Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki

Smok (ang. Dragon) — magiczne stworzenie o postaci skrzydlatego gada, ziejącego ogniem. Prawdopodobnie najbardziej znane zwierzę magiczne. Z uwagi na swą wielkość, wygląd i możliwość ziania ogniem, powszechnie uważane za przerażające, ale jednocześnie budzące podziw. Smoki można było spotkać na całym świecie, dlatego istnieje wiele odniesień do nich odniesienia również w kulturze mugoli, zwłaszcza w Azji i średniowiecznym folklorze europejskim, przy czym mugole przypisują smokom umiejętności, których te nie posiadały – mówienia, spiskowania, tworzenia własnych siedzib podobnych do ludzkich, itp. Samice bywały zazwyczaj większe i groźniejsze.

Były jednymi z najbardziej niebezpiecznych i najtrudniejszych do ukrycia stworzeń w świecie czarodziejów. Ministerstwo Magii klasyfikowało je jako XXXXX („znany morderca czarodziejów/nie nadaje się do udomowienia ani tresury”). Mimo że smoki były niebezpieczne, byli ludzie przeszkoleni do pracy z nimi, tzw. smokolodzy. Handel smoczymi jajami był nielegalny, gdyż zaliczone zostały one do towarów niewymienialnych klasy A.

Anatomia[]

Smocze jaja

Smocze jaja

Zdecydowana większość smoków to duże stworzenia, jednakże ich wielkość była uzależniona od rasy. Najmniejszym znanym gatunkiem był żmijoząb peruwiański, osiągający zaledwie 15 stóp długości, z kolei największy, spiżobrzuch ukraiński, osiągał wagę nawet 6 ton.

Ciało smoka pokryte było łuskami i przypominało ciało węża – długi, stanowiący nawet połowę długości ciała ogon, dość chudy, wąski tułów i długa szyja, zakończona niewielką głową. Smoki miały dwie pary nóg i olbrzymie, błoniaste skrzydła. Ich ciało, zwłaszcza grzbiet, często pokryte było wyrostkami kostnymi w kształcie ostrych kolców lub płyt.

Łapy zaopatrzone były w długie, ostre szpony, zdolne chwycić z niezwykłą zręcznością pożywienie lub duży przedmiot.

Głowa smoka była trójkątna i często chroniona przez twarde, duże rogi. Szczęka wyposażona była w ogromne i bardzo ostre kły. Oczy były nieduże i przypominały kocie, ze względu na wąską źrenicę.

Smoki potrafiły latać i ziać ogniem przez nozdrza, przy czym odległość, na którą mogły wypuszczać płomienie, uzależniona była od rasy – najdalej rogogon węgierski, bo aż na pięćdziesiąt stóp.

Odżywianie[]

Smoki z natury były drapieżnikami, pochłaniającymi ogromne ilości pożywienia, jednak zdarzały się przypadki, kiedy to smok, nie mając co jeść, zadowalał się roślinami, takimi jak liście drzew czy leśne owoce. Swoją ofiarę namierzały bystrym wzrokiem lub dobrym węchem, czasem też wyłapywały ją doskonałym słuchem. Zwykle były to stworzenia latające, a także leśne. Smok potrafił czaić się w zaroślach i skradać się na swoją ofiarę. Ich łupem padały ptaki, duże ssaki lądowe i gady, na stworzenia wodne polował jedynie norweski smok kolczasty.

Cechy i właściwości magiczne[]

Smoki

Smoki: walijski zielony, rogogon węgierski, szwedzki krótkopyski i chiński ogniomiot

Smoki były dobrymi, choć trudnymi do oswojenia wierzchowcami. Latały szybko i miały dobrą koordynację w czasie lotu. Nie były jednak zbyt towarzyskie względem ludzi. Smocza skóra, krew, serce, wątroba, rogi i pazury, miały niezwykle silne właściwości magiczne. Skóra smoka była wykorzystywana przy produkcji rękawic, które skutecznie chroniły przed toksycznymi i żrącymi substancjami. Smocza krew miała niezwykłe znaczenie w tworzeniu eliksirów (znane było 12 sposobów wykorzystania smoczej krwi), do ich tworzenia wykorzystywany był również sproszkowany róg długoroga rumuńskiego. Włókna ze smoczych serc znajdowały zastosowanie przy wyrobie różdżek.

Jajo smoka należało do towarów niewymienialnych klasy A.

Życie[]

Norbert

Norweski smok kolczasty - Norberta

Smoki wykluwały się z jaj, zwykle wielkości jaja strusiego (wielkość i ubarwienie jaja zależało od gatunku). Matka regularnie ziała ogniem na jajo, aby młode rozwijało się w odpowiednim dla smoków cieple.

Już młode smoki potrafiły ziać ogniem, siejąc duże zniszczenia. Zwykle były karmione przez matkę resztkami pożywienia, jednak w krótkim czasie po urodzeniu uczyły się polować same. Nie potrafiły także latać – tę umiejętność nabywały dopiero w wieku 12 miesięcy.

Młode osobniki rosły przeciętnym dla gadów tempem.

Smoki w świecie magicznym[]

Hodowla smoków przez czarodziejów była zabroniona, jednak w szczególnych przypadkach (Turniej Trójmagiczny), za pozwoleniem Ministerstwa Magii, można było je trzymać w specjalnych klatkach. Zawsze trzeba było ich pilnować.

Rasy[]

Istniało 10 smoczych ras, ale zdarzało się, że poszczególne rasy krzyżowały się między sobą. Prowadziło to do powstawania nietypowych mieszańców.

Rasy czystej krwi[]

Dragon dh

Ron, Hermiona i Harry na smoku

Mieszańce[]

Książki traktujące o smokach[]

Ciekawostki[]

Nowy Żmigród

Herb Nowego Żmigrodu

  • W książce, którą Hagrid wypożyczył z biblioteki pt. Hodowanie smoków dla przyjemności i dla zysku, było napisane, iż po wykluciu należy karmić młode wiaderkiem koniaku, zmieszanym z krwią kurczaków, co pół godziny.
  • Mugole często używają wizerunków smoków w heraldyce, ozdabiając nimi herby rodów szlacheckich oraz miast i jednostek terytorialnych- powiat, województwo, hrabstwo itp.
  • J.K. Rowling, tworząc smoki, wzorowała się na polskich traszkach (grzebieniastej, zwyczajnej, górskiej i karpackiej).
  • Jednymi z najrzadszych form patronusów były testrale, smoki i feniksy, najpopularniejszym zaś była mysz[1].

Występowanie[]

Zobacz też[]

Przypisy

Advertisement