Harry Potter Wiki

CZYTAJ WIĘCEJ

Harry Potter Wiki
Advertisement
Harry Potter Wiki

Sroka (ang. Magpie, łac. Pica pica) — średniej wielkości ptak z rodziny krukowatych zamieszkujący Europę, Azję, Afrykę i Amerykę Północną[1].

W serii[]

Sroka w kulturze mugoli[]

Montrose

Herb Srok z Montrose

Srokę kojarzono z gadatliwością, plotkarstwem, a przez wrodzoną ciekawość i zbieranie błyszczących przedmiotów (albo innych, które się wyróżniają) uważano ją za złodziejkę. W dodatku wiosną wypatruje jaj innych ptaków, które są jej przysmakiem. Zła opinia ludzi zostawiła swoje odbicie w nieprzychylnych powiedzeniach: „Gapić się jak sroka w kość (gnat)” albo „Wypaść sroce spod ogona”. Na zachodzie Europy srokę uważano za zły omen, zwiastun nieszczęścia, szczególnie gdy napotka się ją samą. W Wielkiej Brytanii sroka należała do ptaków objętych kultem i uważanych za prorocze. W Irlandii wierzono, że pukanie sroki w okno ostrzega przed zbliżającą się śmiercią. W Szkocji zabicie sroki oznaczało rychły koniec życia dla sprawcy. Na niektórych obszarach Wielkiej Brytanii krążył do XVIII wieku pogląd, że sroka przemienia się w mężczyznę. We Francji i Niemczech uważano, że ostrzega ona swych ludzkich współtowarzyszy o obecności w pobliżu lisów, wilków albo uzbrojonych złoczyńców.

Magpie-patronus

Sroka jako patronus

Na świecie są jednak kraje, gdzie sroka wzbudza dobre skojarzenia. W Chinach uważana jest za symbol pomyślności małżeńskiej i radości. Jej wizerunkiem przyozdabia się tam lustra. Wynika to z przekonania, że podczas rozstania małżonków powinni oni rozbić lustro i każde z nich winno zabrać swoją połówkę – w przypadku zdrady jedna z nich ma zamieniać się w srokę i oznajmiać to drugiemu partnerowi. W Bengalu i innych stanach Indii dotychczas panuje zakaz zabijania sroki.

Artystycznym wizerunkiem ptaka stała się opera G. Rossiniego „La gazza ladra” („Sroka złodziejka”), przez którą służąca zostaje oskarżona o kradzież i skazana na karę śmierci. Claude Monet na obrazie Sroka umieszcza ptaka w miejscu egzekucji. Francisco Goya na portrecie syna hrabiego Altamira przedstawia go z oswojoną sroką. W wierszu Jana Brzechwy Sroka ptak słynie z rozpowiadania rzeczy nieprawdziwych: „Siedzi sroka na żerdzi i twierdzi, że cukier jest słony, że mrówka jest większa od wrony (...) Ale nikt tego wszystkiego nie słucha, bo wiadomo, że sroka jest kłamczucha[1].

Ciekawostki[]

Sroka jest jedynym gatunkiem spoza gromady ssaków, który zdał test lustra[8], określający wskaźnik samoświadomości[1].

Występowanie[]

Przypisy

Advertisement