Ponurak (ang. Grim) — wielki, czarny, widmowy pies o żółtych oczach, uważany za zwiastun śmierci. Istniał przesąd, że sprowadzał zgon na każdego, kto go ujrzał. Na pewno był omenem najbardziej znanym - złą sławę ponurak zdobywał w czarodziejskim świecie przez wieki, przez co stał się jednym z najgorszych, jeśli nie najgorszym omenem.
W serii[]
Fusy w kształcie ponuraka, w filiżance Harry'ego na wróżbiarstwie
Kiedy Harry, po przypadkowym nadmuchaniu ciotki Marge w powietrze i ucieczce z domu wujostwa, włóczył się bez celu po Privet Drive i Magnolia Crescent, zobaczył ciemny kształt ogromnego rozmiaru – zwierzę o wielkich, błyszczących oczach ( później okazał się nim Syriusz Black, który przyszedł zobaczyć Harry'ego ). Przerażony chłopak cofnął się i przewrócił, przyzywając Błędnego Rycerza poprzez niezamierzone machnięcie różdżką. Zanim Harry doszedł do siebie po upadku, kształt, który tak go przestraszył, zniknął. Po przeanalizowaniu sytuacji na spokojnie, Harry opisał dziwne zjawisko jako wielkiego psa.
W księgarni Esy i Floresy Potter natknął się na książkę zatytułowaną Omen śmierci: co robić, kiedy już wiadomo, że nadchodzi najgorsze. Na okładce woluminu widniało tajemnicze wielkie zjawisko z Little Whinging.
Termin „ponurak” został po raz pierwszy użyty przez profesor Sybillę Trelawney na lekcji wróżbiarstwa, kiedy to nauczycielka uczyła studentów magii sztuki wróżenia z fusów herbacianych. Po tym, jak fusy w filiżance Harry'ego przybrały kształt ponuraka, chłopak został poinformowany przez nauczycielką, że umrze w najbliższym czasie.
Podczas meczu quidditcha (Gryffindor vs. Hufflepuff), Harry Potter na trybunach ujrzał zarys ogromnego czarnego psa. Widok rozproszył chłopaka, a chwilę później na stadion wleciała setka dementorów, sprawiając, że Harry. nieprzytomny spadł z miotły.
Ponurakiem, którego przy tak wielu okazjach widział Potter, okazał się Syriusz Black – ojciec chrzestny Harry'ego. Syriusz, jako animag, uciekł z Azkabanu i chciał zobaczyć swojego chrześniaka – tak więc Potter nie widział ponuraka, a jedynie podobną do niego, animagiczną formę Syriusza.
[]
Hermiona Granger jest jedną z niewielu osób w czarodziejskim świecie, które wątpią w to, że ponurak to omen śmierci. Sądzi, że, jeżeli nawet sam ponurak jest rzeczywistym stworzeniem, to nie zwiastuje on zgonu, a co najwyżej jest jego przyczyną. Przerażony czarodziej, któremu przez całe życie wmawiano, że po zobaczeniu ponuraka umrze, ujrzawszy go naprawdę, umiera ze strachu. Na poparcie swojej tezy przytacza opowiedzianą przez Rona historię wujka Biliusa, który, po upływie dwudziestu czterech godzin od zobaczenia widmowego psa, zmarł. To rozumowanie zdaje się potwierdzać sceptyczny księgarz z Esów i Floresów, który odradza Harry'emu zakup książki Omen śmierci: co robić, kiedy już wiadomo, że nadchodzi najgorsze, mówiąc: „Och, tego bym panu nie polecał. (...) Zacznie pan wszędzie dostrzegać omen śmierci. Można się śmiertelnie wystraszyć.”
Ciekawostki[]
Rysunek Barghesta
- Jest kilka tez co do tego, co było pierwowzorem ponuraka. Mogą nim być: Black Shuck – czarny pies z angielskich podań i legend; Cù Sìth ze szkockiej mitologii lub Barghest – pies z legend północnej Anglii, który, podobne jak ponurak, jest zwiastunem śmierci i grasuje po cmentarzach.
- Rozdział, w którym Harry spada z miotły po zobaczeniu czarnego psa, w angielskiej wersji nosi tytuł „Grim Defeat” - po polsku „Ponura przegrana”. W oryginale jest on grą słów – „grim” to wszak „ponurak”.
- Ponurak opisany jest w książce Omen śmierci: co robić, kiedy już wiadomo, że nadchodzi najgorsze.
Występowanie[]
- Harry Potter i więzień Azkabanu (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (film)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (gra)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (tylko wspomniany)
- LEGO Harry Potter: Lata 1-4