Spiżobrzuch ukraiński (ang. Ukrainian Ironbelly) — największa ze wszystkich smoczych ras, której osobniki ważyły nawet do 6 ton. Stosunkowo rzadkie na wolności spiżobrzuchy były wykorzystywane przez gobliny do pilnowania ważnych skarbców w podziemiach londyńskiego Banku Gringotta.
Wygląd[]
Wielki, pękaty smok, osiągający 18 metrów długości oraz ponad 6 ton wagi. Przednie kończyny miały postać wielkich, błoniastych skrzydeł. Szyja była dość długa i smukła, zaś wąski i wydłużony pysk zakończony był długimi i cienkimi rogowymi wyrostkami, wyrastającymi zza głowy. Paszcza wypełniona była ostrymi zębami, zaś pysk kończył się niewielkim dziobem. Miał metaliczne szare łuski, oczy koloru głębokiej czerwieni i wyjątkowo długie, ostre szpony.
Smoki te, pomimo dużej masy, były znakomitymi lotnikami. Ciało spiżobrzucha pokryte było metalicznie szarą łuską, oczy mają czerwoną barwę. Osobniki trzymane w podziemiach banku Gringotta były blado-szare lub nawet albinotycznie białe, ponieważ przez całe życie nie miały kontaktu ze światłem słonecznym. Chociaż był pękaty i wolniejszy od żmijozęba i długoroga, był niezwykle niebezpieczny, zdolny do zdruzgotania budynku, na którym wyląduje.
Pochodzenie[]
Gatunek ten pochodził z terenów Ukrainy. Spiżobrzuchy były pod stałą obserwacją ukraińskich czarodziejów, po incydencie, do którego doszło w 1799 roku. Jeden ze smoków porwał wtedy z Morza Czarnego pusty żaglowiec.
Zachowanie[]
Należy do najniebezpieczniejszych gatunków smoka, ustępował jedynie odrobinę mniejszemu, lecz bardziej agresywnemu rogogonowi węgierskiemu. Jak wszystkie smoki, potrafił ziać ogniem. Jego pożywienie stanowiły wszelkie duże zwierzęta, głównie lądowe ssaki takie jak kozy, owce czy wszelkie bydło.
W serii[]
- W trakcie I wojny światowej Ministerstwo Magii wdrożyło tajny program, mający na celu wykorzystanie na froncie wschodnim spiżobrzuchów ukraińskich. Oddelegowano do niego Newta Skamandera, jednak program zakończył się fiaskiem, gdyż smoki słuchały tylko jego, a pozostałych biorących w nim udział czarodziejów próbowały zjeść[1][2].
- W 1998 r. podczas włamania do podziemi Banku Gringotta Harry Potter, Ron Weasley i Hermiona Granger napotkali wielkiego gada przy skarbcu Lestrange'ów. W ekranizacji filmowej Ron zidentyfikował gatunek smoka jako spiżobrzucha. Nieświadomie gad pomógł im w ucieczce – wyzwolony z łańcuchów przebił drogę w skałach i odleciał, zabierając trójkę ludzi na grzbiecie. Dalszy los tego osobnika był nieznany, prawdopodobnie w chaosie jaki panował podczas drugiej wojny czarodziejów uniknął schwytania[3].
Występowanie[]
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (książka) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film) (tylko wspomniany)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci (książka) (pierwsze wystąpienie)
- Harry Potter i Insygnia Śmierci: część druga (film)
- Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć
- Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć (film) (tylko wspomniany)
- Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć. Oryginalny scenariusz (tylko wspomniany)
- LEGO Harry Potter: Lata 5-7
- Wizarding World (strona internetowa)