Malediktus

Malediktus
Informacje o dolegliwościach
Czynnik chorobotwórczy	Klątwa krwi dziedziczona przez żeńską linię potomkiń pierwszej ofiary
Objawy	Niebezpieczna, stopniowo wymykająca się spod kontroli wada genetyczna podobna do umiejętności animaga, która ostatecznie zmieniała swoją ofiarę w rodzaj bestii na stałe Przekazywanie swojego stanu potomkom płci żeńskiej w chwili urodzenia Człekopodobna długość życia i tempo starzenia się fizycznego nie naruszona stanem bestii
Leczenie	Prawdopodobnie nieuleczalne
Stwierdzone zainfekowania	Nagini

„[...] pragnę wam przedstawić przykład... Malediktusa! Schwytano ją w indonezyjskiej dżungli, jest nosicielką klątwy krwi. Takie podistoty są skazane na to, by przez całe życie zmieniać się nieustannie w groźną bestię, [...] lecz wkrótce zostanie uwięziona na zawsze w całkiem innym ciele. Każdej nocy, kiedy śpi...mesdames et messieurs...wbrew własnej woli staje się [...] Po pewnym czasie nie będzie mogła powrócić do swojej postaci. Na zawsze już pozostanie uwięziona w zimnym ciele węża.”

— Skender do widzów swojego Cyrku Arkanus na temat stanu Nagini^[źródło]

Malediktus (ang. Maledictus) — kobieta dziedzicząca i cierpiąca na rzadki i ciężki rodzaj wady genetycznej, co ostatecznie doprowadzało ją do przeobrażenia w konkretny gatunek bestii na stałe. Malediktusem można się tylko urodzić, ponieważ klątwa przekazywana była z matki na córkę w linii żeńskiej potomków pierwszej ofiary.

Klątwy Malediktusa nie należy mylić z nabytą zdolnością animagów, wrodzoną zdolnością metamorfomagów, ani z likantropią ze względu na pewne zasadnicze różnice, które znaleziono pomiędzy wszystkimi zdolnościami, które są związane z zmianami wyglądu.

Malediktusy a animagowie

Kobiety dotknięte chorobą potrafiły przekształcać się w określony typ zwierzęcia, podobnie do zdolności animagów, ale ich natura bardzo różniła się od siebie: w przeciwieństwie do animagów, najwyraźniej z biegiem czasu traciły one umiejętność ludzkiej inteligencji, zamiast tego przyjmując stan psychiczny bestii, w którą ostatecznie się przekształcały, a ich przemianę charakteryzowała klątwa genetyczna, podczas gdy zdolności animagów nie miały charakteru dziedzicznego i nie mogły zostać przekazane swoim potomkom i musieli nabyć umiejętność poprzez magiczny rytuał i eliksir z nim związany. W przeciwieństwie do animagów, malediktusami mogły być tylko kobiety, a ich zdolność transformacji stopniowo wymykała się spod kontroli w miarę postępu klątwy, co skutkowało ostateczną przemianą w rodzaj bestii na stałe, podczas gdy animag zachował pełną kontrolę, a nawet humanoidalną inteligencję i stan psychiczny podczas swoich transformacji. W przeciwieństwie do animagów, ofiara najwyraźniej nie powracała do swojej prawdziwej, pierwotnej ludzkiej postaci po śmierci, jeśli wcześniej utraciła już człoweczeństwo, podczas gdy postać fizyczna zmarłego animaga powracała do ludzkiej.

Jednakże istniały pewne podobieństwa pomiędzy stanem malediktusa i animaga. Na przykład, podobnie jak w przypadku animagów, długość życia chorej, gdy już na stałe zamieniała się w bestię, nie była ograniczona długością życia i tempem starzenia się fizycznego zwykłego członka nowego gatunku, co pozwalało przemienionemu malediktusowi zachować swoją pierwotną, podobną do człowieka długość życia w formie bestii. Podobnie jak animagowie, dotknięte klątwą malediktusa posiadały zdolność komunikowania się ze zwykłymi członkami gatunku bestii, w którą ostatecznie się przemienili, włączając w to zdolność mowy węży. Nie było wiadomo, czy przemieniona miała jakieś identyfikujące cechy fizyczne w swojej zwierzęcej postaci i czy musiała zarejestrować się w organie zarządzającym magicznym systemem ich obecnego kraju.

Likantropia i metamorfomagia

Pomimo podobieństw między tymi dwoma stanami, likantropia nie była uważana za typ klątwy krwi, a kobieta wilkołak nie była uważana za malediktusa. Dodatkowo wilkołak mógł być dowolnej płci i nie była to najwyraźniej cecha dziedziczna, podczas gdy nie zdarzały się malediktusy płci męskiej, zarówno jako dotknięci chorobą, jak i jako nosiciele. Wilkołak mógł również tymczasowo przekształcić się w swoją wilczą postać w czasie pełni Księżyca, zanim powrócił do swojej ludzkiej postaci podczas zachodu księżyca, podczas gdy ofiara klątwy malediktusa zmieniała się między dwoma stanami w dowolnym momencie, nawet w ciągu dnia i nie wymagało to żadnego niebiańskiego wydarzenia. Dodatkowo transformacja narastała i stopniowo wymykała się spod kontroli, aż w końcu przekształcała dotkniętą chorobą kobietę w rodzaj bestii, trwale pozbawionej zdolności powrotu do swojej prawdziwej, oryginalnej humanoidalnej formy po ostatecznej transformacji. W przypadku wilkołaków natomiast przemiana nigdy nie była stała, jednakże podobnie do malediktusów, wilkołaki w swojej wilczej dzikiej postaci nie panowały nad sobą i byli bardzo agresywni, nie będąc w stanie zachować swoich ludzkich odruchów i stanu psychicznego w swojej zwierzęcej postaci. Jednakże, w przeciwieństwie do malediktusów, na których chorobę nie znaleziono żadnego lekarstwa, dla wilkołaków istniał Wywar Tojadowy, który choć nie leczył całkowicie skutków choroby, to potrafił niwelować negatywne skutki przemiany.

Zjawisko metamorfomagii również bardzo różniło się od klątwy malediktusa ze względu na pewne zasadnicze różnice, które te dwa stany się od siebie różniły. Na przykład metamorfomag mógł być dowolnej płci, ale była to wrodzona cecha, którą można było przekazać potomkom od urodzenia, podczas gdy ofiara klątwy malediktusa mogła być tylko kobietą i co za tym idzie klątwa mogła być dziedziczona wyłącznie poprzez żeńskich potomków. Metamorfomag potrafił także przybierać więcej niż jedną postać, w tym postać innych ludzi, bestii, a nawet pozornie sprawiać, że wydawał się być przezroczysty z wyglądu, zachowując przy tym świadomość i ludzką inteligencję niezależnie od formy, jak i zachowywał pełną zdolność i kontrolę do swobodnego przełączania się między dwoma stanami, podczas gdy kobieta będąca malediktusem zmieniała się w określony typ bestii, przemiana z czasem coraz bardziej wymykała się spod kontroli, aż stawała się nieodwracalna, a ofiara wydawała się tracić wszelkie ślady ludzkiej inteligencji.

Natura

Ofiara klątwy w żaden sposób nie była skazana na to, by stać się złym w wyniku swojego stanu, pomimo faktu, że jako bestia często bywała agresywna. Poza tym klątwa różniła się w zależności od dotkniętej kobiety; rodzaj stworzenia w jakie przekształcała się mógł być różny i zależał on od dokładnego sformułowania klątwy w przeszłości. Przed trwałą przemianą dotknięte chorobą kobiety posiadały zdolność dowolnej zmiany kształtu, która w miarę postępu klątwy stopniowo stawała się niekontrolowana, co skutkowało przypięczetowaniem ich losu jako dzikie stworzenie w pewnym momencie ich życia. W miarę postępu klątwy przemiany zdarzały się coraz częściej bez woli przeklętej, aż do momentu, gdy ta ostatecznie zmieniała się w bestię już na stałe. Jeśli słowa Skendera na temat Nagini dotyczyły również innych malediktusów, to przemiany następowały mimowolnie również w trakcie snu, niezależnie od pory dnia i nocy, gdyż wtedy ofiara nie mogła tego kontrolować.

Oprócz możliwości kamuflażu, dotknięte klątwa mogły używać swoich zwierzęcych form na wiele sposobów, w zależności od rodzaju zwierzęcia, w jakie potrafiły się zmienić; na przykład tn, które przybierały postać owada, mogły wykorzystać jego niewielki rozmiar do celów szpiegowskich. Te, które przybrały postać jadowitej lub drapieżnej bestii, mogły być skuteczniejsze w walce. Osoba, która przybrała postać ptaka, mogła cieszyć się uczuciem lotu bez potrzeby używania mioteł, latających dywanów czy latania na latających stworzeniach. Jednakże, ze względu na naturę klątwy, ofiary w przemienionej formie ostatecznie zostawały najwyraźniej pozbawiane jakichkolwiek śladów humanoidalnej inteligencji i nie mogły jej kontrolować, zapominając, jaki był ich pierwotny ludzki cel transformacji i ich psychika niczym nie różniły się od psychiki typowego przedstawiciela stworzenia, w którego się przemieniły.

Znane malediktusy

Nagini — wąż

Etymologia

Plakat przedstawiający Malediktusa

„Maledictus” jest łacińskim słowo oznaczającym „przeklęty”. Pochodzi ono od słowa „maledicere” („źle mówić, oczerniać, przeklinać”). Słowo jest rodzaju męskiego, pomimo faktu, że każdy malediktus to kobieta, przez co bardziej trafna byłaby żeńska forma słowa, czyli „Maledicta”.

Za kulisami

• Ludzka postać Nagini była jedyną wzmianką o malediktusach w całej serii. Nie jest ona jednak pierwszą informacją, jeśli chodzi o istnienie klątw krwi, jako że choroba Astorii już wcześniej wystąpiła w serii.
• Nie wiadomo, czy klątwa mogła być cofnięta lub wyleczona.
• Nie wiadomo, czy niemagiczna kobieta mogła nosić tę klątwę. Nie było to jednak wykluczone, zwłaszcza że status krwi Nagini nie był nigdzie wymieniony, przez co mogła nie być nawet czarownicą.
  • Wiadomo, że Nagini nie miała różdżki, nie mniej równocześnie potrafiła używać mowy węży, choć zapewne wynikało to po prostu z formy, w jaką się przemieniała. W wywiadach stwierdzono również, że posiada magię „inną niż magia czarodziejów”, co sugeruje, że mogła być niemagicznym człowiekiem, który był zdolny do używania ograniczonej magii, takiej jak przemiana w węża.
• Chociaż wiadomo, że malediktus był klątwą krwi, która mogła być dziedziczona i niesiona wyłącznie przez potomkinie pierwotnej ofiary, nie zostało nigdzie ujawnione, jak właściwie odbywa się rzucanie takiej klątwy.
• Bardziej uprzedzeni członkowie świata czarodziejów uważali malediktusy za podistoty, co sugeruje dość surowe traktowanie takich stworzeń, podobne do podejścia wielu czarodziejów do zjawiska likantropii.
• Zważywszy na fakt, że Nagini w wieku około 20 lat, wydawała się przynajmniej częściowo panować nad swoją klątwą, gdyż przemieniała się mimowolnie jedynie w trakcie snu, wydaje się, że proces dążący do przemiany ofiary w bestię na stałe, choć nieodwracalny, mógł trwać wiele lat.
  • Z racji na fakt, że Nagini miała początkowo pojawić się w filmie Fantastyczne zwierzęta: Tajemnice Dumbledore'a, najpewniej pięć lat później dalej nie przemieniła się na stałe w węża. Nie jest to jednak pewne, jako że z powodu ciąży aktorki postać została usunięta z scenariusza, przez co nie ma pewności do tego, jaką rolę miała odegrać, jak i tego czy by pojawiła się w trakcie właściwej akcji filmu, czy być może jedynie jako wspomnienia Credence'a.

Występowanie

• Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda (pierwsze wystąpienie)
• Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda. Oryginalny scenariusz
• Wizarding World (strona internetowa)
• Harry Potter: Wizards Unite