Poszukiwanie Harry'ego Pottera — działania prowadzone przez śmierciożerców i innych popleczników Voldemorta, w celu schwytania Harry'ego Pottera, który po swoich siedemnastych urodzinach zaczął skutecznie ukrywać się w różnych częściach kraju. Wkrótce do poszukiwań dołączyło się Ministerstwo Magii, po tym jak zostało przejęte przez śmierciożerców. Od tamtej pory Harry był oficjalnie ścigany w sprawie morderstwa Albusa Dumbledore'a. Potter w tym czasie prowadził własne poszukiwania, chcąc odnaleźć horkruksy Voldemorta, by je zniszczyć, co było konieczne do zabicia Czarnego Pana. Towarzyszyli mu w tym przyjaciele Hermiona Granger i Ron Weasley.
Kilkukrotnie próbowano schwytać go, a także jego towarzyszy. Po raz pierwszy gdy infiltrowali Ministerstwo Magii, później zastawiono pułapkę w Dolinie Godryka, gdzie na Harry'ego czekała Nagini przebrana za Bathilda Bagshot. Pomóc w poszukiwaniach próbował także Ksenofilius Lovegood, który chciał odzyskać córkę, Lunę, pojmaną przez śmierciożerców. Harry, Ron i Hermiona zdołali jednak za każdym razem umknąć.
Schwytani zostali dopiero wiosną 1998 roku, gdy złamali tabu i zostali odnalezieni przez szmalcowników. Zostali zaprowadzeni do siedziby Voldemorta w Dworze Malfoya. Czarny Pan był jednak nieobecny w posiadłości, a zanim powrócił, więźniowie zdołali zbiec w trakcie potyczki, w czym pomógł im skrzat domowy, Zgredek.
Poszukiwania zostały zakończone kilka tygodni później, gdy Harry udał się do Hogwartu, by odnaleźć tam kolejnego horkruksa. Voldmeort przybył na miejsce z armią swoich popleczników i zażądał wydania mu Pottera. Gdy jednak nikt w szkole nie wykonał polecenia, budynek został zaatakowany. Ostatecznie trakcie bitwy zginął sam Voldemort, a jego sprzymierzeńcy zostali schwytani lub także polegli. Zakończyło to władzę śmierciożerców w Ministerstwie, więc nie prowadzono już poszukiwań Harry'ego Pottera.
Tło[]
Atak w Dolinie Godryka[]
- Zobacz więcej: Atak w Dolinie Godryka
Pod koniec Pierwszej Wojny Czarodziejów Voldemort poznał część przepowiedni, według której miał urodzić się czarodziej zdolny go pokonać. Chcąc uniknąć spełnienia się przepowiedni, postanowił jak najszybciej zamordować przepowiedzianego wybrańca. Na podstawie treści proroctwa ustalił, że jest nim Harry Potter, nowo narodzony syn Lily i Jamesa Potterów.
Zanim jednak zdołał dokonać morderstwa Potterowie zostali ukryci za pomocą zaklęcia Fideliusa. Byłą to interwencja Albusa Dumbledore'a, który dowiedział się o zamiarach Czarnego Pana od śmierciożercy, Severusa Snape'a, motywowanego miłością do Lily[1].
Po pewnym czasie Voldemort zdołał jednak poznać kryjówkę Potterów w Dolinie Godryka, gdy zostali zdradzeni przez Petera Pettigrew. Wydał on lokalizację ich domu, a ponieważ był Strażnikiem Tajemnicy, zaklęcie Fideliusa przestało ich chronić.
31 października 1981 roku Voldemort przybył niespodziewanie do domu Potterów. Zamordował najpierw Jamesa, a następnie Lily, która próbowała ochronić syna. Jednak, gdy rzucił zabójcze zaklęcie na Harry'ego, te odbiło się i ugodziło Czarnego Pana, pozbawiając go ciała i mocy. Był to skutek poświęcenia Lily, której miłość od tamtej pory chroniła chłopca. W tamtym momencie została także rozszczepiona dusza Voldemorta, której fragment w sposób niezamierzony wszczepił się w Harry'ego, czyniąc go jednym z horkruksów Czarnego Pana.
Po tych wydarzeniach Voldmort został uznany za zmarłego, co poskutkowało końcem wojny i upadkiem śmierciożerców. Wielu popleczników Czarnego Pana schwytano i osadzono w Azkabanie, ale niektórym udało się uniknąć konsekwencji. W społeczności czarodziejskiej szybko rozeszły się wieści o tym, co wydarzyło się w Dolinie Godryka. Harry stał od tamtej pory znany jako osoba, która pokonała Voldemorta i zaczęto nazywać go „Chłopicem, który przeżył”[2]. Czarny Pan jednak przeżył dzięki swoim horkruksom, a po upadku ukrył się w Albanii na następne lata, oczekując odnalezienia.
Po wojnie[]
Osierocony Harry został z inicjatywy Dumbledore'a przekazany pod opiekę mugolskiej rodziny, Dursleyów. Zamieszkał razem ze swoją ciocią, Petunią, będącą jego ostatnią krewną, jej mężem Vernonem i ich synem Dudleyem[2]. Gdy tylko został przyjęty do nowego domu, na Privet Drive 4, miejsce to zostało objęte magiczną ochroną, która zapewniała chłopcu bezpieczeństwo do dnia jego 17 urodzin[3].
Po ukończeniu 11 roku życia chłopiec rozpoczął naukę w Hogwarcie. Zaprzyjaźnił się tam z Hermioną Granger i Ronem Weasleyem. W ciągu pierwszych dwóch lat nauki dwukrotnie zapobiegł powrotowi Voldemorta, który starał się odzyskać ciało i swoją potęgę. Najpierw dokonał tego powstrzymując Kwiryniusza Quirrella przed zdobyciem Kamienia Filozoficznego[4] rok później niszcząc dziennik Toma Riddle'a, będący jednym z horkruksów Czarnego Pana[5].
Druga Wojna Czarodziejów[]
W 1994 roku Voldemort został odnaleziony przez Petera Pettigrew, a później także przez Braty'ego Croucha Juniora. Obaj śmierciożercy zaangażowali się w realizację planu odrodzenia się Czarnego Pana i jego potęgi. W tym celu Barty podszył się pod byłego aurora, Alastora Moodiego, dzięki czemu zdołał się zastawić pułapkę na Harry'ego Pottera i sprowadzić go na cmentarz w Little Hangleton. Tam Petter korzystając z krwi chłopca (ponieważ potrzebna była krew wroga) zdołał wykonać rytuał, za sprawą którego Voldemort odzyskał potęgę i zmierzyć się z Potterem. Harry zdołał jednak uciec z powrotem do Hogwartu, więc Barty postanowił zabić chłopca osobiście, jednak został powstrzymany przez Albusa Dumbledore'a[6].
Po powrocie Voldemorta powrócili także śmierciożercy, kierowani wiernością lub strachem. Początkowo działali w ukryciu, korzystając z tego, że Minister Magii, Korneliusz Knot nie wierzył w odrodzenie Czarnego Pana. W odpowiedzi na to Albus Dumbledore powołał ponownie do życia Zakon Feniksa.
Jednym z głównych celów odrodzonego Voldemorta było zdobycie i poznanie całej treści przechowywanej w Departamencie Tajemnic przepowiedni, w której zapowiedziano jego upadek w Dolinie Godryka. Po nieudanych próbach postanowił wykorzystać Harry'ego, ponieważ przepowiednia go dotyczyła, więc mógł ją podnieść. Udało się zwabić Pottera dzięki fałszywej wizji, w której chłopiec zobaczył swojego ojca chrzestnego Syriusza Blacka torturowanego w departamencie. Voldemort zdołał przekazać mu tę wizję dzięki specjalnej więzi łączącej go z Harrym od wydarzeń w Dolinie. Plan Czarnego Pana jednak się nie powiódł. Doszło do walki między śmierciożercami a przyjaciółmi Pottera z Gwardii Dumbledore'a, a wkrótce później do bitwy dołączyli członkowie Zakonu Feniksa. Wskutek starcia przepowiednia została zniszczona, schwytano wielu śmierciożerców i oficjalnie uznano powrót Voldemorta za fakt[7].
W ciągu kolejnego roku śmierciożercy realizowali kolejne plany, nie musząc już dbać tak bardzo o dyskrecję. Porwali między innymi wytwórcę różdżek Garricka Ollivandera.
Występowanie[]
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część pierwsza (film)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
Przypisy
- ↑ Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka), rozdział 33, Opowieść Księcia
- ↑ 2,0 2,1 Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka), rozdział 1, Chłopiec, który przeżył
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka), rozdział 2, Chmara sów
- ↑ Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka)
- ↑ Harry Potter i Komnata Tajemnic (książka)
- ↑ Harry Potter i Czara Ognia (książka)
- ↑ Harry Potter i Zakon Feniksa (książka)