Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki

Pokój Życzeń (ang. The Room of Requirement) — nazywany też przez skrzaty domowe pokojem „Przychodź – Wychodź”, ukazywał się tym, którzy go naprawdę potrzebowali. Kiedy się pojawia, wyposażony jest dokładnie w to, co akurat jest potrzebne lub doskonale przystosowuje się do potrzeb szukającego.

Oczywiście to, co zastaje się w Pokoju Życzeń objęte jest ogólnomagicznymi regulacjami - przykładowo nie pojawi się tam nigdy jedzenie wedle praw Gampa. Pomieszczenie nie jest zaznaczone na Mapie Huncwotów, a dzieje się tak dlatego, że ów pokój jest nienanoszalny lub zwyczajnie Huncwoci nigdy nie odkryli tego miejsca.

Umiejscowienie[]

Znajduje się na siódmym piętrze Hogwartu, naprzeciw gobelinu z Barnabaszem Bzikiem tańczącym z trollami. Aby się do niego dostać należy przejść wzdłuż ściany trzy razy, intensywnie myśląc nad tym, czym pokój się ma stać lub do czego ma posłużyć.

Bardzo ważne, aby osoby wchodzące do pokoju bardzo wyraźnie określali cel jego użycia. Jeśli zrobią to niedokładnie może okazać się, że niepożądani mogą wejść i odkryć całą tajemnicę. Przykładowo, w 1996 roku Brygada Inkwizycyjna mogła wejść do pokoju, wiedząc, że w środku odbywają się zajęcia GD. W 1997 roku więc, kiedy Neville Longbottom organizował opór przeciwko nowej władzy w Hogwarcie, a Pokój Życzeń wybrał za swoją kryjówkę zaznaczył wyraźnie, że pomieszczenie ma być niedostępne dla wszystkich wspierających Alecto i Amycusa Carrowów.

Historia[]

Przed 1995 r.[]

Nie wiadomo, który z założycieli Hogwartu wpadł na pomysłu Pokoju Życzeń.

W latach 30 XX w. Newt Skamander, Tezeusz Skamander, Eulalia „Lally“ Hicks, Albus Dumbledore, Jacob Kowalski oraz Bunty skorzystali z Pokoju Życzeń, by przenieść się do Bhutanu, gdzie mieli przeszkodzić w planie Grindelwalda poprzez dostarczenie prawdziwego qilina.

W 1994 roku Harry Potter usłyszał, jak Albus Dumbledore opowiada Igorowi Karkarowowi, że pewnego razu przemierzał zamek pilnie potrzebując odwiedzić łazienkę. Ku jego zaskoczeniu wszedł wkrótce do pokoju pełnego nocników. Najprawdopodobniej dyrektor trafił właśnie do Pokoju Życzeń.

  • W filmowej wersji Ginny Weasley towarzyszy Harry'emu przy chowaniu podręcznika (sama go chowa) - po tym po raz pierwszy go całuje.
  • Uczniowie Hogwartu mieszkali tam, kiedy dyrektorem był Severus Snape.

Miejsce spotkań GD[]

Gd

Rodzeństwo Weasley na ćwiczeniach w Pokoju Życzeń.

W 1995 roku Harry Potter zapytał Zgredka o radę w obraniu bezpiecznego miejsca na spotkania Gwardii Dumbledore'a. Skrzat domowy wskazał pomieszczenie na siódmym piętrze nazywając je „Pokojem Przychodź-Wychodź” bądź „Pokojem Życzeń”. Zgredek wyjaśnił Harry'emu na czym polega fenomen komnaty i nadmienił, że sam jej używał, gdy trzeba było schować Mrużkę, kiedy spożyła zbyt wiele piwa kremowego. Po słowach Zgredka wywnioskować można, że wśród skrzatów wiedza o pokoju była powszechna. Pokój Życzeń używany był również przez Argusa Filcha, kiedy brakowało mu już środków czyszczących i pilnie potrzebował uzupełnić zapasy. Podczas późniejszych spotkań GD, bliźniacy Weasley powiedzieli Harry'emu, że również użyli kiedyś nieświadomie Pokoju Życzeń - kiedy gonił ich Filch, pomieszczenie zamieniło się w schowek na miotły, w którym niesforni rudzielcy mogli się ukryć.

Pokój Życzeń przystosowany był całkowicie do swojego zadania. Znajdowały się tam wykrywacze czarnej magii: fałszoskopy, wielki popękany monitor wrogów oraz czujniki tajności, a także półki zastawione pomocnymi książkami takimi jak Kompendium popularnych zaklęć i przeciwzaklęć, Podręcznik magicznej samoobrony, Jak przechytrzyć czarnoksiężnika czy Uroki dla zauroczonych. Na podłodze zamiast krzeseł leżały poduszki. Pokój był przestronny i dawał spore możliwości do ćwiczenia zaklęć obronnych. Na ostatnim spotkaniu GD przed Bożym Narodzeniem Harry i Cho Chang pocałowali się pod jemiołą. W końcu Dolores Umbridge, uprzedzona przez Mariettę Edgecombe, odkryła tajną organizację i Brygada Inkwizycyjna wdarła się do Pokoju Życzeń chwytając od razu paru członków GD. Pansy Parkinson znalazła w środku pergamin, na którym podpisali się wszyscy uczestniczący w spotkaniach organizacji.

Jako skrytka na różne przedmioty[]

Znalezienie i zniszczenie horkruksa (Pottermore)

Pokój Życzeń jako skrytka na rozmaite przedmioty używany był bardzo często. Liczba umieszczonych tam rzeczy sugeruje, że miejsce to było znane całym pokoleniom uczniów, a pewnie też i nauczycieli Hogwartu, którzy z jakiegoś powodu chcieli dyskretnie pozbyć się danego przedmiotu. Tom Marvolo Riddle odkrył Pokój Życzeń w swoich latach nauki w Hogwarcie. Kiedy wrócił tam po raz drugi ubiegać się o stanowisko nauczyciela obrony przed czarną magią, odwiedził sekretne pomieszczenie na siódmym piętrze i schował tam Diadem Roweny Ravenclaw, jeden ze swoich horkruksów. W przeciwieństwie do innych przedmiotów, ten nie został zabezpieczony żadnymi potężnymi zaklęciami - Riddle w swojej arogancji zakładał, że nikt oprócz niego nie słyszał o Pokoju Życzeń.

Na swoim szóstym roku Draco Malfoy dostał trudne zadanie sprowadzenia Śmierciożerców do Hogwartu. Ślizgon postanowił użyć w tym celu Szafki Zniknięć, którą ustawił właśnie w Pokoju Życzeń i tam w spokoju nad nią pracował. Draco spędzał tam bardzo wiele czasu, ale finalnie udało mu się doprowadził Szafkę Zniknięć do stanu używalności i ustanowił połączenie między nią a Borginem & Burkesem na ulicy Śmiertelnego Nokturnu. Przejścia do Pokoju Życzeń na siódmym piętrze stale pilnowali Gregory Goyle i Vincent Crabbe przemienieni za pomocą Eliksiru Wielosokowego w młode dziewczyny. Harry zorientował się, że Draco używa Pokoju Życzeń dopiero po tym, jak rozkazał śledzić chłopaka Zgredkowi oraz Stworkowi. Pierwszy ze skrzatów powiedział, że Malfoy chodzi w towarzystwie różnych uczniów na siódme piętro, a Harry'ego olśniło - widział wcześniej, że Draco znika z Mapy Huncwotów, ale dopiero teraz skojarzył dlaczego tak właśnie się działo. Harry próbował wejść do Pokoju Życzeń dwukrotnie spędzając tam sporo czasu i myśląc o tym, że chce zobaczyć nad czym Draco Malfoy pracuje. Pokój jednak nie działał w ten sposób: należało dokładnie wiedzieć w jakim celu chce się wejść, pomieszczenie nie odpowiadało na pytania. Harry swoim szeptaniem i chodzeniem wokół ściany tylko straszył przechodzących obok pierwszoroczniaków; innym razem spotkał Nimfadorę Tonks.

Pokój Życzeń HPiKP

Przedstawienie Pokoju Życzeń w szóstym filmie.

Pewnego razu Harry Potter spotkał płaczącego Malfoya w łazience; wywiązał się pojedynek. Harry użył klątwy Sectumsempra, a Snape rozkazał chłopakowi przynieść mu wszystkie swoje podręczniki. Potter w przerażeniu chciał pozbyć się swojego egzemplarza Eliksirów dla zaawansowanych. Pobiegł do Pokoju Życzeń i trafił do przechowalni przedmiotów rozmaitej maści i rozmiarów. Widział Szafkę Zniknięć, mnóstwo innych przedmiotów, a sam wybrał komodę, w której znalazł szkielet czegoś co miało pięć nóg. Obok tego miejsca znajdował się, co ciekawe, wypchany troll.

„Stał w sali wielkości wnętrza dużej katedry, w której przez wysokie okna sączyły się promienie słońca, padając na coś, co przypominało miasto otoczone murami i basztami, zbudowane z czegoś, co musiało być przedmiotami ukrytymi tu przez wiele pokoleń mieszkańców Hogwartu. Były tam całe aleje i ulice obrzeżone chwiejnymi stosami połamanych i uszkodzonych mebli, przeniesionych tu, być może, w celu ukrycia śladów nieumiejętnie rzuconych czarów albo pochowanych przez skrzaty domowe, dumne ze swojego zamku. Były tysiące książek, bez wątpienia zakazanych, pomazanych albo skradzionych. Były skrzydlate katapulty i zębate frysbi [...], powyszczerbiane butle pełne zakrzepłych eliksirów, kapelusze, klejnoty, peleryny; były skorupy smoczych jaj, zakorkowane butelki, których zawartość wciąż migotała złowieszczo, kilkanaście zardzewiałych mieczy i ciężki, splamiony krwią topór. [...] Okazało się, że ktoś użył już wnętrza kredensu, aby ukryć klatkę z czymś, co dawno umarło: leżał w niej szkielet z pięcioma nogami. Wepchnął za klatkę podręcznik Księcia Półkrwi i zatrzasnął drzwiczki.”
— Wnętrze Pokoju Życzeń jako przechowalni

W dalszej części roku szkolnego, Harry nie odważył się już wrócić po książkę Księcia Półkrwi. Idąc do Albusa Dumbledore'a przed swoją misją w jaskini Harry spotkał Sybillę Trelawney, która była zdruzgotana po tym, jak ktoś wyrzucił ją z Pokoju Życzeń. Profesorka twierdziła, że gdy weszła do pomieszczenia, aby zostawić coś osobistego (butelki po sherry), usłyszała jak jakiś męski głos „piał” z zachwytu. Harry od razu zorientował się, że to z pewnością Malfoy się z czegoś cieszył i uznał to za niepokojące. Dopiero po powrocie z jaskini okazało się, że Ślizgon wreszcie doprowadził do porządku Szafkę Zniknięć, a Śmierciożercy napadli na zamek pod nieobecność Dumbledore'a. Wywiązała się bitwa na Wieży Astronomicznej, w której poległ sam wielki dyrektor. Śmierciożercy weszli do zamku przez siódme piętro, omijając wszelkie zapory.

Pokój Życzeń HPiIŚ

W 1998 roku podczas Drugiej Bitwy o Hogwart Harry udał się do Pokoju Życzeń, by odnaleźć w nim diadem Roweny Ravenclaw, będący horkruksem. O tym, że znajduje się właśnie tu, dowiedział się od ducha córki Roweny Ravenclaw, która za życia ukradła go swojej matce. Pokój Życzeń używany był wówczas jako łącznik między Hogwartem a Hogsmeade; przebywało tam mnóstwo uczniów. Harry musiał najpierw poprosić wszystkich o wyjście i dokonać swoistego „resetu” funkcji pomieszczenia. Dopiero wtedy Pokój Życzeń mógł przybrać nową funkcję.

Zobacz więcej: Potyczka w Pokoju Życzeń

Hermiona próbowała przywołać diadem zaklęciem Accio, ale nie dało to pożądanego skutku. Można mniemać, że pokój był tak skonstruowany, aby przedmioty w nim ukryte trzeba było samemu znaleźć. Ewentualnie diadem mógł być chroniony innym czarem. Harry jednak przypomniał sobie, że podczas poprzedniej wizyty w Pokoju Życzeń widział już taki diadem. Kiedy był dziesięć stóp od celu, przyjaciele zorientowali się, że nie są sami. Przybył tam Draco Malfoy z Crabbe'em i Goyle'em, którzy próbowali go rozbroić. Wywiązała się walka między uczniami. Malfoy ostrzegł kolegów, że nie można zabić Harry'ego, bo Czarny Pan chce mieć go żywego. Crabbe rzucał więc mordercze klątwy na Rona i Hermionę, ale szczęśliwie żadna nie trafiła celu. Po chwili Ślizgon rzucił również potężne zaklęcie Szatańskiej Pożogi, nad którym szybko stracił kontrolę.

Szatanska pozoga

Szatańska Pożoga trawi Pokój Życzeń.

Potworny ogień przybrał postać różnych bestii i trawił większość przedmiotów znajdujących się w pokoju – wybuchnął straszny pożar. Harry, Ron i Hermiona uciekli na znalezionych w pomieszczeniu miotłach, ale widząc Dracona i Goyle'a, wrócili po nich i uratowali od pewnej śmierci. Harry z Malfoyem za plecami wrócił jeszcze po diadem, który podrzucany był razem z innymi przedmiotami przez mordercze płomienie. W ostatniej chwili skierował on miotłę do wyjścia, gdzie znajdowali się już Hermiona, Ron i Goyle. Okazało się, że Crabbe zginął w płomieniach. Diadem tymczasem sam się rozpadł pod wpływem działania Szatańskiej Pożogi - Hermiona uznała, że musi to być jedna z metod niszczenia horkruksów, chociaż sama nie zdecydowała by się jej użyć, ponieważ to zbyt niebezpieczne.

Możliwe, że Pokój Życzeń jako przechowalnia różnych przedmiotów został całkowicie zniszczony.

Schronienie podczas II bitwy o Hogwart[]

Kiedy Harry, Ron i Hermiona oraz Neville przyszli do Pokoju Życzeń tuż przed Bitwą o Hogwart, wyglądał on zupełnie inaczej niż wtedy, kiedy byli tam po raz pierwszy. Służył wówczas za kryjówkę dla bardzo wielu uczniów Hogwartu, którzy sprzeciwiali się sytuacji w szkole i stworzyli reaktywowaną Gwardię Dumbledore'a.

Pokój Życzęń HP i IŚ

Pokój jako schronienie GD.

Był wielki i przywodził Harry'emu na myśl wnętrze olbrzymiego domku na drzewie albo jakąś gigantyczną kabinę okrętową. Z sufitu i z galerii zwisały różnokolorowe hamaki. Okien nie było. Na wyłożonych ciemną boazerią ścianach wisiały gobeliny w barwach domów: szkarłatny ze złotym lwem: Gryffindoru, żółty z czarnym borsukiem: Hufflepuffu i niebieski z brązowym orłem: Ravenclawu. Stały tam też biblioteczki pełne książek, kilka mioteł, a w rogu wielkie radio w drewnianej obudowie. Kiedy do Pokoju zaczęły przychodzić dziewczyny, pojawiła się również całkiem sporej wielkości łazienka. Neville opowiadał, że zaczęło się, kiedy uciekał przez Carrowami i skorzystał z Pokoju Życzeń. Znajdował się tam wówczas jeden hamak i ozdoby związane tylko z Gryffindorem. Z czasem jednak nowa GD zaczęła się rozszerzać. Za każdym razem, kiedy dołączał ktoś nowy, pojawiał się nowy hamak.

Z Pokoju Życzeń prowadził tunel, w którym na ścianach wisiały mosiężne lampy, a ziemia była wydeptana i gładka, bo przejścia często używano. Tunel prowadził do Gospody pod Świńskim Łbem. Wychodziło się przez portret Ariany Dumbledore. Pojawiło się ono pewnego razu, kiedy Neville uznał, że jest głodny. Jedzenie było jednym z praw Gampa, więc Pokój Życzeń nie mógł obdarować nim bezpośrednio mieszkańców pokoju. Wyczarowane zostało jednak przejście do gospody, z której Aberforth Dumbledore żywił młodych opozycjonistów. Później to przejście zostało użyte jako jedynie niestrzeżone przejście z Hogwartu na zewnątrz. Wchodziły tamtędy osoby, które zamierzały walczyć m.in. Harry, Ron i Hermiona, ale również Luna Lovegood, Dean Thomas oraz członkowie Zakonu Feniksa. Tunelem tym była prowadzona także ewakuacja uczniów zbyt młodych lub tych, którzy po prostu nie zdecydowali się walczyć.

Za kulisami[]

MechanicznyŚmierciożerca

Mechaniczny Śmierciożerca

  • Dumbledore w rozmowie z Karkarowem wspomniał o Pokoju Życzeń, zaznaczając, że był tam tylko raz. Pottermore natomiast ujawnia, że dyrektor znalazł w tym pomieszczeniu Zwierciadło Ain Eingarp. Wygląda więc na to, że wypowiedź Dumbledore'a z czwartego tomu była czysto humorystyczna i chodziło o to, aby udowodnić, że nawet on sam nie zna wszystkich sekretów zamku.
  • W filmie Harry Potter i Zakon Feniksa to Neville Longbottom, a nie Zgredek powiedział Harry'emu o istnieniu Pokoju Życzeń. Chłopak przeszedł wzdłuż odpowiedniego muru zaledwie raz (w książce należało uczynić to trzykrotnie). Ściany pomieszczenia nie były zrobione ze szkła tylko z wysokiej jakości plastiku. W filmie pojawiają się Mechaniczni śmierciożercy, wykorzystywani podczas ćwiczeń w Pokoju.
  • W filmie Harry Potter i Książę Półkrwi do Pokoju Życzeń Harry'ego prowadzi Ginny Weasley. To ona radzi mu, aby odłożył niebezpieczny podręcznik Księcia Półkrwi. Na samym końcu dochodzi do pierwszego pocałunku pary. W książce to wydarzenie miało miejsce po wygranym przez Gryfonów Pucharze Quidditcha.
  • W filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga Pokój Życzeń został podpalony przez Gregory'ego Goyle'a, ponieważ aktor grający Vincenta Crabbe'a odpracowywał za nielegalne uprawianie marihuany. Twórcy filmu nie szukali nowego aktora, więc zamiast Crabbe'a uśmiercili Goyle'a. Natomiast drugim Ślizgonem towarzyszącym Draconowi Malfoyowi był Blaise Zabini.
Pokój Zyczeń HPiKP

Zobacz też[]

Występowanie[]

Advertisement