł na korytarz. Mieszkając u Dursleyów, nigdy nie miał pieniędzy na słodycze, a teraz w kieszeniach brzęczały mu złote i srebrne monety, więc zamierzał kupić tyle marsów, ile zdoła unieść - ale na wózku nie było marsów. A co było? Fasolki wszystkich smaków Bertiego Botta, najlepsze balonówki Drooblego, czekoladowe żaby, paszteciki z dyni, beczułki, likworowe pałeczki i wiele innych dziwnych rzeczy, które Harry zobaczył po raz pierwszy w życiu. Nie chcąc czegoś pominąć, kupił po trochu wszystkiego i zapłacił za to jedenaście srebrnych syklów i siedem brązowych knutów.”
Pani z wózkiem (ang. Trolley witch) — czarownica nieznanego statusu krwi, pracująca w ekspresie, który woził uczniów z Londynu do Hogwartu i z powrotem. Kobieta zajmowała się sprzedawaniem smakołyków pasażerom pociągu. Pilnowała także, by wszyscy uczniowie dotarli do stacji końcowej. Wykonywała tę pracę przez przynajmniej 190 lat[1].
Biografia[]
Wczesne życie i początek kariery[]
Czarownica żyła na początku XIX wieku. Około 1830, gdy Ekspres Londyn−Hogwart ruszał w pierwszą trasę, Minister Magii, Ottalina Gambol, zaproponowała jej pracę w pociągu. Kobieta przyjęła ją i od tamtej pory chodziła między przedziałami ekspresu oraz sprzedawała uczniom jadącym do Hogwartu przekąski z wózka, których przynajmniej część samodzielnie wykonywała[1].
Dalsza kariera[]
Pani z wózkiem pracowała w pociągu przez jeszcze przynajmniej 190 lat. W tym czasie zapomniała własnego imienia, o które nigdy nikt jej nie pytał. Do 2020 roku wykonała ponad sześć milionów dyniowych pasztecików. Pilnowała również, by żaden z uczniów nie opuścił ekspresu przed dotarciem na miejsce. Między 1971 a 1989 zapobiegła przed ucieczką Huncwotów, a później przed 1995 rokiem powstrzymała przed tym Freda i George'a Weasleyów[1]. Jej skuteczne działanie sprawiło, że zaczęła się szczycić nienagannym pilnowaniem, aby pasażerowie dotarli na miejsce[2].
Pani z wózkiem, przy przedziale Rona i Harry'ego.
Przez lata pracy obsłużyła bardzo wielu uczniów. W 1991 roku w jednym z przedziałów trafiła na Rona Weasleya i Harry'ego Pottera, którzy jechali na swój pierwszy rok w Hogwarcie. Gdy zapytała co podać, Ron zawstydzony odmówił, twierdząc, że ma własne kanapki. Harry, który był już głodny, wyszedł natychmiast na korytarz. Był zaskoczony czarodziejskimi słodyczami, bo spodziewał się znaleźć tam mugolskie przekąski, takie jak batoniki Mars. Nie chcąc niczego pominąć kupił wszystkiego po trochu, za co zapłacił 11 sykli[3].
1 września 1993 roku, gdy Pani z wózkiem chodziła po przedziałach, Ron Weasley zaproponował obudzenie Remusa Lupina, który jechał z nim, Harrym i Hermioną Granger w jednym przedziale, by czarodziej kupił sobie coś do jedzenia. Hermiona próbowała go obudzić, ale gdy ten nawet nie drgnął Pani z wózkiem stwierdziła, że jeśli Lupin zgłodnieje to może ją znaleźć na początku pociągu, obok lokomotywy[4].
Rok później Harry w trakcie podróży do Hogwartu kupił u Pani z wózkiem stertę kociołkowych piegusków dla siebie, Hermiony i Rona[5].
W 2017 roku Pani z wózkiem spotkała na korytarzu Albusa Pottera i Rose Granger-Weasley, którzy szukali dla siebie przedziału. Gdy Albus zapatrzył się na czekoladowe żaby w wózku, Rose upomniała go, by się skupił[6].
Ucieczka Albusa i Scorpiusa[]
Albus, Scorpius i Pani z wózkiem na dachu pociągu.
1 września 2020 roku, gdy Albus i Scorpius Malfoy wyszli na dach ekspresu, by uciec z pociągu, Pani z wózkiem wyszła tam za nimi. Chłopcy byli zszokowani, gdy ją tam zobaczyli. Kobieta najpierw jak zwykle zapytała, co chcą z wózka, a później wypomniała, że ludzie od niej kupują, ale się nią nie interesują i nawet nie pytają o jej imię. Albus natychmiast ją o to spytał, ale ona odparła, że już nie pamięta i pracuje w pociągu od kiedy ruszył w pierwszą podróż, a posadę zaproponowała jej Ottalina Gambol. Kobieta zdradziła im także, że od tamtego czasu wykonała ponad sześć milionów pasztecików dyniowych, które mogły także wybuchać, co od razu im zademonstrowała.
Pani z wózkiem próbująca zapobiec ucieczce uczniów.
Zamierzała powstrzymać chłopców przed ucieczką i w tym celu zamieniła swoje palce w ostre szpikulce, po czym zaczęła się zbliżać. Zdołali jednak jej umknąć, gdy pociąg wjechał na wiadukt, oboje skoczyli do wody, osłaniając się zaklęciem Molliare[1].
Po tym wydarzeniu próbowano od Pani z wózkiem dowiedzieć się czegoś na temat ucieczki chłopców. Ona jednak była wściekła i powtarzała tylko, że zawiodła Ottalinę Gambol[2].
Za kulisami[]
- W filmach w Panią z wózkiem wcieliły się dwie aktorki. Jean Southern w Harrym Potterze i Kamieniu Filozoficznym i Margery Mason w Harrym Potterze i Czarze Ognia.
- W sztuce Harry Potter i Przeklęte Dziecko różne osoby wcielały się w bohaterów w zależności od teatru. Panią z wózkiem zagrały Sandy McDade na West End i Geraldine Hughes na Broadwayu.
Występowanie[]
Pani z wózkiem jako figurka z klocków LEGO.
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra) (wersja na GBC)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (książka)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (gra) (wersja na GBC)
- Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- Harry Potter i Czara Ognia (film)
- Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)
- Harry Potter i Książę Półkrwi (książka)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (wspomniana)
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko
- Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka)
- LEGO Harry Potter: Lata 1−4
- LEGO Harry Potter
- Harry Potter: Gra Karciana
- The Wizarding World of Harry Potter
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka), akt 1, scena 11
- ↑ 2,0 2,1 Harry Potter i Przeklęte Dziecko, akt 1, scena 17
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 6, Peron numer dziewięć i trzy czwarte
- ↑ Harry Potter i więzień Azkabanu (książka), rozdział 5, Dementor
- ↑ Harry Potter i Czara Ognia (książka), rozdział 11, W pociągu do Hogwartu
- ↑ Harry Potter i Przeklęte Dziecko (książka), akt 1, scena 3