Rada Czarodziejów (ang. Wizards' Council) — organ władzy, który rządził światem czarodziejów w średniowieczu. Rada Czarodziejów przekształciła się potem w Ministerstwo Magii.
Historia[]
Przed 1707 rokiem Rada Czarodziejów była jednym z najdłużej sprawujących władzę organów w świecie magii. W 1692 roku Międzynarodowa Konfederacja Czarodziejów uchwaliła dokument zwany Międzynarodowy Kodeks Tajności Czarów. Zabraniał on czarodziejom używać magii w obecności mugoli. Społeczność czarodziejów potrzebowała zatem uporządkowanej, zorganizowanej i bardziej złożonej struktury rządzenia oraz jednej osoby, która wspierałaby, regulowała i komunikowałaby się ze społecznością w ukryciu. Wtedy czarodzieje i czarownice postanowili utworzyć Ministerstwo Magii, którym zarządzaniem zająłby się Minister Magii.
Barberus Bragge[]
Barberus Bragge był przewodniczącym Rady Czarodziejów w okresie drugiej połowy XIII wieku (wiadomo, że piastował to stanowisko w 1269 roku). Był odpowiedzialny za wprowadzenie do quidditcha złotego znicza. Jego podobizna znalazła się na kartach z Czekoladowych Żab.
Burdock Muldoon[]
Burdock Muldoon był czternastowiecznym przewodniczącym Rady Czarodziejów. Podczas swojej kadencji postanowił, że każde stworzenie, które chodzi na dwóch nogach można nazywać istotą, podczas gdy reszta zostanie zwierzętami. Wezwał wszystkie stworzenia wypełniające wymogi, aby omówić na szczycie nowe prawa czarodziejskie. Sala zapełniła się goblinami, które przyprowadziły wiele równych stworzeń dwunożnych.
Elfrida Clagg[]
Elfrida Clagg to mądra czternastowieczna lub siedemnastowieczna przewodnicząca Rady Czarodziejów. W czasie jej kadencji, jednym z najgorętszych tematów dyskusji był podział między istotami a zwierzętami. Podział wymyślony przez jej poprzednika zakładał, że jako istotę rozumie się każdy gatunek chodzący na dwóch nogach.
Nie sprawdziło się to, gdyż na spotkanie zorganizowane przez Muldoona mające na celu omówienie nowego prawa stawiło się wiele takich stworzeń jak elfy, chochliki czy trolle, których nie interesował temat zebrania i były zajęte demolowaniem sali i robieniem psikusów. Clagg opracowała podział, polegający na uznaniu za istotę każdy gatunek mówiący po ludzku. Jednak i to nie było wystarczające. Na spotkanie przybyły trolle, które gobliny nauczyły kilku prostych zdań. Stawiły się także duchy, nie biorące udziału w poprzednim zebraniu ze względu na to, że lewitują, a nie chodzą. Opuściły jednak one obrady, twierdząc, że poruszane są jedynie tematy dotyczące żywych. Centaury odmówiły przyjścia, protestując przeciwko wykluczeniu trytonów, które poza wodą porozumiewają się jedynie po trytońsku. Dopiero w 1811 r. Grogan Kikut rozwiązał problem, zakładając, że istotą jest „każde stworzenie obdarzone inteligencją wystarczającą do zrozumienia praw magicznej społeczności i do współodpowiedzialności przy ustalaniu tych praw”.
Elfrida Clagg zakazała używania znikaczy podczas meczów quidditcha i utworzyła Rezerwat Znikaczy w Somerset im. Modesty Rabnott.
Ulick Gamp[]
Ulick Gamp był ostatnim przewodniczącym Rady Czarodziejów. Brał udział w zatwierdzaniu Międzynarodowego Kodeksu Tajności Czarów. Za zasługi został wybrany pierwszym Ministrem Magii.
Znani przewodniczący[]
- Barberus Bragge (II połowa XIII wieku)
- Burdock Muldoon (1448–1450)
- Elfrida Clagg (XV lub XVII wiek)
- Ulick Gamp
Znane dekrety[]
- 1362 – formalny zakaz grania w quidditcha w promieniu 50 mil od miasta.
- 1368 – zakaz grania w quidditcha w promieniu 100 mil od miasta.
- 1419 – formalny zakaz grania w quidditcha gdziekolwiek, gdzie istnieje jakakolwiek możliwość zauważenia gracza przez mugola.
- 1631 – Kodeks Użycia Różdżki
- 1637 - Kodeks Honorowy Wilkołaków
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (gra) (na kartach z czekoladowych żab)
- Harry Potter i Komnata Tajemnic (gra) (na kartach z czekoladowych żab)
- Harry Potter i więzień Azkabanu (gra) (na kartach z czekoladowych żab)
- Quidditch przez wieki
- Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć
- Pottermore (tylko wspomniana)
- Harry Potter. Magiczny almanach (tylko wspomniana)